Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

Wielu osobom może się wydawać, że wystarczy położyć drewno z rozbiórki na kobyłkach, leżniach albo nawet bezpośrednio na gruncie – ale w praktyce takie podejście niesie sporo zagrożeń i jest po prostu niezgodne z zasadami prawidłowego składowania drewna. Kobyłki to stanowiska pomocnicze, wykorzystywane raczej krótkotrwale przy cięciu czy obróbce drewna, ale absolutnie nie nadają się do dłuższego przechowywania większej ilości materiału. Leżnie są elementami konstrukcyjnymi, najczęściej używanymi w budowie ścian wieńcowych, a nie podkładkami do składowania materiałów – to taki typowy błąd, że ktoś myli funkcję elementu z jego zastosowaniem w magazynowaniu. Natomiast bezpośrednie składowanie drewna na gruncie to już prosta droga do problemów: wilgoć z ziemi wnika od spodu, drewno bardzo szybko łapie pleśń, a potem nawet najlepsze środki ochrony nie pomogą. Moim zdaniem często wynika to z pośpiechu albo niedostatecznej wiedzy, bo na oko „przecież nic się nie stanie” – a potem materiał nie nadaje się do ponownego montażu. Legary to podstawa – zapewniają izolację od podłoża i przewiew, czego nie da się osiągnąć ani na kobyłkach, ani „na ziemi”. Takie podejście jest zgodne ze sztuką budowlaną oraz wytycznymi norm branżowych. Jeśli więc chodzi o długotrwałe lub nawet średnioterminowe przechowywanie drewna, szczególnie po rozbiórce, warto pamiętać, żeby zawsze używać legarów i nie dać się nabrać na te inne rozwiązania, które zwyczajnie są niepraktyczne i szkodliwe.