Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 06:53
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 07:02

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Najbardziej odpowiednim formatem do bezstratnej kompresji pliku, który ma być wykorzystany w druku, jest

A. GIF

B. JPEG

C. TIFF

D. PNG

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest uznawany za najlepszy wybór do profesjonalnego druku z kilku powodów. Przede wszystkim, TIFF obsługuje kompresję bezstratną, co oznacza, że obrazy zachowują pełną jakość i szczegółowość, co jest kluczowe w przypadku druku. Użycie tego formatu umożliwia przechowywanie danych w wysokiej głębi kolorów, co jest istotne w kontekście druku o wysokiej jakości, szczególnie dla obrazów wymagających dużej precyzji kolorystycznej, jak fotografie czy ilustracje. Przykładowo, w branży kreatywnej, gdzie grafika jest kluczowym elementem, TIFF jest często preferowanym formatem do archiwizacji i publikacji materiałów, ponieważ pozwala na zachowanie wszystkich detali. Dodatkowo, wiele profesjonalnych programów graficznych, takich jak Adobe Photoshop, wspiera format TIFF, co ułatwia jego edytowanie i modyfikowanie w procesie przygotowania do druku. W dobrych praktykach branżowych, warto również pamiętać o tym, że TIFF wspiera warianty CMYK, co jest istotne w kontekście druku offsetowego, gdzie odwzorowanie kolorów jest kluczowe.

Pytanie 2

W jakiej jednostce mierzy się rozdzielczość obrazu cyfrowego?

A. lm (lumeny)

B. Hz (herce)

C. ppi (pixels per inch)

D. cd (kandela)

Rozdzielczość obrazu cyfrowego mierzona jest w 'ppi', czyli 'pixels per inch', co oznacza liczbę pikseli przypadających na cal. To kluczowy parametr w grafice cyfrowej i druku, ponieważ bezpośrednio wpływa na jakość wyświetlanych obrazów. Wyższa wartość ppi oznacza większą liczbę pikseli na jednostkę długości, co przekłada się na ostrzejszy i bardziej szczegółowy obraz. Z punktu widzenia standardów branżowych, w druku komercyjnym często używa się wartości 300 ppi dla uzyskania wysokiej jakości wydruków. W przypadku ekranów komputerowych, typowe wartości to 72-96 ppi. Rozdzielczość w ppi ma znaczenie również w kontekście projektowania interfejsów użytkownika oraz tworzenia materiałów marketingowych, gdzie dbałość o detale i klarowność grafiki są kluczowe. Dlatego umiejętność pracy z rozdzielczością jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem graficznym, fotografią cyfrową czy publikacją elektroniczną.

Pytanie 3

W celu zlikwidowania refleksów widocznych na fotografowanym obiekcie należy podczas rejestracji obrazu zastosować

A. blendę.

B. filtr polaryzacyjny.

C. strumienicę.

D. filtr barwny.

Filtr polaryzacyjny to jedno z podstawowych narzędzi w arsenale fotografa, jeśli chodzi o walkę z refleksami czy odbiciami światła na fotografowanych powierzchniach, takich jak szkło, metal, woda czy nawet lakierowane przedmioty. Kiedy światło odbija się od takich powierzchni, jego fale stają się spolaryzowane, co powoduje powstawanie właśnie tych niechcianych refleksów widocznych na zdjęciu. Filtr polaryzacyjny pozwala na selektywne blokowanie światła o określonej polaryzacji, dzięki czemu można skutecznie wyeliminować albo znacząco zredukować odbicia – nie tylko na wodzie czy szybach, ale też na liściach czy lakierze samochodu. Osobiście zawsze trzymam taki filtr w torbie, bo to praktycznie niezbędny sprzęt podczas zdjęć plenerowych, zwłaszcza w mocnym słońcu. Dodatkowo filtr polaryzacyjny pogłębia kolory nieba i roślin, sprawiając, że zdjęcia są bardziej nasycone i kontrastowe, a ogólny odbiór wizualny – znacznie lepszy. Warto pamiętać, że w fotografii reklamowej czy produktowej właściwe zarządzanie refleksami jest kluczowe, by produkt wyglądał atrakcyjnie i profesjonalnie. Z mojego doświadczenia wynika, że stosowanie filtrów polaryzacyjnych to standard nie tylko w fotografii krajobrazowej, ale też w branży motoryzacyjnej, architekturze czy przy fotografowaniu biżuterii. Dobre praktyki to dobór odpowiedniego filtra do obiektywu i świadome operowanie jego kątem pracy względem źródła światła. To takie, powiedziałbym, podstawy warsztatu fotografa, ale dają naprawdę zauważalną różnicę w jakości zdjęć.

Pytanie 4

Do wertykalnego odwracania obrazu w lustrzankach cyfrowych służy

A. wizjer.

B. lustro półprzepuszczalne.

C. pryzmat pentagonalny.

D. matówka.

Pryzmat pentagonalny jest kluczowym elementem w konstrukcji lustrzanek cyfrowych, bo to właśnie on odpowiada za odwrócenie obrazu w pionie, czyli wertykalne, dzięki czemu możemy zobaczyć przez wizjer właściwy, nieodwrócony widok fotografowanej sceny. W praktyce chodzi o to, że światło wpadające przez obiektyw trafia najpierw na lustro, a potem, poprzez matówkę, jest kierowane właśnie do pryzmatu pentagonalnego. Ten z kolei dzięki swojemu specyficznemu kształtowi i odpowiedniemu wykończeniu powierzchni wewnętrznych dokonuje korekcji obrazu, eliminując efekt odwrócenia góra-dół, który pojawia się wcześniej na matówce. Takie rozwiązanie jest stosowane praktycznie we wszystkich lustrzankach klasycznych i cyfrowych od dekad, bo zapewnia precyzyjne i szybkie kadrowanie z zachowaniem rzeczywistej orientacji obrazu. Moim zdaniem, chyba nikt kto raz spojrzał przez wizjer lustrzanki, nie wyobraża sobie pracy bez tej technologii. Pryzmat pentagonalny to taki trochę cichy bohater wśród elementów optycznych – jego rola może wydawać się mało spektakularna, a jednak bez niego obsługa aparatu byłaby znacznie trudniejsza i mniej intuicyjna. Warto też wiedzieć, że w zamian za pryzmat stosuje się czasem tańszy pentamirror, ale zasada działania pozostaje podobna – chodzi zawsze o właściwe przetworzenie drogi światła, byśmy widzieli scenę dokładnie tak, jak ona wygląda naprawdę.

Pytanie 5

Materiał fotograficzny przeznaczony do robienia zdjęć w podczerwieni powinien być wrażliwy na promieniowanie o długości fali

A. większej od 700 nm

B. zawartej w zakresie 400-500 nm

C. zawartej w zakresie 500-600 nm

D. mniejszej od 400 nm

Odpowiedź 'większej od 700 nm' jest prawidłowa, ponieważ materiały fotograficzne przeznaczone do fotografii w podczerwieni są specjalnie zaprojektowane do detekcji fal elektromagnetycznych, które znajdują się w zakresie podczerwieni, czyli powyżej 700 nm. W fotografii w podczerwieni wykorzystywane są filtry oraz materiały światłoczułe, które reagują na promieniowanie podczerwone, co pozwala na uchwycenie obrazów, które są niewidoczne dla ludzkiego oka. Przykłady zastosowania tego typu technologii obejmują medycynę, gdzie wykorzystuje się zdjęcia podczerwone do oceny stanu zdrowia pacjentów, a także w monitorowaniu środowiska, gdzie technologie te pozwalają na analizę zmian w roślinności lub temperaturze. Standardy dotyczące materiałów fotograficznych do podczerwieni są ściśle określone, a ich rozwój oparty jest na zasadach optyki i fotoniki, co zapewnia wysoką jakość obrazów oraz ich dokładność. W praktyce, dobranie odpowiedniego materiału do fotografii w podczerwieni jest kluczowe dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych oraz analitycznych.

