Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

W tym pytaniu łatwo można się pomylić, bo rozbieranie deskowań wydaje się dość prostą czynnością, a jednak w przypadku sklepień czy łuków wymaga szczególnej ostrożności. Zacznijmy od najczęstszych błędów myślowych. Wiele osób myśli, że najlepiej najpierw usunąć poprzeczkę lub krążyny, bo są one widoczne i wydają się łatwo dostępne. Jednak to jest ryzykowne, bo te elementy wciąż mogą być obciążone masą całej konstrukcji nadproża. Wyjęcie poprzeczki w pierwszej kolejności może spowodować nagłe opadnięcie pozostałych części deskowania, co może skończyć się uszkodzeniem zarówno sklepienia, jak i deskowania, a także stanowi realne zagrożenie dla pracujących tam ludzi. Usuwanie krążyn czy desek na początku też jest błędne — te części deskowania są jeszcze podparte przez słupki i kliny, więc próba ich wyjęcia często kończy się zaklinowaniem albo zniszczeniem elementów. Moje doświadczenie pokazuje, że niektórzy traktują deskowanie jak zwykłą podporę pod strop, ale w sklepień to zupełnie inna bajka, bo rozkład sił jest łukowy i bardzo wrażliwy na wszelkie nagłe zmiany podparcia. Nieprzemyślane działanie może doprowadzić do powstania rys lub nawet zawalenia się świeżo wykonanego nadproża. Dobre praktyki budowlane zalecają, by prace rozbiórkowe zaczynać możliwie najniżej, od stopniowego poluzowania słupków poprzez system klina, bo to właśnie one przenoszą siły na podłoże i pozwalają kontrolować cały proces. Wszystko po to, aby nie dopuścić do gwałtownych zmian w układzie sił i zabezpieczyć zarówno konstrukcję, jak i ludzi. To jest bardzo ważne i wręcz wzorcowe podejście w tej branży.