Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

Wybierając preparaty olejowe, alkoholowe czy rozpuszczalnikowe do zabezpieczania drewna składowanego pod wiatą na czas sezonowania, można łatwo wpaść w pułapkę myślenia, że skoro mają one lepsze właściwości ochronne, to będą najlepsze w każdej sytuacji. Nic bardziej mylnego. Preparaty olejowe, chociaż bardzo skuteczne w ochronie przed wodą i szkodnikami, są znacznie droższe i trudniejsze w aplikacji, zwłaszcza przy dużych partiach drewna, które mają być tylko tymczasowo zabezpieczone. Poza tym środki te nadają się raczej do zabezpieczania finalnych elementów, szczególnie tych wystawionych na bezpośrednie działanie warunków atmosferycznych, niż do krótkoterminowego składowania pod zadaszeniem. Alkoholowe impregnaty są rzadko używane w budownictwie – ich główną wadą jest wysoka lotność i koszty, a do tego mogą szybko wysychać i nie tworzyć odpowiedniej warstwy ochronnej na sezonowanym drewnie. Rozpuszczalnikowe środki, choć efektywne, są bardzo drogie, mają intensywny zapach i są mniej bezpieczne w użytkowaniu – wymagają dobrej wentylacji i ostrożności, co na składowisku pod wiatą raczej mija się z celem. Spotkałem się z sytuacjami, gdzie inwestorzy przepłacali za „lepsze” impregnaty nie rozumiejąc, że sezonowanie to tylko etap przejściowy, po którym i tak stosuje się końcowe zabezpieczenie. Dlatego standardy branżowe jasno wskazują na preparaty solne jako optymalny wybór w takich warunkach – są tanie, proste w użyciu i wystarczające do czasowej ochrony drewna pod wiatą, zgodnie z dobrą praktyką i polskimi normami.