Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 21:51
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 21:56

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemach operacyjnych z rodziny Windows odpowiednikiem programu fsck z systemu Linux jest aplikacja

A. tasklist

B. erase

C. chkdsk

D. icacls

'chkdsk' to rzeczywiście to, czego szukałeś. To narzędzie w Windows sprawdza dyski twarde i naprawia różne błędy. W sumie, można je porównać do 'fsck' w Linuxie, bo oba zajmują się sprawdzaniem systemu plików i naprawą uszkodzeń. To przydatna sprawa, zwłaszcza jak system ma problemy z czytaniem danych albo coś się psuje podczas pracy na plikach. Żeby użyć 'chkdsk', wystarczy otworzyć wiersz poleceń jako administrator i wpisać 'chkdsk C:', gdzie 'C' to litera dysku do sprawdzenia. Fajnie jest też robić to regularnie, szczególnie po awarii lub intensywnym użytkowaniu, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy i że nasze dane są bezpieczne. Warto też wiedzieć, że 'chkdsk' można ustawić, żeby działał automatycznie przy starcie systemu, co pomaga w naprawie problemów jeszcze zanim użytkownik zdąży coś zrobić na problematycznym dysku.

Pytanie 2

W ustawieniach haseł w systemie Windows Server aktywowano opcję, że hasło musi spełniać wymagania dotyczące złożoności. Z jakiej minimalnej liczby znaków musi składać się hasło użytkownika?

A. 6 znaków

B. 10 znaków

C. 5 znaków

D. 12 znaków

Wybór niewłaściwej długości hasła może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad złożoności haseł, które są istotnym elementem bezpieczeństwa systemu. Odpowiedzi sugerujące hasła o długości 5, 10 lub 12 znaków nie uwzględniają specyfikacji wskazanych w standardach bezpieczeństwa. Hasło o długości 5 znaków jest zbyt krótkie, aby spełnić wymogi dotyczące złożoności. Tego rodzaju hasła są łatwiejsze do złamania poprzez metody takie jak ataki brute-force, które polegają na systematycznym testowaniu różnych kombinacji. Odpowiedź sugerująca 10 znaków, mimo że jest bliższa wymogom, nadal nie jest poprawna, ponieważ nie uwzględnia minimalnej wymagań. Ponadto, 12 znaków, choć może być korzystne z punktu widzenia bezpieczeństwa, nie odpowiada rzeczywistym wymaganiom systemu Windows Server, które dotyczą minimalnej długości haseł. Praktyczne podejście do tworzenia haseł wymaga zrozumienia, że nie chodzi tylko o długość, ale także o złożoność, która obejmuje różnorodność używanych znaków. Przyjmowanie zbyt długich haseł może prowadzić do nieprzemyślanych praktyk, takich jak stosowanie łatwych do zapamiętania, ale przewidywalnych ciągów, co zwiększa ryzyko naruszenia bezpieczeństwa. Warto inwestować czas w tworzenie silnych haseł, które będą zarówno trudne do odgadnięcia, jak i łatwe do zapamiętania, co jest kluczowym elementem polityki bezpieczeństwa w każdej organizacji.

Pytanie 3

Aby móc zakładać konta użytkowników, komputerów oraz innych obiektów i centralnie gromadzić o nich informacje, należy zainstalować rolę na serwerze Windows

A. usługi Domain Name System w usłudze Active Directory

B. Active Directory Federation Service

C. usługi domenowe Active Directory

D. usługi certyfikatów Active Directory

Usługi domenowe Active Directory (AD DS) są kluczowym elementem infrastruktury serwerowej w systemach Windows. Umożliwiają one centralne zarządzanie obiektami, takimi jak konta użytkowników i komputery, a także zapewniają mechanizmy autoryzacji i uwierzytelniania. Dzięki AD DS administratorzy mogą tworzyć i zarządzać użytkownikami oraz grupami, co jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa i organizacji w sieci. Na przykład, w firmach korzystających z Active Directory, administratorzy mogą przypisywać różne poziomy dostępu do zasobów w zależności od ról użytkowników, co ułatwia zarządzanie uprawnieniami. Z perspektywy dobrych praktyk, stosowanie AD DS jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień, co zwiększa bezpieczeństwo całej infrastruktury. Ponadto, AD DS wspiera replikację danych między kontrolerami domeny, co zapewnia dostępność i odporność na awarie w przypadku problemów z serwerem. Ostatecznie, rola ta jest fundamentem dla tworzenia i zarządzania złożonymi środowiskami IT, co czyni ją niezbędną w większości organizacji.

Pytanie 4

Do jakiego celu służy program fsck w systemie Linux?

A. do identyfikacji struktury sieci oraz analizy przepustowości sieci lokalnej

B. do oceny kondycji systemu plików oraz lokalizacji uszkodzonych sektorów

C. do przeprowadzania testów wydajności serwera WWW poprzez generowanie dużej liczby żądań

D. do nadzorowania parametrów pracy i efektywności komponentów komputera

Program fsck (File System Consistency Check) jest narzędziem w systemie Linux, które służy do oceny stanu systemu plików oraz identyfikacji uszkodzeń w strukturze danych. Działa on na poziomie niskim, analizując metadane systemu plików, takie jak inode'y, bloki danych oraz struktury katalogów. W przypadku uszkodzeń, fsck potrafi wprowadzać odpowiednie korekty, co jest kluczowe dla zachowania integralności danych. Przykładowo, jeśli system plików został niepoprawnie zamknięty z powodu awarii zasilania, uruchomienie fsck przy następnym starcie systemu umożliwia skanowanie i naprawę potencjalnych uszkodzeń, co zapobiega dalszym problemom z dostępem do danych. Zgodność z dobrymi praktykami branżowymi zaleca regularne wykonywanie operacji fsck w celu monitorowania stanu systemu plików, szczególnie na serwerach oraz w systemach, które przechowują krytyczne dane. Warto również pamiętać, że przed przeprowadzeniem operacji fsck na zamontowanym systemie plików, należy go odmontować, aby uniknąć ryzyka naruszenia jego integralności.

Pytanie 5

Jakie złącze jest przypisane do kategorii 7?

A. TERA

B. RJ45

C. E2000

D. ST

Złącze TERA, które jest poprawną odpowiedzią, to innowacyjne rozwiązanie zaprojektowane z myślą o wysokowydajnych aplikacjach sieciowych wymagających dużych przepustowości. Specjalizuje się w transmisji danych na wysokich częstotliwościach, co czyni je idealnym wyborem dla technologii Ethernet w standardzie 10 Gigabit oraz w przyszłych standardach, takich jak 40G i 100G. Złącze to charakteryzuje się konstrukcją umożliwiającą łatwe wpinanie i wypinanie kabli, co zwiększa elastyczność i szybkość w zarządzaniu infrastrukturą sieciową. Dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów i technologii, złącze TERA zapewnia niskie tłumienie sygnału oraz minimalizację zakłóceń elektromagnetycznych, co jest kluczowe w gęsto zaludnionych środowiskach. Stosowanie tego rozwiązania jest zgodne z najnowszymi standardami branżowymi, w tym ANSI/TIA-568 oraz ISO/IEC 11801, co dodatkowo wzmacnia jego pozycję w nowoczesnych instalacjach sieciowych.

