Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik spedytor
Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 10:20
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 10:30

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zgodnie z regulacją 561/2006 WE maksymalny czas prowadzenia pojazdu w okresie dwóch tygodni nie może być dłuższy niż

A. 90 godzin

B. 108 godzin

C. 112 godzin

D. 80 godzin

Odpowiedź 90 godzin jest poprawna, ponieważ zgodnie z rozporządzeniem 561/2006 WE maksymalny czas prowadzenia pojazdu w rozliczeniu dwutygodniowym nie może przekroczyć właśnie tej wartości. Przepisy te mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach poprzez ograniczenie zmęczenia kierowców, co jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka wypadków. W praktyce, firmy transportowe powinny prowadzić szczegółowe rejestry czasu pracy swoich kierowców oraz czasów prowadzenia pojazdu, aby utrzymać zgodność z przepisami. Przykładowo, planując grafik pracy dla kierowców, menedżerowie powinni uwzględnić nie tylko czas prowadzenia, ale również okresy odpoczynku, które są również regulowane przez przepisy, co pozwoli na efektywne zarządzanie czasem i zasobami ludzkimi. Dobrą praktyką w branży transportowej jest również regularne szkolenie kierowców w zakresie przepisów dotyczących czasu pracy, co zwiększa świadomość i odpowiedzialność za przestrzeganie norm. Dodatkowo, dostosowywanie planów transportowych do wymogów prawnych jest kluczowe dla uniknięcia kar i zapewnienia optymalizacji kosztów operacyjnych.

Pytanie 2

Który środek transportu wykonał największą pracę przewozową [tkm]?

	Środek transportu 1	Środek transportu 2	Środek transportu 3	Środek transportu 4
Odległość przewozu [km]	200	900	600	500
Masa przewiezionego ładunku [kg]	20 000	10 000	19 000	11 000

A. Środek transportu 4

B. Środek transportu 3

C. Środek transportu 2

D. Środek transportu 1

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia pojęcia pracy przewozowej oraz sposobu jej obliczania. W przypadku transportu, praca przewozowa mierzona w tonokilometrach (tkm) jest kluczowym wskaźnikiem efektywności. Mylne podejście do tego zagadnienia często opiera się na subiektywnych przekonaniach o wydajności konkretnego środka transportu, zamiast na rzeczywistych danych. Na przykład, jeśli wybierzemy środek transportu 2 z mniejszą wartością tkm, możemy pomylić jego wydajność z innymi aspektami, takimi jak szybkość czy komfort przewozu. To jednak nie ma wpływu na ostateczny wynik pracy przewozowej, który powinien być obliczany w oparciu o masę i odległość. Typowym błędem jest również pomijanie znaczenia odległości przewozu; nawet największy ładunek przewieziony na krótką odległość wygeneruje mniejszą pracę przewozową niż mniejszy ładunek na dłuższym dystansie. Dlatego kluczowe jest, aby przy ocenie efektywności transportu opierać się na konkretnych danych i analizować różne scenariusze, stosując standardy branżowe, takie jak metody analizy kosztów transportu czy obliczenia efektywności. Ostatecznie, nie wystarczy skupić się tylko na jednym aspekcie transportu; należy holistycznie spojrzeć na całość procesu, aby uzyskać pełen obraz efektywności danego środka transportu.

Pytanie 3

Zgodnie z rozporządzeniem powierzchnia ładowna dla jednego dorosłego konia przewożonego transportem kolejowym powinna wynosić

Konie dorosłe	1,75 m² (0,7 x 2,5 m)
Młode konie (6-24 miesięcy) (do podróży trwającej do 48 godzin)	1,2 m² (0,6 x 2 m)
Młode konie (6-24 miesięcy) (do podróży trwającej ponad 48 godzin)	2,4 m² (1,2 x 2 m)
Źrebięta (0-6 miesięcy)	1 m² (0,6 x 1,8 m)
Kucyki (poniżej 144 cm)	1,4 m² (1 x 1,4 m)

A. 1,75 m2

B. 1,20 m2

C. 2,40 m2

D. 1,40 m2

Wybór odpowiedzi 1,75 m2 jest właściwy, ponieważ zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) NR 1/2005 dotyczącym ochrony zwierząt podczas transportu, powierzchnia ładowna dla jednego dorosłego konia przewożonego transportem kolejowym powinna wynosić dokładnie 1,75 m2. Ta normatywna wartość została ustalona w celu zapewnienia komfortu i bezpieczeństwa zwierząt podczas przewozu. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest odpowiednie planowanie transportu, aby uniknąć przeludnienia, co może prowadzić do stresu, urazów, a nawet śmierci zwierząt. Warto również zaznaczyć, że powierzchnia ta została obliczona z uwzględnieniem standardowych wymiarów koni oraz ich potrzeb w zakresie ruchu i odpoczynku. Dbanie o dobrostan zwierząt w transporcie jest kluczowym elementem w branży transportowej, co podkreśla znaczenie przestrzegania regulacji i standardów. Wszelkie odstępstwa od tych norm mogą prowadzić do problemów prawnych i etycznych, które mogą wpływać na reputację przewoźnika.

Pytanie 4

W przypadku strat lub uszkodzenia towaru, zgodnie z kodeksem cywilnym, roszczenia wynikające z umowy spedycji przedawniają się po upływie

A. jednego roku od dnia, w którym towar miał być dostarczony według umowy

B. dwóch lat od dnia, w którym towar miał być dostarczony zgodnie z umową

C. dwóch lat od daty jego dostarczenia

D. jednego roku od daty j ego dostarczenia

Odpowiedź 'jednego roku od dnia jego dostarczenia' jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, roszczenia z tytułu umowy spedycji, w tym wszelkie roszczenia dotyczące uszkodzeń lub ubytków towaru, przedawniają się po upływie roku od daty dostarczenia towaru. Przykładowo, jeśli towar zostaje dostarczony 1 stycznia 2023 roku, to roszczenie związane z jego uszkodzeniem musi być zgłoszone do 1 stycznia 2024 roku. Ta zasada ma na celu zapewnienie szybkości w dochodzeniu roszczeń oraz ochronę spedycji i przewoźników przed długotrwałymi zobowiązaniami. W praktyce, przedsiębiorstwa spedycyjne powinny dokumentować daty dostarczenia oraz wszelkie stany towaru, aby w przypadku ewentualnych roszczeń móc szybko zidentyfikować termin przedawnienia. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się również zawieranie umów, które jasno określają te terminy oraz procedury zgłaszania roszczeń, co przyspiesza proces rozwiązywania sporów oraz zwiększa przejrzystość relacji między stronami.

Pytanie 5

Dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów mających cztery osie, składających się z dwuosiowego pojazdu samochodowego i dwuosiowej przyczepy, nie może przekraczać

Fragment Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia.
§ 3. 1. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2-13, nie może przekraczać w przypadku: 1) pojazdu składowego zespołu pojazdów: a) przyczepy dwuosiowe – 18 ton, b) przyczepy trzyosiowe – 24 tony; 2) zespołu pojazdów mających 5 lub 6 osi: a) dwuosiowy pojazd samochodowy i trzyosiowa przyczepa – 40 ton, b) trzyosiowy pojazd samochodowy i dwuosiowa przyczepa – 40 ton; 3) pojazdów członowych mających 5 lub 6 osi: a) dwuosiowy ciągnik siodłowy i trzyosiowa naczepa – 40 ton, b) trzyosiowy ciągnik siodłowy i dwu- lub trzyosiowa naczepa – 40 ton, c) trzyosiowy ciągnik siodłowy i trzyosiowa naczepa przewożąca 40-stopowy kontener ISO w transporcie kombinowanym – 44 tony; 4) zespołu pojazdów mających 4 osie, składających się z dwuosiowego pojazdu samochodowego i dwuosiowej przyczepy - 36 ton; 5) pojazdu członowego mającego 4 osie, składającego się z dwuosiowego ciągnika siodłowego i dwuosiowej naczepy, jeżeli odległość pomiędzy osiami naczepy: a) wynosi co najmniej 1,3 m, ale nie więcej niż 1,8 m – 36 ton, b) jest większa niż 1,8 m – 36 ton + 2 tony tolerancji, jeżeli oś napędowa jest wyposażona w opony bliźniacze i zawieszenie pneumatyczne lub równoważne, o którym mowa w § 5c; 6) dwuosiowego pojazdu samochodowego – 18 ton;

Fragment Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia.

