Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

Wybór odpowiedniego materiału na nakładki do wzmocnienia starej sosnowej belki stropowej to nie jest przypadek czy kwestia jedynie dostępności drewna. W praktyce sporo osób błędnie sięga po drewno twardsze lub wydające się 'bardziej wytrzymałe', takie jak dąb, buk czy modrzew, zakładając, że im twardsze, tym lepiej wzmocni całość. Niestety, to dość częsty błąd myślowy. Problem polega na tym, że różne gatunki drewna mają inne właściwości – chodzi nie tylko o wytrzymałość, ale i o skurczliwość, pęcznienie czy zachowanie się w zmiennych warunkach wilgotnościowych. Łaty dębowe czy krawędziaki bukowe, choć bardzo solidne, nie pracują tak samo jak sosna. Połączenie sosny z twardym drewnem prowadzi do powstawania naprężeń na styku materiałów, co z czasem skutkuje pęknięciami, rozwarstwianiem się albo nawet przyspieszoną degradacją całej belki. Z kolei listwy modrzewiowe, choć modrzew jest ceniony za odporność na warunki atmosferyczne, mają zupełnie inną strukturę i wytrzymałość – nakładki z tak cienkich elementów nie są w stanie przenieść znaczących obciążeń i po latach mogą się zdeformować. Z mojego doświadczenia wynika, że poprawne wzmocnienie polega na maksymalnym dopasowaniu materiału nakładki do oryginalnej belki, nie tylko pod względem gatunku, ale i klasy drewna. To jest też zgodne z branżowymi normami (np. PN-EN 1995-1-1) i zaleceniami konserwatorskimi. Dobre praktyki mówią jasno: nie mieszamy różnych gatunków drewna w jednej pracy konstrukcyjnej, bo efekty takich eksperymentów bywają opłakane. Najlepiej, jeśli nakładka i belka tworzą jednolitą, dobrze współpracującą strukturę – tylko wtedy uzyskuje się trwałe i skuteczne wzmocnienie stropu.