Pytanie 6

Który z obiektywów charakteryzuje się długością ogniskowej porównywalną z przekątną matrycy o wymiarach 36 x 24 mm oraz kątem widzenia, który jest zbliżony do kąta widzenia ludzkiego oka?

A. Standardowy

B. Długoogniskowy

C. Szerokokątny

D. Wąskokątny

Obiektyw standardowy ma ogniskową w okolicach 50 mm, co odpowiada temu, co widzi nasze oko – mniej więcej 46 stopni. Taki obiektyw robi zdjęcia w bardzo naturalny sposób, więc jest świetnym wyborem do portretów, fotografii ulicznej czy codziennych scenek. W praktyce, jego zastosowanie pozwala uzyskać realne perspektywy, co jest bardzo ważne w różnych dziedzinach fotografii, jak dokumentacja czy reportaż. Często używa się go też w reklamie, gdzie liczy się zachowanie prawdziwego wyglądu prezentowanych produktów. Co ważne, obiektywy standardowe mają małe zniekształcenie obrazu, dzięki czemu zdjęcia są naprawdę wysokiej jakości. Uważam, że obiektyw standardowy to podstawa każdej torby fotografa i warto go dobrze poznać, żeby rozwijać swoje umiejętności w fotografii.

Pytanie 7

W celu zlikwidowania refleksów widocznych na fotografowanym obiekcie należy podczas rejestracji obrazu zastosować

A. strumienicę.

B. blendę.

C. filtr barwny.

D. filtr polaryzacyjny.

Wiele osób myli pojęcia i sądzi, że do usuwania refleksów wystarczy zastosować blendę albo jakiś filtr barwny, ale to niestety nie działa w ten sposób. Blenda to akcesorium, które służy do odbijania lub rozpraszania światła – świetna, gdy trzeba doświetlić cień na twarzy modela albo zmiękczyć światło w portrecie, ale nie usunie ona odbić czy refleksów bezpośrednio z fotografowanego obiektu. To typowy błąd, bo blendą nie da się ani polaryzować światła, ani wpłynąć na refleksy powstające w wyniku odbicia światła spolaryzowanego. Z kolei filtr barwny – jak sama nazwa wskazuje – modyfikuje barwę światła przechodzącego przez obiektyw, zmieniając balans kolorystyczny zdjęcia. To raczej narzędzie do kreowania nastroju czy kompensacji temperatury światła, a nie do eliminacji odbić. Strumienica natomiast, choć brzmi naukowo, nie ma żadnego zastosowania w fotografii studyjnej czy plenerowej – to urządzenie związane z kierowaniem przepływem powietrza, cieczy albo gazu, ale na pewno nie jest to narzędzie fotograficzne. Często początkujący myślą, że cokolwiek „technicznego” w nazwie może pomóc, ale to zupełnie chybiony trop. W praktyce jedynym skutecznym rozwiązaniem są filtry polaryzacyjne, które – zgodnie z zasadami fizyki światła – pozwalają kontrolować polaryzację i eliminować refleksy. Z mojego doświadczenia wynika, że takie nieporozumienia wynikają z niezrozumienia podstaw działania światła oraz mylenia funkcji akcesoriów fotograficznych. Warto więc uczyć się na takich przykładach i zapamiętać, że tylko polaryzator da efekt, o który chodziło w tym pytaniu.

Pytanie 8

Przedstawione zdjęcie wykonano aparatem fotograficznym z obiektywem

A. rybie oko.

B. makro.

C. długoogniskowym.

D. szerokokątnym.

Obiektyw szerokokątny to świetny wybór w tym przypadku! Jak widać na tym zdjęciu osiedla, ten typ obiektywu świetnie uchwyca szerokie kąty, co idealnie pasuje do przedstawionej sceny. Zwykle obiektywy te mają ogniskowe poniżej 35 mm, a dzięki nim można złapać więcej detali i kontekstu, co jest super ważne w architekturze czy fotografii miejskiej. Takie obiektywy dają też fajny efekt głębi, co sprawia, że zdjęcia są naprawdę ciekawe. Co więcej, używanie szerokokątnych obiektywów pozwala uniknąć zniekształceń, które mogą się zdarzyć przy teleobiektywach, które skupiają się na detalach z dalszej odległości. Oprócz tego, często stosuje się je w fotografii wnętrz, gdzie trzeba zmieścić jak najwięcej w kadrze. Z mojego doświadczenia, dobierając obiektyw do zdjęcia, zawsze warto pomyśleć, jaki ma być cel fotografii i co chcemy uchwycić.

Pytanie 9

Podział obrazu na mniejsze sekcje ułatwiające projektowanie stron internetowych umożliwia narzędzie

A. cięcie na plasterki.

B. pędzel korygujący.

C. lasso wielokątne.

D. magiczna gumka.

Cięcie na plasterki, czyli tzw. narzędzie „slice” w programach graficznych, to naprawdę jedna z tych funkcji, które niby wyglądają niepozornie, a w praktyce bardzo ułatwiają życie przy projektowaniu stron www. Chodzi o to, że dzięki plasterkom można podzielić cały layout graficzny strony na mniejsze części – na przykład bannery, buttony, tła czy inne sekcje, które potem wyeksportujesz osobno i załadujesz do kodu HTML/CSS. Kiedyś, w czasach starszych rozwiązań jak np. tabelki HTML czy statyczne strony, to był wręcz standard i nawet teraz, przy bardziej responsywnych projektach, czasem cięcie na plasterki ułatwia pracę frontendowcowi, bo pozwala optymalnie przygotować grafikę pod różne elementy. Dodatkowo, dobrze pocięte elementy pozwalają szybciej ładować się stronie, bo osobno zoptymalizowane kawałki graficzne ważą mniej niż jeden wielki obrazek. W praktyce – chociażby w Adobe Photoshop, narzędzie Slice Tool pozwala nie tylko dzielić, ale i precyzyjnie nazwać oraz opisać każdy fragment, co potem ułatwia orientację w kodzie i podczas eksportu. Również agencje interaktywne i freelancerzy często korzystają z tej techniki, żeby dostarczyć klientowi gotowe, uporządkowane assety graficzne. Moim zdaniem, nawet jeśli dziś dużo rzeczy robi się już w plikach SVG czy CSS, plasterki to taki techniczny must-have, który warto znać, bo czasem ratuje projekt w sytuacjach awaryjnych.

Pytanie 10

Jak szybko zaznaczyć jednolitą kolorystycznie część obrazu w programie Adobe Photoshop?

A. różdżkę.

B. zaznaczenie wielokątne.

C. lasso.

D. zaznaczenie magnetyczne.

Różdżka (Magic Wand Tool) to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które umożliwia szybkie zaznaczanie obiektów o jednolitej kolorystyce. Działa na zasadzie analizy kolorów pikseli, co pozwala na automatyczne zaznaczenie wszystkich pikseli, które mają podobny kolor do klikniętego punktu. Użytkownik może dostosować tolerancję narzędzia, co pozwala na precyzyjne określenie zakresu kolorów, które mają być zaznaczone. Przykładowo, podczas edycji zdjęcia krajobrazu, jeśli chcemy zaznaczyć niebo, wystarczy kliknąć w jego fragment, a różdżka automatycznie zaznaczy wszystkie piksele o podobnym odcieniu niebieskiego. To narzędzie jest szczególnie przydatne przy pracy z grafiką, gdzie kolorystyka obiektów jest spójna, co pozwala na szybkie i efektywne zaznaczenie. Użycie różdżki zgodnie z dobrymi praktykami pozwala na oszczędność czasu i zwiększa efektywność pracy. Warto również pamiętać, że po zaznaczeniu można wprowadzić dodatkowe korekty, na przykład za pomocą narzędzi do edycji kształtu zaznaczenia.

