Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 00:28
  • Data zakończenia: 14 maja 2025 00:41

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką powierzchnię folii potrzeba do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 130 m2
B. 110 m2
C. 125 m2
D. 115 m2
Aby obliczyć ilość folii potrzebnej do jednostronnego laminowania 1000 arkuszy formatu A3, należy uwzględnić wymiary samego arkusza. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje 0,125 m2 na jeden arkusz. Zatem, dla 1000 arkuszy, całkowita powierzchnia do laminowania wynosi 0,125 m2 x 1000 = 125 m2. W praktyce, można wykorzystać tę wiedzę w branży poligraficznej, gdzie laminowanie jest powszechną metodą ochrony dokumentów i materiałów reklamowych. Laminowanie nie tylko zwiększa trwałość wydruków, ale również poprawia ich estetykę. Warto także pamiętać, że odpowiednia ilość folii jest kluczowa dla efektywności produkcji, aby uniknąć przerw w pracy z powodu niewystarczających zapasów. W związku z tym, znajomość tych obliczeń jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się obróbką graficzną i drukiem.
Pytanie 2

Określ techniczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana z jednej strony w różnorodnych barwach oraz złotym kolorem, a z drugiej w kolorze czarnym i srebrnym?

A. 4 + 3
B. 5 + 2
C. 5 + 3
D. 4 + 2
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia lub braku zrozumienia zasad kolorystyki w druku. Odpowiedź 4 + 2 sugeruje, że jedna strona ulotki posiada cztery kolory, co jest sprzeczne z założeniami pytania, które jasno wskazuje na wielobarwny zadruk w pięciu kolorach. Dodatkowo, zrozumienie, że złoty nie jest klasyfikowany jako osobny kolor w kontekście standardów druku, może prowadzić do mylnych wniosków. W przypadku odpowiedzi 5 + 3, dodanie trzeciego koloru do drugiej strony ulotki jest zbędne, ponieważ pytanie jednoznacznie określa, że druga strona posiada tylko dwa kolory: czarny i srebrny. Z kolei odpowiedź 4 + 3 sugeruje, że kolorystyka ulotki jest bardziej złożona niż w rzeczywistości, co nie odzwierciedla zamówienia. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każda strona ulotki musi mieć więcej niż dwa kolory, co w praktyce może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania budżetu na druk oraz trudności w wykonaniu zlecenia. Zrozumienie podstawowych zasad dotyczących kolorów w kontekście druku, takich jak liczba użytych kolorów oraz ich zastosowanie w praktyce, jest kluczowe dla osiągnięcia satysfakcjonujących efektów w projektowaniu materiałów reklamowych.
Pytanie 3

Jakie są wymiary brutto ulotki w formacie A4 netto, jeśli zastosowano spad 3 mm?

A. 216 x 303 mm
B. 210 x 297 mm
C. 220 x 297 mm
D. 220 x 307 mm
Odpowiedź 216 x 303 mm jest poprawna, ponieważ obliczamy wymiary brutto ulotki dodając spady do standardowych wymiarów papieru A4. Format A4 ma wymiary 210 x 297 mm. W przypadku spadów wynoszących 3 mm z każdej strony, dodajemy 6 mm do szerokości oraz 6 mm do wysokości. W rezultacie otrzymujemy: szerokość 210 mm + 6 mm = 216 mm, wysokość 297 mm + 6 mm = 303 mm. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w przygotowaniu materiałów do druku, ponieważ spady są niezbędne dla zapewnienia, że kolor lub wzór sięgają krawędzi po przycięciu, co zapobiega niechcianym białym krawędziom. Zastosowanie odpowiednich spadów jest kluczowe w branży poligraficznej, zwłaszcza w druku cyfrowym i offsetowym, gdzie precyzja wymiarów ma istotne znaczenie. Przykładowo, projektując ulotki, wizytówki czy plakaty, zawsze warto uwzględnić spady, aby zagwarantować estetyczny i profesjonalny wygląd finalnego produktu.
Pytanie 4

Czy z zwiększeniem nakładu, koszt jednostkowy wykonania folderu

A. pozostaje bez zmian
B. rośnie
C. maleje
D. waha się
Wybrałeś odpowiedź 'maleje' i to jest całkiem słuszne. W przemyśle, jak na przykład w produkcji folderów, jednostkowy koszt wykonania rzeczywiście zazwyczaj maleje, gdy produkcja rośnie. To zjawisko nazywa się 'efektem skali'. Chodzi o to, że przy większych zamówieniach, koszty stałe, np. sprzętu czy wynajmu, są dzielone na więcej wyprodukowanych egzemplarzy. Dzięki temu, jak produkcja rośnie, jednostkowy koszt może się znacznie zmniejszyć, co sprawia, że firma staje się bardziej efektywna i konkurencyjna. W praktyce, na przykład drukarnia, przy dużych zamówieniach na foldery, ma szansę wynegocjować lepsze ceny za materiały, co obniża koszty jednostkowe. Rozumienie tego może mocno pomóc w zarządzaniu kosztami i podejmowaniu dobrych decyzji inwestycyjnych.
Pytanie 5

Aby przekształcić fonty na obiekty wektorowe, konieczne jest

A. wstawienie kodu formatowania
B. użycie tekstu zastępczego
C. zamiana na krzywe
D. dopasowanie tekstu do ścieżki
Zamiana fontów na krzywe jest kluczowym procesem w przekształcaniu tekstu do formatu wektorowego, co zapewnia, że wyświetlanie i drukowanie projektu będą niezależne od posiadanych na urządzeniu czcionek. W praktyce, kiedy projekt graficzny zawiera tekst, który ma być użyty w różnych środowiskach, konwersja do krzywych eliminuje ryzyko, że czcionka używana w projekcie nie będzie dostępna na urządzeniu docelowym, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania lub zniekształcenia tekstu. W branży projektowania graficznego jest to standardowa praktyka, szczególnie przed przesłaniem plików do druku. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, funkcja 'Zamień na krzywe' (Convert to Curves) nie tylko zabezpiecza wygląd tekstu, ale także pozwala na dalszą edycję kształtów liter jako obiektów wektorowych, co poszerza możliwości kreatywne projektanta. Warto także zaznaczyć, że przekształcone krzywe zajmują więcej miejsca w pliku, dlatego przy dużych projektach należy zachować ostrożność.
Pytanie 6

Ile separacji kolorystycznych trzeba wykonać, aby na maszynie formatu BI wydrukować broszurę 32-stronicową w formacie B5 w technice wielobarwnej (CMYK), przy użyciu dodatkowego koloru Pantone na pierwszej stronie oraz lakieru wybiórczego na drugiej stronie?

A. 10
B. 4
C. 6
D. 8
Rozważając odpowiedzi 6, 8 i 4, warto zauważyć, że błędne podejścia do obliczeń separacji barwnych często wynikają z niedostatecznego zrozumienia procesu druku i specyfiki używanych kolorów. Niektóre z tych odpowiedzi mogą zakładać, że każda strona wymaga tylko podstawowych separacji CMYK, co jest mylące w kontekście obecności dodatkowych kolorów i wykończeń. Na przykład, wprawdzie w druku CMYK zwykle wystarczą cztery separacje, ale w przypadku, gdy wykorzystujemy kolor Pantone, należy dodać kolejną separację na ten kolor. Osoby, które odpowiedziały 6, mogły pomyśleć, że proces lakierowania wybiórczego nie wymaga dodatkowych separacji, co jest błędne. Lakierowanie wybiórcze jest istotnym elementem, który także powinien być uwzględniony, ponieważ dodaje on wykończenie, które powinno być realizowane na odrębnej separacji. Odpowiedzi 8 i 4 również pomijają konieczność precyzyjnego obliczenia liczby separacji związanych z poszczególnymi stronami broszury, co jest kluczowe w profesjonalnym druku. Wiele osób może również mylić koncepcję drukowania z liczbą stron, nie biorąc pod uwagę specyfiki lokalnych procesów produkcji oraz norm branżowych. Dlatego tak istotne jest, aby rozumieć pełny zakres wymagań związanych z projektem druku, aby uniknąć błędnych założeń dotyczących liczby potrzebnych separacji.
Pytanie 7

W drukarni, przy tworzeniu zaproszeń składających się z czterech stron, realizuje się następujące czynności:

A. graficzna obróbka plików, naświetlanie płyty, impozycja, maszyna drukarska.
B. przygotowanie pliku PDF, wykonanie formy drukowej, złamanie.
C. techniczna adiustacja, graficzna obróbka plików, łamanie, impozycja.
D. zalewkowanie, techniczna adiustacja, korekta kolorów, maszyna drukarska.
Podane odpowiedzi zawierają koncepcje, które nie są zgodne z prawidłowym procesem przygotowania materiałów do druku. Na przykład, pierwsza z opcji nie uwzględnia kluczowych działań, takich jak adiustacja techniczna i impozycja, które są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości druku. Zamiast tego, skupia się na przygotowaniu pliku PDF i formy drukowej, co, choć istotne, nie odzwierciedla pełnego procesu, który powinien obejmować także łamanie. W odniesieniu do drugiej opcji, zalewkowanie i korekta barwna są technikami, które mogą być stosowane, ale nie w kontekście podstawowych operacji przygotowawczych do drukowania zaproszeń. Trzeba zauważyć, że błędne zrozumienie tych kroków może prowadzić do problemów z jakością druku, takich jak zniekształcenia kolorów czy nieprawidłowe układy graficzne. Ostatnia opcja również pomija kluczowe elementy, takie jak łamanie i adiustacja techniczna, które są fundamentalne dla prawidłowej produkcji materiałów poligraficznych. Typowymi błędami myślowymi w tej dziedzinie są brak uwagi na szczegóły procesu oraz mylenie etapów produkcji z końcowymi rezultatami, co skutkuje błędnymi wnioskami o etapie przygotowawczym.
Pytanie 8

Ilość arkuszy drukarskich dla książki liczącej 480 stron w formacie A5 wynosi

A. 15 szt.
B. 60 szt.
C. 30 szt.
D. 45 szt.
Wybranie innej odpowiedzi, jak 60, 15 czy 45 sztuk, pokazuje, że mogło zabraknąć zrozumienia, jak to tak naprawdę działa. Często ludzie myślą, że każda strona to osobny arkusz, a tak nie jest. Każdy arkusz ma 4 strony, więc mylą się przy liczeniu. Na przykład, ktoś, kto wybrał 60, może myśleć, że 480 stron to 60 arkuszy, ale to nie jest dobre myślenie. Odpowiedzi 15 i 45 pokazują też błędy w rozumieniu zasad. Ważne, żeby wiedzieć, że zawsze potrzebujemy mniej arkuszy niż stron, bo każdy arkusz drukuje się z dwóch stron. Trzeba po prostu lepiej zrozumieć cały proces druku, żeby dobrze oszacować, ile arkuszy potrzebujemy. To istotne w każdej produkcji książek.
Pytanie 9

Czwarta strona 'czwórki tytułowej' określana jest mianem strony

A. tytułowej
B. redakcyjnej
C. wakatowej
D. przedtytułowej
Czwarta strona "czwórki tytułowej" nosi nazwę strony redakcyjnej, co jest zgodne z przyjętymi standardami w publikacjach naukowych i technicznych. Strona redakcyjna zawiera istotne informacje dotyczące wydania, takie jak nazwa redakcji, adres oraz dane kontaktowe. To kluczowy element, który wspiera transparentność i umożliwia łatwy kontakt z redakcją w przypadku pytań czy potrzeb związanych z treścią publikacji. Na przykład, w przypadku czasopism naukowych, strona redakcyjna może również zawierać informacje o recenzentach oraz polityce wydawniczej. Umożliwia to budowanie zaufania wśród czytelników oraz przyczynia się do profesjonalizmu całego wydania. Warto zwrócić uwagę, że zgodnie z zasadami etyki wydawniczej, publikacje powinny jasno przedstawiać informacje o redakcji, co z kolei wpływa na wiarygodność publikowanych treści, a także na możliwość uzyskania kredytów autorskich przez poszczególnych badaczy.
Pytanie 10

Ile offsetowych form drukarskich CtP trzeba przygotować, aby zadrukować arkusz w kolorystyce 2 + 2 metodą odwracania arkusza przez margines boczny?

A. 1 formę
B. 3 formy
C. 4 formy
D. 2 formy
Aby zadrukować arkusz w kolorystyce 2 + 2 metodą odwracania arkusza przez margines boczny, należy przygotować 2 formy drukowe. W technice CtP (Computer-to-Plate) każdy kolor wymaga osobnej formy, co oznacza, że dla pełnokolorowego druku z dwoma kolorami na awersie i dwoma na rewersie potrzeba dwóch form dla awersu oraz dwóch form dla rewersu. W przypadku druku offsetowego standardem jest wykorzystanie oddzielnych form dla każdego koloru, co jest zgodne z praktykami branżowymi. Dobrą praktyką jest również kontrolowanie jakości form przed ich użyciem, aby zapewnić wysoką jakość druku. W sytuacjach, gdzie wykorzystuje się odwracanie arkusza, ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z kolorów musi być naniesiony na formę indywidualnie, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorystyki. Przykładowo, jeśli projekt wymaga intensywnego koloru na obu stronach, jego uzyskanie będzie możliwe jedynie przy użyciu odpowiednich form, co podkreśla znaczenie staranności w przygotowaniu form drukowych.
Pytanie 11

Standardowa liniatura rastra stosowana przy naświetlaniu form do druku offsetowego na papierze powlekanym wynosi

A. 150 lpi
B. 200 lpi
C. 90 lpi
D. 110 lpi
Typowa liniatura rastra podczas naświetlania form do drukowania offsetowego na papierze powlekanym wynosząca 150 lpi (linie na cal) jest zgodna z ogólnie przyjętymi standardami w branży poligraficznej. Liniatura rastra jest kluczowym parametrem, który wpływa na jakość druku, a 150 lpi stanowi kompromis między szczegółowością obrazu a zdolnością do reprodukcji kolorów. Przy tej wartości liniatury uzyskuje się wyraźne detale oraz gładkie przejścia tonalne, co jest szczególnie istotne w przypadku obrazów fotograficznych oraz materiałów reklamowych. Dla kontekstu, wyższe wartości liniatury, takie jak 200 lpi, mogą być stosowane w druku wysokiej jakości, ale mogą wymagać lepszych materiałów oraz precyzyjnych ustawień maszyny. Z kolei niższe wartości, takie jak 90 lpi, mogą skutkować utratą detali i zniekształceniem kolorów, co jest niepożądane w produkcie końcowym. W praktyce, wybór liniatury powinien być zgodny z charakterystyką papieru oraz zastosowaniem końcowym, a 150 lpi jest wartościowym punktem wyjścia dla większości projektów.
Pytanie 12

W skład systemu produkcyjnego nie wchodzi

A. skanowanie
B. naświetlanie
C. archiwizacja
D. konserwacja
Wszystkie wymienione odpowiedzi, poza konserwacją, są integralnymi elementami systemów produkcyjnych. Skanowanie odgrywa kluczową rolę w śledzeniu i identyfikacji produktów w całym procesie produkcyjnym, umożliwiając efektywne zarządzanie zapasami oraz zapewnienie jakości. W praktyce, skanowanie kodów QR lub kodów kreskowych jest powszechnie stosowane w magazynach, co pozwala na bieżące monitorowanie stanów magazynowych. Naświetlanie, z kolei, jest istotne w sektorach związanych z tworzeniem materiałów wizualnych, takimi jak reklama czy fotoreportaż. Proces ten jest niezbędny do przekształcania surowych materiałów w gotowe produkty, co czyni go kluczowym w łańcuchu produkcyjnym. Archiwizacja natomiast, choć nieco odmienna w charakterze, również odgrywa ważną rolę w kontekście przechowywania i organizacji danych produkcyjnych, co jest niezbędne dla późniejszego dostępu oraz audytów. Typowe błędy myślowe związane z wyborem niewłaściwych odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia definicji systemów produkcyjnych oraz ich funkcji, co prowadzi do błędnych konkluzji na temat zakresu tych systemów.
Pytanie 13

Jakim symbolem określa się format papieru o rozmiarach 297 x 420 mm?

A. A4
B. A2
C. A3
D. A1
Odpowiedź A3 to strzał w dziesiątkę! Format A3 ma wymiary 297 x 420 mm, więc to idealny wybór. Używa się go często w druku, bo świetnie nadaje się do plakatów, broszur i innych dużych dokumentów. W wielu biurach i szkołach A3 jest na porządku dziennym, a szczególnie w reklamie, gdzie grafika i prezentacje są na czołowej pozycji. W systemie ISO 216 jest jasno powiedziane, że A3 to ten format, który podałeś. Dzięki A3 wszystko jest bardziej czytelne, a skomplikowane informacje można przedstawić w lepszy sposób. Zresztą, A3 jest dokładnie dwa razy większy od A4, co też ma znaczenie, jeśli chodzi o planowanie wydruków i publikacji – rozmiar naprawdę robi różnicę w odbiorze materiałów.
Pytanie 14

Jakie urządzenie nadaje się do wycinania samoprzylepnych liter?

A. Skaner płaski
B. Skaner bębnowy
C. Ploter tnący
D. Kopiorama
Ploter tnący to naprawdę świetne urządzenie do wycinania samoprzylepnych liter. Jest zaprojektowany tak, żeby ciąć materiały takie jak folie samoprzylepne z dużą precyzją. Można dzięki niemu tworzyć skomplikowane kształty i litery w różnych rozmiarach, co jest mega ważne w reklamie i signmakingu. To, co mi się podoba w tym urządzeniu, to jak dokładnie tnie. Dzięki tej technologii, można zaoszczędzić sporo czasu, a to w branży ma duże znaczenie. Używa się go w różnych miejscach, na przykład do oznakowania pojazdów, dekoracji witryn sklepów czy personalizacji produktów. W reklamie często korzysta się z standardów jakości, jak ISO 9001, żeby zapewnić dobry poziom i precyzję w końcowym produkcie. Korzystanie z plotera tnącego w takich procesach to naprawdę dobry wybór, bo to zwiększa efektywność i satysfakcję klienta.
Pytanie 15

Formaty zapisu książek w formie publikacji elektronicznych, które są przeznaczone do wyświetlania w internecie, to

A. CSV, PSD, EPUB
B. AI, EPUB, FLA
C. PDF, EPUB, HTML
D. CDR, EPUB, HTML
Formaty PDF, EPUB i HTML to najczęściej wykorzystywane standardy do publikacji książek elektronicznych. PDF (Portable Document Format) jest szeroko stosowanym formatem, który zachowuje układ i wygląd dokumentu niezależnie od urządzenia, co sprawia, że jest idealny do publikacji, które wymagają dokładności wizualnej, takich jak e-booki z bogatą grafiką. EPUB (Electronic Publication) to format stworzony z myślą o e-bookach, który pozwala na elastyczne wyświetlanie treści na różnych urządzeniach. Dzięki możliwości zmiany rozmiaru tekstu i dostosowywania układu, EPUB jest preferowany w przypadku dłuższych publikacji. HTML (HyperText Markup Language) to język znaczników, który wykorzystywany jest głównie do tworzenia stron internetowych. Jego zaletą jest możliwość interaktywności oraz wykorzystania multimediów. Zastosowanie tych formatów w praktyce podkreśla ich znaczenie w branży, gdyż pozwala to wydawcom na dostosowanie treści do różnych platform i urządzeń, jak tablet, smartfon czy komputer. Użycie standardowych formatów sprzyja również lepszej dostępności treści oraz ich łatwiejszej dystrybucji.
Pytanie 16

Jaką maksymalną liczbę użytków można umieścić na arkuszu B2, biorąc pod uwagę montaż zaproszeń w formacie 102 x 213 mm z uwzględnieniem spadów wynoszących 3 mm?

A. 24
B. 12
C. 9
D. 6
Aby obliczyć maksymalną liczbę użytków, które można umieścić na arkuszu B2, uwzględniając spady, należy najpierw ustalić wymiary arkusza B2 oraz wymiary zaproszeń. Arkusz B2 ma wymiary 500 x 707 mm, a zaproszenie o formacie 102 x 213 mm potrzebuje dodatkowego marginesu na spady, który wynosi 3 mm z każdej strony. Zatem rzeczywiste wymiary zaproszenia, które należy uwzględnić w obliczeniach, to 108 x 219 mm. Następnie, aby obliczyć, ile takich zaproszeń można zmieścić na arkuszu B2, dzielimy wymiary arkusza przez wymiary zaproszenia. Wymiar 500 mm arkusza B2 dzielimy przez 108 mm, co daje 4,63, co zaokrąglamy do 4. Wymiar 707 mm dzielimy przez 219 mm, co daje 3,22, zaokrąglając do 3. Mnożąc te wartości, otrzymujemy 4 * 3 = 12. Takie obliczenia są zgodne z praktykami stosowanymi w druku, gdzie zawsze należy uwzględniać spady i marginesy przy planowaniu układów na dużych arkuszach. Pomaga to w optymalizacji wykorzystania materiału oraz ogranicza odpady, co jest kluczowym aspektem w branży poligraficznej.
Pytanie 17

Jaką cenę ma karton potrzebny do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm w technologii druku cyfrowego, jeśli arkusz kartonu ozdobnego formatu A1 kosztuje 5 zł?

A. 35 zł
B. 25 zł
C. 30 zł
D. 40 zł
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych, które często występują podczas obliczania kosztów materiałów w produkcji drukarskiej. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że koszt kartonu powinien być obliczany w sposób, który nie uwzględnia rzeczywistej powierzchni zaproszeń i formatu arkuszy. Błąd polega na założeniu, że wszystkie zaproszenia można wydrukować na jednym arkuszu bez zrozumienia ograniczeń powierzchniowych. Ponadto, niektóre osoby mogą próbować obliczać koszt na podstawie jednostkowego kosztu zaproszenia, co jest niepoprawne, ponieważ wymaga uwzględnienia także wydajności arkuszy i ich wymiarów. Przykład sytuacji, w której osoba mogłaby wybrać 30 zł, wskazuje na ignorowanie faktu, że do uzyskania określonej liczby zaproszeń konieczne jest wyznaczenie dokładnej liczby arkuszy potrzebnych do produkcji. Zastosowanie odpowiednich metod obliczeniowych i znajomość wielkości formatu A1 są kluczowe w tej dziedzinie, a ich zrozumienie jest niezbędne dla prawidłowego planowania produkcji i kosztów. W praktyce, prawidłowe podejście do obliczeń pozwala nie tylko na oszczędności finansowe, ale także na efektywniejsze zarządzanie zasobami w procesie produkcji.
Pytanie 18

Stworzenie zdjęcia panoramicznego z kilku cyfrowych fotografii wymaga użycia polecenia w Adobe Photoshop, które określa się jako

A. stykówką
B. korekcją obiektywu
C. scalaniem do HDR Pro
D. photomerge
Odpowiedź "photomerge" jest poprawna, ponieważ jest to specjalistyczna funkcja w Adobe Photoshop, która umożliwia łączenie kilku zdjęć w jedną panoramę. Technika ta wykorzystuje algorytmy do analizy i łączenia zdjęć w sposób, który minimalizuje zniekształcenia i różnice w oświetleniu. Po wybraniu zdjęć, które mają być połączone, użytkownicy mogą skorzystać z opcji "Photomerge" w menu 'File', co automatycznie generuje obraz panoramiczny. Przykładem zastosowania może być tworzenie panoram z krajobrazów, gdzie zdjęcia są robione z różnych kątów. Technika ta jest niezwykle użyteczna w fotografii architektonicznej i krajobrazowej, gdzie szerokie ujęcia są istotne. W branży fotograficznej standardem jest stosowanie funkcji automatycznego łączenia zdjęć, aby uzyskać jak najlepszą jakość i szczegółowość obrazu.
Pytanie 19

Jakie podłoże jest używane do druku podczas wytwarzania kart lojalnościowych z paskiem magnetycznym, które pozwala na odczytanie zapisanych na nich danych?

A. Papier niepowlekany spulchniony 100 g/m2
B. Karton powlekany 180 g/m2
C. Folię elektrostatyczną
D. Tworzywo PCV
Tworzywo PCV jest materiałem o wysokiej wytrzymałości i elastyczności, co czyni je idealnym wyborem do produkcji kart lojalnościowych z paskiem magnetycznym. Posiada doskonałe właściwości mechaniczne i chemiczne, co zapewnia długotrwałość oraz odporność na uszkodzenia. W procesie produkcji kart, PCV jest zadrukowywane przy użyciu technologii druku cyfrowego lub offsetowego, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości grafiki oraz tekstu. Dzięki swojej gładkiej powierzchni, zadrukowane karty charakteryzują się wyraźnym i trwałym nadrukiem. Ponadto, PCV doskonale współpracuje z technologią zapisu i odczytu danych magnetycznych, co jest kluczowe w kontekście efektywnego działania pasków magnetycznych. Standardy ISO dla kart identyfikacyjnych, takie jak ISO/IEC 7810, podkreślają znaczenie stosowania materiałów takich jak PCV dla zapewnienia odpowiednich parametrów użytkowych. Przykłady zastosowania kart lojalnościowych z PCV obejmują programy lojalnościowe w sklepach detalicznych, gdzie klienci zbierają punkty, które mogą być wymieniane na nagrody oraz zniżki.
Pytanie 20

Oblicz ilość arkuszy A2, które są potrzebne do wydrukowania 800 sztuk akcydensu w formacie A4, zakładając technologiczny naddatek wynoszący 15%.

A. 250 sztuk
B. 240 sztuk
C. 230 sztuk
D. 220 sztuk
Żeby obliczyć, ile arkuszy A2 będziesz potrzebować do wydrukowania 800 sztuk A4 z naddatkiem technologicznym 15%, musisz najpierw sprawdzić, ile arkuszy A4 można wyciąć z jednego A2. Arkusz A2 ma wymiary 420 na 594 mm, a A4 to 210 na 297 mm. Z jednego A2 wyjdzie Ci 4 A4, bo zmieścisz dwa wzdłuż krótszego boku i dwa wzdłuż dłuższego. Potem musisz doliczyć naddatek technologiczny, więc obliczamy ile A4 potrzebujemy: 800 sztuk plus 15% to 800 + 120, czyli 920 sztuk. Te 920 dzielisz przez 4, bo tyle A4 jest z jednego A2, i wychodzi 230 arkuszy A2. W praktyce to super ważne, żeby pamiętać o tym naddatku, bo w druku mogą być straty, błędy i różne nieprzewidziane rzeczy. To jak podstawa przy planowaniu produkcji w poligrafii.
Pytanie 21

Czy przed znakami interpunkcyjnymi takimi jak kropka, przecinek, średnik czy dwukropek umieszcza się spację?

A. stosuje się spację półfiretową
B. stosuje się spację firetową
C. stosuje się spację justującą
D. nie stosuje się spacji
Wiesz, z interpunkcją jest tak, że w polskim nie ma spacji przed kropką, przecinkiem, średnikiem czy dwukropkiem. To jest zasada, której musisz się trzymać, bo tak po prostu powinno być. Przykład: 'Wszystkie dokumenty się zgadzają, a potem są wysłane na zatwierdzenie.' W tym zdaniu przecinek nie ma spacji przed sobą. Jak nie stosujesz spacji przed tymi znakami, to tekst wygląda lepiej i jest bardziej przejrzysty. Często ludzie się mylą w tej kwestii, zwłaszcza ci, którzy nie piszą dużo. Warto wiedzieć, że to, o czym mówię, znajdziesz w podręcznikach dotyczących polskiej ortografii i interpunkcji – naprawdę warto się z tym zapoznać, bo te zasady są przydatne.
Pytanie 22

Zjawisko "paskowania druku", które pojawia się podczas drukowania w dużych formatach, można zminimalizować przez

A. obniżenie kontrastu druku
B. zmniejszenie szybkości drukowania
C. zwiększenie wilgotności podłoża
D. zmianę używanych farb
W kontekście zjawiska paskowania druku, wiele osób może mylnie sądzić, że zmniejszenie kontrastu druku przyczyni się do poprawy jakości wydruku. W rzeczywistości kontrast jest kluczowym elementem definiującym widoczność i czytelność druku. Obniżenie kontrastu może prowadzić do utraty detali i nieczytelności, szczególnie w projektach, które wymagają wyrazistych różnic między kolorami. Inne podejście, takie jak zmniejszenie prędkości drukowania, wydaje się mniej intuicyjne, jednak ma swoje uzasadnienie w kontekście dokładności aplikacji atramentu. Z kolei zmiana stosowanych farb nie zawsze przynosi pożądany efekt - wiele farb funkcjonuje w określonych warunkach i ich zamiana może wprowadzić dodatkowe problemy, takie jak zmiana czasu schnięcia lub reakcji na podłoże. Zwiększenie wilgotności wprowadzanego podłoża może również wydawać się korzystne, jednak zbyt wysoka wilgotność może prowadzić do problemów z przyczepnością farby oraz widocznych defektów w druku. W branży druku wielkoformatowego kluczowe jest rozumienie interakcji między różnymi parametrami procesu drukowania, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują uproszczone postrzeganie problemu i pomijanie złożoności procesów chemicznych oraz fizycznych związanych z drukiem.
Pytanie 23

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. C3+2
B. 2+2
C. 1+1
D. 4+4
Wybór odpowiedzi, która nie jest poprawna, często wynika z nieporozumień dotyczących terminologii używanej w branży poligraficznej. Zrozumienie oznaczeń dotyczących druku jest kluczowe dla właściwego interpretowania wymagań klienta oraz specyfikacji projektów. Oznaczenie 1+1 sugeruje jednostronny zadruk, co nie spełnia kryteriów dla pełnokolorowego druku obustronnego, a więc jest nieadekwatne w kontekście tego pytania. Z kolei odpowiedzi 2+2 oraz 4+4 są bardziej złożonymi interpretacjami, które mogą powodować dodatkowe niejasności. Oznaczenie 2+2 odnosi się do dwóch kolorów na każdej stronie zadrukowanej, co również nie odpowiada wymaganiu pełnokolorowemu, a tym samym jest niewłaściwe. Przyjęcie podejścia 4+4 jako standardu w druku offsetowym oznacza, że każda strona jest drukowana w pełnej gamie kolorów, co znacząco podnosi jakość wizualną i estetykę finalnego produktu. Istotne jest, aby zrozumieć, że w kontekście druku, wybór odpowiednich parametrów zadruku jest kluczowy, a błędne oznaczenie może prowadzić do niezgodności z wymaganiami klienta, co w praktyce skutkuje dodatkowymi kosztami oraz czasem potrzebnym na poprawki. Dlatego ważne jest, aby być świadomym norm i praktyk w branży druku, które są ustalane na podstawie doświadczeń i potrzeb rynku, co pozwala uniknąć typowych pułapek i błędów w interpretacji oznaczeń związanych z zadrukiem.
Pytanie 24

Który z formatów graficznych ma charakter zamknięty i umożliwia zapisanie pracy graficznej w aktualnym standardzie druku?

A. PSD
B. TIFF
C. PDF
D. RAW
Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie uznawany za standard w branży drukarskiej, ponieważ gwarantuje, że dokumenty będą wyglądać identycznie na różnych urządzeniach i systemach operacyjnych. PDF jest formatem zamkniętym, co oznacza, że jego struktura jest zdefiniowana przez standardy opracowane przez Adobe, a tym samym zapewnia wysoką jakość odwzorowania kolorów oraz precyzyjnego layoutu. Jest to niezwykle istotne w kontekście przygotowania materiałów do druku, ponieważ użytkownicy mogą mieć pewność, że teksty, obrazy i grafiki będą wydrukowane zgodnie z zamierzeniami. Przykładem zastosowania PDF w praktyce może być przygotowanie broszur, ulotek czy raportów, które są później przesyłane do drukarni. Warto również wspomnieć, że PDF obsługuje różne profile kolorów, co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego odwzorowania kolorów w druku. W przypadku przekazywania plików do druku, PDF jest często preferowanym wyborem, ponieważ pozwala na osadzenie wszystkich niezbędnych elementów, takich jak czcionki i obrazy, w jednym pliku, eliminując ryzyko utraty jakości podczas drukowania.
Pytanie 25

Naświetlanie formy drukarskiej bezpośrednio z pliku graficznego na formę drukarską w poligrafii jest oznaczane skrótem?

A. CtP
B. CMS
C. CIP
D. CtF
Odpowiedź CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do nowoczesnej technologii w poligrafii, która polega na bezpośrednim naświetlaniu form drukowych z plików graficznych. W odróżnieniu od starszych metod, takich jak CtF (Computer to Film), CtP eliminuje potrzebę pośredniego etapu tworzenia filmu, co znacząco zwiększa efektywność produkcji. Dzięki temu proces staje się szybszy oraz dokładniejszy, co jest kluczowe w kontekście druku komercyjnego, gdzie czas i jakość mają ogromne znaczenie. Przy zastosowaniu CtP, możliwe jest uzyskanie wysokiej precyzji w odwzorowaniu detali i kolorów, co jest niezbędne w przypadku pracy z projektami o dużej skali, jak plakaty czy czasopisma. Dodatkowo, technologia ta wspiera zrównoważony rozwój, redukując odpady związane z filmami i chemikaliami. W branży poligraficznej, CtP stało się standardem, który przyczynił się do radykalnej poprawy wydajności produkcji oraz jakości finalnych produktów.
Pytanie 26

Z uwagi na metodę obserwacji, oryginały klasyfikujemy na

A. refleksyjne i transparentne
B. regularne i nieregularne
C. analogowe i cyfrowe
D. jednobarwne i wielobarwne
Wybór błędnych kategorii oryginałów opartych na nieprawidłowych kryteriach klasyfikacji może prowadzić do istotnych nieporozumień w analizie materiałów. Odpowiedzi takie jak "regularne i nieregularne" wprowadzają pojęcia, które dotyczą bardziej geometrii lub struktury, a nie sposobu obserwacji oryginałów. Klasyfikacja ta nie odnosi się do tego, jak światło oddziałuje z materiałem, co jest kluczowe dla zrozumienia różnicy między refleksyjnością a transparentnością. Z kolei termin "analogowe i cyfrowe" odnosi się do technologii przetwarzania i zapisu danych, a nie do samej obserwacji oryginałów. Oryginały analogowe to te, które zachowują ciągłość danych, podczas gdy cyfrowe przekładają te dane na formę binarną. W kontekście obserwacji oryginałów, te pojęcia są nieadekwatne, ponieważ nie opisują jakości interakcji światła z danym materiałem. Ostatnia kategoria, "jednobarwne i wielobarwne", dotyczy raczej właściwości wizualnych obiektów, ale nie wskazuje na sposób ich obserwacji w kontekście fizyki optycznej. Takie myślenie może prowadzić do błędnych wniosków w analizach naukowych, gdyż pomija fundamentalne różnice w optyce, które są kluczowe dla zrozumienia zachowań światła i materiałów. Dlatego ważne jest, aby klasyfikować obiekty nie tylko według ich właściwości wizualnych, ale także w kontekście fizycznych zasad rządzących ich obserwacją.
Pytanie 27

Ile minimalnie arkuszy papieru w formacie SRA3 (320 x 450 mm) jest potrzebnych do wydrukowania 800 sztuk biletów wstępu o wymiarach netto 146 x 56 mm?

A. 50
B. 80
C. 20
D. 30
Zarówno odpowiedzi 30, 20, jak i 80 nie uwzględniają właściwego podejścia do obliczania ilości potrzebnego papieru do druku. W przypadku odpowiedzi sugerującej 30 kartek, wynika to z niedostatecznego oszacowania powierzchni, jaką zajmują bilety. Przy takim założeniu użytkownik mógł nie zrealizować prawidłowego podziału powierzchni kartki SRA3, co prowadzi do nieprawidłowego wniosku o mniejszej ilości papieru. Odpowiedź 20 również jest błędna, ponieważ nie tylko ignoruje straty materiałowe, ale także nie bierze pod uwagę, że nawet jeśli technicznie można uzyskać 17 biletów na kartkę, dla 800 biletów wymagana byłaby co najmniej 48 kartek, co już przekracza podaną wartość. Co do odpowiedzi 80, to jest ona zbyt wysoka i wskazuje na nadmierny zapas papieru w stosunku do obliczonej potrzeby, co nie tylko generuje zbędne koszty, ale również wpływa na efektywność procesu produkcyjnego. W druku przemysłowym kluczowe jest zrozumienie właściwych proporcji oraz uwzględnienie każdego aspektu, w tym strat, również w kontekście optymalizacji kosztów. Typowym błędem w takich obliczeniach jest również pomijanie marginesów czy przestrzeni między biletami, co prowadzi do zawyżania wyników. Dlatego każda kalkulacja powinna dokładnie uwzględniać wszystkie te czynniki.
Pytanie 28

Czynnikami pozwalającymi na bezpośrednią modyfikację kształtu obiektów wektorowych są

A. wypełnienia oraz grupy ścieżek
B. warstwy oraz grupy ścieżek
C. punkty kontrolne i ścieżki
D. kontur i ścieżki przycinania
Punkty kontrolne i ścieżki są kluczowymi elementami umożliwiającymi bezpośrednią edycję kształtu obiektów wektorowych. Punkty kontrolne, znane również jako węzły, są specyficznymi punktami na ścieżce, które definiują jej kształt. Użytkownicy mogą przesuwać te punkty, aby zmieniać kontur obiektu, co jest niezwykle przydatne w grafice wektorowej, gdzie precyzyjne dostosowanie kształtów jest kluczowe. Ścieżki, z kolei, to linie łączące te punkty, które mogą być prostymi odcinkami lub krzywymi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej, które rekomendują korzystanie z narzędzi wektorowych dla ich elastyczności i możliwości edycyjnych. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, umiejętność manipulacji punktami kontrolnymi i ścieżkami pozwala na tworzenie złożonych ilustracji oraz precyzyjne odwzorowywanie zamierzonych kształtów. Zrozumienie, jak działają te elementy, jest podstawą efektywnej pracy z grafiką wektorową, a ich zastosowanie jest niezbędne w projektowaniu logo, ikon czy wszelkiego rodzaju ilustracji, które wymagają wysokiej jakości i skalowalności bez utraty detali.
Pytanie 29

W dziedzinie poligrafii termin łamanie odnosi się do procesu technologicznego, który polega na

A. składaniu arkusza lub wstęgi w sposób krzyżowy
B. cięciu stosów papierowych o wysokości przekraczającej 30 mm
C. zmianie kątów rastra w odcieniach kolorów RGB
D. formatowaniu tekstu na stronie oraz integrowaniu go z grafiką
Odpowiedź dotycząca formatowania tekstu na stronie i łączenia go z grafiką jest poprawna, ponieważ łamanie w poligrafii odnosi się do procesu przygotowania materiałów drukowanych, gdzie kluczowe jest estetyczne i funkcjonalne rozmieszczenie tekstu oraz grafik. W tym kontekście, łamanie polega na jednoczesnym dostosowywaniu tekstu do określonego formatu dokumentu oraz harmonijnym integrowaniu elementów graficznych, co ma bezpośredni wpływ na czytelność i atrakcyjność wizualną publikacji. Przykłady zastosowania obejmują wydawnictwa książkowe, czasopisma, ulotki, gdzie każdy element musi być przemyślany i odpowiednio umiejscowiony. Dobre praktyki w łamaniu tekstu obejmują wykorzystanie siatki (grid), aby zapewnić spójność wizualną oraz dostosowywanie marginesów, interlinii i dużych nagłówków w celu zwiększenia przejrzystości. Zgodnie z zasadami typografii, odpowiednie łamanie tekstu wspiera także efektywność komunikacyjną, co jest szczególnie istotne w projektowaniu materiałów marketingowych. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla osób pracujących w branży poligraficznej oraz projektantów graficznych, którzy muszą tworzyć atrakcyjne i funkcjonalne projekty.
Pytanie 30

Aby stworzyć 1 000 000 folderów w formacie A3 w kolorze 4 + 0, jakiego sprzętu trzeba użyć?

A. 4-kolorowej, zwojowej maszyny rotograwiurowej
B. 2-kolorowej, pełnoformatowej maszyny offsetowej
C. 6-kolorowej, zwojowej maszyny fleksograficznej
D. 4-kolorowej, półformatowej maszyny offsetowej
Wybór niewłaściwej maszyny do produkcji folderów A3 w kolorystyce 4 + 0 może prowadzić do nieoptymalnych wyników i zwiększenia kosztów. 2-kolorowa, pełnoformatowa arkuszowa maszyna offsetowa nie jest odpowiednia do takich zadań, ponieważ jej ograniczenia w kolorystyce sprawiają, że nie pozwala na drukowanie w pełnej gamie kolorów. Aby zrealizować projekt w systemie 4 + 0, potrzebna jest maszyna zdolna do reprodukcji wszystkich czterech barw CMYK, co w przypadku maszyny 2-kolorowej jest niemożliwe. Z kolei 6-kolorowa, zwojowa maszyna fleksograficzna, mimo że oferuje większą paletę kolorów, nie jest standardowym wyborem do produkcji folderów, które najczęściej są drukowane na maszynach offsetowych, zwłaszcza przy dużych nakładach. Fleksografia sprawdza się głównie w druku opakowań i etykiet. Natomiast 4-kolorowa, półformatowa maszyna offsetowa, chociaż może wydawać się odpowiednia, nie zapewnia wydajności potrzebnej do produkcji tak dużej liczby egzemplarzy jak 1 000 000. Półformatowe maszyny są znacznie wolniejsze i bardziej kosztowne w eksploatacji przy dużych nakładach. Wnioskując, wybór odpowiedniej maszyny powinien być uzależniony od specyfiki projektu, nakładu oraz wymagań jakościowych, a w tym przypadku zwojowa maszyna rotograwiurowa jest najbardziej efektywnym rozwiązaniem.
Pytanie 31

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy produkcji katalogów na maszynie rotograwiury, jeśli nakład zostanie zwiększony o 15%?

A. zmniejszy się, z uwagi na wzrost nakładu drukowanego z tych samych form drukowych
B. wzrośnie proporcjonalnie do zwiększenia nakładu
C. wzrośnie w wyniku konieczności zapłaty za nadgodziny pracy drukarza
D. pozostanie taki sam z powodu stosunkowo niewielkiej zmiany wzrostu nakładu
Wzrost nakładu o 15% na maszynie rotograwiurowej prowadzi do obniżenia kosztu jednostkowego wydruku z powodu efektywności skali. W praktyce oznacza to, że stałe koszty produkcji, takie jak przygotowanie form drukowych czy ustawienie maszyny, rozkładają się na większą liczbę wydrukowanych egzemplarzy. W przypadku rotograwiury, która jest procesem przystosowanym do masowej produkcji, większy nakład nie tylko zwiększa wydajność, ale również zmniejsza jednostkowy koszt materiałów, ponieważ surowce takie jak atrament czy podłoża są wykorzystywane w bardziej optymalny sposób. Przykładem może być produkcja katalogów o dużym nakładzie, gdzie kolejne egzemplarze są drukowane z minimalnymi dodatkowymi kosztami operacyjnymi. W branży druku, kluczowe jest stosowanie dobrych praktyk, takich jak analiza kosztów i rentowności w kontekście planowania produkcji, co pozwala na precyzyjne przewidywanie kosztów jednostkowych przy różnych nakładach.
Pytanie 32

Jaką barwę uzyskamy, łącząc składowe CMYK: C100, M96, Y20, K7?

A. czerwoną
B. zieloną
C. granatową
D. żółtą
Połączenie składowych CMYK: C100, M96, Y20, K7 rzeczywiście prowadzi do uzyskania koloru granatowego. W systemie kolorów CMYK, C oznacza cyjan, M magentę, Y żółty, a K czarny. W tym przypadku wysoka wartość magenty (96) oraz cyjanu (100) dominują nad niską zawartością żółtego (20) i czarnego (7), co skutkuje kolorem o tonacji granatowej. Zrozumienie składowych CMYK jest kluczowe w grafice komputerowej oraz druku, gdzie precyzyjne mieszanie kolorów przekłada się na jakość finalnego produktu. W praktyce, takie mieszanie kolorów jest używane w materiałach drukowanych, jak broszury, plakaty czy opakowania, gdzie barwy muszą być zgodne z zamierzonym projektem. Dla projektantów istotne jest także testowanie i kalibrowanie drukarek, aby uzyskać optymalne wyniki kolorystyczne, zgodne z przyjętymi standardami branżowymi, takim jak ISO 12647. Takie praktyki pozwalają na osiąganie spójności kolorystycznej w druku komercyjnym i poprawiają efektywność procesów produkcyjnych.
Pytanie 33

Ile arkuszy papieru trzeba przygotować, aby uzyskać 2 000 plakatów netto, zakładając, że nadwyżka materiałowa na podłoże wynosi 7%?

A. 1 070
B. 2 140
C. 2 700
D. 2 000
Aby obliczyć liczbę arkuszy drukowych potrzebnych do uzyskania 2000 plakatów netto, musimy uwzględnić nadwyżkę materiałową wynoszącą 7%. Obliczenia zaczynamy od określenia całkowitej liczby plakatów, jaką chcemy uzyskać, w tym nadwyżki. Wzór na obliczenie wymaganej liczby arkuszy to: liczba plakatów netto / (1 - nadwyżka materiałowa). W naszym przypadku obliczenia wyglądają następująco: 2000 / (1 - 0,07) = 2000 / 0,93 = 2150,54. Oznacza to, że potrzebujemy 2151 arkuszy, a po zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej otrzymujemy 2140 arkuszy, co jest odpowiedzią nr 2. W praktyce, dokładne obliczenie wymaga uwzględnienia nadwyżki materiałowej, co jest standardową praktyką w branży poligraficznej, aby uniknąć braków materiału oraz strat w produkcji. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność procesu drukowania, ale również zapewnia lepszą jakość końcowego produktu.
Pytanie 34

Jaki jest podstawowy profil kolorów używany w druku offsetowym?

A. HSB
B. CMYK
C. LAB
D. RGB
CMYK to skrót od czterech podstawowych kolorów, które są stosowane w druku offsetowym: Cyan, Magenta, Yellow i Key (czarny). Te kolory są podstawą dla większości procesów drukarskich, ponieważ umożliwiają uzyskanie szerokiej gamy barw poprzez ich mieszanie. W druku offsetowym, każdy z tych kolorów jest nakładany na papier w postaci oddzielnych warstw, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu końcowego. To podejście jest nie tylko standardem branżowym, ale też najbardziej efektywnym sposobem na uzyskanie jednolitych i pełnych kolorów, które są niezbędne w profesjonalnych publikacjach drukowanych. Moim zdaniem, każdy, kto chce zajmować się grafiką i drukiem, powinien doskonale znać system CMYK. Warto też wspomnieć, że CMYK jest używany w druku, ponieważ papier absorbuje światło, a nie je emituje, co jest kluczowym aspektem różniącym go od modelu RGB, stosowanego w ekranach.
Pytanie 35

Interlinia oznacza przestrzeń między sąsiadującymi

A. kolumnami
B. wierszami
C. wyrazami
D. łamami
Interlinia odnosi się do odległości pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Właściwe ustawienie interlinii ma istotny wpływ na czytelność tekstu oraz ogólny wygląd dokumentu. Zbyt mała interlinia może prowadzić do wrażenia zagracenia, podczas gdy zbyt duża może rozpraszać uwagę czytelnika. Zazwyczaj przyjmuje się, że interlinia powinna wynosić od 1,15 do 1,5 wysokości czcionki, aby zapewnić optymalny komfort czytania. Przykładowo, w pracy akademickiej, często zaleca się stosowanie podwójnej interlinii, aby ułatwić dodawanie uwag i komentarzy. Użycie właściwej interlinii jest szczególnie ważne w dokumentach formalnych, takich jak CV czy raporty, gdzie estetyka i przejrzystość są kluczowe.
Pytanie 36

W projekcie graficznym etykiety, siatka wykrojnika, grafika oraz oznaczenia drukarskie powinny być rozmieszczone

A. połączone w jedną warstwę
B. na oddzielnych warstwach
C. posortowane kolejno od elementów najbardziej zauważalnych
D. zapisane w pliku wyłącznie zamkniętym
Umieszczanie siatki wykrojnika, grafiki i znaczników drukarskich na osobnych warstwach jest najlepszą praktyką w projektowaniu graficznym opakowań. Takie podejście umożliwia większą elastyczność podczas edycji pliku, ponieważ każdy element może być łatwo modyfikowany bez wpływu na pozostałe. Na przykład, jeśli chcemy zmienić kolor grafiki, możemy to zrobić bez konieczności przesuwania siatki wykrojnika czy znaczników. Ponadto, korzystanie z osobnych warstw ułatwia przygotowanie pliku do druku, gdyż drukarnie często wymagają, aby różne elementy były wyraźnie zdefiniowane. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, zalecają, aby różne warstwy były używane w celu zminimalizowania błędów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że dobrze zorganizowany plik graficzny z osobnymi warstwami ułatwia współpracę między projektantami a klientami oraz innymi interesariuszami, co jest kluczowe w procesie tworzenia opakowań. Dodatkowo, w sytuacji, gdy projekt wymaga dalszych modyfikacji, archiwizacja projektu z wyraźnie zdefiniowanymi warstwami staje się znacznie bardziej efektywna.
Pytanie 37

Ile form drukarskich trzeba przygotować do realizacji 20 000 dwustronnych, wielokolorowych (CMYK) zaproszeń z selektywnie lakierowanymi elementami po obu stronach w technologii offsetowej?

A. 4 formy.
B. 6 form.
C. 10 form.
D. 8 form.
Wybór niepoprawnej liczby form naświetlanych do realizacji zlecenia na 20 000 dwustronnych zaproszeń z lakierowaniem wybiórczym często wynika z błędnego zrozumienia procesu druku offsetowego oraz specyfiki używanych form. Przy wytwarzaniu zaproszeń w technologii CMYK, każdy kolor wymaga osobnej formy. Warto zaznaczyć, że nieprawidłowe oszacowanie liczby potrzebnych form może prowadzić do problemów z jakością wydruku i ostatecznym efektem wizualnym. W przypadku dwustronnego druku z lakierowaniem wybiórczym, oprócz standardowych form CMYK, konieczne jest także przygotowanie form dla lakieru, co znacznie podnosi całkowitą liczbę. Udzielając odpowiedzi, niektórzy mogą pomyśleć, że 4 formy wystarczą, co jest błędnym założeniem, ponieważ ignoruje to fakt, iż każda strona zaproszenia wymaga osobnej formy dla każdego z kolorów, a także dla lakieru. Z kolei możliwość przyjęcia 6, 8 lub 10 form może wynikać z niedoszacowania liczby potrzebnych form dla poszczególnych warstw, co może prowadzić do zafałszowania końcowego produktu. Użytkownicy muszą pamiętać, że w branży poligraficznej kluczowe jest odpowiednie przygotowanie form, aby zapewnić wysoką jakość druku. Niezrozumienie tego procesu może skutkować błędami w produkcji, co w efekcie prowadzi do dodatkowych kosztów i opóźnień w realizacji zamówień.
Pytanie 38

Jaką metodę druku należałoby wybrać, aby wyprodukować 1 000 000 egzemplarzy gazety codziennej?

A. Fleksografię
B. Druk cyfrowy
C. Offset
D. Typooffset
Druk offsetowy jest najczęściej stosowaną techniką do produkcji dużych nakładów materiałów drukowanych, takich jak gazety codzienne. Proces ten polega na przenoszeniu obrazu z matrycy na papier za pośrednictwem cylindrów, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości kolorów oraz detali. Dzięki swojej efektywności, offset może z łatwością obsłużyć nakłady rzędu 1 000 000 egzemplarzy, co czyni go idealnym wyborem dla wydawców gazet. W praktyce, druk offsetowy charakteryzuje się niskim kosztem jednostkowym przy dużych ilościach, co jest kluczowe w przypadku gazet, gdzie rentowność jest często uzależniona od objętości sprzedaży. Dodatkowo, technologia ta umożliwia szybkie i łatwe dostosowanie kolorów oraz grafik, co jest niezbędne do utrzymania świeżości treści w gazecie. Warto również zaznaczyć, że druk offsetowy spełnia standardy jakości ISO 12647, które zapewniają spójność kolorystyczną i wysoką jakość druku.
Pytanie 39

Jaki typ formatu zapisu pozwala na uzyskanie największej wierności odwzorowania zdjęcia podczas fotografowania?

A. PPM
B. JPG
C. RAW
D. PXR
Format RAW to standard w fotografii cyfrowej, który zachowuje wszystkie dane zbierane przez sensor aparatu podczas rejestracji obrazu. W przeciwieństwie do formatów skompresowanych, takich jak JPG, RAW nie traci żadnej informacji, co pozwala na zachowanie pełnej wierności odwzorowania kolorów, szczegółów oraz dynamicznego zakresu. Przykład zastosowania RAW można zauważyć w profesjonalnej fotografii, gdzie edytowanie zdjęć, takie jak korekcja ekspozycji czy balansu bieli, wymagają jak najwięcej informacji. Dzięki temu, można uzyskać znacznie lepsze rezultaty w postprodukcji. Format ten jest używany przez większość zaawansowanych aparatów oraz programów graficznych, co czyni go standardem branżowym w pracy z obrazami. Dla fotografów, którzy chcą uzyskać najwyższą jakość oraz pełną kontrolę nad swoimi zdjęciami, wybór formatu RAW jest kluczowy, ponieważ pozwala to na stosowanie zaawansowanych technik edycyjnych bez obawy o utratę jakości.
Pytanie 40

Do jakiego rodzaju druków zalicza się akcydens?

A. luźnych
B. książkowych
C. broszurowych
D. periodycznych
Odpowiedź 'luźnych' jest prawidłowa, ponieważ akcydensy to wszelkie druki, które nie są częścią trwałych publikacji, takich jak książki czy czasopisma. Akcydensy charakteryzują się tym, że są wydawane w małych nakładach i często mają formę pojedynczych kart, ulotek, plakatów lub broszur. W kontekście standardów wydawniczych, akcydensy są istotne dla promocji i komunikacji, a ich produkcja wymaga znajomości technik druku oraz zasad projektowania graficznego. Przykłady zastosowania akcydensów obejmują materiały reklamowe, zaproszenia na wydarzenia, informatory oraz inne formy, które wymagają szybkiej produkcji i dystrybucji. W praktyce marketingowej, dobrze zaprojektowany akcydens może być kluczowym elementem strategii komunikacyjnej, przyciągając uwagę odbiorców i efektywnie przekazując istotne informacje.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej