Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 12:45
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 13:05

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W skrypcie napisanym w języku PHP należy przeprowadzić operacje, gdy spełniony jest warunek, że adresy są parzystymi numerami na ulicach: Bratkowej oraz Nasturcjowej. Jakie wyrażenie logiczne to określa?

A. ($ulica == "Bratkowa" || $ulica == "Nasturcjowa") && $numer / 2 == 0
B. ($ulica == "Bratkowa" || $ulica == "Nasturcjowa") && $numer % 2 == 0
C. $ulica == "Bratkowa" && $ulica == "Nasturcjowa" && $numer / 2 == 0
D. $ulica == "Bratkowa" && $ulica == "Nasturcjowa" && $numer % 2 == 0
Wyrażenie logiczne ($ulica == "Bratkowa" || $ulica == "Nasturcjowa") && $numer % 2 == 0 jest poprawne, ponieważ łączy dwa istotne warunki: sprawdzenie, czy ulica jest jedną z dozwolonych (Bratkowa lub Nasturcjowa) oraz weryfikacja, czy numer adresu jest parzysty. Operator || (lub) skutkuje tym, że tylko jeden z warunków ulicy musi być prawdziwy, aby wyrażenie było spełnione. Z kolei operator % (modulo) skutkuje sprawdzeniem reszty z dzielenia przez 2, co jest standardowym podejściem do ustalania, czy liczba jest parzysta. W kontekście programowania w PHP, takie konstrukcje są powszechnie używane w celu walidacji danych wejściowych. Na przykład w formularzach rejestracyjnych, aby upewnić się, że użytkownik wprowadza prawidłowe informacje, można zastosować podobne wyrażenia. Warto również zauważyć, że jest to zgodne z dobrymi praktykami programowania, które zachęcają do stosowania czytelnych i zrozumiałych warunków logicznych, co ułatwia późniejsze utrzymanie kodu i jego rozbudowę.
Pytanie 2

Baza danych zawiera tabelę uczniowie z kolumnami: imie, nazwisko, klasa. Jakie polecenie SQL powinno być użyte, aby wyświetlić imiona i nazwiska uczniów, których nazwiska zaczynają się na literę M?

A. SELECT nazwisko, imie FROM uczniowie ORDER BY nazwisko IN "M%"
B. SELECT nazwisko, imie FROM uczniowie ORDER BY nazwisko = "M%"
C. SELECT nazwisko, imie FROM uczniowie WHERE nazwisko LIKE "M%"
D. SELECT nazwisko, imie FROM uczniowie WHERE nazwisko IN "M%"
Wybór opcji SELECT nazwisko, imie FROM uczniowie WHERE nazwisko LIKE "M%" jest poprawny, ponieważ używa klauzuli WHERE do filtrowania rekordów na podstawie warunków. Operator LIKE pozwala na wyszukiwanie wzorców w danych tekstowych, a symbol % jest używany jako wildcard, co oznacza, że zastępuje dowolny ciąg znaków. Dzięki temu zapytanie zwraca wszystkich uczniów, których nazwiska zaczynają się na literę M. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w SQL, gdzie klauzula WHERE jest fundamentalnym elementem selekcji danych. W praktyce, gdy chcemy wyszukiwać dane w bazach danych, użycie LIKE w połączeniu z symbolami wieloznacznymi (takimi jak %) jest powszechną techniką, stosowaną w aplikacjach webowych i systemach zarządzania danymi. Przykładowo, w systemie szkolnym, takie zapytanie może być używane do generowania listy uczniów w celu wysyłania powiadomień lub gromadzenia informacji o postępach w nauce.
Pytanie 3

Globalne zmienne do przechowywania informacji o ciasteczkach oraz sesjach: $_COOKIE oraz $_SESSION stanowią część języka

A. Perl
B. C#
C. JavaScript
D. PHP
Odpowiedź PHP jest prawidłowa, ponieważ $_COOKIE i $_SESSION to superglobalne tablice w tym języku, które są wykorzystywane do zarządzania danymi sesyjnymi oraz ciasteczkami. $_COOKIE umożliwia przechowywanie danych na komputerze użytkownika w formie ciasteczek, które mogą być odczytywane przez serwer przy każdym żądaniu. Ciasteczka mogą być używane do identyfikacji użytkownika, zapamiętywania preferencji lub sesji. Przykładowe zastosowanie to np. pamiętanie, czy użytkownik jest zalogowany oraz jakie preferencje dotyczące wyświetlania treści ustawił. Z kolei $_SESSION jest używane do przechowywania danych sesji na serwerze, co zapewnia większe bezpieczeństwo, ponieważ dane nie są również dostępne po stronie klienta. Przykładem zastosowania $_SESSION jest przechowywanie informacji o użytkowniku, takich jak jego identyfikator, które mogą być używane do autoryzacji w różnych częściach aplikacji. W obu przypadkach, przy użyciu tych mechanizmów, programiści muszą pamiętać o optymalizacji wydajności oraz przestrzeganiu zasad ochrony prywatności użytkowników, co jest kluczowe w kontekście aktualnych regulacji dotyczących danych osobowych.
Pytanie 4

W CSS, poniższy zapis spowoduje, że czerwony kolor zostanie zastosowany do

h1::first-letter {color:red;}
A. pierwsza litera nagłówka pierwszego poziomu
B. tekst nagłówka pierwszego poziomu
C. pierwsza linia akapitu
D. pierwsza litera nagłówka drugiego poziomu
Wiesz, użycie selektora CSS ::first-letter w połączeniu z stylem h1 to fajny sposób na zmianę wyglądu pierwszej litery w nagłówku. Kiedy używasz tego, kolor czerwony sprawi, że ta litera będzie się wyróżniać, co jest super, zwłaszcza w przypadku nagłówków czy akapitów. To technika, którą często stosuje się w projektowaniu stron, żeby nadać im trochę typograficznego stylu, jak w książkach z dużymi inicjałami. Ale pamiętaj, że ten selektor działa tylko z blokowymi elementami, takimi jak <p> czy <h1>, więc jeżeli spróbujesz zastosować go z elementami liniowymi, to niestety efekty nie będą takie, jak się spodziewasz. Zawsze warto też mieć na uwadze standardy W3C, bo one pomagają w tworzeniu dostępnych stron. No i ten selektor jest częścią specyfikacji CSS Pseudo-Elements Level 3, więc przeglądarki go dobrze wspierają. Zrozumienie, jak i kiedy stosować takie selektory, to klucz do tworzenia nowoczesnych stron.
Pytanie 5

W przypadku zaprezentowanego fragmentu kodu HTML, zdefiniowano zasady CSS dla selektora klasy "menu", aby tło bloku miało kolor zielony. Która z poniższych definicji stylu CSS jest zgodna z tym formatowaniem?

