Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektryk
Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
Data rozpoczęcia: 15 listopada 2025 00:12
Data zakończenia: 15 listopada 2025 00:30

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie urządzenie, oprócz lutownicy, jest kluczowe podczas naprawy przeciętego przewodu LY poprzez połączenie lutowane?

A. Nóż monterski

B. Zagniatarka

C. Szczypce boczne

D. Płaskoszczypce

Obcinaczki boczne, zagniatarka oraz płaskoszczypce to narzędzia, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są wystarczające do naprawy przeciętego przewodu poprzez lutowanie. Obcinaczki boczne służą głównie do cięcia przewodów, co jest przydatne w przypadku eliminowania uszkodzonych odcinków, jednak nie pomagają w przygotowaniu końców przewodów do lutowania. Przy lutowaniu konieczne jest, aby końcówki były gładkie i odpowiednio odizolowane, co wymaga użycia innego narzędzia. Z kolei zagniatarka jest narzędziem przeznaczonym do łączenia przewodów poprzez zaciśnięcie końcówek, co nie ma zastosowania w przypadku naprawy poprzez lutowanie. Płaskoszczypce mogą być użyte do trzymania lub formowania przewodów, ale nie są one wystarczające do ich właściwego przygotowania do lutowania. Typowym błędem myślowym jest założenie, że narzędzia wielofunkcyjne mogą zastąpić specjalistyczne narzędzia, takie jak nóż monterski. Każde narzędzie ma swoje ściśle określone zastosowanie i dla uzyskania optymalnych efektów w naprawach elektrycznych kluczowe jest korzystanie z odpowiedniego zestawu narzędzi. W branży, standardy bezpieczeństwa i jakości pracy wymagają, aby korzystać z narzędzi, które są przeznaczone do konkretnych zadań, a nie improwizować z narzędziami, które nie spełniają tej funkcji.

Pytanie 2

Która z wymienionych czynności zaliczana jest do prac konserwacyjnych w przypadku oprawy oświetleniowej przedstawionej na rysunku?

A. Wykonanie pomiarów natężenia oświetlenia.

B. Wymiana oprawki.

C. Wymiana złączki.

D. Czyszczenie obudowy i styków.

Wybór odpowiedzi związanej z wymianą oprawki lub złączki wskazuje na pewne nieporozumienie w zakresie klasyfikacji czynności konserwacyjnych i naprawczych. Wymiana oprawki jest działaniem, które zazwyczaj następuje w momencie, gdy oprawka jest uszkodzona lub nie działa poprawnie, co klasyfikuje tę czynność jako naprawczą, a nie konserwacyjną. Podobnie, wymiana złączki dotyczy bardziej aspektów technicznych, które wymagają interwencji w przypadku awarii, a nie rutynowego utrzymania. Czynności te są niezbędne w sytuacjach kryzysowych, ale nie powinny być mylone z regularnym utrzymywaniem sprzętu w dobrym stanie. W kontekście wykonywania pomiarów natężenia oświetlenia, należy zauważyć, że jest to proces kontrolny, który służy do oceny jakości oświetlenia w danym obszarze, a nie do jego konserwacji. Mylne podejście do konserwacji opraw oświetleniowych oraz ich funkcjonalności często prowadzi do nieprawidłowego zarządzania zasobami i zwiększonych kosztów operacyjnych. Przykładem może być sytuacja, w której brak odpowiedniej konserwacji skutkuje koniecznością częstszych napraw, co znacząco podnosi wydatki związane z utrzymaniem systemu oświetleniowego. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć różnicę między tymi pojęciami oraz zastosować odpowiednie praktyki konserwacyjne, które będą sprzyjały długotrwałemu i efektywnemu działaniu urządzeń.

Pytanie 3

Aby podłączyć metalowe rury gazowe do uziemionej instalacji ochronnej w budynku jednorodzinnym, konieczne jest

A. zamontowanie odpowiedniej wstawki izolacyjnej pomiędzy miejscem przyłączenia przewodu wyrównawczego a miejscem wprowadzenia rurociągu do obiektu

B. nałożenie na rurę gazową przyłączeniową otuliny izolacyjnej na długości co najmniej 15 m od obiektu

C. zainstalowanie wstawki izolacyjnej na przyłączu gazowym w odległości co najmniej 10 m od obiektu

D. bezpośrednie podłączenie rur gazowych do systemu połączeń wyrównawczych

Zainstalowanie odpowiedniej wstawki izolacyjnej między miejscem przyłączenia przewodu wyrównawczego a miejscem wprowadzenia rurociągu do budynku jest kluczowym działaniem w celu zapewnienia bezpieczeństwa instalacji gazowej. Wstawka izolacyjna działa jako bariera, która zapobiega przewodzeniu prądu elektrycznego między metalowymi rurami gazowymi a uziemioną instalacją budynku. Prawidłowe zastosowanie takich wstawek jest zgodne z normami PN-IEC 60364, które podkreślają znaczenie izolacji w kontekście ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym. Przykładem zastosowania tej praktyki może być sytuacja, w której instalacja gazowa znajduje się w bliskim sąsiedztwie instalacji elektrycznych, co zwiększa ryzyko przepięć. Zastosowanie wstawki izolacyjnej minimalizuje ryzyko uszkodzenia rurociągów gazowych, a tym samym podnosi bezpieczeństwo użytkowania budynku. Dbanie o odpowiednie standardy w instalacjach gazowych jest niezbędne, aby uniknąć niebezpieczeństw, takich jak wycieki czy eksplozje, a wstawki izolacyjne stanowią ważny element tej ochrony.

Pytanie 4

W jakim układzie sieciowym punkt neutralny transformatora zasilającego sieć nie jest metalicznie połączony z ziemią?

A. IT

B. TN-S

C. TN-C

D. TT

Układy TN-C, TN-S oraz TT różnią się od systemu IT pod względem połączenia punktu neutralnego z ziemią oraz sposobu uziemienia. W systemie TN-C punkt neutralny jest połączony z ziemią, co oznacza, że w przypadku uszkodzenia izolacji, prąd może przepływać do ziemi, co stwarza ryzyko porażenia prądem elektrycznym. System ten, mimo że dobrze sprawdza się w standardowych zastosowaniach, nie jest zalecany w obiektach o wysokim ryzyku, ponieważ awaria może prowadzić do poważnych konsekwencji. Z kolei w układzie TN-S występuje oddzielne uziemienie dla przewodu ochronnego i neutralnego, co poprawia bezpieczeństwo, ale nadal zakłada połączenie z ziemią. W przypadku systemu TT, gdzie również punkt neutralny jest uziemiony, występuje możliwość wystąpienia prądów upływowych, które mogą prowadzić do porażenia. Typowe błędy w rozumieniu tych układów to mylenie izolacji z bezpieczeństwem. W rzeczywistości, systemy TN i TT, mimo że stosowane są szeroko, nie oferują tego samego poziomu ochrony jak system IT, zwłaszcza w sytuacjach awaryjnych. Dlatego, chcąc zapewnić najwyższy poziom bezpieczeństwa, warto rozważyć zastosowanie układu IT w obiektach o krytycznym znaczeniu."

Pytanie 5

Podczas wymiany uszkodzonego mechanicznie gniazda wtykowego w podtynkowej instalacji elektrycznej działającej w systemie TN-S, jakie czynności należy podjąć?

A. zasilić przewody o większym przekroju żył do najbliższej puszki łączeniowej

B. nałożyć warstwę cyny na końcówki przewodów

C. podłączyć poszczególne przewody do odpowiednich zacisków gniazda

D. wybrać gniazdo o wyższym prądzie znamionowym niż to uszkodzone

Odpowiedź dotycząca przyłączenia poszczególnych przewodów do właściwych zacisków gniazda jest poprawna, ponieważ jest to kluczowy krok w procesie instalacji elektrycznej. W instalacjach elektrycznych podtynkowych, szczególnie w sieci TN-S, ważne jest, aby przewody były podłączone do odpowiednich zacisków, co zapewnia zarówno bezpieczeństwo, jak i prawidłowe funkcjonowanie obwodu. Przyłączenie przewodów do właściwych zacisków gwarantuje, że neutralny przewód nie będzie pomylony z przewodem fazowym, co mogłoby prowadzić do zwarć lub uszkodzeń sprzętu. Dobór gniazda musi być zgodny z normami, takimi jak PN-EN 60309, które określają wymagania dotyczące gniazd wtykowych. Ponadto, podczas instalacji warto zwrócić uwagę na kolorystykę przewodów zgodnie z normami, co ułatwia identyfikację ich funkcji. W praktyce, prawidłowe podłączenie przewodów zwiększa bezpieczeństwo użytkowania instalacji i minimalizuje ryzyko awarii.

Pytanie 6

Jakie może być najczęstsze uzasadnienie nadpalenia izolacji jednego z przewodów neutralnych w listwie N rozdzielnicy w mieszkaniu?

A. Zbyt duży przekrój uszkodzonego przewodu

B. Luźne połączenie w listwie neutralnej

C. Zbyt duża moc urządzenia

D. Błędnie dobrana wartość nominalna wyłącznika nadprądowego

Źle dobrana wartość znamionowa wyłącznika nadprądowego nie jest bezpośrednią przyczyną nadpalenia izolacji przewodu neutralnego. Wyłącznik nadprądowy ma na celu ochronę instalacji przed przeciążeniem i zwarciem, a jego dobór powinien być zgodny z wymaganiami obciążeniowymi instalacji, co określa norma PN-IEC 60947. W przypadku, gdy wyłącznik jest zbyt mały, może on zadziałać przy przeciążeniu, ale nie spowoduje bezpośrednio uszkodzenia izolacji przewodu. Zbyt duży przekrój przewodu także nie prowadzi do nadpalenia izolacji; w rzeczywistości, większy przekrój przewodu oznacza mniejsze opory i mniejsze nagrzewanie. Z kolei zbyt duża moc odbiornika może prowadzić do przeciążenia, ale kluczowe jest to, że nie ma to wpływu na przewód neutralny, jeśli instalacja jest poprawnie wykonana i zabezpieczona. W praktyce, nadpalenie izolacji wynika głównie z problemów z połączeniami, a nie z parametrów przewodów czy wyłączników. Należy zatem pamiętać, że każdy komponent w instalacji elektrycznej ma swoje funkcje, a właściwe połączenia są kluczowe dla bezpieczeństwa całej instalacji.

Pytanie 7

Jaki wyłącznik nadmiarowo-prądowy najlepiej zastosować do zabezpieczenia instalacji elektrycznej z przewidywanym prądem zwarciowym I_z = 150 A?

A. C16

B. D10

C. C20

D. B25

Odpowiedzi C16, C20 i D10 to nie są najlepsze wybory i to z kilku powodów. Przede wszystkim, wybierając wyłącznik nadmiarowo-prądowy, trzeba brać pod uwagę przewidywany prąd zwarciowy. Przy 150 A, C16 i C20 mogą być za małe, bo ich prąd znamionowy nie jest wystarczający. C16 by działał za szybko w normalnych warunkach, co oznacza, że mógłby wyłączać się bez potrzeby, a to nie jest dobre, zwłaszcza przy takich prądach zwarciowych. C20, choć lepszy od C16, nadal nie spełnia wymagań, które mogą być w awaryjnych sytuacjach. A D10? No, to już w ogóle nie ma sensu, bo 10 A to zdecydowanie za mało na prąd zwarciowy wynoszący 150 A. Używanie takich słabych wyłączników może prowadzić do częstych wyłączeń i narażenia instalacji na różne niebezpieczeństwa. W praktyce to może skończyć się poważnymi kłopotami, nawet porażeniem elektrycznym. Dlatego tak ważne jest, żeby trzymać się norm i przepisów.

Pytanie 8

Kiedy należy dokonać przeglądu instalacji elektrycznej w obiekcie przemysłowym?

A. Co najmniej raz na rok

B. Po każdej naprawie maszyn

C. Tylko przed uruchomieniem nowych maszyn

D. Co pięć lat

Przegląd instalacji elektrycznej w obiektach przemysłowych powinien być dokonywany co najmniej raz na rok. Częstotliwość ta jest zgodna z normami i przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa w przemyśle, które wymagają regularnych przeglądów w celu zapewnienia bezpiecznego i efektywnego działania instalacji. Przykładowo, roczne przeglądy pozwalają na wczesne wykrycie potencjalnych uszkodzeń, które mogą prowadzić do awarii lub zagrożeń dla bezpieczeństwa pracowników. Dodatkowo, regularne przeglądy umożliwiają identyfikację zużycia podzespołów i przewodów, co jest kluczowe w kontekście ich konserwacji i wymiany. W praktyce, podczas takiego przeglądu sprawdza się m.in. stan izolacji przewodów, działanie zabezpieczeń oraz poprawność połączeń, co ma na celu zminimalizowanie ryzyka porażenia prądem czy pożaru. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, przeglądy roczne są uznawane za minimalny standard dla utrzymania optymalnego stanu technicznego instalacji w intensywnie eksploatowanych środowiskach przemysłowych.

Pytanie 9

Oprawy oświetleniowe opatrzone symbolem przedstawionym na ilustracji

A. wymagają uziemienia obudowy.

B. muszą być zasilane wyłącznie przez transformator separacyjny.

C. mają wzmocnioną izolację.

D. muszą być zasilane wyłącznie z sieci PELV.

Oprawy oświetleniowe oznaczone symbolem podwójnej izolacji, który widnieje na ilustracji, posiadają wzmocnioną izolację, co jest kluczowe dla ich bezpiecznego użytkowania. Tego typu oprawy są projektowane w taki sposób, aby zminimalizować ryzyko porażenia prądem elektrycznym, korzystając z dwóch niezależnych warstw izolacyjnych zamiast tradycyjnego uziemienia. W praktyce oznacza to, że mogą być stosowane w miejscach, gdzie uziemienie jest trudne do zrealizowania, na przykład w pomieszczeniach wilgotnych. Zastosowanie podwójnej izolacji jest zgodne z normą IEC 61140, która określa wymagania dotyczące ochrony osób przed porażeniem elektrycznym. Wzmocniona izolacja sprawia, że są one odpowiednie do użytku w domach, biurach oraz innych obiektach, gdzie bezpieczeństwo użytkowników jest priorytetem. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych opraw LED posiada ten symbol, co podkreśla ich innowacyjność oraz zgodność z aktualnymi standardami bezpieczeństwa.

Pytanie 10

Przed dokonaniem pomiarów rezystancji izolacyjnej obwodu oświetleniowego, oprócz odłączenia zasilania, co jeszcze należy zrobić?

A. wymontować źródła światła i otworzyć łączniki instalacyjne tego obwodu

B. wymontować źródła światła i zamknąć łączniki instalacyjne tego obwodu

C. zamontować źródła światła i zamknąć łączniki instalacyjne tego obwodu

D. zamontować źródła światła i otworzyć łączniki instalacyjne tego obwodu

Zamontowanie źródeł światła oraz otwieranie łączników instalacyjnych przed pomiarem rezystancji izolacji obwodu oświetleniowego jest nieodpowiednim działaniem, które może prowadzić do wielu problemów technicznych. Po pierwsze, pozostawienie źródeł światła w obwodzie może skutkować ich uszkodzeniem, gdyż wiele z nich nie jest przystosowanych do wytrzymywania napięcia testowego, które może być znacznie wyższe niż nominalne wartości robocze. Przykładowo, podczas testu rezystancji izolacji przy użyciu napięcia 500V, nieodpowiednio zabezpieczone źródła światła mogą ulec uszkodzeniu, co wiąże się z dodatkowymi kosztami naprawy lub wymiany. Podobnie, otwarcie łączników instalacyjnych może prowadzić do nieprzewidywalnych sytuacji, w których obwód może nie być całkowicie odłączony, co może spowodować powstanie niebezpiecznych warunków pracy. Zgodnie z zasadami BHP oraz wytycznymi dotyczącymi pomiarów elektrycznych, istotne jest, aby zawsze upewnić się, że obwód jest w pełni odłączony przed przystąpieniem do jakichkolwiek testów. Nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do poważnych zagrożeń dla personelu oraz uszkodzeń sprzętu, co jest nieakceptowalne w profesjonalnych instalacjach elektrycznych.

Pytanie 11

Przed włożeniem uzwojenia do żłobków silnika indukcyjnego należy

A. wyłożyć je izolacją żłobkową

B. wstawić w nie kliny ochronne

C. pokryć je olejem elektroizolacyjnym

D. pokryć je lakierem elektroizolacyjnym

Wyłożenie uzwojenia w żłobkach silnika indukcyjnego izolacją żłobkową jest kluczowym krokiem w zapewnieniu prawidłowej funkcjonalności oraz bezpieczeństwa urządzenia. Izolacja żłobkowa chroni uzwojenie przed wilgocią, zanieczyszczeniami oraz mechanicznymi uszkodzeniami, co ma szczególne znaczenie w przypadku silników pracujących w trudnych warunkach. Dobrze dobrana izolacja skutecznie zapobiega także przebiciom elektrycznym, co może prowadzić do awarii lub uszkodzenia elementów silnika. W praktyce, zastosowanie izolacji żłobkowej zgodnie z normami, takimi jak IEC 60034, zapewnia długotrwałą i niezawodną pracę silnika. Dodatkowo, dobór odpowiednich materiałów izolacyjnych, takich jak żywice epoksydowe czy włókna szklane, wpływa na parametry termiczne i elektryczne silnika, co przyczynia się do optymalizacji jego wydajności oraz efektywności energetycznej.

Pytanie 12

Jakie uszkodzenie mogło wystąpić w instalacji elektrycznej, dla której wyniki pomiarów rezystancji izolacji przedstawiono w tabeli?

Rezystancja izolacji, MΩ
Zmierzona między						Wymagana
L1–L2	L2–L3	L1–L3	L1–PEN	L2–PEN	L3–PEN
2,10	1,05	1,10	1,40	1,30	0,99	1,00

A. Zwarcie międzyfazowe.

B. Przeciążenie jednej z faz.

C. Jednofazowe zwarcie doziemne.

D. Zawilgocenie izolacji jednej z faz.

Przeciążenie jednej z faz, mimo że jest to problem, który może wystąpić w instalacjach elektrycznych, nie jest odpowiedzią w tym przypadku. Przeciążenie związane jest z nadmiernym przepływem prądu przez przewody, co prowadzi do ich nagrzewania się. W tej sytuacji jednak, wyniki pomiarów rezystancji izolacji wykazują, że wszystkie fazy mają wartości powyżej 1 MΩ, co wyklucza obecność przeciążenia. Przeciążenie fazy charakteryzuje się innymi objawami, takimi jak wzrost temperatury przewodów czy wyłączanie się zabezpieczeń, co nie jest zgodne z danymi z tabeli. Z kolei zwarcie międzyfazowe również nie znajduje potwierdzenia w wynikach pomiarów, ponieważ wymagałoby niskich rezystancji międzyfazowych, co w tym przypadku nie ma miejsca. Warto pamiętać, że zwarcie międzyfazowe najczęściej prowadzi do natychmiastowego wyłączenia zabezpieczeń, a nieprawidłowe wartości rezystancji nie są jedynym objawem tego zjawiska. Jednofazowe zwarcie doziemne, mimo że może wpływać na rezystancję L3 do PEN, nie byłoby jedynym czynnikiem mającym wpływ na pozostałe fazy, które w tym przypadku wykazywały poprawne wartości. Kluczowe jest, aby podczas analizy wyników pomiarów izolacji brać pod uwagę wszystkie aspekty, a nie jedynie pojedyncze parametry, co pozwala na trafną diagnozę stanu instalacji elektrycznej.

Pytanie 13

Jakie narzędzia są konieczne do wytyczenia trasy instalacji przewodów elektrycznych montowanych na powierzchni?

A. Ołówek traserski, poziomnica, przymiar taśmowy

B. Kątownik, młotek, punktak

C. Ołówek traserski, przymiar kreskowy, rysik

D. Kątownik, ołówek traserski, sznurek traserski

Jakbyś wybrał zestaw narzędzi bez ołówka traserskiego, poziomnicy i przymiaru taśmowego, to mógłbyś mieć sporo kłopotów z trasowaniem drogi przewodów natynkowych. Na przykład, kątownik, młotek i punktak to nie jest najlepszy pomysł, bo młotek i punktak bardziej nadają się do wbijania, a nie do precyzyjnego pomiaru. Kątownik jest ok, gdy potrzebujesz kąty proste, ale niestety nie pomoże ci w trasowaniu. Zestaw z ołówkiem traserskim, przymiaru kreskowego i rysika też nie jest najlepszy, żeby uzyskać precyzyjne wyniki w instalacjach elektrycznych. Przymiar kreskowy bardziej jest do rysowania linii prostej, a nie do pomiaru. Ołówek traserski i rysik są używane w różnych technikach rysunkowych, ale w instalacjach elektrycznych liczy się, żeby mieć narzędzia, które pozwalają na dokładne poziomowanie i pomiar. Bardzo ważne jest, żeby nie mylić funkcji narzędzi, bo to może prowadzić do błędów przy montażu, a w efekcie do różnych problemów technicznych.

Pytanie 14

Który z wymienionych rodzajów wkładek topikowych powinien być użyty do zabezpieczenia przed zwarciem jednofazowego silnika indukcyjnego klatkowego?

A. gG

B. aM

C. gR

D. aL

Wkładki topikowe typu aM są zaprojektowane specjalnie do zabezpieczania silników elektrycznych, w tym jednofazowych silników indukcyjnych klatkowych, przed zwarciem. Ich konstrukcja pozwala na tolerowanie przeciążeń, które mogą wystąpić podczas rozruchu silnika, co czyni je idealnym wyborem w tego typu aplikacjach. Wkładki aM oferują wysoką zdolność przerywania prądu oraz szybkie działanie, co jest kluczowe w przypadku zwarć. Przykładowo, w zastosowaniach przemysłowych, gdzie silniki są narażone na różne obciążenia, wkładki aM zapewniają nie tylko ochronę, ale również zwiększają niezawodność całego systemu. Dobrą praktyką jest stosowanie wkładek aM w połączeniu z odpowiednimi zabezpieczeniami przeciążeniowymi, aby zapewnić kompleksową ochronę silników. Tego rodzaju wkładki są zgodne z normami IEC 60269 oraz EN 60269, co potwierdza ich wysoką jakość i skuteczność.

Pytanie 15

Jakie oznaczenie, zgodnie z normą zharmonizowaną, odpowiada polskiemu oznaczeniu kabla DY 300/500 V?

A. H03W-F

B. H03VH-H

C. H05V-K

D. H05V-U

Analizując inne oznaczenia przewodów, warto zauważyć, że H03VH-H jest przeznaczone do pracy w warunkach, gdzie przewody są narażone na działanie wysokich temperatur i chemikaliów, jednak ich napięcie robocze wynosi jedynie 300/500 V, co powoduje, że nie spełniają one wymagań dla aplikacji, które wymagają większej odporności na obciążenia elektryczne. Oznaczenie H05V-K, z kolei, odnosi się do przewodów o mniejszej elastyczności, a ich konstrukcja nie jest przystosowana do zastosowań w trudnych warunkach, co ogranicza ich zastosowanie w porównaniu do H05V-U. Ostatnia z rozważanych opcji, H03W-F, również nie jest odpowiednia, ponieważ jest to typ przewodu wykorzystywanego głównie w instalacjach, gdzie odporność na działanie wilgoci lub substancji chemicznych jest priorytetowa. Wybór niewłaściwego oznaczenia często wynika z niepełnej wiedzy na temat specyfikacji technicznych lub mylenia cech przewodów z ich przeznaczeniem. Ważne jest, aby przy doborze przewodów kierować się nie tylko ich oznaczeniem, ale także specyfiką zastosowania, co pozwoli na długoterminową i bezpieczną eksploatację instalacji elektrycznych. Zrozumienie różnic pomiędzy poszczególnymi oznaczeniami jest kluczowe dla osób zajmujących się projektowaniem i wykonawstwem instalacji elektrycznych.

Pytanie 16

Jakiej z wymienionych czynności nie przeprowadza się w trakcie oględzin urządzenia napędowego z silnikiem elektrycznym podczas pracy?

