Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

W tego typu zadaniach bardzo często popełnia się błędy związane z nieuwzględnieniem naddatków na odpady lub nieprawidłową kalkulacją powierzchni. Z mojego doświadczenia wynika, że najczęstszą pułapką jest przeliczenie powierzchni (np. 10 x 3 = 30 m²) i pomnożenie tego przez cenę za metr kwadratowy, co daje 1 500 zł. Jednak takie podejście jest niezgodne z tym, co spotykamy na budowie – praktycznie żaden fachowiec nie zamawia materiału „na styk”. Zawsze jest trochę odpadów przy docinaniu, czasem coś się nie zmieści lub ulegnie uszkodzeniu. Branżowe standardy zakładają zwykle kilka procent naddatku; tutaj 5% to absolutne minimum. Pojawia się też błąd polegający na nieprawidłowym obliczaniu tego naddatku – czasem ktoś dolicza go od ceny, czasem od powierzchni, a czasem w ogóle go pomija. Może się też zdarzyć, że ktoś niepoprawnie doda naddatek do ceny końcowej, przez co wynik np. wynosi 1 525 zł (co nie odpowiada 5% naddatku liczonym od powierzchni, tylko jakiejś przypadkowej wartości). Z kolei odpowiedź 2 250 zł sugeruje, że ktoś pomnożył powierzchnię przez wyższą lub błędną cenę jednostkową, co całkowicie odbiega od realnych stawek rynkowych oraz założeń zadania. Najważniejsze jest, żeby zawsze pamiętać o naddatkach technologicznych, bo to nie tylko branżowa kultura pracy, ale też ochrona przed niepotrzebnymi przestojami i dodatkowymi kosztami. Jeśli pominie się ten element, łatwo dojść do zaniżonej kalkulacji, która potem odbije się na organizacji pracy na budowie. Rzetelne liczenie materiałów z uwzględnieniem odpadów to podstawa właściwego kosztorysowania i dobrej praktyki w budownictwie szkieletowym i nie tylko.