Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 29 grudnia 2025 07:51
Data zakończenia: 29 grudnia 2025 08:08

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zdjęcie wykonano zgodnie z perspektywą

A. czołową.

B. żabią.

C. zbieżną.

D. ptasią.

Odpowiedź czołowa jest poprawna, ponieważ zdjęcie przedstawia płaskorzeźbę sfotografowaną bezpośrednio od frontu. Perspektywa czołowa oznacza, że aparat był ustawiony równolegle do obiektu, co pozwala na uzyskanie realistycznego i wiernego odwzorowania detali. W fotografii architektury i sztuki, stosowanie perspektywy czołowej jest kluczowe, aby ukazać obiekt w jego naturalnej formie, unikając deformacji, które mogą wystąpić przy innych typach perspektywy. Na przykład, dokumentując rzeźby lub dzieła sztuki, zastosowanie perspektywy czołowej może pomóc w oddaniu proporcji i kompozycji dzieła. W praktyce, fotografowie często korzystają z poziomego ustawienia aparatu i sprawdzenia kątów, aby zapewnić, że linie horyzontalne i wertykalne są równoległe do krawędzi kadru. Dobrą praktyką jest również wykorzystanie statywu, co znacznie zwiększa stabilność ujęcia i pozwala na precyzyjniejsze ustawienie. Wiedza na temat perspektyw w fotografii jest niezbędna, aby uzyskiwać zamierzony efekt artystyczny oraz poprawnie przedstawiać obiekty w różnych kontekstach.

Pytanie 2

Aby uwiecznić szczegół architektoniczny z znacznej odległości, powinno się użyć aparatu fotograficznego z obiektywem

A. rybie oko

B. długoogniskowym

C. krótkoogniskowym

D. standardowym

W fotografii detali architektonicznych z dużej odległości, wybór nieodpowiedniego obiektywu może znacząco wpłynąć na jakość uzyskiwanych zdjęć. Obiektywy standardowe, które mają ogniskową w okolicach 50 mm, są przeznaczone do ujęć bardziej uniwersalnych, ale przy fotografowaniu z daleka nie zapewnią one odpowiedniej kompresji obrazu ani wyraźnego uwydatnienia detali. Takie podejście często prowadzi do rozmycia kluczowych elementów architektonicznych i niewłaściwego oddania proporcji, co jest szczególnie istotne w kontekście architektury. Również obiektywy krótkoogniskowe, zazwyczaj mające ogniskową poniżej 35 mm, są przeznaczone do szerokokątnych ujęć i uchwycenia większej sceny, co w kontekście detali architektonicznych skutkuje zniekształceniem perspektywy i utratą ostrości w obiektach oddalonych. Ponadto, obiektywy typu rybie oko, które charakteryzują się ekstremalnym szerokim kątem widzenia, wprowadzają poważne zniekształcenia, które mogą całkowicie zniekształcić wygląd budowli, zamiast podkreślać ich detale. Wybierając odpowiedni obiektyw, ważne jest zrozumienie, jak różne ogniskowe wpływają na rezultat końcowy, a także zastosowanie technik kompozycji, które eksponują architekturę w jej najpiękniejszej formie.

Pytanie 3

Jaki błąd popełniono przy kadrowaniu zdjęcia?

A. Kadr centralny.

B. Kadr prosty.

C. Linia horyzontu.

D. Obramowanie.

Niepoprawne odpowiedzi, takie jak obramowanie, kadr prosty oraz kadr centralny, wynikają z niezrozumienia fundamentalnych zasad kompozycji w fotografii. Obramowanie jest techniką, która ma na celu skupienie uwagi na głównym obiekcie zdjęcia, ale nie odnosi się bezpośrednio do błędów kadrowania, jakim jest pochylenie linii horyzontu. Właściwe obramowanie może mieć miejsce nawet przy niepoprawnym poziomie horyzontu, co podkreśla, że obramowanie samo w sobie nie jest miarą poprawności kadru. Kadr prosty, z kolei, sugeruje, że zdjęcie powinno być komponowane w tradycyjny sposób, jednak nie zapewnia to jeszcze prawidłowego ustawienia linii horyzontu. Dobrze skonstruowany kadr prosty może nadal wykazywać błąd w poziomie, co obniża jego jakość. Kadr centralny, polegający na umieszczaniu głównego obiektu w centrum kadru, może być elementem przyciągającym uwagę, ale nie eliminuje ryzyka pochylenia linii horyzontu; w rzeczywistości, takie ustawienie może jeszcze bardziej uwydatnić problem z horyzontem. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla skutecznego fotografowania, a ich pomylenie może prowadzić do szerszych problemów w kompozycji i estetyce zdjęć.

Pytanie 4

Jakie prace konserwacyjne obejmują czynności związane z czyszczeniem monitora?

A. Czyszczenie wyświetlacza oraz sprawdzanie parametrów technicznych monitora

B. Mycie obudowy i wydmuchiwanie zanieczyszczeń z elementów elektronicznych monitora

C. Mycie obudowy oraz kalibracja monitora

D. Czyszczenie otworów wentylacyjnych i łączenie monitora z komputerem

Czynności konserwacyjne przy monitorach są często mylone z innymi działaniami, które niekoniecznie są dobre dla ich funkcjonowania. Na przykład czyszczenie ekranu i sprawdzanie parametrów technicznych to nie jest cała konserwacja, bo te rzeczy powinny być robione osobno. Nie musisz testować parametrów na każdym kroku, a skupianie się tylko na czyszczeniu może prowadzić do problemów, które nie są związane z brudem. Mycie obudowy i kalibracja w tym samym czasie to też nie najlepszy pomysł, bo kalibracja dotyczy ustawień, a nie czyszczenia. Niektóre odpowiedzi sugerują, że podłączanie monitora do komputera to część konserwacji, co jest nieprawidłowe. Dobre dbanie o sprzęt to nie tylko zewnętrzna czystość, ale też wnętrze, które może wymagać odpowiednich narzędzi i technik. Dużo osób nie zdaje sobie sprawy, że kurz wewnętrzny to główny powód problemów z monitorami, które prowadzą do przegrzewania. Dlatego warto skupić się na tym, co naprawdę jest potrzebne, a nie na powierzchownych rzeczach.

Pytanie 5

Efekt bokeh w fotografii to

A. odblaski powstające przy fotografowaniu pod światło

B. zniekształcenie perspektywy przy użyciu szerokiego kąta

C. efekt zbyt długiego czasu naświetlania

D. estetyczna jakość rozmycia tła

Efekt bokeh odnosi się do estetycznego rozmycia tła w fotografii, które uzyskuje się najczęściej przy użyciu dużych przysłon w obiektywach. Kluczowym elementem bokeh jest sposób, w jaki obiektyw reprodukuje nieostre elementy w tle. Wysokiej jakości bokeh charakteryzuje się gładkimi, miękkimi przejściami między ostrymi i nieostrymi obszarami, co sprawia, że zdjęcia stają się bardziej atrakcyjne wizualnie. Fotografowie często wykorzystują ten efekt, aby skupić uwagę widza na głównym obiekcie, eliminując jednocześnie zbędne szczegóły. Przykładem może być portret, gdzie tło jest rozmyte, a model wyraźnie eksponowany. Warto również zwrócić uwagę na typ używanego obiektywu; obiektywy o dużych przesłonach, jak f/1.4 czy f/2.8, często generują przyjemniejszy bokeh. W kontekście dobrych praktyk, warto eksperymentować z różnymi ustawieniami i obiektywami, aby zrozumieć, jak różne konfiguracje wpływają na efekt bokeh w finalnym zdjęciu.

