Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik przemysłu mody
Kwalifikacja: MOD.11 - Organizacja procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 13:25
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 14:12

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wyroby włókiennicze, które po przeprowadzonym badaniu organoleptycznym zostały opisane jako gruba oraz miękka włóknina przeszywana, powinny być zastosowane jako materiał

A. wzmacniający

B. podszewkowy

C. ocieplający

D. usztywniający

Włóknina określona jako gruba i miękka, przeszywana, jest idealnym materiałem ocieplającym ze względu na swoje właściwości termoizolacyjne. Materiały ocieplające mają na celu zatrzymywanie ciepła w odzieży oraz innych produktach tekstylnych, co jest szczególnie istotne w chłodniejsze dni. Włóknina tego typu charakteryzuje się dużą objętością powietrza w strukturze, co zwiększa jej zdolność do izolacji termicznej. Przykładami zastosowania takiej włókniny mogą być kurtki zimowe, koce, a także poduszki. Ponadto, zgodnie z praktykami branżowymi, do ocieplania często używa się włóknin syntetycznych, które są odporne na wilgoć i szybko schną, co poprawia komfort użytkowania. Warto zaznaczyć, że przy wytwarzaniu odzieży ocieplającej ważne jest również, aby materiały te były lekkie i jednocześnie dobrze oddychające, co zapewnia komfort termiczny i fizyczny użytkownika.

Pytanie 2

Na rysunku przedstawiono przód marynarki męskiej połączony techniką klejenia z wkładem

A. konstrukcyjnym.

B. nośnym.

C. uzupełniającym.

D. laminującym.

Odpowiedzi konstrukcyjnym, nośnym oraz uzupełniającym wskazują na różnorodne, ale niepoprawne interpretacje związane z procesem tworzenia odzieży. Konstrukcja odzieży odnosi się do ogólnej formy i kształtu, które bazują na wzorach projektowych, natomiast wkład nośny, jak sama nazwa wskazuje, bardziej pasuje do elementów, które mają za zadanie podpierać lub stabilizować strukturę, co jest kluczowe w przypadku konstrukcji technicznych, ale nie w kontekście klejenia i laminowania. Odpowiedzi te mylą pojęcia związane z funkcjonalnością i właściwościami materiałów. Z kolei wkład uzupełniający nawiązuje do elementów wzbogacających odzież o dodatkowe cechy, ale nie odnosi się bezpośrednio do procesu laminowania, który łączy warstwy materiałów dla uzyskania konkretnej funkcji. Typowym błędem myślowym jest zrozumienie laminowania jako jednego z wielu procesów produkcyjnych, nie dostrzegając jego unikalnych właściwości, takich jak połączenie materiałów w celu osiągnięcia lepszej jakości i trwałości. Właściwe zrozumienie procesów produkcyjnych w przemyśle odzieżowym wymaga znajomości terminologii oraz technik, co jest kluczowe dla profesjonalizacji tego sektora.

Pytanie 3

Jaką metodę klejenia powinno się zastosować do połączenia przodu damskiego żakietu z wkładem laminatowym?

A. Klejenia wkładów konstrukcyjnych

B. Klejenia wkładów sztywnikowych

C. Klejenia małych wklejek

D. Stosowania tymczasowych połączeń klejowych

Techniki klejenia, takie jak małe wklejki, wkłady sztywnikowe oraz tymczasowe połączenia klejowe, nie są odpowiednie do łączenia przodu żakietu damskiego z wkładem laminującym, co wynika z ich specyfiki i zastosowania. Małe wklejki są zazwyczaj stosowane do drobnych poprawek i nie mają wystarczającej siły, aby utrzymać stabilność większych elementów odzieży, co może prowadzić do ich deformacji podczas noszenia. Wkłady sztywnikowe, chociaż mogą zapewniać pewną formę sztywności, nie są przeznaczone do stosowania w obszarach, które potrzebują elastyczności i dopasowania, jak przód żakietu. Użycie takich wkładów może skutkować ograniczeniem komfortu noszenia oraz niekorzystnym wyglądem odzieży. Tymczasowe połączenia klejowe z kolei, jak sama nazwa wskazuje, są przeznaczone do łączenia elementów na krótki czas i nie zapewniają trwałości, co jest niezbędne w konstrukcji odzieży. Stosowanie takich technik może prowadzić do wielu problemów, takich jak odklejanie się elementów w trakcie użytkowania, co negatywnie wpływa na jakość wyrobu końcowego. W praktyce, wybór odpowiedniej techniki klejenia jest kluczowy dla zapewnienia trwałości i estetyki odzieży, a ignorowanie najlepszych praktyk branżowych często prowadzi do niezadowolenia klientów i wysokich kosztów reklamacji.

Pytanie 4

Jakie urządzenia transportowe powinny być wykorzystane do pionowego przewozu między wydziałami?

A. Stojaki i wózki transportowe

B. Przenośniki taśmowe i podnośniki jezdne

C. Windy towarowe i ześlizgi międzypoziomowe

D. Skrzynie i pojemniki

Windy towarowe i ześlizgi międzypoziomowe to kluczowe urządzenia stosowane w pionowym transporcie międzywydziałowym, zapewniające efektywne i bezpieczne przemieszczanie towarów między różnymi poziomami w obiektach przemysłowych. Windy towarowe są zaprojektowane do transportu dużych ładunków, co czyni je idealnym rozwiązaniem w magazynach, zakładach produkcyjnych oraz centrach dystrybucyjnych. Dzięki różnym konfiguracjom, takim jak windy nośnikowe i hydrauliczne, mogą one obsługiwać różne rodzaje towarów, od palet po duże maszyny. Z kolei ześlizgi międzypoziomowe, które pozwalają na swobodne przemieszczanie się towarów między piętrami bez potrzeby korzystania z zasilania elektrycznego, są często stosowane w przypadkach, gdy ważna jest oszczędność energii oraz minimalizacja kosztów operacyjnych. Przykładem efektywnego zastosowania tych rozwiązań jest system transportowy w nowoczesnych magazynach, gdzie szybka rotacja towarów jest kluczowa dla utrzymania płynności operacyjnej. Zastosowanie wind towarowych i ześlizgów międzypoziomowych przyczynia się do zwiększenia efektywności logistycznej oraz bezpieczeństwa pracy, zgodnie z normami ISO dotyczącymi bezpieczeństwa maszyn.

Pytanie 5

Jaką maksymalną ilość warstw materiału należy wykorzystać podczas wykonywania nakładu z tkanin wełnianych o splocie płaszczowym?

A. 80 warstw

B. 120 warstw

C. 30 warstw

D. 100 warstw

Próba ustalenia liczby warstw wyższej niż 30, jak w przypadku odpowiedzi sugerujących 80, 100 czy 120 warstw, jest niepoprawna i wynika z nieporozumienia dotyczącego właściwości materiałów oraz ich zachowania w praktyce. Zbyt duża liczba warstw staje się niepraktyczna nie tylko ze względu na masę gotowego produktu, ale również z powodu utrudnień w procesie szycia i obróbki. Większa liczba warstw może prowadzić do problemów z przewiewnością tkaniny oraz jej elastycznością, co jest kluczowe dla komfortu użytkowania odzieży. Ponadto, nadmiar materiału może powodować trudności w zachowaniu proporcji i estetyki odzieży, co jest często istotnym czynnikiem wpływającym na decyzje zakupowe klientów. W branży tekstylnej ważne jest również, aby projektanci i producenci zdawali sobie sprawę z równowagi między funkcjonalnością a stylem. Dlatego kluczowe jest, aby trzymać się sprawdzonych standardów i praktyk, takich jak uwzględnienie właściwości termicznych i mechanicznych tkanin, co wpływa na ich wybór oraz zastosowanie w odpowiednich ilościach. Niewłaściwe dobieranie warstw może również prowadzić do marnotrawienia materiałów i zasobów, co jest niekorzystne zarówno dla producentów, jak i dla środowiska.

Pytanie 6

Jakie zdobienia stosowane w odzieży są uważane za ornamenty płaskie?

A. Zakładki, baskinki, falbany

B. Hafty, borty, kryzy

C. Lamówki, stębnówki, wypustki

D. Aplikacje, cekiny, żaboty

Aplikacje, cekiny, żaboty, hafty, borty, kryzy, zakładki, baskinki i falbany to elementy wystroju odzieży, które pełnią różne funkcje, jednak nie są klasyfikowane jako ornamenty płaskie. Aplikacje oraz cekiny to detale trójwymiarowe, które dodają głębi i tekstury do odzieży, ale nie są płaskie w sensie technicznym, ponieważ ich struktura wznosi się ponad płaszczyznę materiału. Żaboty, hafty i kryzy, chociaż mogą mieć dekoracyjne zastosowanie, również nie spełniają kryteriów ornamentów płaskich, gdyż zazwyczaj obejmują elementy wystające. Z kolei zakładki, baskinki i falbany to techniki konstrukcyjne, które tworzą objętość w odzieży, co również odciąga je od definicji ornamentów płaskich. Błędem jest mylenie ornamentu płaskiego z dekoracjami, które wprowadzają trójwymiarowość do projektu. Kluczowym aspektem projektowania odzieży jest zrozumienie różnicy pomiędzy elementami dekoracyjnymi a technikami konstrukcyjnymi. Na przykład, stosowanie falban w odzieży może wprowadzać ruch i objętość, co jest zupełnie innym podejściem niż w przypadku lamówek, które mają na celu jedynie wykończenie krawędzi, dodając jednocześnie estetyki bez zmiany ogólnej sylwetki. Dobrze zaprojektowane elementy płaskie, takie jak lamówki, stanowią fundament dla jakości i trwałości odzieży, podczas gdy elementy trójwymiarowe mogą wprowadzać komplikacje w produkcji oraz konserwacji.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Manewrowanie ciętym materiałem jest możliwe podczas krojenia krajarką z ostrzem

A. pionowym

B. taśmowym

C. tarcowym

D. okrągłym

Manewrowanie wykrawanym materiałem podczas rozkroju krajarką z nożem tarczowym, pionowym lub okrągłym nie jest skuteczną metodą, ponieważ każdy z tych typów krajarek ma swoje ograniczenia. Krajarki tarczowe, pomimo swojej efektywności w cięciu prostych linii, nie zapewniają wystarczającej elastyczności w przypadku skomplikowanych kształtów, co może prowadzić do marnotrawstwa materiału oraz trudności w osiągnięciu pożądanej jakości wyrobu końcowego. Wykrawanie materiału o nieregularnych kształtach wymaga precyzyjnych narzędzi, które mogą dostosować się do konturów, co czyni krajarki tarczowe niewłaściwym wyborem. Krajarki pionowe, choć mogą być używane do cięcia materiałów pod kątem, również nie oferują wystarczającej manewrowości. Ich konstrukcja jest przystosowana do prostych i jednorodnych cięć, co ogranicza ich zastosowanie w bardziej złożonych projektach. Krajarki okrągłe, z drugiej strony, są często stosowane w cięciu materiałów o okrągłym przekroju, ale ich użycie w przypadku wykrawania materiałów o złożonym kształcie jest również ograniczone. W praktyce, aby skutecznie manewrować materiałem, niezbędna jest maszyna, która łączy w sobie zdolność do precyzyjnego cięcia oraz elastyczność w dostosowywaniu się do różnych kształtów, co czyni krajarkę taśmową niezastąpionym narzędziem w procesie produkcji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji procesów produkcyjnych, co wpływa na jakość i efektywność produkcji.

Pytanie 9

Jaki system organizacji produkcji jest najbardziej uniwersalny, ale wymaga zastosowania specjalnie przystosowanej sieci elektrycznej?

A. Synchro

B. Taśmowy

C. Taśmy sekcyjnej

D. Potok

Wybór systemu potokowego, taśmowego czy sekcyjnego może wynikać z błędnego założenia, że elastyczność produkcji jest mniej istotna w kontekście organizacji procesów. System potokowy, skoncentrowany na ciągłym przepływie materiałów, jest idealny dla produkcji masowej, gdzie procesy są powtarzalne i przewidywalne. Jednakże, w przypadku produkcji wymagającej dostosowania do zmieniających się potrzeb rynku, model ten staje się nieefektywny. Podobnie, system taśmowy ogranicza możliwości wprowadzenia zmian w produkcie, co może prowadzić do problemów w dostosowywaniu się do indywidualnych oczekiwań klientów. Zastosowanie taśmy sekcyjnej również ogranicza elastyczność, ponieważ wymaga odrębnych linii produkcyjnych dla różnych produktów, co zwiększa koszty operacyjne. W praktyce, błędne podejście do organizacji produkcji może skutkować przestojami, nadprodukcją oraz niezadowoleniem klientów. W nowoczesnym przemyśle kluczowe jest dostosowanie się do trendów rynkowych, co sprawia, że systemy elastyczne, takie jak Synchro, stają się standardem w efektywnym zarządzaniu produkcją. Ignorowanie tej elastyczności w projektowaniu systemów produkcyjnych może prowadzić do znacznych strat finansowych i wizerunkowych dla przedsiębiorstw.

Pytanie 10

Jakie narzędzia są najczęściej wykorzystywane do wycinania elementów ze skór oraz tworzyw skóropodobnych?

A. metodę chemiczną

B. prasy z wykrojnikami

C. krajarki przenośne

D. metodę laserową

Prasy z wykrojnikami to najczęściej stosowane urządzenia w przemyśle do wycinania wyrobów ze skór i materiałów skóropodobnych. Działają one na zasadzie mechanicznego nacisku, który jest stosowany na wykrojnik, co pozwala na precyzyjne i efektywne wycinanie kształtów z materiału. Prasa z wykrojnikiem zapewnia dużą powtarzalność i dokładność w produkcji, co jest niezwykle istotne w branży, gdzie liczy się nie tylko jakość, ale także oszczędność czasu i materiałów. W praktyce, wykrojnik można łatwo dostosować do konkretnego wzoru, co czyni ten sposób wszechstronnym, zwłaszcza w produkcji masowej. Stanowi to także zgodność z normami ISO dotyczącymi efektywności produkcji i jakości wyrobów skórzanych. Dodatkowo, prasy z wykrojnikami są stosunkowo łatwe w obsłudze, co umożliwia ich wykorzystanie zarówno w dużych zakładach produkcyjnych, jak i w mniejszych warsztatach.

Pytanie 11

Jaką metodę wykorzystuje się do podklejania przodów damskiego żakietu?

A. Wkładów wzmacniających

B. Przejrzystych połączeń

C. Wielkopowierzchniowego klejenia

D. Niewielkich wklejek

Wielkopowierzchniowe klejenie to technika, która polega na zastosowaniu kleju na dużych powierzchniach materiału, co zapewnia stabilność i trwałość konstrukcji. W kontekście podklejania przodów żakietu damskiego, ta metoda jest szczególnie istotna, ponieważ przody są miejscem, które muszą utrzymać odpowiednią formę i kształt, a jednocześnie być elastyczne, aby dobrze dopasować się do sylwetki. Dzięki wielkopowierzchniowemu klejeniu możliwe jest wykorzystanie specjalnych wkładów klejowych, które w sposób równomierny przylegają do materiału, co minimalizuje ryzyko deformacji. Przykładem zastosowania tej techniki jest produkcja odzieży eleganckiej, gdzie estetyka i jakość wykończenia są kluczowe. Dobrą praktyką w branży jest również testowanie różnych rodzajów klejów, aby uzyskać optymalną przyczepność i elastyczność. Warto zwrócić uwagę na normy dotyczące materiałów klejących, które powinny być zgodne z wymaganiami zdrowotnymi i środowiskowymi.

Pytanie 12

W trakcie konfekcjonowania odzieży realizowana jest obróbka klejowa, która obejmuje między innymi łączenie wybranych elementów produktu z wkładem klejowym, w celu

A. usztywnienia i nadania stabilności kształtów.

B. spłaszczenia szwów w produkcie.

C. spłaszczenia i zmniejszenia grubości elementów.

D. wygładzenia powierzchni.

Dobra odpowiedź! Chodzi o to, że usztywnienie i nadanie stabilności kształtów to kluczowe aspekty w obróbce klejowej wyrobów odzieżowych. Klejenie służy nie tylko do łączenia materiałów, ale przede wszystkim do tego, żeby ubrania trzymały swój kształt i były funkcjonalne. Wkłady klejowe, które dajemy w miejscach takich jak kołnierze czy mankiety, sprawiają, że ubrania wyglądają lepiej i są bardziej praktyczne. Przykład? Koszule, gdzie klej w kołnierzu nadaje im sztywność, co poprawia całość wizualnie. W branży odzieżowej warto korzystać z technologii klejenia, bo to pozwala na precyzyjne łączenie elementów, a to z kolei przekłada się na lepszą jakość i zadowolenie klientów. Dobrze dobrane materiały klejowe mogą naprawdę poprawić trwałość i odporność na rozciąganie, co jest super ważne w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 13

Na przedstawionej ilustracji widać zestawienie kolorów

A. uzupełniających

B. chromatycznych

C. kontrastowych

D. achromatycznych

Barwy achromatyczne to kolory, które nie mają odcienia hue czyli są to różne odcienie szarości. Obejmują one biel, czerń oraz wszystkie odcienie szarości pomiędzy. W kontekście projektowania graficznego i teorii koloru barwy achromatyczne są często stosowane w celu stworzenia neutralnej bazy lub tła które nie odciągają uwagi od głównych elementów kolorystycznych. Dzięki swojej neutralności barwy te są wykorzystywane do podkreślenia innych kolorów na przykład w projektowaniu wnętrz grafice użytkowej czy fotografii gdzie ich kontrast z kolorami chromatycznymi może stworzyć interesujące zestawienia wizualne. W fotografii czarno-białej dominują właśnie barwy achromatyczne co pozwala na skupienie się na kontrastach i fakturach bez rozpraszania uwagi przez kolor. Warto również zauważyć że w wielu projektach architektonicznych i wnętrzarskich stosowanie barw achromatycznych pozwala uzyskać elegancki i nowoczesny wygląd. Ponadto w drukarstwie i projektowaniu stosowanie achromatycznych odcieni może prowadzić do ekonomicznych rozwiązań produkcyjnych ponieważ nie wymaga stosowania szerokiej gamy farb czy pigmentów.

Pytanie 14

W jakim systemie kompletacja wykrojów polega na umieszczeniu w specjalnym pojemniku kompletu wykrojów jednego produktu z tkaniny podstawowej oraz dodatków krojonych i niekrojonych?

A. Potokowym z synchronizowanymi zespołami obróbkowymi

B. Taśmowym

C. Taśmy sekcyjnej

D. Synchro

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienia dotyczące charakterystyki poszczególnych systemów produkcji. W systemie potokowym z synchronizowanymi zespołami obróbkowymi, praca opiera się na współpracy różnych zespołów, które są zsynchronizowane, co niekoniecznie odnosi się do kompletowania wykrojów. Ten system charakteryzuje się raczej równoległym przetwarzaniem wielu elementów, co może prowadzić do złożoności organizacyjnej i nieefektywności w przypadku produkcji jednostkowej lub małoseryjnej. Z kolei w systemie synchro, procesy są zautomatyzowane i zsynchronizowane, ale niekoniecznie dotyczą układania wykrojów w pojemnikach, jak ma to miejsce w systemie taśmowym. Taśmy sekcyjne również mają swoje unikalne cechy, koncentrując się na ruchu elementów w określonych sekcjach linii produkcyjnej, a nie na ich kompletowaniu. Wybierając te odpowiedzi, można ulegać mylnym przekonaniom o elastyczności i uniwersalności tych systemów, co w praktyce może prowadzić do nieoptymalnych rozwiązań w organizacji produkcji. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie synchronizacji z organizacją procesów, co wpływa na zdolność do efektywnego zarządzania produkcją odzieży.

Pytanie 15

Który z podanych elementów dokumentacji technicznej zawiera dane o stylu i właściwościach charakterystycznych modelu?

A. Lista części składowych

B. Dane ogólne

C. Specyfikacje techniczne

D. Opis procesu technologicznego

Odpowiedź "Dane ogólne" jest poprawna, ponieważ ten element dokumentacji technologicznej zawiera kluczowe informacje dotyczące fasonu oraz cech charakterystycznych modelu. W praktyce, dane ogólne są fundamentem dla zrozumienia specyfikacji produktu, ponieważ określają jego ogólną charakterystykę oraz zastosowanie. Przykładowo, w dokumentacji dotyczącej odzieży, dane ogólne mogą zawierać informacje o typie materiału, kolorystyce, rozmiarach oraz stylistyce, co jest niezbędne dla projektantów, producentów i klientów. Dobre praktyki branżowe sugerują, że szczegółowe przedstawienie danych ogólnych nie tylko ułatwia pracę zespołom projektowym, ale również zapewnia spójność w komunikacji między działami, jak projektowanie, produkcja i marketing. W standardach, takich jak ISO 9001, podkreśla się znaczenie dokumentacji w procesach zarządzania jakością, gdzie dane ogólne odgrywają istotną rolę w zapewnieniu zgodności i ścisłej kontroli procesów operacyjnych.

Pytanie 16

Przeprowadzenie kontroli organoleptycznej materiałów w belach przed ich rozkrojem ma na celu między innymi określenie

A. raportu splotu

B. błędów tkackich

C. długości materiału

D. wskaźników użytkowych

Kontrola organoleptyczna materiałów w belach przed ich rozkrojem jest kluczowym etapem w procesie produkcji tekstyliów. Głównym celem tej kontroli jest identyfikacja ewentualnych błędów tkackich, które mogą wpłynąć na jakość końcowego produktu. Błędy te mogą obejmować nieprawidłowy splot, niejednorodności w strukturze materiału czy też niezgodności w kolorze. Przeprowadzając kontrolę, specjaliści są w stanie zauważyć te niedoskonałości na wczesnym etapie, co pozwala na uniknięcie dalszych problemów podczas obróbki materiału oraz jego późniejszego użytkowania. Na przykład, w przypadku wykrycia błędów tkackich, przedsiębiorstwo może zdecydować się na poprawki przed dalszym przetwarzaniem, co oszczędza czas i koszty. Działania te są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które nakazują dbałość o jakość na każdym etapie produkcji. Standardy jakości, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie systematycznej kontroli jakości jako kluczowego elementu w procesie produkcyjnym.

Pytanie 17

W jakich okolicznościach powinno się prasować spódnicę wykonaną z wełny?

A. 150°C na mokro, przez zaparzaczkę

B. 110°C na mokro, przez zaparzaczkę

C. 200°C na sucho, bez użycia pary

D. 180°C na sucho, bez użycia pary

Prasowanie wełnianej spódnicy w 150°C na mokro czy 180°C na sucho to dość ryzykowna sprawa. Wełna jest naturalnym włóknem i wysokie temperatury mogą prowadzić do skurczenia, odkształcenia czy przypalenia. Sugerowanie prasowania w 150°C na mokro pomija fakt, że 110°C to już jest taka górna granica, na którą trzeba uważać. A prasowanie na sucho w 180°C czy 200°C to już kompletny strzał w stopę, bo suche powietrze nie daje parze ujścia, przez co łatwo o przypalenie. Jak prasujemy wełnę, to zawsze trzeba użyć zaparzaczki, bo to naprawdę chroni materiał. Prasowanie bez pary, i to jeszcze w takich wysokich temperaturach, może wyrządzić nieodwracalne szkody. Warto pamiętać, że trzeba znać odpowiednie temperatury dla różnych tkanin, bo inaczej można sobie mocno zaszkodzić w codziennej pielęgnacji ubrań.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Kurczliwość, odporność na ścieranie, pilling oraz odbarwienie to cechy użytkowe tkanin, które określane są metodą

A. organoleptyczną przez metrologa

B. organoleptyczną przez brakarza

C. laboratoryjną przez brakarza

D. laboratoryjną przez metrologa

Wybór odpowiedzi, która odnosi się do metod organoleptycznych, jest błędny, ponieważ metody te polegają na subiektywnej ocenie właściwości tkanin przy użyciu zmysłów, takich jak dotyk, wzrok czy zapach. Chociaż organoleptyczne badania są istotne w kontekście ogólnej oceny jakości, nie pozwalają na uzyskanie precyzyjnych i powtarzalnych wyników, które są kluczowe w przypadku właściwości takich jak kurczliwość czy wytrzymałość na tarcie. Organoleptyka może prowadzić do niejednoznacznych wniosków, które zależą od indywidualnych odczuć badacza, co jest niepożądane w kontekście naukowych badań tkanin. Z kolei przypisanie tych badań brakarzowi, który zajmuje się oceną jakości materiałów tekstylnych, w kontekście badań laboratoryjnych jest niewłaściwe. Brakarz może oceniać jakość tkanin na podstawie wizualnych i fizycznych cech, ale nie ma kompetencji w zakresie metrologii. Proszę pamiętać, że badania laboratoryjne prowadzone przez metrologów są zgodne z międzynarodowymi standardami, co zapewnia obiektywność i wiarygodność wyników. W praktyce, nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do produkcji materiałów o słabej jakości, co ma negatywny wpływ na rynki oraz reputację producentów.

Pytanie 20

Kiedy czas realizacji operacji technologicznej w konkretnej grupie obróbczej odpowiada rytmowi pracy zespołu, co powinno być zaplanowane?

A. mniejszą liczbę pracowników w zespole obróbczej.

B. jedno stanowisko do przeprowadzania tej operacji.

C. dwa stanowiska do realizacji tej operacji.

D. większą ilość osób w grupie obróbczej.

Odpowiedź 'jedno stanowisko do wykonywania tej operacji' jest poprawna, ponieważ skuteczne zarządzanie procesami technologicznymi wymaga dostosowania liczby stanowisk do aktualnego rytmu pracy zespołu. Gdy czas wykonania operacji jest zgodny z rytmem zespołu, oznacza to, że praca może być realizowana w sposób płynny i zorganizowany, co minimalizuje przestoje oraz zwiększa wydajność. Z praktycznego punktu widzenia jedno stanowisko to optymalna ilość, która pozwala na skoncentrowanie zasobów i ułatwia kontrolę nad procesem. W przypadku zbyt wielu stanowisk można bowiem doprowadzić do tzw. 'przepełnienia' operacji, które negatywnie wpłynie na czas realizacji oraz jakość wyrobów. Dobrze zaprojektowany proces produkcyjny bazuje na zasadach Lean Manufacturing, gdzie kluczowym celem jest eliminacja marnotrawstwa i optymalizacja procesów. Przykładem zastosowania tej zasady może być linia produkcyjna, gdzie każde stanowisko jest ściśle dostosowane do rytmu produkcji, co pozwala na efektywne zarządzanie czasem i zasobami.

Pytanie 21

Digitizer jest elementem systemu komputerowego wspierającego przygotowanie produkcji w krojowni, który wykorzystywany jest

A. do tworzenia wydruków szablonów

B. do drukowania układu szablonów

C. do wycinania szablonów odzieżowych

D. do cyfrowego wczytywania szablonów

Digitizer to urządzenie wykorzystywane w krojowniach do cyfrowego wczytywania szablonów odzieżowych. Działa na zasadzie skanowania fizycznych wzorów, które następnie konwertowane są na format cyfrowy. Taki proces pozwala na precyzyjne odwzorowanie kształtów oraz wymiarów, co jest kluczowe w produkcji odzieży. Przykładowo, po zeskanowaniu szablonu, projektanci mogą wprowadzać zmiany w oprogramowaniu CAD, co umożliwia łatwe dostosowywanie wzorów do indywidualnych potrzeb klientów. Wykorzystanie digitizera znacznie przyspiesza proces projektowania oraz zmniejsza ryzyko błędów, które mogą wystąpić podczas ręcznego przenoszenia danych. W branży odzieżowej standardem stało się łączenie technologii skanowania z systemami zarządzania produkcją, co poprawia efektywność oraz dokładność wytwarzania odzieży. Dobre praktyki zalecają integrację digitizera z innymi maszynami w krojowni, co pozwala na automatyzację i optymalizację całego procesu przygotowania produkcji.

Pytanie 22

Jakie działania związane z przygotowaniem wykrojów odzieżowych powinny zostać wykonane w odpowiedniej kolejności przed ich przekazaniem do szwalni?

A. Ustalenie liczby warstw w nakładzie, warstwowanie, rozkrój nakładu na sekcje, pakowanie wykrojów, metkowanie wykrojów

B. Rozkrój nakładu na sekcje, wykrawanie części, numerowanie wykrojów, oznaczanie punktów montażowych, kompletowanie zestawów wykrojów jednego wyrobu

C. Sporządzenie rysunku rozmieszczenia szablonów, tworzenie wielowarstwowych nakładów materiałów, wykrawanie części, oznaczanie wykrojów, kompletowanie wykrojów

D. Warstwowanie materiału, rozkrój, naniesienie rysunku rozmieszczenia szablonu, oznaczanie wykrojów, pakowanie wykrojów

Jednym z kluczowych aspektów w produkcji odzieży jest odpowiednia kolejność wykonywanych czynności, co niestety nie zostało uwzględnione w analizie niepoprawnych odpowiedzi. Na przykład, warstwowanie materiału i rozkrój powinny być przeprowadzane w ścisłej kolejności, aby zapewnić efektywność i precyzję. Zaczynając od warstwowania, należy upewnić się, że materiał jest odpowiednio ułożony, co umożliwia dokładny rozkrój. Dalsze kroki, takie jak naniesienie rysunku układu szablonu, powinny nastąpić po rozkroju, aby uniknąć dezinformacji na etapie produkcji. Oznaczenie wykrojów oraz ich pakowanie są również istotne, ale ich kolejność w odniesieniu do wcześniejszych czynności była nieodpowiednia. Ponadto, metkowanie wykrojów, mimo że jest ważnym elementem, nie powinno być wykonywane przed skompletowaniem całego zestawu wykrojów. Wprowadzenie metkowania na późniejszym etapie mogłoby prowadzić do pomyłek w identyfikacji elementów, co z kolei może skutkować opóźnieniami w procesie szycia. Niewłaściwe zrozumienie sekwencji działań może prowadzić do zwiększonych kosztów produkcji oraz obniżonej jakości wyrobów, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Jaką metodę promocyjną należy wykorzystać, aby zapewnić klientom dodatkowe korzyści w postaci kuponów rabatowych oraz obniżek cen produktów?

A. Promocję sprzedaży

B. Sprzedaż osobistą

C. Public Relations

D. Reklamę online

Promocja sprzedaży to kluczowa metoda marketingowa, która ma na celu zwiększenie sprzedaży poprzez oferowanie klientom dodatkowych korzyści, takich jak kupony rabatowe czy obniżki cen wyrobów. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które podkreślają znaczenie bezpośrednich bodźców finansowych w przekonywaniu konsumentów do zakupu. Przykłady zastosowania promocji sprzedaży obejmują sezonowe wyprzedaże, programy lojalnościowe, a także oferty typu "kup jeden, drugi za pół ceny". Warto zauważyć, że promocje te mogą znacząco wpłynąć na decyzje zakupowe, przyciągając nowych klientów oraz nagradzając lojalnych nabywców. W kontekście firm, które regularnie stosują promocję sprzedaży, obserwuje się nie tylko wzrost obrotów w krótkim okresie, ale także długofalowe zwiększenie rozpoznawalności marki oraz poprawę wizerunku. W ten sposób, zaoferowanie klientów dodatkowych korzyści poprzez kupony rabatowe i obniżki cen jest jedną z najbardziej efektywnych strategii w marketingu.

Pytanie 25

Technikę wkładów sztywnikowych, znaną jako obróbka klejowa, wykorzystuje się

A. do zabezpieczenia dolnej krawędzi rękawa

B. w kołnierzykach i mankietach koszul

C. do zabezpieczenia ciętych otworów w kieszeniach

D. w przodach marynarek

Stosowanie obróbki klejowej z techniką wkładów sztywnikowych w miejscach takich jak dolna krawędź rękawa, przody marynarek czy cięte otwory w kieszeniach jest nieadekwatne, ponieważ te elementy odzieży mają różne wymagania dotyczące struktury i funkcjonalności. Dolna krawędź rękawa, na przykład, wymaga elastyczności oraz swobody ruchów, a zastosowanie sztywnych wkładów mogłoby prowadzić do dyskomfortu oraz ograniczenia ruchów. Przody marynarek, z kolei, są często projektowane z myślą o luźniejszym kroju, który ma na celu zapewnienie estetyki oraz wygody, a nadmiar sztywności mógłby zaburzać ich naturalny wygląd. W przypadku kieszeni, szczególnie tych ciętych, kluczowe jest, aby nie wprowadzać dodatkowych obciążeń, które mogłyby wpływać na wygląd lub funkcjonalność kieszeni. Typowym błędem jest zakładanie, że wszędzie tam, gdzie potrzebna jest pewna struktura, można używać tej samej techniki. Różnorodność tkanin, krojów i przeznaczenia odzieży wymaga indywidualnego podejścia do obróbki materiałów, co jest kluczowym aspektem w profesjonalnym krawiectwie.

Pytanie 26

W jakim systemie organizacji produkcji odzieży przewidziano wytwarzanie produktu, jeśli wydajność zespołu jest uzależniona od najsłabszego pracownika?

A. Potokowym

B. Taśmy sekcyjnej

C. Taśmy klasycznej

D. Synchro

Odpowiedź 'taśmy klasycznej' jest poprawna, ponieważ ten system organizacji produkcji opiera się na zasadzie, że wydajność całego zespołu jest determinowana przez najsłabsze ogniwo, czyli najwolniej pracującego pracownika. W taśmach klasycznych zastosowanie ma koncepcja synchronizacji pracy, gdzie wszystkie stanowiska muszą być ze sobą skoordynowane, aby uniknąć przestojów i strat. Na przykład, w produkcji odzieży, jeżeli jeden pracownik wykonuje swoją część pracy wolniej niż inni, to cała linia produkcyjna może ulec spowolnieniu, co prowadzi do obniżenia wydajności. Taśmy klasyczne są zatem idealne dla produkcji masowej, gdzie istotne jest, aby każdy etap procesu był zsynchronizowany z pozostałymi. Dobrą praktyką jest stosowanie analizy czasów pracy, aby zidentyfikować najsłabsze ogniwa i wprowadzić odpowiednie usprawnienia, co pozwala na zwiększenie efektywności całego zespołu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Jakie maszyny powinny być użyte do rozkroju nakładu przy zastosowaniu metody konwencjonalnej?

A. Krajarkę z nożem pionowym, maszynę krojczą taśmową

B. Maszynę krojczą taśmową, prasę do wykrawania oraz wykrojniki

C. Ploter, krajarkę z nożem tarczowym

D. Lagowarkę, elektryczne nożyce

Wybór nieodpowiednich maszyn do rozkroju nakładu może prowadzić do nieefektywności oraz strat materiałowych. Ploter i krajarka z nożem tarczowym, mimo że są użyteczne w niektórych kontekstach, nie są optymalnymi narzędziami do konwencjonalnego rozkroju. Ploter, który jest zazwyczaj używany do cięcia materiałów w technologii cyfrowej, ma ograniczenia w szybkości i wydajności przy cięciu grubych warstw tkanin. Krajarka z nożem tarczowym, chociaż może być stosowana w niektórych aplikacjach, nie zapewnia takiej precyzji i jednolitości cięcia jak krajarka z nożem pionowym, co jest kluczowe w przemyśle odzieżowym. Lagowarka i nożyce elektryczne to również maszyny, które nie są przystosowane do rozkroju dużych nakładów, a ich zastosowanie prowadzi do konieczności dodatkowego ręcznego przetwarzania materiałów, co znacząco zwiększa czas produkcji. Użytkownicy często mylnie zakładają, że wszystkie maszyny tnące są równoważne, nie biorąc pod uwagę specyfiki materiałów oraz wymagań produkcji. Kluczowe jest rozróżnienie narzędzi do cięcia konwencjonalnego od tych przeznaczonych do cięcia cyfrowego, aby uniknąć błędów w procesie produkcji, które mogą skutkować wyższymi kosztami i obniżoną jakością końcowego produktu.

Pytanie 29

Kontrola jakości w produkcji międzyoperacyjnej obejmuje nadzorowanie jakości w procesie szycia odzieży oraz ocenę jakości

A. opakowań odzieży

B. dodatków krawieckich

C. wykrojów

D. materiałów

Wykroje są kluczowym elementem w procesie szycia odzieży, ponieważ poprawne przygotowanie wykrojów bezpośrednio wpływa na jakość finalnego produktu. W kontekście międzyoperacyjnej kontroli jakości, analizowanie wykrojów pozwala na identyfikację potencjalnych błędów przed rozpoczęciem samego szycia. Przykładowo, nieodpowiednio wykonane wykroje mogą prowadzić do niedopasowania elementów odzieży, co skutkuje odrzutem produktów na etapie kontroli jakości. W najlepszych praktykach branżowych, takich jak systemy zarządzania jakością ISO 9001, wyraźnie podkreśla się znaczenie dokładnych pomiarów i weryfikacji wykrojów w celu zmniejszenia odsetka błędów produkcyjnych. Dodatkowo, kontrola wykrojów obejmuje również weryfikację ich zgodności z dokumentacją techniczną oraz specyfikacjami materiałowymi, co wspiera cały proces produkcji i zapewnia, że końcowy produkt spełnia oczekiwania klientów.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Jaką metodę organizacji produkcji wykorzystano do stworzenia modelu sukni damskiej w pracowni wzorcowej?

A. Blokową

B. Indywidualną

C. Zespołową

D. Potokową

Odpowiedź indywidualna jest poprawna, ponieważ w procesie produkcji modeli sukni damskich w wzorcowni najczęściej stosuje się metodę indywidualną. Ta metoda polega na tworzeniu odzieży na wymiar dla konkretnego klienta, co pozwala na dostosowanie projektu do indywidualnych potrzeb i wymagań dotyczących rozmiaru oraz stylu. Wzorcownie działają w oparciu o szczegółowe specyfikacje, które uwzględniają różne aspekty, takie jak kształt sylwetki czy preferencje estetyczne. Przykładem zastosowania tej metody może być projektowanie sukien wieczorowych, które wymagają szczególnej uwagi do detali i precyzyjnego dopasowania, co jest nieosiągalne w produkcji masowej. Dobrą praktyką w branży jest także stosowanie systemów komputerowego wspomagania projektowania (CAD), które umożliwiają tworzenie dokładnych wzorów zgodnie z wymaganiami klientów. Wspierając się na tej metodzie, projektanci i producenci mogą zwiększyć satysfakcję klientów oraz zredukować zwroty i reklamacje, co jest kluczowe w branży odzieżowej.

Pytanie 32

Jaką metodę pakowania należy wykorzystać dla męskiej koszuli z bawełny?

A. Zawieszone na wieszaku i pojedynczo zapakowane do worka z folii biodegradowalnej

B. Zawieszone na wieszaku i pakowane w grupach do woreczka foliowego

C. Złożone i spakowane po kilka sztuk do worka z folii biodegradowalnej

D. Złożone i zapakowane osobno do woreczka foliowego

Odpowiedź poskładane i zapakowane pojedynczo do worka foliowego jest prawidłowa, ponieważ zapewnia odpowiednią ochronę dla delikatnych tkanin bawełnianych. Pakowanie pojedynczo pozwala na uniknięcie zagnieceń oraz uszkodzeń materiału, a także ułatwia identyfikację produktu na etapie sprzedaży. Użycie worków foliowych, które są standardem w branży, chroni koszulę przed wilgocią oraz zanieczyszczeniami. Tego typu pakowanie jest zgodne z praktykami przyjętymi w handlu detalicznym, gdzie liczy się nie tylko estetyka, ale również funkcjonalność opakowania. Przykładem zastosowania może być sprzedaż koszul w sklepach odzieżowych, gdzie estetyka opakowania ma kluczowe znaczenie dla klienta. Zastosowanie odpowiednich materiałów i metod pakowania, takich jak worki foliowe, jest zgodne z normami ISO związanymi z pakowaniem i transportem odzieży, co podkreśla wagę tego procesu w branży modowej.

Pytanie 33

Jakie cechy materiału, przede wszystkim przed jego cięciem, są oceniane metodami organoleptycznymi?

A. Kurczliwość i pilling

B. Kolor i wybarwienie

C. Wytrzymałość i połysk

D. Długość i szerokość

Wybór kolorów i wybarwień, wytrzymałości i połysku, a także kurczliwości i pillingu jako parametrów badanych metodami organoleptycznymi, wskazuje na pewne nieporozumienia w zakresie procesu weryfikacji materiałów. Kolor i wybarwienie, choć mogą być oceniane wzrokowo, są często subiektywne i zależne od oświetlenia oraz kontekstu, co czyni je mniej wiarygodnymi w porównaniu do pomiarów wymiarów. Ponadto, wytrzymałość i połysk to parametry, które wymagają bardziej zaawansowanych testów mechanicznych i fizycznych, a nie jedynie obserwacji. Na przykład, badanie wytrzymałości materiału na rozciąganie powinno być przeprowadzane za pomocą specjalistycznych maszyn testujących, które zapewniają powtarzalność i dokładność wyników. Również kurczliwość i pilling są właściwościami, które wymagają skomplikowanych analiz laboratoryjnych, takich jak testy na odporność na działanie prania czy tarcia. W związku z tym, metodologie organoleptyczne, takie jak ocena dotykowa czy wzrokowa, są niewystarczające do kompleksowego badania tych parametrów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości produktów i unikania nieporozumień podczas procesów produkcyjnych.

Pytanie 34

Jaki sposób warstwowania powinien być użyty dla tkaniny wełnianej typu mohair?

A. Wahadłowy

B. Zygzakowy

C. Jednostronny

D. Przemienny

Stosowanie metod warstwowania takich jak zygzakowy, wahadłowy czy przemienny w kontekście tkaniny wełnianej typu mohair nie jest zalecane ze względu na ich specyfikę i właściwości materiału. Warstwowanie zygzakowe, które polega na układaniu tkaniny w formie zygzaka, może prowadzić do niepożądanych efektów wizualnych, które zaburzają estetykę mohairu, a jego naturalna struktura i kolorystyka mogą zostać zniekształcone. Metoda wahadłowa, gdzie materiał układa się w ruchu wahadłowym, nie tylko nie uwydatnia walorów wizualnych tkaniny, ale także może prowadzić do nieodpowiedniego ułożenia włókien, co w efekcie wpłynie na komfort noszenia. Z kolei warstwowanie przemienne, które wymaga zmiany kierunku układania tkaniny, może wprowadzić dodatkową złożoność w produkcji oraz obniżyć jakość finalnego produktu. Te podejścia są często wynikiem braku zrozumienia właściwości materiałów oraz ich zachowań w różnych technikach szycia. Kluczowe jest, aby przy wyborze metody warstwowania brać pod uwagę zarówno estetykę, jak i funkcjonalność materiału, co w przypadku tkanin mohairu najlepiej odzwierciedla podejście jednostronne. W przemyśle odzieżowym dobrze jest kierować się sprawdzonymi standardami, które pozwalają na maksymalne wykorzystanie potencjału materiałów, co przekłada się na lepsze wyniki w produkcie końcowym.

Pytanie 35

Jaką maszynę do szycia powinno się wykorzystać do wykonania szwu siedzeniowego w spodniach?

A. Łańcuszkową

B. Zygzakówkę

C. Ryglówkę

D. Pikówkę

Maszyna łańcuszkowa to idealne rozwiązanie do zszywania szwu siedzeniowego w spodniach, ze względu na jej zdolność do tworzenia mocnych, elastycznych szwów. Szwalnie często wybierają ten typ maszyny, ponieważ szew łańcuszkowy łączy dwie nitki górne oraz jedną nitkę dolną, co skutkuje dużą odpornością na rozrywanie oraz zwiększoną elastycznością materiału. W przypadku spodni, gdzie ruchliwość i komfort są kluczowe, elastyczność szwu łańcuszkowego znacząco wpływa na wygodę noszenia. Ponadto, maszyny łańcuszkowe umożliwiają szybką produkcję z idealnym wykończeniem, co jest niezbędne w przemyśle odzieżowym. Dobre praktyki wskazują, że użycie szycia łańcuszkowego w takich miejscach jak szew siedzeniowy stanowi standard, który zapewnia nie tylko estetykę, ale również trwałość produktu. Warto również zwrócić uwagę, że szwy łańcuszkowe często stosuje się w różnych rodzajach odzieży, od spodni po odzież sportową, co czyni je niezwykle uniwersalnym rozwiązaniem w branży tekstylnej.

Pytanie 36

Jakie narzędzie tnące, którego forma odpowiada wycinanemu elementowi, jest najczęściej wykorzystywane w produkcji wyrobów ze skór oraz materiałów skóropodobnych, aby uzyskać elementy o dokładnych wymiarach i kształtach?

A. Wykrojnik

B. Laser

C. Nóż taśmowy

D. Nóż pionowy

Wykrojnik to narzędzie tnące, które znajduje najszersze zastosowanie w produkcji wyrobów ze skór i materiałów skóropodobnych, ponieważ jego konstrukcja jest dostosowana do wycinania elementów o precyzyjnych kształtach i wymiarach. Wykrojniki są stosowane w procesach produkcji, takich jak szycie odzieży, torebek, czy tapicerki meblowej. W jednym cyklu pracy mogą jednocześnie wycinać wiele elementów, co znacząco zwiększa efektywność procesu produkcyjnego. Wykrojniki są projektowane z uwzględnieniem specyfikacji kształtów i wymiarów, co pozwala na osiągnięcie wysokiej precyzji i powtarzalności wycinanych elementów. W przemyśle skórzanym oraz tekstylnym standardem jest korzystanie z wykrojników w połączeniu z prasami hydraulicznymi lub mechanicznymi, co zapewnia odpowiednią siłę nacisku oraz dokładność cięcia. Użycie wykrojników przyczynia się również do minimalizacji odpadów materiałowych, co jest istotnym aspektem w kontekście zrównoważonego rozwoju w branży. Dzięki swojej konstrukcji i zastosowaniu, wykrojnik jest niezastąpionym narzędziem w przemyśle zajmującym się obróbką skór i materiałów podobnych.

Pytanie 37

W jakiej dokumentacji związanej z procesem produkcyjnym znajdują się określone zadania dla poszczególnych stanowisk pracy?

A. Techniczno-technologicznej

B. Statystyczno-informacyjnej

C. Organizacyjno-produkcyjnej

D. Konstrukcyjno-technologicznej

Dokumentacja organizacyjno-produkcyjna jest kluczowym elementem w procesie produkcyjnym, ponieważ szczegółowo określa zadania oraz odpowiedzialności dla poszczególnych stanowisk pracy. Tego typu dokumentacja obejmuje m.in. opisy stanowisk, procedury operacyjne oraz instrukcje robocze, które są niezbędne do zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa w produkcji. W praktyce, dobrze zdefiniowane zadania pomagają pracownikom w zrozumieniu ich roli w procesie produkcyjnym, co z kolei przekłada się na lepszą organizację pracy i efektywność operacyjną. Przykładem zastosowania takiej dokumentacji może być wprowadzenie standardów operacyjnych w zakładzie produkcyjnym, co pozwala na zoptymalizowanie przepływu pracy oraz zminimalizowanie ryzyka błędów. Ponadto, zgodnie z normami ISO, dokumentacja organizacyjno-produkcyjna powinna być regularnie aktualizowana, aby odzwierciedlać zmiany w procesach produkcyjnych oraz zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami prawnymi i normami branżowymi.

Pytanie 38

Wielkopowierzchniowa technika klejenia jest używana, między innymi, w procesie przygotowania marynarek męskich do

A. łączenia wkładów z przodami

B. podklejenia dolnych krawędzi rękawów

C. zabezpieczenia ciętych otworów kieszeniowych

D. zabezpieczenia krawędzi pach przed rozciągnięciem

Technika wielkopowierzchniowego klejenia jest kluczowym procesem w konfekcjonowaniu odzieży, szczególnie w produkcji marynarek męskich. Odpowiedź dotycząca połączenia wkładów z przodami jest prawidłowa, ponieważ to właśnie te elementy wymagają najwyższej precyzji i stabilności. Klejenie wkładów, które mają na celu usztywnienie przodów marynarek, zapewnia odpowiednią formę i kształt odzieży. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii klejenia, takich jak kleje termotopliwe czy chemoutwardzalne, możliwe jest uzyskanie trwałego połączenia, które nie tylko zapewnia estetyczny wygląd, ale także odpowiada na wymagania dotyczące wygody noszenia. W branży odzieżowej standardy jakości wymagają, aby połączenia były odporne na rozdzieranie oraz działanie wysokich temperatur, co jest szczególnie istotne w przypadku produkcji odzieży, która ma być noszona w różnych warunkach atmosferycznych. W praktyce, proces klejenia często odbywa się na specjalistycznych maszynach, które zapewniają jednorodne nałożenie kleju na dużych powierzchniach, co minimalizuje ryzyko deformacji materiału. Takie podejście zgodne jest z najlepszymi praktykami w przemyśle tekstylnym, co wspiera długotrwałą jakość produktu finalnego.

Pytanie 39

Do defektów produkcyjnych można zaliczyć źle dobraną

A. tkaninę do odzieżowego fasonu

B. klejonkę do rodzaju materiału

C. technikę wykończenia dekoltu

D. taśmę pasmanteryjną do wyrobu

Zgadza się, nieprawidłowa technika wykończenia dekoltu to faktycznie błąd, który da się zauważyć na pierwszy rzut oka. I tak, wpływa to na wygląd, trwałość i komfort noszenia ubrań. Co do pozostałych opcji, to chociaż mogą powodować problemy, to nie są już błędami konfekcyjnymi. Na przykład, jeśli tkanina nie pasuje do fasonu, to można to traktować jako błąd projektowy. W końcu już na etapie tworzenia coś takiego powinno być przemyślane. Kiedy wybierzesz niewłaściwą tkaninę, to ubranie może zupełnie nie leżeć tak, jak powinno, ale to bardziej kwestia projektu, a nie produkcji. No i ten temat klejonki. Jeśli dobór klejonki do materiału jest nietrafiony, to rzeczywiście może to wpłynąć na całość – szczególnie jeśli chodzi o sztywność, ale znowu, to nie jest typowy błąd konfekcyjny. No i taśma pasmanteryjna – źle dobrana może zepsuć estetykę, ale to też bardziej związane z projektem niż z samym szyciem.

Pytanie 40

Fragment materiału, którego długość jest najbardziej zbliżona do długości jednego układu lub sekcji, to fragment

A. nieracjonalny

B. racjonalny

C. metrowy

D. wagowy

Odpowiedź 'racjonalna' jest poprawna, ponieważ resztka materiałowa odnosi się do ilości surowca pozostałego po procesie produkcji, która jest wyrażana w jednostkach odpowiadających długości, masie lub ilości. W kontekście projektowania i produkcji, resztka racjonalna to ta, której długość jest bliska długości wymaganego odcinka lub komponentu. Przykładem zastosowania może być optymalizacja cięcia materiałów, gdzie celem jest minimalizacja odpadów i efektywne wykorzystanie surowców. W branży tekstylnej, na przykład, przedsiębiorstwa stosują racjonalne podejście do zarządzania resztkami, co jest zgodne z praktykami zrównoważonego rozwoju. W standardach takich jak ISO 14001, kładzie się nacisk na efektywność wykorzystania zasobów i minimalizację odpadów, co sprawia, że umiejętność zarządzania resztkami staje się kluczowa dla efektywności procesów produkcyjnych. Takie podejście nie tylko redukuje koszty, ale również wspiera odpowiedzialność ekologiczną w działalności biznesowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej