Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

W przypadku montażu dekoracyjnych desek struganych szlifowanych nieobrzynanych do elementów konstrukcyjnych stropu, wybór odpowiedniej techniki jest kluczowy, żeby uzyskać i trwałość, i pożądany efekt wizualny. Częstym błędem jest mylenie różnych sposobów łączenia desek, które mają zupełnie inne zastosowania. Przylga, czyli wycięcie fragmentu krawędzi deski, żeby mogła przylegać do drugiej, jest raczej stosowana w stolarce otworowej – na przykład w drzwiach czy oknach – gdzie potrzebna jest szczelność i równa powierzchnia. Do nieobrzynanych desek przylga zupełnie się nie sprawdzi, bo krawędzie są nieregularne i trudno byłoby uzyskać jednolity styk. Z kolei pióro i wpust to klasyczny sposób łączenia desek podłogowych czy boazerii, gdzie liczy się precyzja i szczelność, ale przy deskach nieobrzynanych praktycznie jest niemożliwy do wykonania – nie da się idealnie wyfrezować pióra i wpustu na nieregularnej, naturalnej krawędzi. Styk szczelny, czyli układanie desek bezpośrednio jedna przy drugiej, też nie zdaje egzaminu, bo szczeliny będą nieregularne, a konstrukcja niestabilna – drewno pracuje, a brak zakładki może prowadzić do wypaczeń lub rozwarstwień. Z mojego doświadczenia wynika, że wybierając tradycyjną nakładkę polską, nawiązujemy nie tylko do polskich tradycji ciesielskich, ale też uzyskujemy praktyczne korzyści: deski lepiej się trzymają, są mniej podatne na deformacje i tworzą estetyczną, szczelną powierzchnię, nawet jeśli drewno ma nierówne krawędzie. Dobre praktyki branżowe i zasady sztuki ciesielskiej wyraźnie wskazują, że przy deskach nieobrzynanych tylko nakładka daje odpowiedni efekt, więc warto o tym pamiętać przy kolejnych projektach.