Pytanie 6

Podczas robienia czarno-białych fotografii górskiego krajobrazu, aby osiągnąć efekt podkreślenia chmur, przyciemnienia nieba i uzyskania burzowego klimatu, należy wykorzystać filtr

A. szary

B. niebieski

C. zielony

D. czerwony

Użycie filtru czerwonego w czarno-białych zdjęciach krajobrazów górskich ma kluczowe znaczenie dla uzyskania głębi oraz dramatyzmu w obrazie. Filtr czerwony blokuje niebieskie światło, co prowadzi do znacznego przyciemnienia nieba, a jednocześnie uwydatnia białe chmury, które stają się bardziej kontrastowe i wyraziste. Tego rodzaju technika jest szeroko stosowana w fotografii krajobrazowej, szczególnie gdy celem jest uchwycenie burzowego nastroju. Przykładowo, w sytuacjach, gdy fotografujemy górskie szczyty z dramatycznym niebem, czerwony filtr pozwala na uzyskanie efektu, który wydobywa szczegóły chmur, sprawiając, że zdjęcie zyskuje na emocjonalnej głębi. Warto również zauważyć, że stosując filtr czerwony, możemy wzbogacić naszą kompozycję o ciekawe zestawienia tonalne, co jest zgodne z zasadami kompozycji w fotografii. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują testowanie różnych ustawień ekspozycji w połączeniu z filtrem, aby uzyskać pożądany efekt wizualny.

Pytanie 7

Fotografia podlega ochronie prawa autorskiego, gdy

A. jest oryginalna i odzwierciedla twórczość intelektualną twórcy

B. jest powielana i publikowana bez ograniczeń

C. jest traktowana jako zwykła informacja prasowa

D. stanowi formę komunikatu pozbawionego cech indywidualnych

Fotografia jest objęta prawem autorskim, gdy wykazuje cechy oryginalności i twórczości intelektualnej autora. To oznacza, że musi być rezultatem indywidualnego spojrzenia na otaczający świat, a nie jedynie prostą rejestracją rzeczywistości. Na przykład, zdjęcie wykonane z unikalnej perspektywy, które uwiecznia nie tylko przedmiot, ale także emocje i kontekst, będzie chronione prawem autorskim. Przykłady zastosowania to zdjęcia artystyczne, które są tworzone z myślą o ekspresji artystycznej, a także fotografie dokumentalne, gdzie autor ma na celu przedstawienie swojego punktu widzenia na dany temat. W branży fotograficznej ważne jest, aby twórcy wiedzieli, że oryginalność ich pracy nie tylko przyczynia się do ochrony prawnej, ale również wpływa na wartość rynkową ich dzieł. Podczas publikacji lub sprzedaży fotografii, znajomość przepisów prawa autorskiego oraz umiejętność udowodnienia oryginalności może być kluczowa w przypadku sporów dotyczących naruszenia praw.

Pytanie 8

Jaką wartość ma temperatura barwowa światła emitowanego przez świeczkę?

A. 10 000 K

B. 1 800 K

C. 5 600 K

D. 3 200 K

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących pojęcia temperatury barwowej oraz sposobu, w jaki różne źródła światła są postrzegane. Odpowiedzi takie jak 10 000 K czy 5 600 K odnoszą się do typowych wartości dla źródeł światła dziennego oraz lamp fluorescencyjnych, które mają znacznie zimniejsze odcienie. Na przykład, temperatura barwowa 5 600 K jest powszechnie stosowana w fotografii studyjnej, ponieważ odpowiada naturalnemu światłu dziennemu w słoneczny dzień, co może prowadzić do błędnego wniosku, że takie odcienie są typowe dla świeczek. Z kolei temperatura 3 200 K dotyczy źródeł światła takich jak lampy halogenowe, które również emitują cieplejsze światło, ale nadal są znacznie jaśniejsze i bardziej intensywne niż światło świeczki. Typowym błędem jest mylenie temperatury barwowej z jasnością światła; wyższa temperatura barwowa nie oznacza automatycznie, że źródło jest jaśniejsze. Zrozumienie różnic w temperaturze barwowej pomoże w odpowiednim doborze źródeł światła w zależności od zamierzonych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Warto więc zapoznać się z podstawowymi zasadami związanymi z temperaturą barwową oraz jej zastosowaniami w praktyce.

Pytanie 9

Podaj prawidłową sekwencję kroków w barwnym procesie odwracalnym.

A. Wywołanie pierwsze, zadymianie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, wybielanie, utrwalanie, płukanie, garbowanie

B. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, utrwalanie, płukanie, wybielanie, garbowanie

C. Wywołanie pierwsze, wybielanie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, garbowanie, płukanie, utrwalanie

D. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, zadymianie, kondycjonowanie, wybielanie, utrwalanie, płukanie, garbowanie

Niepoprawne odpowiedzi prezentują różne błędy w kolejności etapów barwnego procesu odwracalnego, co może prowadzić do niedoskonałych rezultatów w uzyskaniu pożądanych kolorów. Na przykład, w niektórych podejściach pomija się kluczowy krok zadymiania lub zmienia się jego kolejność, co z kolei może prowadzić do nieefektywnego wprowadzenia barwników. Odpowiedzi, które umieszczają odbielanie przed kondycjonowaniem, także wskazują na fundamentalne zrozumienie procesu, gdyż kondycjonowanie powinno nastąpić po zadymianiu, co sprzyja lepszemu wchłanianiu barwników. Ponadto, pominięcie utrwalania lub umiejscowienie go w niewłaściwej sekwencji wprowadza ryzyko blaknięcia kolorów w trakcie użytkowania materiału. W przemyśle tekstylnym, niewłaściwe uporządkowanie tych etapów może prowadzić do odpadów oraz zmarnotrawienia surowców, co jest niezgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Aby uniknąć tych problemów, istotne jest zastosowanie się do ustalonych standardów branżowych oraz dobrych praktyk, które zapewniają, że każdy etap procesu jest dokładnie przemyślany i właściwie zrealizowany. Należy pamiętać, że każdy krok w procesie barwienia ma swoje uzasadnienie i razem tworzą spójną całość, która jest kluczowa dla osiągnięcia wysokiej jakości wyników.

Pytanie 10

Jakim symbolem oznaczany jest w lustrzankach tryb robienia zdjęć z preselekcją przysłony?

A. A

B. M

C. P

D. Tv

Odpowiedzi P, Tv oraz M nie są poprawne, ponieważ w każdym z tych przypadków odnosimy się do różnych trybów pracy aparatu. Odpowiedź P oznacza tryb automatyczny, w którym aparat kontroluje zarówno przesłonę, jak i czas naświetlania, co ogranicza kreatywność fotografa w kontekście dostosowywania głębi ostrości. Fotografia polegająca na pełnej kontroli nad parametrami ekspozycji wymaga świadomego doboru wartości, co nie jest możliwe w trybie P. Odpowiedź Tv, czyli Time Value, wskazuje na tryb, w którym użytkownik ustawia czas naświetlania, a aparat dobiera odpowiednią wartość przesłony. Choć to niezwykle przydatne w fotografii sportowej czy przy uchwyceniu ruchu, nie daje kontroli nad głębią ostrości, co jest kluczowe w wielu sytuacjach. Odpowiedź M oznacza tryb manualny, którego użycie wymaga pełnej wiedzy na temat działania aparatu oraz umiejętności ustawienia zarówno przesłony, jak i czasu naświetlania. Choć jest to tryb umożliwiający największą kontrolę, nie odpowiada na pytanie dotyczące preselekcji przesłony. Wybór niewłaściwego trybu może prowadzić do trudności w uzyskaniu zamierzonego efektu wizualnego i niskiej jakości zdjęć. Właściwe zrozumienie trybów pracy aparatu i ich zastosowań jest kluczowe dla każdego fotografa, aby móc skutecznie i efektywnie realizować swoje artystyczne wizje.

Pytanie 11

W systemie E-TTL przedbłysk ma na celu

A. oceny energii błysku niezbędnej do odpowiedniego oświetlenia fotografowanego przedmiotu

B. aktywowaniu funkcji redukcji efektu czerwonych oczu

C. nawigowaniu automatycznej ostrości w ciemnym otoczeniu

D. usunięcia nadmiaru ładunku elektrycznego zgromadzonego na kondensatorach lampy błyskowej

W systemie E-TTL (Evaluative Through The Lens) przedbłysk pełni kluczową rolę w pomiarze energii błysku, który jest niezbędny do odpowiedniego oświetlenia fotografowanego obiektu. Działa to tak, że przed właściwym błyskiem błyskowa lampa emituje krótki błysk, który umożliwia pomiar poziomu oświetlenia w kadrze. Na podstawie tego pomiaru aparat dostosowuje moc błysku, co pozwala uzyskać optymalną ekspozycję bez ryzyka prześwietlenia lub niedoświetlenia. Przykładem zastosowania tej technologii mogą być sesje zdjęciowe w warunkach słabego oświetlenia, gdzie precyzyjne ustawienie źródła światła jest kluczowe. Stosując E-TTL, fotografowie mogą uzyskać naturalne efekty oświetleniowe, które są szczególnie cenione w portretach i zdjęciach produktowych. Taka automatyzacja procesu pozwala na szybsze i bardziej efektywne wykonywanie zdjęć, co jest zgodne z aktualnymi standardami w fotografii cyfrowej.