A. div.menu { background-color: green; }
B. div:menu { color: green; }
C. #menu { background-color: rgb(0,255,0); }
D. menu { background-color: rgb(0,255,0); }
Wybrana odpowiedź to poprawna definicja stylu CSS dla klasy "menu". W stylach CSS, selektor klasy definiuje się za pomocą kropki przed nazwą klasy, co w przypadku tego fragmentu oznacza, że styl zostanie zastosowany do każdego elementu HTML z klasą 'menu'. Oznaczenie 'div.menu' wskazuje, że formatowanie dotyczy tylko elementów <div> o klasie 'menu', co jest ważne, aby ograniczyć wpływ stylów tylko do wybranych elementów. Kolor tła jest ustawiony na zielony za pomocą właściwości 'background-color: green;', co jest zgodne z wymogami zadania. Używanie kolorów w formacie nazwanym, takim jak 'green', jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami w CSS, co ułatwia czytelność kodu. Przykładem praktycznym może być zastosowanie tego stylu w serwisie internetowym, gdzie różne sekcje menu są kolorystycznie wydzielone dla lepszej nawigacji. Dobrych praktyk w CSS należy przestrzegać, aby utrzymać spójność i łatwość w utrzymaniu kodu.
Pytanie 6

Element

<meta charset="utf-8">
definiuje metadane dotyczące strony internetowej, odnosząc się do
A. słów kluczowych
B. kodowania znaków
C. opisu witryny
D. języka witryny
Ten element <meta charset="utf-8"> jest naprawdę ważny w nagłówku stron HTML, bo to on mówi przeglądarkom, jak odczytywać znaki w Twoim dokumencie. Dzięki temu tekst wyświetla się poprawnie na różnych urządzeniach. UTF-8 jest najbardziej popularnym kodowaniem, bo obsługuje niemal wszystkie znaki z różnych języków, co sprawia, że Twoja strona może być bardziej uniwersalna. Na przykład, jeśli masz tekst po polsku, to użycie UTF-8 upewnia się, że takie znaki jak ą czy ć będą prawidłowo pokazane. Właśnie dlatego warto stosować UTF-8, bo to, co zaleca W3C, jest bardzo sensowne - chodzi przecież o to, żeby strona była dostępna dla każdego, niezależnie od tego, z jakiego języka korzysta.
Pytanie 7

W ramce przedstawiono kod JavaScript z błędem logicznym. Program powinien wypisywać informację, czy liczby są sobie równe czy nie, lecz nie wykonuje tego. Wskaż odpowiedź, która dotyczy błędu.

var x = 5;
var y = 3;
if (x = y)     document.getElementById("demo").innerHTML = 'zmienne są równe';
else         document.getElementById("demo").innerHTML = 'zmienne się różnią';
A. Instrukcje wewnątrz sekcji if oraz else powinny być zamienione miejscami.
B. Nieprawidłowo zadeklarowano zmienne.
C. W klauzuli if występuje przypisanie zamiast porównania.
D. Przed klauzulą else nie powinno być średnika.
Gratulacje! Poprawnie zauważyłeś, że w klauzuli if występuje przypisanie zamiast porównania. W JavaScript, operatorem przypisania jest pojedynczy znak równości (=), natomiast operatorem porównania jest podwójny (==) lub potrójny znak równości (===). W przypadku prezentowanego kodu, zamiast porównać wartości zmiennych x i y, wartość zmiennej y jest przypisywana do zmiennej x, co prowadzi do błędu logicznego. Jest to typowy błąd, który często występuje, szczególnie u początkujących programistów. W praktyce, aby nie pomylić operatorów, warto zawsze umieszczać wartość stałą po lewej stronie operatora porównania - wtedy próba przypisania wartości stałej zwróci błąd kompilacji. Dodatkowo, niektóre narzędzia do analizy statycznej kodu, takie jak ESLint, mogą pomóc w wykrywaniu tego typu błędów.
Pytanie 8

Podczas tworzenia formularza konieczne jest dodanie kontrolki, która odnosi się do kontrolki w innym formularzu. Jakie działania w bazie danych Access są w tym przypadku możliwe?

A. niemożliwe we wszystkich trybach z wyjątkiem trybu projektowania.
B. możliwe poprzez określenie ścieżki do kontrolki w atrybucie „Źródło kontrolki”.
C. niemożliwe.
D. możliwe o ile dotyczą danych liczbowych.
No więc, dobrze zrozumiałeś, że można ustawić kontrolkę, żeby odnosiła się do innej w innym formularzu przez wybór odpowiedniej ścieżki w właściwości „Źródło kontrolki”. W Accessie to naprawdę działa! Dzięki temu masz możliwość dynamicznego wczytywania danych do formularzy, co jest mega przydatne. Wyobraź sobie, że masz formularz A, który korzysta z danych z formularza B – po prostu wpisujesz odpowiednią ścieżkę i wszystko działa. To w sumie jest zgodne z tym, co się robi w projektowaniu baz danych, gdzie ważne jest, żeby unikać zbędnego powielania danych. Dzięki temu, jeśli zaktualizujesz coś w jednym miejscu, to automatycznie odbija się to w innym, co naprawdę ułatwia życie. W praktyce, takie podejście sprawia, że praca z dużymi aplikacjami staje się znacznie prostsza i bardziej efektywna.
Pytanie 9

Po uruchomieniu poniższego kodu PHP na ekranie ukaże się bieżąca data w formacie:

echo date("Y-m");
A. tylko rok
B. rok oraz miesiąc
C. dzień oraz rok
D. dzień, miesiąc, rok
Odpowiedź "rok i miesiąc" jest prawidłowa, ponieważ funkcja date() w PHP, kiedy wykorzystujemy format "Y-m", zwraca datę w formacie roku, np. 2023, oraz miesiąca w postaci dwucyfrowej, np. 09 dla września. Warto zrozumieć, że format "Y" generuje czterocyfrowy rok, natomiast "m" generuje dwucyfrowy miesiąc. To podejście jest często wykorzystywane w aplikacjach webowych do prezentacji dat w sposób zrozumiały dla użytkowników, a także do grupowania danych według miesięcy w bazach danych. Przykładowo, w systemach raportowania finansowego, często wykorzystuje się ten format do agregacji danych sprzedażowych według miesięcy, co ułatwia analizę wyników. Użycie odpowiednich standardów w formacie daty wspomaga utrzymanie spójności i czytelności danych w różnych systemach informatycznych.
Pytanie 10

Po zrealizowaniu polecenia użytkownik Jacek będzie miał możliwość

GRANT SELECT, INSERT ON baza1.mojaTabela TO 'Jacek'@'localhost';
A. modyfikować strukturę tabeli oraz dodawać nowe dane
B. usuwać tabelę i zakładać nową
C. przeglądać dane w tabeli i wstawiać nowe dane
D. usuwać rekordy z tabeli i przeglądać informacje
Polecenie GRANT SELECT, INSERT ON baza1.mojaTabela TO 'Jacek'@'localhost'; przyznaje użytkownikowi Jacek uprawnienia do przeglądania danych (SELECT) oraz wstawiania nowych danych (INSERT) do tabeli mojaTabela w bazie danych baza1. To oznacza, że Jacek nie ma możliwości usuwania tabeli ani zmiany jej struktury, co jest zarezerwowane dla uprawnień takich jak ALTER czy DROP. Zastosowanie tych uprawnień jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i zarządzania danymi, ponieważ pozwala na kontrolowanie, kto może wykonywać określone operacje w bazie danych. Przykładem praktycznego zastosowania może być sytuacja, w której zespół programistów musi umożliwić pracownikom działu sprzedaży dostęp do danych klientów w tabeli, ale jednocześnie chce zapobiec przypadkowemu usunięciu lub modyfikacji struktury tabeli. W ten sposób, przyznając tylko uprawnienia SELECT i INSERT, administracja bazy danych może zapewnić odpowiedni poziom kontroli nad danymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi i zabezpieczeń.
Pytanie 11

document.getElementById("napis").innerHTML = Date); // Aby poprawnie skomentować podaną linijkę kodu w języku JavaScript, należy dodać komentarz po znakach //