Pytanie 11

Do wykonania fotografii makro w skali 2:1 najlepiej zastosować

A. obiektyw makro z pierścieniami pośrednimi

B. teleobiektyw z konwerterem

C. obiektyw szerokokątny z telekonwerterem

D. standardowy obiektyw z filtrem makro

Aby uzyskać zdjęcia makro w skali 2:1, najbardziej odpowiednim wyborem jest użycie obiektywu makro z pierścieniami pośrednimi. Obiektywy makro są zaprojektowane specjalnie do pracy z bliskimi odległościami, co pozwala na uzyskanie dużego powiększenia i szczegółowości obrazu. W połączeniu z pierścieniami pośrednimi, które zwiększają odległość między obiektywem a matrycą aparatu, możemy osiągnąć jeszcze większe powiększenie. Przykładowo, fotografując owady lub detale roślin, obiektyw makro z pierścieniami pozwala na uchwycenie detali, które są niedostrzegalne gołym okiem. Standardy w fotografii makro wskazują, że użycie dedykowanego obiektywu makro zapewnia lepszą jakość obrazu oraz ostrzejsze detale w porównaniu do innych rodzajów obiektywów. Używając takiego zestawu, mamy większą kontrolę nad parametrami ekspozycji i uzyskujemy lepszą głębię ostrości, co jest kluczowe w makrofotografii. Warto również dodać, że taka kombinacja minimalizuje zniekształcenia i aberracje optyczne, co sprzyja uzyskaniu profesjonalnych efektów.

Pytanie 12

Na przedstawionej fotografii zastosowano efekt dostępny w programie Adobe Photoshop o nazwie

A. filtr chmury różnicowe

B. filtr flara obiektywu

C. balans bieli

D. jaskrawość

Efekt widoczny na tej fotografii to właśnie klasyczna „flara obiektywu”, czyli tzw. lens flare. W Photoshopie taki efekt można uzyskać za pomocą dedykowanego filtra – to bardzo popularne narzędzie w branży graficznej. Flara obiektywu polega na dodaniu efektu rozbłysku światła, który powstaje w wyniku odbić światła wewnątrz soczewek aparatu. Zdjęcie zyskuje wtedy bardzo charakterystyczne, okrągłe i półprzezroczyste plamy o różnych barwach, często z wyraźnym źródłem światła. Moim zdaniem to super sposób na szybką stylizację zdjęć, szczególnie gdy np. chcesz dodać dynamiki lub podkręcić klimat zachodu słońca na fotografii krajobrazowej. Takie narzędzia są standardem w workflowu retuszerów i designerów – korzystają z nich zarówno amatorzy, jak i fachowcy w reklamie. Flara pozwala zasymulować rzeczywiste zjawiska optyczne bez konieczności używania drogich obiektywów fotograficznych, a przy tym daje twórcy pełną kontrolę nad intensywnością i rozmieszczeniem efektu. Trzeba tylko pamiętać, żeby nie używać tego filtra zbyt nachalnie – jak każdy efekt specjalny, flara najlepiej wygląda, kiedy jest przemyślana i pasuje do kontekstu zdjęcia. W branży często spotyka się opinie, że umiejętnie użyty lens flare może być „kropką nad i” w pracy nad zdjęciem, więc warto znać ten filtr i jego możliwości.

Pytanie 13

Aby wywołać czarno-biały materiał negatywowy o panchromatycznym uczuleniu po naświetleniu, należy załadować do koreksu w

A. świetle żółtym

B. świetle czerwonym

C. świetle niebieskim

D. braku oświetlenia

Odpowiedź "brak oświetlenia" jest poprawna, ponieważ czarno-białe materiały negatywowe, zwłaszcza te o uczuleniu panchromatycznym, są wrażliwe na wszelkie źródła światła, w tym również na światło czerwone, żółte i niebieskie. Aby zachować ich właściwości i uniknąć niepożądanych naświetleń, należy pracować w absolutnej ciemności. W praktyce oznacza to, że wszelkie operacje związane z ładowaniem filmu do koreksu powinny być wykonywane w pomieszczeniach, w których nie ma dostępu do żadnego światła, co zapewnia maksymalną ochronę przed ich zaszumieniem. W standardach pracy z materiałami światłoczułymi zazwyczaj zaleca się korzystanie z ciemni, która jest specjalnie przystosowana do takich czynności, aby zagwarantować, że materiał nie zostanie przypadkowo naświetlony. Dbałość o te szczegóły jest kluczowa dla uzyskania wysokiej jakości odbitek końcowych, które są zgodne z oczekiwaniami profesjonalnych fotografów oraz wymaganiami w zakresie archiwizacji zdjęć. W przypadku materiałów o uczuleniu panchromatycznym, ignorowanie tych zasad może prowadzić do zniekształcenia kolorów i utraty detali na finalnych zdjęciach.

Pytanie 14

Jakie źródło światła należy wybrać do robienia zdjęć studyjnych na materiałach negatywowych przeznaczonych do sztucznego oświetlenia?

A. Ciągłego o temperaturze barwowej 4500 K

B. Halogenowego o temperaturze barwowej 3200 K

C. Błyskowego o temperaturze barwowej 5500 K

D. Długofalowego o temperaturze barwowej 300 K

Halogenowe źródła światła o temperaturze barwowej 3200 K są idealnym wyborem do fotografii studyjnej z materiałami negatywowymi przeznaczonymi do światła sztucznego. Temperatura barwowa 3200 K odpowiada ciepłemu, żółtawemu światłu, które jest bardziej zbliżone do naturalnych warunków oświetleniowych w pomieszczeniach. To szczególnie istotne, ponieważ materiały negatywowe, takie jak filmy, są projektowane w taki sposób, aby najlepiej reagować na określony zakres temperatury barwowej. W praktyce, użycie halogenowych lamp do oświetlenia studyjnego pozwala na uzyskanie głębszych kolorów oraz wyraźniejszego kontrastu na zdjęciach. W kontekście standardów branżowych, stosowanie źródeł światła o temperaturze 3200 K jest powszechnie akceptowane i rekomendowane przez profesjonalistów zajmujących się fotografią, co potwierdzają liczne publikacje i badania w dziedzinie fotografii studyjnej. Przykładowo, wiele profesjonalnych studiów fotograficznych korzysta z zestawów oświetleniowych opartych na halogenach, co zwiększa jakość uzyskiwanych kadrów oraz spójność w odwzorowywaniu kolorów.

Pytanie 15

Najlepszym sposobem usunięcia efektu czerwonych oczu na zdjęciu wykonanym aparatem kompaktowym jest

A. konwersja zdjęcia do skali szarości

B. zmiana wartości saturacji dla całego zdjęcia

C. wydrukowanie zdjęcia na papierze matowym

D. użycie narzędzia Red Eye Tool w programie do edycji zdjęć

Najlepszym sposobem usunięcia efektu czerwonych oczu na zdjęciu jest użycie narzędzia Red Eye Tool w programie do edycji zdjęć. To narzędzie jest specjalnie zaprojektowane do identyfikacji i eliminacji niepożądanego efektu, który często występuje, gdy zdjęcie jest robione w warunkach słabego oświetlenia. Czerwone oczy wynikają z odbicia światła od siatkówki oka, co jest szczególnie widoczne, gdy używa się lampy błyskowej. Korzystając z Red Eye Tool, użytkownik może łatwo wskazać obszary, które wymagają poprawy, a program automatycznie dostosuje kolory, przywracając naturalny wygląd oczu. Warto pamiętać, że wiele programów do edycji zdjęć, takie jak Adobe Photoshop czy GIMP, oferuje funkcje automatycznego usuwania efektu czerwonych oczu, co znacznie ułatwia pracę. Dzięki tym narzędziom można szybko poprawić zdjęcia, co jest szczególnie przydatne w przypadku zdjęć rodzinnych czy portretów. Zastosowanie tej techniki nie tylko poprawia estetykę zdjęć, ale również przyczynia się do profesjonalnego wyglądu fotografii.

