Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
  • Data rozpoczęcia: 19 listopada 2025 15:43
  • Data zakończenia: 19 listopada 2025 15:48

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W jakich jednostkach przedstawiamy wynik pomiaru parametru RTT (Round Trip Delay Time)?

A. dB
B. Hz
C. s
D. m
Jednostki, w jakich podawane są wyniki pomiarów, mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia koncepcji związanych z różnymi parametrami technicznymi. Podanie wyniku w jednostkach Hz, czyli hercach, odnosi się do częstotliwości, co jest niewłaściwe w kontekście RTT. Hertz to jednostka miary, która określa liczbę cykli na sekundę, a zatem nie jest odpowiednia do wyrażania opóźnień czasowych. Podobnie, metry (m) to jednostka miary długości, która również nie ma zastosowania w kontekście pomiarów czasu, jak RTT. Dodatkowo, decybele (dB) to jednostka stosowana do określenia poziomów mocy i intensywności dźwięku, co również nie jest powiązane z pomiarem opóźnień w sieciach. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów miar; ważne jest, aby podczas analizy parametrów technicznych zwracać uwagę na to, jakie jednostki są używane i jakie znaczenie mają w danym kontekście. Mieszanie różnych jednostek może prowadzić do poważnych nieporozumień w diagnostyce problemów sieciowych, co z kolei może wpływać na decyzje dotyczące zarządzania siecią oraz optymalizacji jej wydajności. Właściwe zrozumienie jednostek jest kluczowe dla skutecznego monitorowania i analizy wydajności sieci, co potwierdzają standardy branżowe, takie jak ITU-T czy IEEE.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

Który z poniższych adresów jest adresem typu multicast w protokole IPv4?

A. 229.0.0.1
B. 192.168.0.1
C. 127.0.0.1
D. 242.110.0.1
Wybór odpowiedzi 127.0.0.1 jest błędny, ponieważ ten adres jest zarezerwowany dla localhost, co oznacza, że jest używany do komunikacji z samym sobą w ramach maszyny. Adres ten, w zakresie 127.0.0.0 do 127.255.255.255, jest wykorzystywany do testowania i nie ma zastosowania w komunikacji sieciowej z innymi urządzeniami. Z kolei 192.168.0.1 to adres z zakresu prywatnych adresów IPv4, co oznacza, że jest używany w sieciach lokalnych i nie jest routowalny w Internecie. Adresy z tej puli, takie jak 192.168.x.x, są często przydzielane urządzeniom w domowych routerach i biurach. Natomiast 242.110.0.1 nie jest poprawnym adresem multicast, ponieważ mieści się w zakresie, który nie jest zarezerwowany dla multicastu ani adresów prywatnych. W kontekście adresacji IP, istotne jest, aby rozumieć klasy adresów oraz ich zastosowanie. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie tego zagadnienia prowadzi do błędów w projektowaniu sieci oraz w konfiguracji urządzeń, co może skutkować problemami z komunikacją i wydajnością. Użytkownicy powinni być świadomi, jakie adresy są przeznaczone do różnych zastosowań, aby uniknąć nieefektywności w sieciach, a także zapewnić, że odpowiednia architektura jest stosowana w różnych scenariuszach.

Pytanie 5

Rysunek przedstawia złącze światłowodowe typu

Ilustracja do pytania
A. SC/APC
B. E200
C. ST
D. LC
Złącze światłowodowe typu ST (Straight Tip) jest powszechnie stosowane w aplikacjach telekomunikacyjnych oraz sieciach lokalnych, gdzie kluczowe jest zapewnienie stabilnych połączeń optycznych. Jego charakterystyczna konstrukcja, w tym metalowa obudowa i ceramiczny ferul, zapewnia wysoką precyzję w prowadzeniu sygnału optycznego. Złącza ST wyróżniają się również systemem mocowania opartym na gwincie, co umożliwia łatwe i pewne łączenie kabli bez ryzyka ich przypadkowego rozłączenia. W praktyce złącza ST sprawdzają się w rozbudowanych sieciach, gdzie istotne są właściwości mechaniczne i odporność na uszkodzenia. Dodatkowo, standard ST jest zgodny z wieloma normami branżowymi, co zapewnia interoperacyjność z innymi komponentami systemów światłowodowych. Używając złączy ST, należy pamiętać o regularnej konserwacji i czyszczeniu, by zapewnić optymalną wydajność przesyłu danych.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Błąd przesunięcia zera w konwerterze A/C definiowany jest przez wartość napięcia

