Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

W deskowaniach ciesielskich często spotyka się różne pomysły na łączenie elementów, szczególnie gdy ktoś nie miał jeszcze okazji dobrze poznać, jak to funkcjonuje w praktyce. Gwoździe śrubowe, choć brzmią solidnie, w ogóle nie są przeznaczone do deskowań. Ich zastosowanie ogranicza się raczej do sytuacji, gdzie chodzi o mocniejsze, trwałe połączenia na stałe, ale ich demontaż jest bardzo uciążliwy, a szalunki przecież musimy zwykle zdejmować. Druciaki, czyli zwykłe, cienkie gwoździe, teoretycznie też „dają radę”, ale w deskowaniach to mało praktyczny wybór. Po pierwsze, ciężko je później wyciągnąć bez uszkodzenia deski, a po drugie – przy dużych naprężeniach betonu mogą puszczać lub wyginać się, co bywa niebezpieczne. Natomiast gwoździe typu gontale stosuje się do zupełnie innych rzeczy – są dobre do mocowania gontów na dachu, mają dłuższy trzpień, ale do deskowań się nie nadają, bo nie mają tego podwójnego łba ułatwiającego późniejsze rozebranie konstrukcji. Często myli się też pojęcie praktyczności z trwałością – deskowanie potrzebuje rozwiązania szybkiego w montażu i demontażu, a nie stałego i trudnego do rozebrania jak przy śrubowych gwoździach albo wkrętach. Branżowe standardy jasno wskazują, że w deskowaniach wybiera się rozwiązania pozwalające na sprawną pracę i minimalizację zniszczeń, stąd właśnie podwójny łeb. Jeśli wybierzemy inne gwoździe, to zwykle wynika to z braku doświadczenia albo mylenia deskowania z konstrukcjami trwałymi. Każda pomyłka w tym zakresie to strata czasu i materiału, a czasem też ryzyko uszkodzenia elementów drewnianych czy zbyt długiego demontażu. Także warto trzymać się sprawdzonych rozwiązań i nie eksperymentować w tej dziedzinie.