§ 3. 1. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2-13, nie może przekraczać w przypadku:
1) pojazdu składowego zespołu pojazdów:
   a) przyczepy dwuosiowe – 18 ton,
   b) przyczepy trzyosiowe – 24 tony;
2) zespołu pojazdów mających 5 lub 6 osi:
   a) dwuosiowy pojazd samochodowy i trzyosiowa przyczepa – 40 ton,
   b) trzyosiowy pojazd samochodowy i dwuosiowa przyczepa – 40 ton;
3) pojazdów członowych mających 5 lub 6 osi:
   a) dwuosiowy ciągnik siodłowy i trzyosiowa naczepa – 40 ton,
   b) trzyosiowy ciągnik siodłowy i dwu- lub trzyosiowa naczepa – 40 ton,
   c) trzyosiowy ciągnik siodłowy i trzyosiowa naczepa przewożąca 40-stopowy kontener ISO w transporcie
      kombinowanym – 44 tony;
4) zespołu pojazdów mających 4 osie, składających się z dwuosiowego pojazdu samochodowego i dwuosiowej
przyczepy - 36 ton;
5) pojazdu członowego mającego 4 osie, składającego się z dwuosiowego ciągnika siodłowego i dwuosiowej
naczepy, jeżeli odległość pomiędzy osiami naczepy:
   a) wynosi co najmniej 1,3 m, ale nie więcej niż 1,8 m – 36 ton,
   b) jest większa niż 1,8 m – 36 ton + 2 tony tolerancji, jeżeli oś napędowa jest wyposażona w opony
      bliźniacze i zawieszenie pneumatyczne lub równoważne, o którym mowa w § 5c;
6) dwuosiowego pojazdu samochodowego – 18 ton;

A. 18 ton.

B. 36 ton.

C. 30 ton.

D. 24 tony.

Podane odpowiedzi, które wskazują na inne wartości dopuszczalnej masy całkowitej, są wynikiem błędnego zrozumienia przepisów dotyczących transportu drogowego. Na przykład, 24 tony oraz 30 ton to wartości, które mogą dotyczyć innych typów pojazdów lub zespołów, ale w przypadku zestawu z dwuosiowym pojazdem i dwuosiową przyczepą, nie są one właściwe. Dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów z czterema osiami wynika z przepisów regulujących maksymalne obciążenia, które mają na celu zapewnienie odpowiedniej stabilności i bezpieczeństwa pojazdów. Wykroczenie ponad te normy może prowadzić do problemów z hamowaniem i manewrowością. Ponadto, często występującym błędem myślowym jest założenie, że zwiększona masa pojazdu nie wpływa na jego dynamikę, co jest nieprawdziwe. W rzeczywistości, każdy dodatkowy kilogram ma znaczenie dla bezpieczeństwa jazdy, szczególnie w trudnych warunkach drogowych. Warto również zauważyć, że różne kategorie pojazdów mają różne normy dotyczące masy całkowitej, co może wprowadzać w błąd osoby, które nie są dobrze zaznajomione z przepisami. Dlatego kluczowe jest zrozumienie konkretnych regulacji odnoszących się do danego zestawu pojazdów, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji oraz konsekwencji prawnych.

Pytanie 6

W tabeli zebrano informacje dotyczące oceny dostawców. Każdy dostawca, który otrzyma poniżej 300 pkt. nie podlega dalszej procedurze oceny. Dostawcy, którzy otrzymali powyżej 300 pkt. zostają zakwalifikowani do grupy B, dostawy z oceną powyżej 350 pkt. uzyskują kwalifikację A. Który dostawca uzyskał kwalifikację A?

Wskaźnik	Terminowość (liczba punktów)	Cena (liczba punktów)	Elastyczność (liczba punktów)	Bezpieczeństwo (liczba punktów)
Dostawca 1	90	50	80	90
Dostawca 2	90	90	100	75
Dostawca 3	75	80	90	85
Dostawca 4	60	70	85	80

A. Dostawca 4.

B. Dostawca 3.

C. Dostawca 1.

D. Dostawca 2.

Wybór złego dostawcy może być spowodowany tym, że nie przeanalizowałeś dokładnie danych. Na przykład, wybierając Dostawcę 1 lub 3, którzy mają mniej niż 350 punktów, nie do końca zrozumiałeś zasady klasyfikacji. Z naszych kryteriów wynika, że dostawca musi mieć ponad 350 punktów, żeby zdobyć kategorię A. W takich sytuacjach często można się pomylić, patrząc tylko na fragmenty informacji i pomijając szerszy kontekst oceny. Nieznajomość kluczowych progów punktowych prowadzi do wniosków, które mogą być niezgodne z systemem oceny. Ważne jest, żeby przed podjęciem decyzji dokładnie sprawdzić wszystkie parametry, żeby uniknąć błędnych interpretacji. Stosowanie metod typu analiza SWOT albo pięć razy „dlaczego” może pomóc zrozumieć, dlaczego niektóre odpowiedzi są błędne i co wpływa na ostateczną ocenę dostawcy. Poza tym, umiejętność analizy danych i ich odpowiedniej interpretacji jest mega istotna w procesie podejmowania decyzji, więc warto zwracać uwagę na detale i pełny kontekst oceny.

Pytanie 7

Firma zakłada przychód ze świadczonych usług transportowych na poziomie 25 000 zł. Jednostkowy koszt wykonania usługi został oszacowany na 0,25 zł za 1 tkm. Jaką ilość pracy przewozowej powinno zrealizować przedsiębiorstwo, aby uzyskać planowany przychód?

A. 100 000 tkm

B. 1 000 tkm

C. 1 100 tkm

D. 10 000 tkm

Aby obliczyć wymaganą pracę przewozową, należy podzielić zakładany przychód przez jednostkowy koszt realizacji usługi. W tym przypadku przychód wynosi 25 000 zł, a koszt jednostkowy to 0,25 zł za 1 tkm. Dzielenie 25 000 zł przez 0,25 zł/tkm daje 100 000 tkm. Oznacza to, że przedsiębiorstwo musi wykonać 100 000 tkm, aby osiągnąć zakładany przychód. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w branży transportowej, gdzie efektywność kosztowa jest kluczowym czynnikiem sukcesu. W praktyce przedsiębiorstwa muszą szczegółowo analizować swoje koszty i przychody, aby optymalizować swoje operacje. Przykłady takiej analizy to m.in. badanie różnych tras przewozowych pod kątem kosztów jednostkowych, co pozwala na zwiększenie rentowności usług przewozowych. Zrozumienie tych zależności jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu transportem i logistyką."

Pytanie 8

Który typ polisy jest stosowany do ubezpieczenia całego strumienia ładunków, a jej postanowienia obejmują cały czas określony w umowie, w trakcie którego objęte ubezpieczeniem są wskazane w umowie rodzaje przesyłek, które są wysyłane lub odbierane przez ubezpieczającego?

A. Polisa generalna

B. Polisa jednostkowa

C. Polisa regresowa

D. Polisa podwójna

Polisa generalna to rodzaj umowy ubezpieczeniowej, która obejmuje wszystkie przesyłki danego ubezpieczającego w określonym czasie, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla firm regularnie transportujących ładunki. W przeciwieństwie do pojedynczej polisy, która dotyczy tylko jednorazowej przesyłki, polisa generalna zapewnia ciągłą ochronę, co może znacznie zredukować koszty administracyjne związane z ubezpieczaniem każdej przesyłki oddzielnie. Dla przykładu, przedsiębiorstwo zajmujące się handlem międzynarodowym, które regularnie importuje i eksportuje towary, może skorzystać z tego rodzaju polisy, aby uprościć proces ubezpieczenia i zapewnić sobie stałą ochronę na wszystkie ładunki w trakcie transportu. Praktyczne zastosowanie polisy generalnej polega nie tylko na ochronie przed utratą lub uszkodzeniem ładunków, ale także na zapewnieniu spokoju umysłu dla właścicieli firm, którzy nie muszą martwić się o każdą pojedynczą transakcję. Z perspektywy standardów branżowych, polisa taka jest zgodna z dobrymi praktykami w zarządzaniu ryzykiem i zabezpieczeniami transportowymi, co czyni ją podstawowym narzędziem dla wielu przedsiębiorstw logistycznych.

Pytanie 9

Jaką grupę znaków reprezentują symbole (np: oznaczające miejsce zamocowania haku) informujące o sposobie traktowania towaru w trakcie transportu i składowania?

A. Niebezpiecznych

B. Manipulacyjnych

C. Reklamowych

D. Handlowych

Odpowiedź 'Manipulacyjnych' jest prawidłowa, ponieważ znaki manipulacyjne są kluczowe w kontekście transportu i magazynowania towarów. Informują one o odpowiednim sposobie obchodzenia się z danym ładunkiem, co jest niezbędne dla zapewnienia jego integralności oraz bezpieczeństwa. Przykłady obejmują znaki informujące o tym, że towar jest kruchy, wymaga ostrożnego traktowania, bądź musi być przewożony w określonej pozycji. Zgodnie z normą ISO 780, znaki te powinny być dobrze widoczne i zrozumiałe, aby minimalizować ryzyko uszkodzeń i strat. Ponadto stosowanie odpowiednich znaków manipulacyjnych jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również dobrym praktyką w logistyce, co przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej. Umożliwiają one wszystkim uczestnikom procesu transportowego, od producentów po odbiorców, zrozumienie specyficznych potrzeb dotyczących traktowania towaru. Ich prawidłowe zastosowanie jest kluczowe dla zachowania jakości i bezpieczeństwa dostarczanych produktów.

Pytanie 10

W konosamencie w sekcji "Consignee" powinno się wpisać

A. nazwę oraz adres odbiorcy towaru

B. miejsce oraz kraj pochodzenia towaru

C. nazwę i adres wysyłającego towar

D. adres oraz podpis przewoźnika

W konosamencie, w rubryce "Consignee", należy podać nazwę i adres odbiorcy ładunku, co jest kluczowe dla prawidłowego przebiegu procesu transportowego. Odbiorca to osoba lub firma, która ma odebrać przesyłkę po jej dostarczeniu. Właściwe wypełnienie tej sekcji jest istotne, aby uniknąć nieporozumień oraz opóźnień w dostawie. Na przykład, w przypadku przesyłek międzynarodowych, błędne dane odbiorcy mogą prowadzić do problemów celnych, a także mogą skutkować zwrotem paczki. Dobre praktyki sugerują, aby podać pełne dane, w tym nazwę, adres, kod pocztowy oraz numer telefonu odbiorcy. Zgodnie z międzynarodowymi standardami transportowymi, takie jak Incoterms, precyzyjne określenie odbiorcy jest kluczowe dla odpowiedzialności za przesyłkę oraz kosztów związanych z jej transportem. Ponadto, znajomość i stosowanie tych zasad nie tylko ułatwia logistykę, ale także przyczynia się do budowania profesjonalnych relacji z partnerami biznesowymi.

Pytanie 11

Jak określa się sposób prowadzenia negocjacji, w którym każda strona zdobywa pewne profity, ale również ponosi określone straty, a wypracowane porozumienie nie spełnia w pełni wymagań ani potrzeb żadnego z negocjatorów, a jedynie gwarantuje utrzymanie dobrych relacji?

A. Manipulacji

B. Kompromisu

C. Dominacji

D. Unikania

Odpowiedź "kompromisu" odnosi się do stylu negocjacji, w którym obie strony dążą do osiągnięcia porozumienia, które przynosi korzyści, ale jednocześnie wiąże się z pewnymi stratami. W praktyce oznacza to, że każda ze stron musi zrezygnować z części swoich oczekiwań, co prowadzi do rozwiązania, które nie zaspokaja w pełni potrzeb żadnej ze stron. Kompromis jest istotnym podejściem w negocjacjach, gdyż umożliwia utrzymanie pozytywnych relacji między stronami, co jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście długoterminowych interakcji biznesowych. Przykładem może być sytuacja, w której dwie firmy negocjują warunki dostawy. Obie strony mogą zgodzić się na obniżenie ceny, ale w zamian za dłuższy czas dostawy. Takie podejście sprzyja współpracy i budowaniu zaufania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie negocjacji. Warto również zaznaczyć, że kompromis nie zawsze musi oznaczać rezygnację z celów; w niektórych przypadkach może to być strategiczne posunięcie, które otwiera drogę do przyszłych korzystnych negocjacji.

Pytanie 12

Rozszerzona koncepcja marketing mix (7P), obok produktu, ceny, dystrybucji i promocji, zawiera

A. koszt

B. ludzi

C. komunikację

D. wygodę

Koncepcja 7P marketing mix rozszerza tradycyjny model 4P, włączając do niego elementy takie jak ludzie, procesy i świadectwa. W kontekście marketingu, ludzie odgrywają kluczową rolę w kreowaniu wartości dla klienta. Oznacza to, że zarządzanie relacjami z pracownikami oraz szkolenie ich w zakresie obsługi klienta, to podstawowe elementy, które wpływają na postrzeganą jakość usługi lub produktu. Na przykład, firma zajmująca się turystyką, w której pracownicy są dobrze wyszkoleni w zakresie komunikacji z klientem, może zwiększyć satysfakcję i lojalność klientów. Dobrze zorganizowany zespół, który potrafi efektywnie współpracować, tworzy pozytywne doświadczenia zakupowe, co jest kluczowe w budowaniu marki. Warto także zauważyć, że w dobie rosnącej konkurencji, inwestycja w ludzi i ich kompetencje nie tylko wzmacnia wizerunek firmy, ale również wpływa na wyniki finansowe poprzez zwiększenie sprzedaży i minimalizację rotacji pracowników. W branży usługowej, gdzie interakcja z klientem jest nieodzowna, ludzie stają się jednym z najważniejszych czynników sukcesu.

Pytanie 13

Firma transportowa ma do przewiezienia 2 400 kartonów o wymiarach (dł. x szer. x wys.) 200 x 200 x 250 mm. Kartony zostały ułożone w czterech warstwach. Ile jednostek ładunkowych paletowych będzie musiała przewieźć firma transportowa?

A. 25 pjł

B. 20 pjł

C. l0 pjł

D. 30 pjł

Odpowiedź 25 pjł jest poprawna, ponieważ w celu obliczenia liczby paletowych jednostek ładunkowych, musimy najpierw określić objętość jednego kartonu oraz całkowitą objętość wszystkich kartonów. Wymiary kartonu wynoszą 200 mm x 200 mm x 250 mm, co daje objętość 10 000 000 mm³. Mamy 2 400 kartonów, co oznacza, że całkowita objętość wynosi 24 000 000 000 mm³. Standardowa paleta euro ma wymiary 1200 mm x 800 mm, co daje powierzchnię 960 000 mm². Przy założeniu, że kartony są układane w czterech warstwach, musimy również uwzględnić wysokość układania. Wysokość całkowita jednego kartonu wynosi 250 mm, a cztery warstwy kartonów mają wysokość 1 000 mm. Obliczając, możemy ustalić, że na jednej palecie zmieści się 2 × 4 kartony w układzie poziomym, co daje 8 kartonów na paletę. Dzieląc całkowitą liczbę kartonów przez liczbę kartonów na paletę, otrzymujemy 2 400 / 8 = 300. Następnie dzielimy 300 przez 12 kartonów na warstwę, co daje 25 paletowych jednostek ładunkowych. Jest to zgodne z praktykami efektywnego załadunku i przestrzeganiem norm transportowych.

Pytanie 14

Ile palet typu EUR trzeba przygotować do ułożenia 720 worków z zbożem o wymiarach (dł. x szer. x wys.) 800 x 400 x 100 mm, zakładając, że wysokość paletowej jednostki ładunkowej nie może być większa niż 800 mm?

A. 20 palet

B. 40 palet

C. 120 palet

D. 80 palet

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych kalkulacji i nieprawidłowego rozumienia wymagań dotyczących wysokości jednostki ładunkowej oraz standardowych wymiarów palet. Często pojawia się mylne założenie, że więcej palet automatycznie zwiększa efektywność transportu, co jest nieprawidłowe. Kluczowym aspektem w tym zadaniu jest przestrzeganie wymagań dotyczących wysokości ładunku, które nie mogą przekraczać 800 mm. Należy również zwrócić uwagę na to, że każda paleta ma ograniczoną pojemność, która zależy od wymiarów układanych towarów oraz ich wysokości. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na 20 lub 80 palet nie uwzględniają pełnych wymiarów worków ani efektywności ich układania. Prowadzi to do błędnego założenia, że zbyt mała lub zbyt duża liczba palet zapewnia odpowiednie rozmieszczenie towarów. Ważne jest również zrozumienie, że standardowe wymiary palet EUR determinują optymalne rozmieszczenie ładunku, co pozwala uniknąć strat przestrzeni i kosztów transportu. W praktyce, w logistyce, umiejętność zoptymalizowanego planowania przestrzeni magazynowej jest kluczowa dla minimalizacji kosztów i maksymalizacji efektywności operacyjnej.

Pytanie 15

Aby przekazać spedytorowi szczegółowe terminy oraz ilości towarów w ramach umowy spedycji, lub w przypadku jej braku, należy wykorzystać

A. list polecający

B. zaświadczenie spedytora

C. list przewozowy

D. zlecenie spedycyjne

Zlecenie spedycyjne to kluczowy dokument w procesie spedycji, który formalizuje zlecenie transportu towarów. Stanowi ono podstawę do podawania spedytorowi konkretnych terminów, ilości oraz rodzaju towarów do przewozu. W praktyce zlecenie spedycyjne powinno zawierać szczegółowe informacje dotyczące odbiorcy, nadawcy, miejsca załadunku oraz rozładunku, a także pożądane terminy dostawy. W przypadku braku umowy spedycji, zlecenie spedycyjne staje się dokumentem, który reguluje relacje między nadawcą a spedytorem, zapewniając jasność wszystkich warunków transportu. W branży spedycyjnej, określenie terminów i szczegółów dostawy na etapie zlecania transportu jest niezbędne do prawidłowego planowania i realizacji usług, co z kolei przyczynia się do efektywności całego łańcucha dostaw. Ponadto, w zgodzie z normami branżowymi, zlecenie spedycyjne powinno być zgodne z przepisami prawa przewozowego oraz regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa w transporcie.

Pytanie 16

Wskaż polisę odpisową CARGO.

Stanowi dowód ubezpieczenia jednej konkretnej przesyłki, na czas przewozu określonym środkiem transportu, na określonej trasie.	Jest stosowana przy ubezpieczeniu całego potoku ładunków. W trakcie okresu, który obejmuje, ochroną ubezpieczeniową są objęte wskazane w umowie rodzaje przesyłek.
Polisa A.	Polisa B.
Obejmuje cały obrót transportowy ubezpieczającego. Poszczególne przesyłki nie muszą być ewidencjonowane. Wystarczy, gdy ubezpieczający poda zakładowi ubezpieczeń co pewien czas wartość tych wszystkich przesyłek, według której oblicza się należną składkę.	Ochroną ubezpieczeniową obejmuje się całą pulę jednorodnych przesyłek, przewożonych określonym rodzajem środków transportowych. Wartość kolejnych przesyłek pomniejsza podaną na początku wartość globalną, aż do wyczerpania całej sumy ubezpieczenia.
Polisa C.	Polisa D.

A. Polisa B.

B. Polisa A.

C. Polisa C.

D. Polisa D.

Wybór innej polisy niż Polisa D. wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące charakterystyki ubezpieczenia Cargo. Polisy A, B i C nie spełniają kluczowych kryteriów, które definiują ten typ ubezpieczenia. Ubezpieczenia transportowe powinny obejmować ryzyka związane z konkretnymi przesyłkami, a także umożliwiać elastyczne zarządzanie sumą ubezpieczenia w miarę realizacji kolejnych transportów. Polisa A, będąca ubezpieczeniem o stałej sumie ubezpieczenia, nie dostosowuje się do zmieniającej się wartości przesyłek. Polisa B i C mogą być bardziej odpowiednie dla innych rodzajów ubezpieczeń, takich jak ubezpieczenia mienia, które nie uwzględniają dynamiki przewozu towarów. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie polisy ubezpieczeniowe transportu są takie same. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że polisa Cargo musi dopasowywać się do rzeczywistych potrzeb przewozu, co jest odzwierciedlone w mechanizmach ubezpieczenia, takich jak możliwość pomniejszania sumy ubezpieczenia w miarę realizacji przesyłek. Takie podejście zwiększa efektywność zarządzania ryzykiem i optymalizuje wydatki na ubezpieczenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 17

Zgodnie z koncepcją marketingową 4P, różnorakie działania realizowane w firmie wpływają na jej otoczenie. W świetle tej zasady, inicjatywy związane z poprawą jakości świadczonych usług spedycyjnych oraz ich innowacyjnością będą częścią

A. produktu

B. ceny

C. dystrybucji

D. promocji

Koncepcja 4P w marketingu, znana jako mix marketingowy, obejmuje cztery kluczowe elementy: produkt, cena, promocja i dystrybucja. W kontekście podnoszenia jakości oferowanych usług spedycyjnych oraz ich innowacyjności, kluczowym elementem jest produkt. W przypadku usług spedycyjnych, jakość i innowacyjność odnoszą się do sposobu, w jaki te usługi są projektowane, realizowane i dostosowywane do potrzeb klientów. Na przykład, firma spedycyjna może wprowadzić nowoczesne systemy śledzenia przesyłek, co zwiększa transparentność procesu oraz zadowolenie klienta. Dobre praktyki w branży sugerują, że innowacyjne podejście do usług, takie jak automatyzacja procesów oraz dostosowywanie oferty do specyficznych potrzeb klientów, stają się kluczowe w budowaniu konkurencyjności na rynku.

Pytanie 18

W naczepie o ładowności 24 t przewożonych jest 33 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Na każdej palecie znajduje się 46 opakowań zbiorczych. W jednym opakowaniu zbiorczym umieszczone są 10 sztuk towaru, z których każdy waży 1,5 kg. Masa własna pojedynczej palety wynosi 25 kg. Jaki jest współczynnik wykorzystania ładowności środka transportu?

A. Około 0,95

B. Około 0,13

C. Około 0,98

D. Około 0,67

Współczynnik wykorzystania ładowności środka transportu oblicza się jako stosunek masy przewożonego ładunku do maksymalnej ładowności pojazdu. W tym przypadku najpierw należy obliczyć masę ładunku. Mamy 33 palety, na każdej ułożonych jest 46 opakowań zbiorczych, a w każdym opakowaniu znajduje się 10 sztuk ładunku. To daje nam 33 * 46 * 10 = 15180 sztuk ładunków. Każdy ładunek waży 1,5 kg, więc całkowita masa ładunku wynosi 15180 * 1,5 kg = 22770 kg. Następnie należy obliczyć całkowitą masę palet: 33 palety * 25 kg = 825 kg. Całkowita masa ładunku łącznie z masą palet wynosi 22770 kg + 825 kg = 23695 kg. Współczynnik wykorzystania ładowności obliczamy jako 23695 kg podzielone przez 24000 kg (ładowność naczepy), co daje około 0,99. Tak więc, odpowiedź 0,98 jest bliska rzeczywistej wartości, co wskazuje na doskonałe wykorzystanie ładowności naczepy, co jest kluczowe w logistyce i transporcie, gdzie maksymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej przekłada się na efektywność kosztową i zmniejszenie śladu węglowego.

Pytanie 19

Na trasie o długości 840 km przewóz jest realizowany przez dwuosobową ekipę, zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców. Pojazd porusza się z przeciętną prędkością eksploatacyjną wynoszącą 56 km/h. O której godzinie najpóźniej powinna rozpocząć pracę załoga, aby pojazd dotarł na odprawę celną o godzinie 20:45?

A. O godzinie 6:30

B. O godzinie 4:15

C. O godzinie 5:00

D. O godzinie 5:45

Odpowiedź o godzinie 5:45 jest prawidłowa, ponieważ umożliwia zrealizowanie trasy 840 km przy średniej prędkości eksploatacyjnej 56 km/h, co jest zgodne z normami przewozu towarów oraz przepisami regulującymi czas pracy kierowców. Obliczając czas przejazdu, używamy wzoru: czas = dystans / prędkość. Zatem czas podróży wynosi 840 km / 56 km/h = 15 godzin. Aby dotrzeć na odprawę celną o godzinie 20:45, załoga musi wyjechać o godzinie 20:45 - 15 godzin = 5:45. W praktyce jest to kluczowe, aby przestrzegać regulacji dotyczących czasu pracy kierowców, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach. Dobrze zorganizowany harmonogram wyjazdów, uwzględniający odpowiednie przerwy oraz odpoczynek, jest istotnym elementem efektywności transportu. Przykładowo, zgodnie z unijnymi regulacjami, kierowcy muszą przestrzegać maksymalnych czasów jazdy oraz minimalnych czasów odpoczynku, co wpływa na optymalizację planowania tras. Dlatego wyjazd o 5:45 jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 20

Który typ transportu w związku z najwyższą ładownością oraz najniższymi kosztami przewozu powinien być wykorzystany do transportu samochodów wyprodukowanych w Japonii, które mają trafić na rynek europejski?

A. Transport powietrzny

B. Transport morski

C. Transport kolejowy

D. Transport samochodowy

Transport morski jest najczęściej stosowanym sposobem przewozu dużych ilości towarów na długich dystansach, zwłaszcza w przypadku produktów takich jak samochody. Główne zalety tego rodzaju transportu to jego wysoka ładowność oraz konkurencyjność kosztowa. Przy przewozie samochodów produkowanych w Japonii do Europy, transport morski umożliwia jednoczesne przewożenie setek pojazdów w kontenerach lub na specjalnych statkach ro-ro (roll-on/roll-off), co znacząco obniża jednostkowe koszty transportu. Przykładem mogą być statki ro-ro, które są zaprojektowane specjalnie do transportu pojazdów, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo transportu. Dodatkowo, transport morski jest zgodny z globalnymi standardami i praktykami branżowymi, co zapewnia wysoką jakość usług i minimalizację ryzyka uszkodzeń towaru. Ponadto, w kontekście zrównoważonego rozwoju, transport morski generuje niższe emisje CO2 na tonokilometr w porównaniu do transportu drogowego czy powietrznego, co czyni go bardziej ekologicznym wyborem.

Pytanie 21

Odbiorca zamówienia, czekając na istotną przesyłkę z zagranicy, otrzymuje od dostawcy wiadomość e-mail z informacją "ready for dispatch". Co to oznacza w kontekście towaru?

A. jest w fazie produkcji

B. jest w procesie dostawy do odbiorcy

C. jest gotowy do wysyłki

D. oczekuje na przechowanie

Odpowiedź "jest gotowy do wysyłki" jest prawidłowa, ponieważ fraza "ready for dispatch" oznacza, że towar został już skompletowany, zapakowany i jest przygotowany do przekazania kurierowi lub innemu podmiotowi odpowiedzialnemu za transport. W praktyce, w kontekście logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw, status ten zazwyczaj wynika z wcześniejszych etapów, takich jak produkcja, kontrola jakości oraz pakowanie. W momencie, gdy dostawca informuje odbiorcę, że towar jest gotowy do wysyłki, oznacza to również, że spełnia on wymagania dotyczące dokumentacji transportowej i jest gotowy do dalszych działań związanych z logistyką, takich jak wybór metody transportu i ustalenie harmonogramu dostaw. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być sytuacja, w której firma logistyczna planuje transport międzynarodowy, a status "ready for dispatch" pozwala jej na przygotowanie odpowiednich dokumentów celnych oraz zorganizowanie transportu w odpowiednim terminie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 22

Spedytor, który zawrze kontrakt spedycyjny z klientem, odpowiada za potencjalne szkody zgodnie z regulacjami

A. umowy CMR

B. kodeksu karnego

C. umowy AETR

D. kodeksu cywilnego

Odpowiedź 'kodeks cywilny' jest jak najbardziej na miejscu. Wiesz, zgodnie z przepisami zawartymi w Kodeksie cywilnym, spedytor ma swoją odpowiedzialność za zadane zlecenie spedycyjne. To wszystko jest opisane w artykułach od 794 do 805, które mówią o umowie spedycji. Spedytor, to nie tylko ktoś, kto przekazuje towar, ale też profesjonalista, który powinien dbać o to, żeby wszystko szło sprawnie i według umowy. Przykładowo, jeśli spedytor zleca transport towaru i ten się uszkadza przez złe pakowanie, to właśnie on może być pociągnięty do odpowiedzialności za te straty. To pokazuje, że spedytorzy muszą trzymać się dobrych praktyk, czyli np. odpowiednio zabezpieczać ładunki i kontrolować ich stan na bieżąco. Tak więc, znajomość Kodeksu cywilnego i wiedza, jak to zastosować w praktyce, są kluczowe, jeśli chodzi o zarządzanie odpowiedzialnością w branży spedycyjnej.

Pytanie 23

Jak wiele ładunków o wadze 25 kg można umieścić na palecie EUR, która waży 20 kg, tak aby całkowita masa brutto pjł nie przekraczała 400 kg?

A. 15 sztuk

B. 14 sztuk

C. 16 sztuk

D. 17 sztuk

Aby obliczyć, ile ładunków po 25 kg można zmieścić na palecie EUR, której masa to 20 kg, musimy pamiętać o całkowitej masie, która nie może przekroczyć 400 kg. Więc robimy to tak: 400 kg minus 20 kg, czyli zostaje nam 380 kg na same ładunki. Potem dzielimy 380 kg przez 25 kg, co daje nam 15,2. No to zaokrąglamy to do 15, bo nie da się mieć ułamkowego ładunku. W praktyce te obliczenia są super ważne w logistyce, bo dobrze zaplanowany ładunek wpływa na transport i bezpieczeństwo w trakcie załadunku. Używając takich standardów jak paleta EUR, trzymamy się norm europejskich, co zdecydowanie ułatwia zarządzanie towarami w transporcie.

Pytanie 24

Jakie działanie na podstawie przedstawionego fragmentu przepisów, może podjąć zleceniodawca w przypadku wystąpienia przeszkód w wykonaniu umowy przewozu z winy przewoźnika?

Fragment Ustawy dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny
Art.782. Wysyłający powinien dać przewoźnikowi wszelkie dokumenty potrzebne ze względu na przepisy celne, podatkowe i administracyjne. Art.783. Jeżeli rozpoczęcie lub dokonanie przewozu dozna czasowej przeszkody wskutek okoliczności dotyczącej przewoźnika, wysyłający może od umowy odstąpić, powinien jednak dać przewoźnikowi odpowiednie wynagrodzenie za dokonaną część przewozu w granicach tego, co na kosztach przewozu oszczędził. Nie wyłącza to roszczenia o naprawienie szkody, jeżeli przeszkoda była następstwem okoliczności, za które przewoźnik ponosi odpowiedzialność. Art.784. Przewoźnik powinien zawiadomić niezwłocznie odbiorcę o nadejściu przesyłki do miejsca przeznaczenia.

Fragment Ustawy dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny

Art.782. Wysyłający powinien dać przewoźnikowi wszelkie dokumenty potrzebne ze względu na przepisy celne, podatkowe i administracyjne.

Art.783. Jeżeli rozpoczęcie lub dokonanie przewozu dozna czasowej przeszkody wskutek okoliczności dotyczącej przewoźnika, wysyłający może od umowy odstąpić, powinien jednak dać przewoźnikowi odpowiednie wynagrodzenie za dokonaną część przewozu w granicach tego, co na kosztach przewozu oszczędził. Nie wyłącza to roszczenia o naprawienie szkody, jeżeli przeszkoda była następstwem okoliczności, za które przewoźnik ponosi odpowiedzialność.

Art.784. Przewoźnik powinien zawiadomić niezwłocznie odbiorcę o nadejściu przesyłki do miejsca przeznaczenia.

A. Odstąpić od umowy płacąc wynagrodzenie za dokonaną część przewozu.

B. Żądać zwrotu całej zaliczki, którą wypłacił przewoźnikowi.

C. Nakazać dostarczenie przesyłki w czasie ustalonym w umowie.

D. Odstąpić od umowy bez zapłaty wynagrodzenia i scedować prawo do dysponowania przesyłką na przewoźnika.

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z art. 783 Kodeksu cywilnego, w przypadku wystąpienia przeszkód w wykonaniu umowy przewozu z winy przewoźnika, zleceniodawca ma prawo odstąpić od umowy. Ważne jest jednak, aby zleceniodawca uiścił wynagrodzenie za tę część przewozu, która została zrealizowana. Taki zapis chroni interesy obu stron, zapewniając, że przewoźnik otrzyma wynagrodzenie za pracę, którą już wykonał, a zleceniodawca nie poniesie pełnych kosztów w przypadku niewykonania usługi. Przykładowo, jeśli przewoźnik napotkał na trudności, które uniemożliwiły mu dostarczenie przesyłki w całości, zleceniodawca może zrezygnować z dalszego wykonania umowy, jednak będzie musiał zapłacić za część transportu, która miała miejsce, co odzwierciedla zasady uczciwego obrotu gospodarczego oraz ochrony prawnej. W praktyce oznacza to, że obie strony powinny być świadome swoich praw i obowiązków, co jest kluczowe w zarządzaniu ryzykiem w branży transportowej.

Pytanie 25

Kwota, którą zleceniodawca usługi spedycyjnej jest zobowiązany uiścić, będąca sumą stawek za poszczególne działania wykonane przez spedytora, określana jest na podstawie

A. ryczałtu spedycyjnego

B. opłaty manipulacyjnej

C. stawek czynnościowych

D. prowizji spedytora

Poprawna odpowiedź to "stawki czynnościowe", ponieważ wysokość należności płaconych przez zleceniodawcę usługi spedycyjnej jest ściśle powiązana z konkretnymi czynnościami wykonywanymi przez spedytora. Stawki czynnościowe to zróżnicowane opłaty, które odnoszą się do poszczególnych działań, takich jak załadunek, rozładunek, magazynowanie czy transport. Przykładowo, gdy spedytor wykonuje kilka czynności w trakcie realizacji zlecenia, każda z nich ma przypisaną określoną stawkę, a suma tych stawek tworzy całkowity koszt dla zleceniodawcy. W praktyce zastosowanie stawek czynnościowych pozwala na bardziej elastyczne i przejrzyste rozliczenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży spedycyjnej. Umożliwia to również lepszą kontrolę kosztów dla zleceniodawców oraz większą odpowiedzialność spedytorów za wykonane usługi. Warto również zauważyć, że stosowanie stawek czynnościowych sprzyja efektywności operacyjnej i transparentności w relacjach biznesowych, co jest kluczowe w kontekście konkurencyjności na rynku usług spedycyjnych.

Pytanie 26

Ile elementów o wymiarach: długość 0,5 m, szerokość 0,4 m i wysokość 1,9 m można ustawić w jednej warstwie na palecie o wymiarach: długość 1100 x szerokość 900 x wysokość 150 mm?

A. 2 elementy

B. 3 elementy

C. 5 elementów

D. 4 elementy

Aby obliczyć, ile sztuk ładunku o wymiarach 0,5 m x 0,4 m x 1,9 m można umieścić na palecie o wymiarach 1100 mm x 900 mm, należy najpierw przeliczyć wszystkie wymiary na te same jednostki. Przekształcając wymiary palety na metry, otrzymujemy 1,1 m x 0,9 m. Następnie możemy obliczyć powierzchnię, jaką zajmuje jeden ładunek: 0,5 m x 0,4 m = 0,2 m². Powierzchnia palety wynosi 1,1 m x 0,9 m = 0,99 m². Dzieląc powierzchnię palety przez powierzchnię jednego ładunku, uzyskujemy 0,99 m² / 0,2 m² = 4,95, co zaokrąglamy do 4, ponieważ nie możemy umieścić części ładunku. W praktyce oznacza to, że na palecie możemy umieścić 4 pełne jednostki towaru w jednej warstwie. Zastosowanie tej wiedzy jest istotne w logistyce, gdzie maksymalne wykorzystanie przestrzeni paletowej przekłada się na efektywność transportu i magazynowania. Dobre praktyki obejmują także planowanie układów palet, co może przyczynić się do redukcji kosztów i optymalizacji procesów.

Pytanie 27

Dokumentem finansowym, który zobowiązuje nabywcę do spłaty długu za zakupione towary, jest

A. faktura

B. oferta

C. zamówienie

D. cennik

Faktura to naprawdę ważny dokument w finansach. Potwierdza, że transakcja się odbyła i że trzeba zapłacić za towar czy usługę. Zawiera różne szczegóły, jak dane sprzedawcy, nabywcy, opis towaru, ilość, cenę jednostkową i ogólną wartość zamówienia. Bez faktury ciężko by było zapanować nad ewidencją finansową czy rozliczeniami podatkowymi, bo każda firma musi je mieć, żeby wszystko było w porządku z przepisami. Na przykład, jak firma A sprzedaje coś firmie B, to wystawia fakturę, a ta faktura jest podstawą do zapłaty w ustalonym terminie. Bez faktury łatwo mogą pojawić się problemy i nieporozumienia, więc jej rola w obiegu gospodarczym jest naprawdę nie do przecenienia.

Pytanie 28

Która polisa jest dowodem ubezpieczenia jednej konkretnej przesyłki tylko na okres jej przewozu wybranym środkiem transportu na określonej trasie?

A. Obrotowa

B. Jednostkowa

C. Odpisowa

D. Generalna

Polisa jednostkowa jest dedykowanym dokumentem ubezpieczeniowym, który ma zastosowanie do konkretnej przesyłki, zabezpieczając ją na czas przewozu jednym określonym środkiem transportu, na ściśle określonej trasie. Jej podstawowym celem jest ochrona przed ryzykiem utraty lub uszkodzenia towarów w trakcie transportu. Z punktu widzenia praktycznego, polisa jednostkowa jest często wykorzystywana przez firmy zajmujące się handlem międzynarodowym oraz logistyką, gdzie specyfika przesyłek wymaga indywidualnego podejścia do ubezpieczeń. Przykładami mogą być sytuacje, gdy firma wysyła drogocenne przedmioty, takie jak dzieła sztuki czy sprzęt elektroniczny, które powinny być objęte ochroną przez cały okres transportu. Użycie polisy jednostkowej w takich przypadkach nie tylko zabezpiecza finansowo nadawcę, ale również spełnia wymagania kontraktowe, które mogą być stawiane przez odbiorców lub instytucje finansowe. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na odpowiedzialność i ochronę interesów wszystkich stron zaangażowanych w proces transportu.

Pytanie 29

Jaką informację o przewozie zleconego ładunku powinien przekazać klient posiadający gestię transportową spedytorowi?

A. Metodę rozliczeń między nadawcą a odbiorcą

B. Warunki dostawy zgodne z zasadami handlowymi

C. Jednostkową cenę ładunku

D. Przewidywane terminy kolejnych transportów ładunków

Wybór 'Warunki dostawy zgodnie z regułami handlowymi' jest jak najbardziej na miejscu. Spedytor naprawdę potrzebuje wiedzieć, jakie są warunki dostawy, bo to właśnie określa, kto co robi w transakcjach transportowych. Reguły handlowe, takie jak Incoterms, jasno mówią, kto ponosi koszty i ryzyko przy przewozie towarów. Z mojego doświadczenia, zrozumienie tych warunków jest kluczowe, żeby operacje logistyczne działały bezproblemowo i żeby uniknąć niepotrzebnych kłótni między nadawcą a odbiorcą. Na przykład, jeśli towar idzie na zasadzie EXW (Ex Works), to sprzedawca nie odpowiada za transport, a odbiorca musi ogarnąć wszystkie formalności związane z przewozem. Wiedza o tym pozwala lepiej planować i wpływa na całą efektywność procesu. W praktyce, znajomość reguł handlowych bardzo ułatwia negocjacje i ustalanie warunków współpracy z innymi, co jest niezbędne w branży transportowej.

Pytanie 30

Zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym przy szerokości pojazdu wynoszącej 2,55 m szerokość ładunku nie może przekraczać

Ustawa Prawo o ruchu drogowym

Art. 61. 6. ładunek wystający poza płaszczyznę obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:

1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm;
2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy;
3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

A. 3,0 m

B. 0,50 m

C. 5,0 m

D. 2,55 m

Zgadza się, masz rację! Według przepisów, szerokość ładunku może wynosić do 3,0 m, kiedy sam pojazd ma 2,55 m. To ważne, bo jeśli przewozisz coś szerokiego, trzeba to dobrze zmierzyć. Na przykład, jak masz długie belki czy maszyny, pamiętaj, żeby całość nie przekroczyła tych 3,0 m. W praktyce fajnie jest zamontować jakieś oznaczenia, żeby inni kierowcy wiedzieli, że coś może wystawać. No i nie zapomnij o flagach ostrzegawczych! To się przydaje, żeby wszyscy byli bezpieczni na drodze, a przepisy są tu jasne.

Pytanie 31

Transport niebezpiecznych materiałów koleją odbywa się zgodnie z regulacjami

A. HAWB

B. RID

C. ATA

D. ADR

RID, czyli Regulamin dotyczący międzynarodowego transportu kolejowego towarów niebezpiecznych, jest kluczowym dokumentem regulującym przewóz materiałów niebezpiecznych transportem kolejowym. Zawiera on szczegółowe przepisy dotyczące klasyfikacji, pakowania, oznakowania i dokumentacji towarów niebezpiecznych. W praktyce oznacza to, że każdy przewoźnik kolejowy musi przestrzegać wytycznych zawartych w RID, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno transportu, jak i osób oraz mienia w jego otoczeniu. Na przykład, przewożenie substancji chemicznych, które są klasyfikowane jako niebezpieczne, wymaga użycia specjalnych wagonów przystosowanych do transportu tego typu ładunków oraz posiadania odpowiednich certyfikatów i dokumentów transportowych, które muszą być dostępne podczas kontroli. Dodatkowo, przedsiębiorstwa zajmujące się transportem kolejowym powinny regularnie szkolić swoich pracowników w zakresie przepisów RID oraz przeprowadzać audyty wewnętrzne, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami.

Pytanie 32

Od pojazdu nabytego w grudniu 2015 roku, którego DMC wynosi 7 t, w roku 2016 należy uiścić podatek od środków transportu?

A. w terminach do 15 lutego i do 15 września

B. w terminie do 15 dnia każdego miesiąca

C. w terminie do 15 dnia każdego miesiąca

D. w terminach do 15 marca i do 30 sierpnia

Wskazane odpowiedzi, które sugerują płatność w terminie do 15 dnia każdego miesiąca, w terminach do 15 marca i do 30 sierpnia, czy też w terminach do 15 lutego i do 15 września są niepoprawne. Kluczowym błędem jest nieznajomość zasadności ustalania terminów płatności podatku od środków transportu, które są jasno określone przez przepisy prawa. Przede wszystkim, podatek ten jest związany z rocznym rozliczeniem, a nie z miesięcznymi terminami, co wprowadza w błąd wielu przedsiębiorców. Właściciele pojazdów mogą myśleć, że konieczność opłacania podatku co miesiąc jest standardową praktyką, co jest nieprawidłowe. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych precyzuje, że dla pojazdów o DMC powyżej 3,5 tony podatek musi być płacony w dwóch ratach, co pozwala na lepsze zarządzanie płynnością finansową przedsiębiorstwa. Dodatkowo, niektórzy mogą nie uwzględniać, że brak znajomości terminów wiąże się z ryzykiem nałożenia odsetek karnych za nieterminowe wpłaty. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przedsiębiorcy dokładnie analizowali przepisy dotyczące podatków oraz korzystali z pomocy doradczej w celu uniknięcia nieporozumień oraz konsekwencji finansowych.

Pytanie 33

Firma zleciła usługę planowania rozmieszczenia 384 szt. opakowań zbiorczych, o wymiarach 200 × 200 × 250 mm (dł. × szer. × wys.) i masie 10 kg każde na paletach o wymiarach 1,2 × 0,8 × 0,144 m (dł. × szer. × wys.) i masie własnej 20 kg. Ile minimalnie jednostek ładunkowych na paletach (pjł) zostanie stworzonych, jeśli maksymalna wysokość pjł nie może być większa niż 1 300 mm, a jej masa całkowita 1 200 kg?

A. 2 pjł

B. 4 pjł

C. 5 pjł

D. 3 pjł

Dobra robota! Odpowiedź to 4 palety, co wynika z tego, jak obliczyliśmy wymagania dotyczące wymiarów i masy. Każda paleta ma 1200 mm długości, 800 mm szerokości i 144 mm wysokości, a maksymalna wysokość całej palety z ładunkiem nie może przekroczyć 1300 mm. Kiedy załadujesz 3 opakowania, które mają 250 mm wysokości, to razem z paletą wychodzi 894 mm. W porządku, mieszczą się w normie. Możemy też włożyć 4 opakowania na jedną paletę, co da nam 1000 mm wysokości razem z paletą, więc też się zgadza. Waga całej palety z 4 opakowaniami to 80 kg (60 kg za opakowania plus 20 kg za paletę), co jest w limicie 1200 kg. Jeśli mamy 384 opakowania, to potrzebujemy 48 palet. Dlatego 4 palety są idealne, bo spełniają wszystkie kryteria. W praktyce, takie obliczenia pomagają w lepszym zarządzaniu przestrzenią w magazynach i transportem, co jest mega ważne, żeby obniżyć koszty i zwiększyć efektywność działań logistycznych.

Pytanie 34

Który dokument wydawany przez spedytora potwierdza przyjęcie towaru do transportu oraz zobowiązuje go do dostarczenia towaru pod określony adres?

A. Zaświadczenie spedytorskie

B. Nota bukingowa

C. List przewozowy

D. Specyfikacja towarowa

Odpowiedzi, które nie dotyczą zaświadczenia spedytorskiego, mają swoje ograniczenia i nie są właściwie dostosowane do kontekstu pytania. Specyfikacja towarowa skupia się głównie na detalach dotyczących samego towaru, takich jak jego wymiary, waga, czy cechy charakterystyczne. Choć jest istotnym dokumentem w procesie transportowym, nie stanowi potwierdzenia przyjęcia towaru do wysyłki ani zobowiązania do jego transportu, co sprawia, że nie spełnia kluczowych funkcji, jakie pełni zaświadczenie spedytorskie. List przewozowy, choć również istotny, jest bardziej związany z przewozem towarów i często używany w kontekście przewozów krajowych i międzynarodowych. Jego rola jest bardziej zbliżona do umowy transportowej, a nie potwierdzenia przyjęcia towaru przez spedytora. Nota bukingowa, z drugiej strony, odnosi się do rezerwacji przestrzeni transportowej i nie ma bezpośredniego związku z samym potwierdzeniem przyjęcia towaru. Używanie niewłaściwych terminów w logistyce i transporcie może prowadzić do nieporozumień i problemów w komunikacji, co z kolei wpływa na efektywność operacyjną. W branży transportowej ważne jest zrozumienie specyfiki każdego dokumentu oraz jego funkcji, aby właściwie zarządzać procesem wysyłki i zapewnić zgodność z obowiązującymi standardami.

Pytanie 35

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 6 października 2003 r. przewóz trzody chlewnej może trwać maksymalnie

§ 31. 1. Czas podróży zwierząt kopytnych środkami transportu drogowego, kolejowego i drogą wodną nie powinien przekraczać 8 godzin.

2. (...)

§ 32. Jeżeli środek transportu drogowego spełnia dodatkowe wymagania, obowiązuje następujący maksymalny czas podróży zwierząt kopytnych, częstotliwość ich karmienia i pojenia oraz częstotliwość i czas trwania obowiązkowych postojów (przerw w podróży):

nieodsadzone cielęta, jagnięta, koźlęta i źrebięta będące na diecie mlecznej oraz nieodsadzone prosięta po 9 godzinach transportu powinny mieć zapewnioną co najmniej godzinną przerwę na pobranie wody i karmy, po upływie której mogą być transportowane kolejne 9 godzin;
świnie mogą podróżować maksymalnie 24 godziny, jeśli środki transportu, w których przewozi się trzodę chlewną, są wyposażone w zbiorniki wody o wystarczającej pojemności, tak aby świnie mogły pić wodę w czasie transportu;
zwierzęta jednokopytne, z wyjątkiem "koniowatych zarejestrowanych", w rozumieniu ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1762), mogą być przewożone maksymalnie 24 godziny, muszą jednak co 8 godzin dostawać wodę i karmę;
pozostałe zwierzęta kopytne po 14 godzinach transportu powinny mieć zapewnioną co najmniej godzinną przerwę na pobranie wody i karmy, po upływie której mogą być transportowane kolejne 14 godzin.

