Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

W praktyce budowlanej bardzo często spotyka się różne podejścia do sortowania drewna z rozbiórki, ale trzeba uważać, bo niektóre z nich są po prostu niezgodne z dobrymi praktykami i mogą prowadzić do sporych problemów. Łączenie zgniłego drewna z uszkodzonym mechanicznie albo wrzucanie do jednego worka zdrowego materiału z takimi, które zostały zaatakowane przez owady, to, szczerze mówiąc, częsty błąd wynikający z pośpiechu albo braku wiedzy o konsekwencjach. Zgniłe drewno i drewno z owadami to dwa zupełnie różne przypadki degradacji – jedno wynika głównie z działania wilgoci i grzybów, drugie to efekt żerowania szkodników. Łącząc je ze sobą, trudno później zlokalizować źródła problemów albo podjąć właściwe działania naprawcze. Tak samo wrzucanie zdrowego drewna do jednej puli z mechanicznymi uszkodzeniami czy drewnem zaatakowanym przez owady jest ryzykowne, bo zdrowy materiał może się w taki sposób po prostu „zarazić” lub ulec dalszemu zniszczeniu. Zasada, żeby sortować drewno tylko na dwie lub trzy grupy wg „w miarę podobnego wyglądu” jest nieprawidłowa – zgodnie z instrukcjami producentów materiałów oraz wytycznymi norm budowlanych, pełna selekcja to podstawa. Brak prawidłowego podziału prowadzi do zmieszania materiału nieprzydatnego z tym, który jeszcze da się uratować, przez co ogranicza się możliwość sensownego ponownego wykorzystania, a czasem wręcz powoduje wtórne szkody. Typowym błędem jest też przekonanie, że wszystko, co nie jest całkowicie zniszczone, można razem przechowywać – niestety, obecność choćby jednego fragmentu zaatakowanego przez korniki potrafi zniweczyć pracę całego zespołu. W budownictwie kieruje się zasadą: im dokładniejszy podział materiału, tym większa kontrola jakości i bezpieczeństwa – i tego warto się trzymać, nawet jeśli na pierwszy rzut oka wydaje się to przesadą.