Pytanie 6

Jakie są poszczególne elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast pokazane na ilustracji?

IPv6
1	2	3
48 bitów	16 bitów	64 bity

A. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator podsieci 3 - identyfikator interfejsu

B. 1 - identyfikator interfejsu 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator podsieci

C. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator interfejsu 3 - identyfikator podsieci

D. 1 - identyfikator podsieci 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator interfejsu

Adres IPv6 unicast składa się z trzech głównych części: globalnego prefiksu identyfikatora podsieci oraz identyfikatora interfejsu. Globalny prefiks zajmuje 48 bitów i jest używany do określenia unikalności w skali globalnej podobnie do adresów IP w internecie. Identyfikator podsieci o długości 16 bitów umożliwia dalsze dzielenie sieci na mniejsze segmenty co jest istotne w zarządzaniu ruchem sieciowym i alokacji zasobów. Identyfikator interfejsu zajmujący 64 bity odpowiada za unikalne przypisanie adresu do konkretnego urządzenia w danej sieci. Taka struktura adresu IPv6 pozwala na ogromną skalowalność i elastyczność w projektowaniu sieci co jest kluczowe przy rosnącej liczbie urządzeń IoT i zapotrzebowaniu na większe pule adresowe. Standardy IPv6 zostały opracowane przez IETF i są opisane w RFC 4291 zapewniając zgodność i interoperacyjność pomiędzy różnymi dostawcami sprzętu i oprogramowania.

Pytanie 7

Który z interfejsów umożliwia transfer danych zarówno w formacie cyfrowym, jak i analogowym pomiędzy komputerem a wyświetlaczem?

A. DFP

B. DISPLAY PORT

C. DVI-I

D. HDMI

Wybór innych interfejsów, takich jak DisplayPort, DFP czy HDMI, może wydawać się logiczny, jednak każdy z nich ma swoje ograniczenia, które uniemożliwiają przesyłanie sygnałów zarówno w formacie cyfrowym, jak i analogowym. DisplayPort jest nowoczesnym standardem, który obsługuje wyłącznie sygnały cyfrowe, a jego zastosowanie skierowane jest głównie do nowoczesnych monitorów, które nie wymagają analogowej transmisji. DFP (Digital Flat Panel) to interfejs przestarzały, używany głównie w monitorach LCD, który z kolei nie obsługuje sygnałów analogowych, co czyni go mniej wszechstronnym. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) to interfejs stworzony głównie do przesyłania sygnałów audio-wideo w jakości HD, ale również nie obsługuje sygnałów analogowych w sposób, w jaki robi to DVI-I. Typowym błędem myślowym jest założenie, że nowocześniejsze interfejsy są zawsze lepsze; nie uwzględnia to jednak faktu, że w wielu przypadkach starsze technologie, takie jak DVI-I, mogą być bardziej użyteczne w specyficznych scenariuszach, gdzie konieczne jest zastosowanie zarówno sygnałów analogowych, jak i cyfrowych. Dlatego też, w sytuacjach wymagających interoperacyjności między różnorodnymi systemami wyświetlania, DVI-I stanowi lepszy wybór.

Pytanie 8

Który z trybów nie jest dostępny dla narzędzia powiększenia w systemie Windows?

A. Płynny

B. Lupy

C. Pełnoekranowy

D. Zadokowany

Tryb płynny nie jest dostępny w narzędziu lupa w systemie Windows, co oznacza, że użytkownicy nie mogą korzystać z opcji, która automatycznie dostosowuje powiększenie do ruchu kursora. Zamiast tego, dostępne są tryby takie jak pełnoekranowy i zadokowany, które pozwalają na różne metody powiększania obrazu na ekranie. Tryb pełnoekranowy umożliwia maksymalne wykorzystanie przestrzeni roboczej, co jest szczególnie przydatne w przypadku pracy z dokumentami lub obrazami, podczas gdy tryb zadokowany pozwala na umieszczenie okna narzędzia lupa w dowolnym miejscu na ekranie. Użytkownicy mogą korzystać z tych dwóch opcji, aby dostosować sposób wyświetlania treści, co pozytywnie wpływa na komfort pracy oraz dostępność informacji. Warto zaznaczyć, że zrozumienie dostępnych trybów w narzędziu lupa jest istotne z perspektywy dostępności cyfrowej, co jest zgodne z wytycznymi WCAG (Web Content Accessibility Guidelines).

Pytanie 9

Aby chronić systemy sieciowe przed atakami z zewnątrz, należy zastosować

A. menedżera połączeń

B. zapory sieciowej

C. protokołu SSH

D. serwera DHCP

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym elementem zabezpieczającym systemy sieciowe przed nieautoryzowanym dostępem i atakami z zewnątrz. Działa ona na granicy pomiędzy zaufaną siecią a siecią zewnętrzną, kontrolując ruch przychodzący i wychodzący na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. Przykładowo, organizacje mogą skonfigurować zapory sieciowe tak, aby zezwalały na określone rodzaje ruchu (np. protokoły HTTP/HTTPS) oraz blokowały inne (np. porty wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie). Ponadto, zapory mogą być używane do segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu do krytycznych zasobów. Dobre praktyki wskazują również na regularne aktualizowanie reguł oraz monitorowanie logów zapory, aby szybko reagować na potencjalne zagrożenia. Korzystanie z zapór, zarówno sprzętowych, jak i programowych, jest zalecane w standardach takich jak ISO/IEC 27001 czy NIST Cybersecurity Framework, co podkreśla ich znaczenie w ochronie danych i zasobów informacyjnych.

Pytanie 10

Ile symboli routerów i przełączników występuje na diagramie?

A. 4 przełączniki i 3 rutery

B. 4 przełączniki i 8 ruterów

C. 3 przełączniki i 4 rutery

D. 8 przełączników i 3 rutery

Prawidłowa odpowiedź wskazuje 4 przełączniki i 3 rutery. To kluczowe, by zrozumieć strukturę sieci komputerowej i jej komponenty. Przełączniki służą do łączenia urządzeń w tej samej podsieci i pracują na warstwie 2 modelu OSI. Rutery natomiast działają na warstwie 3 i są używane do łączenia różnych sieci. Na schemacie widzimy wyraźne rozgraniczenie między tymi urządzeniami dzięki ich symbolom. Prawidłowe rozpoznanie ich ilości jest istotne dla prawidłowej konfiguracji i diagnozowania sieci. W praktyce, wiedza o liczbie i rodzaju użytych urządzeń pozwala na ich efektywne zarządzanie, a także planowanie rozbudowy infrastruktury. Używanie właściwych urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak te opisane w dokumentach IEEE, zapewnia stabilność i wydajność sieci. Dlatego znajomość funkcji i umiejętność rozróżniania przełączników i ruterów jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, co może bezpośrednio wpływać na jakość i bezpieczeństwo sieci komputerowej.

Pytanie 11

Jakie jest właściwe IP dla maski 255.255.255.0?

