Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 11:55
  • Data zakończenia: 19 grudnia 2025 12:04

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Jaką grubość warstwy ziemi trzeba zabezpieczyć podczas wykonywania działań ziemnych?

A. od 60 cm do 90 cm
B. od 31 cm do 59 cm
C. od 5 cm do 9 cm
D. od 10 cm do 30 cm
Odpowiedź 'od 10 cm do 30 cm' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi prowadzenia robót ziemnych, minimalna grubość warstwy ziemi, którą należy zabezpieczyć, wynosi właśnie od 10 cm do 30 cm. Zabezpieczenie tej warstwy jest kluczowe dla ochrony środowiska oraz zapobiegania erozji i zanieczyszczeniu gleby. W praktyce oznacza to, że podczas wykopów, budowy lub innych prac ziemnych, należy zachować ostrożność, aby nie zakłócać struktury gleby, co może prowadzić do problemów z jej nośnością i stabilnością. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie placów budowy, gdzie odpowiednie zabezpieczenie gruntu pozwala na zachowanie jego jakości oraz minimalizowanie wpływu na otaczające środowisko. Standardy takie jak PN-EN 1997-1 dotyczące geotechniki oraz wytyczne dotyczące ochrony środowiska jasno określają, jak należy postępować z urobkiem ziemi, aby zminimalizować ryzyko degradacji gleby.

Pytanie 4

Jaką ilość mieszanki betonu żwirowego należy przygotować do budowy sześciennego cokołu o wymiarach 50 x 50 x 100 cm?

A. 0,250 m3
B. 2,500 m3
C. 0,500 m3
D. 0,025 m3
Aby obliczyć potrzebną ilość mieszanki betonu żwirowego do wykonania sześciennego cokołu o wymiarach 50 x 50 x 100 cm, należy najpierw przeliczyć wymiary na metry: 50 cm = 0,5 m, 100 cm = 1 m. Następnie obliczamy objętość cokołu, korzystając ze wzoru na objętość prostopadłościanu, który jest równy długość x szerokość x wysokość. W naszym przypadku objętość wynosi: 0,5 m x 0,5 m x 1 m = 0,25 m³. W praktyce jest to istotna umiejętność przy planowaniu budowy elementów betonowych, gdzie dokładność obliczeń ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania marnotrawstwu materiału oraz dla zapewnienia stabilności konstrukcji. W budownictwie powszechnie stosuje się normy, które wskazują, jak należy przygotować mieszankę betonową, w tym proporcje składników oraz metody mieszania, co ma fundamentalne znaczenie dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 5

W jakim stuleciu zaczęły się tworzyć ogrody o specyficznym układzie dróg obwodnicowych, znanym również jako obwarzankowy?

A. w XVI wieku
B. w XIX wieku
C. w XVII wieku
D. w XVIII wieku
Odpowiedzi takie jak XVII, XVIII czy XVI wiek nie uwzględniają odpowiednich kontekstów historycznych i kulturowych, w jakich rozwijał się styl ogrodów obwarzankowych. W XVII wieku dominowały ogrody formalne, znane z precyzyjnych układów geometrycznych, które były charakterystyczne dla stylu francuskiego. Wówczas, zamiast obwodnic, stawiano na symetrię i porządek, co nie sprzyjało powstawaniu ogrodów z luźniejszymi układami dróg. Z kolei XVIII wiek przyniósł rozwój ogrodów krajobrazowych, ale sama koncepcja obwarzankowa nie była jeszcze w pełni rozwinięta. W XVI wieku, który charakteryzował się renesansowym podejściem do ogrodów, skupiano się głównie na klasycznych wzorcach europejskich, co również nie prowadziło do powstawania układów dróg obwodnicowych. Typowe błędy myślowe, prowadzące do tych niepoprawnych odpowiedzi, obejmują mylne utożsamienie różnych stylów ogrodowych z ich funkcjami oraz niewłaściwe odniesienie do czasów historycznych. Zrozumienie ewolucji ogrodów i ich układów wymaga znajomości kontekstu społeczno-kulturowego danego okresu, co pozwala na dokładniejsze przypisanie charakterystycznych cech do odpowiednich stuleci.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Typowym materiałem wykorzystywanym w budownictwie ogrodów w stylu angielskim jest

