Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

Deskowanie pokazane na rysunku nie należy ani do typu schodkowego, ani szklankowego, ani pryzmatycznego. Bardzo często pojawia się błędne przekonanie, że każda bardziej rozbudowana lub usztywniona konstrukcja deskowania to od razu przykład deskowania schodkowego – tymczasem deskowanie schodkowe cechuje się charakterystycznymi stopniami (schodkami) na przekroju poprzecznym fundamentu, które wynikają z potrzeby przenoszenia dużych obciążeń lub oszczędności betonu przy dużych wymiarach stóp, a na rysunku tego nie widać. Deskowanie szklankowe, jak sama nazwa wskazuje, stosuje się najczęściej przy wykonywaniu tzw. stóp szklankowych, które mają wyraźne wgłębienie (jakby „szklankę” na słup) – tu natomiast mamy równą, prostokątną bryłę bez żadnych wnęk czy wycięć. Deskowanie pryzmatyczne natomiast spotyka się raczej przy nietypowych, specjalistycznych fundamentach, gdzie przekrój stopy przypomina kształt pryzmatu (czyli figury o podstawie innej niż prostokąt lub kwadrat, np. trapez, a także z pochyłymi ściankami), a zdecydowana większość typowych budynków nie wymaga takiego rozwiązania. Z mojego doświadczenia wynika, że największym problemem jest mylenie prostoty formy deskowania z jego przeznaczeniem – deskowanie prostokątne jest najprostszą i najczęściej wykorzystywaną formą przy standardowych obciążeniach i nawet jeśli czasem wygląda „skromnie”, to właśnie jego prostota i funkcjonalność są największą zaletą. Warto uważnie analizować rysunki techniczne i zwracać uwagę na przekrój stopy oraz rozmieszczenie desek czy płyt, bo to najważniejsze kryteria rozpoznawania typu deskowania według dobrych praktyk branżowych i standardów projektowych. Praktyka pokazuje, że złe rozpoznanie rodzaju deskowania może prowadzić do wyboru nieodpowiedniej technologii wykonania, a co za tym idzie – do strat materiałowych czy nawet problemów z przeniesieniem sił z konstrukcji na grunt.