Pytanie 16

Wskaż właściwe parametry obrazu, który ma być użyty w galerii internetowej?

A. TIFF, 72 ppi, RGB

B. JPEG, 72 ppi, RGB

C. JPEG, 300 ppi, CMYK

D. TIFF, 300 ppi, CMYK

Odpowiedź JPEG, 72 ppi, RGB jest prawidłowa, ponieważ format JPEG jest najczęściej stosowany w internecie, ze względu na efektywność kompresji i niewielki rozmiar pliku, co zapewnia szybkie ładowanie zdjęć na stronach internetowych. Rozdzielczość 72 ppi (pikseli na cal) jest standardem optymalnym dla wyświetlania obrazów w sieci, ponieważ ludzkie oko nie jest w stanie dostrzec większej szczegółowości przy takiej wartości na ekranie. Kolor RGB to model barw, który jest odpowiedni dla wyświetlaczy elektronicznych, gdyż ekran emituje światło w tych trzech podstawowych kolorach. Przykładowo, zdjęcia produktów w sklepach internetowych powinny być zapisane w tym formacie, aby umożliwić użytkownikom szybkie przeglądanie i ładne odwzorowanie kolorów. Dobre praktyki sugerują również, aby obrazy w sieci były zoptymalizowane pod kątem rozmiaru, co można osiągnąć przy użyciu formatu JPEG przy zachowaniu odpowiedniej jakości wizualnej.

Pytanie 17

Jaką ogniskową uznaje się za standardową dla obiektywu do aparatu średnioformatowego?

A. 110 mm

B. 80 mm

C. 50 mm

D. 200 mm

Wybór obiektywu o ogniskowej 80 mm dla aparatu średnioformatowego jest uzasadniony z kilku powodów. W kontekście aparatów średnioformatowych, ogniskowa 80 mm jest uważana za standardową, co oznacza, że zapewnia zbliżoną perspektywę do ludzkiego oka. Taki obiektyw jest niezwykle uniwersalny, idealny do portretów, zdjęć krajobrazowych oraz ogólnych ujęć. W praktyce, obiektywy o tej ogniskowej pozwalają na uzyskanie naturalnych proporcji w portretach, z jednoczesnym zachowaniem detali tła. Dodatkowo, przy przysłonie f/2.8 lub f/4, możliwe jest uzyskanie efektu pięknego rozmycia tła, co jest szczególnie cenione w fotografii portretowej. Warto również zwrócić uwagę, że wiele systemów średnioformatowych, takich jak Hasselblad czy Mamiya, oferuje obiektywy 80 mm, co czyni je popularnym wyborem wśród profesjonalnych fotografów. Takie podejście do wyboru ogniskowej wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe, które wskazują na zrozumienie i wykorzystanie właściwości optycznych sprzętu, aby osiągnąć zamierzony efekt artystyczny oraz techniczny.

Pytanie 18

Aby zrealizować cyfrową makrofotografię ziarenka grochu, powinno się użyć

A. obiektywu lustrzanego.

B. teleobiektywu.

C. nasadki powiększającej.

D. pierścieni pośrednich.

Pierścienie pośrednie to elementy optyczne, które umożliwiają uzyskanie większego powiększenia w fotografii makro. Działają na zasadzie wydłużenia odległości między obiektywem a matrycą aparatu, co pozwala na zbliżenie się do obiektów i uchwycenie ich detali. Dzięki temu można uzyskać ostrość i wyrazistość, których wymaga cyfrowa makrofotografia, zwłaszcza przy tak małych obiektach jak ziarenka grochu. Używając pierścieni pośrednich, można pracować z różnymi obiektywami, co sprawia, że są one wszechstronne i praktyczne w użyciu. Przykładowo, stosując pierścienie z obiektywem standardowym, uzyskujemy znacznie lepsze rezultaty w zbliżeniach, niż przy użyciu standardowego obiektywu, co jest istotne w dokumentacji naukowej czy artystycznej. Warto dodać, że ich stosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii makro, co potwierdzają liczne publikacje branżowe.

Pytanie 19

Wskaż prawidłowe parametry zdjęcia przeznaczonego do zamieszczenia w galerii internetowej.

A. TIFF, 72 ppi, RGB

B. JPEG, 72 ppi, RGB

C. JPEG, 300 ppi, CMYK

D. TIFF, 300 ppi, CMYK

Dobrze dobrane parametry zdjęcia do galerii internetowej to naprawdę kluczowa sprawa, bo wpływają zarówno na jakość wyświetlania, jak i na szybkość ładowania strony. Format JPEG jest powszechnie wykorzystywany w sieci, głównie dlatego, że daje dobry kompromis między jakością a wagą pliku. W praktyce – im mniejszy plik, tym szybciej wczytuje się strona, co użytkownicy od razu zauważają. 72 ppi to standardowa rozdzielczość ekranowa, bo praktycznie żaden monitor nie pokaże więcej detali. Oczywiście, teraz monitory mają czasem wyższą gęstość pikseli, ale trzymanie się 72 ppi pozwala zachować uniwersalność. RGB, czyli tryb kolorów używany przez wszystkie ekrany, to absolutna podstawa – CMYK to już domena druku i może wyglądać dziwnie po wrzuceniu do przeglądarki. Z mojego doświadczenia, gdy wrzucasz inne formaty lub tryby, pojawiają się rozjazdy kolorystyczne i niepotrzebne komplikacje z konwersją. Branżowe standardy, jak np. wytyczne Google czy W3C, też zalecają stosowanie JPEG oraz przestrzeni RGB do zdjęć w sieci. Dobrą praktyką jest też optymalizacja zdjęcia (np. krzywe, nasycenie, wyostrzenie) jeszcze przed eksportem do JPEG. Wtedy zdjęcia naprawdę robią robotę na stronie – wyglądają dobrze i nie zamulają ładowania. Praktyka pokazuje, że lepiej postawić na sprawdzone rozwiązania niż kombinować z nietypowymi parametrami.

Pytanie 20

Etapy obróbki chemicznej obejmują kolejno wywoływanie czarno-białe, przerywanie, odbielanie, zadymianie, wywoływanie barwne, utrwalanie oraz płukanie

A. materiału odwracalnego kolorowego

B. papieru wielogradacyjnego

C. materiału negatywowego kolorowego

D. papieru kolorowego

Odpowiedź "materiału odwracalnego barwnego" jest prawidłowa, ponieważ opisane etapy obróbki chemicznej, takie jak wywoływanie, przerywanie, odbielanie, zadymianie, wywoływanie barwne, utrwalanie oraz płukanie, odnoszą się w szczególności do procesów związanych z fotografią barwną. Materiały odwracalne barwne, takie jak filmy lub papiery fotograficzne, są zaprojektowane tak, aby umożliwić powrót do pierwotnej formy po obróbce chemicznej. Oznacza to, że te materiały mogą być poddawane dalszym procesom bez trwałej utraty informacji o obrazie. Przykładem ich zastosowania jest fotografia artystyczna, gdzie twórcy mogą eksperymentować z różnymi technikami wywoływania, aby uzyskać pożądany efekt wizualny. Dobrą praktyką w obróbce takich materiałów jest stosowanie odpowiednio dobranych chemikaliów oraz kontrola czasu ekspozycji i temperatury, co jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości obrazu fotograficznego.