A. wejściowego, niezbędną do przekształcenia od zerowej wartości słowa wyjściowego do kolejnej większej wartości
B. wyjściowego, niezbędną do przekształcenia od zerowej wartości słowa wyjściowego do kolejnej większej wartości
C. wyjściowego, niezbędną do przekształcenia od zerowej wartości słowa wejściowego do kolejnej większej wartości
D. wejściowego, niezbędną do przekształcenia od zerowej wartości słowa wejściowego do kolejnej większej wartości
Problematyka błędu przesunięcia zera w przetwornikach A/C jest kluczowym elementem w obszarze technologii pomiarowej, jednak wiele osób myli koncepcję napięcia wejściowego z napięciem wyjściowym. W sytuacji, gdy niepoprawnie stwierdza się, że błąd przesunięcia zera dotyczy napięcia wyjściowego, dochodzi do nieporozumienia, ponieważ to napięcie wyjściowe jest rezultatem działania przetwornika, a nie jego wejściem. Błąd ten dotyczy zasadniczo różnicy pomiędzy oczekiwanym a rzeczywistym sygnałem wyjściowym, gdyż może on prowadzić do dalszych odchyleń w pomiarach. Kolejnym błędem jest błędne zrozumienie, że przesunięcie zera dotyczy przejścia od wartości słowa wejściowego do słowa wyjściowego; w rzeczywistości interesuje nas, jak napięcie wejściowe wpływa na uzyskiwane wyniki wyjściowe. W aplikacjach, gdzie precyzyjność jest kluczowa, jak np. w systemach kontroli procesów, zaniedbanie tego aspektu może prowadzić do poważnych konsekwencji. Błąd przesunięcia zera powinien być niwelowany poprzez kalibrację systemu, co wymaga zastosowania odpowiednich metod, takich jak testowanie i dostosowywanie przetwornika w warunkach rzeczywistych. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, wskazują na znaczenie monitorowania i zarządzania jakością w procesach pomiarowych, co podkreśla konieczność uwzględnienia błędu przesunięcia zera jako kluczowego elementu zapewnienia właściwej jakości danych.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Jakie medium transmisyjne jest stosowane w standardzie 10Base-FL?

A. Kabel światłowodowy
B. Skrętka Cat-5
C. Skrętka Cat-7
D. Kabel koncentryczny
Wybór kabla koncentrycznego, skrętki Cat-5 lub Cat-7 jako mediów transmisyjnych w standardzie 10Base-FL jest niepoprawny z kilku powodów. Kabel koncentryczny, choć był powszechnie używany w starszych instalacjach sieciowych, nie jest w stanie spełnić wymagań dotyczących szybkości i zasięgu, które oferuje światłowód. Jego konstrukcja sprawia, że jest bardziej podatny na zakłócenia elektromagnetyczne oraz ma ograniczoną przepustowość, co czyni go mało efektywnym w nowoczesnych zastosowaniach. Skręta Cat-5 i Cat-7 to również kable elektryczne, które, pomimo że mogą być wykorzystywane w standardach sieciowych takich jak 100Base-TX, nie są odpowiednie dla standardu 10Base-FL, który wyraźnie wymaga światłowodów. Często pojawia się nieporozumienie dotyczące właściwego wyboru mediów transmisyjnych w sieciach Ethernet; wiele osób myli różne standardy, co prowadzi do błędnej interpretacji wymagań technicznych. Użycie niewłaściwego medium transmisyjnego może skutkować nie tylko problemami z wydajnością sieci, ale także z jej stabilnością oraz bezpieczeństwem danych. Zrozumienie specyfikacji technicznych standardów sieciowych jest kluczowe dla projektowania efektywnych i niezawodnych sieci komputerowych.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

W łączu abonenckim sygnał tonowy o ciągłej emisji oznacza

A. zgłoszenie centrali
B. zajętość numeru
C. połączenie oczekujące
D. nieosiągalność numeru
Sygnał tonowy o emisji ciągłej jest standardowym sygnałem, który informuje o zgłoszeniu centrali telefonicznej. Oznacza to, że połączenie zostało nawiązane i centrala jest gotowa do przekazywania informacji o numerze abonenckim. W praktyce, sygnał ten jest emitowany, gdy odbiorca jest dostępny i może odbywać rozmowę. Taki sygnał jest ważny w kontekście procesów telekomunikacyjnych, ponieważ umożliwia użytkownikowi identyfikację stanu połączenia. Standardy telekomunikacyjne, takie jak ITU-T (Międzynarodowa Unia Telekomunikacyjna - Standardy), jednoznacznie definiują te sygnały, co pomaga w zapewnieniu spójności w różnych systemach telekomunikacyjnych. W codziennym użytkowaniu, gdy dzwonimy do kogoś i słyszymy ten sygnał, mamy pewność, że nasze połączenie zostało poprawnie nawiązane i możemy rozmawiać. Dodając praktyczny przykład - w wielu krajach, sygnał tonowy o emisji ciągłej jest również stosowany w systemach automatycznego wybierania numerów, co przyspiesza proces połączeń wychodzących.

Pytanie 12

Jakim symbolem oznaczana jest jednostka transportowa systemu SDH o przepustowości 155,52 MB/s?

A. STM-6
B. STM-1
C. STM-3
D. STM-12
Odpowiedź STM-1 jest poprawna, ponieważ oznacza jednostkę transportową w systemie cyfrowym SDH (Synchronous Digital Hierarchy) o przepływności 155,52 Mb/s. System SDH został wprowadzony w celu zapewnienia wysokowydajnego przesyłania danych w sieciach telekomunikacyjnych, a STM-1 jest podstawową jednostką, z której budowane są wyższe poziomy, takie jak STM-3, STM-6 i STM-12. W praktyce, STM-1 wykorzystywane jest do przesyłania głosu, wideo oraz danych w różnych aplikacjach telekomunikacyjnych. Dzięki swojej standaryzacji, pozwala na interoperacyjność różnych urządzeń sieciowych i zapewnia wysoką niezawodność. W kontekście rozwoju technologii, znajomość jednostek SDH jest kluczowa dla inżynierów i specjalistów zajmujących się projektowaniem oraz zarządzaniem sieciami, co podkreśla znaczenie STM-1 jako fundamentu dla bardziej złożonych rozwiązań transportowych.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Jaki typ licencji przydziela oprogramowanie jedynie do jednego, określonego zestawu komputerowego?

A. BOX
B. GNU GPL
C. OEM
D. CPL
Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) jest typem licencji, która przyporządkowuje oprogramowanie do jednego, konkretnego zestawu komputerowego. Tego rodzaju licencja jest powszechnie stosowana przez producentów sprzętu komputerowego. Oprogramowanie OEM jest dostarczane razem z nowym komputerem i jest ściśle związane z danym urządzeniem, co oznacza, że nie może być przenoszone na inne komputery. Przykładem może być system operacyjny Windows, który często jest preinstalowany na nowych laptopach i komputerach stacjonarnych. W praktyce, oznacza to, że właściciel komputera posiada licencję wyłącznie na tym urządzeniu, co zabezpiecza producentów przed nieautoryzowanym kopiowaniem oprogramowania. Dobrą praktyką w branży jest przestrzeganie zasad licencjonowania, co ma na celu ochronę zarówno twórców oprogramowania, jak i użytkowników końcowych, zapewniając zgodność z prawem oraz wsparcie techniczne od producenta.

Pytanie 15

Jaką wartość ma znamionowa częstotliwość sygnału synchronizacji (fazowania) ramki w systemie PCM 30/32?

A. 4 kHz
B. 2 kHz
C. 8 kHz
D. 16 kHz
Wybór innej częstotliwości niż 4 kHz, jak 8 kHz, 2 kHz czy 16 kHz, wynika z nieporozumień dotyczących właściwego zrozumienia sposobu działania systemu PCM oraz jego standardów. Częstotliwość 8 kHz jest często mylona z częstotliwością próbkowania dla sygnału audio w systemach takich jak G.711, gdzie rzeczywiście jest stosowana do próbkowania dźwięku, ale nie odpowiada ona częstotliwości ramki dla systemu PCM 30/32. Z kolei częstotliwość 2 kHz i 16 kHz mogą być mylone z innymi zastosowaniami, ale nie są zgodne z definicją dla tego specyficznego systemu. Warto zauważyć, że w telekomunikacji, zwłaszcza w kontekście cyfrowych systemów komunikacyjnych, nieodpowiednia synchronizacja sygnałów może prowadzić do poważnych problemów, takich jak zniekształcenia lub opóźnienia, które mogą negatywnie wpływać na jakość rozmowy. Dlatego ważne jest, aby mieć na uwadze precyzyjne definicje i standardy, które rządzą tymi systemami, takie jak wskaźniki jakości, które są ściśle związane z określoną częstotliwością synchronizacji. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i działania systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 16

Jakim protokołem zajmującym się weryfikacją prawidłowości połączeń w internecie jest?

A. SNMP (Simple Network Management Protocol)
B. UDP (User Datagram Protocol)
C. IP (Internet Protocol)
D. ICMP (Internet Control Message Protocol)
Wybór IP (Internet Protocol) jako odpowiedzi jest mylący, ponieważ chociaż IP jest kluczowym protokołem w łączeniu urządzeń w sieci, nie zajmuje się on bezpośrednio kontrolą poprawności połączeń. IP odpowiada za adresację i transport danych, ale nie dostarcza informacji o ewentualnych problemach w komunikacji. Użytkownicy często mylą rolę IP z protokołami odpowiedzialnymi za diagnostykę. Z kolei UDP (User Datagram Protocol) to protokół transportowy, który nie zapewnia kontroli błędów ani potwierdzenia dostarczenia pakietów. UDP jest używany w aplikacjach wymagających szybkiej transmisji danych, jak transmisje strumieniowe, lecz jego brak mechanizmów kontroli sprawia, że nie nadaje się do monitorowania poprawności połączeń. SNMP (Simple Network Management Protocol) także nie jest odpowiedni, gdyż jego głównym celem jest zarządzanie urządzeniami w sieci, a nie kontrola połączeń. Użytkownicy mogą błędnie postrzegać te protokoły jako narzędzia do diagnostyki sieci, co prowadzi do nieporozumień. Każdy z tych protokołów ma swoje unikalne zastosowania, lecz nie zastąpią one funkcji ICMP w zakresie monitorowania i diagnostyki połączeń w sieci.

Pytanie 17

W jakiej modulacji zarówno fala nośna, jak i sygnał modulujący mają postać przebiegów analogowych?

A. PAM (Pulse Amplitude Modulation)
B. FM (Frequency Modulation)
C. PCM (Pulse Code Modulation)
D. ASK (Amplitude Shift Keying)
Odpowiedzi inne niż FM wskazują na różne techniki modulacji, które nie spełniają kryteriów dotyczących analogowości zarówno fali nośnej, jak i sygnału modulującego. PAM (modulacja amplitudy impulsów) polega na zmianie amplitudy impulsów w odpowiedzi na sygnał analogowy, ale sama modulacja jest cyfrowa, co oznacza, że wynikowy sygnał nie jest analogowy. ASK (modulacja klucza amplitudy) również wykorzystuje cyfrowe zmiany amplitudy, reprezentując bity danych jako różne poziomy amplitudy, co zbliża ją do kategorii sygnałów cyfrowych. PCM (modulacja kodowania impulsów) to technika, w której analogowy sygnał jest próbkowany i kodowany w postaci dyskretnych wartości, co czyni go całkowicie cyfrowym procesem. Wszelkie nieporozumienia mogą wynikać z błędnego założenia, że modulacja może zachować analogowy charakter w tych technikach, podczas gdy rzeczywistość wymaga, aby obie składowe były analogowe w kontekście FM. Zrozumienie różnicy między modulacjami analogowymi a cyfrowymi jest kluczowe dla projektowania systemów komunikacyjnych, gdzie dobór odpowiedniej techniki wpływa na jakość sygnału, efektywność przesyłu oraz odporność na zakłócenia.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Magistrala FSB w procesorze działa jako łącze komunikacyjne pomiędzy

A. procesorem a kontrolerem pamięci
B. BIOS-em a procesorem
C. dyskiem twardym komputera a kartą graficzną
D. kartą graficzną a procesorem
Magistrala FSB (Front Side Bus) jest kluczowym elementem architektury komputerowej, pełniącym rolę połączenia pomiędzy procesorem a kontrolerem pamięci. To właśnie dzięki magistrali FSB, procesor może wysyłać i odbierać dane z pamięci RAM, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania systemu. W praktyce, każdy dostęp procesora do danych pamięci wymaga użycia magistrali FSB. Warto zauważyć, że w nowoczesnych architekturach wiele funkcji kontrolera pamięci przeniesiono bezpośrednio do procesora, co skutkowało spadkiem znaczenia tradycyjnej magistrali FSB na rzecz bardziej zaawansowanych rozwiązań, takich jak HyperTransport czy QuickPath Interconnect. W kontekście praktycznym, zrozumienie roli magistrali FSB jest istotne dla optymalizacji wydajności systemów komputerowych, gdyż poprawne zarządzanie danymi w pamięci bezpośrednio wpływa na szybkość obliczeń. Ponadto, standardy branżowe, takie jak Intel's HyperTransport, wskazują na ciągły rozwój w tej dziedzinie, co podkreśla znaczenie tej tematyki dla przyszłych technologii obliczeniowych.

Pytanie 20

Technika przesyłania danych o stałej długości 53 bajtów nazywa się komutacją

A. komórek
B. łączy
C. pakietów
D. optyczną
Komutacja komórek to technika, w której dane są przesyłane w jednostkach o stałej długości, typowo 53 bajty, z czego 5 bajtów to nagłówek, a 48 bajtów stanowią dane. Dzięki temu, komutacja komórek zapewnia wysoką wydajność i efektywne zarządzanie przepustowością, co jest kluczowe w sieciach telekomunikacyjnych. Przykładem zastosowania tego rozwiązania jest technologia ATM (Asynchronous Transfer Mode), która umożliwia przesyłanie różnych rodzajów danych, w tym głosu, wideo oraz danych komputerowych, w zdefiniowany i niezawodny sposób. Komutacja komórek pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów sieciowych, eliminując opóźnienia związane z fragmentacją danych, co jest typowe dla komutacji pakietów. Dodatkowo, standardy takie jak ITU-T I.150 regulują zasady dotyczące transportu komórek, co zapewnia interoperacyjność i zgodność z różnymi systemami.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Przetwornik A/C o rozdzielczości 8 bitów zamienia próbkę sygnału na jedną liczbę

A. ze 128 wartości liczbowych
B. z 512 wartości liczbowych
C. z 1024 wartości liczbowych
D. z 256 wartości liczbowych
Rozważając inne możliwe odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na podstawowe zasady działania przetworników A/C. Odpowiedzi wskazujące na 128, 512 czy 1024 wartości wynikają z błędnych obliczeń dotyczących rozdzielczości. Odpowiedź sugerująca 128 wartości zakładałaby, że mamy do czynienia z 7-bitowym przetwornikiem (2^7 = 128), co nie jest zgodne z założeniem pytania o 8 bitach. Z kolei odpowiedzi z 512 i 1024 wartości odnosiłyby się odpowiednio do 9-bitowego i 10-bitowego przetwornika (2^9 = 512 oraz 2^10 = 1024), co również jest niepoprawne w kontekście podanej rozdzielczości. Tego typu błędy często wynikają z mylnego rozumienia pojęcia rozdzielczości i skali wartości, które przetwornik A/C może generować. W praktyce, przy projektowaniu systemów przetwarzania sygnałów, istotne jest, aby przed podjęciem decyzji o wyborze odpowiedniego przetwornika, dokładnie analizować wymagania aplikacji i rozumieć, jak rozdzielczość wpływa na jakość przetwarzania sygnału. Niestety, w wielu przypadkach inżynierowie mogą zignorować te podstawowe zasady, co prowadzi do wyboru niewłaściwego sprzętu, a w konsekwencji do problemów z jakością sygnału. Kluczowe jest więc, aby dobrze rozumieć związek między rozdzielczością przetwornika a ilością poziomów, które może on generować, co jest fundamentalne w dziedzinie elektroniki i inżynierii sygnałów.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Jakie złącze jest opisywane skrótem SC/APC?

A. Złącze zatrzaskowe, którego czoło jest polerowane pod kątem 8 stopni
B. Złącze gwintowane, którego czoło jest polerowane pod kątem 8 stopni
C. Złącze gwintowane z płaskim czołem
D. Złącze zatrzaskowe z płaskim czołem
Odpowiedzi, które wskazują na złącze z płaskim czołem lub gwintowane, są niepoprawne. Złącze z płaskim czołem to tak naprawdę typ PC, który ma swoje zastosowanie, ale nie daje takich samych korzyści jak SC/APC. A złącza gwintowane? Rzadziej się je używa w technologiach światłowodowych, bo są mniej wygodne w montażu i demontażu, co jest ważne w instalacjach optycznych. Może się okazać, że nieodpowiednio dopasowane złącza prowadzą do większych strat sygnału, a to nie jest dobre. Polerowanie na kąt 8 stopni z płaskim czołem chyba nie pomoże, wręcz przeciwnie, może jeszcze pogorszyć sytuację. Kluczowe, żeby złącza były dobrze dobrane do konkretnego zastosowania, a to wymaga znajomości standardów w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 26

Jaką wartość ma impedancja falowa kabla UTP CAT 5?

A. 100 Ohm
B. 250 Ohm
C. 50 Ohm
D. 10 Ohm
Impedancja falowa kabla UTP CAT 5 wynosi 100 Ohm, co jest standardową wartością dla kabli skrętkowych przeznaczonych do transmisji danych w sieciach Ethernet. Impedancja falowa ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia efektywnego przesyłania sygnałów, minimalizując refleksje i straty sygnału. W praktyce, stosowanie kabli o odpowiedniej impedancji falowej jest istotne dla zachowania jakości połączeń sieciowych, co wpływa na ich wydajność. W przypadku UTP CAT 5, wartość ta została ustalona w zgodzie z normami TIA/EIA-568, które definiują wymagania dotyczące kabli i ich zastosowań w sieciach lokalnych. Dzięki poprawnie dobranym kablom, możemy osiągnąć prędkości transmisji danych do 1000 Mbps na odległość do 100 metrów, co jest kluczowe w nowoczesnych zastosowaniach biurowych i domowych, gdzie zróżnicowanie urządzeń i zapotrzebowanie na szybkie połączenia są na porządku dziennym.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Rozszerzenie szerokości impulsu sondującego generowanego przez źródło światła w reflektometrze światłowodowym doprowadzi do

A. polepszenia jakości pomiaru
B. zwiększenia dynamiki pomiaru
C. podniesienia szczegółowości reflektogramu
D. zmniejszenia strefy martwej
Zwiększenie szerokości impulsu sondującego nie prowadzi do wzrostu dynamiki pomiaru ani zmniejszenia strefy martwej. Dynamika pomiaru odnosi się do zdolności systemu do rozróżniania sygnałów o różnym poziomie intensywności, co nie jest bezpośrednio związane ze szerokością impulsu. Szerszy impuls może w rzeczywistości spowodować, że niektóre sygnały będą się nakładały, co utrudnia ich separację i analizę. Zmniejszenie strefy martwej jest związane głównie z czasem odpowiedzi systemu oraz jego zdolnością do szybkiego rejestrowania zmian, a nie z szerokością impulsu. Odpowiedzi sugerujące, że zwiększenie szerokości impulsu poprawi szczegółowość reflektogramu również są mylne; w rzeczywistości zbyt szeroki impuls może sprawić, że detale będą zamazane. Typowym błędem myślowym jest założenie, że szerokość impulsu bezpośrednio koreluje z jakością pomiaru, co prowadzi do błędnych praktyk w kalibracji urządzeń. W rzeczywistości, optymalizacja impulsu wymaga starannego zbalansowania jego parametru, aby uzyskać najwyższą jakość pomiaru, zgodnie ze standardami branżowymi takimi jak ISO/IEC 14763-3.

Pytanie 29

Jaki zapis nie stanowi adresu IPv6?

A. 2003:0dba:0000:0000:0000:0000:1535:43cd
B. 2003:dba::1535:43cd
C. 2003:0dba:::::1535:43cd
D. 2003:dba:0000:0000:0000:0000:1535:43cd
Odpowiedź 2003:0dba:::::1535:43cd jest niepoprawnym adresem IPv6, ponieważ zawiera zbyt wiele zastępczych dwukrotnych dwukropków (':::::'). W standardzie IPv6, który jest określony w dokumencie RFC 5952, stosowanie podwójnego dwukropka jest dozwolone wyłącznie raz w adresie, aby zastąpić sekwencję zer. W tym przypadku, zbyt wiele podwójnych dwukropków sprawia, że adres staje się niejednoznaczny i nieprawidłowy. Aby poprawnie zdefiniować adres IPv6, należy zastosować zasady skracania, które obejmują eliminację wiodących zer oraz zastosowanie podwójnego dwukropka do zastąpienia ciągów zer. Przykładowo, adres 2003:dba:0:0:0:0:1535:43cd można skrócić do 2003:dba::1535:43cd. Użycie takich narzędzi i technik jest nie tylko zgodne z normami, ale również ułatwia zarządzanie i rozumienie adresów w sieciach komputerowych.

Pytanie 30

Po uruchomieniu komputera system BIOS przerwał start systemu i wyemitował kilka krótkich dźwięków o wysokiej częstotliwości, co oznacza

A. uszkodzenie pamięci RAM, procesora lub karty graficznej
B. uszkodzenie wentylatora zasilacza
C. brak systemu operacyjnego
D. przegrzanie zasilacza
Uszkodzenie pamięci RAM, procesora lub karty graficznej jest rzeczywiście najczęstszą przyczyną, dla której BIOS sygnalizuje problemy za pomocą sekwencji dźwiękowych. W momencie uruchamiania komputera, BIOS przeprowadza tzw. POST (Power-On Self-Test), który ma na celu sprawdzenie podstawowych komponentów systemu. Jeżeli wykryje jakiekolwiek anomalie, które mogą uniemożliwić prawidłowe uruchomienie systemu operacyjnego, generuje kod dźwiękowy jako formę komunikacji z użytkownikiem. Wiele płyt głównych korzysta z kodów dźwiękowych opartych na specyfikacjach amerykańskiego standardu PC, gdzie konkretne sekwencje dźwięków wskazują na problem z pamięcią RAM, procesorem lub kartą graficzną. Przykładem może być sytuacja, w której moduły pamięci RAM są źle zamontowane lub uszkodzone, co często objawia się powtarzającymi się sygnałami. W praktyce, wielokrotne odłączenie i ponowne podłączenie pamięci RAM może rozwiązać problem, dlatego warto znać te podstawowe procedury diagnostyczne, aby skutecznie reagować na problemy systemowe.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Które medium transmisyjne umożliwia przesyłanie danych na największe odległości bez konieczności wzmacniania sygnału?

A. Kabel koncentryczny
B. Światłowód jednomodowy
C. Skrętka
D. Światłowód wielomodowy
Światłowód jednomodowy jest najlepszym medium transmisyjnym, jeśli chodzi o przesył danych na dużą odległość bez potrzeby wzmacniania sygnału. Posiada on średnicę rdzenia wynoszącą zaledwie 9 mikrometrów, co pozwala na przesyłanie jednego modowego sygnału świetlnego. Dzięki temu minimalizuje się zjawisko dyspersji, co jest kluczowe dla utrzymania wysokiej jakości sygnału na długich dystansach. W praktyce światłowody jednomodowe są wykorzystywane w telekomunikacji na dużą skalę, na przykład w sieciach FTTH (Fiber To The Home), gdzie usługi internetowe są dostarczane bezpośrednio do domów klientów. Standardy takie jak ITU-T G.652 definiują parametry światłowodów jednomodowych, co zapewnia ich dużą wydajność i niezawodność. W związku z tym, dla operatorów telekomunikacyjnych, inwestycja w technologie oparte na światłowodach jednomodowych jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, zwłaszcza w kontekście rosnącego zapotrzebowania na szybki transfer danych.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Jaki zakres częstotliwości wykorzystuje modem szerokopasmowy ADSL?

A. od 20 kHz do 1,1 MHz
B. od 20 Hz do 1,1 THz
C. od 20 Hz do 1,1 kHz
D. od 20 MHz do 1,1 GHz
Modem szerokopasmowy ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) pracuje w paśmie częstotliwości od 20 kHz do 1,1 MHz, co umożliwia przesyłanie danych z dużą prędkością przez linie telefoniczne. W tym paśmie sygnały użytkownika są transmitowane w sposób asymetryczny, co oznacza, że prędkość pobierania danych jest znacznie wyższa niż prędkość wysyłania. Taki podział pasma pozwala na efektywne wykorzystanie istniejącej infrastruktury telefonicznej, co jest istotne w kontekście rozwoju technologii Internetu. Przykładem zastosowania ADSL jest domowy dostęp do Internetu, gdzie użytkownicy mogą cieszyć się stabilnym połączeniem do surfingu w sieci, streamingu wideo, czy grania online. Warto również zauważyć, że ADSL jest zgodny z normami ITU-T G.992.1, co potwierdza jego szeroką akceptację w branży telekomunikacyjnej. Umiejętność rozróżnienia pasm częstotliwości w różnych technologiach transmisji danych jest kluczowa dla zrozumienia nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 35

Podaj wartość maski odwrotnej dla podsieci 255.255.240.0?

A. 255.255.15.255
B. 255.255.0.255
C. 0.0.15.255
D. 0.0.240.255
Maska podsieci 255.255.240.0 w systemie IPv4 wskazuje na to, że 20 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a 12 bitów na identyfikację hostów. Aby obliczyć maskę odwrotną (ang. wildcard mask), należy odjąć wartość każdej części maski podsieci od 255. W tym przypadku: 255 - 255 = 0, 255 - 255 = 0, 255 - 240 = 15 i 255 - 0 = 255. Dlatego maska odwrotna dla podanej podsieci to 0.0.15.255. Maska odwrotna jest często używana w konfiguracjach zapór sieciowych oraz protokołach routingu, takich jak OSPF, gdzie definiuje, które adresy IP mają być brane pod uwagę w ramach danej podsieci. Ze względu na zmiany w wielkości podsieci, znajomość maski odwrotnej jest kluczowa dla efektywnego zarządzania ruchem sieciowym oraz zapewnienia bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania jest konfiguracja reguł w zaporze sieciowej, gdzie maska odwrotna może określać zakres adresów IP, które mają być objęte daną polityką. Na przykład, w przypadku OSPF, maska odwrotna 0.0.15.255 pozwala na zdefiniowanie, które adresy w danej grupie będą uczestniczyć w protokole routingu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Jakie medium transmisyjne jest stosowane w sieciach LAN do przesyłania danych z prędkością 1Gbps na odległość przekraczającą 500 m?

A. Fale radiowe 2,4 GHz
B. Kabel UTP Cat 6
C. Kabel RG-58
D. Światłowód jednomodowy
Światłowód jednomodowy jest doskonałym medium transmisyjnym, które pozwala na osiągnięcie wysokich prędkości, takich jak 1 Gbps, na długich dystansach przekraczających 500 m. Dzięki swojej konstrukcji, światłowód jednomodowy umożliwia przesyłanie sygnałów świetlnych przez pojedynczy włókno szklane, co minimalizuje straty sygnału oraz zniekształcenia. Zastosowanie światłowodów jednomodowych jest powszechne w sieciach szkieletowych oraz w połączeniach między budynkami, gdzie kluczowe znaczenie ma zarówno wysoka przepustowość, jak i zasięg transmisji. Standardy, takie jak ITU-T G.652, określają parametry światłowodów jednomodowych, które są używane w branży telekomunikacyjnej. Przykładem zastosowania światłowodów jednomodowych mogą być systemy danych w dużych korporacjach, kampusach uniwersyteckich czy też w infrastrukturze datacenter, gdzie wymagane są wysokie przepustowości i niskie opóźnienia. Dodatkowo, w porównaniu do innych mediów, światłowody są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co sprawia, że są idealnym rozwiązaniem w złożonych środowiskach przemysłowych.

Pytanie 39

Aliasing to

A. zjawisko występowania w sygnale analogowym odtworzonym z sygnału cyfrowego komponentów o nieprawidłowych częstotliwościach
B. operacja mnożenia sygnału przez okno czasowe
C. przekształcenie przypisujące sygnałowi dyskretnemu określoną wartość
D. okresowy zbiór próbek widma sygnału
Aliasing to zjawisko, które występuje, gdy sygnał cyfrowy jest próbkowany z częstotliwością, która nie spełnia kryteriów Nyquista. W wyniku tego procesu, składowe sygnału o wyższych częstotliwościach mogą być błędnie interpretowane jako składowe o niższych częstotliwościach w sygnale analogowym. Powoduje to zniekształcenia w odtwarzanym sygnale, które mogą znacząco wpłynąć na jakość dźwięku lub obrazu. W praktyce, aby uniknąć aliasingu, konieczne jest stosowanie filtrów dolnoprzepustowych przed próbkowaniem, co pozwala na usunięcie wysokich częstotliwości, które mogłyby spowodować zniekształcenia. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przetwarzanie dźwięku, gdzie przed zamianą sygnału analogowego na cyfrowy stosuje się odpowiednie filtry, aby zapewnić, że tylko te częstotliwości, które można poprawnie zarejestrować, są uwzględnione. Znajomość aliasingu jest kluczowa w branżach zajmujących się przetwarzaniem sygnałów, takich jak audio, wideo oraz telekomunikacja, gdzie stosowanie standardów takich jak AES (Audio Engineering Society) czy ITU (International Telecommunication Union) pomaga w zapewnieniu wysokiej jakości przetwarzania sygnałów.

Pytanie 40

Który z adresów IPv4 należy do grupy C?

A. 232.75.92.10
B. 219.82.91.20
C. 125.91.83.40
D. 189.93.85.30
Adresy IPv4 w klasie B obejmują zakres od 128.0.0.0 do 191.255.255.255 i są odpowiednie dla średnich oraz dużych organizacji, które wymagają znacznej liczby adresów IP. Odpowiedzi takie jak 232.75.92.10 wskazują na adresy w klasie D, które są używane do multicastingu, a nie do przydzielania urządzeniom pojedynczych adresów. Adresy z klasy D zaczynają się od 224 do 239, co jest istotne przy projektowaniu rozwiązań sieciowych. Adresy 125.91.83.40 i 189.93.85.30 mieszczą się w klasie A i B odpowiednio, a klasy A zaczynają się od 0.0.0.0 do 127.255.255.255, a klasa B od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Rozróżnianie klas adresów IP jest kluczowe dla administratorów sieci, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie przydziałem adresów oraz organizację zasobów sieciowych. Typowe błędy w rozumieniu klas adresów mogą wynikać z nieznajomości ich zakresów oraz zastosowań. Np. mylenie adresów multicastowych z adresami, które są przeznaczone dla pojedynczych hostów, może prowadzić do nieprawidłowego projektowania sieci oraz problemów z komunikacją między urządzeniami. Dlatego tak ważne jest solidne zrozumienie klasyfikacji adresów IP i ich zastosowania w praktyce.