A. lepiszcze bitumiczne.
B. bloczek silikatowy.
C. cegła ceramiczna.
D. kamienna kostka.
Wybór innych materiałów budowlanych, takich jak kostka kamienna, bloczek silikatowy czy lepiszcze bitumiczne, nie jest odpowiedni dla ogrodów w stylu angielskim, głównie z powodu ich estetyki i właściwości użytkowych, które mogą nie współgrać z zamierzonym charakterem przestrzeni. Kostka kamienna, choć trwała i elegancka, często kojarzona jest z nowoczesnymi podejściami do architektury krajobrazu, a jej zastosowanie w stylu angielskim może prowadzić do zbytniej surowości i braku harmonii z naturalnym otoczeniem. Bloczek silikatowy, z kolei, jest materiałem przemysłowym, który nie ma tradycyjnych konotacji w kontekście ogrodów angielskich, a jego wygląd jest bardziej surowy i nieprzyciągający, co może zaburzyć organiczny i romantyczny charakter przestrzeni. Lepiszcze bitumiczne, używane zazwyczaj w budownictwie drogowym, w ogóle nie nadaje się do zastosowania w ogrodach. Jego właściwości nie tylko nie odpowiadają wymaganiom estetycznym, ale także mogą być szkodliwe dla środowiska naturalnego. Tego rodzaju materiały, zamiast wprowadzać do ogrodu harmonijną atmosferę, mogą tworzyć nieprzyjemną i nienaturalną przestrzeń, co jest sprzeczne z założeniami stylu angielskiego, który opiera się na naturalności, subtelności i pięknie otoczenia. Dlatego tak istotne jest świadome dobieranie materiałów, które współgrają z koncepcją i stylem ogrodu, aby uzyskać efekt spójnej i estetycznie zharmonizowanej przestrzeni.

Pytanie 9

Jakie wartości skali są rekomendowane do realizacji projektu detalu ilustrującego połączenie słupa drewnianego z elementem kotwiącym?

A. 1:250, 1:500
B. 1:100, 1:150
C. 1:50, 1:100
D. 1:5, 1:10
Wybór skali 1:5 i 1:10 jest odpowiedni do wykonania szczegółowego projektu detalu, który pokazuje łączenie słupa drewnianego z elementem kotwiącym. Takie skale umożliwiają przedstawienie detali konstrukcyjnych z dużą precyzją, co jest kluczowe w projektowaniu i budowie. Detale takie jak połączenia, wymiary oraz zastosowane materiały muszą być jasno przedstawione, aby wykonawcy mogli dokładnie zrealizować zamierzenia projektowe. W praktyce, przy skali 1:5 można zobaczyć szczegóły np. otworów na śruby, zastosowanych wkładek czy też kształtów elementów, co jest niezbędne do prawidłowego wykonania konstrukcji. W przypadku większych skali, takich jak 1:50 lub 1:100, detale te mogą być zbyt małe, co prowadzi do nieporozumień i błędów w realizacji. Zgodnie z normami projektowymi, szczegółowe rysunki wykonawcze powinny być przygotowane w dużych skalach, aby zapewnić właściwą interpretację i wykonanie. Dobre praktyki w projektowaniu zalecają również uwzględnienie odpowiednich tolerancji, co również można lepiej oddać w mniejszych skalach.

Pytanie 10

Fundamentalnym zestawem materiałów budowlanych do tworzenia ścieżek w barokowym ogrodzie są:

A. pospółka, piasek, kostka granitowa
B. tłuczeń kamienny, miał kamienny, żwir
C. tłuczeń kamienny, żwir, lepiszcze bitumiczne
D. tłuczeń ceglany, piasek, płyta kamienna
W analizowanych odpowiedziach pojawiają się różne materiały, które nie są optymalne do budowy ścieżek w barokowych ogrodach. Pospółka, będąca mieszanką różnych frakcji i często stosowana w budownictwie drogowym, nie zapewnia odpowiedniej estetyki ani trwałości, które są kluczowe w kontekście barokowego ogrodu. Kostka granitowa, chociaż wytrzymała, wprowadza do przestrzeni ogrodowej zbyt duży element sztuczności i nie harmonizuje z naturalnym charakterem barokowej kompozycji. Lepiszcze bitumiczne to materiał typowy dla nowoczesnych nawierzchni drogowych, które niestety nie są zgodne z ideałami estetycznymi epoki baroku, gdzie preferowano materiały naturalne. Tłuczeń ceglany, mimo że jest ciekawym materiałem, również nie pasuje do klasycznych zasad projektowania barokowego ogrodu, który opierał się na sprawdzonych, naturalnych surowcach. Błędem myślowym w odniesieniu do tych odpowiedzi jest podejście oparte na myśleniu o funkcjonalności bez uwzględnienia kontekstu historycznego oraz estetycznego. W barokowych ogrodach kluczowe jest połączenie estetyki z funkcjonalnością, co wymaga starannego doboru materiałów, które nie tylko będą praktyczne, ale również podkreślą piękno ogrodu.

Pytanie 11

Do której czynności należy użyć pokazanego na ilustracji narzędzia?

Ilustracja do pytania
A. Murowania.
B. Szlifowania.
C. Tynkowania.
D. Fugowania.
Kielnia fugowa, przedstawiona na ilustracji, jest kluczowym narzędziem w procesie fugowania, który polega na wypełnianiu spoin między płytkami ceramicznymi lub cegłami. Fugowanie jest istotnym etapem w budownictwie, ponieważ nie tylko wpływa na estetykę wykończenia, ale także zapewnia ochronę przed wilgocią oraz zanieczyszczeniami. Używając kielni fugowej, fachowiec precyzyjnie aplikuje zaprawę w szczeliny, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń i zwiększa trwałość konstrukcji. W praktyce, optymalne wyniki uzyskuje się, stosując odpowiednie techniki aplikacji, jak np. pod kątem, co pozwala na równomierne rozłożenie materiału. Dobrą praktyką jest również wybór zaprawy odpowiedniej do specyfiki materiałów, z których wykonana jest powierzchnia, co wpływa na jakość i trwałość wykonania. W branży budowlanej zaleca się również przestrzeganie norm dotyczących szerokości spoin, co odpowiada zarówno estetyce, jak i funkcjonalności wykończenia.

Pytanie 12

Najbardziej wytrzymałym materiałem stosowanym przy budowie ścieżki w ogrodzie jest

A. cegła budowlana
B. płyta betonowa
C. łupek kamienny
D. kostka granitowa
Cegła budowlana, choć popularna, nie jest materiałem optymalnym do budowy ścieżek w ogrodzie. Jej kruchość i podatność na uszkodzenia mechaniczne sprawiają, że w warunkach zmienności pogody, a zwłaszcza w obliczu mrozu, może łatwo pękać i tracić swoje właściwości. Cegła jest materiałem ceramicznym, który wykazuje ograniczoną odporność na wilgoć, co prowadzi do wchłaniania wody i szkodliwych procesów, takich jak zamrażanie i rozmarzanie. Łupek kamienny, mimo że jest estetyczny, nie dorównuje kostce granitowej pod względem trwałości. Z czasem łupek może ulegać erozji oraz spękaniu, co czyni go mniej odpowiednim wyborem. Płyta betonowa, chociaż oferująca pewną wytrzymałość, często jest mniej estetyczna i może z czasem tracić na jakości, np. przez pojawiające się pęknięcia. Wybór odpowiedniego materiału do budowy ścieżek w ogrodzie powinien być oparty na analizie nie tylko estetyki, ale przede wszystkim trwałości i funkcjonalności, co często prowadzi do błędnych wyborów, wynikających z niedostatecznego zrozumienia długoterminowych konsekwencji użycia każdego z wymienionych materiałów.

Pytanie 13

Betonową palisadę używaną do budowy schodów terenowych należy osadzić na głębokości

A. 1/2 wysokości elementu
B. 2/3 wysokości elementu
C. 1/3 wysokości elementu
D. 1/4 wysokości elementu
Wybór niewłaściwej głębokości zakopania palisady betonowej, jak sugerują inne odpowiedzi, może prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych. Zakopanie palisady na głębokość 1/3 wysokości elementu jest niewystarczające i może skutkować niestabilnością, ponieważ większość elementu pozostaje na powierzchni, co czyni konstrukcję podatną na przesunięcia pod wpływem obciążeń. Wykopanie palisady na głębokość 1/2 wysokości również nie zapewni odpowiedniej stabilności, zwłaszcza w warunkach niekorzystnych, takich jak grunt mokry czy skłonny do osuwisk. Z kolei wybór 1/4 wysokości elementu to podejście skrajnie nieodpowiedzialne, które w praktyce nie ma uzasadnienia w standardach budowlanych i prowadzi do szybkiego zużycia oraz uszkodzeń konstrukcji. Zdarza się, że osoby podejmujące takie decyzje kierują się intuicją lub brakiem wiedzy w zakresie inżynierii budowlanej, co w konsekwencji skutkuje nieprawidłowym oszacowaniem wymagań dotyczących stabilności. Warto również zauważyć, że różnorodność warunków gruntowych może wpłynąć na decyzje dotyczące głębokości zakopania. Z tego względu, w przypadku projektowania schodów terenowych, zawsze należy kierować się zasadami inżynieryjnymi oraz standardami budowlanymi, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz trwałość konstrukcji.

Pytanie 14

Jaki instrument służy do pomiaru różnic wzniesień na terenie?

A. Libella
B. Niwelator
C. Węgielnica
D. Dalmierz
Niwelator to precyzyjny przyrząd geodezyjny stosowany do pomiaru różnic wysokości między punktami w terenie. Jego działanie opiera się na zasadzie poziomowania, co pozwala na uzyskanie dokładnych wyników niezależnie od ukształtowania terenu. Niwelatory są powszechnie wykorzystywane w budownictwie, inżynierii lądowej oraz geodezji. Przykładem zastosowania niwelatora jest określenie poziomu fundamentów budynku, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności konstrukcji. W praktyce inżynieryjnej niwelatory optyczne oraz elektroniczne umożliwiają pomiary na dużych odległościach, co jest istotne przy projektowaniu dróg, mostów czy innych obiektów inżynieryjnych. Warto również wspomnieć o standardach geodezyjnych, które regularnie podkreślają znaczenie precyzyjnego pomiaru różnic wysokości dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa realizowanych inwestycji.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Który element w ogrodzie ma jedynie funkcję dekoracyjną?

A. Pergola
B. Murek
C. Ławka
D. Rzeźba
Rzeźba ogrodowa to element, który pełni wyłącznie funkcję estetyczną, mając na celu wzbogacenie wizualne przestrzeni. Rzeźby mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak kamień, metal czy ceramika, co pozwala na ich dostosowanie do stylu ogrodu oraz indywidualnych upodobań właściciela. W ogrodach o tematyce klasycznej rzeźby przedstawiają często postacie mitologiczne lub zwierzęta, podczas gdy w ogrodach nowoczesnych można spotkać abstrakcyjne formy. Warto zauważyć, że dobrze dobrana rzeźba nie tylko przyciąga wzrok, ale również może pełnić rolę punktu centralnego w aranżacji ogrodu. Podczas projektowania przestrzeni ogrodowej, stosuje się zasady kompozycji, takie jak równowaga, proporcja i rytm, co sprawia, że rzeźby mogą harmonijnie współgrać z innymi elementami, takimi jak roślinność czy meble ogrodowe. Wybór rzeźby powinien być przemyślany, ponieważ jej obecność może znacząco wpłynąć na charakter całego ogrodu, nadając mu unikalny styl.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Wykopanie rowu, ustabilizowanie dna, nasypanie piasku, rozciągnięcie sznura, ustawienie obrzeży oraz zasypanie rowu ziemią po obu stronach i ubicie gruntu - to sekwencja działań przy montażu obrzeży nawierzchni?

A. jezdnej
B. pieszo-jezdnej
C. pieszej
D. parkingowej
Odpowiedź "pieszej" jest trafna, bo omawiane prace dotyczą budowy obrzeży nawierzchni, a te są mega ważne dla stabilności i wyglądu ścieżek dla pieszych. Ustabilizowanie dna wykopu i wsypanie piasku to kluczowe kroki, żeby mieć dobry drenaż i żeby obrzeża dobrze się osadziły. Rozciągnięcie sznura pozwala na precyzyjne zaznaczenie miejsca, gdzie będą montowane obrzeża. To ma znaczenie dla estetyki i funkcji nawierzchni. Ustawienie obrzeży i zasypanie rowu z boku ziemią sprawia, że są solidnie trzymane i nie będą się przesuwały w trakcie użytkowania. Na końcu ubijamy ziemię, co wzmocni całą konstrukcję. Takie podejście to naprawdę dobry sposób na budowanie, a trwała nawierzchnia piesza jest super ważna dla bezpieczeństwa ludzi korzystających z ścieżek.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Którego z poniższych materiałów naturalnych powinniśmy użyć do uszczelnienia podstawy zbiornika wodnego?

A. Piasku.
B. Żwir.
C. Grysu.
D. Gliny.
Gliny są optymalnym materiałem do uszczelnienia dna oczka wodnego ze względu na swoje właściwości plastyczne i niską przepuszczalność. Gliny, zwłaszcza te o wysokiej zawartości kaolinu, mają zdolność zatrzymywania wody, co skutkuje minimalizowaniem strat przez infiltrację. W praktyce, podczas budowy oczka wodnego, warstwa gliny powinna być odpowiednio zagęszczona, a jej grubość powinna wynosić co najmniej 15-30 cm, aby zapewnić skuteczne uszczelnienie. Dobre praktyki wskazują, że należy unikać stosowania glin z wysoką zawartością organicznych zanieczyszczeń, co może wpływać na stabilność struktury. Gliny stosuje się nie tylko w budownictwie hydrotechnicznym, ale także w projektach rekreacyjnych, gdzie wymagane jest utrzymanie odpowiedniego poziomu wody. Dodatkowo, w przypadku zastosowania gliny, warto rozważyć jej odpowiednie przygotowanie, takie jak nawilżenie przed formowaniem, co zwiększa jej elastyczność i ułatwia aplikację.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Podstawowym składnikiem wyposażenia zieleni w osiedlach są

A. schody ogrodowe oraz ogrodzenia
B. murki kwiatowe i pergole
C. mostki oraz tablice informacyjne
D. ławki i pojemniki na śmieci
Ławki i pojemniki na śmieci są kluczowymi elementami wyposażenia zieleni osiedlowej, które przyczyniają się do stworzenia przyjaznej i funkcjonalnej przestrzeni dla mieszkańców. Ławki oferują miejsce do wypoczynku, sprzyjają integracji społecznej oraz umożliwiają mieszkańcom spędzanie czasu na świeżym powietrzu. Dobrze zaprojektowane ławki, wykonane z trwałych materiałów odpornych na warunki atmosferyczne, mogą stać się atrakcją przestrzeni publicznej. Pojemniki na śmieci natomiast pełnią niezwykle istotną rolę w utrzymaniu porządku i estetyki otoczenia. Dzięki nim mieszkańcy mogą odpowiedzialnie pozbywać się odpadów, co przyczynia się do ochrony środowiska. Dobre praktyki przy projektowaniu przestrzeni zieleni osiedlowej obejmują dostosowanie liczby ławek i pojemników do liczby mieszkańców oraz ich lokalizacji w dogodnych miejscach, co zwiększa ich użyteczność. Warto również pamiętać o standardach dotyczących dostępności, aby zapewnić komfort wszystkim użytkownikom, w tym osobom z ograniczoną mobilnością.

Pytanie 25

Formą ochrony krajobrazu, która obejmuje teren wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1 000 ha, jest

A. park krajobrazowy
B. pomnik przyrody
C. rezerwat przyrody
D. park narodowy
Park narodowy to forma ochrony krajobrazu, która jest ustanawiana w celu ochrony obszarów o wyjątkowych walorach przyrodniczych, kulturowych oraz naukowych. Aby uzyskać status parku narodowego, obszar musi mieć powierzchnię co najmniej 1 000 ha. Parki narodowe są zarządzane przez odpowiednie organy państwowe, które dbają o ich ochronę i promocję. Przykładem może być Biebrzański Park Narodowy, który nie tylko chroni unikalne ekosystemy, ale również przyciąga turystów, edukując ich na temat lokalnej flory i fauny. W ramach parków narodowych często prowadzi się badania naukowe, które przyczyniają się do lepszego zrozumienia przyrody. Działania te są zgodne z międzynarodowymi standardami ochrony przyrody, takimi jak Konwencja o różnorodności biologicznej, która podkreśla znaczenie ochrony obszarów naturalnych dla zachowania bioróżnorodności. Warto także zauważyć, że parki narodowe pełnią istotną rolę w edukacji ekologicznej społeczeństwa oraz promocji zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 26

Która z poniższych maszyn nie służy do poziomego odspajania terenu?

A. Koparka
B. Równiarka
C. Zgarniarka
D. Spycharka
Koparka to maszyna stworzona głównie do wykopów i przenoszenia różnych materiałów, a nie do robienia płaskiego odspajania gruntu. Ma łyżki, które fajnie radzą sobie z wydobywaniem ziemi, co jest bardzo ważne, gdy budujemy fundamenty czy robimy wykopy pod rurociągi. W praktyce używa się jej tam, gdzie trzeba głęboko zasysać grunt, a nie na powierzchni. Wykorzystanie koparki do płaskiego odspajania byłoby marnowaniem jej możliwości, bo jej budowa i cel są zupełnie inne. Jak wiadomo, w branży budowlanej są pewne standardy, jak normy ISO, które jasno mówią, że dobór sprzętu do konkretnej roboty jest kluczowy dla bezpieczeństwa i efektywności. Dlatego, kiedy chodzi o płaskie odspajanie, lepsze będą maszyny takie jak zgarniarki, równiarki czy spycharki, które zostały stworzone do takich zadań.

Pytanie 27

Termin rekultywacji dotyczy działań mających na celu

A. usunięcie bieżących uszkodzeń struktury zabytkowej
B. zapewnienie funkcji pierwotnej terenom poddanym degradacji
C. odzyskanie wartości użytkowej terenów zdegradowanych
D. odtworzenie historycznego ogrodu zgodnie z materiałami archiwalnymi
Odpowiedź dotycząca przywrócenia wartości użytkowej terenom zdegradowanym jest prawidłowa, ponieważ rekultywacja to proces mający na celu restaurację ekosystemów, które uległy degradacji z powodu działalności człowieka, takich jak przemysł, rolnictwo czy urbanizacja. Celem rekultywacji jest przywrócenie tych terenów do stanu, który umożliwia ich ponowne wykorzystanie. W praktyce może to obejmować działania takie jak oczyszczanie gleby z zanieczyszczeń, przywracanie naturalnych siedlisk oraz rekonstrukcję elementów krajobrazu. Kluczową rolę w tym procesie odgrywają standardy takie jak ISO 14001 dotyczące zarządzania środowiskowego, które promują zrównoważony rozwój i odpowiedzialne gospodarowanie zasobami. Przykładem może być rekultywacja terenów pokopalnianych, gdzie zniszczone obszary są przekształcane w tereny zielone, parki lub tereny rekreacyjne, co przynosi korzyści nie tylko środowisku, ale również lokalnej społeczności.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Jakie wymiary będzie miała przestrzeń ukazana na planie w skali 1:500, jeśli wiadomo, że rzeczywiste wymiary tej przestrzeni wynoszą 250 × 400 cm?

A. 0,5 × 0,8 cm
B. 1,0 × 2,2 cm
C. 2,0 × 1,2 cm
D. 5,0 × 8,0 cm
Aby obliczyć wymiary placu na mapie w skali 1:500, należy zastosować wzór, który przelicza rzeczywiste wymiary na wymiary mapy. W rzeczywistości plac ma wymiary 250 cm na 400 cm. W skali 1:500, oznacza to, że każdy 1 cm na mapie odpowiada 500 cm w rzeczywistości. W związku z tym, aby przeliczyć wymiary placu, należy podzielić jego rzeczywiste wymiary przez 500. Dla długości: 250 cm / 500 = 0,5 cm, a dla szerokości: 400 cm / 500 = 0,8 cm. Dlatego na mapie plac będzie miał wymiary 0,5 cm na 0,8 cm. Zastosowanie skali w praktyce jest powszechne w architekturze i planowaniu przestrzennym, gdzie precyzyjne poziomy wymiarowe są kluczowe dla dokładnych pomiarów i efektywnego projektowania. Warto pamiętać, że poprawne przeliczenie wymiarów na mapie jest podstawą skutecznej wizualizacji przestrzennej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii i urbanistyki.

Pytanie 30

Jakie elementy powinny znajdować się przy wejściu do publicznego placu zabaw dla dzieci?

A. Skrzynia z piaskiem
B. Altana z ławeczkami
C. Donica z kwiatami
D. Tablica z regulaminem
Tablica z regulaminem jest kluczowym elementem, który powinien znaleźć się przy wejściu do ogólnie dostępnego placu zabaw dla dzieci. Jej obecność zapewnia nie tylko bezpieczeństwo użytkowników, ale także informuje rodziców i opiekunów o zasadach korzystania z obiektu. Regulamin powinien zawierać informacje dotyczące dozwolonego wieku dzieci, zasady korzystania z urządzeń zabawowych, a także zasady dotyczące zachowania na placu zabaw. Wytyczne te są zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 1176, które definiują wymagania dotyczące konstrukcji i użytkowania placów zabaw. Przykładowo, tablica może informować o zakazie wprowadzania zwierząt, co jest istotne dla zachowania higieny i bezpieczeństwa dzieci. Umożliwia również opiekunom lepsze zrozumienie zasad korzystania z placu, co wpływa na odpowiedzialne zachowanie i minimalizuje ryzyko kontuzji. Odpowiednie umiejscowienie i czytelność tablicy są równie ważne, a ich projekt powinien być przemyślany, aby był atrakcyjny i zrozumiały dla dzieci i dorosłych.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Jak należy zabezpieczyć warstwę urodzajną gleby w trakcie wykonywania prac ziemnych?

A. Usunięcie warstwy urodzajnej gleby i składowanie jej w pryzmie
B. Usunięcie warstwy urodzajnej gleby i składowanie jej w kontenerach budowlanych
C. Przykrycie gleby warstwą piasku w miejscach, gdzie będą realizowane zadania
D. Zakrycie gleby folią w obszarach, gdzie będą prowadzone prace
Zabezpieczenie warstwy urodzajnej gleby podczas robót ziemnych jest naprawdę ważne, jeśli chcemy, żeby gleba była dobra i żeby rośliny mogły rozwijać się prawidłowo. Najlepiej jest ściągnąć tę warstwę urodzajną i przechować ją w pryzmie. Dzięki temu zachowujemy jej strukturę, a także mikroorganizmy oraz składniki odżywcze. Kiedy zmagazynujemy ziemię, łatwiej jest kontrolować wilgotność i zmniejszamy ryzyko jej degradacji, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Na przykład, w budowlance, jeśli odpowiednio zabezpieczymy glebę na terenach zielonych, później możemy ją wykorzystać do rekultywacji. To wszystko jest zgodne z wytycznymi, które podkreślają, żeby, jeśli się da, unikać uszkodzeń gleby podczas robót ziemnych.

Pytanie 34

Na ilustracji przedstawiono kompozycję

Ilustracja do pytania
A. zamkniętą statyczną.
B. zamkniętą dynamiczną.
C. otwartą dynamiczną.
D. otwartą statyczną.
Wybór odpowiedzi zamkniętej statycznej, otwartej statycznej lub zamkniętej dynamicznej wskazuje na kilka istotnych nieporozumień dotyczących analizy kompozycji wizualnych. Kompozycja zamknięta statyczna sugeruje, że wszystkie elementy są ograniczone do wyraźnych granic, co nie pasuje do przedstawionego obrazu, gdzie widoczne są elementy wykraczające poza ramy. Odpowiedzi takie jak otwarta statyczna i zamknięta dynamiczna także nie uwzględniają charakterystyki dynamiki, która jest kluczowa w tej ilustracji. Odpowiedź otwarta statyczna implikuje brak ruchu i wyraźne granice, co jest sprzeczne z obecnością ruchomych linii i kształtów. Z kolei zamknięta dynamiczna, mimo że sugeruje pewien rodzaj ruchu, nie oddaje otwartości kompozycji. Przy ocenie sztuki wizualnej, istotne jest zrozumienie, że dynamika kompozycji często wpływa na percepcję widza, tworząc wrażenie ruchu, co jest nieodłączne od otwartości w układzie. Przykładem błędnego myślenia może być skupienie się wyłącznie na statycznych aspektach dzieła, ignorując jego dynamiczną naturę, a to prowadzi do nieprawidłowej interpretacji artystycznych intencji autora. Warto zauważyć, że w praktyce artystycznej, elementy dynamiki mogą być osiągane poprzez asymetrię, kontrast kolorów oraz różnorodność form, co przemawia za otwartym, dynamicznym podejściem do kompozycji.

Pytanie 35

Ślizg stanowi charakterystyczny składnik wyposażenia ogrodowego?

A. botanicznego
B. jordanowskiego
C. pomologicznego
D. zoologicznego
Ślizg to typowy element w ogrodach jordanowskich, które są miejscami do zabawy i aktywności dla dzieci i młodzieży. Te ogrody powstały na przełomie XIX i XX wieku i miały na celu promowanie zdrowego trybu życia oraz integrację lokalnych społeczności. Ślizg sprzyja nie tylko zabawie, ale też rozwija umiejętności motoryczne i koordynację ruchową dzieci. Warto pamiętać, że projektując takie urządzenia, musimy też myśleć o bezpieczeństwie – są odpowiednie normy, jak na przykład PN-EN 1176, które zapewniają, że te konstrukcje są stabilne i odporne na warunki atmosferyczne. Dobrze zaprojektowany ślizg powinien odpowiadać na potrzeby różnych grup wiekowych, co sprawia, że jest uniwersalny. To podejście dobrze wpisuje się w trendy dotyczące przestrzeni publicznych, które powinny być dostępne dla każdego.

Pytanie 36

Jaką długość będzie miała zbiornik wodny na planie w skali 1:50, jeśli jego rzeczywista długość wynosi 4 m?

A. 16 cm
B. 2 cm
C. 8 cm
D. 4 cm
Odpowiedź 8 cm jest prawidłowa, ponieważ w skali 1:50 oznacza, że każdy 1 cm na planie odpowiada 50 cm w rzeczywistości. Długość zbiornika wodnego wynosi 4 m, co przelicza się na 400 cm w rzeczywistości. Aby znaleźć długość zbiornika na planie, dzielimy rzeczywistą długość przez skalę: 400 cm / 50 = 8 cm. Tego typu przeliczenia są istotne w różnych dziedzinach, takich jak architektura, inżynieria czy planowanie przestrzenne, gdzie dokładne odwzorowanie obiektów w zmniejszonej skali jest kluczowe. Umożliwia to projektantom i inżynierom efektywne planowanie i komunikację wizualną. Ważne jest zrozumienie, jak używać skal w projektach, aby uniknąć błędów i zapewnić, że wszystkie elementy projektu będą odpowiednio wyważone i proporcjonalne.

Pytanie 37

Pokazane na ilustracji znormalizowane oznaczenie graficzne stosowane jest do oznaczania w projektach zagospodarowania działki lub terenu

Ilustracja do pytania
A. osadnika bezodpływowego.
B. hydrantu pożarowego.
C. studzienki wodomierza.
D. wpustu kanalizacyjnego.
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na inne elementy infrastruktury, takie jak studzienki wodomierza, hydranty pożarowe czy osadniki bezodpływowe, jest nieprawidłowy z kilku powodów. Po pierwsze, każde z tych oznaczeń graficznych ma swoje specyficzne zastosowanie i normy, które je definiują. Studzienki wodomierza są używane do pomiaru zużycia wody i nie mają bezpośredniego związku z odprowadzaniem wód opadowych, przez co ich oznaczenie nie pokrywa się z przedstawionym symbolem. Hydranty pożarowe, które mają na celu zapewnienie dostępu do wody w sytuacjach awaryjnych, również nie są związane z systemem odwadniającym. Co więcej, oznaczenie osadnika bezodpływowego, wykorzystywanego do oczyszczania wód deszczowych, różni się od symbolu wpustu kanalizacyjnego, który jest zaprojektowany do zbierania i odprowadzania wód. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wyborów, obejmują mylenie funkcji tych elementów oraz nieznajomość standardów oznaczeń graficznych. Kluczowe jest, aby przy każdej decyzji projektowej dokładnie zrozumieć, jakie elementy infrastruktury są używane oraz jakie normy je regulują. Tylko wtedy można skutecznie planować i projektować systemy kanalizacyjne oraz odwodnienia, co ma istotne znaczenie dla ochrony środowiska i bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 38

Z tabeli dotyczącej planu robót wynika, że prace obejmują wykonanie murka

Plan prac związanych z wykonaniem murka ogrodowego

Lp.Wyszczególnienie robót
1.Prace organizacyjne i porządkowe
2.Wytyczenie murka w terenie zgodnie z projektem
3.Wykonanie wykopu
4.Wykonanie warstwy podsypki pod fundament
5.Betonowanie fundamentu pod murek
6.Dobór kamieni naturalnych do budowy murka
7.Układanie warstw kamieni na zaprawie cementowej
8.Wypełnienie spoin zaprawą
A. murowanego z cegły na zaprawie cementowej.
B. kamiennego suchego.
C. murowanego z kamienia na zaprawie cementowej.
D. monolitycznego z betonu zbrojonego.
Poprawna odpowiedź wskazuje na wykonanie murka murowanego z kamienia na zaprawie cementowej, co jest zgodne z informacjami zawartymi w przedstawionym planie prac. W punkcie 6 planu wyraźnie zaznaczone jest, że roboty dotyczą doboru kamieni naturalnych, co sugeruje, że podstawowym materiałem budowlanym będą właśnie kamienie, a nie cegła czy beton. Dodatkowo, w punkcie 7 podano, że mur będzie układany na zaprawie cementowej, co jest standardem w budownictwie, zapewniającym trwałość i stabilność konstrukcji. Użycie zaprawy cementowej w budownictwie kamiennym jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ cement zapewnia odpowiednią przyczepność oraz odporność mechaniczną na różnorodne warunki atmosferyczne. W praktyce, budowanie murków z kamienia na zaprawie cementowej jest powszechnie stosowane w architekturze ogrodowej oraz przy budowie różnych elementów małej architektury, takich jak murki oporowe czy obramienia rabat. Tego rodzaju konstrukcje stanowią nie tylko element estetyczny, ale również funkcjonalny, stabilizując teren oraz zabezpieczając przed erozją.

Pytanie 39

Jakie narzędzie można zastosować do wykopania dołków na słupy ogrodzenia z siatki?

A. Minikoparki gąsienicowej
B. Aeratora elektrycznego
C. Wiertnicy spalinowej
D. Wertykulatora spalinowego
Aerator elektryczny to narzędzie, które służy do napowietrzania gleby poprzez usuwanie małych kawałków trawy i gleby, co pozwala na poprawę drenażu i dostępu powietrza do korzeni roślin. Jego zastosowanie w kontekście wykonywania dołków pod słupy ogrodzenia z siatki jest błędnym podejściem, ponieważ aerator nie jest zaprojektowany do wiercenia otworów, a jedynie do aeracji powierzchni gleby. Z tego powodu nie spełnia wymaganej funkcji w kontekście wznoszenia ogrodzenia. Wertykulator spalinowy działa na podobnej zasadzie, jak aerator, ale jego głównym celem jest usuwanie, a nie tworzenie otworów. Jego konstrukcja jest dostosowana do pracy na powierzchni trawnika, co czyni go nieodpowiednim narzędziem do przygotowania fundamentów pod słupy ogrodzenia, które wymagają precyzyjnego i głębokiego wiercenia. Minikoparka gąsienicowa, mimo że może być używana do wykopów, jest znacznie bardziej skomplikowana i kosztowna do zastosowania w małych projektach ogrodowych. Jej użycie wiąże się z koniecznością transportu oraz specjalistycznego szkolenia operatora, co czyni ją rozwiązaniem niewłaściwym dla prostych prac ogrodniczych. Powszechne błędy myślowe prowadzące do wyboru tych narzędzi często wynikają z nieprawidłowego zrozumienia ich funkcji oraz zastosowania. W projektowaniu ogrodzeń najważniejsze jest używanie narzędzi odpowiednich do specyficznych potrzeb projektu, co zapewnia nie tylko efektywność pracy, ale także trwałość i stabilność konstrukcji.

Pytanie 40

Odpowiednią bazą do ustanowienia osnowy w pomiarach geodezyjnych jest

A. podziemna linia energetyczna
B. brzeg rzeki
C. krawędź drogi gruntowej
D. ogrodzenie działki
Ogrodzenie działki stanowi solidną podstawę do założenia osnowy pomiarów geodezyjnych, ponieważ jest to wyraźny i trwały element, który można łatwo zidentyfikować w terenie. Osnowa geodezyjna powinna być tworzona na podstawie obiektów o stałej lokalizacji, co jest kluczowe dla dokładności pomiarów. W przypadku ogrodzenia, jego granice są dobrze określone, co ułatwia orientację w terenie i zapewnia stabilność punktów pomiarowych. Przykładem zastosowania może być pomiar działki budowlanej, gdzie ogrodzenie wyznacza granice terenu, a geodeci mogą na jego podstawie precyzyjnie określić położenie budynków czy innych obiektów. W branży geodezyjnej ogrodzenia wykorzystywane są także jako punkty odniesienia w przypadku korygowania danych pomiarowych. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami i dobrymi praktykami, przy zakładaniu osnowy geodezyjnej powinno się używać obiektów stałych, co zwiększa wiarygodność wyników pomiarów.