Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik handlowiec
  • Kwalifikacja: HAN.01 - Prowadzenie sprzedaży
  • Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 10:17
  • Data zakończenia: 19 grudnia 2025 10:53

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W jakiej formie sprzedaży klient ma możliwość samodzielnego wyboru produktów, a te są wystawione w sklepie w taki sposób, że umożliwiają nabywcy swobodny i niezależny wybór?

A. Preselekcyjnej
B. Komisowej
C. Wysyłkowej
D. Tradycyjnej
Odpowiedź dotycząca formy sprzedaży preselekcyjnej jest prawidłowa, ponieważ w tym modelu klienci mają możliwość samodzielnego wyboru towarów wystawionych w sklepie. Preselekcyjna forma sprzedaży, znana również jako 'self-service', zakłada, że produkty są odpowiednio wyeksponowane, co umożliwia nabywcom swobodny dostęp do nich i podejmowanie decyzji o zakupie bez pośrednictwa sprzedawcy. Przykładem może być supermarket, w którym klienci mogą samodzielnie wybierać produkty spożywcze czy artykuły gospodarstwa domowego. Takie podejście nie tylko zwiększa komfort zakupów, ale także pozwala na szybsze dokonanie wyboru, co jest zgodne z trendami w handlu detalicznym, gdzie kluczowe znaczenie ma efektywność i czas obsługi klienta. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują klarowną segregację produktów, atrakcyjne prezentacje wizualne oraz intuicyjne oznakowanie, które umożliwiają łatwe poruszanie się po sklepie. W kontekście standardów branżowych, preselekcja sprzyja także zwiększeniu sprzedaży, gdyż klienci mogą dostrzegać i porównywać różne produkty, co sprzyja podejmowaniu decyzji zakupowych.

Pytanie 2

Które z wymienionych produktów powinny być chronione przed kradzieżą poprzez stosowanie etykiety zabezpieczającej?

A. Lodówka
B. Spodnie
C. Perfumy
D. Pralinki
Perfumy są jednym z towarów, które najczęściej są zabezpieczane przed kradzieżą za pomocą etykiet antykradzieżowych. Produkty te mają wysoką wartość rynkową oraz są często pożądane przez złodziei ze względu na ich popularność i niewielkie rozmiary, co ułatwia ich przenoszenie. Zastosowanie etykiet antykradzieżowych, które mogą być aktywowane w systemach EAS (Electronic Article Surveillance), pozwala na znaczące zmniejszenie strat związanych z kradzieżami. Wiele sklepów wykorzystuje różnorodne metody ochrony, w tym etykiety magnetyczne lub RFID, które są trudne do zdjęcia bez odpowiedniego sprzętu. Praktyczne zastosowanie takich zabezpieczeń często obejmuje umieszczanie etykiet w trudno dostępnych miejscach na opakowaniach, co dodatkowo zniechęca potencjalnych złodziei. Warto również zauważyć, że stosowanie etykiet antykradzieżowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży detalicznej, które dążą do minimalizacji strat i zwiększenia bezpieczeństwa produktów. Umożliwia to nie tylko ochronę towarów, ale także zapewnienie lepszego doświadczenia zakupowego dla klientów, co jest kluczowe w konkurencyjnych warunkach rynkowych.

Pytanie 3

Przed wprowadzeniem surowego mięsa do sprzedaży, sprzedawca powinien ocenić jego kategorię zdrowotną. Jaką pieczęcią powinno być oznaczone mięso przeznaczone do spożycia?

A. Prostokątną
B. Kwadratową
C. Okrągłą
D. Trójkątną
Wybór pieczęci trójkątnej, prostokątnej lub kwadratowej w kontekście oznaczania mięsa surowego jest błędny, ponieważ nie odpowiada on obowiązującym normom prawnym oraz standardom branżowym. Oznaczenie mięs surowych, które nie jest okrągłe, może wprowadzać w błąd konsumentów, sugerując, że produkt nie przeszedł właściwych kontroli sanitarno-epidemiologicznych. Okrągła pieczęć jest jednoznacznym symbolem potwierdzającym, że mięso zostało przebadane przez odpowiednie służby weterynaryjne oraz spełnia wymagania zdrowotne. Niezrozumienie znaczenia tych oznaczeń może prowadzić do sytuacji, w których konsumenci decydują się na zakup mięsa bezpiecznego dla zdrowia, bazując na niewłaściwych informacjach. W branży mięsnej niezwykle ważne jest, aby sprzedawcy przestrzegali ścisłych regulacji dotyczących oznaczania produktów, by zapewnić transparentność i zaufanie w relacjach z klientami. Dlatego też, stosowanie pieczęci niezgodnych z obowiązującymi normami, takich jak trójkątne, prostokątne czy kwadratowe, nie tylko jest niewłaściwe, ale także może rodzić poważne konsekwencje prawne oraz szkody w wizerunku marki.

Pytanie 4

W trakcie odbioru produktów bez dostarczonej dokumentacji, odbiorca sporządza

A. dokument dostarczenia produktów
B. specyfikację
C. list przewozowy
D. dowód przyjęcia towarów
Wybór odpowiedzi na temat dowodu dostawy czy listu przewozowego wskazuje na pewne nieporozumienia w kwestii dokumentów związanych z transportem i odbiorem towarów. Dowód dostawy zazwyczaj służy jako formalne potwierdzenie przekazania towaru, ale wymaga wcześniejszej dokumentacji, co nie pasuje do sytuacji, gdy brakuje papierów. List przewozowy jest dokumentem, który towarzyszy przesyłce, ale nie potwierdza odbioru, tylko informuje o przesyłanych towarach. Natomiast specyfikacja to dokument, który dokładnie opisuje zawartość przesyłki, ale nie zastępuje dowodu przyjęcia towarów. Kluczowym błędem może być myślenie, że którakolwiek z tych opcji może być dowodem przyjęcia, gdy formalności są zaniedbane. Używanie złych dokumentów może prowadzić do zamieszania, błędów w inwentaryzacji i problemów w razie reklamacji czy zwrotów. Warto zapamiętać, że dobra dokumentacja to klucz do efektywnego zarządzania w każdej firmie handlowej.

Pytanie 5

Który ser powinien być polecony klientowi, który jest zainteresowany kupnem sera pleśniowego?

A. Brie
B. Parmezan
C. Oszczypek
D. Feta
Sery takie jak feta, parmezan, czy oszczypek mają zupełnie inną charakterystykę od sera pleśniowego, co sprawia, że nie są odpowiednimi propozycjami dla klientów zainteresowanych tym rodzajem sera. Feta, będąca serem solonym z mleka owczego lub koziego, nie zawiera pleśni i ma wyraźny, słony smak, który różni się od delikatności Briego. Parmezan, z kolei, to twardy ser dojrzewający, który charakteryzuje się intensywnym, pikantnym smakiem, a jego tekstura nie ma nic wspólnego z kremowością serów pleśniowych. Oszczypek, będący tradycyjnym serem wędzonym, również nie jest pleśniowy i ma unikalny smak, który nie przyciąga osób szukających sera z pleśnią. Wybieranie produktów spożywczych opiera się na zrozumieniu nie tylko ich specyfik, ale również na umiejętności łączenia smaków i tekstur, co jest kluczowe w gastronomii. Błędnym przekonaniem jest mylenie rodzajów serów i ich cech, co prowadzi do nieodpowiednich wyborów. Warto zatem znać różnice między serami, aby móc skutecznie doradzać klientom i spełniać ich oczekiwania.

Pytanie 6

Na podstawie zamieszczonych informacji ustal rodzaj i wartość różnic inwentaryzacyjnych towarów w magazynie.

Nazwa towaruDane wg spisu z naturyDane według kartotek towarowych programu magazynowo - sprzedażowegoCena towaru
Czekoladki mleczne300 kg350 kg12,00 zł/kg
Czekoladki deserowe200 kg180 kg10,00 zł/kg
A. Niedobór 600,00 zł, nadwyżka 200,00 zł
B. Nadwyżka 800,00 zł
C. Niedobór 800,00 zł
D. Niedobór 200,00 zł, nadwyżka 600,00 zł
Twoja odpowiedź jest poprawna. W przypadku różnic inwentaryzacyjnych, ważne jest prawidłowe zidentyfikowanie zarówno niedoborów, jak i nadwyżek towarów. W analizowanym przypadku, obliczenia wskazują na niedobór czekoladek mlecznych o wartości 600,00 zł, który jest wynikiem niedoboru ilościowego wynoszącego 50 kg przy cenie 12,00 zł za kilogram. Z drugiej strony, nadwyżka czekoladek deserowych w wysokości 200,00 zł jest wynikiem nadwyżki ilościowej wynoszącej 20 kg przy cenie 10,00 zł za kilogram. Takie podejście do inwentaryzacji jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu zapasami oraz standardami rachunkowości, które wymagają dokładności w dokumentowaniu różnic inwentaryzacyjnych. W praktyce, regularne inwentaryzacje oraz analiza wyników są kluczowe dla optymalizacji zarządzania zapasami, co pozwala na lepsze podejmowanie decyzji biznesowych i minimalizowanie strat finansowych.

Pytanie 7

Przedstawiony piktogram umieszczany na opakowaniach oznacza

Ilustracja do pytania
A. Środek ciężkości.
B. Chronić przed upadkiem.
C. Tu otwierać.
D. Górą nie przewracać.
Wybór odpowiedzi wskazujących na inne znaczenia piktogramu może wynikać z nieporozumienia w interpretacji jego funkcji. Odpowiedzi sugerujące frazy takie jak "Tu otwierać", "Górą nie przewracać" lub "Chronić przed upadkiem" nie dotyczą rzeczywistego znaczenia piktogramu, co może prowadzić do błędnych praktyk w transporcie i magazynowaniu. Na przykład, fraza "Tu otwierać" może odnosić się do miejsc, w których można otworzyć opakowanie, co jest zupełnie innym kontekstem niż oznaczenie środka ciężkości. Podobnie, "Górą nie przewracać" sugeruje, że ładunek wymaga szczególnej uwagi w górnej części, natomiast piktogram środka ciężkości odnosi się do równowagi całego obiektu, a nie tylko do jego górnej części. Z kolei "Chronić przed upadkiem" nie odnosi się bezpośrednio do umiejscowienia punktu ciężkości, lecz wskazuje na potrzebę ochrony towarów przed uszkodzeniami. Takie myślenie może prowadzić do niewłaściwego transportu i ustawienia ładunków, co zwiększa ryzyko wypadków oraz uszkodzenia towarów. W transporcie i logistyce kluczowe jest, aby każda osoba zajmująca się ładunkiem rozumiała, jak ważne jest właściwe oznakowanie oraz znaczenie symboli na opakowaniach. Bez odpowiedniej wiedzy, można łatwo wprowadzić w błąd, co skutkuje nieefektywnymi oraz niebezpiecznymi praktykami.

Pytanie 8

Dokumentem, który potwierdza przyjęcie towarów zakupionych od dostawcy do magazynu, jest

A. protokół odbioru
B. faktura zakupu
C. przyjęcie wewnętrzne
D. przyjęcie zewnętrzne
Odpowiedzi takie jak 'protokół odbioru', 'faktura zakupu' czy 'przyjęcie wewnętrzne' są nieodpowiednie w kontekście potwierdzenia przyjęcia towarów od dostawcy. Protokół odbioru może być używany, ale to zazwyczaj jest coś wewnętrznego, jak przyjęcie towaru od podwykonawcy. Faktura zakupu to dokument finansowy, który nie jest potwierdzeniem przyjęcia, a raczej dowodem transakcji. Owszem, ważny dla księgowości, ale nie zastąpi dokumentacji przyjęcia towaru. Przyjęcie wewnętrzne odnosi się do wewnętrznych procesów magazynowych, które nie dotyczą bezpośrednio dostaw. Typowe błędy to mylenie dokumentów finansowych z logistycznymi i niezrozumienie ich roli w zarządzaniu zapasami. Ważne jest, żeby znać różnice pomiędzy tymi dokumentami, bo to pomaga lepiej zarządzać procesami magazynowymi i być w zgodzie z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 9

Firma zrealizowała zakup towarów i otrzymała fakturę, której termin płatności wynosi 14 dni. Kwota określona na fakturze stanowi dla firmy - nabywcy

A. należność długoterminowa
B. zobowiązanie długoterminowe
C. zobowiązanie z tytułu dostaw i usług
D. należność z tytułu dostaw i usług
Wybór odpowiedzi wskazującej na należność z tytułu dostaw i usług jest błędny, ponieważ w kontekście zakupu towarów przez przedsiębiorstwo, mówimy o zobowiązaniu, a nie należności. Należność z tytułu dostaw i usług odnosi się do sytuacji, gdy to przedsiębiorstwo jest wierzycielem – innymi słowy, gdy sprzedaje towary lub usługi i oczekuje płatności od nabywcy. Oznacza to, że w tym przypadku nie mamy do czynienia z własnym zobowiązaniem przedsiębiorstwa, lecz z jego prawem do otrzymania płatności. Zobowiązanie długoterminowe również nie jest adekwatne, gdyż w analizowanym przypadku zobowiązanie ma charakter krótkoterminowy, z terminem płatności wynoszącym 14 dni. Zobowiązania długoterminowe dotyczą zobowiązań, które będą wymagalne w okresie dłuższym niż rok, co jest sprzeczne z opisanym scenariuszem. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do poważnych błędów w sprawozdaniach finansowych, co nie tylko wpływa na analizę sytuacji finansowej firmy, ale także na jej reputację rynkową. Właściwe klasyfikowanie zobowiązań jest podstawą rzetelnej rachunkowości i zarządzania finansami, a pomyłki w tej kwestii mogą prowadzić do niekorzystnych decyzji biznesowych i utraty płynności finansowej.

Pytanie 10

Zwiększenie długu spowodowane brakiem spłaty faktur przez firmę prowadzi do zmian

A. w zobowiązaniach przedsiębiorstwa
B. w zysku netto przedsiębiorstwa
C. w należnościach przedsiębiorstwa
D. w zapasach przedsiębiorstwa
Odpowiedź "w zobowiązaniach przedsiębiorstwa" jest prawidłowa, ponieważ wzrost długu wynikającego z nieuregulowania faktur bezpośrednio wpływa na zwiększenie zobowiązań finansowych. Zobowiązania to długi, które przedsiębiorstwo ma wobec swoich wierzycieli, w tym dostawców. Gdy przedsiębiorstwo nie płaci faktur w terminie, jego zobowiązania rosną, co może prowadzić do negatywnych skutków, takich jak obniżenie zdolności kredytowej lub zwiększenie kosztów finansowych w postaci odsetek. W praktyce, przedsiębiorstwa często stosują metody monitorowania swoich zobowiązań, aby unikać opóźnień w płatnościach, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania finansami. Etyka biznesowa wymaga, aby przedsiębiorstwa terminowo regulowały swoje zobowiązania, co wpływa na ich reputację i długoterminową stabilność finansową. Warto również zaznaczyć, że efektywne zarządzanie zobowiązaniami może poprawić płynność finansową firmy oraz jej relacje z dostawcami.

Pytanie 11

Która z wymienionych technologii jest używana do pakowania napojów, mleka i soków w opakowania z tektury oraz cienkiej folii?

A. Blister-pack
B. Tetra-pack
C. Transwrap
D. Flowpack
Transwrap to system, który służy do pakowania produktów w folię stretch, a nie do pakowania płynów w opakowania składające się z tektury i folii. Jego głównym zastosowaniem jest zabezpieczanie towarów na paletach, co nie jest adekwatne w kontekście płynnych produktów. Flowpack natomiast to technologia, która stosuje się do pakowania produktów stałych w folię, tworząc szczelne opakowania, idealne dla artykułów spożywczych, ale nie jest przeznaczona do płynów. Blister-pack to system, który wykorzystuje plastiki formowane w kształt komór, często używany w opakowaniach farmaceutycznych lub małych produktów konsumpcyjnych, co również nie odnosi się do pakowania napojów czy mleka. Zrozumienie tych technologii pakowania jest kluczowe, ponieważ różne metody pakowania służą różnym celom i zastosowaniom. Wiele osób myli typy pakowania, co prowadzi do niewłaściwego doboru metody, skutkującego zwiększonymi kosztami produkcji i potencjalnym pogorszeniem jakości przechowywanych produktów. Kluczowe jest, aby świadomie wybierać system pakowania, aby zapewnić nie tylko efektywność, ale także zgodność z normami branżowymi, co przekłada się na jakość i bezpieczeństwo finalnych produktów.

Pytanie 12

Klientka dokonała zakupu w sklepie, płacąc za sukienkę 140,00 zł oraz torebkę damską 88,00 zł w cenach brutto. Ile wyniesie całkowita kwota do zapłaty przez klientkę po zastosowaniu 30% rabatu od łącznej wartości zakupu brutto?

A. 159,60 zł
B. 293,40 zł
C. 168,40 zł
D. 228,00 zł
Aby obliczyć wartość końcową zakupu po zastosowaniu rabatu, najpierw należy zsumować wartości brutto zakupionych produktów. Sukienka kosztuje 140,00 zł, a torebka 88,00 zł, co daje łączną wartość 228,00 zł. Następnie, aby uwzględnić 30% rabatu, należy obliczyć jego kwotę. 30% z 228,00 zł to 68,40 zł (228,00 zł * 0,30). Od łącznej wartości zakupów odejmujemy wartość rabatu: 228,00 zł - 68,40 zł = 159,60 zł. Dlatego poprawna odpowiedź to 159,60 zł. W praktyce, umiejętność obliczania rabatów jest niezwykle istotna dla klientów i sprzedawców, ponieważ pozwala na świadome podejmowanie decyzji zakupowych oraz efektywne zarządzanie budżetem. W handlu detalicznym stosowanie rabatów to powszechna praktyka, która może wpływać na zachowania konsumentów oraz na wyniki finansowe firmy, dlatego warto znać zasady obliczania takich zniżek.

Pytanie 13

Do kiedy powinna być wystawiona faktura za towar, który został sprzedany i przekazany w dniu 20.04.2015 r., a za który zapłatę dokonano 27.04.2015 r.?

A. Do 15.05.2015 r.
B. Do 30.04.2015 r.
C. Do 20.04.2015 r.
D. Do 18.05.2015 r.
Wybór innej daty niż 15.05.2015 r. na wystawienie faktury jest wynikiem częstych nieporozumień związanych z interpretacją przepisów dotyczących terminów wystawiania dokumentów sprzedaży. Odpowiedzi takie jak "Do 30.04.2015 r." mogą sugerować, że faktura powinna być wystawiona niezwłocznie po dokonaniu sprzedaży, co w rzeczywistości nie zawsze jest zgodne z obowiązującymi przepisami. Ustawodawstwo nakłada na sprzedawcę obowiązek wystawienia faktury do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy. Odpowiedź "Do 18.05.2015 r." jest również błędna, ponieważ wprowadza nieprawidłowy termin, który nie jest zgodny z regulacjami prawnymi. Ponadto, wybór "Do 20.04.2015 r." wskazuje na mylenie daty wystawienia z datą dostawy, co jest kluczowym błędem. W praktyce faktura nie musi być wystawiona tego samego dnia, w którym dokonano transakcji sprzedaży. Warto zwrócić uwagę na fakt, że wiele przedsiębiorstw wprowadza procedury, które pozwalają na wystawianie faktur w późniejszym terminie, jednak zawsze z zachowaniem określonych przepisów. Utrzymywanie zgodności z przepisami nie tylko minimalizuje ryzyko sankcji podatkowych, ale także wpływa na transparentność i profesjonalizm w działalności gospodarczej.

Pytanie 14

Wylicz cenę netto sprzedaży torebki damskiej, jeśli do jej netto ceny zakupu wynoszącej 60 zł doliczono marżę w wysokości 30%, obliczoną od ceny zakupu.

A. 60,18 zł
B. 90,00 zł
C. 61,80 zł
D. 78,00 zł
Aby obliczyć cenę sprzedaży netto torebki, należy najpierw ustalić wartość marży, która w tym przypadku wynosi 30% od ceny zakupu netto. Cena zakupu netto torebki wynosi 60 zł, więc obliczamy marżę: 30% z 60 zł to 0,3 x 60 zł = 18 zł. Następnie dodajemy marżę do ceny zakupu: 60 zł + 18 zł = 78 zł. Ostateczna cena sprzedaży netto torebki wynosi zatem 78 zł. To podejście jest zgodne z powszechnie stosowanymi praktykami w handlu detalicznym, gdzie marża jest kluczowym elementem wyceny produktów. Warto również zauważyć, że przy obliczaniu ceny sprzedaży istotne jest, aby marża była wyrażona w procentach od ceny zakupu, co pozwala na utrzymanie spójności w analizach finansowych i prognozach sprzedaży. Przykładowo, w branży mody, podobne obliczenia są stosowane do wyceny nowych kolekcji, co umożliwia efektywne zarządzanie marżami i zyskami.

Pytanie 15

W przypadku podejrzenia o wadę jakościową przyjmowanego towaru, której nie da się potwierdzić w sposób organoleptyczny, należy

A. przyjąć towar bez zastrzeżeń i przeznaczyć go do sprzedaży
B. odmówić przyjęcia towaru
C. towar skierować do analizy laboratoryjnej
D. towar poddać ocenie konsumenckiej
W przypadku podejrzenia wady jakościowej towaru, który nie może być potwierdzony organoleptycznie, skierowanie go do badania laboratoryjnego jest krokiem niezbędnym. Badania te pozwalają na rzetelną ocenę jakości towaru w oparciu o analizy fizykochemiczne oraz mikrobiologiczne, co jest zgodne z normami jakościowymi obowiązującymi w branży. Przykładowo, w przypadku żywności, laboratoria mogą przeprowadzać analizy na obecność patogenów, substancji chemicznych czy alergenów. Takie działania są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa konsumentów oraz zgodności z przepisami prawa. W kontekście dobrych praktyk branżowych, podejmowanie decyzji na podstawie obiektywnych wyników badań jest zalecane przez organizacje certyfikujące oraz standardy jakościowe, takie jak ISO 9001. Przeprowadzając badanie laboratoryjne, przedsiębiorstwo może również zabezpieczyć się przed ewentualnymi konsekwencjami prawnymi związanymi z wprowadzeniem wadliwego towaru na rynek.

Pytanie 16

Sklep odzieżowy oferujący wyłącznie damskie okrycia wierzchnie w różnych fasonach, kolorach i rozmiarach, dysponuje asortymentem

A. szerokim i płytkim
B. wąskim i płytkim
C. wąskim i głębokim
D. szerokim i głębokim
Wybór odpowiedzi dotyczącej szerokiego asortymentu nie jest adekwatny do opisanego przypadku. Szeroki asortyment sugeruje, że sklep oferuje różnorodność produktów w wielu kategoriach, co nie znajduje odzwierciedlenia w sytuacji przedstawionej w pytaniu. Sklep, który specjalizuje się wyłącznie w okryciach wierzchnich dla kobiet, nie może być postrzegany jako mający szeroki asortyment, ponieważ nie proponuje innych typów odzieży, takich jak bluzki, spódnice czy spodnie. To ograniczenie w zakresie oferowanych produktów prowadzi do wąskiego asortymentu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w handlu detalicznym. Koncentracja na określonej kategorii produktów często pozwala sklepom lepiej dostosować się do potrzeb swoich klientów, co jest kluczowe dla zbudowania zaufania i lojalności wśród konsumentów. W przypadku błędnych odpowiedzi dotyczących płytkiego asortymentu, istotne jest zrozumienie, że płytki asortyment oznacza niewielką głębokość produktów w danej kategorii. Przy wąskim asortymencie, takim jak okrycia wierzchnie, głębokość asortymentu jest kluczowa, ponieważ klienci oczekują zróżnicowanej oferty w ramach tej samej kategorii. Typowe błędy myślowe, takie jak mylenie szerokiego asortymentu z dużą różnorodnością w obrębie jednej kategorii, mogą prowadzić do niewłaściwych wniosków o charakterze sklepu i jego ofercie.

Pytanie 17

Jaką metodę aktywizacji sprzedaży wykorzystuje producent soków, gdy oferuje nagrody za zbieranie określonej liczby nakrętek z butelek po sokach?

A. Sprzedaż osobistą
B. Reklamę
C. Promocję sprzedaży
D. Public relations
Poprawna odpowiedź to promocja sprzedaży, ponieważ producent soków stosuje strategię, która ma na celu zwiększenie sprzedaży poprzez oferowanie nagród za zebranie określonej ilości nakrętek z butelek. Tego typu akcje są klasycznym przykładem promocji sprzedaży, która angażuje konsumentów i motywuje ich do zakupu większej ilości produktu. Zastosowanie tego typu aktywacji jest zgodne z zasadami marketingu, gdzie kluczowe jest zwiększenie lojalności klientów oraz skłonienie ich do częstszych zakupów. W praktyce, takie kampanie mogą być wspierane reklamami w mediach, które informują o zasadach akcji oraz o nagrodach. Dodatkowo, promocje sprzedaży mogą przybierać różne formy, na przykład kupony, rabaty lub konkursy, co zwiększa ich atrakcyjność. Analizując ten przykład, można zauważyć, że marketerzy często łączą różne formy komunikacji, aby zmaksymalizować efektywność działań promocyjnych, co jest zgodne z dobrą praktyką w branży.

Pytanie 18

Który z wymienionych produktów powinien polecić sprzedawca klientowi, który chce nabyć napój niefermentowany?

A. Mleko zagęszczone
B. Jogurt owocowy
C. Maślankę
D. Kefir
Wybór maślanki, kefiru i jogurtu owocowego jako alternatyw dla napoju niefermentowanego jest błędny z uwagi na proces ich produkcji oraz charakterystykę. Maślanka, chociaż może być uważana za napój mleczny, jest produktem fermentowanym, który powstaje w wyniku fermentacji kwasu mlekowego. Zawiera żywe kultury bakterii, co czyni ją napojem probiotycznym, ale nie wpisuje się w definicję napoju niefermentowanego. Z kolei kefir to kolejny przykład napoju fermentowanego, który wytwarzany jest z mleka i ziarna kefirnego, co również wyklucza go z kategorii napojów niefermentowanych. Kefir, podobnie jak maślanka, jest znany ze swoich właściwości zdrowotnych, ale jego charakterystyka i smak różnią się znacznie od tego, co oferuje mleko zagęszczone. Jogurt owocowy również zalicza się do grupy produktów fermentowanych, jako że jego podstawą są bakterie fermentacyjne, które przekształcają laktozę w kwas mlekowy, nadając mu charakterystyczny smak i konsystencję. Wybierając te produkty, klienci mogą być w błędzie, myśląc, że są to napoje niefermentowane, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie ich właściwości zdrowotnych oraz zastosowania w diecie. Klient zainteresowany napojami niefermentowanymi powinien być dokładnie poinformowany o różnicach między tymi produktami a mlekiem zagęszczonym, co jest kluczowe dla podjęcia świadomej decyzji zakupowej.

Pytanie 19

Do jakiej z wymienionych kategorii produktów można zakwalifikować balsam do ciała?

A. Pielęgnacyjnych
B. Perfumeryjnych
C. Higienicznych
D. Makijażowych
Balsam do ciała należy do grupy artykułów pielęgnacyjnych, ponieważ jego głównym celem jest nawilżenie oraz odżywienie skóry. Produkty pielęgnacyjne, w tym balsamy, są projektowane w taki sposób, aby wspierać naturalne funkcje ochronne skóry, odbudowywać jej barierę lipidową oraz poprawiać jej elastyczność. Na przykład, balsam do ciała często zawiera składniki aktywne, takie jak masło shea, oleje roślinne czy ekstrakty roślinne, które mają właściwości nawilżające i regenerujące. W branży kosmetycznej istotne jest stosowanie substancji, które są zgodne z normami bezpieczeństwa, co potwierdzają badania dermatologiczne. Dobrą praktyką jest także dobieranie balsamów w zależności od typu skóry, co może znacząco wpłynąć na efekty ich stosowania. Kosmetyki pielęgnacyjne są kluczowe w codziennej pielęgnacji, a ich skuteczność w dużej mierze zależy od składników oraz ich odpowiedniego zastosowania.

Pytanie 20

Osoba, transportująca w zimie cegły i bloczki betonowe za pomocą wózka widłowego na terenie magazynu materiałów budowlanych, powinna być zaopatrzona w:

A. kask, obuwie ochronne oraz rękawice ochronne
B. okulary ochronne, odzież izolującą oraz rękawice ochronne
C. rękawice ochronne, kask i odzież izolującą
D. obuwie ochronne, odzież izolującą, okulary ochronne
Zastosowanie obuwia ochronnego i odzieży ocieplanej, jak wskazano w niepoprawnych odpowiedziach, nie jest wystarczające dla zapewnienia pełnej ochrony pracownika zajmującego się przewozem cegieł i bloczków betonowych w zimowych warunkach. Choć obuwie ochronne jest istotne dla zabezpieczenia stóp przed urazami, nie chroni głowy ani rąk, które są szczególnie narażone na niebezpieczeństwa w trakcie pracy. Odzież ocieplana, choć ważna dla komfortu termicznego, nie zastępuje kasku, który jest kluczowy w ochronie przed urazami głowy związanymi z upadkiem przedmiotów. Ponadto, okulary ochronne, choć istotne w niektórych kontekstach, nie są priorytetowe w porównaniu do rękawic i kasku w tej konkretnej sytuacji. Zwykle błędne myślenie prowadzi do przekonania, że wystarczające jest jedynie zabezpieczenie podstawowych części ciała, podczas gdy kompleksowe podejście do bezpieczeństwa powinno obejmować ochronę wszystkich newralgicznych obszarów. W praktyce, niedobór odpowiedniego wyposażenia ochronnego może prowadzić do poważnych wypadków, co podkreśla znaczenie stosowania się do przepisów BHP oraz standardów ochrony osobistej na stanowiskach pracy. Wybierając odpowiednie zabezpieczenia, należy zawsze kierować się zasadą, że lepiej jest być nadmiernie zabezpieczonym niż narażać się na niebezpieczeństwo.

Pytanie 21

Podział sklepu na strefę dla sprzedawcy oraz strefę dla klientów, a także brak bezpośredniego dostępu klientów do towaru to charakterystyka sprzedaży

A. samoobsługowej
B. preselekcyjnej
C. tradycyjnej
D. internetowej
Wybór odpowiedzi dotyczących innych form sprzedaży może być nieco mylący, bo każda z nich ma inne cechy, które odróżniają je od tradycyjnej sprzedaży. Na przykład sprzedaż preselekcyjna, znana z telezakupów, polega na tym, że produkty są wybierane przed ich prezentacją klientom. Klienci nie mają tutaj bezpośredniego kontaktu z towarem, a cały proces odbywa się zdalnie, co już różni się od tego, jak to wygląda w normalnym sklepie. Sprzedaż internetowa daje klientom pełny dostęp do asortymentu, co pozwala im dokładnie zapoznać się z produktami przed zakupem. To wymaga zupełnie innego podejścia do marketingu i obsługi klienta, co nie ma miejsca w tradycyjnej sprzedaży. Zresztą, sprzedaż samoobsługowa, jak w supermarketach, gdzie klienci sami wybierają towar, także różni się od tradycyjnego modelu, gdzie sprzedawca ma główny wpływ na interakcję. Dlatego utożsamianie tych różnych modeli z tradycyjną sprzedażą to błąd, który może prowadzić do nieporozumień w rozumieniu ich charakterystyki i funkcji w procesie zakupowym.

Pytanie 22

Opakowanie śledzi zawiera informacje przedstawione w tabeli. Jaką wartość energetyczną i ile gramów tłuszczów zawiera 200 g śledzi?

Wartości odżywcze śledzi – waga 100 g
Wartość energetyczna156 kcal
Węglowodany7 g
Białka7 g
Tłuszcze15 g
Sól2 g
A. 312 kcal i 30 g
B. 156 kcal i 15 g
C. 15 kcal i 156 g
D. 30 kcal i 312 g
Odpowiedź 312 kcal i 30 g tłuszczów jest prawidłowa, ponieważ wartości odżywcze na opakowaniu są określone dla 100 g produktu. W przypadku śledzi, aby obliczyć wartość energetyczną i zawartość tłuszczów dla 200 g, wystarczy pomnożyć wartości podane na opakowaniu przez 2. Taki sposób obliczeń jest standardem w analizie wartości odżywczych i jest zgodny z zaleceniami instytucji zajmujących się zdrowiem publicznym. Na przykład, jeżeli na opakowaniu śledzi podano, że 100 g produktu zawiera 156 kcal i 15 g tłuszczu, to dla 200 g wynik będzie wynosił: 156 kcal x 2 = 312 kcal oraz 15 g x 2 = 30 g. Ponadto, zrozumienie tego typu obliczeń jest kluczowe dla osób pracujących w branży spożywczej, dietetyce oraz dla konsumentów świadomych swojego zdrowia. Umiejętność prawidłowego interpretowania informacji żywieniowych pozwala na podejmowanie lepszych decyzji dotyczących diety i zdrowego stylu życia.

Pytanie 23

Jaką formą sprzedaży określamy sprzedaż telefoniczną?

A. Bezpośrednią
B. Tradycyjną
C. Samoobsługową
D. Pośrednią
Sprzedaż telefoniczna nie jest formą bezpośrednią, ponieważ w tej formie kontakt z klientem odbywa się zdalnie, co wyklucza bezpośrednią interakcję twarzą w twarz. Ponadto, określenie sprzedaży jako samoobsługowej nie odnosi się do charakterystyki sprzedaży telefonicznej, gdzie klient nie dokonuje zakupu samodzielnie, lecz jest aktywnie namawiany przez sprzedawcę. W kontekście sprzedaży tradycyjnej, sprzedaż telefoniczna również nie pasuje, ponieważ sprzedaż tradycyjna polega na osobistych wizytach w sklepach fizycznych. Błędem myślowym jest utożsamianie telefonicznej komunikacji z bezpośrednim kontaktem, co prowadzi do mylnego wniosku o jej klasyfikacji. Zasadniczo, sprzedaż pośrednia jest charakterystyczna dla sytuacji, w których sprzedawca nie ma fizycznej obecności przy kliencie, a telefon stanowi narzędzie do zdalnej interakcji. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że to pośrednictwo w sprzedaży umożliwia dotarcie do szerszej grupy klientów, co jest istotnym aspektem strategii marketingowych w dzisiejszym świecie.

Pytanie 24

Jaką kwotę podatku VAT należy odprowadzić od sprzedaży towaru o wartości netto 27 500,00 zł, jeżeli towar ten objęty jest stawką VAT w wysokości 8%?

A. 2 200,00 zł
B. 5 142,28 zł
C. 6 325,00 zł
D. 2 037,04 zł
Poprawna odpowiedź to 2 200,00 zł, co wynika z obliczenia wartości podatku VAT przy zastosowaniu stawki 8% do wartości netto towaru, wynoszącej 27 500,00 zł. Aby obliczyć kwotę VAT, stosujemy prostą formułę: wartość netto pomnożona przez stawkę VAT. W tym przypadku: 27 500,00 zł * 0,08 = 2 200,00 zł. Zrozumienie zasad obliczania VAT jest kluczowe dla przedsiębiorców, ponieważ wpływa na prawidłowe prowadzenie księgowości i terminowe rozliczenia podatkowe. Przykładowo, w przypadku sprzedaży towarów objętych różnymi stawkami VAT, jak 5%, 8% czy 23%, przedsiębiorcy muszą być świadomi, które towary mogą korzystać z obniżonych stawek. Utrzymanie prawidłowego ewidencjonowania sprzedaży i opodatkowania jest zgodne z ustawą o VAT i innymi przepisami prawa, co z kolei wpływa na uniknięcie problemów prawnych oraz kar finansowych. Dlatego ważne jest, aby przedsiębiorcy na bieżąco monitorowali zmiany w przepisach dotyczących VAT oraz stosowali skuteczne systemy księgowe, które wspierają te procesy.

Pytanie 25

Aby zmniejszyć ilość pieniądza w obiegu w danym państwie, bank centralny

A. redukuje stopę redyskontową
B. zmniejsza stopę rezerw obowiązkowych
C. nabywa obligacje rządowe
D. oferuje obligacje rządowe na sprzedaż
Sprzedaż obligacji rządowych przez bank centralny jest kluczowym mechanizmem w zakresie kontroli podaży pieniądza. Kiedy bank centralny sprzedaje obligacje, zbiera od inwestorów pieniądze, co prowadzi do zmniejszenia ilości gotówki w obiegu. To z kolei wpływa na wzrost stóp procentowych, ponieważ dostępność pieniądza staje się ograniczona, co zniechęca do wydawania i pożyczania pieniędzy. Przykładem tego działania może być sytuacja, gdy bank centralny, chcąc przeciwdziałać inflacji, decyduje się na sprzedaż obligacji w celu wycofania nadmiaru pieniądza z rynku. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu polityką monetarną, gdzie bank centralny reguluje podaż pieniądza w odpowiedzi na zmieniające się warunki gospodarcze. Działania te są zgodne ze standardami w zakresie polityki monetarnej, które zakładają, że kontrola inflacji i stabilność finansowa są kluczowymi celami działania banku centralnego.

Pytanie 26

Do kosztów zmiennych w firmie można zaliczyć

A. koszty związane ze sprzedażą
B. surowce i materiały wykorzystane w produkcji
C. koszty amortyzacji dóbr trwałych
D. wynagrodzenia wszystkich zatrudnionych w firmie
Koszty sprzedaży, amortyzacja środków trwałych oraz wynagrodzenie wszystkich pracowników są błędnie przypisane do kategorii kosztów zmiennych, co prowadzi do nieporozumień w analizie kosztów. Koszty sprzedaży, choć mogą zmieniać się w pewnym zakresie, często są traktowane jako koszty stałe w krótkim okresie, ponieważ obejmują wydatki, które niekoniecznie są uzależnione od poziomu produkcji, takie jak wynagrodzenia działu sprzedaży czy koszty związane z marketingiem. Amortyzacja środków trwałych to koszt stały, który nie zmienia się wraz z poziomem produkcji. Jest to systematyczne rozłożenie kosztu nabycia aktywów trwałych na ich przewidywany okres użytkowania, co oznacza, że niezależnie od tego, ile produktów zostanie wyprodukowanych, amortyzacja pozostaje na stałym poziomie. Podobnie, wynagrodzenie wszystkich pracowników nie jest kosztem zmiennym, gdyż wielu pracowników otrzymuje stałe pensje, niezależnie od wyników produkcji. Zrozumienie różnicy między kosztami zmiennymi a stałymi jest kluczowe, gdyż błędna klasyfikacja tych kosztów może prowadzić do nieefektywnych decyzji biznesowych oraz zakłóceń w analizie rentowności. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny precyzyjnie klasyfikować koszty, aby zapewnić właściwe podstawy do analizy finansowej oraz podejmowania decyzji strategicznych.

Pytanie 27

Jaki dokument kasjer powinien wystawić, gdy przyjmuje płatność w gotówce?

A. Wz
B. Pz
C. KP
D. KW
Dokumenty Pz, KW i Wz nie są właściwe do udokumentowania operacji gotówkowej. Pz, czyli Przyjęcie Zewnętrzne, służy do rejestrowania przyjęcia towarów lub materiałów do magazynu, a nie do operacji gotówkowych. Dokument ten nie zawiera informacji o płatności, a jedynie o fizycznym przyjęciu przedmiotów. W przypadku KW, czyli Kasy Wypłaty, dokument ten jest stosowany do rejestrowania wypłat gotówkowych, a zatem nie jest odpowiedni w sytuacji inkasowania należności. Użytkownicy mogą myśleć, że kwoty wypłacane i przyjmowane są ze sobą powiązane, jednak w kontekście rachunkowości każde z tych działań wymaga innego dokumentu. Wreszcie, Wz, czyli Wydanie Zewnętrzne, służy do dokumentowania wydania towarów lub materiałów z magazynu i również nie odnosi się do transakcji gotówkowych. Dokumenty te są często mylone przez osoby, które nie rozumieją różnicy między operacjami gotówkowymi a operacjami magazynowymi. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych dokumentów pełni specyficzną rolę w systemie księgowym i ich użycie w niewłaściwych kontekstach może prowadzić do błędów księgowych oraz utraty przejrzystości w dokumentacji finansowej.

Pytanie 28

W dniu 20 listopada 2011 r. Salon Samochodowy ARIKO nabył we Włoszech 20 sztuk samochodów osobowych marki Alfa Romeo 147, płacąc za każdy z nich 10 000 euro. Według tabeli kursów na dzień zakupu, kurs euro wynosił 4,50 zł. Jaką wartość miała transakcja w złotych polskich?

A. 900 000 zł
B. 90 000 zł
C. 45 000 zł
D. 44 444 zł
Błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepoprawnych obliczeń lub niepełnego zrozumienia zadania. Wartości takie jak 44 444 zł, 45 000 zł czy 90 000 zł są wynikiem nieprawidłowego zastosowania kursu lub błędnych podstawowych operacji matematycznych. Na przykład, jedna z typowych pułapek polega na myleniu jednostek w przeliczeniu, gdzie kurs euro może być źle użyty w kontekście liczby samochodów. Osoby, które wybierają 44 444 zł, mogą myśleć, że 10 000 euro to wartość po przeliczeniu, co jest błędne, ponieważ ta kwota dotyczy jednego samochodu, a nie całego zakupu. Z kolei 45 000 zł mogłoby być wynikiem jedynie fragmentarycznego obliczenia kosztów tylko jednego pojazdu, co nie uwzględnia całej transakcji. Odpowiedź 90 000 zł także jest nieprawidłowa, ponieważ pozostaje w błędnych granicach założonej wartości zakupu, co jest wynikiem pomnożenia niewłaściwych jednostek lub liczby samochodów. W przypadku każdej z tych odpowiedzi, kluczowe jest zwrócenie uwagi na to, że prawidłowe przeliczenie wartości w transakcjach międzynarodowych wymaga nie tylko znajomości kursu walutowego, ale również umiejętności dokonywania właściwych obliczeń i zrozumienia kontekstu zakupu. W związku z tym, niezbędne jest przemyślane podejście do analizy kosztów i dokładne śledzenie konwersji walutowej, co powinno być standardem w każdej organizacji zajmującej się handlem międzynarodowym.

Pytanie 29

Podczas układania produktów na sali sprzedażowej należy

A. produkty z późniejszym terminem ważności umieszczać z przodu półek
B. dobra komplementarne umieszczać na najwyższych półkach
C. produkty o największych wymiarach umieszczać na najwyższych półkach
D. produkty o najwyższej zyskowności umieszczać na wysokości oczu
Układanie towarów o największej zyskowności na wysokości oczu jest kluczowym aspektem strategii merchandisingowej, ponieważ zwiększa widoczność i dostępność produktów, które generują najwyższe przychody. Klienci, naturalnie kierując wzrok na poziomie oczu, mają większe prawdopodobieństwo dostrzeżenia i zakupu tych towarów. Przykładem zastosowania tej zasady może być umieszczanie najpopularniejszych marek napojów, które mają wysoką marżę zysku, w centralnej części półek. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami handlowymi, które zalecają optymalizację przestrzeni sprzedażowej w taki sposób, aby maksymalizować sprzedaż i zyski. Dodatkowo, analiza danych sprzedażowych może wspierać decyzje dotyczące rozmieszczania produktów, pomagając zidentyfikować, które towarów powinny być eksponowane w najdogodniejszych miejscach. W konsekwencji, odpowiednie umiejscowienie towarów o wysokiej zyskowności przyczynia się do wzrostu obrotów i zwiększenia satysfakcji klientów.

Pytanie 30

W przedstawionym fragmencie Kodeksu pracy obowiązki w zakresie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczą

Fragment ustawy Kodeks pracy
Art. 211

– znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu i instruktażu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym,

– wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych,

– dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy,

– stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem,

A. wszystkich pracodawców.
B. wszystkich pracowników.
C. tylko pracowników fizycznych.
D. tylko pracowników biurowych.
Wybór odpowiedzi ograniczających obowiązki w zakresie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy do tylko jednej grupy pracowników, na przykład pracowników biurowych czy fizycznych, jest błędny i oparty na mylnym rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. Każdy pracownik, niezależnie od wykonywanego zawodu, ma obowiązki dotyczące BHP, ponieważ zagrożenia mogą występować w każdej formie pracy. Ograniczenie obowiązków do wybranej grupy pracowników prowadzi do zafałszowanego obrazu sytuacji, w której pewne osoby mogłyby czuć się zwolnione z odpowiedzialności za bezpieczeństwo własne oraz innych. Pracownicy biurowi mogą być narażeni na inne zagrożenia, takie jak długotrwałe siedzenie, co może prowadzić do problemów zdrowotnych, podczas gdy pracownicy fizyczni mogą doświadczać zagrożeń związanych z obsługą maszyn czy materiałów niebezpiecznych. Takie podejście do przepisów BHP ignoruje fundamentalną zasadę, że bezpieczeństwo pracy jest wspólną odpowiedzialnością, a każdy pracownik powinien być wyposażony w wiedzę i umiejętności niezbędne do zapewnienia bezpiecznego środowiska pracy. Wartościowe jest zrozumienie, że zasady BHP są uniwersalne i mają zastosowanie w różnych kontekstach zawodowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem w pracy.

Pytanie 31

Które z wymienionych produktów można zgłaszać do reklamacji z powodu niezgodności z umową, jeśli reklamacja została dokonana w odpowiednim czasie?

A. Torebkę uszkodzoną w wyniku naturalnego zużycia materiału
B. Sukienkę z rozdarciem wynikającym z niedbalstwa użytkownika
C. Płaszcz, którego tkanina odbarwiła się podczas deszczu
D. Bluzkę, która straciła kolor po praniu w zbyt wysokiej temperaturze
Płaszcz, którego materiał uległ odbarwieniu podczas deszczu, można reklamować, ponieważ niezgodność towaru z umową jest związana z jego właściwościami użytkowymi i jakością. Zgodnie z przepisami prawa, towar powinien być zgodny z umową, co obejmuje także odporność na warunki atmosferyczne, takie jak deszcz. Jeśli materiał płaszcza nie był odpowiednio wykończony, co prowadzi do jego odbarwienia pod wpływem wody, można uznać to za niezgodność z umową. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, gdy konsument kupuje płaszcz jako odzież przeznaczoną do użytku w deszczowych warunkach. W przypadku reklamacji, konsument powinien zgłosić problem niezwłocznie, co jest zgodne z wymogami prawa. Warto zaznaczyć, że dobre praktyki branżowe zalecają producentom i sprzedawcom, aby dostarczali szczegółowe informacje dotyczące pielęgnacji i użytkowania odzieży, co może pomóc w uniknięciu nieporozumień oraz reklamacji.

Pytanie 32

W firmie, podczas inwentaryzacji, odkryto stratę w wysokości 3 500,00 zł, za którą odpowiedzialność ponosi pięciu pracowników. Kto będzie odpowiadał materialnie za tę stratę?

A. Wszyscy pracownicy firmy solidarnie
B. Pracownicy, którzy przyczynili się do powstania straty, solidarnie
C. Pracownik wskazany przez pracodawcę
D. Pracodawca wraz z pracownikami
Stwierdzenie, że wszyscy pracownicy firmy ponoszą odpowiedzialność solidarną za powstałą stratę, jest błędne, ponieważ nie uwzględnia zasady indywidualnej odpowiedzialności. Solidarna odpowiedzialność w kontekście strat materialnych odnosi się jedynie do tych osób, które miały wpływ na ich powstanie. Wybór opcji, że pracownik wskazany przez pracodawcę ponosi odpowiedzialność, również jest mylny, gdyż wskazanie konkretnej osoby nie może zastąpić analizy sytuacji, w której straty powstały. Pracodawca powinien szczegółowo zidentyfikować, którzy pracownicy w rzeczywistości przyczynili się do strat, aby wprowadzić właściwe mechanizmy odpowiedzialności. Tymczasem twierdzenie, że odpowiedzialność spoczywa na pracodawcy i pracownikach, zniekształca realia odpowiedzialności materialnej w sytuacjach kryzysowych. W praktyce, jeżeli pracodawca nie odpowiednio zabezpieczył majątku przedsiębiorstwa, może ponosić odpowiedzialność ogólną, jednakże w kontekście indywidualnych strat materialnych, odpowiedzialność jest przypisana jedynie tym pracownikom, którzy mieli związek z daną sytuacją. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiedzialność materialna pracowników opiera się na zasadach rzetelności i indywidualnej winy, co jest zgodne z praktykami zarządzania ryzykiem w przedsiębiorstwie.

Pytanie 33

Kupujący zwraca nabyte towary, dla których sporządzona została faktura. Który dokument w tej sytuacji powinien wystawić sprzedawca?

A. Fakturę korygującą
B. Fakturę "Duplikat"
C. Notę korygującą
D. Paragon fiskalny
Faktura korygująca jest dokumentem wystawianym przez sprzedawcę w sytuacji, gdy następuje zwrot towaru, na który wcześniej została wystawiona faktura. Jej celem jest uregulowanie wcześniej zarejestrowanej transakcji oraz skorygowanie podstawy opodatkowania VAT. Po zwrocie towaru sprzedawca powinien wystawić fakturę korygującą, która wyraźnie wskazuje zmiany w stosunku do pierwotnej faktury, takie jak kwoty, stawki VAT oraz inne istotne elementy transakcji. Przykładowo, jeśli klient zwraca towar o wartości 1000 zł, sprzedawca wystawia fakturę korygującą na kwotę 1000 zł, co wpływa na zmniejszenie przychodu oraz odpowiednio na naliczony VAT. Zgodnie z ustawą o VAT, faktura korygująca musi być opisana w sposób jednoznaczny, aby nie budziła żadnych wątpliwości podczas kontroli skarbowej. Warto również zaznaczyć, że faktura korygująca może być wystawiana zarówno w przypadku pełnego zwrotu towarów, jak i w przypadku zwrotu części towarów, co jest istotne w kontekście prowadzenia rzetelnej księgowości.

Pytanie 34

Czym jest ograniczona odpowiedzialność materialna pracowników względem powierzonego mienia?

A. odzieżą oraz obuwiem ochronnym
B. odzieżą roboczą i towarami
C. towarami i opakowaniami
D. towarami oraz obuwiem ochronnym
Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak odzież robocza, obuwie ochronne czy towary, które nie są związane z opakowaniami, wskazują na niepełne zrozumienie tematu odpowiedzialności materialnej pracowników. Ograniczona odpowiedzialność materialna koncentruje się na mieniu, które jest w bezpośrednim użytkowaniu pracownika, a nie na przedmiotach, które nie są powierzone do użytkowania w kontekście pracy. Odpowiedzi odnoszące się do odzieży roboczej czy obuwia ochronnego są mylące, ponieważ te przedmioty są zazwyczaj traktowane jako zabezpieczenie pracownika w miejscu pracy, a nie jako mienie, za które pracownik ponosi odpowiedzialność materialną. Zrozumienie, co wchodzi w zakres mienia, za które pracownik może odpowiadać, jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe podejście do tych kwestii może prowadzić do nieporozumień i konfliktów w relacjach pracodawca-pracownik. Właściwe podejście do odpowiedzialności za mienie powinno uwzględniać zarówno normy prawne, jak i praktyczne aspekty zarządzania mieniem w firmach, a także dobre praktyki w zakresie szkolenia pracowników na temat ich odpowiedzialności. Bez tego zrozumienia, łatwo jest wpaść w pułapki związane z błędnym przypisaniem odpowiedzialności za elementy, które nie powinny podlegać takim regulacjom.

Pytanie 35

Firma handlowa korzysta, w celach badań marketingowych, z analiz statystycznych opublikowanych przez GUS. Te dane klasyfikuje się jako dane

A. pierwotne
B. wtórne
C. wewnętrzne
D. jednorazowe
Informacje statystyczne wydane przez Główny Urząd Statystyczny (GUS) są klasyfikowane jako informacje wtórne, ponieważ są to dane, które zostały zebrane, przetworzone i udostępnione przez inny podmiot w celu powszechnego użytku. W kontekście badań marketingowych, korzystanie z takich źródeł pozwala przedsiębiorstwom na oszczędność czasu i zasobów, co jest szczególnie istotne w dynamicznie zmieniającym się środowisku rynkowym. Przykładami zastosowania informacji wtórnych mogą być analizy trendów rynkowych, badania demograficzne czy ocena konkurencji, które pomagają przedsiębiorstwom w podejmowaniu strategicznych decyzji. W branży marketingowej korzystanie z danych wtórnych z GUS jest również zgodne z najlepszymi praktykami, które zalecają łączenie różnych źródeł informacji w celu uzyskania bardziej kompleksowego obrazu rynku. Warto zauważyć, że dane wtórne mogą być również używane w połączeniu z danymi pierwotnymi, co pozwala na kreowanie bardziej szczegółowych analiz.

Pytanie 36

Na podstawie przedstawionego dobowego raportu fiskalnego ustal wartość podatku VAT za towary objęte podstawową stawką tego podatku.

07-210 Brańszczyk, ul. Środkowa 7
Sklep spożywczy
NIP 788-02-04-392
14:1319/04/17
PTU A23%
PTU B8%
PTU C5%
19.04.13Nr 0015
SP.OP. A287,00
SP.OP. B125,50
SP.OP. C--------
SP.ZW.--------
KW.PTU A66,01
KW.PTU B10,04
SUMA PTU76,05
SUMA NAL.488,55
ZER.RAM1
GODZ.ZER14:01
IL. PAR94
CG 95647852
A. 287,00 zł
B. 10,04 zł
C. 66,01 zł
D. 125,50 zł
Zgadza się, wartość 66,01 zł za VAT na towary objęte podstawową stawką jest jak najbardziej w porządku. Znajdziesz ją w dobowym raporcie fiskalnym jako "KW.PTU A", co pokazuje, że masz dobre rozeznanie w temacie. Raporty fiskalne to ważne narzędzie, które mówi nam, jak wygląda sprzedaż i jakie są nasze zobowiązania podatkowe, co jest istotne dla każdego przedsiębiorcy. Jeśli dobrze odczytasz te raporty, ułatwisz sobie życie przy rozliczeniach z urzędami skarbowymi. W moim doświadczeniu, umiejętność interpretacji tych danych jest kluczowa, szczególnie przy audytach. Dobrze jest też regularnie przeglądać takie raporty i je archiwizować, to ułatwia późniejszą weryfikację. Nie zaszkodzi także skonsultować się z doradcą podatkowym, żeby mieć pewność, że wszystko jest zgodne z przepisami.

Pytanie 37

Na dzień 31 maja w magazynie hurtowni spożywczej znajdowało się 820 zgrzewek soku pomarańczowego. W dniu 01 czerwca dokonano zakupu dodatkowych 600 zgrzewek tego soku. Zapas, który umożliwia ciągłość sprzedaży, wynosi 1 000 zgrzewek. Ile wynosi zapas nadmierny?

A. 1 420 zgrzewek
B. 180 zgrzewek
C. 400 zgrzewek
D. 420 zgrzewek
Pojęcie zapasu nadmiernego opiera się na zrozumieniu, czym jest zapas bieżący oraz jak wpływa on na ogólną logikę zarządzania zapasami. W przypadku, gdy ktoś wybiera odpowiedzi inne niż 420 zgrzewek, może to wynikać z nieporozumienia dotyczącego obliczeń. Na przykład, wybór odpowiedzi 400 zgrzewek może sugerować, że użytkownik nie uwzględnił pełnej ilości zapasów, na które składają się zarówno zgrzewki już dostępne, jak i nowe dostawy. Z drugiej strony, odpowiedź 180 zgrzewek pokazuje niewłaściwą interpretację zapasu bieżącego w kontekście całkowitej ilości towaru. Warto zaznaczyć, że w zarządzaniu zapasami, kluczowym elementem jest analiza zapasu, aby unikać sytuacji przestarzałego towaru, co może prowadzić do utraty zysków. Odpowiedź 1420 zgrzewek byłaby błędna, ponieważ całkowity zapas nie jest zapasem nadmiernym; jest to po prostu całkowita ilość towaru, a nie różnica w zapasach. W praktyce, niepoprawne rozumienie tych koncepcji może prowadzić do nieefektywnego zarządzania, co jest sprzeczne z zasadami efektywności w logistyce i zarządzaniu zapasami.

Pytanie 38

Cyfra kontrolna w kodzie kreskowym, która weryfikuje prawidłowość skanowania towaru, znajduje się

A. na początku
B. za cyfrą wskazującą nazwę producenta
C. na końcu
D. za cyfrą określającą kraj pochodzenia
Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że umiejscowienie cyfry kontrolnej w kodzie kreskowym jest precyzyjnie zdefiniowane przez standardy branżowe. Odpowiedzi sugerujące, że cyfra kontrolna znajduje się po cyfrze określającej nazwę producenta lub kraju pochodzenia są nieprawidłowe, ponieważ w rzeczywistości cyfra kontrolna nie jest powiązana z tymi elementami kodu. Cyfra identyfikująca producenta oraz kraj pochodzenia zajmują odpowiednie pozycje na początku kodu, co jest zgodne z normami EAN-13, które jasno definiują strukturę kodu. Twierdzenie, że cyfra kontrolna jest pierwsza, również jest mylne, ponieważ w przypadku EAN-13 pierwsze miejsce zajmują dane identyfikacyjne, a cyfra kontrolna jest obliczona na podstawie pozostałych cyfr, co czyni ją ostatnim elementem. Takie błędne rozumienie hierarchii danych w kodzie kreskowym może prowadzić do nieprawidłowego stosowania systemów skanowania i zarządzania zapasami, co w efekcie wpłynie na jakość obsługi klienta i wiarygodność procesów logistycznych. Zrozumienie struktury kodu oraz roli każdego jego elementu jest kluczowe dla efektywnego działania w branży, gdzie kody kreskowe odgrywają fundamentalną rolę w identyfikacji towarów.

Pytanie 39

Finansowanie małych i średnich firm, które polega na pozyskiwaniu kapitału od zewnętrznych inwestorów na realizację innowacyjnych produktów, które nie przeszły jeszcze oceny rynku, co wiąże się z wysokim ryzykiem niepowodzenia inwestycji, to forma finansowania przedsiębiorstwa przez

A. kredyt
B. pożyczkę
C. venture capital
D. leasing
Wybór odpowiedzi leasing jest nietrafiony, ponieważ leasing to umowa, w której jedna strona (leasingodawca) oddaje drugiej stronie (leasingobiorcy) możliwość użytkowania określonego przedmiotu, najczęściej sprzętu lub pojazdów, w zamian za regularne płatności. Leasing nie wiąże się z inwestowaniem w innowacyjne projekty ani z wnoszeniem kapitału na ryzyko, jakie towarzyszy firmom rozwijającym nowe technologie. Leasing jest formą finansowania, która ma na celu głównie optymalizację przepływów gotówkowych przez rozłożenie kosztów na raty, co odzwierciedla inne cele niż te, które przyświecają inwestycjom w modele venture capital. Kredyt, z kolei, to umowa, w ramach której instytucja finansowa udziela pożyczki przedsiębiorcy, który zobowiązuje się do jej spłaty wraz z odsetkami. Kredyty często wymagają zabezpieczeń i mogą być przyznawane na mniej ryzykowne projekty, co wyklucza je z kategorii innowacyjnych przedsięwzięć. Wreszcie, pożyczka to kolejna forma zewnętrznego finansowania, jednakże, podobnie jak kredyt, wymaga spłaty oraz często wiąże się z dodatkowymi kosztami. Niektóre firmy mogą mylnie postrzegać te formy finansowania jako alternatywy dla venture capital, co prowadzi do nieporozumień co do ich zastosowania oraz ryzyka, które są z nimi związane.

Pytanie 40

W sklepie między okresami inwentaryzacyjnymi obrót wynosi 1 000 000 zł, a limit ubytków 0,5% wielkości obrotu. Na podstawie przedstawionych danych stwierdzono, że w sklepie występuje

Fragment dokumentu inwentaryzacyjnego sklepu
L.p.TreśćWartość w zł
1.Stan księgowy towarów według raportu nr 12/08100 000
2.Stan faktyczny towarów94 000
A. nadwyżka limitu nad niedoborem w wysokości 1 000 zł.
B. niedobór przekraczający limit o kwotę 6 000 zł.
C. niedobór przekraczający limit o kwotę 1 000 zł.
D. nadwyżka limitu nad niedoborem w wysokości 6 000 zł.
Nieprawidłowe odpowiedzi na to pytanie opierają się na niewłaściwej interpretacji danych inwentaryzacyjnych oraz błędnym rozumieniu limitów ubytków. W przypadku stwierdzenia niedoboru, kluczowe jest porównanie rzeczywistego stanu zapasów z tym, co powinno się znajdować w dokumentacji. W odpowiedziach sugerujących nadwyżkę limitu nad niedoborem, występuje nieporozumienie dotyczące definicji limitu ubytków oraz sposobu jego obliczania. Limit ubytków nie jest wartością samego niedoboru, lecz procentowym wskaźnikiem strat, który stanowi granicę akceptowalnych różnic. Dlatego wskazywanie na nadwyżki w kontekście niedoboru prowadzi do mylnych wniosków. Typowym błędem jest założenie, że nadwyżka może być wyższa od faktów, co w rzeczywistości jest sprzeczne z zasadami rachunkowości. Efektywne zarządzanie zapasami wymaga rzetelnej analizy danych inwentaryzacyjnych i przestrzegania standardów dotyczących monitorowania strat, aby uniknąć nieporozumień i błędnych interpretacji. Właściwe podejście do inwentaryzacji i dbanie o regularne kontrole mogą znacznie poprawić dokładność danych i ograniczyć występowanie niezgodności.