Kwalifikacja: BUD.02 - Wykonywanie robót ciesielskich

Ustawienie tarcz bocznych i tarczy dennej deskowania żelbetowego nadproża to taki temat, który często sprawia trudność początkującym budowlańcom. Na pierwszy rzut oka, wszystkie rysunki mogą wydawać się podobne, ale diabeł tkwi w szczegółach. Częstym problemem jest złe rozmieszczenie podpór pod tarczę denną lub niewłaściwe usztywnienie tarcz bocznych, co prowadzi do niestabilnego deskowania. W niektórych rozwiązaniach na rysunkach można zauważyć, że tarcza denna jest niewystarczająco wsparta przez stemple albo zastrzały ustawione są pod zbyt małym kątem. Z mojego doświadczenia wynika, że takie układy szybko się odkształcają pod ciężarem mieszanki betonowej – szczególnie jeśli deskowanie nie jest dobrze rozparte na całą szerokość nadproża. Inny błąd, na który można się natknąć, to zbyt krótka deska oporowa lub źle rozmieszczona płatewka, przez co cała konstrukcja traci stabilność i może dojść do zalania deskowania betonem poza założonym kształtem. W praktyce bardzo często spotykam się z sytuacjami, gdzie ktoś próbuje uprościć sobie montaż przez ograniczenie liczby podpór lub pomija zastrzały – a to już prosta droga do poważnych problemów z dokładnością wymiarową gotowego nadproża. Dobre praktyki mówią jasno: wszystkie elementy deskowania muszą być solidnie związane i podparte, zgodnie z zasadami normy PN-B-03100 i zaleceniami systemów szalunkowych. Każda próba uproszczenia tego układu kończy się stratami materiałów, czasem, a niekiedy nawet zagrożeniem dla bezpieczeństwa na budowie. Wybierając inne rysunki niż nr 2, najprawdopodobniej pominięto któryś z tych kluczowych aspektów, co w rzeczywistych warunkach może skutkować poważnymi konsekwencjami technicznymi i ekonomicznymi.