A. Sprawdzenia działania systemów chłodzenia

B. Kontroli stanu osłon elementów wirujących

C. Oceny stanu przewodów ochronnych oraz ich podłączenia

D. Sprawdzenia szczotek i szczotkotrzymaczy

Podczas analizy działań związanych z oględzinami urządzenia napędowego z silnikiem elektrycznym, ważne jest zrozumienie, że wiele czynności może być wykonanych w czasie pracy, a inne wymagają zatrzymania silnika. Kontrola stanu osłon części wirujących, sprawdzenie działania układów chłodzenia oraz ocena stanu przewodów ochronnych i ich podłączenia to czynności, które można przeprowadzić bez konieczności zatrzymywania maszyny. Osłony mają kluczowe znaczenie w zapewnieniu bezpieczeństwa, zapobiegając kontaktowi z ruchomymi częściami silnika, co jest zgodne z zasadami BHP oraz standardami ochrony. Kontrola układów chłodzenia jest niezbędna dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania silników elektrycznych, ponieważ ich przegrzanie może prowadzić do awarii. Sporadyczne sprawdzanie przewodów ochronnych oraz ich podłączenia jest istotne z punktu widzenia ochrony elektrycznej, co jest podkreślone w normach PN-IEC 60364, dotyczących instalacji elektrycznych. Ignorowanie tych czynności może prowadzić do poważnych usterek technicznych lub zagrożeń dla zdrowia i życia operatorów. Wiele osób myli te aspekty, myśląc, że wszystkie kontrole można przeprowadzić wyłącznie w czasie postoju urządzenia. To błędne podejście może skutkować ignorowaniem potencjalnych zagrożeń, które mogłyby być zidentyfikowane podczas działania. Dlatego istotne jest, aby operatorzy byli dobrze przeszkoleni i świadomi, które czynności mogą być bezpiecznie wykonane w trakcie użytkowania, a które wymagają zatrzymania urządzenia.

Pytanie 17

Podłączenie odbiornika II klasy ochronności do gniazda z bolcem ochronnym skutkuje zadziałaniem wyłącznika różnicowoprądowego, natomiast podłączenie do innego gniazda w tym samym obwodzie nie wywołuje reakcji zabezpieczenia, a odbiornik działa normalnie. Jakiego rodzaju usterkę można stwierdzić w pierwszym gnieździe?

A. Odłączony przewód ochronny

B. Zamieniony przewód fazowy z neutralnym

C. Zamieniony przewód ochronny z neutralnym

D. Uszkodzona izolacja przewodu fazowego

Wybór odpowiedzi dotyczący "Odłączonego przewodu ochronnego" może wydawać się logiczny, jednak nie uwzględnia on całego kontekstu sytuacji. Gdyby przewód ochronny był odłączony, to odbiornik II klasy ochronności po podłączeniu do gniazda powinien zadziałać normalnie, ponieważ urządzenia tej klasy nie wymagają przewodu ochronnego do prawidłowego działania. W takim przypadku wyłącznik różnicowoprądowy nie zadziałałby, co wyklucza tę możliwość. Podobnie, odpowiedź sugerująca "Uszkodzoną izolację przewodu fazowego" jest również mylną interpretacją. Uszkodzona izolacja mogłaby prowadzić do upływu prądu i zadziałania wyłącznika różnicowoprądowego, a nie do jego zadziałania wyłącznie w przypadku konkretnego gniazda. Odpowiedź o "Zamienionych przewodach fazowym z neutralnym" również nie jest poprawna, ponieważ wymiana tych przewodów nie wywołałaby takiego efektu zadziałania zabezpieczenia tylko w jednym gniazdku, a nie w pozostałych. W przypadku zamiany przewodów fazowego i neutralnego, mogłoby dojść do poważnych problemów z bezpieczeństwem, ale nie zadziałałby wyłącznik różnicowoprądowy w opisany sposób. Te błędne koncepcje często wynikają z braku zrozumienia podstawowych zasady działania systemów elektrycznych oraz roli, jaką odgrywają różne przewody w zapewnieniu bezpieczeństwa instalacji.

Pytanie 18

W jakim typie układu sieciowego możemy spotkać przewód PEN?

A. TN-C

B. IT

C. TT

D. TN-S

Wybór innych układów sieciowych, takich jak IT, TN-S i TT, jest nietrafiony z kilku powodów. W układzie IT, który charakteryzuje się izolowanym systemem zasilania, nie występuje przewód PEN, ponieważ nie ma potrzeby łączenia funkcji ochronnych i neutralnych. Ten system jest często stosowany w obiektach, gdzie wymagana jest wysoka niezawodność zasilania, takich jak szpitale, ponieważ w przypadku awarii jednego z fazowych przewodów, pozostałe mogą dalej funkcjonować bez przerwy. Układ TN-S natomiast odseparowuje przewody ochronne (PE) od przewodów neutralnych (N), co zwiększa bezpieczeństwo, ale wymaga większej liczby przewodów, co może być mniej efektywne kosztowo. Z kolei układ TT to inny system, w którym przewód ochronny jest oddzielony od systemu neutralnego, co oznacza, że w przypadku uszkodzenia nie jest możliwe skorzystanie z przewodu PEN. Takie rozwiązanie może być stosowane w sytuacjach, gdzie występują wysokie wymagania dotyczące bezpieczeństwa, ale wiąże się z większym ryzykiem porażenia elektrycznego. W praktyce, wybór odpowiedniego układu sieciowego powinien być uzależniony od specyficznych potrzeb oraz warunków, w jakich będzie funkcjonować instalacja elektryczna. Warto zatem zrozumieć różnice pomiędzy tymi układami, aby skutecznie dobierać rozwiązania odpowiednie dla konkretnego zastosowania.

Pytanie 19

Która z poniższych zasad nie jest zawsze obligatoryjna w trakcie serwisowania i konserwacji instalacji elektrycznych o napięciu do 1 kV?

A. Pomiary i próby można realizować bez wyłączania napięcia, o ile zastosuje się odpowiednie środki ochrony

B. Każde prace remontowe powinny być prowadzone po odłączeniu napięcia

C. Pod napięciem wolno wymieniać tylko bezpieczniki lub żarówki (świetlówki) w nienaruszonej oprawie

D. Wszelkie prace można wykonywać jedynie w obecności osoby asekurującej

Odpowiedzi sugerujące, że prace remontowe należy zawsze wykonywać po wyłączeniu napięcia, że pod napięciem można wymieniać tylko bezpieczniki lub żarówki, czy że wszelkie prace można wykonywać tylko w obecności osoby asekurującej, mogą prowadzić do nieporozumień i błędnych praktyk. Owszem, wyłączenie napięcia jest generalnie najbezpieczniejszym podejściem, jednak w niektórych sytuacjach, takich jak wymiana bezpieczników czy żarówek, przy zachowaniu odpowiednich środków ostrożności, można te prace wykonać pod napięciem. Istnieją normy i przepisy BHP, które określają, kiedy i jak można pracować w warunkach napięcia, a także jakie środki ochrony osobistej należy stosować. Ponadto, nie wszystkie prace wymagają obecności osoby asekurującej, co może spowodować niepotrzebne opóźnienia w realizacji zadań. Kluczowym błędem myślowym w takich podejściach jest założenie, że każda sytuacja jest równoznaczna z wysokim ryzykiem i wymaga nadzoru, co nie zawsze jest prawdą. Zrozumienie kontekstu, w jakim przeprowadzane są prace oraz umiejętność oceny ryzyka to umiejętności, które powinny być rozwijane przez osoby pracujące w branży elektrycznej. Należy również pamiętać, że interpretacja przepisów powinna być dostosowywana do specyficznych warunków pracy oraz typu realizowanej operacji.

Pytanie 20

Co oznacza symbol literowy YKY?

A. kabel z żyłami miedzianymi w izolacji z PVC

B. kabel z żyłami aluminiowymi w izolacji i powłoce z PVC

C. przewód oponowy warsztatowy z żyłami miedzianymi w izolacji z PVC

D. przewód telekomunikacyjny z żyłami aluminiowymi w izolacji i powłoce z PVC

Wybór odpowiedzi dotyczącej kabla o żyłach aluminiowych lub przewodów telekomunikacyjnych jest błędny, ponieważ te typy kabli różnią się w fundamentalny sposób od standardów oznaczonych symbolem YKY. Kable z żyłami aluminiowymi, choć mogą być lżejsze i tańsze niż ich miedziane odpowiedniki, mają znacznie gorszą przewodność elektryczną, co prowadzi do strat energii oraz potencjalnych problemów z niezawodnością w dłuższej perspektywie. Dodatkowo, przewody telekomunikacyjne, które również pojawiają się w alternatywnych odpowiedziach, są przeznaczone do zupełnie innych zastosowań, takich jak przesyłanie danych, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście instalacji elektrycznych. Wybór przewodu oponowego warsztatowego również nie jest trafny, gdyż dotyczy on innego rodzaju zastosowań, głównie w warsztatach, gdzie wymagane są wysokie właściwości mechaniczne. W rezultacie, mylenie zastosowań i typów kabli oraz przewodów może prowadzić do nieefektywności i zagrożeń w instalacjach elektrycznych. Kluczowe jest zrozumienie specyfikacji technicznych oraz ich odpowiedniego doboru do konkretnych potrzeb, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność energetyczną.