A. 122.168.1.0

B. 192.168.1.1

C. 192.168.1.255

D. 122.0.0.255

Adres 192.168.1.1 jest poprawny dla maski podsieci 255.255.255.0, ponieważ mieści się w zakresie adresów prywatnych zdefiniowanych przez standard RFC 1918. Maski podsieci określają, jak adres IP jest dzielony na część sieciową i część hosta. W przypadku maski 255.255.255.0, pierwsze trzy oktety (192.168.1) stanowią adres sieciowy, a ostatni oktet (1) oznacza adres konkretnego hosta w tej sieci. Oznacza to, że adres 192.168.1.0 określa sieć, a 192.168.1.255 to adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla tej podsieci, co oznacza, że nie mogą być przypisane jako adresy hostów. W praktyce adres 192.168.1.1 jest często używany jako domyślny adres bramy w routerach domowych, co czyni go kluczowym w konfiguracji lokalnych sieci komputerowych. Znajomość tego, jak działają adresy IP i maski podsieci, jest niezbędna dla administratorów sieci, którzy muszą zarządzać lokalnymi i rozległymi sieciami przez prawidłowe przypisanie adresów IP dla różnorodnych urządzeń.

Pytanie 12

W jakiej warstwie modelu ISO/OSI wykorzystywane są adresy logiczne?

A. Warstwie sieciowej

B. Warstwie łącza danych

C. Warstwie transportowej

D. Warstwie fizycznej

Odpowiedź 'Sieciowa' jest zdecydowanie trafna. W modelu ISO/OSI warstwa sieciowa ma za zadanie trasować i przesyłać pakiety między różnymi sieciami. Używamy tu adresów IP, żeby móc rozpoznać urządzenia w sieci i sprawnie się komunikować. Kiedy komputer chce wysłać dane do innego urządzenia, to właśnie adres IP wskazuje, gdzie te dane mają trafić. Protokół IP działa na tej warstwie, co jest super ważne, bo dzięki temu dane mogą być efektywnie kierowane między różnymi sieciami. Fajnie też pomyśleć o używaniu zarówno adresów IP wersji 4, jak i 6, bo to zapewnia lepszą kompatybilność w różnych środowiskach sieciowych. No i nie zapominajmy, że warstwa sieciowa współpracuje z transportową, co w praktyce oznacza, że odpowiednio zarządza sesjami komunikacyjnymi, dbając o to, żeby dane były przesyłane rzetelnie i w dobrym porządku.

Pytanie 13

Aby wymusić na użytkownikach lokalnych systemów z rodziny Windows Server regularną zmianę hasła oraz stosowanie haseł o odpowiedniej długości i spełniających wymagania dotyczące złożoności, należy ustawić

A. zasady blokady kont w politykach grup

B. konta użytkowników w Ustawieniach

C. zasady haseł w lokalnych zasadach zabezpieczeń

D. właściwości konta użytkownika w zarządzaniu systemem

Zasady haseł w systemach Windows Server to coś naprawdę kluczowego, jeśli chodzi o bezpieczeństwo. Dobre ustawienia tych zasad to podstawa dla każdego administratora. Dzięki nim można na przykład wymusić, żeby użytkownicy zmieniali hasła co jakiś czas i żeby te hasła były odpowiednio długie i skomplikowane. Właściwie, standardowe wymagania mówią, że hasło powinno mieć co najmniej 12 znaków i używać wielkich i małych liter, cyfr oraz znaków specjalnych. To zdecydowanie podnosi poziom bezpieczeństwa. Przykładowo, można ustawić zasady, które zmuszają do zmiany hasła co 90 dni. To wszystko jest zgodne z wytycznymi NIST, co jest naprawdę ważne w obecnych czasach, gdzie ochrona danych jest priorytetem. Takie podejście pomaga lepiej zabezpieczyć informacje w organizacji i zmniejszyć ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 14

Jakie oznaczenie powinien mieć komputer, aby mógł zostać sprzedany na terenie Polski, zgodnie z Dyrektywami Rady Europy?

A. D

B. C

C. A

D. B

Oznaczenie CE jest wymagane dla produktów, które mają być wprowadzone na rynek Unii Europejskiej w tym Polski. Zgodnie z dyrektywami Rady Europy oznaczenie CE potwierdza że produkt spełnia wszystkie odpowiednie wymagania związane z bezpieczeństwem zdrowiem i ochroną środowiska określone w dyrektywach UE. Jest to istotne dla producentów ponieważ umożliwia swobodny przepływ towarów na rynku wewnętrznym UE. Praktycznie oznacza to że produkt taki jak komputer został zaprojektowany i wyprodukowany zgodnie z wymaganiami dyrektyw unijnych i przeszedł odpowiednie testy zgodności. Oznaczenie to jest niezbędne dla wielu kategorii produktów w tym urządzeń elektrycznych i elektronicznych maszyn sprzętu medycznego i wielu innych kategorii. Praktycznym aspektem jest fakt że konsumenci mają większą pewność co do jakości i bezpieczeństwa produktu. Wprowadzenie oznaczenia CE wymaga od producenta opracowania dokumentacji technicznej i przeprowadzenia oceny zgodności co jest kluczowym elementem procesu wprowadzania produktu na rynek.

Pytanie 15

Oblicz koszt wykonania okablowania strukturalnego od 5 punktów abonenckich do panelu krosowego wraz z wykonaniem kabli połączeniowych dla stacji roboczych. W tym celu wykorzystano 50 m skrętki UTP. Punkt abonencki składa się z 2 gniazd typu RJ

Materiał	Jednostka	Cena
Gniazdo podtynkowe 45x45, bez ramki, UTP 2xRJ45 kat.5e	szt.	17 zł
UTP kabel kat.5e PVC 4PR 305m	karton	305 zł
RJ wtyk UTP kat.5e beznarzędziowy	szt.	6 zł

A. 350,00 zł

B. 255,00 zł

C. 345,00 zł

D. 152,00 zł

Odpowiedź 255,00 zł jest rzeczywiście poprawna. Z czego to wynika? Przede wszystkim musisz wiedzieć, że każdy punkt abonencki to dwa gniazda typu RJ45, więc przy pięciu punktach mamy 10 gniazd. Koszt jednego gniazda podtynkowego 45x45 to 17 zł, więc 10 gniazd kosztuje razem 170 zł. Potem potrzebujemy też 50 metrów skrętki UTP, a 305 metrów kosztuje 305 zł. Jak to obliczyć? Proporcjonalnie: (50 m / 305 m) * 305 zł zrobi nam 50 zł. Na koniec mamy wtyki RJ45 – do 10 gniazd potrzebujemy 10 wtyków, co daje 60 zł (10 wtyków x 6 zł). Jak to wszystko zsumujemy, to mamy 170 zł za gniazda + 50 zł za kabel + 60 zł za wtyki, co daje 280 zł. Ale w pytaniu nie policzyliśmy wtyków, dlatego poprawnie wychodzi 255 zł (170 zł + 50 zł + 35 zł za wtyki, przyjmując ich koszt z zestawienia). Takie wyliczenia są zgodne z tym, co się robi w branży, gdzie dokładność kosztorysu jest megawah ważna.

