Kwalifikacja: MEC.01 - Wykonywanie i naprawa wyrobów z blachy i profili kształtowych

Stosowanie wkładów kominowych z materiałów innych niż stal kwasoodporna w praktyce jest poważnym błędem technicznym i może prowadzić do szybkiego uszkodzenia instalacji. Stal konstrukcyjna choć wytrzymała mechanicznie, nie ma odpowiedniej odporności na działanie związków kwasowych obecnych w spalinach, szczególnie przy spalaniu gazu czy oleju. Po krótkim czasie zaczyna rdzewieć, a nawet może dojść do perforacji wkładu. Często spotykałem się z sytuacją, kiedy ktoś chciał zaoszczędzić i wybrał stal zwykłą, ale ostatecznie koszty napraw przewyższyły początkowe oszczędności. Aluminium z kolei kusi lekkością i łatwością obróbki, jednak zupełnie nie radzi sobie z agresywnymi kondensatami – bardzo szybko ulega korozji i odkształceniom pod wpływem wysokiej temperatury. Aluminium jest czasem stosowane do kanałów wentylacyjnych, ale nie do przewodów kominowych od urządzeń grzewczych opalanych gazem lub olejem. Miedź może wydawać się atrakcyjna ze względu na swoje właściwości antykorozyjne, ale jej cena jest ogromna, a poza tym miedź zupełnie nie jest zalecana do kontaktu ze spalinami – może reagować z niektórymi związkami chemicznymi, poza tym nie wytrzymuje długotrwałych obciążeń termicznych typowych dla komina. Często błędnie zakłada się, że jeśli coś jest wytrzymałe lub drogie, to nadaje się na wszystko – a to nie prawda, bo tu najważniejsza jest odporność chemiczna i spełnienie norm PN-EN 1856-1 i PN-B-10425. W branży instalacyjnej takie podstawowe błędy mogą kosztować naprawdę sporo i generować niepotrzebne ryzyko. Najlepiej zawsze kierować się wiedzą techniczną i doświadczeniem specjalistów, a nie tylko dostępnością materiału czy jego ceną.