Pytanie 21

Największy stopień rozmycia tła uzyska się dla obiektywu o ogniskowej

A. 35 mm, ustawiając przysłonę na wartość f/5,6

B. 20 mm, ustawiając przysłonę na wartość f/8

C. 105 mm, ustawiając przysłonę na wartość f/2

D. 50 mm, ustawiając przysłonę na wartość f/4

Odpowiedź z ogniskową 105 mm i przysłoną f/2 zdecydowanie daje największe rozmycie tła, czyli tzw. efekt bokeh. To się bierze z kilku czynników, ale najważniejsze są właśnie: długa ogniskowa i szeroko otwarta przysłona. Im dłuższa ogniskowa, tym bardziej spłaszcza się perspektywa i odseparowuje fotografowany obiekt od tła. Szerokie otwarcie przysłony (niskie f/, czyli f/2) powoduje, że głębia ostrości jest bardzo płytka – ostre będzie tylko to, co jest na zdefiniowanej płaszczyźnie ostrości, a reszta kadru staje się ładnie rozmyta. Takie ustawienie jest bardzo popularne w portretach, produktowych zdjęciach czy nawet w kreatywnej fotografii ulicznej. W branży fotograficznej to wręcz standardowa praktyka – profesjonaliści często sięgają po jasne obiektywy o długiej ogniskowej do uzyskiwania tzw. miękkiego tła. Warto pamiętać, że im bliżej obiektu ustawi się aparat, tym efekt ten się nasili, ale sama kombinacja 105 mm i f/2 już zapewnia bardzo mocne rozdzielenie obiektu od tła. W praktyce, nawet na popularnych forach fotograficznych często poleca się takie zestawienia do robienia portretów na ślubach czy plenerach. Moim zdaniem to najprostszy i najbardziej skuteczny sposób na uzyskanie profesjonalnie wyglądającego rozmycia – nawet jeśli nie ma się jakiegoś super aparatu, to sama optyka robi tu robotę.

Pytanie 22

Które tło zastosowane podczas fotografowania obiektu umożliwia szybką manipulację obrazem w celu wprowadzenia dowolnej scenerii?

A. Białe.

B. Czarne.

C. Szare.

D. Zielone.

Wybierając białe, szare lub czarne tło do fotografii, można uzyskać bardzo elegancki i czysty efekt wizualny, ale niestety nie daje to takich możliwości szybkiego i bezproblemowego usuwania tła jak w przypadku klasycznego green screenu. Najczęstszy błąd myślowy polega tu na założeniu, że jednolita powierzchnia – zwłaszcza biała czy czarna – zawsze ułatwia edycję. W praktyce jednak kolory skóry, włosów czy ubrań bardzo często mają jasne lub ciemne fragmenty, które mogą zlewać się z tłem, co utrudnia późniejsze oddzielenie postaci od tła w programach graficznych. Gdy tło jest białe lub czarne, programy do wycinania często mają problem z rozróżnieniem, gdzie kończy się obiekt, a zaczyna tło, szczególnie jeśli padają cienie lub są prześwietlenia. Szare tło natomiast bywa stosowane przy portretach, bo nie wprowadza zafarbu, ale nie nadaje się do kluczowania – nie jest wystarczająco 'egzotyczne', żeby dało się je łatwo wyodrębnić algorytmicznie. W branży filmowej i fotograficznej od lat stosuje się właśnie zielone (lub niekiedy niebieskie) tła, bo bardzo rzadko zdarza się, żeby ktoś miał naturalnie zieloną skórę albo ubrania – przez to oprogramowanie do postprodukcji może automatycznie i precyzyjnie usunąć ten kolor. W praktyce próby kluczowania na innych tłach kończą się dużą ilością ręcznej pracy, wycinaniem na piechotę i często z kiepskim efektem. Dlatego w profesjonalnym środowisku nawet nie rozważa się innych jednolitych kolorów jako realnej alternatywy dla green screena, jeśli celem jest szybka i bezproblemowa zamiana tła na dowolną scenerię.

Pytanie 23

Aby zredukować efekt zamglenia przy fotografowaniu pejzaży w technice czarno-białej, powinno się użyć filtru

A. ciemnożółty

B. polaryzacyjny

C. niebieski

D. szary

Użycie filtra ciemnożółtego w fotografii czarno-białej jest kluczowe w celu zniwelowania efektu zamglenia, który często jest wynikiem obecności cząsteczek w powietrzu, takich jak kurz czy wilgoć. Filtr ten działa poprzez selektywne tłumienie niektórych długości fal światła, co pozwala na zwiększenie kontrastu oraz poprawę wyrazistości zdjęcia. Dzięki ciemnożółtemu filtrowi, obiekty w krajobrazie, takie jak drzewa czy budynki, stają się wyraźniejsze, a niebo intensywniejsze, co jest szczególnie ważne w czarno-białej fotografii, gdzie różnice w odcieniach szarości mają kluczowe znaczenie dla ostatecznego efektu wizualnego. W praktyce, fotografowie często stosują ten filtr w sytuacjach, gdy zamglenie jest zauważalne, aby uzyskać bardziej dramatyczne ujęcia. Ponadto, zgodnie z zasadami kompozycji i estetyki w fotografii krajobrazowej, poprawa kontrastu między elementami obrazu znacząco wpływa na jego odbiór, co sprawia, że filtr ciemnożółty staje się standardowym narzędziem w arsenale profesjonalnych fotografów krajobrazowych.

Pytanie 24

Do oczyszczenia przedniej soczewki obiektywu zabrudzonej kroplą smaru należy użyć

A. pędzelka.

B. roztworu alkoholu izopropylowego.

C. sprężonego powietrza.

D. roztworu soli kuchennej.

Roztwór alkoholu izopropylowego to tak naprawdę najbezpieczniejszy i najczęściej rekomendowany środek do czyszczenia delikatnych powierzchni optycznych, takich jak soczewki obiektywów. Optyka jest bardzo wrażliwa na zabrudzenia, zwłaszcza tłuste plamy czy smary – i tu zwykłe metody mogą bardziej zaszkodzić niż pomóc. Alkohol izopropylowy (IPA) ma tę przewagę, że doskonale rozpuszcza tłuszcze, a przy tym szybko odparowuje, nie zostawiając smug czy osadów. Z mojego doświadczenia, nawet w serwisach sprzętu fotograficznego, używa się specjalnych preparatów opartych właśnie o izopropanol, czasem z domieszkami innych substancji, ale główny składnik to zawsze IPA. Co ważne, nie oddziałuje on negatywnie na powłoki antyrefleksyjne, które pokrywają nowoczesne obiektywy – o ile oczywiście nie stosujemy zbyt dużego nacisku i korzystamy z odpowiednich miękkich ściereczek, najlepiej z mikrofibry. Warto pamiętać, żeby nie rozmazywać smaru po całej powierzchni, tylko delikatnie zebrać go przy pomocy zwilżonego roztworem alkoholu fragmentu szmatki. Tak czy siak, to jest najlepsza praktyka, nawet jeśli czasem wydaje się, że "byle co" dałoby radę – naprawdę, soczewki są drogie i wymagają takiego profesjonalnego podejścia.

Pytanie 25

Jakiego obiektywu powinno się użyć do fotografowania trudnodostępnych i odległych obiektów natury?

A. Krótkoogniskowego

B. Standardowego

C. Długoogniskowego

D. Szerokokątnego

Użycie obiektywu długoogniskowego jest kluczowe przy fotografowaniu trudno dostępnych i odległych obiektów przyrodniczych. Obiektywy te, zazwyczaj o ogniskowej powyżej 70 mm, pozwalają na uzyskanie większego przybliżenia, co umożliwia rejestrowanie detali w obrazach, które w przeciwnym razie mogłyby być niezauważalne. Przykładem zastosowania długoogniskowego obiektywu jest fotografowanie dzikich zwierząt, które często są płochliwe i wymagają zachowania znacznej odległości od fotografa. Dzięki efektowi kompresji perspektywy, który obiektywy te oferują, uzyskuje się również korzystny efekt bokeh, co pozwala na estetyczne uwydatnienie obiektu fotografowanego na tle rozmytym. Dodatkowo warto zauważyć, że obiektywy długoogniskowe są standardem w fotografii sportowej i wydarzeń, gdzie zachowanie dystansu jest równie ważne. Przy wyborze obiektywu długoogniskowego należy też zwrócić uwagę na stabilizację obrazu, co jest szczególnie istotne przy fotografowaniu z ręki w trudnych warunkach oświetleniowych. W kontekście standardów branżowych, sprzęt ten jest często rekomendowany przez profesjonalnych fotografów przyrodniczych, co potwierdza jego skuteczność i uniwersalność w trudnych warunkach fotografowania.

Pytanie 26

Obraz cyfrowy, którego histogram ukazuje największą ilość pikseli o najwyższej jasności skupionych w okolicach prawej strony wykresu, jest

A. prześwietlone.

B. małokontrastowe.

C. prawidłowo naświetlone.

D. niedoświetlone.

Zdjęcie cyfrowe, którego histogram posiada dużą liczbę pikseli o wysokiej jasności zlokalizowanych w pobliżu prawej krawędzi, wskazuje na prześwietlenie obrazu. Prześwietlenie występuje, gdy zbyt dużo światła dociera do matrycy aparatu, co skutkuje utratą szczegółów w jasnych partiach kadru. W praktyce, takie zdjęcia mogą wyglądać na 'wypalone', gdzie detale w jasnych obszarach stają się niewidoczne, a kolory tracą swoją głębię i nasycenie. W branży fotograficznej istotne jest, aby monitorować histogram podczas robienia zdjęć, ponieważ pozwala to na szybką ocenę naświetlenia. Idealnie, histogram powinien być równomiernie rozłożony, bez nadmiaru danych zepchniętych do ekstremów, co umożliwia zachowanie detali w cieniach oraz jasnych obszarach. W przypadku zdjęć prześwietlonych, jedyną metodą korekcji może być edycja w programach graficznych, choć często nie jest możliwe odzyskanie pełnych detali. Dlatego ważne jest, aby przed zrobieniem zdjęcia, ustawić odpowiednie parametry ekspozycji, takie jak czas naświetlania, przesłona i ISO, aby uniknąć tego typu problemów.

Pytanie 27

Aby zapobiec odblaskom podczas robienia zdjęć obiektów ze szkłem, powinno się użyć filtru

A. połówkowego

B. szarego

C. neutralnego

D. polaryzacyjnego

Filtr polaryzacyjny jest kluczowym narzędziem w fotografii, szczególnie przy pracy z obiektami wykonanymi ze szkła, ponieważ efektywnie redukuje odblaski i poprawia kontrast obrazu. Działa na zasadzie blokowania niektórych kierunków światła, co pozwala na wyeliminowanie refleksów, które mogą zakłócać percepcję detali w fotografowanym obiekcie. Przykładem zastosowania filtra polaryzacyjnego jest fotografowanie szklanych butelek lub okien, gdzie odblaski mogą całkowicie zrujnować ujęcie. Używanie takiego filtra może również przyczynić się do intensyfikacji kolorów, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej. Zgodnie z branżowymi standardami, filtry polaryzacyjne są zalecane do użycia w sytuacjach, gdy światło pada pod kątem prostym do powierzchni szklanych, co maksymalizuje ich efektywność. Dobrą praktyką jest również stosowanie filtrów o wysokiej jakości optycznej, aby uniknąć pogorszenia jakości obrazu. Warto zainwestować w filtr polaryzacyjny, który można obracać, co umożliwia precyzyjne dostosowanie jego działania do konkretnej sceny fotograficznej.

Pytanie 28

Aby zredukować odblaski podczas fotografowania szklanych obiektów, należy zastosować filtr

A. efektowy

B. połówkowy

C. UV

D. polaryzacyjny

Filtr polaryzacyjny jest nieocenionym narzędziem w fotografii, szczególnie przy pracy ze szklanymi przedmiotami. Jego działanie opiera się na eliminacji niepożądanych refleksów oraz odbić świetlnych, co jest kluczowe, gdy chcemy uzyskać czysty i wyraźny obraz obiektu. Refleksy, które mogą powstawać na powierzchni szkła, mogą znacznie obniżyć jakość zdjęcia, a filtr polaryzacyjny skutecznie minimalizuje ten problem poprzez polaryzację światła. W praktyce, gdy umieszczamy ten filtr przed obiektywem aparatu, możemy regulować kąt polaryzacji, co pozwala na dostosowanie stopnia redukcji odbić. Warto zaznaczyć, że korzystanie z filtrów polaryzacyjnych jest standardem w branży fotograficznej, szczególnie w fotografiach produktowych oraz architektonicznych, gdzie detale i przejrzystość są kluczowe. Dodatkowo, filtry te mogą również zwiększyć nasycenie kolorów, co wpływa na ogólną estetykę zdjęć.

Pytanie 29

Które z poniższych urządzeń służy do pomiaru współczynnika odbicia światła od powierzchni?

A. Eksponometr

B. Tachometr

C. Dalmierz

D. Reflektometr

Tachometr, dalmierz i eksponometr to urządzenia, które mają różne zastosowania, ale nie są przeznaczone do pomiaru współczynnika odbicia światła. Tachometr służy do pomiaru prędkości ruchu obiektów oraz do określania odległości na podstawie czasu przebytego przez dany obiekt. Jego zastosowanie występuje głównie w geodezji i budownictwie, gdzie precyzyjne pomiary prędkości są kluczowe. Dalmierz, z kolei, jest stosowany do pomiaru odległości, zazwyczaj przy użyciu technologii laserowej lub ultradźwiękowej. W kontekście pomiarów optycznych jego rola jest ograniczona, ponieważ nie analizuje on właściwości odbicia światła. Eksponometr to urządzenie używane w fotografii do pomiaru ilości światła, które pada na powierzchnię. To także nie ma związku z pomiarem odbicia, a raczej z ekspozycją obrazu. Powszechnym błędem jest mylenie tych rodzajów urządzeń oraz ich funkcji. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że każde z tych urządzeń ma swoje specyficzne zastosowanie, które nie pokrywa się z funkcją reflektometru. Często przy wyborze odpowiedniego narzędzia do pomiarów użytkownicy mogą się mylić, jeśli nie są świadomi różnic między nimi. Właściwe zrozumienie i zastosowanie tych urządzeń jest kluczowe, aby uzyskać dokładne i wiarygodne wyniki pomiarów w praktyce.

Pytanie 30

W profesjonalnym procesie kalibracji kolorów parametr whitepoint oznacza

A. maksymalną wartość luminancji osiąganą przez monitor

B. temperaturę barwową określającą wygląd bieli na urządzeniu wyjściowym

C. punkt odniesienia do korekcji balansu bieli na zdjęciu

D. najjaśniejszy punkt na krzywej gamma monitora

Zrozumienie, czym jest parametr whitepoint, jest kluczowe w kontekście kalibracji kolorów. Wybór punktu odniesienia do korekcji balansu bieli na zdjęciu, choć związany z poprawnym odwzorowaniem kolorów, nie oddaje istoty whitepoint. Balans bieli to proces, który ma na celu dostosowanie kolorów w obrazie, aby neutralne kolory były wiernie odwzorowane, ale nie jest to to samo, co określenie bieli na poziomie sprzętowym. Kolejna niepoprawna koncepcja, mówiąca o najjaśniejszym punkcie na krzywej gamma monitora, prowadzi do mylnego wrażenia, że whitepoint odnosi się do luminancji. W rzeczywistości gamma to krzywa, która opisuje, jak luminancja jest przekształcana w sygnale wyświetlanym przez monitor, a nie bezpośrednio definiuje jego whitepoint. Co więcej, maksymalna wartość luminancji osiągana przez monitor to kwestia wydajności wyświetlacza, a nie parametru określającego biel. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do nieprawidłowego postrzegania kolorów w projektach graficznych czy fotograficznych. Właściwe ustawienia whitepoint mają ogromne znaczenie dla spójności kolorystycznej, dlatego warto poświęcić czas na ich dokładne zrozumienie i kalibrację.

Pytanie 31

Przygotowane zapotrzebowanie na sprzęt i materiały do realizacji zdjęć w plenerze z wykorzystaniem promieniowania podczerwonego powinno zawierać aparat fotograficzny z zestawem obiektywów oraz statyw, a także

A. filtr IR i film czuły na promieniowanie długofalowe

B. filtr IR i film ortochromatyczny

C. filtr UV i film wrażliwy na promieniowanie długofalowe

D. filtr jasnoczerwony i film ortochromatyczny

Wybór filtrów i filmów w fotografii podczerwonej jest kluczowy dla osiągnięcia zamierzonych efektów wizualnych. Odpowiedzi, które wskazują na filtr UV i film czuły na promieniowanie długofalowe, są błędne, ponieważ filtr UV nie jest użyteczny w kontekście fotografii IR. Filtry UV przeznaczone są do blokowania promieniowania ultrafioletowego, co ma na celu ochronę obiektywu i poprawę jakości zdjęć w standardowej fotografii, a nie w rejestracji promieniowania podczerwonego. Z kolei film czuły na promieniowanie długofalowe jest rzeczywiście pożądany, ale nie współdziała z filtrem UV, co sprawia, że ten zestaw nie jest odpowiedni dla fotografii podczerwonej. W przypadku wskazania filtru jasnoczerwonego i filmu ortochromatycznego, również pojawiają się istotne nieścisłości. Filtr jasnoczerwony przepuszcza większą ilość światła w zakresie czerwonym, a film ortochromatyczny jest czuły na różne długości fal w widzialnym spektrum, co uniemożliwia rejestrację promieniowania podczerwonego. Te pomyłki pokazują typowe błędy w myśleniu, które często prowadzą do nieprawidłowych wyborów sprzętowych. W rzeczywistości, aby uzyskać efektywną fotografię w podczerwieni, niezbędne jest zastosowanie sprzętu zaprojektowanego z myślą o tym specyficznym zakresie fal elektromagnetycznych.

Pytanie 32

Efekt vintageu na fotografii cyfrowej można uzyskać stosując

A. zwiększenie nasycenia wszystkich kolorów o 50%

B. krzywe tonalne z podniesieniem punktów w cieniach

C. obniżenie temperatury barwowej do 2000K

D. maksymalne wyostrzenie krawędzi obiektów

Zwiększenie nasycenia wszystkich kolorów o 50% to podejście, które może wprowadzić zupełnie inny efekt niż vintage. Zwiększenie nasycenia powoduje, że kolory stają się intensywniejsze i bardziej żywe, co jest przeciwieństwem estetyki vintage, która dąży do uzyskania delikatnych, wyblakłych tonów. W kontekście efektu retro, nasycenie powinno być często obniżone, aby uzyskać bardziej stonowany wygląd. Obniżenie temperatury barwowej do 2000K również nie jest właściwym sposobem na osiągnięcie vintage; w rzeczywistości tak niska temperatura barwowa prowadzi do uzyskania bardzo ciepłych, pomarańczowych tonów, które mogą sprawić, że zdjęcie stanie się nienaturalne i przesadzone. Z kolei maksymalne wyostrzenie krawędzi obiektów również jest rozbieżne z duchem vintage, ponieważ stare fotografie zazwyczaj charakteryzują się mniejszą ostrością i większym zmiękczeniem detali. W efekcie, kierując się tymi błędnymi koncepcjami, łatwo jest uzyskać efekt, który zamiast przywoływać wspomnienia z przeszłości, tworzy wrażenie nowoczesności, co przeczy zamysłowi vintage. W fotografii, kluczowe jest zrozumienie, jakie techniki są odpowiednie dla danego stylu oraz jak manipulować różnymi parametrami, aby uzyskać zamierzony efekt wizualny.

Pytanie 33

System Bellows Factor w fotografii analogowej oznacza

A. współczynnik korekcji ekspozycji przy stosowaniu mieszka fotograficznego

B. stopień kompresji obrazu na materiale negatywowym

C. wartość rozproszenia światła przy użyciu filtrów efektowych

D. współczynnik załamania światła w obiektywach szerokokątnych

System Bellows Factor, czyli współczynnik korekcji ekspozycji przy stosowaniu mieszka fotograficznego, jest kluczowym elementem w fotografii analogowej, szczególnie w kontekście korzystania z obiektywów o zmiennej ogniskowej. W przypadku, gdy używamy mieszka, zmienia się odległość między obiektywem a matrycą (w filmie analogowym jest to klisza), co wpływa na ilość światła docierającego do materiału światłoczułego. W praktyce oznacza to, że im dalej od obiektywu znajduje się klisza, tym więcej światła jest potrzebne do uzyskania poprawnej ekspozycji. Wartość Bellows Factor pozwala na skorygowanie czasu naświetlania, co jest niezbędne, aby uzyskać właściwe naświetlenie zdjęcia. Przykład zastosowania: jeśli używasz mieszka i przestawiasz go na większą długość, na przykład z 100 mm na 150 mm, musisz dostosować czas naświetlania, aby uniknąć niedoświetlenia. Znajomość tego współczynnika jest zatem niezbędna dla każdego poważnego fotografa, który korzysta z technik analogowych.

Pytanie 34

Jak wpłynie podwojenie rozdzielczości skanowania na rozmiar pliku?

A. Zwiększy się dwukrotnie

B. Nie ulegnie zauważalnej zmianie

C. Zwiększy się ośmiokrotnie

D. Zwiększy się czterokrotnie

Odpowiedź, że wielkość pliku zwiększy się czterokrotnie, jest prawidłowa, ponieważ rozdzielczość skanowania jest zazwyczaj określana w punktach na cal (dpi). Kiedy zwiększamy rozdzielczość dwukrotnie, zmienia się liczba pikseli w obrazie. Na przykład, jeżeli początkowo mamy obraz o rozdzielczości 100 dpi, to po zwiększeniu do 200 dpi liczba pikseli w jednym wymiarze (szerokości lub wysokości) wzrasta o 100%. Zatem, jeżeli początkowy wymiar obrazka wynosił 1000x1000 pikseli, to jego nowy wymiar przy rozdzielczości 200 dpi wyniesie 2000x2000 pikseli. Całkowita liczba pikseli w takim przypadku wzrośnie do 4 000 000 pikseli, ponieważ 2000 * 2000 = 4 000 000, co stanowi czterokrotny wzrost w porównaniu do pierwotnych 1 000 000 pikseli. W praktyce, to oznacza, że plik o wyższej rozdzielczości zajmie odpowiednio więcej miejsca na dysku. Taki wzrost wielkości pliku jest istotny w kontekście skanowania dokumentów czy zdjęć, gdzie wyższa jakość jest często wymagana do analizy czy archiwizacji.

Pytanie 35

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na eliminację zniekształceń perspektywy, które występują na zdjęciu budowli wykonanym z niewielkiej odległości?

A. Skraplanie

B. Korekcja obiektywu

C. Skalowanie

D. Pociągnięcie pędzlem

Korekcja obiektywu w programie Adobe Photoshop to narzędzie, które pozwala na usunięcie zniekształceń perspektywicznych, które mogą wystąpić w przypadku fotografowania budynków z bliskiej odległości. Te zniekształcenia, zwane często 'efektem beczkowym' lub 'efektem podłogi', sprawiają, że budynki mogą wyglądać na przewrócone lub rozwichrzone. Korekcja obiektywu działa na zasadzie analizy metadanych zdjęcia oraz algorytmów, które dostosowują perspektywę obrazu. Przykładowo, jeśli fotografujemy wysoki budynek z dołu, możemy zauważyć, że jego górna część wydaje się być znacznie mniejsza w porównaniu do podstawy. Używając opcji Korekcji obiektywu, możemy zniekształcenia te skorygować, przywracając proporcje i równą perspektywę. To narzędzie jest szczególnie przydatne w architekturze i fotografii krajobrazowej, gdzie precyzyjne oddanie kształtów i proporcji jest kluczowe. Warto również zaznaczyć, że użytkownicy powinni korzystać z profili korekcyjnych specyficznych dla używanych obiektywów, co zwiększa efektywność korekcji.

Pytanie 36

Poprawę ekspozycji zdjęcia w programie Adobe Photoshop dokonuje się z użyciem

A. stempla.

B. poziomów.

C. mapy gradientu.

D. koloru kryjącego.

Wybrałeś poziomy i zdecydowanie to jest to narzędzie, które w Photoshopie najlepiej nadaje się do poprawy ekspozycji. Poziomy (Levels) pozwalają na precyzyjne sterowanie jasnością, kontrastem oraz rozkładem tonalnym zdjęcia. I to nie tylko na zasadzie rozjaśniania czy przyciemniania całości, ale można osobno wpływać na cienie, światła oraz średnie tony – co daje naprawdę spore pole do popisu. W praktyce często używa się poziomów na początku obróbki, żeby szybko naprawić niedoświetlone lub przepalone fotki. Z mojego doświadczenia, dobrze użyte poziomy potrafią uratować nawet pozornie 'spalone' zdjęcie, zwłaszcza jeśli pracujemy na pliku RAW. W branży uznaje się korektę poziomów i krzywych za podstawę workflow retuszerskiego – to taki fundament, na którym buduje się dalszą edycję. Warto też pamiętać, że poziomy pozwalają działać zarówno globalnie, jak i na wybranych kanałach kolorów, co jest nieocenione np. przy balansowaniu kolorystyki skóry czy poprawianiu kontrastu w konkretnych obszarach. Ogólnie – większość profesjonalnych fotografów i grafików poleca zacząć pracę nad ekspozycją właśnie od tego narzędzia. I szczerze – trudno się z tym nie zgodzić.

Pytanie 37

Który typ kart pamięci charakteryzuje się obecnie najszybszym transferem danych?

A. SD UHS-I

B. CFexpress Type B

C. microSD

D. xD Picture Card

CFexpress Type B to najnowocześniejszy standard kart pamięci, który zapewnia najwyższy transfer danych w porównaniu do innych typów kart. Umożliwia on prędkości odczytu do 2000 MB/s oraz prędkości zapisu, które mogą osiągać nawet 1700 MB/s. Dzięki temu, CFexpress Type B znajduje zastosowanie w profesjonalnej fotografii, filmowaniu w rozdzielczości 4K oraz 8K, a także w zastosowaniach związanych z wirtualną rzeczywistością. Warto zaznaczyć, że ten typ kart wykorzystuje interfejs PCIe 3.0, co pozwala na znacznie szybszą wymianę danych w porównaniu do starszych standardów, takich jak SD UHS-I czy microSD. Dla profesjonalnych fotografów i filmowców, wybór CFexpress Type B to inwestycja w wydajność i niezawodność, co jest kluczowe podczas pracy w wymagających warunkach produkcji. Dodatkowo, wzrastające zapotrzebowanie na szybkość transferu danych w urządzeniach mobilnych i kamerach sprawia, że CFexpress Type B staje się coraz bardziej popularnym wyborem w branży.

Pytanie 38

Jakie filtry powinny być użyte przy kopiowaniu negatywów na czarno-biały papier wielogradacyjny, aby uzyskać pozytywowe kopie o odmiennym kontraście?

A. Niebieskozielony i czerwony

B. Żółty i niebieskozielony

C. Purpurowy i zielony

D. Żółty i purpurowy

Odpowiedź "żółty i purpurowy" jest prawidłowa, ponieważ te filtry pozwalają na modyfikację kontrastu negatywu podczas kopiowania na czarno-biały papier wielogradacyjny. Filtr żółty działa na zasadzie zmniejszenia kontrastu między jasno i ciemnymi partiami obrazu, co sprawia, że szczegóły w jasnych obszarach są lepiej widoczne. Z kolei filtr purpurowy absorbuje światło niebieskie, co jest szczególnie przydatne w przypadku negatywów, które mogą zawierać nadmiar niebieskiego światła. Stosując te filtry w odpowiednich proporcjach, można uzyskać kopie pozytywowe o różnym kontraście, co jest istotne w pracach artystycznych oraz w procesach drukarskich. Przykładem praktycznego zastosowania jest ich wykorzystanie w klasycznej fotografii czarno-białej, gdzie artysta może manipulować kontrastem w celu uzyskania pożądanej estetyki. Dobrym standardem jest testowanie różnych kombinacji filtrów w celu uzyskania optymalnych rezultatów, co pozwala na pełniejsze zrozumienie wpływu filtrów na ostateczny efekt wizualny.

Pytanie 39

Wada optyczna przedstawiona na rysunku określana jest jako

A. aberracja sferyczna.

B. astygmatyzm.

C. aberracja komatyczna.

D. aberracja chromatyczna.

Wybór aberracji komatycznej, aberracji sferycznej lub astygmatyzmu jako odpowiedzi jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego podstawowych zasad optyki. Aberracja komatyczna to zjawisko związane z niejednorodnością ogniskowania, które prowadzi do powstawania obrazów w postaci komet, co nie ma związku z rozszczepieniem kolorów. Natomiast aberracja sferyczna polega na różnym ogniskowaniu promieni przechodzących przez soczewki sferyczne, co również nie odnosi się do zjawiska obserwowanego na rysunku. Astygmatyzm natomiast dotyczy niejednorodności ogniskowania w różnych kierunkach, co skutkuje zniekształceniem obrazu. Te zjawiska są technicznie różne od aberracji chromatycznej. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie wszystkich wad optycznych z ich widocznymi efektami na obrazie, bez zrozumienia, jakie mechanizmy leżą u ich podstaw. Kluczowe jest rozróżnianie między różnymi rodzajami aberracji i ich wpływem na jakość obrazu, co ma duże znaczenie w praktycznych zastosowaniach optycznych, takich jak dobór właściwych soczewek w aparatach czy mikroskopach. Przykłady zastosowań technologii optycznych w różnych dziedzinach, jak fotografia czy nauki przyrodnicze, pokazują, jak istotne jest zrozumienie i kontrolowanie aberracji chromatycznej w kontekście uzyskiwania precyzyjnych obrazów.

Pytanie 40

Który obiektyw ma długość ogniskowej zbliżoną do przekątnej matrycy formatu 36 x 24 mm i kąt widzenia, zbliżony do kąta widzenia ludzkiego oka?

A. Długoogniskowy.

B. Standardowy.

C. Wąskokątny.

D. Szerokokątny.

Obiektyw standardowy to taki, którego ogniskowa jest bardzo zbliżona do długości przekątnej matrycy, czyli w przypadku pełnej klatki (format 36 x 24 mm) – mniej więcej 43 mm. Najczęściej jednak przyjmuje się za standard obiektyw 50 mm, bo jest najpopularniejszy i łatwo dostępny. Co ciekawe, właśnie taki zakres ogniskowej daje naturalną perspektywę, bez przesadnego spłaszczania czy rozciągania obrazu, dlatego sporo osób uważa, że zdjęcia wykonane obiektywem standardowym najbardziej przypominają to, jak widzi ludzkie oko. Moim zdaniem, jeśli ktoś zaczyna przygodę z fotografią, to właśnie „pięćdziesiątka” powinna być pierwszym wyborem, bo pozwala nauczyć się patrzeć na świat kadrami, które wyglądają naprawdę naturalnie. W branży przyjęło się, że obiektywy standardowe świetnie się sprawdzają do portretów, reportażu czy fotografii ulicznej. Dodatkowo, mają zwykle dużą jasność (np. f/1.8 czy f/1.4), więc łatwiej uzyskać miękkie rozmycie tła i pracować przy słabym świetle. Niektórzy twierdzą, że na takich szkłach najlepiej rozwija się wyczucie kompozycji – trzeba „chodzić z nogami”, a nie polegać na zoomie. Osobiście uważam, że zrozumienie, jak działa obiektyw standardowy, to solidna podstawa do dalszej nauki fotografii i lepszego panowania nad perspektywą.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej