Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

Wśród często spotykanych błędów podczas doboru grubości desek pod deskowanie szczelne pod papę przewija się przeświadczenie, że cieńsze deski są wystarczające, bo przecież papa nie jest ciężka. Nic bardziej mylnego – tutaj nie tylko sam ciężar pokrycia się liczy, ale też to, jak deski reagują na zmiany wilgotności, obciążenia od śniegu, czy nawet siły podczas chodzenia po dachu w trakcie montażu. Grubości rzędu 16 mm czy 19 mm są stosowane raczej przy okładzinach ściennych, szalowaniu, ewentualnie deskowaniu tymczasowym, gdzie nie jest wymagana taka sztywność i szczelność. Przy deskowaniu pod papę, szczególnie jeśli mamy do czynienia z dachami użytkowymi lub o większym rozstawie łat, za cienkie deski mogą się odkształcać, a to prosta droga do powstania nieszczelności i trwałych uszkodzeń pokrycia. Co ciekawe, niekiedy spotyka się też przekonanie, że jeszcze grubsze deski, powiedzmy 45 mm, dadzą większą trwałość – i tu też pułapka. Takie deski są drogie, ciężkie, a ich stosowanie mija się z celem, bo nie poprawiają już praktycznych parametrów deskowania pod papę i są po prostu ekonomicznie nieuzasadnione. Moim zdaniem bardzo łatwo popaść w skrajności: albo użyć za cienkiego materiału i zaoszczędzić na początku, by potem naprawiać dach, albo przesadzić z grubością, niepotrzebnie podnosząc koszty inwestycji. Zasada 25 mm wynika wprost z doświadczeń branżowych i norm (choćby PN-B-02361), a kompromisy w tej kwestii zazwyczaj się mszczą. Dlatego tak ważne jest, żeby zamiast skracać drogę na materiale, kierować się zaleceniami producentów i wytycznymi projektowymi, bo to one zapewniają, że papa będzie dobrze spełniała swoją funkcję przez lata. W praktyce lepiej wybrać sprawdzoną grubość, która zapewnia odpowiednią sztywność, a nie eksperymentować z cieńszymi deskami, nawet jeśli wydają się „prawie wystarczające”.