Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

Wielu uczniów ma problem z prawidłowym rozpoznaniem liczby połaci w więźbie dachowej, co wcale mnie nie dziwi, bo na pierwszy rzut oka konstrukcja może wydawać się bardziej skomplikowana, niż jest w rzeczywistości. Często pojawia się mylne przekonanie, że skoro widać tylko dwie lub trzy wyraźnie wydzielone części, to właśnie tyle połaci tworzy dach. Niestety, takie uproszczenie prowadzi do poważnych błędów przy szacowaniu ilości materiałów czy nawet planowaniu odwodnienia. Praktyka pokazuje, że połać to każda osobna płaszczyzna nachylona dachu, niezależnie od tego, czy jest większa, czy mniejsza – liczy się wyraźne oddzielenie przez kalenice, krawędzie lub naroża. Dach czterospadowy, jak na tym rysunku, ma cztery połacie, które spotykają się w środkowym punkcie kalenicy oraz zbiegają się w rogach. Błędne odpowiedzi wynikają zwykle z nieuwzględnienia wszystkich krawędzi i powierzchni albo z mylenia połaci z połaciami prostymi (np. na dachu dwuspadowym). Czasem też ktoś kieruje się tylko ilością krokwi głównych, co nie ma bezpośredniego przełożenia na liczbę połaci. Warto pamiętać, że znajomość tych podstaw jest kluczowa przy praktycznym projektowaniu i realizacji dachów, bo każda połać to inny sposób układania elementów konstrukcyjnych, inny sposób montażu pokrycia i inne obciążenia, na które trzeba zwrócić uwagę, żeby dach był trwały i szczelny. Moim zdaniem, lepiej dokładnie przeanalizować konstrukcję na rysunku, niż opierać się na utartych skojarzeniach, bo to potem procentuje przy prawdziwych inwestycjach.