Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

Wybór niewłaściwego narzędzia do pomiaru wnętrza otworu może prowadzić do poważnych błędów montażowych i problemów eksploatacyjnych. Kątownik przylgowy, choć świetny do sprawdzania prostopadłości i przylegania powierzchni, w żaden sposób nie służy do pomiaru średnic – nie ma ani odpowiedniego kształtu, ani skali pomiarowej. Miarka składana, znana też jako metr stolarski, to narzędzie szybkie do pomiarów długości, ale jej dokładność kończy się zazwyczaj na milimetrach, a do tego nie jest przystosowana do pracy we wnętrzach otworów – nie da się jej tam rozwinąć ani prawidłowo przyłożyć. Liniał z kolei to twarda, prosta listwa pomiarowa, używana głównie do sprawdzania płaskości lub prostoliniowości, nierzadko też do trasowania, jednak on również nie ma zastosowania do pomiaru średnic wewnętrznych – po prostu nie dostosuje się do kształtu otworu i nie wskaże nam wartości średnicy. Moim zdaniem, często spotykanym błędem jest traktowanie narzędzi uniwersalnych jako rozwiązania na każdą okazję, ale w przypadku precyzyjnych połączeń, np. na sworzeń, konieczna jest dokładność poniżej dziesiątych części milimetra. Niestety, żadne z wymienionych poza macką nie spełnia tych wymogów. To typowy błąd początkujących – myślenie, że narzędziami do ogólnych pomiarów da się wszystko zmierzyć. Praktyka i wytyczne branżowe jasno pokazują, że do otworów stosuje się macki albo czujniki zegarowe na specjalnych uchwytach. Taki wybór nie tylko gwarantuje powtarzalność pomiaru, ale też zgodność z normami ISO czy PN, a to w technice jest kluczowe.