Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

Przy demontażu deskowania płyty żelbetowej nietrudno popełnić błąd, jeśli nie zna się dobrze kolejności czynności. Rozpoczęcie rozbiórki od usunięcia płyty deskowania, poprzecznic czy nawet samych stempli, może wydawać się logiczne – te elementy są przecież najbardziej widoczne i to one podtrzymują całość. Jednak takie podejście jest sprzeczne z praktyką na budowie i standardami bezpieczeństwa. Usunięcie płyty deskowania na początku spowodowałoby, że cała konstrukcja deskowania straciłaby jednocześnie swą sztywność i mogłaby niekontrolowanie opaść, co zagrażałoby zarówno ludziom, jak i już stwardniałemu betonowi. Podobna sytuacja jest w przypadku poprzecznic – choć one stabilizują całość, to nie stanowią głównego elementu nośnego. Usuwanie poprzecznic w pierwszej kolejności nie pozwala na bezpieczne rozładowanie naprężeń i praktycznie nigdy nie robi się tego w pierwszym etapie rozbiórki. Co więcej, usuwanie stempli (zwłaszcza przed wyjęciem klinów) jest bardzo niebezpieczne – stemple utrzymują całość deskowania i nagłe ich usunięcie może spowodować gwałtowne opadnięcie szalunku, a nawet katastrofę budowlaną. Z mojego doświadczenia wynika, że takie pomyłki biorą się z powierzchownej znajomości technologii szalowania – czasem wydaje się, że wystarczy „od góry do dołu”, ale realia są inne: najpierw luzuje się kliny pod stemplami, bo właśnie one pozwalają na stopniowe i kontrolowane opuszczenie szalunku, nie narażając świeżego betonu na uszkodzenia. Ten etap jest wręcz opisany w normach i instrukcjach technicznych, np. PN-EN 1992-1-1 i wytycznych BHP. Ucząc się tego procesu, warto dobrze zrozumieć, że bezpieczeństwo ludzi i trwałość konstrukcji zawsze stoją na pierwszym miejscu. Dlatego podstawą jest planowe, przemyślane działanie, zgodne z zasadami budownictwa i zdrowym rozsądkiem.