Pytanie 21

Jakie czynności kontrolne nie są zaliczane do oględzin urządzeń napędowych podczas ich pracy?

A. Ocena poziomu drgań oraz funkcjonowania układu chłodzenia

B. Kontrola zabezpieczeń i stanu osłon części wirujących

C. Weryfikacja stanu przewodów ochronnych oraz ich połączeń

D. Sprawdzenie stanu łożysk i przeprowadzenie pomiarów elektrycznych

Odpowiedź "Sprawdzenie stanu łożysk i pomiary elektryczne" jest poprawna, ponieważ te czynności kontrolne są zazwyczaj przeprowadzane w trakcie przeglądów technicznych, a nie podczas bieżącej eksploatacji urządzeń napędowych. W czasie ruchu maszyny, kluczowe jest monitorowanie parametrów operacyjnych, takich jak poziom drgań, ponieważ mogą one wskazywać na potencjalne problemy z wydajnością lub uszkodzenia. Kontrola poziomu drgań i działania układu chłodzenia pozwala na szybką identyfikację nieprawidłowości, które mogą prowadzić do poważnych awarii. Ochrona przewodów i odpowiednie osłony części wirujących są również istotnymi aspektami bezpieczeństwa w czasie pracy urządzenia. Zgodnie z normami, takimi jak ISO 9001, monitoring w czasie rzeczywistym oraz regularne kontrole stanu technicznego są kluczowe dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa operacji. Przykładem praktycznym może być zastosowanie systemów monitorowania drgań, które w czasie rzeczywistym informują operatorów o konieczności interwencji, co pozwala na minimalizację ryzyka awarii.

Pytanie 22

W systemie sieciowym typu TT wyłączenie zasilania przeprowadzane jest przy pomocy urządzenia ochronnego różnicowoprądowego. Aby ochrona była skuteczna, konieczne jest spełnienie następującej zależności

A. RA ∙ IΔn ≥ UL

B. RA ∙ IΔn < UL

C. RA ∙ IΔn > UL

D. RA ∙ IΔn ≤ UL

Każda z pozostałych odpowiedzi opiera się na błędnych założeniach dotyczących działania urządzeń ochronnych oraz zasadności stosowania zależności związanych z bezpieczeństwem elektrycznym. Odpowiedzi sugerujące, że RA ∙ IΔn > UL, RA ∙ IΔn < UL czy RA ∙ IΔn ≥ UL są nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględniają kluczowego aspektu, jakim jest ochrona przed porażeniem elektrycznym. W przypadku, gdyby stosunek RA ∙ IΔn był większy niż UL, oznaczałoby to, że nie możemy zagwarantować, iż prąd różnicowy wywołany przez uszkodzenie izolacji w sieci nie przekroczy wartości niebezpiecznej dla osoby dotykającej urządzenia elektrycznego. Taka sytuacja prowadzi do dużego ryzyka porażenia prądem, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami ochrony przeciwporażeniowej. Z kolei odpowiedź sugerująca, że RA ∙ IΔn powinno być większe lub równe UL, może prowadzić do sytuacji, w której ochrona nie zadziała w odpowiednim momencie, co z kolei może skutkować uszkodzeniem urządzeń elektrycznych oraz poważnymi obrażeniami ludzi. W kontekście dobrych praktyk w instalacjach elektrycznych, zgodnych z normami, kluczowe jest zapewnienie, że wszystkie urządzenia ochronne są odpowiednio dobrane, a ich parametry muszą być zgodne z wymaganiami dotyczącymi uziemienia i bezpieczeństwa elektrycznego. Przykłady błędnych przekonań obejmują nadmierne zaufanie do technologii bez zrozumienia ich działania oraz ignorowanie istotnych norm, które regulują bezpieczeństwo instalacji elektrycznych.

Pytanie 23

Jakiego pomiaru należy dokonać, aby ocenić efektywność ochrony przed porażeniem w przypadku uszkodzenia odbiornika klasy I w sieci TT?

A. Rezystancji uziomu, do którego dołączona jest obudowa odbiornika

B. Ciągłości przewodu neutralnego

C. Rezystancji izolacji przewodu uziemiającego

D. Ciągłości przewodów fazowych

Pomiar ciągłości przewodu neutralnego oraz przewodów fazowych, chociaż istotny w kontekście sprawdzania integralności obwodów elektrycznych, nie jest wystarczający, aby ocenić skuteczność ochrony przeciwporażeniowej dla odbiorników I klasy ochronności w sieci TT. Ciągłość przewodu neutralnego jest krytyczna dla prawidłowego funkcjonowania układów elektrycznych, ale nie zapewnia informacji o jakości uziemienia. Przewody neutralne i fazowe mogą być sprawne, ale jeśli uziemienie jest niewłaściwe, może to prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, w których obudowa urządzenia może stać się naładowana prądem. Z kolei pomiar rezystancji izolacji przewodu uziemiającego również nie dostarcza pełnych informacji o skuteczności ochrony przeciwporażeniowej, ponieważ dotyczy on tylko stanu izolacji, a nie efektywności połączenia z ziemią. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że dobre wyniki tych pomiarów automatycznie zapewniają bezpieczeństwo, podczas gdy kluczowe jest, aby obudowa była podłączona do efektywnego systemu uziemienia. Normy, takie jak PN-IEC 60364, jasno wskazują, że uziemienie jest fundamentalnym elementem systemów ochrony przed porażeniem elektrycznym. Dlatego regularne pomiary rezystancji uziomu są niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa i zgodności z przepisami.

Pytanie 24

Zgodnie z aktualnymi przepisami prawa budowlanego, w nowych budynkach konieczne jest montowanie gniazdek z zabezpieczeniami.

A. w sypialniach.

B. w łazienkach.

C. w holach.

D. we wszystkich pomieszczeniach.

Odpowiedzi wskazujące na instalację gniazd z kołkami ochronnymi w holach, sypialniach czy we wszystkich pomieszczeniach mogą wynikać z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących bezpieczeństwa elektrycznego. Warto zaznaczyć, że chociaż gniazda z kołkami ochronnymi są ważnym elementem instalacji elektrycznych, ich umiejscowienie powinno być zgodne z warunkami panującymi w poszczególnych pomieszczeniach. Hol, jako przestrzeń o niskim ryzyku kontaktu z wodą, nie wymaga stosowania gniazd z kołkami ochronnymi w takim stopniu, jak łazienki. Z kolei w sypialniach również nie jest to standardem, ponieważ te pomieszczenia są mniej narażone na kontakt z wodą, co zmniejsza ryzyko porażenia prądem. W odniesieniu do odpowiedzi mówiącej o 'wszystkich pomieszczeniach', warto wskazać, że takie podejście może prowadzić do niewłaściwego planowania instalacji elektrycznych, które powinny być dostosowane do specyfiki każdego pomieszczenia. W praktyce, stosowanie gniazd z kołkami ochronnymi powinno być zróżnicowane w zależności od miejsca, aby zapewnić efektywne zabezpieczenia, które są zgodne z wymogami norm PN-IEC 60364. Dlatego ważne jest, aby projektanci i wykonawcy instalacji elektrycznych dokładnie znali przepisy i dostosowywali je do warunków panujących w każdym pomieszczeniu, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 25

W jakim z podanych typów źródeł światła wykorzystuje się zapłonnik?

A. Żarówka halogenowa

B. Lampa rtęciowa

C. Świetlówka tradycyjna

D. Lampa sodowa

Wybór świetlówki tradycyjnej jako źródła światła, w którym stosuje się zapłonnik, jest poprawny z kilku powodów. Świetlówki, jako rodzaj lampy fluorescencyjnej, wymagają zapłonnika, aby uruchomić proces świecenia. Zapłonnik działa na zasadzie wytwarzania iskry, która inicjuje przepływ prądu przez gaz wewnątrz lampy, co jest niezbędne do emisji światła. W praktyce, zastosowanie świetlówek tradycyjnych jest szczególnie powszechne w biurach, szkołach oraz przestrzeniach komercyjnych, gdzie efektywność energetyczna jest kluczowa. Świetlówki zużywają znacznie mniej energii niż tradycyjne żarówki, a ich żywotność jest znacznie dłuższa, co czyni je bardziej ekologicznym oraz ekonomicznym rozwiązaniem. W branży oświetleniowej powszechnie uznaje się, że stosowanie odpowiednich zapłonników w świetlówkach jest standardem, co pozwala na optymalne działanie lamp oraz minimalizuje ryzyko awarii. Warto również zauważyć, że zapłonniki mogą być różne – od elektromagnetycznych po elektroniczne, co wpływa na wydajność i czas rozruchu lampy.

Pytanie 26

Jak długo maksymalnie może trwać samoczynne wyłączenie zasilania w obwodzie odbiorczym z napięciem przemiennym 230 V i prądem obciążenia do 32 A, w sieci TN, spełniający wymagania dotyczące ochrony przed dotykiem pośrednim?

A. 0,4 sekundy

B. 5 sekund

C. 1 sekundę

D. 0,2 sekundy

Maksymalny czas samoczynnego wyłączenia zasilania w obwodzie odbiorczym o napięciu 230 V i prądzie obciążenia do 32 A w sieci TN wynoszący 0,4 sekundy jest zgodny z normami obowiązującymi w dziedzinie bezpieczeństwa elektrycznego, takimi jak norma PN-EN 61140. Czas ten określa, jak szybko system ochronny powinien zareagować w przypadku wystąpienia zwarcia lub awarii, aby zminimalizować ryzyko porażenia prądem. W praktyce oznacza to, że urządzenia zabezpieczające, takie jak wyłączniki różnicowoprądowe, muszą być zdolne do zadziałania w tym krótkim czasie. Takie szybkie reakcje są kluczowe w warunkach użytkowania, zwłaszcza w środowisku domowym i komercyjnym, gdzie obecność ludzi jest stała. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być obwody zasilające w łazienkach oraz innych pomieszczeniach narażonych na kontakt z wodą, gdzie ryzyko porażenia prądem jest znacznie wyższe. Odpowiednie zabezpieczenia w postaci wyłączników, które działają w ciągu 0,4 sekundy, mogą uratować życie, eliminując zasilanie w przypadku niebezpiecznych sytuacji.

Pytanie 27

Które z podanych wskazówek nie odnosi się do realizacji nowych instalacji elektrycznych w lokalach mieszkalnych?

A. Odbiorniki o dużej mocy powinny być zasilane z osobnych obwodów

B. Obwody oświetleniowe należy oddzielić od gniazd wtykowych

C. Gniazda wtykowe w każdym pomieszczeniu powinny pochodzić z wydzielonego obwodu

D. Gniazda wtykowe w kuchni powinny być podłączane do oddzielnego obwodu

Wymienione zależności, które sugerują różne podejścia do instalacji elektrycznych w pomieszczeniach mieszkalnych, mogą wydawać się rozsądne, jednak w rzeczywistości opierają się na błędnych założeniach. Na przykład, zasilanie gniazd wtykowych w kuchni z osobnego obwodu jest praktyką zalecaną ze względu na konieczność obsługi urządzeń o dużym poborze mocy, takich jak kuchenki czy zmywarki. Odbiorniki dużej mocy powinny być zasilane z wydzielonych obwodów, aby zapobiec przeciążeniom i zwiększyć bezpieczeństwo użytkowania. Oddzielenie obwodów oświetleniowych od gniazd wtykowych również ma swoje uzasadnienie, ponieważ pozwala na niezależne zarządzanie oświetleniem i zasilaniem urządzeń, co w praktyce ułatwia diagnostykę i naprawy awarii. Z perspektywy normatywnej, wszystkie te podejścia są zgodne z europejskimi standardami bezpieczeństwa instalacji elektrycznych, które mają na celu minimalizację ryzyka związanego z użytkowaniem energii elektrycznej. Błędne wnioski wynikają często z niepełnego zrozumienia zasad projektowania instalacji elektrycznych i mogą prowadzić do sytuacji niebezpiecznych, takich jak przeciążenia, które w skrajnych przypadkach mogą skutkować pożarami. Dlatego tak ważne jest, aby przestrzegać sprawdzonych zasad i standardów, aby zapewnić zarówno komfort, jak i bezpieczeństwo użytkowników instalacji elektrycznych.

Pytanie 28

Który typ silnika elektrycznego najczęściej stosuje się w urządzeniach gospodarstwa domowego?

A. Silnik indukcyjny jednofazowy

B. Silnik synchroniczny trójfazowy

C. Silnik liniowy

D. Silnik krokowy

Silniki synchroniczne trójfazowe, choć są niezwykle wydajne i precyzyjne, nie są powszechnie używane w urządzeniach gospodarstwa domowego. Ich konstrukcja wymaga bardziej skomplikowanego układu zasilania oraz większego nakładu na utrzymanie synchronizacji prędkości wirnika z częstotliwością zasilania. Z tego powodu znajdują zastosowanie głównie w przemyśle, gdzie precyzyjna kontrola prędkości jest kluczowa, na przykład w maszynach produkcyjnych lub generatorach prądu. Silniki krokowe natomiast, choć używane w sytuacjach wymagających precyzyjnego sterowania pozycyjnego, takich jak w drukarkach czy robotyce, nie są typowe dla podstawowych urządzeń AGD. Ich koszt oraz specyficzne wymagania co do sterowania czynią je mniej optymalnym wyborem dla prostych zastosowań domowych. Silniki liniowe, choć interesujące ze względu na ich zdolność do generowania ruchu liniowego bezpośrednio, są rzadko spotykane w urządzeniach AGD z powodu kosztów i skomplikowanej konstrukcji. Zwykle znajdują zastosowanie w specjalistycznych aplikacjach, takich jak transport wewnętrzny w zakładach produkcyjnych czy w kolejkach magnetycznych. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych silników do urządzeń domowych, wynikają z niezrozumienia specyficznych potrzeb i ograniczeń każdego z tych rodzajów silników.

Pytanie 29

Stosując kryterium obciążalności prądowej, dobierz na podstawie tabeli minimalny przekrój przewodu do zasilenia grzejnika elektrycznego o danych: P_N = 4,6 kW, U_N = 230 V.

S, mm²	1,0	1,5	2,5	4,0	6,0
I_dd, A	15	19	24	32	42

A. 4,0 mm2

B. 2,5 mm2

C. 1,5 mm2

D. 6,0 mm2

Wybór nieodpowiedniego przekroju przewodu, szczególnie mniejszych wartości, może prowadzić do niebezpieczeństw, jak przegrzewanie lub pożar. Odpowiedzi 1,5 mm², 4,0 mm² i 6,0 mm² na pierwszy rzut oka mogą wydawać się w porządku, ale każda z nich ma swoje minusy. Przekrój 1,5 mm² nie jest wystarczający, bo zwykle udźwignie tylko 16 A, a potrzebujemy 20 A dla grzejnika 4,6 kW. Taki przewód mógłby się przegrzewać, co w najgorszym przypadku doprowadzi do uszkodzenia i ryzyka pożaru. Z kolei 4,0 mm² może generować zbędne koszty i może nie być idealnie dopasowany do istniejącej instalacji, a 6,0 mm², no cóż, to już za dużo, nie jest to ekonomiczne dla zwykłych grzejników o tej mocy. Ważne, aby przy wyborze przewodów kierować się nie tylko mocą, ale też normami i tabelami obciążalności. Ignorowanie tych zasad może nam przynieść problemy w przyszłości.

Pytanie 30

Które z poniższych wskazówek nie dotyczy przeprowadzania nowych instalacji elektrycznych w lokalach mieszkalnych?

A. Gniazda wtyczkowe w kuchni zasilane muszą być z oddzielnego obwodu

B. Odbiorniki o dużej mocy należy zasilać z wyodrębnionych obwodów

C. Gniazda wtyczkowe w każdym pomieszczeniu powinny być zasilane z osobnego obwodu

D. Oddzielić obwody oświetleniowe od obwodów gniazd wtyczkowych

Zalecenia dotyczące rozdzielenia obwodów oświetleniowych od gniazd wtyczkowych oraz zasilania gniazd wtyczkowych w kuchni z osobnego obwodu są zgodne z obowiązującymi standardami i dobrymi praktykami w zakresie projektowania instalacji elektrycznych. Rozdzielenie obwodów ma kluczowe znaczenie z punktu widzenia bezpieczeństwa; obwody oświetleniowe i gniazdowe powinny być niezależne, aby w przypadku awarii jednego z obwodów, drugi mógł funkcjonować bez zakłóceń. Gniazda w kuchni, ze względu na dużą moc odbiorników, wymagają osobnego zasilania, co jest zgodne z zaleceniami normy PN-IEC 60364-7-701, która wskazuje na ryzyko przeciążenia obwodów, a także potencjalne niebezpieczeństwo porażenia prądem. Zasilanie gniazd wtyczkowych w pojedynczym pomieszczeniu z osobnego obwodu jest błędnym podejściem, gdyż w praktyce prowadzi do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni oraz zwiększenia kosztów instalacyjnych. W przypadku standardowych mieszkań, stosuje się obwody ogólne, które obejmują więcej niż jedno pomieszczenie, co umożliwia bardziej elastyczne i ekonomiczne podejście do projektowania instalacji. Typowym błędem w myśleniu o instalacjach elektrycznych jest skupienie się na indywidualnych potrzebach poszczególnych pomieszczeń, zamiast analizowania efektywności całego systemu oraz jego zdolności do zaspokojenia wymagań użytkowników.

Pytanie 31

Które z podanych narzędzi nie jest potrzebne do zamontowania listew elektroinstalacyjnych na ścianach z użyciem kołków rozporowych?

A. Młotek

B. Ściągacz izolacji

C. Piła do metalu

D. Poziomnica

Wybór młotka jako podstawowego narzędzia do montażu listew elektroinstalacyjnych może pokazywać pewne nieporozumienie co do samego procesu. Młotek faktycznie przydaje się do wbijania kołków, ale nie każdy montaż musi polegać na tym; w niektórych sytuacjach można używać wkrętów lub innych sposobów mocowania, które nie wymagają uderzenia. Z drugiej strony, poziomnica to narzędzie, które naprawdę ma znaczenie, bo pozwala sprawdzić, czy listwy są prosto zamocowane, co jest istotne dla wyglądu i skuteczności instalacji. Jej brak może skutkować problemami z prawidłowym ustawieniem listew, co potem może się odbić na reszcie instalacji elektrycznej. Co do piły do metalu – też może być kluczowa, jeśli listwy trzeba przyciąć, co zdarza się w czasie montażu. Czasami nie do końca wiadomo, które narzędzia są naprawdę niezbędne, co prowadzi do pośpiechu i niepotrzebnych opóźnień. Dlatego warto zrozumieć, jakie narzędzia w jakiej sytuacji są najlepsze.

Pytanie 32

Jakim elementem powinno się zabezpieczyć nakrętkę przed jej odkręceniem?

A. Podkładką dystansową

B. Podkładką sprężystą

C. Tuleją kołnierzową

D. Tuleją redukcyjną

Wybór tulei redukcyjnej, tulei kołnierzowej, czy podkładki dystansowej do zabezpieczenia nakrętki przed odkręceniem nie jest właściwym podejściem, ponieważ każde z tych rozwiązań spełnia inne funkcje. Tuleja redukcyjna, na przykład, jest stosowana głównie do zmiany średnicy otworów, a nie do stabilizacji połączeń. Jej zastosowanie w kontekście zabezpieczania nakrętek mogłoby prowadzić do nieodpowiedniego montażu, co stwarza ryzyko luzów. Tuleja kołnierzowa z kolei, mimo że może wspierać elementy konstrukcyjne poprzez rozłożenie obciążenia na większą powierzchnię, nie ma zdolności do absorpcji drgań ani przeciwdziałania luzom w sposób, w jaki robi to podkładka sprężysta. Z tego powodu, użycie tulei kołnierzowej może prowadzić do nieprzewidzianych awarii. Podkładka dystansowa, choć pełni rolę regulacji odstępów, nie jest zaprojektowana do eliminacji luzów w połączeniach, co czyni ją nieodpowiednią do zabezpieczania nakrętek. Zrozumienie funkcji tych elementów oraz ich odpowiednie zastosowanie jest kluczowe dla zapewnienia trwałości i niezawodności konstrukcji. Błędne przekonanie, że inne elementy mogą z powodzeniem zastąpić podkładkę sprężystą, może prowadzić do poważnych niebezpieczeństw i uszkodzeń w inżynierii mechanicznej.

Pytanie 33

Który element przedstawiono na ilustracji?

A. Izolator przepustowy wysokiego napięcia.

B. Wkładkę topikową bezpiecznika mocy.

C. Izolator wsporczy.

D. Bezpiecznik aparatowy.

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących funkcji i budowy różnych elementów zabezpieczeń elektrycznych. Izolator przepustowy wysokiego napięcia to komponent stosowany do przeprowadzania przewodów przez przegrody, takie jak ściany czy dachy, i nie ma żadnego zastosowania w kontekście zabezpieczeń przed przeciążeniami. Jego konstrukcja różni się znacznie od wkładki topikowej, która jest przeznaczona do ochrony obwodów. Bezpiecznik aparatowy, chociaż również ma na celu ochronę obwodów, jest innego typu urządzeniem – ma zazwyczaj bardziej złożoną budowę i może obejmować mechanizmy ręcznego resetowania, co czyni go odmiennego od prostoty budowy wkładki topikowej. Izolator wsporczy, będący elementem wspierającym przewody w stacjach elektroenergetycznych, również nie ma żadnego związku z funkcją zabezpieczającą obwody przed przeciążeniem. Te różnice w przeznaczeniu i konstrukcji mogą prowadzić do błędnych wniosków i wyboru niewłaściwych odpowiedzi, co podkreśla znaczenie znajomości właściwości oraz zastosowań poszczególnych komponentów w systemach elektrycznych. Warto zauważyć, że gruntowna wiedza na temat elementów zabezpieczających jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności w pracy z instalacjami elektrycznymi.

Pytanie 34

Jakie parametry powinno się zmierzyć podczas przeglądu instalacji elektrycznej funkcjonującej w systemie TN-S?

A. Rezystancję przewodów ochronnych i rezystancję uziemienia

B. Rezystancję izolacji przewodów oraz impedancję pętli zwarcia

C. Rezystancję izolacji przewodów oraz rezystancję uziemienia

D. Impedancję pętli zwarcia oraz pomiar prądu upływu

W instalacji elektrycznej pracującej w sieci TN-S kluczowe jest zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa oraz właściwej funkcjonalności systemu. Pomiar rezystancji izolacji przewodów jest niezbędny, aby upewnić się, że izolacja nie zawiera uszkodzeń, które mogłyby prowadzić do niebezpiecznego przebicia czy upływu prądu. Normy takie jak PN-EN 61557-1 i PN-EN 61557-2 wskazują na konieczność regularnego przeprowadzania takich pomiarów. Drugi aspekt, czyli pomiar impedancji pętli zwarcia, jest kluczowy dla oceny skuteczności zabezpieczeń nadprądowych oraz wyłączników różnicowoprądowych. Zgodnie z wymaganiami normy DIN VDE 0100, impedancja pętli zwarcia powinna być na tyle niska, aby zapewnić szybkie wyłączenie obwodu w przypadku wystąpienia zwarcia. Praktycznie, te pomiary umożliwiają ocenę stanu instalacji oraz podejmowanie odpowiednich działań konserwacyjnych lub naprawczych, co przekłada się na bezpieczeństwo użytkowników i ciągłość pracy instalacji elektrycznych.

Pytanie 35

W przypadku układu elektrycznego, w którym z jednego punktu zasilane są przynajmniej dwie wewnętrzne linie zasilające, konieczne jest zastosowanie

A. przyłącze

B. złącze

C. rozdzielnicę główną

D. instalacje odbiorcze

Złącze jest kluczowym elementem w instalacjach elektrycznych, gdyż umożliwia efektywne połączenie różnych linii zasilających w jednym punkcie. W przypadku, gdy jedna linia zasilająca rozdziela się na co najmniej dwie, złącze pozwala na zorganizowane i bezpieczne zarządzanie tymi połączeniami. Przykładowo, w budynkach mieszkalnych złącze jest często wykorzystywane do podłączenia linii zasilających do różnych sekcji obwodów, takich jak oświetlenie i gniazdka. Stosowanie złącz zgodnych z normami PN-IEC 60947-1, zapewnia, że instalacja będzie bezpieczna i zgodna z dobrymi praktykami branżowymi. Złącza powinny być również odpowiednio oznakowane i dostosowane do przewodów, co zwiększa bezpieczeństwo oraz ułatwia ewentualną konserwację lub modernizację instalacji. Warto podkreślić, że dobór odpowiednich złącz zgodnych z wymaganiami technicznymi znacznie redukuje ryzyko awarii oraz poprawia efektywność energetyczną całego systemu.

Pytanie 36

Na które końce uzwojenia pracującego silnika prądu stałego doprowadza się napięcie elektryczne za pomocą szczotek?

A. Twornika

B. Kompensacyjnego

C. Wzbudzenia

D. Komutacyjnego

W silnikach prądu stałego, niektóre uzwojenia pełnią różne funkcje, a ich zrozumienie jest kluczowe dla właściwego działania urządzenia. Uzwojenie wzbudzenia jest odpowiedzialne za generowanie pola magnetycznego, które jest niezbędne do działania silnika. Przez to uzwojenie przepływa prąd, ale nie bezpośrednio przez szczotki, co może wprowadzać w błąd. Uzwojenie kompensacyjne ma na celu zredukowanie wpływu zmienności obciążenia na silnik, co jest istotne w kontekście stabilizacji pracy, ale również nie jest związane z dostarczaniem prądu przez szczotki. Uzwojenie komutacyjne, z kolei, jest odpowiedzialne za komutację prądu w tworniku, co oznacza, że zmienia kierunek przepływu prądu w odpowiednich momentach, ale nie jest to miejsce, w którym prąd jest dostarczany przez szczotki. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji poszczególnych uzwojeń oraz nierozumienie ich wzajemnych interakcji. Wiedza ta jest kluczowa dla inżynierów zajmujących się projektowaniem oraz konserwacją silników elektrycznych, dlatego warto zgłębiać temat, by unikać nieporozumień i błędów w praktyce inżynieryjnej. Użycie terminologii technicznej oraz znajomość zasad działania poszczególnych elementów silnika prądu stałego są niezbędne w rozwiązywaniu problemów oraz optymalizacji ich pracy.

Pytanie 37

Jaki rodzaj wkładki topikowej powinien być użyty do ochrony nadprądowej obwodu jednofazowych gniazd do użytku ogólnego?

A. gL

B. aR

C. gG

D. aM

Wybór wkładek topikowych aM, gL, czy aR w kontekście zabezpieczeń nadprądowych obwodów jednofazowych gniazd ogólnego przeznaczenia jest niewłaściwy, ponieważ każdy z tych typów jest zaprojektowany do innego rodzaju zastosowań i nie spełnia wymagań stawianych wkładkom gG. Wkładki aM służą głównie do zabezpieczania silników, a ich charakterystyka prądowa nie jest dostosowana do ochrony obwodów z gniazdami. W przypadku wkładek gL, ich zastosowanie jest ograniczone do obwodów, w których nie występują duże prądy rozruchowe, co czyni je mniej efektywnymi w obwodach ogólnych. Z kolei wkładki aR są przeznaczone do ochrony układów elektronicznych, a ich charakterystyka może być niewystarczająca dla obwodów z gniazdami, gdzie mogą wystąpić skoki prądu. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi typami wkładek jest kluczowe dla prawidłowego doboru zabezpieczeń. Błędem jest również założenie, że wszystkie typy wkładek działają w podobny sposób; każde z nich ma swoją specyfikę, która musi być brana pod uwagę w procesie projektowania instalacji elektrycznych. Dlatego tak ważne jest, aby przed wyborem wkładki topikowej poznać wymagania konkretnego obwodu oraz zastosowane urządzenia, co pozwoli na odpowiednie zabezpieczenie i zapewnienie bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 38

Jakim symbolem oznacza się przewód jednożyłowy z żyłą wykonaną z drutu aluminiowego, w izolacji PCV, o przekroju żyły 2,5 mm²?

A. ADY 2,5 mm2

B. ALY 2,5 mm2

C. YLY 2,5 mm2

D. YDY 2,5 mm2

Odpowiedzi ALY, YLY oraz YDY są nieprawidłowe z kilku kluczowych względów. Przewody oznaczone jako ALY sugerują, że są to przewody aluminiowe, ale brak w nich precyzji dotyczącej materiału izolacyjnego, co może prowadzić do nieodpowiedniego zastosowania w środowiskach, gdzie wymagane są określone parametry izolacji. YLY to oznaczenie dla przewodów miedzianych, co jest niezgodne z podaną specyfikacją materiału żyły w pytaniu. Z kolei YDY odnosi się do przewodów jednożyłowych miedzianych, które również nie pasują do opisanego przypadku. Wybór odpowiedniego przewodu jest kluczowy dla bezpieczeństwa i wydajności instalacji elektrycznej. W praktyce, pomylenie materiału przewodu może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak przegrzewanie czy uszkodzenia, a w skrajnych przypadkach nawet do pożaru. W branży elektrycznej, zgodność z normami oraz znajomość specyfikacji produktów jest niezbędna, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz zgodność z przepisami. Błędy w oznaczeniach mogą wynikać z nieznajomości standardów lub braku uwagi przy wyborze materiałów. Dlatego ważne jest, aby zawsze upewnić się, że wybieramy przewody, które odpowiadają wymaganiom technicznym oraz środowiskowym, w których będą stosowane.

Pytanie 39

Przy jakiej wartości prądu różnicowego zmiennego sinusoidalnie nie powinien zadziałać sprawny wyłącznik różnicowoprądowy typu AC o prądzie I_ΔN = 30 mA?

A. IΔ = 20 mA

B. IΔ = 30 mA

C. IΔ = 40 mA

D. IΔ = 10 mA

Zrozumienie, dlaczego odpowiedzi takie jak IΔ = 20 mA, IΔ = 30 mA oraz IΔ = 40 mA są błędne, wymaga analizy zasad funkcjonowania wyłączników różnicowoprądowych. Wyłącznik różnicowoprądowy o prądzie nominalnym 30 mA ma być zaprojektowany tak, aby działał w przypadku wykrycia różnicy prądów na poziomie 30 mA lub wyższym. Odpowiedzi wskazujące wartości 20 mA, 30 mA i 40 mA przedstawiają różne błędne koncepcje. W szczególności, prąd IΔ = 20 mA jest nadal w obrębie zakresu, w którym wyłącznik może zadziałać, ponieważ jest on niższy niż 30 mA, co oznacza, że w sytuacji, gdy wystąpi prąd różnicowy na tym poziomie, wyłącznik zareaguje, aby chronić użytkowników. Odpowiedź 30 mA jest marnotrawstwem, ponieważ wyłącznik zadziała w momencie osiągnięcia tego poziomu prądu, co nie jest zgodne z pytaniem, które dotyczy wartości, przy której nie powinien zadziałać. Natomiast prąd 40 mA przekracza wartość nominalną wyłącznika, co wskazuje, że w takim przypadku powinien on zadziałać, aby zapobiec niebezpieczeństwu. Takie błędne rozumowanie wynika często z nieprawidłowego zrozumienia funkcji wyłączników różnicowoprądowych oraz ich działania w kontekście ochrony elektrycznej, co potwierdzają standardy takie jak IEC 60364, które podkreślają konieczność stosowania odpowiednich wartości progowych dla zabezpieczeń.

Pytanie 40

Podczas sprawdzania samoczynnego wyłączenia zasilania jako metody ochrony przeciwporażeniowej w sieciach TN-S, realizowanego poprzez nadprądowy wyłącznik instalacyjny, oprócz pomiaru impedancji pętli zwarcia, należy dla danego wyłącznika ustalić

A. zwarciową zdolność łączeniową

B. próg zadziałania wyzwalacza przeciążeniowego

C. czas zadziałania wyzwalacza zwarciowego

D. wartość prądu wyłączającego

Wartość prądu wyłączającego jest kluczowa w kontekście samoczynnego wyłączenia zasilania, ponieważ określa poziom prądu, przy którym nadprądowy wyłącznik instalacyjny zareaguje i odłączy obwód. W sieciach TN-S, które charakteryzują się oddzieleniem systemu uziemienia od neutralnego, ważne jest, aby wartość ta była odpowiednio dobrana do warunków ochrony przeciwporażeniowej. Standardy takie jak PN-EN 60947-2 wskazują, że wyłącznik musi działać w określonym czasie, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowników. Przykładowo, dla prądu wyłączającego o wartości 30 mA w obwodach ochronnych, wyłącznik powinien zadziałać w czasie nieprzekraczającym 0,2 sekundy. Oprócz tego, dobór wartości prądu wyłączającego ma również praktyczne zastosowanie w projektowaniu instalacji, gdyż zbyt wysoka wartość może prowadzić do ryzyka porażenia prądem, a zbyt niska do niepotrzebnych wyłączeń. Z tego względu, analiza warunków pracy wyłącznika oraz jego parametrów jest niezbędna dla zapewnienia ochrony użytkowników i minimalizacji ryzyka awarii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej