Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

Wybór izolacji innej niż przeciwwilgociowa na żelbetowym wieńcu pod murłatę jest częstym błędem, który może wynikać z mylenia funkcji poszczególnych izolacji albo z przekonania, że np. izolacja termiczna rozwiązuje wszystkie problemy związane z przegrzewaniem i wilgocią. Niestety, ani izolacja akustyczna, ani termiczna, ani tym bardziej nieistniejąca przeciwwgraniowa, nie zastąpią skutecznej ochrony drewna przed wilgocią wydobywającą się z betonu. Akustyka w tym miejscu w ogóle nie odgrywa roli – tu nie chodzi o tłumienie dźwięków, bo murłata nie przenosi hałasu jak ściana działowa między mieszkaniami. Termika jest ważna, ale w tym układzie izolacja cieplna nie zatrzyma migracji wilgoci z żelbetu do drewna, a poza tym to zupełnie inna funkcjonalność. Najważniejszym zadaniem w tym miejscu jest zabezpieczenie drewna przed wciąganiem wilgoci kapilarnej, która bezpośrednio prowadzi do degradacji materiału. Takie błędy pojawiają się, kiedy skupiamy się bardziej na innych parametrach budynku zamiast na trwałości samej konstrukcji. Z mojego doświadczenia wynika, że inwestorzy czasem pytają, czy można dać tylko styropian, folię paroizolacyjną albo matę tłumiącą drgania pod murłatę. To nie tędy droga, bo żadne z tych rozwiązań nie zatrzyma skutecznie wilgoci. Standardy branżowe i przepisy budowlane zawsze jasno podkreślają znaczenie izolacji przeciwwilgociowej w tym detalu – bez niej ryzyko uszkodzenia więźby rośnie wykładniczo. Warto pamiętać, że nawet najlepsza izolacja cieplna czy akustyczna nie ochroni drewna przed wodą, więc tu nie ma kompromisów – tylko izolacja przeciwwilgociowa spełnia swoje zadanie.