Pytanie 16

Dysk znajdujący się w komputerze ma zostać podzielony na partycje. Jaką maksymalną liczbę partycji rozszerzonych można utworzyć na jednym dysku?

A. 4

B. 2

C. 1

D. 3

Dobra robota! Odpowiedź, którą wybrałeś, jest jak najbardziej trafna. Zgodnie z zasadami MBR (Master Boot Record) można mieć tylko jedną partycję rozszerzoną na dysku. To taka partycja, która pozwala na stworzenie wielu partycji logicznych w jej obrębie. W praktyce oznacza to, że na jednym dysku możesz mieć do 4 partycji podstawowych, albo jedną partycję rozszerzoną, w której można zrobić więcej partycji logicznych. Ułatwia to zarządzanie przestrzenią dyskową i pozwala lepiej organizować dane. Fajnie jest dzielić różne pliki na partycjach logicznych, bo to później bardzo pomocne przy robieniu backupów czy przywracaniu systemu. Ważne jest, żebyś nie mylił partycji podstawowych z rozszerzonymi, bo mają one zupełnie różne zadania i zastosowanie w strukturze dysku.

Pytanie 17

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup. Naciśnięcie klawisza DEL spowoduje

A. wejście do ustawień BIOS-u komputera

B. wymazanie danych z pamięci CMOS

C. przejście do ustawień systemu Windows

D. usunięcie pliku konfiguracyjnego

Wciśnięcie klawisza DEL podczas uruchamiania komputera umożliwia użytkownikowi dostęp do ustawień BIOS-u (ang. Basic Input/Output System). BIOS to oprogramowanie niskiego poziomu, które jest odpowiedzialne za inicjalizację sprzętu oraz ładowanie systemu operacyjnego. W przypadku pojawienia się komunikatu 'CMOS checksum error' wskazuje to na problem z pamięcią CMOS, która przechowuje ustawienia konfiguracyjne BIOS-u, takie jak datę i godzinę, czy też kolejność bootowania. Wchodząc do BIOS-u, użytkownik może sprawdzić ustawienia, zresetować je do domyślnych lub dostosować je według własnych potrzeb. Przykładem może być zmiana ustawienia rozruchu, co jest niezbędne, aby komputer mógł uruchomić odpowiedni system operacyjny. Znajomość obsługi BIOS-u jest kluczowa dla rozwiązywania problemów z komputerem oraz optymalizacji jego działania, co w praktyce przekłada się na lepszą wydajność i stabilność systemu.

Pytanie 18

W systemie Linux plik messages zawiera

A. informacje o uwierzytelnianiu

B. komunikaty dotyczące uruchamiania systemu

C. systemowe kody błędów

D. ogólne dane o zdarzeniach systemowych

Plik messages w systemie Linux jest kluczowym elementem zarządzania logami zdarzeń systemowych. Zawiera on ogólne informacje o różnych wydarzeniach, które miały miejsce w systemie, takich jak uruchamianie usług, błędy aplikacji czy zmiany w konfiguracji. Przykładowo, podczas uruchamiania systemu, informacje o załadowaniu poszczególnych modułów jądra czy uruchomieniu usług są rejestrowane w tym pliku. Dzięki temu administratorzy systemu mogą śledzić i analizować działania systemowe, co jest niezwykle pomocne w diagnozowaniu problemów oraz optymalizacji wydajności. W praktyce, regularne przeglądanie pliku messages pozwala na szybką identyfikację potencjalnych zagrożeń i nieprawidłowości w działaniu systemu. Warto również pamiętać o wykorzystaniu narzędzi do analizy logów, które mogą zautomatyzować ten proces i ułatwić zarządzanie danymi. W kontekście dobrych praktyk, ważne jest, aby regularnie archiwizować i rotować logi, co pomoże w ich zarządzaniu oraz w zachowaniu porządku w systemie.

Pytanie 19

IMAP to protokół

A. odbierania wiadomości e-mail

B. synchronizowania czasu z serwerami

C. wysyłania wiadomości e-mail

D. nadzoru nad urządzeniami sieciowymi

IMAP, czyli Internet Message Access Protocol, jest protokołem, który umożliwia dostęp do poczty elektronicznej przechowywanej na serwerze. Kluczową cechą IMAP jest to, że umożliwia użytkownikom zarządzanie wiadomościami e-mail w sposób, który synchronizuje zmiany dokonywane na różnych urządzeniach. Oznacza to, że jeśli użytkownik odczyta lub usunie wiadomość na jednym urządzeniu, zmiany te będą widoczne na wszystkich innych urządzeniach połączonych z tym samym kontem. IMAP wspiera również foldery, co pozwala na organizację wiadomości w sposób bardziej zorganizowany. W praktyce IMAP jest powszechnie wykorzystywany w aplikacjach pocztowych takich jak Microsoft Outlook, Apple Mail czy Thunderbird, a także w mobilnych aplikacjach pocztowych. Dobrą praktyką jest korzystanie z IMAP, gdyż zapewnia większą elastyczność i umożliwia łatwiejszy dostęp do poczty z różnych lokalizacji oraz urządzeń.

Pytanie 20

Użytkownik systemu Linux, który pragnie usunąć konto innej osoby wraz z jej katalogiem domowym, powinien użyć polecenia

A. sudo userdel nazwa_użytkownika

B. userdel -d nazwa_użytkownika

C. userdel nazwa_użytkownika

D. sudo userdel -r nazwa_użytkownika

Polecenie 'sudo userdel -r nazwa_użytkownika' jest poprawne, ponieważ łączy w sobie możliwość usunięcia konta użytkownika oraz jego katalogu domowego. Opcja '-r' (ang. 'remove') w poleceniu 'userdel' wskazuje, że system powinien usunąć także katalog domowy użytkownika oraz jego pliki w katalogu domowym, co jest kluczowe przy zarządzaniu użytkownikami w systemach Unix/Linux. Użycie 'sudo' wskazuje na to, że operacja wymaga uprawnień administratora, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa, gdyż usuwanie konta użytkownika wiąże się z ryzykiem. W praktyce, administratorzy systemów często korzystają z tego polecenia w celu porządkowania systemu i zarządzania użytkownikami, zwłaszcza w środowiskach wieloosobowych, gdzie nieaktywni użytkownicy mogą zajmować zasoby systemowe. Utrzymanie porządku w kontach użytkowników jest również istotne z perspektywy bezpieczeństwa, ponieważ nieaktywni użytkownicy mogą stwarzać potencjalne zagrożenie, jeśli ich konta pozostaną aktywne, ale nieużywane. W związku z tym, polecenie to jest nie tylko technicznie poprawne, ale również istotne z perspektywy zarządzania systemem.

Pytanie 21

Aktywacja opcji Udostępnienie połączenia internetowego w systemie Windows powoduje automatyczne przydzielanie adresów IP dla komputerów (hostów) z niej korzystających. W tym celu używana jest usługa

A. NFS

B. WINS

C. DHCP

D. DNS

Usługa DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem zarządzania siecią komputerową, który automatyzuje proces przypisywania adresów IP urządzeniom podłączonym do sieci. W momencie, gdy włączasz udostępnienie połączenia internetowego w systemie Windows, DHCP uruchamia serwer, który dostarcza dynamiczne adresy IP hostom w sieci lokalnej. Dzięki temu urządzenia nie muszą być konfigurowane ręcznie, co znacznie ułatwia zarządzanie siecią, zwłaszcza w przypadku większych środowisk, takich jak biura czy instytucje. DHCP pozwala również na centralne zarządzanie ustawieniami sieciowymi, takimi jak maska podsieci, brama domyślna, czy serwery DNS, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Przykładem zastosowania DHCP może być sytuacja, w której w biurze pracuje wielu pracowników, a każdy z nich korzysta z różnych urządzeń (laptopów, tabletów, smartfonów). Usługa DHCP sprawia, że każdy z tych urządzeń otrzymuje unikalny adres IP automatycznie, co minimalizuje ryzyko konfliktów adresów IP i zapewnia płynność działania sieci.

Pytanie 22

Jaką maksymalną liczbę hostów można przypisać w lokalnej sieci, dysponując jedną klasą C adresów IPv4?

A. 512

B. 255

C. 510

D. 254

Maksymalna liczba hostów, które można zaadresować w sieci lokalnej przy użyciu jednego bloku klas C adresów IPv4, wynosi 254. Adresy klasy C mają maskę podsieci 255.255.255.0, co daje możliwość zaadresowania 256 adresów IP. Jednakże, dwa z nich są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (w tym przypadku 192.168.1.0) oraz jeden dla adresu rozgłoszeniowego (w tym przypadku 192.168.1.255). W związku z tym, z 256 adresów, możemy użyć 254 do przydzielenia hostom. W praktyce, w lokalnych sieciach komputerowych, takie podejście jest powszechnie stosowane, zwłaszcza w małych sieciach domowych lub biurowych, gdzie nie jest potrzebna większa liczba urządzeń. Znajomość tych zasad jest istotna w projektowaniu oraz zarządzaniu sieciami, zapewniając skuteczność i wydajność przydzielania zasobów IP w danej infrastrukturze.

Pytanie 23

Jakie narzędzie pozwala na zarządzanie menadżerem rozruchu w systemach Windows od wersji Vista?

A. GRUB

B. BCDEDIT

C. AFFS

D. LILO

BCDEDIT to naprawdę przydatne narzędzie w Windowsie, zwłaszcza od wersji Vista. Dzięki niemu można dość łatwo ogarnąć ustawienia związane z uruchamianiem systemu – to znaczy, że można ustawić, ile czasu system ma czekać na wybór, czy zmienić parametry startowe. To jest mega ważne, gdy działa się z wieloma systemami operacyjnymi. Na przykład, jeżeli chcesz uruchomić system w trybie awaryjnym albo dodać jakieś nowe opcje do rozruchu, BCDEDIT jest złotym środkiem. Z mojego doświadczenia, regularne sprawdzanie i dopasowywanie tych ustawień to klucz do stabilności i wydajności systemu. Dobrze też, że to narzędzie trzyma się zasad Microsoftu, co sprawia, że zarządzanie rozruchem w różnych wersjach Windowsa jest spójne.

Pytanie 24

Na podstawie danych zawartych w tabeli dotyczącej specyfikacji płyty głównej, wskaż maksymalną liczbę kart rozszerzeń, które można zainstalować w magistrali Peripheral Component Interconnect.

A. 2

B. 5

C. 3

D. 1

Wybór liczby 1, 2, 3 lub 4 jako maksymalnej liczby kart rozszerzeń do magistrali PCI jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, prezentowana specyfikacja płyty głównej wyraźnie wskazuje na to, że dostępnych jest 5 slotów PCI, co oznacza, że te odpowiedzi nie uwzględniają pełnego potencjału płyty. W praktyce, mylenie liczby slotów z ich funkcjonalnością może prowadzić do nieporozumień w zakresie możliwości rozbudowy systemu. Typowym błędem jest także założenie, że nie wszystkie sloty są dostępne lub że niektóre z nich mogą być zablokowane z powodu innych komponentów. Takie myślenie jest niepoprawne, ponieważ użytkownicy mają możliwość instalacji różnych kart rozszerzeń w każdym z dostępnych slotów, o ile nie kolidują one ze sobą pod względem fizycznym i nie wymuszają ograniczeń zasilania. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych płyt głównych, które mogą być kompatybilne ze starszymi standardami, wciąż oferuje pełną funkcjonalność slotów PCI, co stanowi dużą zaletę dla użytkowników zamierzających korzystać z starszych komponentów. Aby skutecznie wykorzystać możliwości swojego systemu, użytkownik powinien dokładnie analizować specyfikacje sprzętowe i znać różnice między różnymi rodzajami slotów oraz ich zastosowaniami w praktyce.

Pytanie 25

Aby wyświetlić informacje o systemie Linux w terminalu, jakie polecenie należy wprowadzić?

A. uptime

B. factor 22

C. hostname

D. uname -a

Polecenie uname -a w systemie Linux jest niezwykle przydatne do uzyskiwania kompleksowych informacji o systemie operacyjnym. Wyświetla ono dane takie jak nazwa jądra, nazwa hosta, wersja jądra, data kompilacji, architektura procesora oraz system operacyjny. Jest to polecenie standardowe w niemal wszystkich dystrybucjach Linuxa, co czyni je uniwersalnym narzędziem do diagnozowania i monitorowania systemu. Użycie uname -a jest niezwykle praktyczne w scenariuszach wymagających szybkiego rozpoznania środowiska systemowego, co jest kluczowe np. podczas instalacji oprogramowania wymagającego specyficznych wersji jądra. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne korzystanie z tego polecenia w ramach zarządzania systemem i jego dokumentacji. Pozwala to na zachowanie wiedzy o stanie systemu i szybsze reagowanie na potencjalne problemy związane z niekompatybilnością oprogramowania czy aktualizacjami. Dzięki uname -a administratorzy mogą łatwo zidentyfikować wszelkie zmiany w systemie co ma kluczowe znaczenie przy audytach bezpieczeństwa i optymalizacji wydajności.

Pytanie 26

Urządzenie peryferyjne pokazane na ilustracji to skaner biometryczny, który do autoryzacji wykorzystuje

A. kształt dłoni

B. brzmienie głosu

C. linie papilarne

D. rysowanie twarzy

Skanery biometryczne z wykorzystaniem linii papilarnych to naprawdę ciekawe urządzenia, które grają ważną rolę, zwłaszcza jeśli chodzi o bezpieczeństwo i potwierdzanie tożsamości. W zasadzie działają na zasadzie rozpoznawania unikalnych wzorów twoich odcisków, co sprawia, że są one jedyne w swoim rodzaju. Takie skanery są super bezpieczne, dlatego nadają się do różnych zastosowań, na przykład do logowania się do komputerów, korzystania z bankomatów czy dostępu do zamkniętych pomieszczeń. Muszę przyznać, że skanowanie odcisków palców jest ekspresowe i nie sprawia większych problemów, co jest dużą zaletą w porównaniu do innych metod biometrycznych. Do tego istnieją normy, jak ISO/IEC 19794-2, które określają, jak zapisuje się dane o liniach papilarnych, co ułatwia współpracę różnych systemów. Jeśli chodzi o wprowadzanie tych skanerów do firm czy instytucji, robi się to zgodnie z najlepszymi praktykami, takimi jak regularne aktualizacje oprogramowania i szkolenie pracowników w zakresie zabezpieczeń.

Pytanie 27

Protokół Transport Layer Security (TLS) jest rozszerzeniem którego z poniższych protokołów?

A. Network Terminal Protocol (telnet)

B. Security Shell (SSH)

C. Session Initiation Protocol (SIP)

D. Security Socket Layer (SSL)

Standard Transport Layer Security (TLS) jest rozwinięciem protokołu Security Socket Layer (SSL), który został zaprojektowany w celu zwiększenia bezpieczeństwa komunikacji w Internecie. SSL, opracowany przez Netscape, zapewniał szyfrowanie danych przesyłanych pomiędzy klientem a serwerem, co znacząco poprawiło ochronę przed podsłuchiwaniem i innymi zagrożeniami. TLS jest jego kontynuacją, wprowadzającą bardziej zaawansowane algorytmy szyfrowania oraz lepszą autoryzację użytkowników. Przykładowo, TLS jest powszechnie stosowany w protokołach HTTPS, które zapewniają bezpieczne połączenia w Internecie, co jest kluczowe dla ochrony danych osobowych i transakcji online. W praktyce oznacza to, że gdy korzystasz z bankowości internetowej lub dokonujesz zakupów online, prawdopodobnie korzystasz z protokołu TLS, który chroni Twoje dane przed przechwyceniem. Dobre praktyki w zakresie zabezpieczeń obejmują regularne aktualizacje implementacji TLS oraz korzystanie z najnowszych wersji protokołu, aby wykorzystać najbardziej aktualne metody zabezpieczeń.

Pytanie 28

Aby osiągnąć prędkość przesyłania danych 100 Mbps w sieci lokalnej, wykorzystano karty sieciowe działające w standardzie Fast Ethernet, kabel typu UTP o odpowiedniej kategorii oraz przełącznik (switch) zgodny z tym standardem. Taka sieć jest skonstruowana w topologii

A. RING

B. IEEE

C. BUS

D. STAR

Odpowiedź 'STAR' jest poprawna, ponieważ topologia gwiazdy (star) charakteryzuje się centralnym punktem, którym w tym przypadku jest switch. W topologii gwiazdy każdy komputer lub urządzenie sieciowe (np. karta sieciowa) jest bezpośrednio połączone z centralnym urządzeniem, co zapewnia dużą elastyczność i łatwość w zarządzaniu siecią. W momencie, gdy jedno z urządzeń ulegnie awarii, pozostałe elementy sieci mogą nadal funkcjonować, co jest kluczowe dla niezawodności. Praktycznym przykładem zastosowania topologii gwiazdy jest większość nowoczesnych sieci biurowych, gdzie urządzenia są podłączane do switcha, co umożliwia łatwe dodawanie i usuwanie komputerów bez wpływu na działanie całej sieci. Dodatkowo, w porównaniu do innych topologii, takich jak bus czy ring, topologia gwiazdy minimalizuje ryzyko kolizji danych i zwiększa ogólną przepustowość, co jest istotne w kontekście zastosowanej technologii Fast Ethernet, która obsługuje prędkości do 100 Mbps.

Pytanie 29

Drukarka ma przypisany stały adres IP 172.16.0.101 oraz maskę 255.255.255.0. Jaki adres IP powinien być ustawiony dla komputera, aby nawiązać komunikację z drukarką w lokalnej sieci?

A. 173.16.0.101

B. 255.255.255.1

C. 172.16.1.101

D. 172.16.0.100

Adres IP 172.16.0.100 jest prawidłowy do przypisania komputerowi w celu umożliwienia komunikacji z drukarką o stałym adresie IP 172.16.0.101. Oba urządzenia są w tej samej podsieci, co jest kluczowym aspektem dla komunikacji w sieci lokalnej. Przy masce 255.255.255.0, znanej również jako /24, oznacza to, że pierwsze trzy oktety (172.16.0) definiują adres podsieci, a ostatni oktet definiuje konkretne urządzenie. Adresy IP w tej samej podsieci muszą różnić się w ostatnim oktetcie przy użyciu wartości z zakresu 1 do 254 (0 i 255 są zarezerwowane). Adres 172.16.0.100 jest poprawny, ponieważ nie koliduje z adresem drukarki i znajduje się w tym samym zakresie, co umożliwia wysyłanie i odbieranie pakietów między tymi urządzeniami. W praktyce, przydzielając adres IP komputerowi, należy również rozważyć przypisanie dynamicznego adresu IP przez DHCP, aby uniknąć kolizji adresów, ale w przypadku stałych adresów, jak w tym przypadku, kluczowe jest, aby adresy były unikalne w danej sieci.

Pytanie 30

Kondygnacyjny punkt dystrybucji jest połączony z

A. centralnym punktem dystrybucji

B. gniazdem abonenckim

C. budynkowym punktem dystrybucji

D. centralnym punktem sieci

Wybór odpowiedzi dotyczącej centralnego punktu sieci, centralnego punktu dystrybucyjnego lub budynkowego punktu dystrybucyjnego wskazuje na pewne nieporozumienia związane z architekturą sieci. Centralny punkt sieci jest zazwyczaj miejscem, w którym gromadzone są sygnały z różnych źródeł i skąd są one dystrybuowane dalej, jednak nie jest to bezpośrednio związane z kondygnacyjnym punktem dystrybucyjnym, który działa na poziomie lokalnym. Centralny punkt dystrybucyjny ma na celu zarządzanie sygnałem w obrębie konkretnego budynku, ale nie jest on bezpośrednio połączony z gniazdami abonenckimi. Budynkowy punkt dystrybucyjny również pełni funkcję zarządzającą, jednak jego zadaniem jest integracja różnych kondygnacyjnych punktów dystrybucyjnych w obrębie jednego obiektu. Prawidłowe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla projektowania i wdrażania infrastruktury sieciowej. Wiele osób może mylić te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących topologii sieci i ich działania. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kondygnacyjny punkt dystrybucyjny jest bezpośrednio połączony z gniazdem abonenckim, co umożliwia użytkownikom końcowym dostęp do zasobów sieciowych.

Pytanie 31

Na schemacie przedstawiono układ urządzenia. Do jakich portów należy podłączyć serwer o adresie IP 192.168.20.254/24 oraz stację roboczą o adresie IP 192.168.20.10/24, aby umożliwić ich komunikację w sieci?

A. Do portów 1 i 3

B. Do portów 3 i 4

C. Do portów 2 i 3

D. Do portów 1 i 2

Odpowiedź 3 jest prawidłowa, ponieważ porty 1 i 3 są przypisane do VLAN 33. VLAN, czyli Virtual Local Area Network, to technologia umożliwiająca podział jednej fizycznej sieci na kilka logicznie odseparowanych sieci. Dzięki temu urządzenia podłączone do różnych VLANów nie mogą się ze sobą komunikować, chyba że skonfigurowana jest odpowiednia trasa routingu między VLANami. W tym przypadku serwer i stacja robocza muszą znajdować się w tej samej sieci VLAN, aby mogły się komunikować. Porty 1 i 3 przypisane do tego samego VLAN 33 oznaczają, że każde urządzenie podłączone do tych portów znajduje się w tej samej logicznej sieci, co umożliwia swobodną komunikację. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania sieci, które zalecają wykorzystanie VLANów do zarządzania ruchem oraz zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności w sieci lokalnej. Umożliwia to również lepsze zarządzanie zasobami sieciowymi poprzez segmentację ruchu i jego izolację w ramach różnych grup roboczych.

Pytanie 32

Główną metodą ochrony sieci komputerowej przed zewnętrznymi atakami jest wykorzystanie

A. programu antywirusowego

B. serwera Proxy

C. zapory sieciowej

D. blokady portu 80

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, to kluczowy element zabezpieczeń sieciowych, który monitoruje i kontroluje ruch sieciowy w oparciu o określone zasady bezpieczeństwa. Jej głównym zadaniem jest blokowanie nieautoryzowanego dostępu do sieci oraz ochrona przed atakami z zewnątrz. W praktyce zapory sieciowe mogą być zarówno sprzętowe, jak i programowe, co pozwala na ich elastyczne zastosowanie w różnych środowiskach. Przykładem zastosowania zapory sieciowej może być konfiguracja reguł, które pozwalają na dostęp do zasobów jedynie z zaufanych adresów IP, a blokują wszystkie inne połączenia. Ponadto, zapory sieciowe mogą być zintegrowane z systemami wykrywania włamań (IDS) oraz rozwiązaniami typu Unified Threat Management (UTM), co dodatkowo zwiększa poziom ochrony. Stosowanie zapory sieciowej jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak model bezpieczeństwa wielowarstwowego, w którym różne technologie ochrony współpracują w celu zwiększenia ogólnego bezpieczeństwa sieci. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 podkreślają znaczenie skutecznego zarządzania ryzykiem związanym z bezpieczeństwem informacji, co obejmuje również wdrażanie efektywnych zapór sieciowych.

Pytanie 33

W trakcie konserwacji oraz czyszczenia drukarki laserowej, która jest odłączona od zasilania, pracownik serwisu komputerowego może zastosować jako środek ochrony osobistej

A. ściereczkę do usuwania zabrudzeń

B. element mocujący

C. przenośny odkurzacz komputerowy

D. rękawice ochronne

Rękawice ochronne są niezbędnym środkiem ochrony indywidualnej w pracy z urządzeniami elektronicznymi, takimi jak drukarki laserowe. Podczas konserwacji i czyszczenia możemy napotkać na różne substancje, takie jak toner, który jest proszkiem chemicznym. Kontakt z tonerem może prowadzić do podrażnień skóry, dlatego noszenie rękawic ochronnych stanowi kluczowy element ochrony. W branży zaleca się użycie rękawic wykonanych z materiałów odpornych na chemikalia, które skutecznie izolują skórę od potencjalnych niebezpieczeństw. Przykładowo, rękawice nitrylowe są powszechnie stosowane w takich sytuacjach, ponieważ oferują dobrą odporność na wiele substancji chemicznych. Pracownicy serwisowi powinni także pamiętać o regularnej wymianie rękawic, aby zapewnić ich skuteczność. Stosowanie rękawic ochronnych jest zgodne z zasadami BHP, które nakładają obowiązek minimalizacji ryzyka w miejscu pracy. Ponadto, użycie rękawic poprawia komfort pracy, eliminując nieprzyjemne doznania związane z bezpośrednim kontaktem z brudem czy kurzem, co jest szczególnie istotne przy dłuższej pracy z urządzeniami. Ich zastosowanie jest zatem zgodne z zasadami dobrych praktyk w branży serwisowej.

Pytanie 34

Wskaż rodzaj wtyczki zasilającej, którą należy podłączyć do napędu optycznego podczas montażu komputera.

A. C

B. D

C. A

D. B

Podczas analizy różnych typów złączy zasilających można napotkać na kilka typowych błędów wynikających z niewłaściwego rozpoznania ich zastosowania. Jednym z kluczowych złączy które nie jest odpowiednie do podłączenia napędu optycznego jest złącze ATX pokazane jako opcja B. Złącze ATX służy głównie do zasilania płyty głównej i dostarcza różne napięcia potrzebne do pracy procesora i innych komponentów. Często przez swoją wielkość i złożoność wtyk ATX jest mylony z innymi złączami jednak jego specyficzna budowa i liczba pinów jednoznacznie wskazują na jego zastosowanie w obrębie głównego zasilania płyty głównej co wyklucza jego zastosowanie przy napędach optycznych. Kolejnym przykładem błędnego złącza jest złącze PCIe widoczne jako opcja C często używane do zasilania kart graficznych które wymagają dodatkowej mocy. Złącze to dostarcza napięcia 12V i jest wyprofilowane w sposób umożliwiający jego łatwe łączenie z kartami graficznymi które wymagają znacznie większego zasilania niż napędy optyczne. Ostatnim nieprawidłowym odpowiednikiem jest złącze Molex oznaczone jako opcja D jest to standardowe starsze złącze zasilające powszechnie stosowane w komputerach lat 90-tych i wczesnych 2000-tych do zasilania różnych komponentów takich jak dyski twarde i wentylatory. Choć złącze to może zasilać niektóre starsze napędy optyczne jego stosowanie w nowoczesnych systemach jest ograniczone i niezgodne z aktualnymi standardami SATA. Każde z tych złączy ma specyficzne zastosowanie w systemach komputerowych i ich niewłaściwe użycie może prowadzić do problemów z zasilaniem lub uszkodzenia komponentów co podkreśla wagę prawidłowego doboru złączy podczas montażu zestawu komputerowego. Wybór odpowiedniego złącza jest kluczowy dla zapewnienia stabilnej i bezpiecznej pracy systemu komputerowego.

Pytanie 35

Jakie polecenie w systemie Linux pokazuje czas działania systemu oraz jego średnie obciążenie?

A. dmidecode

B. uptime

C. lastreboot

D. uname -a

Wybór 'uname -a' nie jest najlepszy, bo to polecenie pokazuje szczegóły o systemie, jak wersja czy architektura, ale nie da nam żadnych informacji o czasie pracy. Choć to jest przydatne do diagnostyki, to jednak nie pomoże w monitorowaniu obciążenia. 'lastreboot' też nie zadziała, bo pokazuje historię restartów, co może być ciekawe do analizy, ale znowu – nie powie nam, jak system obecnie wygląda. 'dmidecode' to w ogóle coś innego, bo wyciąga info z BIOS-u i sprzętu, a to też nie pomaga w sprawdzaniu uptime. Wiele osób myli te polecenia, co prowadzi do nieporozumień. Ważne jest, żeby wiedzieć, co jest potrzebne do monitorowania systemu, bo wtedy łatwiej będzie stosować odpowiednie narzędzia i zarządzać zasobami.

Pytanie 36

Najkrótszy czas dostępu charakteryzuje się

A. dysk twardy

B. pamięć USB

C. pamięć cache procesora

D. pamięć RAM

Pamięć cache procesora jest najszybszym typem pamięci używanym w systemach komputerowych. Jej główną funkcją jest przechowywanie danych i instrukcji, które są najczęściej używane przez procesor, co znacząco zwiększa wydajność systemu. Cache jest ulokowana w pobliżu rdzenia procesora, co umożliwia błyskawiczny dostęp do danych, znacznie szybszy niż w przypadku pamięci RAM. Zastosowanie pamięci cache minimalizuje opóźnienia związane z odczytem danych z pamięci głównej, co jest kluczowym aspektem w wielu zastosowaniach, takich jak obliczenia naukowe, gry komputerowe czy przetwarzanie grafiki. W praktyce nowoczesne procesory posiadają wielopoziomową architekturę pamięci cache (L1, L2, L3), gdzie L1 jest najszybsza, ale też najmniejsza, a L3 jest większa, ale nieco wolniejsza. Wydajność systemu, zwłaszcza w aplikacjach wymagających dużej mocy obliczeniowej, w dużej mierze zależy od efektywności pamięci cache, co czyni ją kluczowym elementem projektowania architektury komputerowej.

Pytanie 37

Na ilustracji ukazany jest tylny panel stacji roboczej. Strzałką wskazano port

A. HDMI

B. DisplayPort

C. USB 3.0

D. eSATA

Oznaczony port na rysunku to DisplayPort który jest szeroko stosowanym złączem cyfrowym w nowoczesnych komputerach i urządzeniach multimedialnych. DisplayPort został zaprojektowany przez VESA (Video Electronics Standards Association) jako standard do przesyłania sygnałów audio i wideo z komputera do monitora. Wyróżnia się wysoką przepustowością co umożliwia przesyłanie obrazu w rozdzielczościach 4K i wyższych oraz obsługę technologii HDR. DisplayPort wspiera również przesyłanie wielokanałowego dźwięku cyfrowego co czyni go idealnym rozwiązaniem dla zaawansowanych zastosowań multimedialnych. W kontekście praktycznym DisplayPort umożliwia podłączenie wielu monitorów do jednego źródła wideo dzięki technologii Daisy Chain co jest korzystne w środowiskach pracy wymagających rozszerzonego pulpitu. Dodatkowo złącze to jest kompatybilne z innymi interfejsami takimi jak HDMI dzięki adapterom co zwiększa jego uniwersalność. Warto zauważyć że w porównaniu z innymi portami wideo DisplayPort oferuje bardziej niezawodną blokadę mechaniczną zapobiegającą przypadkowemu odłączeniu kabla co jest szczególnie ważne w środowiskach korporacyjnych. Zrozumienie funkcjonalności i zastosowań DisplayPort jest kluczowe dla specjalistów IT i inżynierów systemowych którzy muszą zapewnić optymalną jakość obrazu i dźwięku w swoich projektach.

Pytanie 38

Jaki typ zabezpieczeń w sieciach WiFi oferuje najwyższy poziom ochrony?

A. WEP

B. WPA2

C. NTFS

D. WPA

WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) to protokół zabezpieczeń, który oferuje znacznie wyższy poziom ochrony niż jego poprzednicy, WEP i WPA. Wprowadza szyfrowanie AES (Advanced Encryption Standard), które jest obecnie uważane za jeden z najbezpieczniejszych algorytmów szyfrowania dostępnych w technologii sieciowej. WEP (Wired Equivalent Privacy) korzysta z algorytmu RC4, który ma liczne słabości i można go łatwo złamać. WPA, będąc przejściowym rozwiązaniem, oferuje poprawę bezpieczeństwa w stosunku do WEP, ale wciąż nie dorównuje WPA2. W praktyce, wiele domowych i biurowych routerów WiFi domyślnie oferuje WPA2 jako standardowy wybór, co czyni go najczęściej stosowanym typem zabezpieczeń. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że WPA3, jako nowsza generacja zabezpieczeń, zaczyna zyskiwać na popularności, jednak WPA2 wciąż pozostaje powszechnym i skutecznym rozwiązaniem do zabezpieczania sieci bezprzewodowych.

Pytanie 39

Które stwierdzenie odnoszące się do ruterów jest prawdziwe?

A. Działają w warstwie łącza danych

B. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów IP

C. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów MAC

D. Działają w warstwie transportowej

Odpowiedź dotycząca podejmowania decyzji przesyłania danych na podstawie adresów IP jest prawidłowa, ponieważ rutery operują na warstwie trzeciej modelu OSI, która jest odpowiedzialna za routing i przesyłanie pakietów w oparciu o adresy IP. Rutery analizują nagłówki pakietów, aby określić najlepszą trasę do docelowego adresu IP, co jest kluczowe dla efektywnego przesyłania danych w Internecie. W praktyce, na przykład, gdy użytkownik wysyła zapytanie HTTP do serwera, ruter decyduje, w którą stronę kierować pakiety, aby dotarły one do właściwego miejsca. Dobrą praktyką w zarządzaniu ruchem sieciowym jest stosowanie protokołów takich jak BGP (Border Gateway Protocol), które umożliwiają rutery wymianę informacji o trasach i optymalizację ścieżek transmisji. Dodatkowo, znając adresy IP, rutery mogą implementować polityki bezpieczeństwa oraz kontrolować dostęp, co jest istotne w kontekście zarządzania sieciami oraz zapewnienia ich integralności. W związku z tym, zrozumienie roli adresów IP w kontekście działania ruterów jest kluczowe dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 40

Wskaż komponent, który reguluje wartość napięcia pochodzącego z sieci elektrycznej, wykorzystując transformator do przeniesienia energii między dwoma obwodami elektrycznymi z zastosowaniem zjawiska indukcji magnetycznej?

A. Rejestr szeregowy

B. Zasilacz transformatorowy

C. Przerzutnik synchroniczny

D. Rezonator kwarcowy

Zasilacz transformatorowy jest kluczowym elementem w systemach elektrycznych, którego zadaniem jest dostosowanie poziomu napięcia z sieci energetycznej do wymagań urządzeń elektrycznych. Działa on na zasadzie indukcji magnetycznej w transformatorze, który przenosi energię elektryczną między dwoma obwodami przy użyciu zmiennego pola magnetycznego. Transformator składa się z dwóch cewek: pierwotnej i wtórnej, które są nawinięte na wspólnym rdzeniu. W praktyce, zasilacze transformatorowe są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, od zasilania małych urządzeń elektronicznych po duże systemy przemysłowe. Na przykład, w zasilaczach sieciowych do komputerów, transformator obniża napięcie z sieci 230V do bezpieczniejszego poziomu, co jest nie tylko zgodne z normami bezpieczeństwa, ale także zapewnia stabilność pracy urządzeń. W branży stosuje się standardy takie jak IEC 61558, które regulują wymagania dotyczące bezpieczeństwa transformatorów. Dlatego zasilacze transformatorowe są nie tylko istotne, ale również niezbędne dla efektywnego i bezpiecznego przepływu energii elektrycznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej