Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

Stężenie więźby dachowej, deskowanie czy łacenie dachu mają duże znaczenie dla sztywności i stabilności konstrukcji, ale nie zabezpieczają jej przed podrywaniem czy całkowitym zerwaniem przez wiatr. Bardzo częstym błędem myślowym jest przekonanie, że jeśli więźba jest dostatecznie usztywniona, to już nie zagrozi jej silny wiatr. Nic bardziej mylnego. Stężenia – czyli wiatrownice, płatwie czy różne zastrzały – poprawiają odporność na odkształcenia boczne i zapobiegają zwichrowaniom krokwi, ale nie przenoszą sił ssących z dachu na ściany. Deskowanie dachu, często stosowane pod pokrycia typu gont czy papa, rzeczywiście tworzy zwartą powierzchnię i przyczynia się do lepszej współpracy elementów więźby, ale jego główna rola to rozkładanie ciężaru pokrycia oraz zwiększenie sztywności połaci – nie zabezpiecza jednak dachu przed oderwaniem od murów przez wiatr. Łacenie natomiast to typowa podkonstrukcja pod dachówki lub blachę – nie ma ono wpływu na to, czy cała więźba pozostanie przytwierdzona do budynku. Z mojego doświadczenia wynika, że te błędne skojarzenia wynikają z utożsamiania „sztywności” z „zakotwieniem”, a to dwie zupełnie inne sprawy. Polskie normy i wytyczne wykonawcze wyraźnie nakazują stosowanie kotew – np. śrub murłaty, metalowych łączników – właśnie po to, żeby dach nie został porwany przez wiatr. Bez solidnego kotwienia nawet najlepiej zmontowana i usztywniona więźba może zostać po prostu zdjęta z budynku przez silny podmuch. Dlatego w praktyce każdy z tych elementów ma swoją funkcję, ale tylko kotwienie daje odporność na siły ssące wiatru.