A. 12 godzin.

B. 9 godzin.

C. 14 godzin.

D. 24 godziny.

Wybór odpowiedzi, która wskazuje krótszy czas przewozu niż 24 godziny, jest rezultatem niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących transportu zwierząt. Przepisy te zostały opracowane w celu zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz ochrony ich zdrowia podczas transportu. W przypadku przewozu trzody chlewnej oraz innych zwierząt jednokopytnych, czas maksymalny transportu wynosi 24 godziny. Wiele osób może pomylić tę informację z innymi regulacjami dotyczącymi przewozu innych gatunków zwierząt, co prowadzi do błędnych wniosków. Krótszy czas transportu, taki jak 12, 9 czy jakiekolwiek inne wartości, nie uwzględnia wytycznych, które zostały ustanowione, by zapewnić odpowiednie traktowanie zwierząt w trakcie transportu. Często zdarza się, że osoby zajmujące się hodowlą lub transportem zwierząt nie są świadome, że niewłaściwe postępowanie może prowadzić do krytycznych konsekwencji, takich jak stres, a nawet śmierć zwierząt. Ważne jest, aby nie tylko znać przepisy, ale także rozumieć ich intencje, a więc chronić dobrostan zwierząt. Uczestnicy rynku powinni dążyć do stałego podnoszenia swoich kwalifikacji i znajomości obowiązujących regulacji, aby unikać błędów, które mogą wpłynąć na ich działalność oraz zdrowie przewożonych zwierząt.

Pytanie 36

Jakim rodzajem podatku pośredniego jest w Polsce?

A. podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT)

B. podatek od towarów i usług (VAT)

C. podatek tonażowy

D. podatek leśny

Podatek od towarów i usług (VAT) jest klasycznym przykładem podatku pośredniego, który obciąża konsumentów na etapie zakupu towarów i usług. Jego główną cechą jest to, że nie jest on pobierany bezpośrednio od dochodów czy majątku, lecz od wartości dodanej na każdym etapie obrotu towarem. Z perspektywy przedsiębiorcy, VAT jest podatkiem neutralnym, ponieważ mogą oni odliczać VAT naliczony przy zakupie towarów i usług, co oznacza, że podatek ten jest ostatecznie przenoszony na końcowego konsumenta. W Polsce stawka podstawowa VAT wynosi 23%, ale istnieją też stawki obniżone, takie jak 8% czy 5%, które mają zastosowanie do niektórych produktów i usług, co jest zgodne z unijnymi regulacjami. Zrozumienie mechanizmu VAT jest kluczowe dla przedsiębiorców, ponieważ niewłaściwe zarządzanie tym podatkiem może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych i prawnych. Przykładem zastosowania VAT w praktyce jest sytuacja, gdy restauracja sprzedaje posiłki; nalicza VAT na całą wartość sprzedaży, a następnie odlicza VAT od zakupów surowców. Takie podejście zapewnia przejrzystość i właściwe zarządzanie finansami firmy.

Pytanie 37

Jakie cechy wyróżniają negocjacje miękkie?

A. opóźnianiem terminów rozmów

B. dążeniem do wspólnego znalezienia rozwiązań

C. skupieniem się na osiągnięciu własnych zysków, kosztem drugiej strony

D. intensywnym namawianiem drugiej strony do przyjęcia swojego punktu widzenia

Negocjacje miękkie to podejście, które kładzie nacisk na współpracę i wypracowywanie rozwiązań korzystnych dla obu stron. Kluczowym celem tego typu negocjacji jest dążenie do porozumienia, które zaspokaja potrzeby wszystkich uczestników, a nie tylko jednej strony. Przykładem zastosowania negocjacji miękkich może być sytuacja, w której dwie firmy współpracują nad wspólnym projektem. Zamiast koncentrować się na maksymalizacji własnych zysków, obie strony analizują swoje potrzeby i dążą do wypracowania rozwiązania, które przyniesie korzyści zarówno im, jak i ich klientom. Tego typu podejście jest zgodne z zasadami etyki w negocjacjach, które zalecają uczciwość i przejrzystość, a także budowanie długotrwałych relacji. W kontekście standardów branżowych, negocjacje miękkie są często preferowane w sytuacjach, gdzie długofalowa współpraca i zaufanie są kluczowe, jak na przykład w negocjacjach między partnerami strategicznymi.

Pytanie 38

Formuły handlowe INCOTERMS 2010 takie jak FAS, FOB, CFR i CIF dotyczą wyłącznie transportu

A. powietrznego

B. szynowego

C. drogowego

D. wodnego

Formuły handlowe INCOTERMS 2010, takie jak FAS, FOB, CFR i CIF, są ściśle związane z transportem wodnym. Oznaczają one różne sposoby przenoszenia odpowiedzialności i kosztów pomiędzy sprzedawcą a kupującym. Na przykład, w przypadku FOB (Free on Board), sprzedawca dostarcza towary na pokład statku, co oznacza, że ryzyko i koszty przechodzą na kupującego w momencie, gdy towary przekraczają burtę statku. Podobnie, w przypadku CFR (Cost and Freight), sprzedawca ponosi koszty transportu do portu docelowego, ale ryzyko przechodzi na kupującego w momencie załadunku towaru na statek. CIF (Cost, Insurance and Freight) dodatkowo wymaga od sprzedawcy zapewnienia ubezpieczenia towarów w trakcie transportu. Zrozumienie tych terminów jest kluczowe w handlu międzynarodowym, ponieważ pozwala na dokładne określenie obowiązków i odpowiedzialności stron.

Pytanie 39

Która z formuł INCOTERMS 2010 nakłada na sprzedającego obowiązek dostarczenia towaru na pokład statku, zawarcia umowy przewozu drogą morską oraz pokrycia kosztów związanych z transportem do miejsca przeznaczenia, podczas gdy kupujący ma obowiązek przejęcia odpowiedzialności za przesyłkę od chwili, gdy znajdzie się ona na statku?

A. FCA

B. CFR

C. DAP

D. CIP

Odpowiedź CFR (Cost and Freight) jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z tą formułą INCOTERMS 2010, sprzedający jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru na statek oraz za pokrycie kosztów transportu do portu przeznaczenia. Sprzedający zobowiązany jest także do zawarcia umowy przewozu, co oznacza, że organizuje transport morski oraz ponosi związane z tym koszty. Od momentu, gdy towar zostaje załadowany na statek, ryzyko przenosi się na kupującego. Oznacza to, że kupujący przejmuje odpowiedzialność za ewentualne straty lub uszkodzenia towaru w trakcie transportu. Przykładem zastosowania CFR jest sytuacja, w której firma importująca zamawia maszyny przemysłowe z zagranicy i sprzedający umieszcza je na statku, a następnie organizuje transport do portu docelowego, natomiast kupujący jest odpowiedzialny za wszelkie kwestie związane z odbiorem towaru oraz jego dalszym transportem do miejsca docelowego. Tego rodzaju zrozumienie warunków dostawy jest kluczowe w międzynarodowym handlu, aby uniknąć potencjalnych konfliktów i nieporozumień.

Pytanie 40

Który typ ubezpieczenia chroni przed stratami wynikającymi z przypadkowych zdarzeń dotyczących ilości i jakości towaru podczas jego załadunku, przeładunku, transportu oraz składowania?

A. Casco

B. Cargo

C. OC

D. NW

Ubezpieczenie Cargo jest specjalistycznym rodzajem polisy, która chroni ładunek w trakcie transportu oraz związanych z nim procesów logistycznych, takich jak załadunek, przeładunek i składowanie. Obejmuje ono straty powstałe w wyniku zdarzeń losowych, takich jak wypadki drogowe, kradzieże, uszkodzenia spowodowane warunkami atmosferycznymi czy inne nieprzewidziane sytuacje. Dzięki ubezpieczeniu Cargo, przedsiębiorcy mogą zabezpieczyć się przed finansowymi skutkami ewentualnych strat, co jest kluczowe w branży transportowej i logistycznej. Przykład praktyczny to firma zajmująca się importem towarów, która decyduje się na wykupienie polisy Cargo dla swoich przesyłek morskich. W przypadku uszkodzenia ładunku w trakcie transportu, ubezpieczenie wynagrodzi straty, co pozwala na minimalizację ryzyka finansowego. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się analizowanie ryzyk związanych z konkretnymi rodzajami ładunków i wybieranie odpowiednich klauzul ubezpieczeniowych, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo dla przewożonego towaru.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej