Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

W zadaniu kluczowe jest poprawne zrozumienie, jak liczymy spadek połaci dachowej. Zdarza się, że ktoś patrząc na rysunek, nie do końca wie, co oznaczają podane wymiary – czy to długość krokwi, czy odległość pozioma, czy może wysokość w kalenicy. Spadek dachu obliczamy jako stosunek wysokości podniesienia połaci (czyli różnicy wysokości między murłatą a kalenicą) do poziomej rozpiętości połaci, a nie długości krokwi! Błąd 25% najczęściej bierze się z podzielenia 150 przez 600, ale 600 nie ma tu żadnego uzasadnienia – na rysunku pozioma rozpiętość to 300. Często też ktoś myli, którą wartość należy postawić w liczniku, a którą w mianowniku i dlatego wychodzą dziwne wyniki jak 75% lub nawet 100%. Spadek 100% oznaczałby, że na każde 1 metr poziomo połacie rośnie aż 1 metr w pionie, co jest bardzo strome, wręcz pionowe – w praktyce dachy o takim nachyleniu praktycznie nie występują. W budownictwie najczęściej spotyka się spadki od 15% do 45%, chociaż dla niektórych typów pokryć wymagane jest nawet więcej. Licząc spadek zawsze stosujemy proporcję: wysokość podział przez poziomą długość i wynik mnożymy przez 100%, żeby uzyskać wartość procentową. Z mojego doświadczenia wynika, że te błędy wynikają z pośpiechu lub nieuwagi przy analizowaniu rysunku – wypracowanie nawyku dokładnego sprawdzania, które wymiar jest którym, zdecydowanie pomaga w uniknięciu takich pomyłek, a w pracy na budowie pozwala uniknąć poważnych problemów z odwodnieniem i trwałością konstrukcji.