Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

Wybór rysunku innego niż nr 3 wynika najczęściej z błędnego rozpoznania detali konstrukcyjnych lub nieznajomości specyfiki stop fundamentowych schodkowych. Deskowanie stopy schodkowej wyróżnia się wyraźnym podziałem na segmenty o zróżnicowanych poziomach – każdy „schodek” odpowiada kolejnemu etapowi posadowienia, co pozwala na efektywne rozłożenie obciążeń na gruncie o słabszych parametrach. Rysunki przedstawiające deskowanie ław fundamentowych (jak na rysunku 1 czy 2) mają wydłużony, prosty kształt bez widocznego układu stopni. To typowe deskowania do ław, gdzie rozkład ciężaru odbywa się liniowo, a nie punktowo. Takie deskowanie wykorzystuje się pod ściany nośne i nie sprawdzi się przy punktowych, dużych obciążeniach. Z kolei rysunek 4 przedstawia co prawda deskowanie bardziej złożone, ale ono odnosi się do fundamentów o nieregularnych kształtach, często stosowanych pod maszyny lub nietypowe elementy, jednak nadal nie jest to stopa schodkowa, bo brakuje charakterystycznych poziomych podziałów. Typowym błędem jest traktowanie mocno rozbudowanego lub nietypowego szalunku jako deskowania schodkowego – tymczasem kluczowe są właśnie fragmenty stopniowane, które zapewniają stabilność i efektywność rozkładu obciążeń zgodnie z wymaganiami norm branżowych (np. Eurokodu 2). W praktyce błędne rozpoznanie może prowadzić do niewłaściwego doboru technologii i problemów na etapie betonowania czy późniejszej eksploatacji budynku. Dlatego tak ważne jest dokładne rozróżnianie typów deskowań oraz zrozumienie, gdzie i dlaczego stosuje się rozwiązania schodkowe, zamiast bazować wyłącznie na ogólnym wyglądzie deskowania.