Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

Wielu osobom wydaje się, że do obróbki drewna o zadanej grubości można użyć dowolnej obrabiarki, jednak to bardzo częsty błąd myślowy wynika z nieznajomości ich przeznaczenia. Wiertarko-frezarka, choć wszechstronna, służy głównie do wykonywania otworów i frezowania różnych kształtów, ale nie nadaje się do precyzyjnego ustalania stałej grubości na całej powierzchni elementu. Próbując uzyskać grubość 50 mm przy jej pomocy, można co najwyżej wykonać lokalne podcięcia lub rowki, ale nie całościowe wyrównanie materiału. Pilarka tarczowa to z kolei urządzenie przeznaczone do cięcia drewna wzdłuż lub w poprzek włókien. Oczywiście, można nią odciąć deskę na określoną szerokość lub długość, ale samo cięcie tarczą nie daje gwarancji uzyskania równej, powtarzalnej grubości na całej powierzchni. Często po takim cięciu powierzchnia będzie chropowata i wymaga dodatkowej obróbki. Frezarka natomiast służy do kształtowania krawędzi, wykonywania wgłębień, rowków czy połączeń typu wpust-wypust, ale absolutnie nie jest narzędziem do ustalania grubości surowca na zadanym poziomie. Z mojego doświadczenia wynika, że te błędne odpowiedzi biorą się z mylenia podstawowych funkcji obrabiarek. Każda z nich ma swoje przeznaczenie i choć w praktyce stolarz korzysta z różnych maszyn, to tylko strugarka pozwoli na szybkie i precyzyjne uzyskanie elementów o stałej grubości. W branży obowiązuje zasada: najpierw struganie (wyrównanie i grubienie), potem dopiero cięcie i frezowanie – to gwarancja jakości i powtarzalności w produkcji drewnianych wyrobów.