A. zmiana właściwości atrybutu innerHTML
B. wyświetlenie ciągu "Date()" w znaczniku o id = napis
C. wyświetlenie daty oraz czasu w znaczniku o id = napis
D. niepoprawne informacje
W przedstawionej linii kodu JavaScript, 'document.getElementById("napis").innerHTML = Date;', mamy do czynienia z modyfikacją zawartości elementu HTML o identyfikatorze 'napis'. Funkcja 'getElementById' pozwala na selekcję elementu DOM, a atrybut 'innerHTML' umożliwia przypisanie nowej wartości, która będzie wyświetlana w tym elemencie. Wartością, która zostanie przypisana, jest 'Date', a nie 'Date()'. Przy użyciu 'Date' bez nawiasów, odnosi się do obiektu funkcji, a nie do wyniku wykonania tej funkcji, który zwraca aktualną datę i czas. W poprawnej wersji kodu powinno być 'document.getElementById("napis").innerHTML = new Date();', co spowoduje wyświetlenie bieżącej daty i godziny w elemencie o id 'napis'. Takie podejście jest zgodne z aktualnymi standardami ECMAScript, a także jest często wykorzystywane w aplikacjach webowych do dynamicznej aktualizacji treści na stronach internetowych, co zwiększa ich interaktywność i użytkowalność. Dla lepszego zrozumienia, praktycznym przykładem może być użycie tego kodu w aplikacji, która pokazuje czas rzeczywisty na stronie, co jest popularne w wielu projektach webowych.
Pytanie 12

W zamieszczonym kodzie PHP, zamiast znaków zapytania powinien być wyświetlony komunikat: 

$x = mysql_query('SELECT * FROM mieszkancy');
if (!$x)
    echo '??????????????????????';
A. Niepoprawne hasło do bazy danych
B. Zapytanie zostało poprawnie przetworzone
C. Niepoprawna nazwa bazy danych
D. Błąd w trakcie przetwarzania zapytania
W przedstawionym kodzie PHP, komunikat "??????????????????????" powinien wskazywać na błąd przetwarzania zapytania SQL. Kiedy wynik funkcji mysql_query() jest równy fałszowi (false), oznacza to, że zapytanie nie mogło zostać poprawnie wykonane. Może to być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak błędy w składni zapytania, problemy z połączeniem z bazą danych, lub nieprawidłowe tabele. W tym przypadku, dobrym podejściem jest użycie funkcji mysql_error() w celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat natury błędu. Przykład poprawnego kodu mógłby wyglądać tak: <p>$x = mysql_query('SELECT * FROM mieszkancy');<br>If (!$x) {<br>echo mysql_error();<br>}</p> Używanie tej metody pomaga w diagnostyce problemu i pozwala na szybsze jego rozwiązanie. Znalezienie i naprawienie błędów w zapytaniach SQL jest kluczowe w pracy z bazami danych, szczególnie w kontekście aplikacji internetowych, które muszą być niezawodne i efektywne.
Pytanie 13

Przedstawiona ikona funkcji edytora grafiki rastrowej o nazwie "różdżka" umożliwia

Ilustracja do pytania
A. odręczne zaznaczanie obszarów przez przeciąganie po nich kursora.
B. wybiórcze rozsmarowywanie koloru za pomocą pędzla.
C. zaznaczenie obszaru na podstawie koloru.
D. pobranie wskazanego koloru i ustawienie go jako aktywny.
Dobrze! Odpowiedź jest poprawna. Narzędzie 'różdżka' w edytorze grafiki rastrowej służy do zaznaczania obszarów na podstawie koloru. Jest to bardzo przydatne, gdy chcemy zaznaczyć obszar o jednolitym kolorze lub gradientem kolorów. Działa ona na zasadzie kliknięcia w dany punkt obrazu, a następnie automatycznego zaznaczenia pikseli o kolorze zbliżonym do tego, w który kliknęliśmy. Użycie tej funkcji jest zdecydowanie efektywniejsze niż ręczne zaznaczanie obszarów, szczególnie dla skomplikowanych kształtów lub dużych obszarów o podobnej barwie. Ponadto, narzędzie to jest zgodne ze standardami i dobrą praktyką w branży edycji grafiki rastrowej, a jego umiejętne wykorzystanie może znacznie przyspieszyć prace edycyjne i zapewnić lepszą precyzję.
Pytanie 14

Jakiego wyniku można się spodziewać po wykonaniu zapytania na przedstawionej tabeli?

SELECTCOUNT(DISTINCT wykonawca)
FROM`muzyka`;
IDtytul_plytywykonawcarok_nagraniaopis
1Czas jak rzekaCzesław Niemen2005Przyjdź W Taka Noc itp.
2IkonaStan Borys2014
3AerolitCzesław Niemen2017Winylowa reedycja płyty "Aerolit"
4JourneyMikołaj Czechowski2013
A. 3
B. 1
C. 4
D. 0
Zapytanie SQL SELECT COUNT(DISTINCT wykonawca) FROM muzyka; służy do zliczenia unikalnych wartości w kolumnie wykonawca w tabeli muzyka. W kontekście dostarczonej tabeli istnieje trzech różnych wykonawców: Czesław Niemen Stan Borys i Mikołaj Czechowski. Funkcja COUNT w połączeniu z DISTINCT pozwala na zliczenie jedynie unikalnych wystąpień wartości co oznacza że pomimo dwukrotnego wystąpienia Czesława Niemena zostanie on policzony tylko raz. Takie podejście jest kluczowe w analizie danych gdzie istotne jest rozważenie jedynie niepowtarzających się wartości na przykład w analizach raportów dotyczących różnorodności portfolio wykonawców w wytwórni muzycznej. Dobre praktyki w SQL zalecają użycie DISTINCT w sytuacjach wymagających precyzyjnego określenia różnorodności danych w kolumnie co nie tylko wspiera dokładność analiz ale również optymalizuje wydajność zapytań poprzez redukcję ilości danych do przetworzenia. Zrozumienie tego mechanizmu jest istotne w zarządzaniu bazami danych oraz w analizach biznesowych.
Pytanie 15

Wskaż fragment kodu CSS, który odpowiada układowi bloków 2 - 5, zakładając, że są one oparte na poniższym kodzie HTML.

Ilustracja do pytania
A. C
B. A
C. D
D. B
Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędnego zrozumienia działania właściwości float oraz szerokości elementów w układzie blokowym. Float jest potężnym narzędziem które pozwala na pływające rozmieszczenie elementów ale wymaga precyzyjnego planowania aby uniknąć niepożądanych efektów takich jak elementy wychodzące poza przewidywane miejsca. Przy wyborze błędnych odpowiedzi można zauważyć że nieodpowiednie użycie float może prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania bloków. Na przykład brak odpowiedniego ustawienia float left lub right dla niektórych bloków może skutkować ich przesunięciem poza zamierzony układ. Dodatkowo nieprawidłowe zarządzanie szerokością bloków może spowodować że układ przekroczy dostępny obszar wyświetlania co szczególnie jest problematyczne w responsywnym projektowaniu stron. Typowym błędem jest również brak uwzględnienia clearfix co może prowadzić do nieprawidłowego przepływu kolejnych elementów w układzie. Zrozumienie jak float wpływa na otaczające elementy oraz jak kontrolować szerokość i przepływ elementów jest kluczowe w tworzeniu stabilnych i przewidywalnych układów stron internetowych. Poprawne zastosowanie tych zasad jest kluczowe dla zgodnego z dobrymi praktykami projektowania stron które są nie tylko estetyczne ale i funkcjonalne w różnych kontekstach urządzeń i środowisk użytkownika.
Pytanie 16

Jaki wynik daje poniższy kod PHP?

$dane = array ('imie' => 'Anna', 'nazwisko' => 'Nowak', 'wiek' => 21);
A. jest niepoprawny, nieznany operator =>
B. definiuje tablicę z trzema wartościami
C. określa tablicę zawierającą sześć wartości
D. jest błędny, ponieważ indeksami tablicy mogą być wyłącznie liczby całkowite
W tym przypadku mówimy o tablicach w PHP, które są podstawą zarządzania danymi w tym języku. Jednak stwierdzenie, że tablice asocjacyjne mogą mieć tylko klucze liczbowe, to nieprawda. W rzeczywistości klucze asocjacyjne mogą być wszelkimi wartościami skalarnymi, a najczęściej używa się ciągów znaków dla lepszej czytelności kodu. Operator '=>' w PHP jest powszechnie stosowany do przypisywania wartości do kluczy tablic asocjacyjnych, co jest totalnie normalne. Wydaje mi się, że błędne rozumienie tego operatora może pochodzić z braku praktyki z PHP albo z mieszania z innymi językami. Przykład zawiera trzy pary klucz-wartość, więc twierdzenie, że definiuje sześć wartości, jest grube nieporozumienie. Zrozumienie, jak PHP działa z tablicami, jest kluczowe, zwłaszcza w aplikacjach webowych, bo tablice są mega przydatne do przetwarzania danych. Dlatego warto przyłożyć się do analizowania struktury tych tablic, co pomoże unikać błędów w projektach.
Pytanie 17

W języku JavaScript, aby zweryfikować, czy liczba mieści się w zakresie (100;200>, należy użyć zapisu:

A. if (liczba < 100 || liczba >= 200)
B. if (liczba < 100 && liczba <= 200)
C. if (liczba > 100 || liczba <= 200)
D. if (liczba > 100 && liczba <= 200)
Zaznaczyłeś odpowiedź 'if (liczba > 100 && liczba <= 200)', i to jest całkiem trafne! Warunek ten sprawdza, czy liczba jest w przedziale od 100 do 200, co jest mega ważne. Wiesz, '>' oznacza, że liczba musi być większa niż 100, a '<=' pozwala na 200, ale nic większego. To coś, co często wykorzystujemy w programach, żeby kontrolować dane od użytkowników. Jak na przykład przy rejestracji – chcemy mieć pewność, że wszystko jest w normie. Umiejętność walidacji danych to kluczowa sprawa w programowaniu, bo dzięki temu możemy unikać różnych błędów. Fajnie, że zauważasz, jak operatory logiczne, takie jak '&&', mogą pomóc w budowaniu bardziej złożonych warunków – to czyni nasze aplikacje lepszymi. Ważne, żebyś rozumiał, jak to działa, bo to na pewno przyda się w przyszłości!
Pytanie 18

Jaką instrukcję algorytmu ilustruje graficzna prezentacja bloku na zamieszczonym rysunku?

Ilustracja do pytania
A. n ← n + 5
B. n > 20
C. Wykonaj podprogram sortowania tablicy t
D. Wypisz n
Blok decyzyjny w diagramach przepływu jest kluczowym elementem algorytmów, ponieważ umożliwia podejmowanie decyzji na podstawie warunków logicznych. Reprezentowany jest przez romb i oznacza miejsce w algorytmie, gdzie następuje sprawdzenie warunku. W tym przypadku warunek to n > 20. Jeśli warunek zostanie spełniony, algorytm podąża jedną ścieżką, w przeciwnym razie inną. Jest to zgodne z praktykami programistycznymi, gdzie instrukcje warunkowe, takie jak if lub switch, kontrolują przepływ programu. Przykładowo, w systemach kontroli dostępu możemy użyć warunku n > 20 do sprawdzenia, czy użytkownik ma wystarczające uprawnienia, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa IT. W systemach czasu rzeczywistego, takich jak kontrola jakości w produkcji, warunki te zapewniają, że błędy są wykrywane i obsługiwane odpowiednio, co jest kluczowe dla utrzymania standardów jakości. Wiedza o blokach decyzyjnych jest podstawą dla efektywnego projektowania algorytmów, co ma zastosowanie w szerokim zakresie technologii informatycznych, od baz danych po aplikacje mobilne.
Pytanie 19

Język JavaScript wspiera

A. funkcje wirtualne
B. klasy abstrakcyjne
C. obiekty DOM
D. wysyłanie ciasteczek z identycznymi informacjami do wielu klientów witryny
JavaScript to język skryptowy, który ma wbudowaną obsługę obiektowego modelu dokumentu (DOM), co umożliwia dynamiczne manipulowanie strukturą HTML oraz CSS stron internetowych. Dzięki DOM programiści mogą dodawać, usuwać lub modyfikować elementy na stronie w czasie rzeczywistym, co czyni aplikacje bardziej interaktywnymi. Przykładem może być zmiana tekstu przycisku po jego kliknięciu, co można osiągnąć dzięki metodom takim jak `getElementById` oraz `innerHTML`. JavaScript jest nieodłącznym elementem nowoczesnego podejścia do tworzenia aplikacji webowych, a jego kompatybilność z DOM sprawia, że jest to kluczowa umiejętność dla programistów. Wiedza na temat manipulacji DOM jest fundamentem dla technologii takich jak React czy Angular, które opierają się na zasadach wydajnego zarządzania interfejsem użytkownika przez wirtualny DOM. Współczesne standardy, takie jak ECMAScript, rozwijają możliwości JavaScript, a znajomość DOM jest niezwykle cenna na rynku pracy.
Pytanie 20

Aby zapewnić integralność danych w bazie programu Microsoft Access, należy zastosować

A. archiwizację bazy
B. defragmentację bazy
C. więzy integralności
D. kwerendę aktualizującą
Wybór więzów integralności jako metody zapewnienia spójności danych w programie Microsoft Access jest właściwy, ponieważ więzy te definiują zasady, które muszą być spełnione w bazie danych, aby utrzymać spójność i poprawność danych. Przykładowo, można ustawić więzy integralności, które zapobiegają wprowadzeniu duplikatów w kluczowych polach, takich jak identyfikator klienta, co jest kluczowe dla unikania konflikty i błędów w analityce danych. Więzy integralności mogą obejmować takie elementy jak klucze główne, klucze obce oraz unikalne ograniczenia, które pomagają w zachowaniu logiki relacyjnej w bazie danych. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie i aktualizowanie więzów integralności, aby zapewnić ich adekwatność do zmieniających się potrzeb danych. Ponadto, w sytuacjach, gdy dane są wprowadzane przez wiele źródeł, więzy integralności stają się kluczowym narzędziem w zarządzaniu jakością i spójnością danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi.
Pytanie 21

W załączonym kodzie CSS, kolor został zapisany w formacie

color: #008000;
A. HSL
B. dziesiętnej
C. CMYK
D. szesnastkowej
W CSS kolory często zapisywane są w postaci szesnastkowej ponieważ jest to krótki i precyzyjny sposób definiowania koloru. Kod szesnastkowy składa się zazwyczaj z sześciu znaków poprzedzonych znakiem hash (#) gdzie pierwsze dwa znaki odpowiadają czerwonej składowej następne dwa zielonej a ostatnie dwa niebieskiej. Na przykład #008000 oznacza kolor zielony gdzie czerwona składowa wynosi 0 zielona 128 a niebieska 0. Wartości te są zapisane w systemie szesnastkowym co oznacza że mogą przyjmować wartości od 00 do FF odpowiadające wartościom dziesiętnym od 0 do 255. Korzystanie z formatu szesnastkowego jest powszechnie uznawane za dobrą praktykę w web designie ponieważ jest szeroko wspierane przez przeglądarki internetowe i umożliwia łatwe definiowanie szerokiej gamy kolorów. Dzięki swojej zwięzłości i jednoznaczności jest preferowane w projektach gdzie każda linijka kodu ma znaczenie. Przy wyborze koloru warto korzystać z narzędzi które mogą pomóc w konwersji wartości RGB na szesnastkowe co ułatwia dokładne odwzorowanie wybranych kolorów
Pytanie 22

Tabela góry, której fragment został pokazany, obejmuje polskie pasma górskie oraz ich szczyty. Podaj kwerendę obliczającą dla każdego pasma górskiego średnią wysokość szczytów.

A. SELECT pasmo, SUM(wysokosc) FROM gory GROUP BY pasmo
B. SELECT pasmo, AVG(wysokosc) FROM gory GROUP BY pasmo
C. SELECT pasmo, AVG(wysokosc) FROM gory LIMIT pasmo
D. SELECT pasmo, COUNT(wysokosc) FROM gory ORDER BY pasmo
Gratulacje! Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Zapytanie 'SELECT pasmo, AVG(wysokosc) FROM gory GROUP BY pasmo;' jest poprawne. Funkcja AVG() jest jedną z funkcji agregujących w SQL, które służą do wykonania pewnej operacji na zestawie wartości. W tym przypadku oblicza ona średnią wartość wysokości szczytów dla każdego z pasm górskich. Funkcja GROUP BY jest natomiast klauzulą SQL, która jest używana do grupowania wartości z różnych wierszy w jedną grupę. W tym przypadku GROUP BY pasmo oznacza, że wyniki zostaną pogrupowane według pasma górskiego, co pozwala obliczyć średnią wysokość szczytów dla każdego z pasm. Jest to zgodne z treścią pytania. Pamiętaj, że wykorzystanie funkcji agregujących w SQL pozwala na efektywne przetwarzanie dużych ilości danych, co jest niezwykle ważne w praktycznych zastosowaniach baz danych.
Pytanie 23

Wskaż NIEPRAWIDŁOWY opis optymalizacji kodu wygenerowanego przez program

A. Jej celem jest sprawdzenie zgodności z wymogami formalnymi
B. Jej celem jest zwiększenie efektywności programu
C. W celu przyspieszenia wykonania kodu przez procesor może być przeprowadzana na różnych etapach działania
D. Powinna prowadzić do zmiany kodu źródłowego w taki sposób, aby działał on szybciej
Optymalizacja kodu wynikowego programu to proces, który ma na celu poprawienie jego wydajności, a nie sprawdzenie zgodności z wymogami formalnymi. W praktyce oznacza to, że optymalizacja skupia się na zwiększeniu efektywności działania aplikacji poprzez różne techniki, takie jak eliminacja zbędnych operacji, zmniejszenie zużycia pamięci, czy też poprawa szybkości wykonywania kodu. Przykładem może być wykorzystanie algorytmów o lepszej złożoności czasowej, co przekłada się na szybsze działanie programów w praktycznych zastosowaniach, takich jak gry komputerowe czy aplikacje webowe. W branży programistycznej stosuje się różnorodne narzędzia i standardy, takie jak analizy profili, które pomagają w identyfikowaniu wąskich gardeł wydajnościowych. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że optymalizacja to nie tylko poprawa działania programu, ale także dostosowanie go do określonych wymagań użytkowników i systemów, na których będzie uruchamiany.
Pytanie 24

Jakie zapytanie należy zastosować, aby pokazać tylko imię, nazwisko oraz ulicę wszystkich mieszkańców?

Ilustracja do pytania
A. SELECT imie, nazwisko, ulica FROM Mieszkancy, Adresy ON Mieszkancy.Adresy_id = Adresy.id
B. SELECT imie, nazwisko, ulica FROM Mieszkancy JOIN Adresy ON Mieszkancy.Adresy_id = Adresy.id
C. SELECT * FROM Mieszkancy JOIN Adresy ON Adresy.id = Mieszkancy.Adresy.id
D. SELECT * FROM Mieszkancy, Adresy ON Mieszkancy.id = Adresy.id
Prawidłowa odpowiedź wykorzystuje funkcję JOIN, aby połączyć tabele Mieszkancy i Adresy na podstawie wspólnego klucza, czyli Adresy_id z tabeli Mieszkancy i id z tabeli Adresy. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami baz danych, ponieważ zapewnia, że tylko powiązane wiersze są zwracane w wyniku. W zapytaniu SELECT imie, nazwisko, ulica FROM Mieszkancy JOIN Adresy ON Mieszkancy.Adresy_id = Adresy.id jasno określamy, że chcemy wyciągnąć tylko kolumny imie, nazwisko oraz ulica, co minimalizuje ilość przetwarzanych danych, a co za tym idzie, zwiększa wydajność. W rzeczywistych scenariuszach, takie zapytania są kluczowe w aplikacjach, gdzie konieczne jest uzyskanie pełnych danych dotyczących mieszkańców i ich adresów bez zbędnych informacji. Dobre praktyki SQL sugerują, aby zawsze wybierać tylko te kolumny, które są potrzebne, co pomaga w optymalizacji zasobów serwera i poprawie szybkości przetwarzania zapytań. JOIN jest preferowany nad starym stylem, jakim jest użycie przecinków i warunku w WHERE, z powodu lepszej czytelności i mniejszej podatności na błędy, co czyni kod bardziej zrozumiałym i łatwiejszym do utrzymania.
Pytanie 25

Jakie polecenie jest poprawne w kontekście walidacji HTML5?

A. <img src = mojPiesek.jpg alt = pies>
B. <img src = "mojPiesek.jpg" alt = "pies">
C. <img src = "mojPiesek.jpg" >
D. <img src = mojPiesek.jpg" alt = "pies>
Odpowiedź <img src = "mojPiesek.jpg" alt = "pies"> jest poprawna zgodnie z zasadami walidacji HTML5. W tej konstrukcji atrybut 'src' jest prawidłowo sformatowany, z odpowiednimi cudzysłowami otaczającymi wartość, co jest wymagane przez standardy HTML. Dodatkowo atrybut 'alt' również jest poprawnie użyty, co jest kluczowe z perspektywy dostępności. Atrybut 'alt' zapewnia tekst alternatywny, który jest istotny dla osób korzystających z czytników ekranu oraz w sytuacjach, gdy obrazek nie może zostać załadowany. Odpowiednia walidacja kodu HTML jest nie tylko wymagana dla poprawnego działania strony, ale także wpływa na SEO i ogólną użyteczność witryny. Przykład ten pokazuje, jak ważne jest przestrzeganie standardów, aby zapewnić lepsze doświadczenia użytkowników oraz uniwersalność strony internetowej. W praktyce, stosowanie właściwych atrybutów i ich wartości powinno być zawsze brane pod uwagę podczas tworzenia treści webowych.
Pytanie 26

Na obrazie przedstawiono projekt układu bloków witryny internetowej. Zakładając, że bloki są realizowane za pomocą znaczników sekcji, ich formatowanie w CSS, oprócz ustawionych szerokości dla bloków: 1, 2,
3, 4 (blok 5 nie ma ustawionej szerokości), powinno zawierać właściwość

Ilustracja do pytania
A. clear: both dla wszystkich bloków.
B. clear: both dla bloku 5 oraz float: left dla pozostałych bloków.
C. float: left dla wszystkich bloków.
D. clear: both dla bloku 5 oraz float: left jedynie dla 1 i 2 bloku.
Twoja odpowiedź jest poprawna. Bloki 1, 2, 3 i 4 powinny być ustawione obok siebie na stronie. Możemy tego dokonać, stosując dla nich właściwość 'float: left' w CSS, która sprawia, że elementy są wyświetlane po lewej stronie swojego kontenera. Często stosuje się tę technikę przy projektowaniu layoutów stron internetowych, umożliwiając rozmieszczenie bloków w jednym rzędzie. Blok 5 powinien natomiast znajdować się poniżej tych bloków, co osiągniemy stosując właściwość 'clear: both'. Ta właściwość zapewnia, że element nie będzie obok żadnego z poprzednich bloków, nawet jeśli mają one ustawiony float. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy chcemy, aby pewien element (np. stopka strony) był wyświetlany poniżej innych bloków, niezależnie od ich położenia czy szerokości. W praktyce, prawidłowe zastosowanie tych dwóch właściwości jest kluczowe dla tworzenia responsywnych i atrakcyjnych layoutów stron.
Pytanie 27

W CSS zastosowano regułę: float:left; dla bloku. Jakie będzie jej zastosowanie?

A. ustawienie bloku na lewo względem innych
B. dopasowanie elementów tabeli do lewej krawędzi
C. umieszczanie bloków jeden pod drugim
D. wyrównanie tekstu do lewej strony
Reguła CSS 'float: left;' jest kluczowym narzędziem do zarządzania układem elementów na stronach internetowych. Gdy zastosujemy tę regułę do bloku, powoduje to, że blok zostaje przesunięty do lewej strony swojego kontenera, co pozwala na przyleganie innych elementów po prawej stronie. Przykładowo, jeżeli mamy obrazek jako blok z regułą 'float: left;', tekst umieszczony obok tego obrazka będzie 'przeplatał' się z nim, co jest często wykorzystywane w projektowaniu stron dla uzyskania efektu estetycznego i funkcjonalnego. Stosowanie floata jest zgodne z dobrymi praktykami CSS, ale należy pamiętać, że może prowadzić do problemów z układem, szczególnie w przypadku elementów o różnej wysokości. Aby zniwelować efekty uboczne, często stosuje się regułę 'clear', aby kontrolować przepływ elementów. Warto również zwrócić uwagę, że w nowoczesnym CSS często zyskują na znaczeniu flexbox i grid, które oferują bardziej elastyczne i wydajne metody układania elementów, jednak 'float' nadal pozostaje istotnym narzędziem w arsenale front-end developera.
Pytanie 28

Instrukcją równoważną funkcjonalnie do przedstawionej instrukcji JavaScript jest

for (i = 0; i < 100; i += 10)
  document.write(i + ' ');
Kod 1.
while (i < 10) {
  document.write(i + ' ');
  i += 10;
}
Kod 2.
while (i < 100)
  document.write(i + ' ');
Kod 3.
i = 0;
while (i < 100) {
  document.write(i + ' ');
  i += 10;
}
Kod 4.
i = 0;
while (i < 10) {
  document.write(i + ' ');
  i++;
}
A. Kod 2.
B. Kod 4.
C. Kod 3.
D. Kod 1.
Gratulacje! Wybrałeś poprawną odpowiedź, która jest Kodem 3. Pętla for prezentowana na obrazku inicjuje zmienną i na 0, a następnie sprawdza warunek i < 100, wykonuje instrukcje w pętli for i zwiększa i o 10 za każdą iteracją. To jest standardowe zachowanie dla pętli for w języku programowania JavaScript. Kod 3 jest równoważny funkcjonalnie z pętlą for, ponieważ również inicjuje zmienną i na 0, a następnie w pętli while sprawdza warunek (i < 100), wykonuje instrukcje w pętli i zwiększa i o 10 w każdej iteracji. Zrozumienie różnych rodzajów pętli i ich równoważności jest kluczowe dla skutecznego programowania, ponieważ pozwala na optymalizację kodu i poprawę jego czytelności. Dobrą praktyką jest zrozumienie, kiedy używać różnych typów pętli w zależności od specyficznych wymagań danego problemu programistycznego.
Pytanie 29

Po uruchomieniu kodu PHP 

echo date("Y-m");
na ekranie pojawi się bieżąca data w formacie:
A. dnia, miesiąca, roku
B. roku oraz miesiąca
C. dnia i roku
D. tylko roku
Odpowiedź 'rok i miesiąc' jest prawidłowa, ponieważ funkcja 'date' w PHP formatuje datę na podstawie podanego wzorca. W przypadku użycia wzorca 'Y-m', 'Y' oznacza pełny rok (np. 2023), a 'm' oznacza dwucyfrowy miesiąc (np. 03 dla marca). W wyniku działania 'echo date("Y-m");' na ekranie zostanie wyświetlona aktualna data w formacie YYYY-MM, co jest niezwykle przydatne w wielu aplikacjach, takich jak generowanie raportów miesięcznych, archiwizacja danych czy implementacja systemów zarządzania treścią. Użycie tego wzorca jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi, które zalecają właściwe formatowanie daty w celu jej późniejszej analizy lub prezentacji. Ponadto, umiejętność manipulacji datami w PHP jest kluczowa w kontekście tworzenia aplikacji webowych, które często wymagają interakcji z użytkownikami w czasie rzeczywistym, a także integracji z bazami danych, gdzie prawidłowe formatowanie daty ma kluczowe znaczenie dla integralności danych.
Pytanie 30

W języku PHP zmienna o nazwie $_SESSION przechowuje

A. zmienne przesyłane do skryptu za pośrednictwem ciasteczek (cookie)
B. listę aktywnych sesji na serwerze WWW
C. zmienne zarejestrowane w aktualnej sesji
D. zmienne przesyłane do skryptu poprzez formularze
Odpowiedzi niepoprawne w tej sytuacji dotyczą różnych aspektów funkcjonalności PHP oraz sposobu, w jaki sesje i dane są zarządzane. Po pierwsze, spis zarejestrowanych sesji na serwerze WWW nie jest przechowywany w $_SESSION. PHP zarządza sesjami poprzez identyfikatory sesji, które są przechowywane w pliku na serwerze, a nie w zmiennej $_SESSION. Ta zmienna służy jedynie do przechowywania danych dla aktywnej sesji użytkownika, co oznacza, że nie ma możliwości dostępu do listy wszystkich sesji. Kolejnym nieporozumieniem jest mylenie zmiennych przesyłanych do skryptu za pomocą formularza z danymi przechowywanymi w sesji. Zmienne form są dostępne przez superglobalną tablicę $_POST lub $_GET, a nie przez $_SESSION. Te dwie formy przesyłania danych mają różne zastosowania, a $_SESSION dotyczy wyłącznie danych przechowywanych w kontekście aktualnej sesji. Ostatnia niepoprawna odpowiedź odnosi się do ciastek (cookie), które również są oddzielnym mechanizmem przechowywania danych. Ciasteczka są używane do przechowywania informacji na komputerze klienta, a ich zawartość jest zarządzana przez przeglądarkę, co jest zupełnie innym procesem niż zarządzanie danymi sesji przez serwer. W rezultacie, $_SESSION skupia się na przechowywaniu danych sesyjnych, podczas gdy ciasteczka i dane form są zarządzane w innych kontekstach.
Pytanie 31

W SQL, aby uniemożliwić stworzenie konta przy wykonywaniu kwerendy CREATE USER, gdy konto już istnieje, można zastosować następującą składnię

A. CREATE USER OR DROP 'anna'@'localhost' IDENTIFIED BY 'yu&T%';
B. CREATE OR REPLACE USER 'anna'@'localhost' IDENTIFIED BY 'yu&T%';
C. CREATE USER IF NOT EXISTS 'anna'@'localhost' IDENTIFIED BY 'yu&T%';
D. CREATE USER 'anna'@'localhost' IDENTIFIED BY 'yu&T%';
Odpowiedzi, które nie zawierają klauzuli 'IF NOT EXISTS', nie są optymalne, ponieważ mogą prowadzić do błędów, gdy próbuje się utworzyć konto, które już istnieje. W przypadku polecenia 'CREATE USER 'anna'@'localhost' IDENTIFIED BY 'yu&T%';', jeśli konto 'anna' jest już w systemie, użytkownik otrzyma błąd, co skutkuje niepowodzeniem całego skryptu. W kontekście administracji baz danych, jest to szczególnie problematyczne, gdy skrypty są uruchamiane automatycznie, ponieważ mogą one przerywać dalsze operacje. Natomiast składnia 'CREATE USER OR DROP 'anna'@'localhost' IDENTIFIED BY 'yu&T%';' jest nieprawidłowa, ponieważ nie istnieje w standardzie SQL. Użytkownicy mogą mylić 'DROP' z opcją usunięcia konta, co w praktyce nie powinno być podejmowane bez wyraźnej intencji. Ostatecznie, 'CREATE OR REPLACE USER...' działa odmiennie, ponieważ nie jest standardową operacją w SQL dla użytkowników; bardziej odpowiednie byłoby jej zastosowanie w kontekście obiektów, takich jak procedury czy widoki. Kluczowe jest zrozumienie, że błędne podejście do tworzenia użytkowników może prowadzić do chaosu w zarządzaniu bazą danych i stwarzać potencjalne zagrożenia dla bezpieczeństwa. Dlatego tak istotne jest stosowanie klauzuli 'IF NOT EXISTS', co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży zarządzania systemami baz danych.
Pytanie 32

Tabele Osoby oraz Adresy są ze sobą połączone relacją typu jeden do wielu. Jakie zapytanie SQL powinno być użyte, aby poprawnie wyświetlić nazwiska oraz odpowiadające im miasta?

Ilustracja do pytania
A. SELECT nazwisko, Miasto FROM Osoby JOIN Adresy ON Osoby.Adresy_id=Adresy.id
B. SELECT nazwisko, Miasto FROM Osoby.Adresy_id=Adresy.id FROM Osoby, Adresy
C. SELECT nazwisko, Miasto FROM Osoby, Adresy
D. SELECT nazwisko, Miasto FROM Osoby, Adresy WHERE Osoby.id=Adresy.id
Błędy w niepoprawnych odpowiedziach wynikają z niewłaściwego użycia konstrukcji SQL, co prowadzi do złego łączenia tabel. Pierwsze zapytanie korzysta z niejawnego łączenia, tylko oddzielając tabelę przecinkami, co jest już trochę staroświeckie. To prowadzi do tzw. iloczynu kartezjańskiego, co w praktyce oznacza, że każdy rekord z jednej tabeli łączy się z każdym rekordem z drugiej, co jest na ogół nieefektywne. W drugiej odpowiedzi próbujesz użyć warunku WHERE do łączenia tabel, ale niestety używasz identyfikatora id dla obu tabel, co psuje połączenie danych. Poprawne łączenie powinno opierać się na kluczu głównym i odpowiednim kluczu obcym. W trzeciej wersji zapytania masz błędną składnię, która nie trzyma się zasad SQL. W SQL każde FROM powinno być użyte tylko raz do określenia źródła danych. Często błędy wynikają z braku zrozumienia zasad łączenia tabel oraz niewłaściwego używania kluczy. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe, jeśli chcesz efektywnie korzystać z relacyjnych baz danych. Zdecydowanie warto znać poprawne konstrukcje SQL, żeby pracować z danymi w środowisku IT.
Pytanie 33

Które wyrażenie należy wstawić w miejsce ??? w pętli zapisanej w języku C++, aby zostały wyświetlone jedynie elementy tablicy tab

int tab[6];
for (int i = 0; ???; i++)
cout << tab[i];
A. i >= 6
B. i < 6
C. i <= 6
D. i > 6
Odpowiedź 'i >= 6' jest błędna, bo prowadzi do tego, że pętla opuści wszystkie elementy tablicy. Gdy i osiągnie 6 lub więcej, pętla staje, więc nic się nie wyświetli, bo przecież indeksy zaczynają się od 0, a kończą na 5. To jest typowy błąd, który wynika z nie do końca zrozumienia, jak działają tablice w C++. Z kolei 'i <= 6' też nie jest ok, bo wtedy pętla zakończy się po wyświetleniu elementu z indeksem 6, co prowadzi do niezdefiniowanego zachowania – a to nie jest fajne, bo nie ma takiego elementu w tablicy z sześcioma elementami. Odpowiedź 'i > 6' też jest źle, bo nie wykona żadnej iteracji, znowu pomijając całą tablicę. Ważne jest, żeby pamiętać, że indeksy tablic zaczynają się od 0, a ostatni indeks przy rozmiarze n wynosi n-1. Stosowanie złych warunków w pętlach może prowadzić do sporych problemów z pamięcią, więc trzeba uważać i pisać warunki, które dobrze pokazują rzeczywisty rozmiar tablicy.
Pytanie 34

Formatem plików graficznych rastrowych z bezstratną kompresją jest

A. PNG
B. JNG
C. CDR
D. SVG
JNG (JPEG Network Graphics) to format zapisu obrazów zaprojektowany jako rozwinięcie formatu JPEG. Chociaż oferuje możliwość kompresji bezstratnej, jego zastosowanie jest ograniczone, a wsparcie w przeglądarkach internetowych jest niemal nieistniejące. JNG nie jest powszechnie akceptowany w aplikacjach graficznych, co sprawia, że nie jest popularnym wyborem dla projektów wymagających wysokiej jakości wizualnej. CDR to format plików stworzony przez CorelDRAW, który jest używany głównie do grafiki wektorowej, a nie rastrowej. Chociaż może zawierać obrazy rastrowe, jego głównym przeznaczeniem jest przechowywanie danych wektorowych, co czyni go nieodpowiednim formatem do przechowywania obrazów z kompresją bezstratną. CDR nie obsługuje również standardu kompresji bezstratnej, co negatywnie wpływa na jakość obrazu. SVG (Scalable Vector Graphics) to format oparty na XML, który służy do opisu grafiki wektorowej, a nie rastrowej. Mimo że SVG obsługuje przezroczystość i jest wszechstronny w kontekście zastosowań webowych, to nie jest formatem bezstratnym dla obrazów rastrowych, ponieważ jest z definicji przeznaczony do grafiki wektorowej. Jego działanie różni się znacząco od PNG, gdyż SVG nie kompresuje obrazów rastrowych, a zamiast tego korzysta z opisów wektorowych, co sprawia, że nie jest odpowiedni do kompresji bezstratnej obrazów rastrowych.
Pytanie 35

W SQL, aby w tabeli Towar dodać kolumnę rozmiar typu znakowego z maksymalną długością 20 znaków, jakie polecenie należy wykonać?

A. ALTER TABLE Towar ALTER COLUMN rozmiar varchar(20)
B. ALTER TABLE Towar CREATE COLUMN rozmiar varchar(20)
C. ALTER TABLE Towar ADD rozmiar varchar(20)
D. ALTER TABLE Towar DROP COLUMN rozmiar varchar(20)
Odpowiedź 'ALTER TABLE Towar ADD rozmiar varchar(20);' jest poprawna, ponieważ polecenie ALTER TABLE jest używane do modyfikacji struktury istniejącej tabeli. W tym przypadku chcemy dodać nową kolumnę o nazwie 'rozmiar', a typ 'varchar(20)' oznacza, że kolumna ta będzie przechowywać dane tekstowe o maksymalnej długości 20 znaków. Jest to standardowa praktyka w języku SQL, która pozwala na elastyczne zarządzanie danymi w bazach danych. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której w tabeli 'Towar' chcemy przechowywać informacje o rozmiarze odzieży, co pomaga w lepszym zarządzaniu stanem magazynowym. Prawidłowe zweryfikowanie typów kolumn i ich ograniczeń jest kluczowe dla zapewnienia integralności danych. Warto także pamiętać o tym, że operacje na strukturze bazy danych powinny być przeprowadzane z zachowaniem odpowiednich zasad, takich jak wykonywanie kopii zapasowych przed wprowadzeniem zmian oraz testowanie zmian w środowisku deweloperskim przed wdrożeniem ich w środowisku produkcyjnym.
Pytanie 36

Po awarii serwera bazy danych, aby jak najszybciej przywrócić pełne działanie bazy, konieczne jest wykorzystanie

A. kompletnej listy użytkowników serwera
B. aktualnej wersji kopii zapasowej
C. opisu struktur danych w tabelach
D. najświeższej wersji instalacyjnej serwera
Próbując zrozumieć, dlaczego inne odpowiedzi są nieprawidłowe, warto zwrócić uwagę na ich naturę. Użycie najnowszej wersji instalacyjnej serwera nie jest wystarczające w przypadku awarii bazy danych. Instalacja serwera bez danych może prowadzić do całkowitej utraty informacji. Serwer z aktualną wersją oprogramowania nie przywróci funkcjonalności, jeśli nie posiadamy danych. Ponadto, pełna lista użytkowników serwera, mimo że istotna dla zarządzania dostępem, nie ma żadnego wpływu na proces przywracania danych. Jest to często mylnie rozumiane jako kluczowy element procesu, jednak bez danych, konta użytkowników nie są użyteczne. Opis struktur danych w tabelach, chociaż ważny dla zrozumienia architektury bazy, również nie pomoże w przywróceniu danych. W rzeczywistości, bez odpowiednich danych do wypełnienia tych struktur, nie można uzyskać działającego systemu. W praktyce, brak strategii kopii zapasowych prowadzi do sytuacji, w której odzyskiwanie danych staje się niezwykle trudne lub wręcz niemożliwe. Ostatecznie, kluczowym błędem myślowym jest przekonanie, że same informacje o strukturze systemu lub użytkownikach mogą zastąpić rzeczywiste dane. Dlatego ważne jest, aby każdy z administratorów baz danych zrozumiał znaczenie regularnego tworzenia kopii zapasowych i ich testowania, aby skutecznie radzić sobie z potencjalnymi awariami.
Pytanie 37

W CSS, żeby uzyskać efekt kursywy dla tekstu, należy zastosować właściwość

A. font-family
B. font-size
C. font-variant
D. font-style
W kontekście podanego pytania, inne dostępne odpowiedzi nie spełniają roli w uzyskiwaniu efektu pochylenia tekstu. Właściwość font-size jest używana do określania wielkości czcionki, co nie ma wpływu na jej nachylenie. Zmiana rozmiaru tekstu może wpłynąć na jego wyrazistość, ale nie spowoduje efektu pochylenia. Podobnie, font-family definiuje typ czcionki, co oznacza, jaką czcionkę użyjemy do wyświetlenia tekstu, ale nie zmienia jej stylu w kontekście nachylenia. Ze względu na to, że różne czcionki mogą mieć różne style, ważne jest, by rozróżnić te elementy. Z kolei font-variant dotyczy wariantów czcionek, takich jak małe wielkie litery, i również nie ma wpływu na nachylenie tekstu. Użycie niewłaściwych właściwości CSS może prowadzić do nieporozumień w stylizacji dokumentów, dlatego kluczowe jest zrozumienie roli każdej z nich. Warto więc zapoznać się z dokumentacją CSS oraz najlepszymi praktykami w zakresie stylizacji tekstów, aby właściwie wykorzystać dostępne właściwości.
Pytanie 38

W kodzie HTML przypisano pewne znaczniki do klasy o nazwie "nomargin". Jak można przeprowadzić operacje na tych znacznikach w języku JavaScript, korzystając z odpowiedniej funkcji?

A. getElementsByClassName("nomargin")
B. getElementsByTagName("nomargin")
C. getElement("nomargin")
D. getElementById("nomargin")
Wybór odpowiedzi 'getElementsByClassName("nomargin")' jest właściwy, ponieważ ta funkcja umożliwia selekcję wszystkich elementów HTML, które mają przypisaną daną klasę. W tym przypadku klasa to 'nomargin'. Funkcja ta zwraca kolekcję elementów, co jest bardzo przydatne w manipulacji DOM, gdyż pozwala na wykonywanie operacji na wielu elementach jednocześnie. Przykładowo, jeśli chcemy usunąć marginesy z wszystkich elementów, które mają tę klasę, możemy wykorzystać zwróconą kolekcję do iteracji i zastosować odpowiednie style CSS. Kod mógłby wyglądać tak: var elements = document.getElementsByClassName('nomargin'); for (var i = 0; i < elements.length; i++) { elements[i].style.margin = '0'; }. Standardy JavaScript oraz DOM odnoszą się do używania tej funkcji jako efektywnej metody nawiązywania interakcji z elementami na stronie. Warto także pamiętać, że getElementsByClassName zwraca „żywą” kolekcję, co oznacza, że zmiany w DOM będą natychmiast widoczne w tej kolekcji.
Pytanie 39

Jakie tabele będą weryfikowane przez podane polecenie?

CHECK TABLE pracownicy CHANGED;
A. Jedynie tabele referencyjne.
B. Tabele, które uległy zmianie od ostatniego sprawdzenia lub nie zostały prawidłowo zamknięte.
C. Tylko tabele, które nie zostały prawidłowo zamknięte.
D. Tabele, które zmieniły się w bieżącej sesji.
Odpowiedzi sugerujące, że polecenie CHECK TABLE sprawdzi jedynie tabele, które nie zostały poprawnie zamknięte, lub tylko te, które zmieniły się w aktualnej sesji, nieprawidłowo interpretują sposób działania polecenia. Sprawdzanie tabel przy użyciu CHECK TABLE ma na celu weryfikację integralności danych, a nie tylko reagowanie na konkretne sytuacje, jak błędy zamknięcia. W rzeczywistości, to polecenie jest zaprojektowane do analizy ogólnego stanu tabeli, co obejmuje także zmiany, które mogły wystąpić od ostatniego sprawdzenia. Sugerowanie, że tabele referujące do innych byłyby jedynymi na celowniku tego polecenia, jest również mylące, ponieważ CHECK TABLE nie ogranicza się do relacji referencyjnych, lecz obejmuje każdą tabelę wskazaną w poleceniu. Typowe błędy myślowe w tym zakresie często dotyczą uproszczeń, które pomijają złożoność zarządzania danymi i integralności. Poprawne podejście do użycia CHECK TABLE polega na zrozumieniu, że jest to narzędzie diagnostyczne, które powinno być stosowane w kontekście pełnej analizy bazy danych, a nie w reakcji na specyficzne przypadki awarii. W efekcie, ignorowanie pełnych możliwości tego polecenia może prowadzić do niedostatecznej ochrony danych oraz zwiększonego ryzyka utraty informacji.
Pytanie 40

W dokumencie HTML umieszczono tekst sformatowany określonym stylem. Aby wprowadzić w treści kilka słów o zróżnicowanym stylu, należy użyć znacznika

A. <table>
B. <span>
C. <section>
D. <hr>
Wybór znaczników <section>, <table> i <hr> jako sposobów na wtrącenie fragmentów tekstu stylizowanych różnie od reszty treści jest niewłaściwy z technicznego punktu widzenia. Znacznik <section> jest przeznaczony do tworzenia sekcji dokumentu, co oznacza, że ma on znaczenie semantyczne i jest używany do grupowania treści, które dotyczą tego samego tematu. Użycie go do stylizacji pojedynczych słów może prowadzić do nieczytelności struktury dokumentu oraz negatywnie wpływać na dostępność treści. Z kolei znacznik <table> służy do tworzenia tabel, które organizują dane w wierszach i kolumnach, a więc jego zastosowanie w kontekście formatowania tekstu byłoby zarówno nieefektywne, jak i niezgodne z przeznaczeniem. Stosowanie <hr> natomiast, które definiuje poziomą linię, nie ma sensu w kontekście zmiany stylu tekstu, ponieważ jego funkcją jest oddzielanie sekcji treści, a nie stylizowanie tekstu. Wybierając nieodpowiednie znaczniki, możemy naruszyć zasady semantyki HTML, co prowadzi do problemów z dostępnością i SEO, a także do trudności w dalszej edycji oraz utrzymaniu kodu. Prawidłowe użycie znaczników jest kluczowym elementem dobrych praktyk w tworzeniu stron internetowych i wpływa na ich czytelność oraz zrozumienie przez różne urządzenia i technologie.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej