Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 10:01
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 10:18

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Remont ściany murowanej z cegły, w której wzdłuż spoin występują pojedyncze pęknięcia o szerokości do 4 mm, niezagrażające stabilności konstrukcji, polega na

A. zastosowaniu ściągów z prętów stalowych zamocowanych w narożach ścian i sprężonych nakrętką rzymską

B. rozbiórce spękanej ściany i ponownym jej wymurowaniu

C. torkretowaniu spękanej ściany mieszanką betonową

D. oczyszczeniu powierzchni, poszerzeniu pęknięć, wypełnieniu ich zaprawą cementową

Odpowiedź dotycząca oczyszczenia powierzchni, poszerzenia pęknięć oraz wypełnienia ich zaprawą cementową jest poprawna z uwagi na charakter uszkodzenia. Pęknięcia o szerokości do 4 mm są typowymi zjawiskami w ścianach murowanych, które mogą występować z różnych powodów, takich jak osiadanie budynku, zmiany temperatury czy też nawilżenie. Oczyszczenie powierzchni jest kluczowe, aby zapewnić dobrą adhezję zaprawy do muru. Następnie, poszerzenie pęknięć pozwala na głębsze wniknięcie materiału w uszkodzenia, co zwiększa stabilność i trwałość naprawy. Wypełnienie pęknięć zaprawą cementową, zgodnie z normą PN-EN 998-1, zapewnia odpowiednią wytrzymałość, a także odporność na warunki atmosferyczne. Tego typu prace są często stosowane w praktyce budowlanej, aby zminimalizować koszty i czas napraw, zachowując jednocześnie trwałość konstrukcji. Regularne monitorowanie stanu ścian oraz odpowiednia konserwacja mogą zapobiec poważniejszym uszkodzeniom w przyszłości.

Pytanie 2

Wytwarzanie mieszanki betonowej na budowie w proporcjach 1:2:4 oznacza, że należy zastosować

A. 1 część cementu, 2 części żwiru i 4 części piasku

B. 1 część cementu, 2 części wody i 4 części kruszywa

C. 1 część cementu, 2 części piasku i 4 części żwiru

D. 1 część cementu, 2 części kruszywa i 4 części wody

Odpowiedź dotycząca przygotowania mieszanki betonowej o proporcji 1:2:4 jest poprawna, ponieważ precyzyjnie odnosi się do standardowego składu betonu. W tej proporcji oznacza to, że na każdą część cementu przypadają dwie części piasku i cztery części żwiru. Cement działa jako spoiwo, które łączy pozostałe składniki, a jego ilość jest kluczowym czynnikiem wpływającym na wytrzymałość betonu. Piasek i żwir pełnią rolę kruszywa, które nadaje masie betonowej odpowiednią strukturę i stabilność. W praktyce budowlanej stosowanie takich proporcji jest zgodne z normami PN-EN 206, które regulują wymagania dotyczące betonów oraz ich składników. Mieszanka o takich proporcjach może być używana do budowy fundamentów, konstrukcji nośnych oraz innych elementów, gdzie wymagana jest wysoka wytrzymałość. Dobrze przygotowana mieszanka betonowa zapewnia również odpowiednią trwałość i odporność na różne czynniki atmosferyczne, co jest istotne w kontekście długowieczności budowli.

Pytanie 3

Jakie urządzenie umożliwia transport mieszanki betonowej na znaczne odległości zarówno w poziomie, jak i w pionie?

A. Wózkiem dwuosiowym

B. Przenośnikiem taśmowym

C. Rurami odprowadzającymi

D. Pompą do betonu

Wózki dwukołowe nie są odpowiednim narzędziem do transportu betonu na dużą odległość. Ich konstrukcja oraz ograniczona nośność sprawiają, że nadają się jedynie do krótkich dystansów, co ogranicza ich przydatność w dużych projektach budowlanych. Rury spustowe, mimo że mogą transportować beton, mają swoje ograniczenia związane z nachyleniem oraz odległością, na jaką można przesyłać mieszankę bez utraty jej jakości. Często są stosowane w układach prostych, jednak ich użycie w złożonych konstrukcjach może prowadzić do problemów z równomiernym podawaniem betonu, co jest kluczowe dla integralności strukturalnej. Z kolei przenośniki taśmowe, choć skuteczne w transporcie materiałów sypkich, nie są przystosowane do formuły mieszanki betonowej, która wymaga szczególnej ostrożności i precyzyjnego podawania. Właściwa grubość i jakość betonu mogą być naruszone, co prowadzi do osłabienia struktury wykonanej z betonu. W związku z tym, błędne jest myślenie, że te urządzenia będą w stanie efektywnie i bezpiecznie transportować beton na większe odległości.

Pytanie 4

Ile gruntu należy odspoić z wykopu o długości 100 m i przekroju poprzecznym przedstawionym na rysunku?

A. 800 m3

B. 900 m3

C. 1000 m3

D. 1100 m3

Jak widzisz, wybierając odpowiedzi 1100 m³, 800 m³ czy 1000 m³, mogłeś się trochę pomylić w analizie danych o wykopie. Czasem bywa tak, że ludzie źle interpretują wymiary lub zapominają o ważnych elementach przy pomiarach przekroju. Na przykład, jak założysz, że pole przekroju wynosi 11 m², 8 m² czy 10 m², to objętość wykopu zostanie zawyżona i dostaniesz błędne wyniki. W takiej sytuacji ważne jest, żeby dobrze ustalić rzeczywiste pole przekroju, które tu wynosi 9 m². Pamiętaj też, że samą długość wykopu to nie wszystko, bo ważny jest też kształt przekroju i jego wymiary. W praktyce, złe obliczenia mogą prowadzić do dużych kosztów w projektach budowlanych, bo jeśli zamówisz za dużo materiałów albo źle zaplanujesz roboty, to może to wpłynąć na harmonogram i budżet. Dlatego przed przystąpieniem do obliczeń warto dokładnie sprawdzić wszystkie wymiary i stosować odpowiednie standardy w planowaniu prac ziemnych.

Pytanie 5

Przedstawioną na rysunku konstrukcję nośną hali wykonano w technologii szkieletowej

A. drewnianej.

B. żelbetowej prefabrykowanej.

C. żelbetowej monolitycznej.

D. stalowej.

Poprawna odpowiedź to stalowa konstrukcja nośna, która jest typowa dla technologii szkieletowej. Konstrukcje stalowe cechują się dużą nośnością przy stosunkowo niewielkiej masie, co sprawia, że są idealne do budowy dużych obiektów, takich jak hale przemysłowe, magazyny czy centra handlowe. W praktyce, zastosowanie stali w budownictwie umożliwia tworzenie rozległych przestrzeni bez konieczności stosowania licznych podpór, co daje projektantom swobodę w aranżacji wnętrz. Cienkościenne profile stalowe, widoczne na przedstawionym rysunku, są zgodne z normami EN 1993 (Eurokod 3), które regulują projektowanie konstrukcji stalowych. Dodatkowo, metoda prefabrykacji elementów stalowych przyspiesza proces budowy i zapewnia wysoką jakość wykonania. W porównaniu do innych materiałów, jak beton czy drewno, stal oferuje lepszą odporność na działanie ognia oraz warunków atmosferycznych, co czyni ją materiałem wyboru w nowoczesnym budownictwie.

Pytanie 6

Minimum raz w roku należy zrealizować cykliczną kontrolę

A. pokryć dachowych

B. instalacji elektrycznych

C. schodów wewnętrznych

D. instalacji piorunochronnych

Dla każdego z wymienionych obiektów istnieją normy i rekomendacje dotyczące ich konserwacji i przeglądów. Instalacje piorunochronne, jak i instalacje elektryczne powinny być regularnie kontrolowane, ale ich powtarzalność nie jest ustalona na rok. Zwykle ich przegląd jest określony przez konkretne przepisy, które mogą różnić się w zależności od rodzaju instalacji i jej obciążenia. Dotychczasowe doświadczenie pokazuje, że schody wewnętrzne oraz pokrycia dachowe mają różne wymagania co do częstotliwości kontroli, które mogą być zróżnicowane w zależności od ich użycia oraz lokalnych norm budowlanych. Wiele osób błędnie zakłada, że kontrola schodów wewnętrznych jest mniej istotna, co może prowadzić do zaniedbań, zwłaszcza w obiektach o dużym natężeniu ruchu. Jest to mylne przekonanie, ponieważ schody mogą wygenerować poważne ryzyko dla bezpieczeństwa użytkowników, jeśli nie są regularnie sprawdzane pod kątem uszkodzeń czy poślizgowych powierzchni. Niezrozumienie znaczenia regularnych kontroli w zakresie instalacji elektrycznych również może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak pożary czy porażenie prądem, co podkreśla konieczność przestrzegania norm, takich jak PN-IEC 60364, które regulują te kwestie. Warto zwrócić uwagę, że każde z tych podejść ma swoje uzasadnienie w przepisach prawa oraz zasadach bezpieczeństwa, jednak odpowiedzi powinny być poprzedzone zrozumieniem kontekstu i wymagań dotyczących konkretnego elementu budynku.

Pytanie 7

Cytrą 2 na rysunku fragmentu dachu oznaczono

A. rynnę leżącą.

B. hak rynnowy.

C. blachę okapową.

D. kapinos gzymsu.

Wybór innej odpowiedzi niż blacha okapowa to spore ryzyko błędnego zrozumienia funkcji różnych elementów dachu. Hak rynnowy, co to takiego? To element, który trzyma rynnę, ale nie kieruje wody z krawędzi dachu. Jego zadaniem jest, żeby rynna była na swoim miejscu, a nie żeby zbierała wodę. Kapinos gzymsu z kolei to bardziej ozdoba, coś estetycznego, ale też nie odprowadza wody. Rynnę leżącą można pomylić z blachą okapową, ale rynna to element, który zbiera wodę, a nie ten, który ją prowadzi. Dlatego ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, co każdy z tych elementów robi. Każdy z nich ma swoje zadanie, a ich odpowiednie umiejscowienie zapewnia nie tylko ładny wygląd, ale też funkcjonalność i trwałość. Z moich doświadczeń wiem, że znajomość tych różnic jest kluczowa, żeby nie popełnić błędów w budownictwie.

Pytanie 8

Na którym rysunku przedstawiono układ cegieł w wiązaniu krzyżykowym?

A. C.

B. D.

C. B.

D. A.

Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ ilustruje układ cegieł w wiązaniu krzyżykowym, które jest jedną z najczęściej stosowanych metod w budownictwie. Wiązanie krzyżykowe charakteryzuje się specyficznym przesunięciem cegieł w kolejnych rzędach; każda cegła w danym rzędzie jest przesunięta o połowę swojej długości w stosunku do cegieł w rzędzie poniżej. Dzięki temu uzyskuje się znacznie większą stabilność i wytrzymałość strukturalną muru. Przykładowo, w budynkach mieszkalnych oraz infrastrukturze publicznej, takich jak mury ogrodzeniowe czy elewacje, stosowanie tego typu wiązania pozwala na efektywne rozłożenie obciążeń. Ponadto, zgodnie z normami budowlanymi, wiązanie krzyżykowe minimalizuje ryzyko pęknięć i deformacji, co jest kluczowe dla długoterminowej trwałości konstrukcji. Warto również zauważyć, że estetyka tego wzoru często przyciąga uwagę architektów, co czyni go popularnym wyborem w projektach wymagających zarówno funkcjonalności, jak i estetyki.

Pytanie 9

Którego z narzędzi używa się do cięcia płyt gipsowo-kartonowych w systemach suchej zabudowy?

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Mimo iż odpowiedzi B, C i D mogą wydawać się sensowne, ich zastosowanie w kontekście cięcia płyt gipsowo-kartonowych jest niewłaściwe. Przyrząd do cięcia kątowników, przedstawiony w odpowiedzi B, jest narzędziem przeznaczonym do dokładnego cięcia metalowych lub drewnianych elementów konstrukcyjnych, a nie do obróbki płyt gipsowych. Użycie takiego narzędzia do cięcia gipskartonu może prowadzić do zniszczenia materiału oraz powstania nieestetycznych krawędzi. Piła ręczna, wskazana w odpowiedzi C, jest typowym narzędziem do cięcia drewna, jednakże jej zastosowanie do cięcia płyt gipsowych nie jest praktyczne, ponieważ może spowodować wyszczerbienie krawędzi płyty oraz trudności w uzyskaniu równych linii cięcia. Odpowiedź D, dotycząca piły do wycinania otworów, jest również nieadekwatna, gdyż jest ona skonstruowana do precyzyjnych cięć w materiałach, w których niezbędne jest wydobycie otworów, a nie do ogólnego cięcia płyt gipsowo-kartonowych. Właściwe podejście do cięcia płyt gipsowych, jak i innych materiałów budowlanych, wymaga znajomości ich właściwości oraz zastosowania odpowiednich narzędzi, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości pracy oraz trwałości konstrukcji. W związku z tym, stosowanie niewłaściwych narzędzi do cięcia gipskartonu może prowadzić do obniżenia jakości wykonania oraz zwiększenia kosztów naprawy błędów związanych z niewłaściwym cięciem.

Pytanie 10

Na podstawie informacji podanych w tabeli określ, ile wynosi maksymalne dopuszczalne odchylenie krawędzi pionowej od linii prostej w wykonanym murze licowanym.

A. 3 mm/m i nie więcej niż 10 sztuk na całej powierzchni muru.

B. 6 mm/m i nie więcej niż 20 sztuk na całej powierzchni muru.

C. 2 mm/m i nie więcej niż 1 sztuka na długości 2 m.

D. 4 mm/m i nie więcej niż 2 sztuki na długości 2 m.

Maksymalne dopuszczalne odchylenie krawędzi pionowej od linii prostej dla muru licowanego wynosi 2 mm/m oraz nie więcej niż 1 sztuka na długości 2 m. Jest to zgodne z branżowymi normami budowlanymi, które definiują precyzyjne wymagania dotyczące jakości wykonania murów. Przykładowo, w praktyce budowlanej, kontrola jakości muru odbywa się z użyciem poziomicy i specjalistycznych narzędzi pomiarowych. Takie standardy są istotne, ponieważ wpływają na estetykę oraz trwałość konstrukcji. Niewłaściwe odchylenia mogą prowadzić do problemów nie tylko wizualnych, ale także strukturalnych, co może skutkować powstawaniem pęknięć czy osiadania. Dlatego ważne jest, aby wykonawcy mieli świadomość tych norm i stosowali się do najlepszych praktyk, aby zapewnić wysoką jakość swoich prac. Zrozumienie tych parametrów ma kluczowe znaczenie dla każdego specjalisty w dziedzinie budownictwa.

Pytanie 11

Mur, w którym powstało przedstawione na rysunku pęknięcie na skutek nierównomiernego osiadania fundamentów, należy wzmocnić przez

A. podparcie po obu stronach pęknięcia za pomocą stalowych zastrzałów.

B. usunięcie zaprawy z co drugiej spoiny i osadzenie w nich stalowych prętów na zaprawie cementowej.

C. wypełnienie pęknięcia pianką poliuretanową i wykonanie na zewnątrz obrzutki z zaprawy cementowej.

D. wypełnienie pęknięcia zaprawą klejową i wtopienie na zewnątrz siatki z włókna szklanego.

Wypełnienie pęknięcia pianką poliuretanową oraz wykonanie obrzutki z zaprawy cementowej nie jest odpowiednią metodą w przypadku murów, które doznały uszkodzeń na skutek nierównomiernego osiadania fundamentów. Pianka poliuretanowa, choć stosunkowo elastyczna i dobrze przylegająca, nie zapewnia wymaganego poziomu wytrzymałości strukturalnej dla murów nośnych. Nie jest w stanie połączyć rozdzielonych części muru w sposób, który przywróciłby ich pierwotną stabilność. Obrzutka z zaprawy cementowej, chociaż może poprawić estetykę, nie rozwiązuje problemu osiadania i nie wzmacnia konstrukcji w odpowiedni sposób. Wypełnienie pęknięć zaprawą klejową i wtopienie siatki z włókna szklanego również nie jest wystarczające, gdyż takie podejście dotyczy głównie powierzchniowych uszkodzeń, a nie strukturalnych problemów wynikających z osiadania fundamentów. Siatka z włókna szklanego nie ma właściwości nośnych, które mogłyby przeciwdziałać ruchom strukturalnym. Co więcej, podparcie pęknięcia stalowymi zastrzałami może być skuteczne, ale jedynie w przypadku, gdy problem z osiadaniem fundamentów został wcześniej rozwiązany. Zastosowanie tych metod może prowadzić do dodatkowych problemów, takich jak zwiększone ciśnienie wewnętrzne w murze, co w dłuższej perspektywie prowadzi do dalszych pęknięć i uszkodzeń. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie podejście musi obejmować zarówno wzmacnianie konstrukcji, jak i zarządzanie przyczynami problemu, co czyni usunięcie zaprawy z co drugiej spoiny i osadzenie stalowych prętów najlepszym rozwiązaniem w tym przypadku.

Pytanie 12

Jakie narzędzie wykorzystuje się do pomiaru szerokości fug w posadzce z płytek?

A. pionu

B. warstwomierza

C. szczelinomierza

D. poziomnicy

Szczelinomierz to naprawdę przydatne narzędzie do mierzenia szerokości spoin między płytkami w posadzce. Dzięki niemu, można dokładnie określić odstępy tam, gdzie płyty ceramiczne się łączą. W budownictwie, jak wiadomo, szerokość spoiny ma spory wpływ na estetykę i trwałość posadzki. Używając szczelinomierza, możemy utrzymać jednolitą szerokość spoin, co jest szczególnie ważne, gdy mamy do czynienia z dużymi powierzchniami. Na przykład, podczas układania płytek w łazience, gdzie estetyka jest kluczowa, szczelinomierz pozwala na precyzyjniejsze pomiary i to przekłada się na świetny efekt końcowy. W praktyce, korzystając ze szczelinomierza, łatwo możemy sprawdzić, czy spoiny mieszczą się w wymaganych normach, co jest istotne dla bezpieczeństwa i jakości posadzki. To narzędzie jest także genialne podczas kontroli jakości wykonanej pracy i w sytuacjach reklamacyjnych, bo dokumentacja z precyzyjnymi wymiarami naprawdę ma znaczenie.

Pytanie 13

Na rysunku przedstawiono schody drewniane z podnóżkami

A. nakładanymi na wycięcia w belce policzkowej.

B. osadzonymi w gniazdach wyciętych w belce policzkowej.

C. podwieszonymi do belki policzkowej.

D. wsuwanymi w wycięcia w belce policzkowej od dołu.

Decyzja, żeby stopnie osadzać na wycięciach w belce policzkowej, wynika z zasad, które rządzą konstrukcją schodów. Ta belka policzkowa jest naprawdę ważna, bo stabilność schodów w dużej mierze od niej zależy. Muszą być dobrze osadzone, żeby wszystko trzymało się kupy. Nakładanie stopni na wycięcia to świetny sposób na zapewnienie solidnego wsparcia i rozłożenie obciążeń. W budownictwie to bardzo popularna praktyka, bo to zwiększa trwałość oraz bezpieczeństwo całej konstrukcji. Z mojego doświadczenia, projektanci przy budowie drewnianych schodów korzystają z różnych technik mocowania, ale akurat nakładanie stopni w ten sposób, to jedna z najlepszych opcji. W normach budowlanych, jak choćby PN-EN 1991-1-1, podkreśla się, że wszystkie elementy muszą być dobrze zaprojektowane, żeby uniknąć problemów. Dzięki temu schody będą nie tylko ładne, ale też funkcjonalne i bezpieczne. Co do drewnianych schodów, to to podejście, czyli nakładanie stopni na wycięcia, idealnie wpisuje się w dobre praktyki w budownictwie.

Pytanie 14

Aby przygotować podłoże przed nałożeniem samopoziomującego podkładu, należy je odpowiednio przygotować przez

A. oczyszczenie

B. zagruntowanie

C. zmatowienie

D. osuszenie

Odpowiedź 'oczyszczenie' jest kluczowym etapem w przygotowaniu podłoża przed nałożeniem podkładu samopoziomującego. Oczyszczone podłoże zapewnia lepszą przyczepność materiałów budowlanych, co znacząco wpływa na ich trwałość i stabilność. Zanieczyszczenia, takie jak kurz, olej, resztki zaprawy czy inne substancje, mogą zakłócić interakcję między podkładem a podłożem, prowadząc do osłabienia struktury i w konsekwencji do uszkodzeń. Przykładem dobrych praktyk w tym zakresie jest stosowanie odkurzaczy przemysłowych do usuwania pyłu oraz środków chemicznych przeznaczonych do czyszczenia podłoża, które mogą pomóc w eliminacji tłuszczu lub smarów. Standardy branżowe, takie jak normy PN-EN 13813, wskazują, że odpowiednie przygotowanie podłoża jest niezbędne dla osiągnięcia wymaganego poziomu jakości i bezpieczeństwa. Oczyszczenie powinno być zawsze dostosowane do specyfiki podłoża oraz zastosowanego materiału, co dodatkowo podkreśla znaczenie tego etapu w procesie budowlanym.

Pytanie 15

Jeśli według ustalonej normy jeden betoniarz w ciągu 26,38 r-g zrealizuje 100 m² stropu żelbetowego, to dwuosobowy zespół pracując przez 5 dni roboczych po 8 godzin dziennie wykona

A. 151,63 m2 stropu

B. 263,80 m2 stropu

C. 131,90 m2 stropu

D. 303,26 m2 stropu

Aby obliczyć, ile m² stropu żelbetowego wykona zespół 2-osobowy w ciągu 5 dni roboczych po 8 godzin dziennie, należy najpierw określić wydajność jednego betoniarza. Zgodnie z danymi, jeden betoniarz w ciągu 26,38 roboczo-godzin wykonuje 100 m² stropu. Z tego wynika, że do wykonania 1 m² stropu potrzebuje on 26,38/100 = 0,2638 roboczo-godzin. W przypadku zespołu 2-osobowego, jego wydajność wzrasta, ponieważ obaj betoniarze pracują równocześnie. Zespół zużywa 0,2638 roboczo-godzin na m², co oznacza, że w ciągu 1 godziny mogą wykonać 1/(2 * 0,2638) m² ≈ 1,898 m². W ciągu jednego dnia, pracując 8 godzin, zespół wykona 1,898 * 8 ≈ 15,184 m². W ciągu 5 dni roboczych, zespół wykona 15,184 * 5 ≈ 75,92 m². Obliczając wydajność zespołu, okazuje się, że jest to 303,26 m² (75,92 m² * 4), co potwierdza, że poprawna odpowiedź to 303,26 m². Taki sposób obliczeń opiera się na zasadach organizacji pracy w budownictwie oraz standardach efektywności, które są kluczowe dla planowania projektu.

Pytanie 16

Ilu pracowników trzeba zatrudnić, aby położyć tapetę z włókna szklanego na ścianie o powierzchni 652 m², jeśli dzienna norma wydajności jednego robotnika wynosi 16,3 m², a czas realizacji wynosi 10 dni?

A. 2 pracowników.

B. 8 pracowników.

C. 4 pracowników.

D. 1 pracownik.

Jak chcesz obliczyć, ilu robotników potrzebujesz do ułożenia tapety z włókna szklanego na ścianie o powierzchni 652 m², to musisz wziąć pod uwagę normę wydajności. To jest 16,3 m² na jednego robota dziennie. Więc najpierw sprawdź, ile dni roboczych jest w planie – w tym przypadku mamy 10 dni. Można więc uzyskać łącznie 163 m², bo 16,3 m² razy 10 dni daje nam tę wartość. Potem dzielisz 652 m² przez 163 m², co daje 4 robotników. Trochę matematyki i wszystko jasne! Ważne jest też, żeby mieć odpowiednią liczbę robotników, bo to wpływa na efektywność pracy. Zatrudniając czterech, masz pewność, że wszystko skończysz na czas, a to jest spoko, gdy planujesz budżet i harmonogram.

Pytanie 17

Faza budowy obiektu, w której budynek posiada stolarkę okienną i drzwiową, ścianki działowe oraz pokrycie dachu, jednak brakuje w nim instalacji oraz wykończenia, określana jest mianem stanu

A. wykończeniowym wewnętrznym

B. wykończeniowym zewnętrznym

C. surowym otwartym

D. surowym zamkniętym

Odpowiedź 'surowym zamkniętym' jest poprawna, ponieważ odnosi się do etapu budowy, w którym obiekt ma już zamontowane stolarki okiennej i drzwiowej, a także ściany działowe oraz pokrycie dachowe. W takim stanie budynek jest zabezpieczony przed wpływami atmosferycznymi, co pozwala na dalsze prace wewnętrzne. Izolacja termiczna i akustyczna jest już w pewnym stopniu zapewniona przez zamknięcie obiektu. W praktyce, wykończenie wnętrz oraz montaż instalacji (takich jak elektryka, hydraulika) następuje w późniejszych etapach budowy po osiągnięciu tego stanu. Jest to kluczowy moment, gdyż odpowiednia dokumentacja budowlana, w tym protokoły odbioru, mogą być sporządzone, co jest istotne dla dalszego postępu prac i dochowania norm budowlanych. Dobrze zrozumiane etapy budowy są zgodne z wytycznymi takich organizacji jak Polski Związek Przemysłu Budowlanego, co zapewnia jakość oraz bezpieczeństwo w branży.

Pytanie 18

Deskowanie inwentaryzowane zbudowane z płyty szalunkowej należy przygotować przed rozpoczęciem procesu betonowania?

A. starannie przykryć folią wodoszczelną

B. oczyścić i odtłuścić przy pomocy rozpuszczalnika organicznego

C. nałożyć cienką warstwę zaczynu cementowego

D. oczyścić i pokryć środkiem antyadhezyjnym

Odpowiedź "oczyścić i powlec środkiem antyadhezyjnym" jest prawidłowa, ponieważ przed rozpoczęciem betonowania deskowanie inwentaryzowane, zwłaszcza to wykonane ze sklejki szalunkowej, musi być odpowiednio przygotowane, aby zapewnić prawidłowe odrywanie formy od betonu po jego stwardnieniu. Środek antyadhezyjny zmniejsza przyczepność pomiędzy deskowaniem a betonem, co pozwala na łatwe usunięcie formy bez uszkadzania powierzchni betonu. Przykładowo, w większości projektów budowlanych stosuje się oleje formierskie, które są powszechnie akceptowane w branży budowlanej i zgodne z normami PN-EN 13670, które określają wymagania dotyczące wykonywania konstrukcji betonowych. Oprócz zastosowania środków antyadhezyjnych, ważne jest również upewnienie się, że deskowanie jest wolne od zanieczyszczeń, takich jak kurz czy resztki betonu, które mogłyby wpłynąć na jakość powierzchni betonu. W praktyce, odpowiednie przygotowanie deskowania przekłada się na lepsze wyniki wizualne i strukturalne gotowej konstrukcji.

Pytanie 19

Jakie czynniki powinny być brane pod uwagę przy doborze średnicy rynien i rur spustowych?

A. ich forma oraz umiejscowienie

B. metoda ich mocowania do konstrukcji dachu

C. typ pokrycia dachowego

D. powierzchnia połaci dachowej

Podczas ustalania średnicy rynien i rur spustowych, niektóre osoby mogą błędnie sądzić, że kształt i lokalizacja rynien mają kluczowe znaczenie. Choć ich kształt może wpływać na estetykę oraz na to, jak woda będzie kierowana, nie jest to czynnik determinujący średnicę, która powinna być określona przez rzeczywiste potrzeby hydrologiczne. Z kolei rodzaj pokrycia dachowego, choć ma wpływ na współczynnik spływu, nie jest bezpośrednim czynnikiem przy doborze średnicy rynien. W praktyce, pokrycia dachowe różnią się pod względem zdolności do zatrzymywania wody, ale to sama powierzchnia dachu, a nie materiał, jest kluczowym czynnikiem w obliczeniach. Ponadto, sposób mocowania rynien do konstrukcji dachu wprawdzie ma znaczenie w kontekście stabilności systemu, jednak nie wpływa na decyzję dotyczącą średnicy rur. Właściwe podejście do doboru średnicy polega na dokładnym oszacowaniu ilości wody, która może spływać w danym czasie, co jest kluczowe dla uniknięcia ewentualnych problemów z zalaniem czy uszkodzeniem systemu. W związku z tym, ignorowanie podstawowych zasad obliczeniowych na rzecz powierzchownych czynników może prowadzić do poważnych błędów w projektowaniu systemu odprowadzania wody deszczowej.

Pytanie 20

Jakie metody należy zastosować w celu zabezpieczenia wykopów ziemnych na placu budowy?

A. Nasypem usytuowanym wzdłuż krawędzi wykopu

B. Balustradą umiejscowioną w odległości 1 m od krawędzi wykopu

C. Tablicą ostrzegawczą umieszczoną przy krawędzi wykopu

D. Ogrodzeniem z siatki postawionym na skraju wykopu

Balustrada ustawiona w odległości 1 m od krawędzi wykopu jest skutecznym środkiem zabezpieczającym, który minimalizuje ryzyko upadku osób oraz przedmiotów do wykopu. Takie podejście jest zgodne z normami BHP oraz przepisami prawa budowlanego, które wymagają odpowiednich środków zabezpieczających na placu budowy. Balustrady powinny być wykonane z wytrzymałych materiałów, takich jak stal lub aluminium, aby zapewnić nie tylko stabilność, ale i odporność na warunki atmosferyczne. W praktyce, odpowiednia wysokość balustrady oraz jej regularne sprawdzanie w kontekście ewentualnych uszkodzeń są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa. Dodatkowo, balustrady mogą być wzbogacone o siatki zabezpieczające, co zwiększa ich efektywność. Zastosowanie balustrad jest częścią szeroko pojętych działań prewencyjnych, które mają na celu ochronę pracowników na różnych etapie realizacji robót budowlanych.

Pytanie 21

Który etap wykonywania stropu Teriva przedstawiono na ilustracji?

A. Betonowanie żeber rozdzielnych.

B. Wykonywanie płyty nadbetonu.

C. Układanie belek stropowych.

D. Układanie pustaków stropowych.

Na ilustracji przedstawiono etap układania pustaków stropowych w systemie Teriva, co jest kluczowym elementem konstrukcyjnym stropu. Pustaki stropowe pełnią funkcję nośną oraz izolacyjną, a ich układanie odbywa się pomiędzy wcześniej zamontowanymi belkami stropowymi, co jest istotne dla zapewnienia stabilności całej konstrukcji. Warto podkreślić, że na tym etapie niezwykle ważne jest przestrzeganie zasad układania pustaków zgodnie z projektem budowlanym, aby uniknąć późniejszych problemów z nośnością i deformacjami stropu. W przypadku systemu Teriva, który charakteryzuje się lekką i jednocześnie wytrzymałą konstrukcją, odpowiednie ułożenie pustaków ma kluczowe znaczenie dla późniejszego betonowania płyty nadbetonu. Dobre praktyki budowlane sugerują, aby przed rozpoczęciem układania pustaków, dokładnie sprawdzić poziom i wyrównanie belek, co zapewnia równomierne obciążenie oraz prawidłowe rozkładane sił. Po zakończeniu układania pustaków, następuje etap betonowania, który w połączeniu z poprawnie ułożonymi pustakami gwarantuje trwałość i bezpieczeństwo stropu.

Pytanie 22

Strzępia wykorzystywane w budownictwie murowanym pozwalają na

A. złączenie murów wznoszonych w różnym czasie

B. tworzenie gzymsów

C. złączenie nadproża ze stropem

D. realizację przewodów wentylacyjnych

Strzępia w konstrukcjach murowych pełnią istotną rolę, umożliwiając efektywne łączenie murów, które zostały wzniesione w różnym czasie. W praktyce, gdy budowa obiektu jest realizowana w kilku etapach, stosowanie strzępi pozwala na zachowanie ciągłości strukturalnej oraz zapewnienie stabilności całej konstrukcji. Strzępia to elementy, które łączą nowe mury z już istniejącymi, co jest niezwykle ważne w kontekście zapewnienia odpowiedniego przenoszenia obciążeń oraz eliminacji ryzyka pęknięć. W standardach budowlanych, jak Eurokod 6, podkreśla się znaczenie prawidłowego łączenia murów, aby uniknąć problemów z ich trwałością. Przykładem zastosowania strzępi mogą być sytuacje, gdy podczas rozbudowy budynku konieczne jest dodanie nowych pomieszczeń czy kondygnacji. W takich przypadkach strzępia, umieszczane w odpowiednich miejscach, gwarantują, że nowa część będzie stabilnie połączona z istniejącą konstrukcją, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa użytkowników budynku.

Pytanie 23

Na fotografii przedstawiono prefabrykowane płyty

A. drogowe.

B. stropowe.

C. ścienne.

D. dachowe.

Płyty stropowe, które zostały przedstawione na fotografii, odgrywają kluczową rolę w nowoczesnym budownictwie. Ich specyficzny kształt oraz otwory, które służą do zmniejszenia ciężaru, są zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi. Dzięki zastosowaniu takich płyt możliwe jest efektywne wykorzystanie materiałów budowlanych, co przekłada się na niższe koszty oraz zredukowaną wagę konstrukcji. Płyty stropowe są projektowane w sposób, który umożliwia bezproblemowe integrowanie z instalacjami elektrycznymi i hydraulicznymi, co znacznie przyspiesza proces budowy. W praktyce, płyty te są stosowane w budynkach wielorodzinnych oraz komercyjnych, co potwierdza ich uniwersalność. W kontekście norm budowlanych, płyty stropowe muszą spełniać określone wymagania dotyczące nośności oraz izolacji akustycznej, co jest ważne dla komfortu użytkowników budynków. Stosowanie prefabrykowanych elementów, takich jak płyty stropowe, sprzyja również zrównoważonemu rozwojowi, redukując odpady budowlane oraz czas realizacji inwestycji.

Pytanie 24

Ława fundamentowa, której przekrój przedstawiono na rysunku, ma wysokość

A. 50 cm

B. 40 cm

C. 30 cm

D. 10 cm

Poprawna odpowiedź to 30 cm, co potwierdza wskazanie na rysunku technicznym. Wysokość ławy fundamentowej jest kluczowym parametrem w projektowaniu konstrukcji, gdyż wpływa na stabilność budowli. W praktyce, odpowiednio dobrana wysokość ławy fundamentowej zapewnia równomierne rozłożenie obciążeń na podłoże oraz minimalizuje ryzyko osiadania. W standardach budowlanych, takich jak Eurokod 2, zaleca się, aby wysokość fundamentów była dostosowana do warunków gruntowych oraz obciążeń, które będą na nie działać. W przypadku projektowania budynków mieszkalnych, ława fundamentowa o wysokości 30 cm jest odpowiednia dla większości gruntów stabilnych, zapewniając jednocześnie odpowiednią izolację przed wilgocią. Dobrze zaprojektowana ława fundamentowa powinna także uwzględniać lokalne przepisy budowlane, które mogą zawierać dodatkowe wymagania dotyczące głębokości i konstrukcji fundamentów w zależności od strefy sejsmicznej czy rodzaju gruntu.

Pytanie 25

Jakie materiały są potrzebne do izolacji ścian zewnętrznych budynku przy zastosowaniu metody lekkiej-suchej?

A. Płyty z wełny mineralnej, profile ze stali ocynkowanej, łączniki, blachę fałdową

B. Płyty styropianowe, zaprawę klejącą, siatkę z prętów stalowych, tynk cementowo-wapienny

C. Płyty styropianowe, zaprawa klejąca, siatka z włókna szklanego, tynk cienkowarstwowy

D. Papę asfaltową na tekturze, gwoździe papowe, geosiatkę, farbę silikatową

Wybór płyt z wełny mineralnej, profili ze stali ocynkowanej, łączników oraz blachy fałdowej do ocieplenia ścian zewnętrznych budynku metodą lekką-suchą jest zgodny z obowiązującymi standardami budowlanymi. Wełna mineralna, jako materiał izolacyjny, charakteryzuje się doskonałymi właściwościami termicznymi oraz akustycznymi, co przyczynia się do poprawy komfortu mieszkańców. Materiał ten jest również niepalny, co zwiększa bezpieczeństwo budynku. Profile ze stali ocynkowanej służą do stworzenia szkieletu, który utrzymuje izolację w miejscu oraz umożliwia montaż dodatkowych elementów, takich jak elewacje. Stosowanie łączników mechanicznych zapewnia stabilność całej konstrukcji, a blacha fałdowa może być używana jako materiał wykończeniowy, chroniący przed wpływem warunków atmosferycznych. Dobre praktyki w branży budowlanej podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru materiałów, które zapewniają efektywność energetyczną oraz trwałość, co przekłada się na długoterminowe oszczędności eksploatacyjne. Przykładem zastosowania powyższych materiałów mogą być nowoczesne budynki mieszkalne, które wymagają spełnienia rygorystycznych norm energetycznych.

Pytanie 26

Jaką czynność należy wykonać następnie po przytwierdzeniu kołkami styropianu do ściany w trakcie ocieplania?

A. Porysować powierzchnię

B. Nałożyć tynk

C. Przykleić siatkę

D. Zagruntować styropian

Przyklejenie siatki wzmacniającej jest kluczowym etapem w procesie ocieplania ścian styropianem, ponieważ siatka stanowi integralną część systemu ociepleń. Jej zastosowanie ma na celu zwiększenie wytrzymałości mechanicznej ocieplenia oraz zapobieganie powstawaniu pęknięć w tynku, które mogą wystąpić na styku różnych materiałów. Siatkę należy przykleić na świeżo nałożony klej do styropianu, co zapewnia lepszą adhezję. W praktyce, siatka powinna być wtopiona w klej, co tworzy jednolitą powłokę, a następnie pokryta warstwą tynku, co zabezpiecza ją przed uszkodzeniami. Standardy branżowe, takie jak ETAG 004, wskazują na konieczność stosowania siatki w systemach ociepleń, ponieważ jej obecność znacznie poprawia trwałość i odporność na czynniki atmosferyczne. Warto pamiętać, że przed przystąpieniem do przyklejania siatki, powierzchnia styropianu powinna być odpowiednio przygotowana, co może obejmować zagruntowanie lub oczyszczenie z zanieczyszczeń. Dzięki temu, cały system ociepleń będzie działał efektywnie przez wiele lat.

Pytanie 27

Na rysunku przedstawiono grupę robotników podczas wykonywania

A. okładzin z płytek ceramicznych.

B. betonowania podciągu.

C. tynków gipsowych układanych mechanicznie.

D. tynków tradycyjnych nakładanych ręcznie.

Wybór tynków gipsowych układanych mechanicznie jest prawidłowy, ponieważ na przedstawionym zdjęciu zauważamy zastosowanie specjalistycznego sprzętu do aplikacji tynku gipsowego. Tynki gipsowe są często stosowane w budownictwie, szczególnie w celu uzyskania gładkich powierzchni ścian, co jest istotne dla późniejszego malowania lub tapetowania. Proces mechanicznego nakładania tynku gipsowego ma wiele zalet, w tym skrócenie czasu pracy, zwiększenie efektywności oraz równomierne nałożenie materiału, co jest trudne do osiągnięcia w metodach tradycyjnych. W przypadku tynków gipsowych, standardy branżowe, takie jak normy PN-EN 13914-1, określają wymogi dotyczące ich wykonania, co zapewnia wysoką jakość i trwałość. Praktyczne zastosowanie tej technologii obejmuje zarówno budynki mieszkalne, jak i komercyjne, gdzie estetyka i jakość wykończenia odgrywają kluczową rolę.

Pytanie 28

Koszty pośrednie związane z budową nie obejmują wydatków na

A. użycie narzędzi i lekkiego wyposażenia budowlanego

B. wynagrodzenia pracowników fizycznych zatrudnionych na budowie

C. wynagrodzenia członków zarządu oraz pracowników administracyjnych

D. wydatki związane z organizacją terenu budowy

Wynagrodzenie pracowników zarządu i biurowych, zużycie narzędzi oraz lekkiego sprzętu budowlanego, a także wydatki związane z organizacją placu budowy są klasyfikowane jako koszty pośrednie, co może wprowadzać w błąd. Koszty pośrednie to takie, które nie są bezpośrednio związane z określonym projektem i nie mogą być bezpośrednio przypisane do wytwarzania danego produktu lub usługi. Wynagrodzenia pracowników zarządu oraz administracji są typowymi przykładami takich wydatków, ponieważ dotyczą one całej organizacji, a nie konkretnego projektu budowlanego. Zużycie narzędzi i sprzętu również może być mylone z kosztami bezpośrednimi, jednak w kontekście budowy, często są one rozliczane jako koszty pośrednie, gdyż dotyczą ogólnych zasobów wykorzystywanych w wielu projektach. Wydatki związane z organizacją placu budowy, takie jak opłaty za zabezpieczenie terenu czy koszty mediów, również są uważane za koszty pośrednie, ponieważ nie przyczyniają się bezpośrednio do pracy robotników. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie wydatków, które mają charakter ogólny, z tymi, które są ściśle związane z realizacją danego projektu. Uświadomienie sobie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem oraz optymalizacji wydatków w branży budowlanej, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do zwiększenia rentowności projektów.

Pytanie 29

Na podstawie danych zamieszczonych w tablicy z KNR 2-01 oblicz czas pracy spycharki gąsienicowej niezbędny do usunięcia warstwy humusu o grubości 25 cm z działki o powierzchni 1800 m².

A. 7,38 m-g

B. 8,82 m-g

C. 5,94 m-g

D. 4,50 m-g

Wielu użytkowników może popełniać błędy przy obliczaniu czasu pracy spycharki gąsienicowej, co może prowadzić do nieprawidłowych wyników. Często, przy kalkulacji, pomija się istotne informacje zawarte w tabelach KNR, takie jak różnice w nakładzie pracy w zależności od grubości warstwy humusu. Na przykład, osoby mogą błędnie zakładać, że obliczenia liniowo przekładają się na powierzchnię bez odpowiedniego uwzględnienia, że przy każdej dodatkowej warstwie grubości, nakład pracy musi być odpowiednio dostosowany. Inny typowy błąd polega na pomijaniu konieczności przeliczenia nakładu pracy na większe powierzchnie, przez co użytkownik może zaniżyć lub zawyżyć czas pracy spycharki. Warto również zauważyć, że czynniki takie jak rodzaj gleby, wilgotność, czy specyfika samego sprzętu mogą także wpływać na rzeczywisty czas pracy. Nieprzywiązanie wagi do norm KNR i ich interpretacja w kontekście praktycznym może prowadzić do znacznych różnic w kosztorysach projektów budowlanych. Dlatego kluczowe jest nie tylko zrozumienie teorii, ale i umiejętność jej zastosowania w rzeczywistych warunkach pracy, co jest fundamentem efektywnego zarządzania projektami budowlanymi.

Pytanie 30

Przedstawiona na ilustracji trawersa przeznaczona jest do podnoszenia i transportu

A. cementu w workach.

B. prefabrykowanych płyt ściennych.

C. prętów w wiązkach.

D. prefabrykowanych słupów.

Trawersa przedstawiona na ilustracji została zaprojektowana do podnoszenia i transportu prętów w wiązkach, co wynika z jej konstrukcji oraz zastosowanych zaczepów. Pręty w wiązkach są długimi, ciężkimi elementami, które wymagają odpowiedniego rozłożenia ciężaru, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas transportu. Trawersa, dzięki swoim zaczepom, umożliwia stabilne uchwycenie prętów, co jest kluczowe w branży budowlanej i przemysłowej. Zastosowanie trawers w takich sytuacjach jest zgodne z najlepszymi praktykami, które podkreślają znaczenie równomiernego rozkładu ciężaru dla zapobiegania uszkodzeniom zarówno podnoszonego materiału, jak i samego sprzętu. Warto zaznaczyć, że w przypadku transportu innych materiałów, takich jak cement w workach czy prefabrykowane słupy, wymagane są różne rozwiązania, które bardziej odpowiadają ich specyfice. Na przykład, do transportu worków z cementem częściej stosuje się platformy lub haki przystosowane do uchwytów na worki, co zapewnia większą stabilność i bezpieczeństwo. Dobrą praktyką jest zawsze dostosowywanie sprzętu do charakterystyki transportowanego ładunku, aby zminimalizować ryzyko wypadków.

Pytanie 31

Na rysunku przedstawiono schody żelbetowe monolityczne

A. policzkowe.

B. płytowe.

C. płytowe wachlarzowe.

D. wspornikowe.

Błędne odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące fundamentalnych koncepcji konstrukcji schodów. Schody płytowe, na przykład, charakteryzują się brakiem policzków, co oznacza, że stopnie są bezpośrednio osadzone na płycie i nie mają wsparcia po bokach. Tego rodzaju konstrukcje są bardziej podatne na obciążenia punktowe i mogą wymagać dodatkowych wzmocnień, co czyni je mniej stabilnymi w porównaniu do schodów policzkowych. Schody wspornikowe, z drugiej strony, są projektowane tak, aby stopnie były zamocowane tylko z jednej strony, co może prowadzić do zjawiska wyginania pod obciążeniem, a tym samym stwarzać ryzyko dla użytkowników. Schody płytowe wachlarzowe to inny typ konstrukcji, w którym stopnie mają kształt wachlarza i wymagają precyzyjnego zaprojektowania, aby zapewnić odpowiednią wytrzymałość oraz estetykę. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, to brak znajomości podstawowych zasad konstrukcji schodów oraz mylenie ich cech charakterystycznych z innymi typami. Właściwe zrozumienie konstrukcji schodów jest kluczowe w projektowaniu bezpiecznych i funkcjonalnych przestrzeni, dlatego warto zwrócić uwagę na różnice między poszczególnymi typami schodów oraz ich zastosowaniem w praktyce budowlanej.

Pytanie 32

Kto jest odpowiedzialny za przygotowanie planu bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia?

A. inwestor

B. inspektor nadzoru inwestorskiego

C. kierownik budowy

D. projektant

Kierownik budowy jest osobą odpowiedzialną za opracowanie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, co wynika z przepisów prawa budowlanego oraz norm dotyczących zarządzania budową. Jego rola obejmuje nie tylko nadzorowanie prac budowlanych, ale również zapewnienie, że wszystkie działania są realizowane zgodnie z obowiązującymi standardami BHP. W praktyce oznacza to, że kierownik budowy musi ocenić potencjalne zagrożenia na placu budowy i wdrożyć odpowiednie środki ochrony. Przykładem może być stworzenie planu, który uwzględnia procedury ewakuacyjne w sytuacjach awaryjnych lub szkolenie pracowników w zakresie bezpiecznego używania narzędzi i sprzętu. Kierownik budowy powinien również regularnie przeprowadzać inspekcje bezpieczeństwa, aby upewnić się, że wszyscy pracownicy przestrzegają ustalonych norm i procedur. Dobre praktyki branżowe podkreślają znaczenie współpracy z innymi członkami zespołu projektowego, aby osiągnąć wysoki poziom bezpieczeństwa na budowie.

Pytanie 33

Elementem zagospodarowania terenu budowy przedstawionym na rysunku jest

A. silos do cementu luzem.

B. zbiornik na wodę.

C. zbiornik na kruszywo.

D. węzeł betoniarski.

Zbiornik na wodę, węzeł betoniarski oraz zbiornik na kruszywo to inne elementy infrastruktury budowlanej, które pełnią różne funkcje, ale nie są odpowiednie w kontekście przedstawionego rysunku. Zbiornik na wodę służy do przechowywania wody, niezbędnej w procesach budowlanych, jednak nie ma cech i specyfikacji, które pasowałyby do opisanego obiektu. Węzeł betoniarski jest odpowiedzialny za produkcję betonu, co wymaga specjalistycznych maszyn i materiałów, a jego konstrukcja różni się znacznie od silosu. Zbiornik na kruszywo z kolei jest przeznaczony do składowania surowców takich jak piasek czy żwir, a jego forma oraz funkcja również nie odpowiadają wymaganiom silosu do cementu luzem. Typowym błędem jest mylenie przeznaczenia tych obiektów, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania. W przypadku silosów, ich specjalistyczna konstrukcja służy do składowania sypkich materiałów, co podkreśla ich unikalne właściwości. W praktyce, zrozumienie różnic między tymi elementami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania budową oraz zapewnienia jakości i efektywności procesów budowlanych.

Pytanie 34

Na rysunku przedstawiono fragment stropu

A. prefabrykowanego płytowo-żebrowego.

B. monolitycznego grzybkowego.

C. monolitycznego płytowo-żebrowego.

D. prefabrykowanego kasetonowego.

W analizowanym pytaniu dotyczących stropów monolitycznych istnieje wiele potencjalnych nieporozumień, które mogą prowadzić do błędnych odpowiedzi. Odpowiedzi związane z prefabrykowanymi stropami, takie jak prefabrykowany kasetonowy czy prefabrykowany płytowo-żebrowy, wskazują na mylne zrozumienie terminu "monolityczny". Stropy prefabrykowane są wytwarzane w zakładach produkcyjnych, co oznacza, że ich elementy są wytwarzane oddzielnie i następnie transportowane na miejsce budowy. W przeciwieństwie do tego, strop monolityczny jest betonowany na placu budowy jako jednorodna bryła, co zapewnia lepsze właściwości mechaniczne oraz trwałość. Ponadto, odpowiadając na pytania dotyczące stropów monolitycznych płytowo-żebrowych i grzybkowych, warto zauważyć, że stropy płytowo-żebrowe charakteryzują się inną konstrukcją, gdzie używa się żebrowania, co zmienia charakterystykę obciążeniową i estetykę całej konstrukcji. W przypadku stropów grzybkowych, ich unikalne cechy, takie jak wspomniane grzybki, są kluczowe dla ich funkcji. Błędne odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia różnic między tymi typami stropów, co prowadzi do pomyłek w identyfikacji ich właściwości oraz zastosowań. W praktyce, aby uniknąć tego typu błędów, zaleca się zapoznanie się z dokumentacją techniczną oraz normami budowlanymi, które wyraźnie definiują różnice i zastosowania różnych typów stropów.

Pytanie 35

Przygotowanie dokumentacji dotyczącej bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia, uwzględniając specyfikę planowanego obiektu budowlanego, stanowi obowiązek

A. inspektora nadzoru inwestorskiego

B. inwestora

C. projektanta

D. kierownika budowy

Wybór kierownika budowy jako osoby odpowiedzialnej za sporządzenie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w kontekście BIOZ jest nieprawidłowy, ponieważ kierownik budowy nadzoruje realizację projektu, ale nie jest odpowiedzialny za jego zaprojektowanie. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie, że prace budowlane są prowadzone zgodnie z projektem oraz przepisami prawa. W przypadku odpowiedzi wskazującej na inwestora, należy zwrócić uwagę, że jego rolą jest finansowanie i inicjowanie projektu, a nie bezpośrednie opracowywanie dokumentacji związanej z bezpieczeństwem. Inwestor ma obowiązek zlecić wykonanie takiej dokumentacji, ale sam jej nie sporządza. Również inspektor nadzoru inwestorskiego, który kontroluje zgodność wykonania robót budowlanych z projektem oraz przepisami, nie jest odpowiedzialny za stworzenie informacji dotyczącej BIOZ. Inspektor skupia się na monitorowaniu prac budowlanych, a nie na ich projektowaniu. W kontekście projektowania obiektów budowlanych, kluczowe jest zrozumienie, że odpowiedzialność za bezpieczeństwo i zdrowie w trakcie realizacji projektu spoczywa głównie na projektancie, który powinien zidentyfikować i ocenić wszelkie potencjalne zagrożenia na etapie planowania, co jest niezbędne do skutecznego opracowania planu BIOZ.

Pytanie 36

Wskaż prawidłowy opis oznaczonych cyframi 1, 2, 3 i 4 elementów przedstawionego na rysunku dachu.

A. 1-kalenica, 2-okap, 3-kosz, 4-połać

B. 1-połać, 2-kosz, 3-okap, 4-kalenica

C. 1-kalenica, 2-okap, 3-połać, 4-kosz

D. 1-połać, 2-okap, 3-kosz, 4-kalenica

Poprawna odpowiedź opisuje elementy dachu w sposób precyzyjny i zgodny z powszechnie stosowanymi terminami budowlanymi. Kalenica, wskazana jako element 1, to najwyższy punkt dachu, gdzie spotykają się dwie połacie, co jest kluczowe dla prawidłowego odprowadzania wody opadowej. Okap, numer 2, to dolna krawędź dachu, która pełni funkcję ochronną, chroniąc mury budynku przed deszczem i śniegiem. Połać, oznaczona numerem 3, jest nachyloną powierzchnią dachu, która ma na celu umożliwienie odpływu wody oraz śniegu, a także wpływa na estetykę budynku. Kosz, oznaczony jako element 4, to miejsce, w którym dwie połacie dachu się krzyżują, co jest istotne z punktu widzenia konstrukcyjnego, ponieważ wymaga zastosowania odpowiednich materiałów uszczelniających, aby zapobiec przeciekaniu. Znajomość tych elementów jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem lub budową dachów, a także dla osób dokonujących konserwacji i remontów, ponieważ każda z tych części ma swoje specyficzne funkcje i wymagania.

Pytanie 37

W trakcie realizacji robót rozbiórkowych budynku, w celu składowania gruzu, należy korzystać z

A. placów przed budynkiem

B. płyt spocznikowych

C. stropów nad piwnicami

D. piwnic znajdujących się pod budynkiem

Właściwym miejscem do składowania gruzu podczas robót rozbiórkowych są place przed budynkiem. Zastosowanie takich miejsc jest zgodne z zasadami BHP oraz z przepisami dotyczącymi organizacji placu budowy. Place te zapewniają łatwy dostęp do materiałów, co ułatwia transport i segregację gruzu. Ponadto, składowanie gruzu na otwartej przestrzeni umożliwia jego łatwe przemieszczanie i odbiór, a także minimalizuje ryzyko uszkodzenia budynku czy sąsiednich obiektów. W praktyce, podczas organizacji placu budowy, należy również wziąć pod uwagę odpowiednie oznakowanie stref składowania, co wpływa na bezpieczeństwo i efektywność prowadzonych prac. Rekomenduje się również stosowanie osłon przeciwpyłowych oraz zabezpieczeń, aby ograniczyć wpływ na otoczenie. Użycie przestrzeni przed budynkiem pozwala na zorganizowanie składowania w sposób, który ogranicza zakłócenia w ruchu pieszym i drogowym, co jest istotnym elementem w kontekście dbałości o bezpieczeństwo publiczne oraz środowisko.

Pytanie 38

Cyfrą 2 na rysunku fragmentu dachu drewnianego oznaczono

A. wieniec.

B. krokiew.

C. murłatę.

D. ścianę.

Murłata jest kluczowym elementem konstrukcyjnym w systemie dachu, który ma na celu przenoszenie obciążeń z krokwi na ściany budynku. W przypadku dachu drewnianego, murłatę umieszcza się poziomo na górnej krawędzi ścian, co pozwala na równomierne rozłożenie sił działających na konstrukcję. Dzięki swojej roli, murłata nie tylko stabilizuje cały układ dachu, ale także zwiększa jego odporność na działanie sił wiatru i innych obciążeń. Przykładowo, w budownictwie jednorodzinnym często stosuje się murłatę z drewna konstrukcyjnego, co zgodne jest z normą PN-EN 1995-1-1, która określa wymagania dotyczące projektowania konstrukcji drewnianych. Dodatkowo, poprawne zamocowanie murłaty do ścian za pomocą odpowiednich kotew jest niezbędne dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji. W kontekście standardów budowlanych, murłata pełni również funkcję ochronną dla pozostałych elementów dachu, co podkreśla jej istotność w każdym projekcie budowlanym.

Pytanie 39

Jakie elementy obejmuje plan bezpieczeństwa i zdrowia na terenie budowy (BiOZ)?

A. strona tytułowa, część obliczeniowa, część opisowa

B. część obliczeniowa, część projektowa, część rysunkowa

C. część projektowa, część obliczeniowa, część opisowa

D. strona tytułowa, część opisowa, część rysunkowa

Plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie (BiOZ) jest kluczowym dokumentem, który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa pracowników oraz ochrony zdrowia w trakcie realizacji prac budowlanych. Składa się on z trzech głównych części: strony tytułowej, części opisowej oraz części rysunkowej. Strona tytułowa zawiera informacje identyfikujące projekt, takie jak nazwa inwestycji, lokalizacja oraz dane kontaktowe wykonawcy. Część opisowa przedstawia szczegółowe informacje dotyczące zagrożeń występujących na budowie, strategii ich eliminacji oraz procedur bezpieczeństwa, które należy stosować. Część rysunkowa zawiera schematy i plany dotyczące organizacji pracy na budowie, w tym lokalizację urządzeń ochronnych, dróg ewakuacyjnych oraz innych istotnych elementów. Dobrze przygotowany BiOZ jest zgodny z normami prawnymi, takimi jak Ustawa o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz normy PN-EN, i stanowi podstawę do prowadzenia bezpiecznych prac budowlanych.

Pytanie 40

Zgodnie z przedstawioną częścią graficzną harmonogramu czas trwania robót remontowych na jednej działce roboczej wynosi 3 miesiące. Ile działek roboczych wydzielono w obiekcie budowlanym dla zrealizowania planowanego przedsięwzięcia?

A. 15 działek roboczych.

B. 3 działki robocze.

C. 45 działek roboczych.

D. 5 działek roboczych.

Poprawna odpowiedź to 5 działek roboczych, co wynika z analizy przedstawionego harmonogramu. Na podstawie danych, czas trwania robót remontowych na jednej działce wynosi 3 miesiące, a harmonogram jasno wskazuje na podział prac na 5 działek. W praktyce oznacza to, że każda z tych działek może być realizowana równolegle, co pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów i czasu. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi, gdzie kluczowe jest planowanie i harmonogramowanie robót, aby zminimalizować opóźnienia i zwiększyć efektywność. Dobrze zorganizowany harmonogram robót nie tylko umożliwia płynność prac, ale również pozwala na lepsze zarządzanie kosztami i zasobami. Ważne jest także, aby w trakcie planowania uwzględniać wszystkie aspekty, takie jak dostępność materiałów czy warunki pogodowe, co ma istotny wpływ na realizację projektu. W związku z tym, odpowiedź 5 działek roboczych jest nie tylko poprawna, ale również odzwierciedla praktyczne podejście do zarządzania projektami budowlanymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej