Element o wymiarach 14 × 14 cm, czyli 140 × 140 mm, zalicza się do sortymentu krawędziaków – i to widać jasno w tabeli: zarówno grubość, jak i szerokość mieszczą się w zakresie dla krawędziaków (oznaczenie K). Krawędziaki to bardzo charakterystyczny typ tarcicy, używany głównie w konstrukcjach, gdzie wymagana jest stabilność, nośność i spora wytrzymałość. Wymiana murłaty to właśnie taki przypadek – krawędziaki świetnie sprawdzają się jako główne elementy konstrukcyjne w więźbie dachowej, przy podparciach i w miejscach, gdzie liczy się bezpieczeństwo i odporność na zginanie. Zgodnie z polską normą PN-D-96002 oraz wytycznymi branżowymi, krawędziaki to elementy o szerokości i grubości od 100 mm do 175 mm. Moim zdaniem, dobrze jest pamiętać, że przy wyborze materiału konstrukcyjnego nie liczy się tylko wymiar – równie ważne są właściwości drewna (gatunek, klasa sortymentowa, wilgotność) oraz jego późniejsza obróbka. Praktyka pokazuje, że zbyt cienkie lub zbyt szerokie materiały nie zapewniają odpowiedniej sztywności, a stosowanie krawędziaków 14 × 14 cm to właśnie branżowy standard. W budowie dachów, wzmocnieniach konstrukcyjnych czy innych miejscach, gdzie trzeba przenosić większe obciążenia – krawędziaki są właściwym wyborem. To takie trochę złote rozwiązanie, które zapewnia balans między wytrzymałością a wygodą montażu.
Odpowiedzi odnoszące się do desek, bali czy łat są dość częstym błędem, bo wiele osób ocenia głównie na podstawie samej szerokości, nie zwracając uwagi na proporcje i przeznaczenie poszczególnych sortymentów tarcicy. Deski mają zwykle niewielką grubość (do 32 mm), a szerokość może być różna, lecz ich głównym przeznaczeniem są okładziny, szalunki czy podłogi, a nie elementy nośne o dużej wytrzymałości. Bale często kojarzą się z solidnością, ale mają one grubość od 50 mm wzwyż oraz większą szerokość, a ich klasycznym zastosowaniem są ściany, podwaliny lub inne elementy o przekroju znacznie większym niż 14 × 14 cm. Łaty natomiast to elementy bardzo charakterystyczne, o stosunkowo małych przekrojach (najczęściej 38 × 50 mm, 38 × 63 mm itd.), stosowane głównie jako podkład pod pokrycia dachowe lub do zwiększania wentylacji pokrycia. W praktyce często zdarza się, że ktoś myli krawędziaki z łatami, bo oba te sortymenty bywają wykorzystywane w konstrukcjach dachowych, ale różni je przede wszystkim wymiar i funkcja w układzie nośnym. Typowym błędem jest też sugerowanie się nazwą lub potocznym skojarzeniem – np. bale to „coś grubego”, deski to „coś cienkiego”, a łaty to „te na dach”. Niestety, takie uproszczenia prowadzą do pomyłek. Dopasowanie sortymentu powinno zawsze wynikać z tabeli wymiarów i praktycznego doświadczenia – tylko wtedy mamy pewność, że wybrany element spełni wymagania nośności, sztywności i bezpieczeństwa konstrukcji. Dobrze jest też znać najważniejsze normy (np. PN-D-96002), bo one wyznaczają granice między poszczególnymi grupami sortymentu.