Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

Temat rozbiórki deskowania nadproża sklepionego może wydawać się prosty, ale w rzeczywistości wymaga bardzo konkretnej kolejności działań. Jednym z częstych błędów jest myślenie, że można po prostu uciąć słupki czy krążyny, albo przeciąć poprzeczki i deski, nie zabezpieczając wcześniej całej konstrukcji. Takie podejście jest dość ryzykowne – deskowanie może się wtedy nagle osunąć, a nawet doprowadzić do pęknięcia lub zniszczenia świeżo wykonanego sklepienia. Usuwanie elementów nośnych na chybił trafił bez uprzedniego odciążenia deskowania, na przykład przez usunięcie klinów i właściwe podparcie, to typowy błąd spotykany na budowie. Zdarza się, że ktoś próbuje przyspieszyć pracę, tnąc konstrukcję siekierą czy piłą, zamiast systematycznie demontować poszczególne elementy, co jest niezgodne z dobrą praktyką budowlaną oraz przepisami BHP. Kolejność rozbiórki wynika z prostych zasad statyki – najpierw należy usunąć elementy, które bezpośrednio obciążają podkonstrukcję, a dopiero potem pozostałe części. W praktyce bardzo ważne jest też, żeby każdorazowo podeprzeć deskowanie zanim usuniemy ostatnie elementy nośne, bo inaczej całość może się zawalić – choćby nie wyglądało na „ciężkie”, to przy sklepieniach łukowych jest to szczególnie zdradliwe. W sumie patrząc na takie podejścia widzę, że często wynika to z braku zrozumienia zasad działania sił w konstrukcji łukowej oraz z chęci przyspieszenia robót za wszelką cenę. Warto pamiętać, że zgodnie z normami, kolejność demontażu deskowania ma zapewnić bezpieczeństwo ludzi na budowie i integralność wykonanej konstrukcji, a każde odstępstwo to potencjalne zagrożenie i straty materiałowe. Naprawdę lepiej poświęcić chwilę na poprawną rozbiórkę niż później naprawiać szkody – szczególnie przy inwestycjach prowadzonych pod nadzorem inspektora lub w obiektach zabytkowych, gdzie błędy są od razu widoczne i trudne do usunięcia.