Pytanie 12

W kompozycji fotografii wykorzystano

A. obramowanie.

B. regułę złotego podziału.

C. kompozycję wsteczną.

D. linie wiodące.

Obramowanie, reguła złotego podziału oraz kompozycja wsteczna to koncepcje, które, mimo że mają swoje miejsce w sztuce fotografii, nie są odpowiednie w kontekście analizowanego zdjęcia. Obramowanie to technika, w której elementy znajdujące się na krawędziach kadru są używane do otoczenia głównego obiektu, co ma na celu skupienie uwagi widza. Choć może być to przydatne w niektórych sytuacjach, w omawianym przypadku głównym celem jest prowadzenie wzroku, a nie jego ograniczanie. Reguła złotego podziału natomiast to zasada kompozycji, która sugeruje, że idealne rozmieszczenie elementów w kadrze można osiągnąć poprzez podział obrazu na sekcje, co może prowadzić do efektywnego zbalansowania kompozycji. Mimo że to podejście jest skuteczne, w tym przypadku linie wiodące są o wiele bardziej wyrazistym sposobem na przyciągnięcie uwagi widza. Kompozycja wsteczna to technika, która zazwyczaj wykorzystuje elementy z tyłu kadru do ożywienia obrazu, jednak w omawianym kontekście nie prezentuje ona efektywnego sposobu na prowadzenie wzroku. Niezrozumienie roli linii wiodących w kompozycji może prowadzić do pomniejszenia siły przekazu fotograficznego, a także do chaosu w obrazie, gdzie nie ma wyraźnego kierunku, którym widz powinien podążać.

Pytanie 13

Jaką substancję konserwującą wykorzystuje się w wywoływaczu?

A. węglan sodu

B. węglan potasu

C. siarczyn sodu

D. wodorotlenek sodu

Siarczyn sodu jest substancją konserwującą, która skutecznie zapobiega utlenianiu się substancji w wywoływaczach, a także ogranicza rozwój mikroorganizmów. Jego działanie polega na redukcji stężenia tlenu w roztworze, co wpływa na stabilizację chemiczną i biologiczną preparatów. Siarczyn sodu jest szeroko stosowany w przemyśle spożywczym jako dodatek E221, ale również w przemyśle fotograficznym, gdzie ma na celu ochronę emulsji światłoczułych. Przykłady jego zastosowania obejmują konserwację win, owoców oraz soków, gdzie skutecznie przedłuża trwałość produktów. Warto dodać, że stosowanie siarczynu sodu jest ściśle regulowane przez przepisy prawa, co zapewnia bezpieczeństwo konsumentów oraz jakość produktów. Dobrze zrozumieć zastosowanie tej substancji w kontekście stabilizacji i jakości wyrobów, co podkreśla znaczenie przestrzegania standardów branżowych w produkcji.

Pytanie 14

Który z filtrów w programie Adobe Photoshop jest przeznaczony do wyostrzania obrazów?

A. Smudge Stick

B. Gaussian Biur

C. Facet

D. Smart Sharpen

Odpowiedź "Smart Sharpen" jest poprawna, ponieważ jest to zaawansowane narzędzie do wyostrzania zdjęć w programie Adobe Photoshop, które pozwala na precyzyjne dostosowanie poziomu wyostrzenia oraz eliminację efektów niepożądanych, takich jak halo. Smart Sharpen umożliwia użytkownikom kontrolowanie opcji takich jak "Remove Gaussian Blur" oraz "Remove Lens Blur", co pozwala na lepsze dostosowanie do konkretnego rodzaju rozmycia. Dzięki temu, użytkownicy mogą uzyskać ostry obraz, zachowując przy tym naturalny wygląd. Na przykład, w przypadku zdjęć krajobrazowych, zastosowanie Smart Sharpen może pomóc wyodrębnić detale w chmurach lub liściach, co znacznie podnosi jakość wizualną fotografii. Warto również dodać, że przy pracy z tym narzędziem, standardem jest stosowanie maskowania warstw, aby wyostrzenie stosować tylko na wybranych elementach obrazu, co zapewnia większą kontrolę nad finalnym wyglądem. Dobre praktyki w edytowaniu zdjęć uwzględniają również użycie Smart Sharpen na końcowym etapie edycji, co pozwala na pełne wykorzystanie jakości oryginalnego zdjęcia.

Pytanie 15

W oświetleniu upiększającym zwanym glamour główne źródło światła jest umieszczone

A. z boku i nieco poniżej osi obiektywu aparatu fotograficznego.

B. nieco poniżej ale równolegle do osi obiektywu aparatu fotograficznego na wprost fotografowanej postaci.

C. nieco powyżej ale równolegle do osi obiektywu aparatu fotograficznego na wprost fotografowanej postaci.

D. w osi obiektywu aparatu fotograficznego za fotografowaną postacią.

Oświetlenie glamour ma swoje konkretne zasady, które są wynikiem lat praktyki w fotografii beauty, modowej i reklamowej. Zaskakująco często początkujący próbują ustawić główne światło z boku lub poniżej osi obiektywu, licząc na ciekawsze cienie albo bardziej 'filmowy' efekt, ale to prowadzi do odwrotnych rezultatów. Takie światło z boku czy od dołu akcentuje nierówności skóry, pogłębia zmarszczki, podkreśla asymetrię i ogólnie daje efekt dramatyczny, wręcz teatralny – a przecież glamour polega na wygładzeniu, subtelności i podkreśleniu urody bez ostrych kontrastów. Ustawienie światła za modelem, nawet w osi obiektywu, nie daje efektu glamour, tylko powstaje rodzaj światła kontrowego lub obrysowego, który świetnie sprawdza się np. w fotografii sylwetki lub zdjęciach z efektem aureoli, ale nie w portrecie beauty. Z kolei światło ustawione nieco poniżej osi obiektywu, nawet centralnie, powoduje bardzo nienaturalne oświetlenie twarzy – pojawiają się cienie nad ustami, wyolbrzymia się kształt nosa, a spojrzenie wydaje się dziwne, jakby 'z dołu'. Takie ustawienie czasem stosuje się w horrorach lub fotografii teatralnej, ale kompletnie nie nadaje się do stylu glamour. Błąd myślowy często polega na budowaniu kompozycji światłem bez dokładnej analizy efektu finalnego na twarzy – łatwo ulec pokusie eksperymentowania, lecz branżowe standardy glamour są tu bardzo konkretne. Klucz to światło z góry, na wprost, równolegle do osi obiektywu, bo tylko wtedy zyskuje się ten miękki, pochlebny efekt, na którym zależy każdemu, kto pracuje z portretem beauty.

Pytanie 16

A. zdjęcie można kopiować, rozprowadzać tylko w oryginalnej postaci.

B. nie można wykorzystywać zdjęcia bez zgody autora.

C. zdjęcie można kopiować i przetwarzać bez zgody autora.

D. zdjęcie można kopiować, rozprowadzać i na jego podstawie tworzyć projekty zależne.

Wiele osób błędnie zakłada, że jeśli zdjęcie jest dostępne w Internecie, to można je swobodnie kopiować, edytować albo wykorzystywać do własnych projektów. Niestety, to myślenie prowadzi często do naruszeń prawa autorskiego. Licencja All rights reserved nie daje żadnej swobody – to nie jest Creative Commons czy domena publiczna. Próby kopiowania, przetwarzania lub nawet publikowania takiego utworu bez wyraźnej, pisemnej zgody autora są nielegalne. Kluczowy błąd polega tu na niezrozumieniu różnic pomiędzy rozmaitymi licencjami. Odpowiedzi sugerujące możliwość kopiowania czy przetwarzania zdjęcia odnoszą się raczej do licencji liberalnych, takich jak CC BY, CC0 czy nawet niektóre odmiany prawa cytatu, ale w przypadku All rights reserved wszystko jest zabronione poza samym przeglądaniem. Myślenie, że można rozprowadzać zdjęcie tylko w oryginalnej postaci, nie znajduje potwierdzenia w prawie – bez zgody autora nie wolno również tego robić. Natomiast tworzenie projektów zależnych na bazie takiego zdjęcia jest już poważnym naruszeniem, bo oznacza wykorzystanie cudzego utworu do tworzenia nowych materiałów, co bez licencji prowadzi do konfliktu z prawem. W praktyce, większość profesjonalnych serwisów stockowych czy agencji fotograficznych stosuje bardzo restrykcyjne zasady, a algorytmy wykrywające nieautoryzowane wykorzystanie zdjęć działają coraz sprawniej. Chociaż na pozór może się wydawać, że zdjęcia w sieci są „wolne”, to jednak respektowanie oznaczenia All rights reserved jest podstawą świadomości prawnej w branży kreatywnej i medialnej. Warto wyrobić sobie nawyk zawsze sprawdzania licencji – to oszczędza sporo problemów i nerwów.

Pytanie 17

W przedstawionej fotografii katalogowej zastosowano oświetlenie

A. dolne

B. górne.

C. boczne.

D. przednie

Wybór oświetlenia górnego, przedniego lub dolnego w kontekście przedstawionej fotografii katalogowej wskazuje na pewne nieporozumienia związane z zasadami oświetlenia w fotografii. Oświetlenie górne najczęściej prowadzi do spłaszczenia obrazu oraz wywołuje cienie pod obiektami, co nie jest zgodne z tym, co można zaobserwować na zdjęciu, gdzie cienie pojawiają się po prawej stronie. Z kolei oświetlenie przednie, choć może wydawać się atrakcyjne, często prowadzi do zatarcia detali i tekstur, ponieważ światło pada bezpośrednio na obiekt, zmieniając jego naturalny kształt i ograniczając możliwość wprowadzenia głębi. Ostatecznie, oświetlenie dolne, które jest rzadko stosowane w profesjonalnej fotografii, często generuje nieprzewidywalne efekty i może wprowadzać niepożądane, dramatyczne cienie. Właściwe zrozumienie i zastosowanie zasad oświetlenia jest kluczowe w fotografii. W kontekście branży fotograficznej, stosowanie światła bocznego jest uznawane za najlepszą praktykę, ponieważ umożliwia uzyskanie dynamicznych i interesujących efektów wizualnych, które są pożądane w katalogach i reklamach produktów.

Pytanie 18

Podczas sesji zdjęciowej na zewnątrz ustalono czas ekspozycji na 1/60 s oraz przysłonę f/8. Jakie ustawienia ekspozycji będą dawały identyczną ilość światła docierającego do matrycy?

A. 1/30 s; f/4

B. 1/60 s; f/1,4

C. 1/125 s; f/5,6

D. 1/250 s; f/5,6

Odpowiedź 1/125 s; f/5,6 jest poprawna, ponieważ zarówno czas naświetlania, jak i przysłona muszą współpracować, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję. W podanej sytuacji mamy czas naświetlania 1/60 s oraz przysłonę f/8. Aby uzyskać tę samą ilość światła przy nowym ustawieniu, musimy zrozumieć, jak zmiany w czasie naświetlania i przysłonie wpływają na ekspozycję. Zmniejszenie czasu naświetlania z 1/60 s do 1/125 s oznacza, że matryca będzie miała mniej czasu na zbieranie światła, co wymaga otwarcia przysłony, aby pozwolić na większy dopływ światła. Przysłona f/5,6 jest szersza niż f/8, co pozwala na uchwycenie większej ilości światła. Utrzymując równowagę między czasem naświetlania a przysłoną, uzyskujemy ten sam efekt ekspozycji. Jest to zgodne z zasadą ekspozycji, która mówi o tym, że zmiany w jednym parametrze muszą być zrekompensowane przez zmiany w innym, aby uzyskać tę samą ilość światła na matrycy.

Pytanie 19

Aby zrealizować reprodukcję fotograficzną oryginału o wymiarach 13 x 18 cm, która ma być wydrukowana w formacie 13 x 18 cm przy rozdzielczości 300 dpi, należy skorzystać z aparatu cyfrowego z matrycą o co najmniej takiej rozdzielczości

A. 3 megapiksele

B. 4 megapiksele

C. 5 megapikseli

D. 2 megapiksele

Aby uzyskać reprodukcję fotograficzną oryginału o wymiarach 13 x 18 cm z rozdzielczością 300 dpi, konieczne jest skorzystanie z aparatu cyfrowego, który ma matrycę o rozdzielczości co najmniej 4 megapikseli. Przeliczając to na piksele, dla wymiarów 13 x 18 cm przy 300 dpi, uzyskujemy: 13 cm = 5.12 cali, więc 5.12 x 300 = 1536 pikseli w szerokości, oraz 18 cm = 7.09 cali, więc 7.09 x 300 = 2128 pikseli w wysokości. Mnożąc te wartości, otrzymujemy 1536 x 2128 = 3,264,768 pikseli, co odpowiada około 3.26 megapikseli. Z tego powodu, aby zapewnić jakość wydruku, zaleca się użycie matrycy o rozdzielczości 4 megapikseli, co daje dodatkowy margines, zapewniając lepszą ostrość i jakość obrazu. W praktyce, aparaty o rozdzielczości 4 megapikseli pozwalają na uzyskanie wysokiej jakości reprodukcji i są zgodne z branżowymi standardami, co czyni je odpowiednim wyborem dla wydruków fotograficznych.

Pytanie 20

Jaki jest czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową w studio?

A. 1/30 s

B. 1/500 s

C. 1/125 s

D. 1/1600 s

Czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową studyjną wynoszący 1/125 s jest standardem w fotografii, który zapewnia optymalne warunki do uzyskania prawidłowego naświetlenia zdjęcia. W momencie, gdy migawka jest otwarta, lampa błyskowa emituje błysk światła, co pozwala na oświetlenie obiektu fotografowanego. Ustalony czas synchronizacji 1/125 s jest wynikiem obliczeń mających na celu maksymalizację efektywności lampy błyskowej, przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka powstania niedoświetlonych lub prześwietlonych obszarów zdjęcia. W praktyce oznacza to, że w przypadku dłuższych czasów otwarcia migawki, takich jak 1/30 s czy 1/500 s, lampa błyskowa może nie zadziałać w pełni, co prowadzi do niewłaściwego naświetlenia. Użycie 1/1600 s skutkuje tym, że lampa błyskowa może nie zdążyć wyemitować światła w tym krótkim czasie, co skutkuje ciemnym zdjęciem. W studiu fotograficznym, gdzie oświetlenie jest kluczowe, przestrzeganie tego standardu pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów i jest powszechnie uznawane za najlepszą praktykę.

Pytanie 21

W cyfrowej obróbce zdjęć, krzywe tonalne (curves) pozwalają na

A. automatyczne wyrównanie poziomów ekspozycji

B. usuwanie szumów przy wysokich wartościach ISO

C. precyzyjną regulację kontrastu w wybranych zakresach tonalnych

D. selektywną korekcję zniekształceń obiektywu

Krzywe tonalne to jedno z najpotężniejszych narzędzi w cyfrowej obróbce zdjęć, które umożliwia precyzyjną regulację kontrastu w wybranych zakresach tonalnych. Dzięki nim można manipulować światłem w sposób lokalny, co oznacza, że mamy pełną kontrolę nad jasnością i kontrastem w różnych częściach obrazu. Na przykład, jeśli chcemy zwiększyć kontrast w cieniach bez wpływu na jasne partie zdjęcia, możemy to łatwo osiągnąć przy pomocy krzywych. To narzędzie jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy zdjęcia wymagają korekcji ekspozycji, ale nie chcemy degradacji jakości w wybranych fragmentach obrazu. W praktyce, krzywe tonalne są często stosowane do podkreślenia detali w cieniach i światłach lub do nadania zdjęciom bardziej dramatycznego, artystycznego wyrazu. Dobry fotograf powinien opanować tę technikę, aby z pełnym zrozumieniem wykorzystać potencjał swojej pracy.

Pytanie 22

Redukcję naświetlonych halogenków srebra metalicznego można osiągnąć dzięki procesowi

A. wywołania

B. kąpieli pośredniej

C. utrwalania

D. kąpieli końcowej

Wybór odpowiedzi związanych z kąpielą końcową, utrwalaniem czy kąpielą pośrednią jest błędny, ponieważ każda z tych metod pełni inną rolę w procesie obróbki fotograficznej. Kąpiel końcowa to etap, który ma na celu wypłukanie pozostałości chemikaliów po procesie wywołania, ale nie uczestniczy w redukcji halogenków srebra. Utrwalanie natomiast jest procesem stosowanym po wywołaniu, którego celem jest trwałe zabezpieczenie obrazu przed dalszym działaniem światła. Utrwalacz neutralizuje pozostałe halogenki srebra, które nie zostały zredukowane, ale sam proces nie wpływa na redukcję naświetlonych halogenków. Kąpiel pośrednia, rozumiana jako proces pomiędzy różnymi etapami obróbki, również nie ma zastosowania w redukcji halogenków, a jedynie ma na celu przemycie lub neutralizację resztek chemicznych. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie tych etapów, co prowadzi do wniosku, że są one odpowiedzialne za redukcję halogenków srebra. Kluczowe jest zrozumienie, że to wywołanie jest tym etapem, który bezpośrednio przekształca naświetlone halogenki w metaliczne srebro, a inne procesy pełnią funkcje wspierające lub końcowe.

Pytanie 23

Aby wykonać zdjęcie makrograficzne przy użyciu aparatu wielkoformatowego, jakie akcesorium powinno być użyte?

A. osłonę przeciwsłoneczną

B. kolumnę reprodukcyjną

C. dodatkowy wyciąg miecha

D. filtr czerwony

Niektóre odpowiedzi mylą kluczowe zasady fotografii makro z innymi technikami. Kolumna reprodukcyjna, mimo że jest użyteczna w różnych kontekstach fotograficznych, nie jest niezbędna do wykonywania zdjęć makrograficznych. To narzędzie jest bardziej związane z reprodukcją dzieł sztuki i nie zapewnia elastyczności w manipulacji odległością oraz perspektywą, co jest kluczowe w makrofotografii. Filtr czerwony jest stosowany w celu modyfikacji kolorystyki zdjęć, ale nie wpływa na parametry techniczne, które są istotne w makrofotografii, takich jak ostrość czy głębia ostrości. Osłona przeciwsłoneczna, chociaż użyteczna w ograniczaniu odblasków i poprawie kontrastu, nie ma wpływu na same aspekty techniczne związane z odpowiednim ustawieniem kamery dla zdjęć makro. Typowym błędem w analizie tego zagadnienia jest brak zrozumienia, że makrofotografia wymaga nie tylko odpowiednich narzędzi, ale także precyzyjnego ustawienia, które można osiągnąć jedynie poprzez dodatkowy wyciąg miecha, a nie poprzez inne akcesoria, które nie mają bezpośredniego wpływu na jakość zdjęć makro. Zrozumienie odpowiednich technik i narzędzi jest kluczowe w dążeniu do uzyskania wysokiej jakości wyników w fotografii.

Pytanie 24

W profesjonalnej fotografii zbliżeń term Diffraction Limited Aperture (DLA) oznacza

A. specjalną przysłonę eliminującą aberracje chromatyczne

B. wartość przysłony, powyżej której dyfrakcja zaczyna znacząco wpływać na ostrość obrazu

C. wartość przysłony skorygowaną o współczynnik crop matrycy

D. minimalną wartość przysłony umożliwiającą uzyskanie maksymalnej głębi ostrości

Pojęcie DLA jest często mylone z innymi aspektami fotografii, co prowadzi do nieporozumień. Nie jest to minimalna wartość przysłony umożliwiająca uzyskanie maksymalnej głębi ostrości. Głębia ostrości zależy od wielu czynników, takich jak ogniskowa obiektywu, odległość od obiektu oraz wartość przysłony. DLA odnosi się wyłącznie do momentu, w którym dyfrakcja zaczyna wpływać na jakość obrazu, a nie do głębi ostrości. Ponadto, twierdzenie, że DLA to specjalna przysłona eliminująca aberracje chromatyczne, jest również nieprawidłowe. Aberracje chromatyczne są wynikiem różnych długości fal światła przechodzących przez obiektyw i nie mogą być skorygowane jedynie poprzez zmianę przysłony. Wprawdzie niektóre obiektywy są zaprojektowane tak, by zminimalizować te aberracje, ale DLA nie ma na to wpływu. Inną błędną koncepcją jest zrozumienie DLA jako wartości przysłony skorygowanej o współczynnik crop matrycy. Ten współczynnik wpływa na pole widzenia, ale nie na dyfrakcję. W rzeczywistości, im mniejsza przysłona, tym większy wpływ dyfrakcji, co skutkuje rozmyciem obrazu, a więc DLA ma swoje specyficzne zastosowanie w kontekście ostrości obrazu, a nie innych parametrów optycznych. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że DLA to termin związany z dyfrakcją, a nie z innymi aspektami przysłon i ostrości.

Pytanie 25

Do digitalizacji czarno-białego pozytywu z najwyższą jakością używa się

A. aparatu analogowego.

B. telefonu komórkowego.

C. tabletu.

D. skanera płaskiego.

Do digitalizacji czarno-białych pozytywów z najwyższą jakością zdecydowanie najlepiej nadaje się skaner płaski. To jest taki sprzęt, który umożliwia bardzo dokładne odwzorowanie detali, rozpiętości tonalnej oraz gradacji szarości, które są kluczowe w przypadku oryginałów czarno-białych. Skanery płaskie, szczególnie te dedykowane do pracy z fotografią, posiadają wysoki zakres dynamiczny (Dmax), często wyposażone są w opcję skanowania z rozdzielczością nawet 4800 dpi lub wyższą. Ma to ogromne znaczenie, bo pozwala to zachować subtelne przejścia tonalne i strukturę ziarna. W praktyce, profesjonaliści, archiwa oraz muzea wykorzystują tego typu skanery, bo dają one powtarzalne, stabilne i dokładne rezultaty; to już jest taki branżowy standard. Moim zdaniem nie ma innej metody, która byłaby równie uniwersalna i przewidywalna pod względem jakości. Dodatkowy atut to możliwość korzystania ze specjalistycznego oprogramowania, które pozwala na zarządzanie barwą, korekty i zapis plików w wysokiej jakości formatach, np. TIFF bez strat kompresji. Warto też wspomnieć, że dobry skaner płaski umożliwia też digitalizację innych materiałów – dokumentów, odbitek czy nawet niektórych negatywów – co czyni go niezastąpionym w dobrze wyposażonej pracowni fotograficznej.

Pytanie 26

Na zamieszczonym zdjęciu zastosowano kompozycję obrazu z wykorzystaniem reguły

A. trójpodziału.

B. podziału diagonalnego.

C. złotego podziału.

D. podziału ukośnego.

Wybór odpowiedzi związanej ze złotym podziałem, trójpodziałem czy podziałem diagonalnym wskazuje na niepełne zrozumienie podstawowych zasad kompozycji. Złoty podział jest metodą, która polega na podziale obrazu na dwie części w proporcji 1:1.618, co jest często używane w sztuce i fotografii do tworzenia harmonijnych oraz estetycznie przyjemnych kompozycji. Z kolei trójpodział to technika, która polega na podzieleniu kadru na trzy równe części w pionie i poziomie, co służy do umiejscowienia kluczowych elementów obrazu w punktach przecięcia tych linii. Podział diagonalny natomiast odnosi się do umieszczania elementów wzdłuż przekątnych kadru, co wprowadza dynamikę, ale nie jest tożsamy z podziałem ukośnym, który jest bardziej specyficzny w swoim podejściu. Osoby, które wybrały te odpowiedzi, mogą mieć trudności z rozróżnieniem tych technik, co prowadzi do niezrozumienia ich zastosowań. Kluczowym błędem w myśleniu jest utożsamianie różnych zasad kompozycji z tym samym efektem wizualnym, co w fotografii może prowadzić do statycznych i nieefektywnych układów. Aby poprawić swoje umiejętności w tym zakresie, warto analizować i praktykować różne techniki w kontekście konkretnego obrazu, co pomoże w rozwijaniu właściwego podejścia do kompozycji.

Pytanie 27

Jaką minimalną rozdzielczość powinien mieć obraz cyfrowy, aby mógł zostać wydrukowany w formacie 10 x 10 cm przy rozdzielczości 300 dpi?

A. 1,0 Mpx

B. 1,5 Mpx

C. 0,5 Mpx

D. 2,0 Mpx

Wybór niewłaściwej rozdzielczości do rejestracji obrazu cyfrowego może prowadzić do znacznych problemów z jakością wydruku. Na przykład, wybór 1,0 Mpx, 2,0 Mpx lub 0,5 Mpx jako minimalnej rozdzielczości jest błędny, ponieważ nie zapewnia ono wystarczającej liczby pikseli dla uzyskania wyraźnego obrazu w docelowym formacie. Jeśli zarejestrujemy obraz o rozdzielczości 1,0 Mpx, co przekłada się na 1 milion pikseli, oznacza to, że obraz nie będzie wystarczająco szczegółowy, co w efekcie prowadzi do jego rozmycia i utraty detali w druku. Podobnie, 0,5 Mpx, czyli 500 tysięcy pikseli, jest zdecydowanie zbyt małą rozdzielczością, aby uzyskać akceptowalną jakość, zwłaszcza w przypadku wydruków, gdzie precyzyjne odwzorowanie szczegółów jest kluczowe. Z kolei odpowiedź 2,0 Mpx oferuje minimalnie wystarczającą ilość pikseli, ale nadal nie jest optymalna, ponieważ standardy branżowe jasno wskazują, że dla wysokiej jakości druku wymagana jest rozdzielczość nie mniejsza niż 1,5 Mpx w kontekście obrazu 10 x 10 cm przy 300 dpi. Najczęstszym błędem myślowym związanym z tym zagadnieniem jest pomylenie liczby megapikseli z jakością wydruku, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat wymagań dotyczących rozdzielczości. Nie wystarczy jedynie wysoka liczba megapikseli; kluczowe jest także dostosowanie rozdzielczości do specyfikacji technicznych danego projektu.

Pytanie 28

Który program jest przeznaczony do obróbki grafiki wektorowej?

A. Adobe Photoshop

B. Corel Draw

C. Corel Photo-Paint

D. Gimp

Niektóre programy graficzne bywają mylone ze sobą, zwłaszcza jeśli ktoś dopiero zaczyna przygodę z projektowaniem. Na przykład Gimp czy Adobe Photoshop to przede wszystkim narzędzia do obróbki grafiki rastrowej, czyli takiej, która bazuje na pikselach. I tutaj tkwi podstawowy problem — grafika rastrowa nie nadaje się do skalowania bez utraty jakości, więc jak ktoś chce zaprojektować np. logo, które będzie drukowane zarówno na długopisie, jak i na wielkim banerze, to rastrowe podejście po prostu się nie sprawdzi. Często spotykam się z przekonaniem, że skoro Photoshop jest taki potężny, to nada się do wszystkiego — niestety, nie w przypadku wektorów. Podobnie Gimp, mimo że jest darmowy i popularny, nie umożliwia wygodnej pracy na krzywych Béziera czy dużych ilustracjach wektorowych. Corel Photo-Paint również działa głównie na obrazie rastrowym, to właściwie odpowiednik Photoshopa w pakiecie Corela, a nie narzędzie wektorowe. Często spotykanym błędem jest też myślenie, że wszystkie programy graficzne „robią to samo”, a to nie do końca prawda — branża wyraźnie rozdziela narzędzia do grafiki rastrowej i wektorowej, bo mają inne zastosowania, inne techniki pracy i inne efekty końcowe. W praktyce, jeśli projektujesz coś, co ma być skalowane lub wycinane na ploterze (np. naklejki, szyldy, grawer), tylko programy wektorowe takie jak Corel Draw czy Illustrator mają sens. Warto o tym pamiętać, bo wybór złego narzędzia na etapie projektu może popsuć całą robotę i utrudnić druk czy współpracę z innymi specjalistami. Takie błędy zdarzają się nawet doświadczonym grafikom, zwłaszcza jeśli na co dzień siedzą głównie w Photoshopie.

Pytanie 29

W oświetleniu dekoracyjnym określanym jako glamour główne źródło światła powinno być umiejscowione

A. z boku i nieco poniżej osi obiektywu aparatu fotograficznego

B. nieco powyżej, ale równolegle do osi obiektywu aparatu fotograficznego na wprost fotografowanej postaci

C. nieco poniżej, lecz równolegle do osi obiektywu aparatu fotograficznego na wprost fotografowanej osoby

D. w osi obiektywu aparatu fotograficznego za fotografowaną osobą

Umożliwienie sobie zrozumienia błędnych odpowiedzi wymaga zwrócenia uwagi na kluczowe zasady dotyczące oświetlenia w fotografii. Umieszczenie źródła światła w osi obiektywu za fotografowaną postacią nie jest zgodne z zasadami oświetlenia glamour, ponieważ prowadzi to do niepożądanych efektów cieni, które mogą zniekształcać rysy twarzy i ogólną estetykę ujęcia. Również, umiejscowienie światła z boku i nieco poniżej osi obiektywu prowadzi do powstawania ostrych cieni, co może skutkować niekorzystnym efektem wizualnym. Dodatkowo, odpowiedź sugerująca umiejscowienie światła nieco poniżej, ale równolegle do osi obiektywu, pomija kluczowy element, jakim jest unikanie cieni na twarzy. Prawidłowe położenie światła powinno być nieco powyżej osi obiektywu, co skutkuje anatomicznie korzystnym oświetleniem, podkreślającym pozytywne cechy modela. W praktyce, zmiany w położeniu źródła światła drastycznie wpływają na percepcję obrazu. Dlatego umiejscawianie źródła światła z pominięciem jego odpowiedniego kąta i wysokości jest jednym z najczęstszych błędów, które mogą obniżyć jakość fotografii. Świadomość tych podstaw jest kluczowa dla każdego fotografa pragnącego uzyskać efekty najwyższej jakości.

Pytanie 30

Na zamieszczonym rysunku przedstawiono ikonę narzędzia programu Adobe Photoshop, do której jest przypisane polecenie

A. utwórz nową warstwę dopasowania.

B. utwórz nową grupę.

C. utwórz warstwę.

D. utwórz maskę warstwy.

Poprawna odpowiedź to "utwórz maskę warstwy", ponieważ ikona przedstawiona na rysunku jest charakterystyczna dla tej funkcji w programie Adobe Photoshop. Maska warstwy umożliwia precyzyjne kontrolowanie widoczności warstwy, co jest niezbędne w profesjonalnej edycji graficznej. Dzięki zastosowaniu maski warstwy, możemy w łatwy sposób ukrywać lub odsłaniać fragmenty obrazu, co pozwala na płynne łączenie różnych elementów graficznych bez konieczności ich stałej edycji. W praktyce, tworzenie masek warstw jest kluczowe w procesach takich jak retuszowanie zdjęć, tworzenie kompozycji oraz efektów specjalnych. Warto zaznaczyć, że dobre praktyki w branży graficznej zalecają stosowanie masek zamiast bezpośredniego usuwania lub edytowania zawartości warstw, co pozwala na łatwiejsze wprowadzanie zmian i poprawki w przyszłości.

Pytanie 31

Widocznym na zdjęciach refleksom i odbiciom można zapobiec poprzez zastosowanie filtra

A. polaryzacyjnego.

B. zmiękczającego.

C. połówkowego neutralnego.

D. połówkowego barwnego.

W fotografii łatwo pomylić przeznaczenie różnych filtrów, zwłaszcza jeśli nie ma się jeszcze dużego doświadczenia praktycznego. Zmiękczający filtr, choć przydatny do portretów czy uzyskiwania „mgiełkowego” efektu, w żaden sposób nie ogranicza refleksów ani odbić – on po prostu łagodzi kontrast i wygładza światło, przez co zdjęcia wydają się trochę mniej ostre, bardziej analogowe, ale nie rozwiązuje problemów z odbiciami na szkle czy wodzie. Połówkowe filtry barwne używa się głównie do korygowania balansu kolorów w części kadru, na przykład kiedy niebo jest zbyt jasne i wymaga ochłodzenia, ale ich zadaniem nie jest ani eliminacja odbić, ani poprawa przejrzystości powierzchni odbijających światło. Filtr połówkowy neutralny (ND gradacyjny) natomiast służy do równoważenia ekspozycji między jasnym niebem a ciemniejszym gruntem, przez co ułatwia uzyskanie poprawnie naświetlonego zdjęcia krajobrazowego, jednak nie wpływa na polaryzację światła, a więc i na refleksy i odblaski nie ma żadnego sensownego wpływu. Często myli się funkcje tych filtrów, bo na pierwszy rzut oka wszystkie mają wpływ na jakość obrazu, ale kluczową sprawą jest zrozumienie, że tylko filtr polaryzacyjny bezpośrednio reaguje na światło odbite i pozwala „wyciąć” bliki, których chcemy się pozbyć. Takie nieporozumienia wynikają często z powierzchownej znajomości tematu albo zbyt dosłownego traktowania nazw filtrów. Dlatego zawsze warto zapamiętać: jeśli walczysz z odbiciami – sięgaj po polaryzację, a inne filtry zostaw do innych celów, bo nawet najbardziej zaawansowana optyka nie poradzi sobie z odbiciami bez właściwego narzędzia.

Pytanie 32

Aby wywołać czarno-biały materiał negatywowy o panchromatycznym uczuleniu po naświetleniu, należy załadować do koreksu w

A. świetle czerwonym

B. świetle żółtym

C. świetle niebieskim

D. braku oświetlenia

Naświetlenie czarno-białego materiału negatywowego w świetle, nawet gdy jest to świetło czerwone, żółte czy niebieskie, prowadzi do problemów z jego jakością. Czarno-białe materiały, szczególnie te o uczuleniu panchromatycznym, są projektowane w taki sposób, aby były wrażliwe na pełne spektrum światła, a ich reakcja na różne długości fal może znacznie różnić się w zależności od zastosowanych filtrów. Światło czerwone, które jest czasem wykorzystywane w ciemniach do pracy z materiałami ortochromatycznymi, nie jest wystarczające dla panchromatycznych, które mogą reagować nawet na jego obecność. Z tego powodu, nieprzestrzeganie zasady pracy w całkowitym zaciemnieniu może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń materiału. Błędne podejście do kwestii oświetlenia w ciemni, takie jak stosowanie jakiegokolwiek źródła światła, zazwyczaj wynika z braku wiedzy na temat właściwości materiałów fotograficznych. Wielu początkujących fotografów nie zdaje sobie sprawy, że nawet na pierwszy rzut oka niewielkie ilości światła mogą wpływać na rezultaty ich pracy. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak światło może zmieniać właściwości filmów i jak ważne jest działanie w pełnej ciemności, aby uniknąć niepożądanych efektów, takich jak zaszumienie obrazu czy utrata detali. Tylko w ten sposób można zapewnić jakość odbitek zgodną z wymaganiami profesjonalnych standardów fotograficznych.

Pytanie 33

W przypadku, gdy podczas obróbki chemicznej C-41 naświetlony klasyczny czarno-biały materiał negatywowy zostanie przetworzony, jaki będzie rezultat negatywu?

A. zadymiony

B. niebieski

C. przezroczysty

D. czarny

Odpowiedzi takie jak "niebieski", "zadymiony" oraz "czarny" są nieprawidłowe i wynikają z nieporozumienia dotyczącego natury procesu wywoływania negatywów czarno-białych. Materiały czarno-białe działają na zasadzie reakcji emulsji na światło, co oznacza, że naświetlony materiał generuje obraz poprzez proces utleniania i redukcji, a nie przez zmiany kolorystyczne jak w przypadku materiałów kolorowych. Odpowiedź "niebieski" może sugerować źle zrozumiane procesy chemiczne, które są stosowane w filmach kolorowych, gdzie niebieski ton może być wynikiem jednego z etapów obróbki. Jednak w przypadku czarno-białych negatywów, efektem wywołania powinno być uzyskanie przezroczystego lub czarnego negatywu. Odpowiedź "zadymiony" wskazuje na nieprawidłowe rozumienie, ponieważ nie istnieje standardowy proces wywoływania, który prowadziłby do powstania zadymionego efektu w negatywach czarno-białych. Możliwość uzyskania negatywu czarnego to także błędne myślenie, ponieważ czarne negatywy są zazwyczaj rezultatem wywołania materiałów stworzonych z myślą o tym procesie. Błędy te wynikają z braku zrozumienia, jak różne chemikalia oddziałują na różne typy materiałów oraz jak procesy wywoływania są dostosowywane do specyfiki użytych emulsji. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla każdego fotografa, który chce osiągać oczekiwane efekty w swojej pracy.

Pytanie 34

Jakie narzędzie nie jest wykorzystywane do wykonywania zaznaczeń?

A. Lasso

B. Rączka

C. Przycinanie

D. Różdżka

Rączka jest narzędziem, które służy do przesuwania widoku w obrębie obszaru roboczego, a nie do tworzenia zaznaczeń. Oznacza to, że za jej pomocą użytkownik może zmieniać położenie obrazu lub dokumentu na ekranie, co jest szczególnie przydatne przy pracy z dużymi plikami graficznymi czy dokumentami. W praktyce rączka umożliwia płynne przechodzenie między różnymi częściami projektu bez konieczności zmiany powiększenia. Natomiast narzędzia takie jak lasso i różdżka są zaprojektowane do zaznaczania określonych obszarów na obrazie, co pozwala na precyzyjne edytowanie wybranych fragmentów. Standardy branżowe w zakresie edycji grafiki sugerują, że użytkownicy powinni znać różnice między narzędziami, aby efektywnie korzystać z funkcji edycji i manipulacji obrazami. Warto również zauważyć, że umiejętność korzystania z tych narzędzi jest kluczowa w procesach związanych z grafiką komputerową i projektowaniem wizualnym, co potwierdzają liczne kursy i podręczniki branżowe.

Pytanie 35

Technika ETTR (Expose To The Right) stosowana w fotografii cyfrowej polega na

A. zwiększaniu temperatury barwowej w celu ocieplenia obrazu

B. komponowaniu kadru z głównym motywem po prawej stronie

C. stosowaniu filtrów polaryzacyjnych do redukcji odblasku

D. celowym prześwietlaniu zdjęcia tak, aby histogram był przesunięty w prawo

Wszystkie pozostałe odpowiedzi są oparte na nieporozumieniach dotyczących technik fotograficznych i ich zastosowań. Stosowanie filtrów polaryzacyjnych, na przykład, rzeczywiście ma swoje miejsce w fotografii, ale ich głównym celem jest redukcja odblasku oraz zwiększenie nasycenia kolorów, a nie wpływanie na histogramy czy ekspozycję zdjęcia. W kontekście techniki ETTR, która wymaga świadomego podejścia do prześwietlenia, stosowanie filtrów polaryzacyjnych nie jest odpowiednim narzędziem. Komponowanie kadru z głównym motywem po prawej stronie również nie ma związku z prześwietlaniem zdjęcia. To bardziej odnosi się do zasad kompozycji, takich jak zasada trzeciego, ale nie wpływa na technikę zebrania światła i ustawienie histogramu, które są kluczowe w ETTR. Zwiększanie temperatury barwowej w celu ocieplenia obrazu to całkowicie inny obszar fotografii, dotyczący barw i ich tonalności. Takie podejście do korekcji kolorów nie wpływa na ekspozycję czy histogram, lecz na postprodukcję. Typowym błędem w myśleniu o fotografii jest mieszanie różnych technik i zasad, co prowadzi do nieporozumień oraz braku umiejętności zastosowania ich w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że techniki te muszą być stosowane w odpowiednich kontekstach, aby osiągnąć zamierzony efekt. Każda z wymienionych odpowiedzi nie dostarcza narzędzi ani wiedzy niezbędnej do prawidłowego użycia ETTR, co sprawia, że są one niewłaściwe w tym kontekście.

Pytanie 36

Aby uzyskać pozytywy w skali odwzorowania 1:1 z negatywów o wymiarach 10x15 cm, powinno się wykorzystać

A. skaner

B. aparat wielkoformatowy

C. kopiarkę stykową

D. kolumnę reprodukcyjną

Wybór skanera jako narzędzia do wykonywania pozytywów z negatywów 10x15 cm może wydawać się na pierwszy rzut oka uzasadniony, jednak w kontekście dokładności odwzorowania i jakości końcowego produktu, nie jest to optymalne rozwiązanie. Skanery, chociaż bardzo użyteczne w cyfrowym przetwarzaniu obrazu, wprowadzą dodatkowy etap w procesie reprodukcji. Skanowanie negatywu, a następnie drukowanie na materiale światłoczułym, może prowadzić do utraty detali oraz zmiany kolorystyki, co jest niepożądane w przypadku reprodukcji artystycznej. Ponadto, aparat wielkoformatowy, mimo że może wykonać zdjęcia na dużą skalę, nie jest dedykowany do reprodukcji pozytywów z negatywów, co czyni go nieodpowiednim w tym kontekście. Kolumna reprodukcyjna, będąca narzędziem do kopiowania dzieł sztuki, również nie jest w stanie zapewnić odwzorowania 1:1 w tak małych formatach jak 10x15 cm; jej zastosowanie jest bardziej związane z większymi formatami oraz specyficznymi technikami sztuki wizualnej. Zrozumienie zasad reprodukcji w kontekście jakości obrazu oraz specyfiki narzędzi jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów, a wybór niewłaściwego sprzętu może prowadzić do rozczarowujących rezultatów i nieosiągnięcia zamierzonego celu. W branży fotograficznej oraz artystycznej, gdzie precyzja jest kluczowa, istotne jest stosowanie odpowiednich technologii, które umożliwiają najwyższą jakość reprodukcji.

Pytanie 37

Jakiego filtru fotograficznego należy użyć, aby zapewnić prawidłową reprodukcję kolorów na zdjęciu, wykonanym w plenerze z wykorzystaniem światła żarowego?

A. Korekcyjny niebieski

B. Konwersyjny łososiowy

C. Korekcyjny łososiowy

D. Konwersyjny niebieski

Zastosowanie konwersyjnego niebieskiego filtra w kontekście opisanego pytania byłoby błędne, ponieważ niebieski filtr jest używany do korekcji kolorów w odwrotnym przypadku, tj. gdy korzystamy z filmów przeznaczonych do fotografowania w warunkach dziennego światła słonecznego (5600K), a chcemy uzyskać efekt w warunkach sztucznego oświetlenia, jak żarówki (3200K). Wybór korekcyjnego łososiowego filtra również nie przyniósłby pożądanych rezultatów, ponieważ taki filtr jest przeznaczony do użycia w sytuacjach, gdy chcemy zredukować cieplejsze odcienie w already zbalansowanym świetle, co nie jest zgodne z naszym celem. Korekcyjny niebieski filtr, podobnie jak inne niebieskie filtry, ma na celu zredukowanie nadmiaru ciepłych tonów, co jest sprzeczne z celem uzyskania prawidłowej reprodukcji kolorów w scenariuszu, gdzie dominującym źródłem światła jest światło żarowe. Przypadki, w których stosuje się niebieski filtr, powinny być starannie przemyślane, a często prowadzą do chłodniejszych, niepożądanych tonów na zdjęciach, co skutkuje mniej atrakcyjnymi efektami wizualnymi. Zrozumienie tego zagadnienia wymaga znajomości podstaw balansu bieli oraz różnicy między temperaturą barwową zastosowanego filmu a ściśle określonym źródłem światła.

Pytanie 38

Aby wyostrzyć detale obrazu w programie Adobe Photoshop, należy użyć polecenia

A. Maska wyostrzająca

B. Posteryzacja krawędzi

C. Błyszczące krawędzie

D. Maska warstwy

Maska wyostrzająca to jedno z najskuteczniejszych narzędzi w programie Adobe Photoshop, które pozwala na zwiększenie ostrości obrazu poprzez poprawę kontrastu krawędzi. Wyostrzanie obrazu polega na wydobyciu detali, co jest kluczowe w przypadku zdjęć, które mają być publikowane lub drukowane. Proces ten opiera się na zwiększeniu różnicy pomiędzy pikselami o zbliżonych kolorach, co sprawia, że krawędzie stają się bardziej wyraźne. W praktyce, kiedy używasz maski wyostrzającej, możesz regulować parametry takie jak promień, ilość oraz próg, co pozwala na precyzyjne dostrojenie efektu do specyfiki danego obrazu. Przykładowo, w przypadku fotografii architektury, wyostrzanie może pomóc w uwydatnieniu szczegółów budynków i elementów konstrukcyjnych, co przyciąga uwagę widza. Ważne jest, aby pamiętać, że zbyt mocne wyostrzanie może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak powstawanie halo wokół krawędzi, dlatego istotne jest stosowanie tego narzędzia z rozwagą i w odpowiednich warunkach.

Pytanie 39

W programie możliwe jest stworzenie zdjęcia panoramicznego, wykonanie fotografii w technice HDR, a także stworzenie stykówki i animacji?

A. Adobe Photoshop

B. Adobe Lightroom

C. Paint

D. Gimp

Adobe Photoshop to wszechstronny program graficzny, który oferuje zaawansowane funkcje do tworzenia zdjęć panoramicznych, fotografii w technice HDR oraz stykówek i animacji. Przy tworzeniu zdjęć panoramicznych, Photoshop pozwala na łatwe łączenie wielu zdjęć w jedno, co jest szczególnie przydatne w przypadku szerokich krajobrazów. Użytkownicy mogą skorzystać z opcji 'Photomerge', która automatycznie analizuje i łączy zdjęcia, dbając o ich dokładne dopasowanie. W przypadku fotografii HDR, program umożliwia łączenie wielu ekspozycji, co pozwala uzyskać szeroki zakres dynamiczny i bogate detale zarówno w cieniach, jak i w jasnych partiach obrazu. Stykówki, czyli zestawienia kilku obrazów w jedną kompozycję, również można łatwo zrealizować w Photoshopie dzięki funkcjom warstw i narzędziom do precyzyjnego kadrowania. Ponadto, program wspiera animację dzięki możliwości tworzenia animacji klatkowej oraz wykorzystania panelu 'Timeline', co pozwala na tworzenie prostych animacji GIF. W praktyce, Photoshop jest standardem branżowym, wykorzystywanym zarówno przez profesjonalnych fotografów, jak i grafików. Jego elastyczność i szeroki zakres narzędzi sprawiają, że jest idealnym wyborem do zaawansowanej obróbki zdjęć oraz tworzenia złożonych projektów graficznych.

Pytanie 40

Ilustracja przedstawia

A. slider.

B. pilota do lamp.

C. konwerter.

D. światłomierz.

To na zdjęciu to klasyczny światłomierz – bardzo praktyczne narzędzie, szczególnie dla osób pracujących z fotografią analogową lub w studiu, gdzie precyzyjna kontrola ekspozycji jest kluczowa. Światłomierz mierzy natężenie światła padającego na scenę lub odbijanego od obiektu, dzięki czemu można właściwie ustawić parametry aparatu: przysłonę, czas naświetlania i czułość ISO. Jest to sprzęt pozwalający uzyskać powtarzalne i kontrolowane efekty, o co trudno przy samym korzystaniu z pokręteł w aparacie na oko – szczególnie w złożonych warunkach oświetleniowych. Z mojego doświadczenia, światłomierze ręczne są niezastąpione podczas sesji portretowych czy fotografii produktowej, gdzie liczy się drobiazgowa kontrola światła. Warto wiedzieć, że profesjonaliści w branży przestrzegają standardu pracy ze światłomierzem, bo zapewnia on powtarzalność i eliminuje zgadywanie we wstępnych ustawieniach. Co ciekawe, światłomierze bywają używane też w filmowaniu, gdzie odpowiedni dobór ekspozycji wpływa na odbiór całości materiału. Moim zdaniem – jeśli ktoś poważnie myśli o fotografii czy pracy ze światłem, to umiejętność obsługi światłomierza to absolutna podstawa fachu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej