Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 12:21
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 12:35

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W celu zmiany struktury tabeli w systemie MySQL trzeba wykonać polecenie

A. ALTER TABLE
B. INSERT INTO
C. UPDATE
D. GRANT
Odpowiedź 'ALTER TABLE' to strzał w dziesiątkę, bo to właśnie to polecenie w MySQL pozwala na zmiany w strukturze tabeli w bazach danych. Gdy używamy 'ALTER TABLE', możemy dodawać nowe kolumny, usuwać te, które już nie są potrzebne, albo zmieniać typ danych w kolumnach. Przykładowo, jeśli chcemy dodać kolumnę 'wiek' do tabeli 'pracownicy', używamy: ALTER TABLE pracownicy ADD COLUMN wiek INT;. A żeby usunąć kolumnę 'adres', wystarczy: ALTER TABLE pracownicy DROP COLUMN adres;. Pamiętaj przy tym, żeby zawsze sprawdzić, czy te zmiany nie będą miały negatywnego wpływu na dane oraz czy mamy odpowiednie uprawnienia. Osobiście uważam, że warto robić kopie zapasowe przed większymi zmianami, bo to może uratować skórę, gdy coś pójdzie nie tak. Dobry sposób na to, by być pewnym siebie w pracy z bazami danych, to dobrze poznać 'ALTER TABLE' i jego możliwości.

Pytanie 2

W języku PHP wykonano poniższą operację. Aby uzyskać wszystkie rezultaty tego zapytania, należy:

$tab = mysqli_query($db, "SELECT imie FROM Osoby WHERE wiek < 18");
A. wyświetlić zmienną $db
B. zaindeksować zmienną tab, tab[0] to pierwsze imię
C. zastosować pętlę z poleceniem mysqli_fetch_row
D. użyć polecenia mysql_fetch
Odpowiedź, która zakłada zastosowanie pętli z poleceniem mysqli_fetch_row, jest poprawna, ponieważ po wykonaniu zapytania do bazy danych za pomocą mysqli_query, otrzymujemy wynik w postaci zestawu rekordów, który musimy przetworzyć. Funkcja mysqli_fetch_row pozwala na iteracyjne pobieranie wierszy z tego zestawu, co jest niezbędne do wyświetlenia wszystkich imion osób, które spełniają warunek wieku poniżej 18 lat. Przykładowy kod do iteracji może wyglądać tak: while($wiersz = mysqli_fetch_row($tab)) { echo $wiersz[0]; } W ten sposób każda iteracja w pętli wyświetli pierwszą kolumnę (imie) z każdego wiersza rezultatu. Tego typu podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie pamięcią i ogranicza ryzyko przeciążenia systemu, szczególnie w przypadku dużych zbiorów danych. Ważne jest, aby pamiętać, że połączenie z bazą danych i zapytania powinny być zawsze odpowiednio zamykane i zabezpieczane przed atakami, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa aplikacji.

Pytanie 3

Dla strony internetowej stworzono styl, który będzie stosowany tylko do wybranych znaczników, takich jak niektóre nagłówki oraz kilka akapitów. W tej sytuacji, aby przypisać styl do konkretnych znaczników, najodpowiedniejsze będzie użycie

Ilustracja do pytania
A. selektora akapitu
B. klasy
C. pseudoklasy
D. identyfikatora
Użycie klasy w CSS jest najlepszym rozwiązaniem, gdy chcemy zastosować ten sam styl do wielu elementów HTML, ale nie do wszystkich. Klasy w CSS są definiowane za pomocą kropki przed nazwą klasy, np. .nazwa-klasy, i mogą być przypisane do dowolnego elementu HTML za pomocą atrybutu class. Dzięki temu możemy elastycznie i efektywnie zarządzać stylami na stronie internetowej. Klasy są bardzo przydatne w dużych projektach, gdzie powtarzalność i spójność stylów są kluczowe. Pozwalają także na ponowne wykorzystanie tych samych stylów w różnych miejscach projektu bez konieczności kopiowania kodu CSS. Użycie klas zwiększa czytelność i organizację kodu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania. Stosowanie klas jest także zalecane w kontekście frameworków CSS, takich jak Bootstrap, które intensywnie wykorzystują klasy do definiowania komponentów i układów. Przykład zastosowania klasy: .align-right { text-align: right; } można przypisać do różnych nagłówków czy akapitów, które mają być wyrównane do prawej.

Pytanie 4

W edytorze grafiki wektorowej zbudowano kształt, który składa się z dwóch figur: trójkąta oraz koła. Aby uzyskać ten kształt, po narysowaniu figur i ich odpowiednim ustawieniu, trzeba użyć funkcji

Ilustracja do pytania
A. różnicy
B. sumy
C. wykluczenia
D. rozdzielenia
Funkcja sumy w programach do grafiki wektorowej, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, pozwala na połączenie dwóch lub więcej kształtów w jeden obiekt. To takie sprytne narzędzie! Sumowanie, znane też jako unia lub łączenie ścieżek, integruje geometrię wszystkich wybranych kształtów. Na przykład, jak narysujesz trójkąt i koło, a potem je odpowiednio ustawisz, to używając funkcji sumy, stworzysz nowy kształt, który obejmuje całą powierzchnię obu figur. Często to robi się przy projektowaniu logo, gdzie trzeba uprościć złożone kształty do jednej ścieżki. Taki sposób działania jest przyjęty w branży, bo ułatwia tworzenie czytelnych grafik, które są łatwe do edytowania. A co najważniejsze, połączenie figur w jedną upraszcza późniejsze zmiany i wpisuje się w zasady projektowania minimalistycznego, dzięki czemu można robić przejrzyste kompozycje. Warto mieć na uwadze, że takie podejście też ułatwia drukowanie i wycinanie, co jest mega ważne w produkcji materiałów reklamowych czy wyrobów przemysłowych.

Pytanie 5

Fragment tabeli gory prezentuje polskie łańcuchy górskie oraz ich najwyższe szczyty. Przedstaw kwerendę, która oblicza średnią wysokość szczytów dla każdego łańcucha górskiego.

Idpasmonazwa wysokosc
134Góry Bystrzyckie(brak nazwy)949
137Góry BystrzyckieAnielska Kopa871
74Beskid ŻywieckiBabia Góra (Diablak)1725
41Beskid ŚląskiBarania Góra1220
145Góry KarczewskieBaraniec723
128Góry BardzkieBardzka Góra (Kalwaria)583
297TatryBeskid2012
A. SELECT pasmo, AVG(wysokosc) FROM gory GROUP BY pasmo
B. SELECT pasmo, SUM(wysokosc) FROM gory GROUP BY pasmo
C. SELECT pasmo, COUNT(wysokosc) FROM gory ORDER BY pasmo
D. SELECT pasmo, AVG(wysokosc) FROM gory LIMIT pasmo
Prawidłowa odpowiedź: SELECT pasmo, AVG(wysokosc) FROM gory GROUP BY pasmo; jest właściwa, ponieważ pozwala na wyliczenie średniej wysokości szczytów dla każdego pasma górskiego indywidualnie. Kwerenda ta wykorzystuje klauzulę GROUP BY, która grupuje rekordy na podstawie kolumny pasmo, co jest niezbędne do uzyskania agregatów danych w SQL. Funkcja AVG() jest używana do obliczania średniej wartości w grupie, co w tym przypadku odnosi się do średniej wysokości szczytów. W praktyce takie zapytania są często używane w analizie danych, gdzie istnieje potrzeba podsumowania informacji w sposób umożliwiający wyciąganie wniosków na podstawie agregacji danych. Ważne jest również zrozumienie, że bez klauzuli GROUP BY funkcja AVG() obliczyłaby średnią z całej tabeli, a nie w ramach poszczególnych pasm. Dlatego poprawne użycie tej klauzuli jest kluczowe w kontekście uzyskania precyzyjnych wyników grupowania danych w relacyjnych bazach danych. Tego rodzaju operacje są fundamentalne w analizie danych i raportowaniu biznesowym, gdzie wymagana jest konsolidacja informacji z podziałem na różne kategorie czy segmenty.

Pytanie 6

Wskaż, jaki błąd walidacyjny zawiera przedstawiony fragment kodu w języku HTML 5.

<h6>CSS</h6>
<p>Kaskadowe arkusze stylów (<b>ang. <i>Cascading Style Sheets</b></i>)<br>to język służący ...</p>
A. Znacznik br nie został prawidłowo zamknięty
B. Znacznik h6 nie jest używany w HTML5
C. Znacznik zamykający /b jest niezgodny z zasadą zagnieżdżania
D. Znacznik br nie powinien znajdować się wewnątrz znacznika p
W analizowanym fragmencie kodu HTML, znacznik zamykający /b jest niezgodny z zasadą zagnieżdżania. W prawidłowej konstrukcji HTML, znaczniki powinny być zamykane w odwrotnej kolejności do ich otwierania — nazywa się to zasadą LIFO (Last In, First Out). W przedstawionym kodzie, znacznik <b> jest otwierany przed znacznikiem <i>, ale zamykany po nim, co jest błędem strukturalnym. Poprawny zapis powinien wyglądać tak: <b><i>Cascading Style Sheets</i></b>. Ważne jest, aby zawsze pamiętać o poprawnej strukturze dokumentu HTML, ponieważ nieprzestrzeganie tej zasady może prowadzić do nieprzewidywalnych wyników renderowania na różnych przeglądarkach. Zasada ta jest kluczowa w zapewnieniu, że znaczniki są zagnieżdżone poprawnie i że style oraz skrypty działają zgodnie z oczekiwaniami. Tego rodzaju błędy mogą również negatywnie wpływać na dostępność strony dla użytkowników korzystających z czytników ekranowych.

Pytanie 7

W języku JavaScript, aby zweryfikować, czy liczba leży w zakresie (100, 200>, należy użyć następującego zapisu:

A. If (liczba > 100 || liczba <=200)
B. If (liczba > 100 && liczba <=200)
C. If (liczba < 100 || liczba >=200)
D. If (liczba < 100 && liczba <=200)
Wyrażenie warunkowe 'if (liczba > 100 && liczba <= 200)' jest całkiem dobrze skonstruowane. Precyzyjnie wskazuje, że interesują nas liczby od 101 do 200, z tym że 200 jest uwzględniona, a 100 już nie. Operator '&&' (AND) działa tutaj, bo musi być spełniony zarówno pierwszy, jak i drugi warunek, co jest bardzo istotne w tym przypadku. W praktyce takie warunki można często spotkać w aplikacjach webowych, szczególnie przy walidacji danych. Na przykład w formularzach, gdzie użytkownicy muszą podać wartości mieszczące się w danym zakresie. Umiejętne korzystanie z operatorów logicznych to dobra praktyka w programowaniu. Dzięki temu kod jest bardziej czytelny oraz łatwiejszy do utrzymania. Warto też pamiętać, że różne biblioteki i frameworki mają własne metody walidacji, ale znajomość podstawowych zasad programowania w JavaScript jest kluczowa, żeby móc je dobrze wykorzystywać.

Pytanie 8

Aby uzyskać rezultaty działania skryptu napisanego w języku PHP, który jest częścią strony WWW, musi on być

A. skomponowany po stronie serwera
B. zinterpretowany po stronie serwera
C. skomponowany po stronie klienta
D. zinterpretowany po stronie klienta
Żeby zobaczyć, jak działa skrypt w PHP, musi on być obrobiony przez serwer. PHP to język, który kręci się na serwerze, więc to serwer przetwarza ten kod, a nie nasza przeglądarka. Jak użytkownik wysyła coś do serwera, ten bierze skrypt PHP, robi swoje magiczne sztuczki, generuje HTML i przesyła gotową stronę do przeglądarki. Na przykład, weźmy jakąś stronę, która zaciąga informacje z bazy danych właśnie dzięki PHP. Skrypt łączy się z bazą, robi zapytanie i zwraca wyniki w HTML. Są też różne standardy, jak RFC 2616 dla HTTP, które mówią o tym, jak ważne jest przetwarzanie po stronie serwera przy wysyłaniu żądań i odpowiedzi. Dzięki temu, mamy dynamiczne treści, które są na bieżąco generowane z danych zapisanych na serwerze. Tak więc, PHP to kluczowy element w wielu nowoczesnych aplikacjach internetowych, i nie da się bez niego żyć w tym świecie programowania.

Pytanie 9

W języku PHP stwórz warunek, który będzie prawdziwy, gdy zmienna

$a 
będzie jakąkolwiek liczbą całkowitą mniejszą niż -10 lub gdy zmienna
$b 
będzie liczbą z zakresu (25, 75). Wyrażenie logiczne w tym warunku powinno mieć postać
A. ($a < -10) or (($b > 25) and ($b < 75))
B. ($a < -10) and (($b > 25) and ($b < 75))
C. ($a < -10) and (($b > 25) or ($b < 75))
D. ($a < -10) or (($b > 25) or ($b < 75))
Wyrażenie logiczne ($a < -10) or (($b > 25) and ($b < 75)) jest poprawne, ponieważ spełnia warunki określone w treści zadania. Warunek ten sprawdza, czy zmienna $a jest mniejsza od -10 lub czy zmienna $b mieści się w przedziale od 25 do 75, co oznacza, że musi być większa niż 25 oraz mniejsza niż 75 jednocześnie. Takie podejście jest zgodne z zasadami logiki i jest typowe w programowaniu w PHP. Praktycznym zastosowaniem tego typu warunków może być filtrowanie danych użytkowników na podstawie wieku lub kwot transakcji, gdzie istotne jest spełnienie kilku kryteriów. Warto również zauważyć, że użycie operatora 'or' w tym przypadku jest kluczowe, gdyż pozwala na spełnienie przynajmniej jednego z warunków, co jest istotne w kontekście przyjmowania danych. Dobre praktyki w programowaniu sugerują, aby zawsze dokładnie definiować warunki logiczne oraz unikać nadmiarowych złożoności, co czyni kod bardziej czytelnym i łatwiejszym w utrzymaniu.

Pytanie 10

Aby grupować sekcje na poziomie bloków, które będą stilizowane za pomocą znaczników, jakiego należy użyć?

A. <span>
B. <div>
C. <p>
D. <param>
Znak <div> jest jednym z podstawowych elementów HTML, który służy do grupowania i organizowania zawartości w dokumentach HTML. Umożliwia on stosowanie stylów CSS oraz skryptów JavaScript na grupach elementów, co czyni go niezwykle użytecznym w budowie responsywnych i złożonych układów stron. W przeciwieństwie do znaku <p>, który zarezerwowany jest dla akapitów tekstu, lub <span>, który jest używany do izolowania niewielkich fragmentów tekstu w ramach większego kontekstu, <div> działa jako kontener wypełniający swoje otoczenie. Ponadto, <div> jest znacznikiem blokowym, co oznacza, że zajmuje całą szerokość dostępnego miejsca w swoim rodzicu, co jest kluczowe w projektowaniu układów. W praktyce może być używany do tworzenia sekcji strony, nagłówków, stopki czy artykułów, co pozwala na lepszą organizację kodu i stylów. W kontekście standardów, <div> jest częścią W3C HTML5, co zapewnia jego szeroką akceptację i zgodność z przeglądarkami. Użycie <div> do grupowania obszarów na poziomie bloków jest zatem najlepszą praktyką w nowoczesnym web designie.

Pytanie 11

Aby zbudować tabelę, należy wykorzystać polecenie

A. ALTER TABLE
B. CREATE TABLE
C. INSERT INTO
D. CREATE DATABASE
Odpowiedź 'CREATE TABLE' jest poprawna, ponieważ to polecenie jest używane w SQL do tworzenia nowych tabel w bazie danych. Tabela to podstawowa jednostka organizacyjna danych, która składa się z wierszy i kolumn, gdzie każda kolumna ma przypisaną określoną datę typu, taką jak integer, varchar, date itd. Przykład użycia tego polecenia to: 'CREATE TABLE pracownicy (id INT PRIMARY KEY, imie VARCHAR(50), nazwisko VARCHAR(50));'. W tym przypadku tworzymy tabelę 'pracownicy', w której znajdują się trzy kolumny: 'id', 'imie' i 'nazwisko'. Ważnym aspektem jest, że przy definiowaniu tabeli należy również określić klucze główne oraz inne ograniczenia, takie jak unikalność czy relacje między tabelami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowania baz danych. Użycie 'CREATE TABLE' pozwala na skuteczne zarządzanie strukturą bazy danych, co jest kluczowe dla jej późniejszej integralności i wydajności.

Pytanie 12

Który z poniższych znaczników wchodzi w skład sekcji <head> dokumentu HTML?

A. <span>
B. <img>
C. <title>
D. <section>
<title> jest jednym z kluczowych znaczników w sekcji <head> dokumentu HTML. Odpowiada za definiowanie tytułu strony, który jest wyświetlany w pasku tytułu przeglądarki oraz w wynikach wyszukiwania. Tytuł jest istotnym elementem SEO, ponieważ informuje zarówno użytkowników, jak i wyszukiwarki o tematyce strony. Przykład użycia znacznika <title>: <head><title>Moja Strona Internetowa</title></head>. Należy pamiętać, że tytuł powinien być zwięzły, ale jednocześnie opisowy, zazwyczaj nie powinien przekraczać 60 znaków. W kontekście standardów, HTML5, który jest obecnie najnowszą wersją HTML, wciąż podkreśla znaczenie znacznika <title> jako fundamentalnego dla struktury dokumentu. Odpowiedni tytuł nie tylko poprawia doświadczenia użytkowników, ale również zwiększa widoczność strony w wynikach wyszukiwania, dlatego jego prawidłowe użycie ma kluczowe znaczenie w web designie i marketingu internetowym.

Pytanie 13

Tabele Osoby i Adresy są połączone relacją jeden do wielu. Jakie zapytanie SQL należy zapisać, aby korzystając z tej relacji, prawidłowo wyświetlić nazwiska oraz przyporządkowane im miasta?

Ilustracja do pytania
A. SELECT nazwisko, Miasto FROM Osoby.Adresy_id = Adresy.id FROM Osoby, Adresy;
B. SELECT nazwisko, Miasto FROM Osoby, Adresy WHERE Osoby.id = Adresy.id;
C. SELECT nazwisko, Miasto FROM Osoby JOIN Adresy ON Osoby.Adresy_id = Adresy.id;
D. SELECT nazwisko, Miasto FROM Osoby, Adresy;
Prawidłowa odpowiedź opiera się na instrukcji SELECT z użyciem JOIN, co jest bardzo ważne przy pracy z relacyjnymi bazami danych. W tym przypadku, zapytanie SELECT jest używane do wyboru dwóch kolumn - 'nazwisko' i 'Miasto' - z połączonych tabel 'Osoby' i 'Adresy'. Wykorzystuje się tutaj złączenie (JOIN), które jest kluczowym konceptem w SQL umożliwiającym łączenie danych z różnych tabel w jednym zapytaniu. Odpowiednia składnia JOIN wymaga określenia dwóch tabel do połączenia oraz warunku łączenia, który w tym przypadku jest 'Osoby.Adresy_id = Adresy.id'. Ten warunek oznacza, że rekordy z obu tabel będą połączone, gdy wartość kolumny 'Adresy_id' w tabeli 'Osoby' będzie równa wartości kolumny 'id' w tabeli 'Adresy'. Jest to typowe użycie klucza obcego ('Adresy_id') do odwołania się do klucza głównego w innej tabeli ('id' w tabeli 'Adresy'). To jest dobry przykład pokazujący, jak praktycznie wykorzystuje się relacje pomiędzy tabelami w SQL.

Pytanie 14

Poziom izolacji transakcji Repeatable Read (tryb powtarzalnego odczytu) używany przez MS SQL jest związany z problemem

A. odczytów widm
B. utraty aktualizacji
C. brudnych odczytów
D. niepowtarzalnych odczytów
Poziom izolacji transakcji Repeatable Read (powtarzalny odczyt) w systemach zarządzania bazami danych, takich jak MS SQL, wprowadza mechanizm, który zapewnia, że dane odczytane w trakcie transakcji pozostaną niezmienne do momentu jej zakończenia. Oznacza to, że jeżeli jedna transakcja odczyta pewne dane, to inne transakcje nie będą mogły ich zmodyfikować, aż do zakończenia pierwszej transakcji. Mimo że ten poziom izolacji zapobiega niepowtarzalnym odczytom, to jednak wprowadza zjawisko odczytów widm, które występuje, gdy nowa transakcja wprowadza nowe wiersze, które spełniają kryteria odczytu pierwszej transakcji. W efekcie, podczas powtórnego odczytu tych samych danych, mogą pojawić się nowe wiersze, co prowadzi do niespójności wyników. Przykładem może być sytuacja, w której jedna transakcja wykonuje odczyt danych klientów, a w tym czasie inna transakcja dodaje nowego klienta. Przy kolejnych odczytach pierwsza transakcja może zobaczyć inny zestaw danych niż początkowo, co generuje problem odczytów widm. Praktyczne zastosowanie tego poziomu izolacji wymaga ostrożności w projektowaniu aplikacji, aby uniknąć sytuacji, w których dane mogą się dynamicznie zmieniać w trakcie ich odczytu, co jest szczególnie istotne w kontekście finansowym i e-commerce, gdzie dokładność danych jest kluczowa.

Pytanie 15

Jakie jest zastosowanie zapytania z klauzulą JOIN?

A. uzyskać wynik tylko z jednej tabeli
B. pozyskać dane z dwóch tabel, które są ze sobą powiązane
C. określić klucz obcy dla tabeli
D. wywołać funkcję agregującą
Zapytania z klauzulą JOIN są fundamentalnym narzędziem w relacyjnych bazach danych, umożliwiającym łączenie danych z różnych tabel na podstawie określonych warunków. Klauzula JOIN pozwala na uzyskanie wyników, które są wynikiem relacji między tabelami, co jest kluczowe w przypadku, gdy dane są rozproszone w różnych miejscach. Na przykład, w przypadku bazy danych e-commerce, możemy mieć jedną tabelę z informacjami o klientach i inną z zamówieniami. Używając JOIN, możemy połączyć te dwie tabele, aby uzyskać pełen obraz zamówień dokonanych przez konkretnego klienta. W praktyce, korzystanie z JOIN jest zgodne z zasadami normalizacji bazy danych, co przyczynia się do efektywnego zarządzania danymi i minimalizowania redundancji. Przy właściwym zastosowaniu, JOIN może również poprawić wydajność zapytań, limitując ilość danych do przesłania, kiedy to tylko niezbędne informacje są łączone w jeden wynik. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii oprogramowania oraz zarządzaniu danymi.

Pytanie 16

Algorytm porządkowania tablicy, który polega na wielokrotnym porównywaniu ze sobą par sąsiednich elementów oraz ich zamianie, gdy warunek jest spełniony, nosi nazwę sortowania

A. bąbelkowym
B. szybkim
C. przez scalanie
D. przez wybór
Sortowanie bąbelkowe, znane również jako bubble sort, to jeden z najprostszych algorytmów sortowania. Działa on na zasadzie wielokrotnego porównywania dwóch sąsiadujących ze sobą elementów tablicy. Jeśli elementy są w niewłaściwej kolejności, zostają zamienione miejscami. Proces ten powtarza się, aż cała tablica będzie posortowana. Algorytm ten jest szczególnie łatwy do zrozumienia i wdrożenia, co czyni go popularnym wśród początkujących programistów. Chociaż sortowanie bąbelkowe jest stosunkowo mało efektywne w przypadku dużych zbiorów danych — jego złożoność czasowa wynosi O(n^2) w najgorszym przypadku — ma swoje zastosowanie w edukacji, jako wprowadzenie do koncepcji algorytmów sortujących. Przykład zastosowania sortowania bąbelkowego może wystąpić w sytuacjach, gdy liczba elementów do posortowania jest mała lub gdy zrozumienie podstawowych mechanizmów sortujących jest celem nauki. W praktyce, sortowanie bąbelkowe często służy do ilustracji problemów z optymalizacją i efektywnością algorytmów, co jest istotne dla rozwoju umiejętności programistycznych.

Pytanie 17

W języku JavaScript można inaczej zapisać instrukcję a++; jako

A. a&1;
B. a=a+1;
C. 1+=a;
D. a<<1;
Odpowiedź 'a=a+1;' jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla działanie inkrementacji w JavaScript. Operacja a++ zwiększa wartość zmiennej a o 1, co można również zapisać jako przypisanie nowej wartości do a, uzyskanej przez dodanie do niej 1. Wartości a nie można zmieniać bezpośrednio bez przypisania nowej wartości, a zapis 'a=a+1;' jasno pokazuje ten proces. W praktycznych zastosowaniach, taka forma może być używana w pętlach lub w sytuacjach, gdy potrzebujemy kontrolować, jak zmienia się wartość zmiennej. Na przykład, w iteracjach przez tablicę, zastosowanie 'a=a+1;' umożliwia elastyczne manipulowanie wartością zmiennej, co jest zgodne z zasadami programowania. Używanie operatorów przypisania, takich jak +=, to dobra praktyka, która poprawia czytelność oraz zrozumienie kodu, zwłaszcza dla mniej doświadczonych programistów, którzy mogą nie znać bardziej zaawansowanych form zapisu.

Pytanie 18

Jakie działania należy podjąć, aby stworzyć stronę internetową dostosowaną do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, zgodnie z wytycznymi WCAG 2.x?

A. wybrać najczęściej stosowaną przeglądarkę i na niej przeprowadzać testy tworzonej strony
B. podpisywać wszystkie obrazy tekstem alternatywnym oraz kontrolki etykietami
C. używać jedynie jednej palety barw z jednym głównym kolorem oraz jego różnymi odcieniami
D. używać jedynie paragrafów, nie wykorzystywać nagłówków h1 – h6
Podpisywanie wszystkich obrazów tekstem alternatywnym oraz etykietowanie kontrolek jest kluczowym elementem tworzenia dostępnych stron internetowych i jest zgodne z wytycznymi WCAG 2.x. Tekst alternatywny (alt text) dla obrazów umożliwia użytkownikom korzystającym z technologii asystujących, takich jak czytniki ekranu, zrozumienie kontekstu wizualnego, co jest szczególnie istotne dla osób z niepełnosprawnościami wzrokowymi. Etykiety dla kontrolek, takich jak pola formularzy, również pełnią ważną rolę w dostępności, ponieważ zapewniają jasne wskazówki dotyczące interakcji i funkcji. Przykładem poprawnego zastosowania jest dodanie atrybutu alt do obrazów, jak <img src='obraz.jpg' alt='Opis obrazu'> oraz stosowanie etykiet w formularzach, np. <label for='imie'>Imię:</label>. Praktyki te są zgodne z zasadą percepcji z WCAG, która mówi, że wszystkie informacje i komponenty interaktywne muszą być dostępne dla użytkowników.

Pytanie 19

Jednostka ppi (pixels per inch) odnosi się do rozdzielczości?

A. jest wskaźnikiem definiującym rozdzielczość cyfrowych urządzeń dokonujących pomiarów
B. określa rozdzielczość obrazów rastrowych
C. jest miarą rozdzielczości skanerów, definiującą częstotliwość próbkowania obrazu
D. określa rozdzielczości obrazów wytwarzanych przez drukarki oraz plotery
Odpowiedź, że jednostka ppi (pixels per inch) określa rozdzielczość obrazów rastrowych, jest prawidłowa. PPI jest miarą gęstości pikseli w obrazie i wskazuje, ile pikseli znajduje się w calu. Im wyższa wartość PPI, tym bardziej szczegółowy i wyraźny jest obraz, co jest kluczowe w kontekście druku i wyświetlania na ekranach. Na przykład, obrazy o rozdzielczości 300 PPI są standardem w druku wysokiej jakości, co sprawia, że są odpowiednie do publikacji, takich jak magazyny czy plakaty. W praktyce, przy projektowaniu graficznym, znajomość PPI pozwala na odpowiednie dopasowanie rozdzielczości obrazów do medium, na którym będą one prezentowane. W kontekście cyfrowych zasobów, PPI jest także istotnym czynnikiem przy tworzeniu stron internetowych, gdzie optymalizacja obrazu pod katem rozdzielczości wyświetlania ma znaczenie dla szybkości ładowania strony oraz jakości wizualnej. Warto mieć na uwadze, że dla obrazów przeznaczonych do wyświetlania na ekranach komputerów i urządzeń mobilnych, standardową rozdzielczością jest często 72 PPI, co jest wystarczające, gdyż zbyt wysoka wartość może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Zrozumienie PPI jest zatem kluczowe w branży graficznej i druku.

Pytanie 20

W CSS zapisany w ten sposób:

p { background-image: url("rysunek.png"); }

spowoduje, że rysunek.png stanie się

A. widoczny obok każdego akapitu
B. tłem każdego akapitu
C. tłem całej witryny
D. wyświetlony, jeśli w kodzie użyty zostanie znacznik img
Zapis CSS p { background-image: url("rysunek.png"); } oznacza, że dla każdego elementu akapitowego <p> w dokumencie zostanie ustawione tło w postaci grafiki o nazwie rysunek.png. Ta reguła selektora p dotyczy wyłącznie znaczników akapitu, więc nie wpłynie na inne elementy strony, takie jak body czy img. Tak się to stosuje w praktyce: projektując na przykład bloga, możesz dodać delikatny deseń lub obrazek w tle akapitu, żeby całość wyglądała ciekawiej albo podkreślała styl witryny. Co ciekawe, background-image w CSS pozwala na olbrzymią elastyczność — możesz wykorzystać obrazy, gradienty czy nawet SVG jako tło. Standardy CSS jasno to definiują: background-image działa zawsze na tym elemencie, dla którego zadeklarowano regułę w selektorze. Warto pamiętać, że tło nie przesłoni tekstu w akapicie, tylko się pod nim wyświetli, więc czytelność jest zachowana. Z własnego doświadczenia uważam, że umiejętność stosowania background-image do konkretnych elementów to jedno z podstawowych narzędzi webdevelopera — pozwala przygotować naprawdę estetyczne i przejrzyste layouty. Dobrym nawykiem jest także testowanie widoczności tła na różnych urządzeniach, bo rozdzielczości i skalowanie potrafią zaskoczyć. Dla porządku, jeśli podasz background-image bez żadnych dodatkowych parametrów (jak powtarzanie czy pozycjonowanie), obrazek domyślnie będzie się powtarzał w poziomie i pionie, aż pokryje cały akapit.

Pytanie 21

Który z protokołów umożliwia publikację strony internetowej na serwerze?

A. FTP
B. SMTP
C. NNTP
D. ICMP
FTP, czyli File Transfer Protocol, to taki standard, który pozwala na przesyłanie plików między komputerami w sieci. Jest to dość ważne, bo bez FTP nie moglibyśmy publikować stron w internecie. Dzięki temu protokołowi można wysyłać różne pliki, jak HTML, CSS, JavaScript czy nawet grafiki i filmy, na serwery WWW. Z perspektywy praktycznej, to przy publikacji nowej strony wchodzi w grę użycie klienta FTP, na przykład FileZilla. Łączysz się z serwerem, logujesz się swoimi danymi i przesyłasz pliki do odpowiednich folderów. No i nie zapomnij o portach - standardowy port dla FTP to 21. A jeśli zależy Ci na bezpieczeństwie, warto pomyśleć o SFTP albo FTPS, bo to też istotne w kontekście ochrony danych. Jak dla mnie, dobrze jest znać te praktyki, żeby nie martwić się o swoje pliki podczas przesyłania.

Pytanie 22

Aby uzyskać dane z formularza HTML bez ich widoczności w adresie URL, powinno się użyć

A. metody POST
B. metody GET
C. samych kontrolek bez zastosowania formularza
D. wyłącznie funkcji z biblioteki PDO
Wybór metody POST do przesyłania danych z formularza HTML jest odpowiedni, gdyż ta metoda nie ujawnia przesyłanych informacji w adresie URL, co zwiększa bezpieczeństwo danych. Metoda POST wysyła dane w treści żądania HTTP, co oznacza, że nie są one widoczne dla użytkowników, a także nie są rejestrowane w historii przeglądarki ani w logach serwera tak, jak ma to miejsce w przypadku metody GET. W praktyce, metodę POST wykorzystuje się w sytuacjach, gdy przesyłane są wrażliwe dane, takie jak hasła czy dane osobowe. Na przykład, podczas rejestracji użytkownika na stronie internetowej, dane osobowe są najczęściej przesyłane metodą POST, aby zminimalizować ryzyko ich wycieku. Dobrą praktyką jest również stosowanie HTTPS w połączeniu z metodą POST, co dodatkowo zabezpiecza przesyłane dane przed przechwyceniem przez osoby trzecie. W kontekście standardów, zaleca się stosowanie metody POST, gdyż zapewnia ona większą kontrolę nad przesyłanymi danymi i umożliwia większą ilość danych w porównaniu do metody GET, która jest ograniczona do około 2048 znaków w adresie URL.

Pytanie 23

Która z pętli w PHP umożliwia przeprowadzenie operacji na wszystkich elementach tablicy z automatycznym przypisaniem indeksów tych elementów?

A. while
B. for
C. foreach
D. do...while
Odpowiedź 'foreach' jest poprawna, ponieważ ta konstrukcja w języku PHP została stworzona specjalnie do iteracji po elementach tablicy. Zastosowanie 'foreach' pozwala na komfortowe i czytelne przeglądanie każdego elementu tablicy bez potrzeby ręcznego zarządzania indeksami, co jest szczególnie przydatne w przypadku tablic asocjacyjnych, gdzie klucze mogą być dowolnymi typami danych. Przykład zastosowania 'foreach': dla tablicy $fruits = ['jabłko', 'banan', 'gruszka']; używamy pętli: foreach ($fruits as $fruit) { echo $fruit; } To pozwala na wypisanie każdego owocu w tablicy. Warto również podkreślić, że 'foreach' jest bardziej wydajny i bardziej intuicyjny niż inne pętle, takie jak 'for' czy 'while', które wymagają dodatkowego zarządzania indeksami. W praktyce, 'foreach' jest standardem w iteracji tablic w PHP i jego użycie jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi.

Pytanie 24

Jak prawidłowo skomentować linię kodu w języku Java Script? Komentarz powinien być umieszczony po znakach //

x = Math.max(a,b,c); //
A. nieprawidłowe dane
B. w zmiennej x minimalna wartość ze zmiennych a, b, c
C. wybór losowej wartości ze zmiennych a, b i c
D. w zmiennej x maksymalna wartość ze zmiennych a, b, c
Odpowiedź numer 1 jest całkiem trafna, bo funkcja Math.max w JavaScript tak naprawdę najpierw sprawdza, która z podanych wartości jest największa. W tym wypadku, x = Math.max(a, b, c) zwraca największą liczbę z a, b i c i przypisuje ją do x. To jest super przydatne, gdy musisz szybko porównać jakieś liczby, na przykład podczas analizowania danych albo ustalania maksymalnych limitów w aplikacjach internetowych. Math.max to część wbudowanej biblioteki Math, która ma sporo przydatnych funkcji. Wykorzystanie tej funkcji jest zgodne z dobrymi praktykami programowania, bo jest szybka i bezpieczna. Co ważne, Math.max przyjmuje różną liczbę argumentów, więc można ją łatwo dopasować do swoich potrzeb. Używanie tej funkcji naprawdę poprawia czytelność kodu, a to jest kluczowe w projektach, gdzie inne osoby mogą musieć zrozumieć nasz kod.

Pytanie 25

W języku PHP przeprowadzono operację przedstawioną w ramce. Jak można postąpić, aby wyświetlić wszystkie wyniki tego zapytania?

$tab = mysqli_query($db, "SELECT imie FROM Osoby WHERE wiek < 18");
A. zaindeksować zmienną tab, tab[0] to pierwsze imię
B. użyć polecenia mysql_fetch
C. zastosować pętlę z poleceniem mysqli_fetch_row
D. pokazać zmienną $db
Prawidłowa odpowiedź dotyczy zastosowania pętli z poleceniem mysqli_fetch_row. W języku PHP przy pracy z bazą danych MySQL wykorzystujemy bibliotekę mysqli, która oferuje funkcje pozwalające na manipulację danymi. Funkcja mysqli_query wykonuje zapytanie SQL na połączeniu z bazą danych, zwracając wynik w postaci obiektu typu mysqli_result. Aby pobrać wszystkie wiersze wyników, konieczne jest zastosowanie pętli, która iteruje przez każdy wiersz zwracany przez zapytanie. Funkcja mysqli_fetch_row jest używana do pobrania kolejnego wiersza z wyniku jako tablicy numerycznej. Przykładowy kod mógłby wyglądać następująco while ($row = mysqli_fetch_row($tab)) { echo $row[0]; } co pozwala na wyświetlenie imion wszystkich osób poniżej 18 roku życia. Praktyczne podejście polega na iteracyjnej obsłudze wyników zapytań, co jest zgodne z branżowymi standardami. Takie rozwiązanie umożliwia dynamiczne przetwarzanie danych w czasie rzeczywistym zwiększając elastyczność aplikacji. Dodatkowo warto pamiętać o odpowiednim zarządzaniu zasobami, takim jak zamknięcie połączenia z bazą danych po zakończeniu operacji. To podejście podkreśla znaczenie efektywnego zarządzania danymi w aplikacjach webowych.

Pytanie 26

Które z poniższych stwierdzeń na temat klucza głównego jest prawdziwe?

A. W przypadku tabeli z danymi osobowymi może to być pole nazwisko
B. Może przyjmować wyłącznie wartości liczbowe
C. Jest unikalny dla danej tabeli
D. Składa się wyłącznie z jednego pola
Klucz podstawowy to atrybut (lub zbiór atrybutów) w tabeli, który jednoznacznie identyfikuje każdy wiersz w tej tabeli. Jego unikalność w obrębie tabeli jest kluczowa, ponieważ pozwala na zapobieganie duplikatom i zapewnia integralność danych. Na przykład, w tabeli przechowującej informacje o klientach, kolumna z identyfikatorem klienta (np. ID klienta) powinna być kluczem podstawowym, ponieważ każdy klient musi mieć unikalny identyfikator. Standardy baz danych, takie jak model relacyjny, podkreślają znaczenie kluczy podstawowych w zapewnieniu stabilności i efektywności w przechowywaniu danych. Użycie klucza podstawowego również wpływa na wydajność operacji wyszukiwania i łączenia tabel, dlatego w projektowaniu baz danych należy starannie dobierać atrybuty, które będą pełnić tę rolę, aby spełniały wymagania unikalności oraz wydajności.

Pytanie 27

Z jakich elementów składa się tabela generowana przez poniższy kod?

<table border="1">
<tr>
<td> 1 </td>
<td> 2 </td>
</tr>
</table>
A. jednego wiersza oraz jednej kolumny
B. dwóch wierszy i dwóch kolumn
C. jednego wiersza oraz dwóch kolumn
D. dwóch wierszy oraz jednej kolumny
Kod w pytaniu przedstawia strukturę HTML dla tabeli. Tabela składa się z jednej pary znaczników <tr>, co oznacza, że zawiera jeden wiersz. Wewnątrz tego wiersza znajdują się dwa znaczniki <td>, reprezentujące dwie komórki, czyli kolumny. Praktyczne zastosowanie tabel w HTML obejmuje prezentację danych w sposób strukturalny, co jest szczególnie użyteczne w przypadku raportów, cenników czy kalendarzy. Dobre praktyki w projektowaniu stron internetowych sugerują stosowanie tabel do prezentacji danych, nie zaś do układania treści na stronie, co było popularne w starszych wersjach HTML. W nowoczesnym podejściu do front-endu, używa się CSS i Flexbox lub Grid do układania elementów. Jednak zrozumienie podstaw HTML, takich jak prawidłowa struktura tabeli, jest kluczowe dla tworzenia semantycznych i dostępnych stron WWW. Tabele powinny być też wzbogacone o elementy takie jak <thead>, <tbody> i <tfoot> dla lepszej organizacji danych i wsparcia przez technologie asystujące dla osób z niepełnosprawnościami.

Pytanie 28

Jakiego typu danych w bazie MySQL należy używać, aby zapisać datę oraz czas w jednym polu?

A. YEAR
B. BOOLEAN
C. DATE
D. TIMESTAMP
Typ danych TIMESTAMP w MySQL jest idealnym wyborem do przechowywania zarówno daty, jak i czasu w jednym polu, co czyni go bardzo funkcjonalnym w kontekście aplikacji wymagających ścisłej kontroli nad czasem zdarzeń. TIMESTAMP przechowuje datę i czas jako liczbę sekund, które upłynęły od 1 stycznia 1970 roku, co pozwala na łatwe manipulowanie danymi związanymi z czasem, jak obliczanie różnic między datami czy sortowanie po czasie. Przykładowo, w aplikacjach takich jak systemy rezerwacji, gdzie istotne jest nie tylko kiedy coś zostało zarezerwowane, ale również czas rezerwacji, użycie TIMESTAMP umożliwia efektywne zarządzanie danymi. Dodatkowo, TIMESTAMP automatycznie aktualizuje się, gdy rekord jest zmieniany, co jest niezwykle przydatne w kontekście audytów i monitorowania historii zmian w danych. Warto również zauważyć, że TIMESTAMP w MySQL obsługuje strefy czasowe, co czyni go bardziej uniwersalnym w międzynarodowych zastosowaniach. W standardach branżowych dobre praktyki wskazują na używanie TIMESTAMP dla operacji wymagających ścisłej synchronizacji czasowej oraz tam, gdzie istotna jest informacja o czasie zdarzenia.

Pytanie 29

W algorytmie jeden z bloków ma wpisaną akcję "Wypisz liczbę". Który z kształtów może przyjąć tę akcję?

Ilustracja do pytania
A. Kształt 2.
B. Kształt 4.
C. Kształt 3.
D. Kształt 1.
Gratulacje, udzieliłeś prawidłowej odpowiedzi. Algorytm to uporządkowany ciąg czynności prowadzących do rozwiązania danego problemu. W algorytmie, akcje takie jak 'wypisz liczbę' są zwykle zawarte w blokach oznaczających konkretne działania, które algorytm powinien wykonać. Kształt 1 jest standardowym oznaczeniem dla bloków akcji w notacjach diagramów przepływu, co oznacza, że algorytm powinien wykonać pewną operację lub działanie. W tym przypadku, kształt 1 symbolizuje akcję 'wypisz liczbę'. Jest to ważne do zrozumienia, gdyż umiejętność czytania i tworzenia diagramów przepływu jest kluczowa dla zrozumienia logicznego przepływu programów i algorytmów. Praktyka ta jest powszechnie stosowana w programowaniu i analizie systemów, pomagając w efektywnym projektowaniu i debugowaniu programów.

Pytanie 30

W HTML, aby dodać obrazek z tekstem umieszczonym pośrodku obrazka, konieczne jest użycie znacznika

A. <img src="obrazek.png" alt="obraz2" align="middle"> tekst
B. <img src="obrazek.png" alt="obraz4"> tekst
C. <img src="obrazek.png" alt="obraz3" height="50%"> tekst
D. <img src="obrazek.png" alt="obraz1" hspace="30px"> tekst
Odpowiedź <img src="obrazek.png" alt="obraz2" align="middle"> tekst jest prawidłowa, ponieważ wykorzystuje atrybut align z wartością middle, który umożliwia wyśrodkowanie tekstu w poziomie w stosunku do obrazka. Zgodnie z HTML 4.01, atrybut align pozwala na określenie, jak elementy są położone względem siebie, a w tym przypadku sprawia, że tekst pojawia się pośrodku obrazka, co jest często pożądanym efektem wizualnym. W praktyce, użycie takiego podejścia jest przydatne szczególnie w tworzeniu estetycznych i czytelnych układów, gdzie obrazki ilustrują konkretne treści. Warto jednak zauważyć, że w nowoczesnym HTML oraz w CSS rekomenduje się stosowanie bardziej zaawansowanych metod stylizacji, takich jak Flexbox lub Grid, które umożliwiają bardziej elastyczne i responsywne projektowanie stron internetowych. Na przykład, można użyć CSS do osiągnięcia podobnego efektu, co sprawia, że kod HTML jest czystszy i bardziej zgodny z aktualnymi standardami. Zastosowanie arkuszy stylów do zarządzania układem i prezentacją treści zwiększa również dostępność i ułatwia zarządzanie projektem.

Pytanie 31

W jaki sposób zostanie uporządkowana lista, stworzona z wszystkich kolumn tabeli uczniowie, zawierająca uczniów z średnią powyżej 5, która zostanie zwrócona jako rezultat przedstawionego zapytania?

Ilustracja do pytania
A. Rosnąco według parametru klasa
B. Rosnąco według parametru srednia
C. Malejąco według parametru srednia
D. Malejąco według parametru klasa
Zapytanie SQL przedstawione w pytaniu wykorzystuje klauzule WHERE oraz ORDER BY. Klauzula WHERE ogranicza wyniki do tych, które spełniają określony warunek, w tym przypadku średnia większa niż 5. To oznacza, że na dalszym etapie przetwarzania znajdą się tylko rekordy uczniów mających średnią powyżej 5. Kolejnym kluczowym elementem jest klauzula ORDER BY, która określa sposób sortowania wyników. W zapytaniu użyto ORDER BY klasa DESC, co oznacza sortowanie malejące według kolumny klasa. DESC to skrót od descending, co w języku SQL oznacza porządek malejący. W praktyce porządkowanie malejące jest często używane, gdy chcemy uzyskać najwyższe wartości na początku listy wynikowej, co może być kluczowe w raportach rankingowych czy analizach dotyczących grup wiekowych. Dobre praktyki w programowaniu baz danych zalecają zawsze jasno określać sposób sortowania, aby uniknąć niejednoznaczności w interpretacji wyników i zapewnić spójność danych. Zrozumienie mechanizmu sortowania w SQL jest istotne w kontekście prezentacji danych, gdzie odpowiednie uporządkowanie wyników może znacząco poprawić czytelność i interpretację danych przez użytkownika końcowego.

Pytanie 32

Co zazwyczaj wchodzi w skład Framework'a?

A. wbudowany serwer i obsługa formularzy
B. obsługa błędów i domena
C. certyfikat http oraz mechanizm przetwarzania i uruchamiania akcji
D. zarządzanie komunikacją z bazą danych, mechanizm uruchamiania i przetwarzania akcji
Frameworki to zestawy narzędzi i bibliotek, które ułatwiają rozwój aplikacji webowych, a ich najważniejsze elementy to zarządzanie komunikacją z bazą danych oraz mechanizm uruchamiania i przetwarzania akcji. Zarządzanie komunikacją z bazą danych odnosi się do sposobu, w jaki aplikacja łączy się z systemem zarządzania bazą danych (DBMS), wykonuje zapytania oraz przetwarza wyniki. Przykładem może być użycie ORM (Object-Relational Mapping), które upraszcza interakcję z bazą, eliminując potrzebę pisania skomplikowanych zapytań SQL. Mechanizm uruchamiania i przetwarzania akcji odnosi się do sposobu, w jaki framework zarządza cyklem życia żądania. Obejmuje to odbieranie żądania od użytkownika, przetwarzanie logiki biznesowej oraz generowanie odpowiedzi. Frameworki takie jak Ruby on Rails czy Django stosują wzorzec MVC (Model-View-Controller), co pozwala na rozdzielenie logiki aplikacji od warstwy prezentacji, co zwiększa czytelność i ułatwia zarządzanie kodem. Aby w pełni zrozumieć te mechanizmy, warto zaznajomić się z dokumentacją odpowiedniego frameworka, co dostarczy informacji na temat najlepszych praktyk i standardów.

Pytanie 33

Który z komentarzy przedstawia opis działania funkcji zdefiniowanej w języku PHP?

A. /* Funkcja zwraca mniejszą z dwóch podanych wartości, a w przypadku ich równości zwraca -1 */
B. /* Funkcja zwraca większą z dwóch podanych wartości, a w przypadku ich równości zwraca -1 */
C. /* Funkcja zwraca mniejszą z dwóch podanych wartości, a w przypadku ich równości zwraca wartość $a */
D. /* Funkcja zwraca większą z dwóch podanych wartości, a w przypadku ich równości zwraca wartość $a */
W analizowanych odpowiedziach można zauważyć kilka nieporozumień dotyczących działania funkcji. Niektóre propozycje podają informację, że funkcja zwraca wartość niższą z dwóch podanych argumentów, co jest absolutnie błędne. Funkcja jest zaprojektowana tak, aby zawsze zwracała wartość wyższą, co jest kluczowym aspektem jej działania. Inne odpowiedzi wskazują, że w przypadku równości funkcja zwraca wartość $a, co także jest niezgodne z kodem źródłowym. W rzeczywistości, zgodnie z implementacją, zwracana jest wartość -1, co jest istotne, ponieważ wskazuje na brak różnicy między argumentami. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z nieścisłości w interpretacji warunków logicznych. Ważne jest, aby przy analizie funkcji dokładnie zwracać uwagę na każdy element kodu, aby nie przeoczyć istotnych szczegółów. Przykładowo, błędne rozumienie tego, co oznacza 'wyższa' wartość w kontekście porównania, może prowadzić do złych wniosków w dalszym programowaniu, w szczególności w funkcjach, które bazują na porównaniach. Dlatego tak istotne jest, aby korzystać z praktyk kodowania, które zapewniają jasność i przejrzystość działania funkcji.

Pytanie 34

W celu sprawdzenia poprawności składni kodu CSS można skorzystać z

A. optymalizatora.
B. walidatora.
C. konsolidatora.
D. narzędzia debbuger.
Jeśli chcesz sprawdzić, czy Twój kod CSS jest poprawny, to najlepiej skorzystać z walidatora. To taki program lub strona, która podpowiada, czy wszystko jest zrobione zgodnie z zasadami ustalonymi przez W3C. Dzięki walidatorowi możesz szybko znaleźć błędy w swoim kodzie, na przykład brakuje średnika, są nieprawidłowe wartości lub coś jest nie tak z właściwościami. Używanie walidatorów jest ważne, bo nie tylko poprawia jakość kodu, ale też wpływa na to, jak szybko ładuje się strona i jak dobrze działa na różnych urządzeniach. Można znaleźć online narzędzia, jak W3C CSS Validation Service, gdzie wystarczy wkleić kod, a potem dostajesz raport z błędami. Generalnie, walidacja kodu CSS to dobry sposób na poprawienie jego jakości, a to z kolei może pomóc w lepszym SEO.

Pytanie 35

Jaką wartość zobaczymy po wykonaniu poniższego kodu JavaScript?

<script>
document.write(Math.round(4.51)+Math.pow(2,3));
</script>
A. 11
B. 14
C. 13
D. 12
W przedstawionym kodzie JavaScript użyto dwóch metod wbudowanych obiektu Math Math.round i Math.pow. Math.round zaokrągla wartość do najbliższej liczby całkowitej. W przypadku liczby 4.51 zostanie to zaokrąglone do 5 ponieważ 0.51 jest bliżej 1 niż 0. Math.pow wykonuje potęgowanie czyli podnosi liczbę do określonej potęgi. W przypadku Math.pow(2 3) mamy do czynienia z potęgowaniem 2 do potęgi 3 co jest równe 8 ponieważ 2 * 2 * 2 = 8. Następnie te dwie wartości są dodawane do siebie co daje 5 + 8 = 13. Wartość 13 jest wyświetlana na stronie za pomocą document.write co jest prostym sposobem na wypisywanie wyników w kontekście przeglądarki. W praktyce jednak korzystanie z document.write jest odradzane na rzecz bardziej nowoczesnych rozwiązań jak manipulacja DOM czy używanie innerHTML. Dzięki tym metodom możemy skutecznie zarządzać i wyświetlać dane na stronach internetowych co jest kluczowe w nowoczesnym tworzeniu stron WWW. Zrozumienie działania takich funkcji wbudowanych pozwala na efektywne rozwiązywanie problemów związanych z obliczeniami w języku JavaScript co jest bardzo przydatne w pracy programisty.

Pytanie 36

Jak można wyświetlić bieżącą datę oraz czas na stronie internetowej przy użyciu JavaScript?

A. echo Date()
B. echo Date() + Time()
C. innerHTML = Date()
D. document.write(Date())
Pierwsza z błędnych odpowiedzi, 'echo Date() + Time();', jest problematyczna, ponieważ 'echo' jest składnią stosowaną w języku PHP, a nie w JavaScript. W JavaScript nie ma funkcji 'echo', co prowadzi do niepoprawnej interpretacji instrukcji. Z kolei 'Date() + Time()' nie jest poprawną konstrukcją, ponieważ 'Time()' nie istnieje jako samodzielna funkcja, co oznacza, że ta odpowiedź nie tylko nie działa, ale również pokazuje mylne zrozumienie tematów związanych z datą i czasem w JavaScript. Kolejna odpowiedź, 'echo Date();', również jest błędna z tych samych powodów - użycie 'echo' w kontekście JavaScript jest niewłaściwe. Zamiast tego, JavaScript dysponuje funkcjami, które można wykorzystać do uzyskania daty i czasu, jak 'new Date()'. Odpowiedź 'innerHTML = Date();' jest niepoprawna, ponieważ nie określa, do którego elementu DOM odnosi się 'innerHTML'. Aby poprawnie wyświetlić datę, należy podać odpowiedni element, na przykład: 'document.getElementById('elementId').innerHTML = Date();'. To podejście jest bardziej zgodne z aktualnymi standardami i praktykami w zakresie manipulacji treścią HTML przy pomocy JavaScript.

Pytanie 37

Które z poleceń przyznaje użytkownikowi uczen najniższe uprawnienia w kontekście modyfikacji danych oraz struktury tabeli?

A. GRANT ALTER, SELECT ON szkola.przedmioty TO uczen;
B. GRANT INSERT, DROP ON szkola.przedmioty TO uczen;
C. GRANT DROP ON szkola.przedmioty TO uczen;
D. GRANT SELECT ON szkola.przedmioty TO uczen;
Odpowiedź GRANT SELECT ON szkola.przedmioty TO uczen jest całkiem niezła. Daje użytkownikowi 'uczen' tylko możliwość przeglądania danych z tabeli 'przedmioty' w bazie danych 'szkola'. To znaczy, że nie może on nic zmieniać ani modyfikować struktury tabeli, co jest spoko, bo zapewnia to większe bezpieczeństwo. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że dobrze jest przydzielać uprawnienia w taki sposób, żeby użytkownicy mieli tylko to, co im naprawdę potrzebne do pracy. W przypadku ucznia, który tylko chce się uczyć i patrzeć na przedmioty, dostęp do operacji takich jak INSERT, UPDATE czy DROP nie ma sensu, bo tylko stwarza ryzyko niekontrolowanych zmian w danych. W edukacji warto ograniczyć dostęp, żeby zachować porządek i uniknąć błędów oraz nadużyć. Więc dobrze, że wybrałeś tę odpowiedź.

Pytanie 38

Rezultatem działania zamieszczonej pętli napisanej w języku PHP jest wypisanie następujących liczb

Ilustracja do pytania
A. od 1 do 10
B. od 10 do 1
C. od 2 do 10
D. od 10 do 2
Pętla for w języku PHP przedstawiona w pytaniu zaczyna od wartości początkowej 10 dla zmiennej iteracyjnej $i. Warunek zakończenia pętli to $i >= 1, co oznacza że pętla będzie działać dopóki wartość $i jest większa lub równa 1. W każdym kroku iteracji następuje dekrementacja zmiennej $i o 1 dzięki operatorowi $i--. W praktyce oznacza to że pętla wypisuje wartości od 10 do 1 w kolejnych liniach. Dekrementacja w pętlach jest często stosowana, kiedy chcemy przechodzić przez elementy w odwrotnej kolejności, co jest przydatne w algorytmach sortowania bądź odwracania danych. Dzięki jasnemu określeniu warunków początkowych, końcowych oraz kroku iteracji pętla for jest jednym z bardziej przejrzystych i zrozumiałych narzędzi w programowaniu. Warto pamiętać o optymalizacji kodu i unikanie nadmiernych iteracji, co jest dobrym standardem w praktykach programistycznych, zwłaszcza w projektach o dużej skali. Pisząc bardziej złożone skrypty, należy pamiętać także o możliwości wystąpienia błędów związanych z nieskończonymi pętlami jeśli warunek zakończenia nie jest poprawnie zdefiniowany.

Pytanie 39

W języku CSS, aby ustalić wewnętrzny górny margines, czyli przestrzeń pomiędzy elementem a jego otaczającym obramowaniem, należy zastosować komendę

A. local-top
B. outline-top
C. padding-top
D. border-top
W języku CSS, aby zdefiniować wewnętrzny górny margines elementu, należy użyć właściwości padding-top. Marginesy wewnętrzne (padding) to przestrzeń, która znajduje się pomiędzy zawartością elementu a jego obramowaniem, co pozwala na stworzenie efektu oddzielenia treści od krawędzi. Wartości padding-top można ustalać w jednostkach takich jak px, em, rem czy %. Na przykład, kod CSS 'padding-top: 20px;' doda 20 pikseli odstępu od górnej krawędzi obramowania do zawartości elementu. Właściwość ta jest standardowo wspierana we wszystkich nowoczesnych przeglądarkach i jest częścią specyfikacji CSS Box Model, która określa, jak przestrzeń jest zorganizowana w obrębie elementów HTML. Użycie padding-top jest kluczowe, gdy chcemy, aby nasza strona była estetyczna i czytelna, co ma istotne znaczenie w projektowaniu responsywnym, gdzie różne urządzenia mogą wymagać różnych wartości paddingu, aby utrzymać spójność wizualną. Poprawne stosowanie padding-top przyczynia się również do lepszej dostępności strony, co jest istotnym aspektem w nowoczesnym web designie.

Pytanie 40

Selektor CSS a:link {color:red} użyty w kaskadowych arkuszach stylów określa

A. pseudoelement
B. identyfikator
C. pseudoklasę
D. klasę
Odpowiedź, którą wybrałeś, to pseudoklasa. W CSS jest to typowa sprawa, bo selektor a:link to właśnie przykład użycia pseudoklas. Dzięki nim możesz stylizować różne elementy na podstawie ich stanu lub tego, jak się zachowują w dokumencie. Na przykład, selektor a:link definiuje styl dla linków, które jeszcze nie zostały odwiedzone - więc jeśli ktoś kliknął na link, zmienia się jego wygląd. Używając pseudoklas, możesz znacznie poprawić estetykę stron i sprawić, że będą bardziej przyjazne dla użytkowników. Pomyśl o takich pseudoklasach jak :hover, co zmienia styl, gdy najedziemy kursorem, albo :active, która wprowadza zmiany podczas klikania. To naprawdę dobra technika, żeby nadać stronom fajny, dynamiczny charakter. Rozumienie pseudoklas to istotna sprawa w web designie, a to, co się zgadza z tym, co mówi W3C, to dodatkowy atut.