Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:50
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:54

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Graficzny symbol ukazany na ilustracji oznacza

A. bramę

B. koncentrator

C. most

D. przełącznik

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku rzeczywiście oznacza przełącznik sieciowy co jest zgodne z odpowiedzią numer trzy Przełącznik jest kluczowym urządzeniem w infrastrukturze sieci komputerowych odpowiadającym za efektywne kierowanie ruchem sieciowym w ramach lokalnej sieci komputerowej LAN Działa na poziomie drugiego modelu ISO/OSI czyli warstwie łącza danych Jego podstawową funkcją jest przekazywanie pakietów pomiędzy urządzeniami w ramach tej samej sieci lokalnej poprzez analizę adresów MAC Dzięki temu przełączniki potrafią znacząco zwiększać wydajność sieci poprzez redukcję kolizji danych i efektywne zarządzanie pasmem sieciowym W praktyce przełączniki są wykorzystywane w wielu zastosowaniach od małych sieci domowych po zaawansowane sieci korporacyjne W środowiskach korporacyjnych przełączniki mogą obsługiwać zaawansowane funkcje takie jak VLAN wirtualne sieci LAN zapewniające segregację ruchu sieciowego oraz Quality of Service QoS umożliwiające priorytetyzację ruchu Odpowiednie zarządzanie i konfiguracja przełączników są kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa i wydajności całej infrastruktury sieciowej Współczesne przełączniki często integrują technologię Power over Ethernet PoE co umożliwia zasilanie urządzeń sieciowych takich jak telefony VoIP czy kamery IP bezpośrednio przez kabel sieciowy co upraszcza instalację i obniża koszty eksploatacji

Pytanie 2

Protokół pakietów użytkownika, który zapewnia dostarczanie datagramów w trybie bezpołączeniowym, to

A. TCP

B. ARP

C. IP

D. UDP

Wybór IP, ARP lub TCP jako protokołów dostarczania datagramów w kontekście bezpołączeniowego przesyłania danych może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich rzeczywistej funkcji i charakterystyki. Protokół IP (Internet Protocol) odpowiada za adresację oraz routing pakietów w sieci, ale nie jest protokołem transportowym, co oznacza, że nie zapewnia transportu danych pomiędzy aplikacjami. IP jest odpowiedzialne za dostarczenie pakietów do odpowiedniego adresu, ale nie gwarantuje, że pakiety dotrą w odpowiedniej kolejności, ani że nie zostaną utracone. ARP (Address Resolution Protocol) służy do mapowania adresów IP na adresy MAC i jest wykorzystywane na poziomie warstwy łącza danych, a nie transportu. Z kolei TCP (Transmission Control Protocol) to protokół transportowy, który zapewnia połączenie między aplikacjami, a także gwarantuje dostarczenie danych, ich poprawność oraz kolejność. TCP jest zatem protokołem połączeniowym, co stoi w sprzeczności z zasadą bezpołączeniowego dostarczania datagramów. Typowym błędem myślowym jest mylenie protokołów transportowych z protokołami sieciowymi oraz założenie, że wszystkie protokoły transportowe muszą gwarantować dostarczenie danych. W praktyce, wybór odpowiedniego protokołu jest kluczowy dla optymalizacji działania aplikacji i zrozumienie tych różnic jest fundamentem dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 3

Urządzenie przedstawione na ilustracji, wraz z podanymi danymi technicznymi, może być zastosowane do pomiarów systemów okablowania

A. koncentrycznego

B. światłowodowego

C. telefonicznego

D. skrętki cat. 5e/6

Wykorzystywanie niewłaściwego sprzętu do pomiaru okablowania może prowadzić do błędnych odczytów i diagnoz. W przypadku okablowania telefonicznego, stosowanego głównie w tradycyjnych systemach telekomunikacyjnych, pomiar odbywa się z użyciem testerów kabli miedzianych, które sprawdzają ciągłość przewodów czy obecność zakłóceń. Skrętka kategorii 5e/6, używana w sieciach komputerowych, wymaga testerów okablowania Ethernet, które są dostosowane do wykrywania błędów i zapewniania jakości sygnału w kablach miedzianych. Okablowanie koncentryczne, stosowane w transmisji telewizyjnej i internetowej, wymaga mierników sygnału RF, które są specjalizowane w analizie częstotliwości radiowych. W każdym z tych przypadków niewłaściwy wybór urządzenia może skutkować nieprawidłową diagnozą, ponieważ każdy typ okablowania ma specyficzne parametry transmisji i wymaga odpowiednich narzędzi pomiarowych. Pomiar światłowodowy wymaga urządzeń kalibrowanych pod konkretne długości fal optycznych, co jest szczególnie ważne w kontekście strat mocy i jakości sygnału w sieciach telekomunikacyjnych. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania sieciami i diagnostyki problemów transmisji danych. Wszystko to podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich narzędzi do konkretnego rodzaju okablowania w celu uzyskania wiarygodnych wyników pomiarów i zapewnienia efektywnego działania sieci.

Pytanie 4

Użytkownicy z grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pośrednictwem serwera drukarskiego w systemie operacyjnym Windows Server. Przysługuje im jedynie uprawnienie 'Zarządzanie dokumentami'. Co należy uczynić, aby rozwiązać przedstawiony problem?

A. Dla grupy Pracownicy należy przyznać uprawnienia 'Drukuj'

B. Dla grupy Pracownicy należy wycofać uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'

C. Dla grupy Administratorzy należy wycofać uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'

D. Dla grupy Administratorzy należy wycofać uprawnienia 'Drukuj'

Odpowiedź, która sugeruje nadanie grupie Pracownicy uprawnienia 'Drukuj', jest prawidłowa, ponieważ użytkownicy tej grupy muszą mieć odpowiednie uprawnienia, aby móc wykonywać operacje związane z drukowaniem dokumentów. W systemie Windows Server uprawnienia do drukowania są kluczowe dla poprawnego funkcjonowania serwera wydruku. Użytkownicy, którzy posiadają jedynie uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami', mogą jedynie zarządzać zadaniami drukowania (takimi jak zatrzymywanie lub usuwanie dokumentów z kolejki drukowania), ale nie mają możliwości fizycznego wydruku. Aby umożliwić użytkownikom z grupy Pracownicy drukowanie, administrator musi dodać im uprawnienia 'Drukuj'. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania uprawnieniami w systemach operacyjnych, które zalecają przydzielanie minimalnych, ale wystarczających uprawnień dla użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo i kontrolę nad zasobami. Na przykład, w organizacjach, gdzie dostęp do drukarek jest ograniczony, uprawnienia te powinny być nadawane na poziomie grupy, aby uprościć proces zarządzania i audytu. Zastosowanie tego rozwiązania powinno poprawić efektywność pracy w biurze oraz zminimalizować problemy związane z niewłaściwym dostępem do zasobów wydruku.

Pytanie 5

Komputer K1 jest połączony z interfejsem G0 rutera, a komputer K2 z interfejsem G1 tego samego urządzenia. Na podstawie adresacji przedstawionej w tabeli określ właściwy adres bramy dla komputera K2.

A. 192.168.0.2

B. 172.16.0.1

C. 172.16.0.2

D. 192.168.0.1

Wybór adresów 172.16.0.1 lub 172.16.0.2 jako bramy dla komputera K2 jest błędny, ponieważ te adresy należą do innej sieci. Interfejs G0 rutera ma adres 172.16.0.1, ale K2 jest podłączony do interfejsu G1, który korzysta z innej podsieci (192.168.0.0/24). Zgodnie z zasadami routingu, każde urządzenie w sieci musi mieć bramę, która jest w tej samej podsieci, aby mogło nawiązać komunikację. W przypadku K2, jego adres IP musi być zgodny z maską 255.255.255.0, co oznacza, że wszystkie urządzenia muszą mieć adresy z zakresu 192.168.0.1 do 192.168.0.254. Wybór adresu 192.168.0.2 również jest nietrafiony, ponieważ ten adres, chociaż mieszczący się w poprawnej podsieci, nie jest adresem bramy. Adres bramy musi być przypisany do interfejsu G1, co w tym przypadku skutkuje wyborem 192.168.0.1 jako poprawnego adresu bramy. Często popełnianym błędem jest mylenie adresów IP z różnych podsieci, co prowadzi do problemów z komunikacją i konfiguracją. Dlatego kluczowe jest, aby podczas planowania adresacji sieci zawsze zwracać uwagę na zgodność adresów IP urządzeń i przypisanych im bram.

Pytanie 6

Płyta główna z gniazdem G2 będzie kompatybilna z procesorem

A. AMD Opteron

B. Intel Core i7

C. AMD Trinity

D. Intel Pentium 4 EE

Podejmując decyzję o wyborze procesora do płyty głównej z gniazdem G2, ważne jest zrozumienie, że nie wszystkie procesory są ze sobą kompatybilne. W przypadku AMD Trinity oraz AMD Opteron, oba te procesory są zaprojektowane do współpracy z innymi gniazdami, odpowiednio FM1 i Socket G34. Właściwa architektura i standardy gniazd są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania systemu. Często spotykanym błędem w procesie wyboru procesora jest założenie, że wystarczy tylko dopasować nazwę modelu, a nie uwzględnić specyfikacji gniazda. Ponadto, Intel Pentium 4 EE jest przestarzałym procesorem, który korzysta z gniazda LGA 775, co sprawia, że również nie będzie współpracował z płytą główną G2. Osoby, które nieznajomość standardów gniazd i architektury procesorów mogą prowadzić do nieprawidłowych założeń i, w efekcie, wyboru niewłaściwych komponentów. Aby uniknąć takich błędów, warto przed zakupem dokładnie sprawdzić specyfikacje płyty głównej oraz procesora, korzystając z zasobów internetowych oraz dokumentacji producentów. Rozumienie różnic w gniazdach oraz architekturze procesorów jest kluczowe dla budowy wydajnego i stabilnego komputera.

Pytanie 7

Licencja Windows OEM nie umożliwia wymiany

A. sprawnej płyty głównej na model o wyższych parametrach

B. sprawnego dysku twardego na model o wyższych parametrach

C. sprawnej karty sieciowej na model o wyższych parametrach

D. sprawnego zasilacza na model o wyższych parametrach

Wybór odpowiedzi dotyczących wymiany sprawnych komponentów, takich jak zasilacz, karta sieciowa czy dysk twardy, wskazuje na niepełne zrozumienie zasad licencjonowania Windows OEM. Licencja ta jest zaprojektowana z myślą o konkretnym sprzęcie, co oznacza, że pozwala na wymianę niektórych elementów komputera, o ile nie naruszają one tożsamości systemu. Na przykład, wymiana zasilacza na model o lepszych parametrach nie wpływa na identyfikację komputera, a tym samym nie wymaga nowej licencji. Podobnie, modernizacja karty sieciowej czy dysku twardego nie wiąże się z koniecznością zmiany licencji, ponieważ te komponenty nie są kluczowe dla identyfikacji sprzętowej maszyny. Błędne rozumienie tego zagadnienia może prowadzić do niepotrzebnych wydatków na nowe licencje lub niepewności w zakresie legalności oprogramowania. Zastosowanie praktycznych zasad dotyczących licencjonowania i aktualizacji sprzętu jest istotnym elementem efektywnego zarządzania zasobami IT w organizacji oraz zapewnienia zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 8

Który z poniższych programów nie służy do diagnozowania sieci komputerowej w celu wykrywania problemów?

A. getfacl

B. traceroute

C. nslookup

D. ping

Odpowiedzi 'traceroute', 'nslookup' oraz 'ping' są narzędziami, które w rzeczywistości są powszechnie używane do testowania i diagnozowania sieci komputerowych. 'Traceroute' jest wykorzystywane do śledzenia trasy pakietów danych przez różne węzły w sieci, co pozwala na identyfikację miejsc, w których mogą występować opóźnienia lub utraty pakietów. Działa ono na zasadzie wysyłania pakietów z narastającym czasem życia (TTL), co umożliwia określenie długości trasy dotarcia do celu. 'Ping' służy do sprawdzania dostępności hostów w sieci oraz mierzenia czasu odpowiedzi, co pozwala na szybką diagnozę problemów z połączeniem. Z kolei 'nslookup' jest narzędziem do zapytań DNS, które pozwala na przekształcanie nazw domenowych na adresy IP oraz odwrotnie. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych narzędzi z zadaniami, które nie mają związku z sieciami, jak to ma miejsce w przypadku 'getfacl', które nie ma żadnej funkcjonalności związanej z diagnozowaniem połączeń sieciowych. Właściwe korzystanie z 'ping', 'traceroute' i 'nslookup' w sytuacjach, gdy występują problemy z łącznością, jest zgodne z najlepszymi praktykami, dlatego ważne jest zrozumienie ich zastosowania w kontekście testowania sieci.

Pytanie 9

Aby zrealizować alternatywę logiczną z negacją, konieczne jest zastosowanie funktora

A. OR

B. EX-OR

C. NAND

D. NOR

Wybór innych operatorów logicznych, takich jak EX-OR, NAND lub OR, jest nieprawidłowy w kontekście realizacji alternatywy logicznej z negacją. EX-OR, znane również jako operator ekskluzywnej alternatywy, zwraca wartość prawdziwą tylko wtedy, gdy dokładnie jeden z jego argumentów jest prawdziwy. To oznacza, że nie realizuje pełnej alternatywy w połączeniu z negacją, ponieważ nie uwzględnia sytuacji, w której oba argumenty są fałszywe. Operator NAND, z drugiej strony, jest negacją koniunkcji, co oznacza, że zwraca wartość fałszywą tylko wtedy, gdy oba argumenty są prawdziwe. Choć NAND jest bardzo przydatny w praktyce, nie spełnia wymagań dotyczących realizacji alternatywy z negacją. Operator OR zwraca wartość prawdziwą, gdy przynajmniej jeden z argumentów jest prawdziwy, jednak nie zapewnia negacji w sposób, który umożliwiałby realizację wyrażenia NOR. Uzycie bramek NAND i OR może prowadzić do nieporozumień w kontekście projektowania układów cyfrowych, ponieważ mogą one nie oddać zamierzonego zachowania w sytuacjach, gdzie wymagane jest zarówno łączenie wartości, jak i ich negacja. Umiejętność rozróżnienia tych operatorów oraz zrozumienie ich zastosowania jest niezbędne, aby unikać błędów w projektach elektronicznych oraz w logice cyfrowej.

Pytanie 10

W nagłówku ramki standardu IEEE 802.3 w warstwie łącza danych znajduje się

A. numer portu

B. parametr TTL

C. adres IP

D. adres MAC

Adres IP, numer portu oraz parametr TTL to elementy i koncepcje związane z innymi warstwami modelu OSI, a nie warstwą łącza danych, do której odnosi się pytanie. Adres IP jest używany w warstwie sieciowej i odpowiada za identyfikację urządzeń w sieci globalnej, takich jak Internet. Jest to logiczny adres, który nie jest związany z fizycznym interfejsem urządzenia i może zmieniać się w zależności od miejsca, w którym urządzenie jest podłączone. Numery portów są integralną częścią protokołu transportowego, takiego jak TCP czy UDP, i służą do identyfikacji konkretnych aplikacji lub usług działających na urządzeniu. Parametr TTL (Time to Live) jest używany w protokole IP i określa maksymalny czas, przez jaki pakiet może krążyć w sieci, zanim zostanie odrzucony. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami a adresem MAC jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci oraz dla umiejętności diagnozowania problemów sieciowych. Wiele osób myli te różne elementy, co prowadzi do nieporozumień w kontekście ich zastosowania w projektowaniu i zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 11

Która operacja może skutkować nieodwracalną utratą danych w przypadku awarii systemu plików?

A. uruchomienie systemu operacyjnego

B. wykonanie skanowania scandiskiem

C. formatowanie dysku

D. przeskanowanie programem antywirusowym

Włączenie systemu operacyjnego jest procesem, który zazwyczaj nie prowadzi do utraty danych, nawet jeśli system plików jest uszkodzony. W wielu przypadkach system operacyjny będzie próbował załadować dostępne informacje i może nawet zainicjować procedury naprawcze. Użytkownicy często myślą, że uruchomienie systemu w przypadku uszkodzenia dysku twardego automatycznie skutkuje utratą danych, co jest błędem. W rzeczywistości, system operacyjny ma różne mechanizmy, które mogą pomóc w przywróceniu dostępu do danych, takie jak automatyczne skanowanie i naprawa uszkodzonych sektorów. Skanowanie programem antywirusowym również nie prowadzi do utraty danych, a wręcz przeciwnie, jego celem jest identyfikacja i eliminacja złośliwego oprogramowania, które może wpłynąć na integralność danych. Użytkownicy powinni być świadomi, że regularne skanowanie jest kluczowym elementem zarządzania bezpieczeństwem danych. Analogicznie, przeprowadzenie skanowania scandiskiem jest procedurą diagnostyczną, która ma na celu wykrycie i naprawienie błędów na dysku, nie prowadząc do utraty danych. Użytkownicy często błędnie zakładają, że każda interakcja z systemem plików może prowadzić do usunięcia danych, jednak w rzeczywistości działania te mają na celu raczej ochronę i zabezpieczenie danych niż ich utratę. Warto zaznaczyć, że najlepszym sposobem na zminimalizowanie ryzyka utraty danych jest regularne wykonywanie kopii zapasowych oraz edukacja w zakresie właściwego zarządzania systemami plików.

Pytanie 12

Podczas próby nawiązania połączenia z serwerem FTP, uwierzytelnienie anonimowe nie powiodło się, natomiast logowanie za pomocą loginu i hasła zakończyło się sukcesem. Co może być przyczyną tej sytuacji?

A. Nieprawidłowo skonfigurowane uprawnienia do zasobu

B. Wyłączona funkcjonalność FTP

C. Brak wymaganego zasobu

D. Dezaktywowane uwierzytelnianie anonimowe na serwerze

Często ludzie błędnie myślą, że problem z uwierzytelnianiem anonimowym wynika z błędnych ustawień. No ale to nie tak. Wyłączenie tego uwierzytelniania na FTP to oczywisty powód, dlaczego nie możesz się połączyć. Niekiedy mylnie zakładają, że to przez złe uprawnienia do plików, co jest totalnie mylne, bo te dwa rzeczy są niezależne. Nawet jak masz dostęp, to jeśli anonimowe logowanie nie działa, to po prostu nie wejdziesz. Inna błędna koncepcja to myślenie, że usługa FTP jest wyłączona. Serwer FTP może działać, ale nie musi pozwalać na dostęp anonimowy. Jeszcze musisz wiedzieć, że brak jakiegoś pliku nie ma nic wspólnego z problemem logowania – to jest bardziej związane z dostępem do samego systemu. Jak chcesz skuteczniej diagnozować problemy, musisz rozumieć, jak ten serwer FTP działa i co to znaczy różne metody logowania. Administratorzy powinni pomyśleć o równowadze między bezpieczeństwem a potrzebami użytkowników, i jasno komunikować, kiedy wyłączają anonimowe logowanie.

Pytanie 13

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Klawiatura działa prawidłowo dopiero po wystartowaniu systemu w trybie standardowym. Co to sugeruje?

A. nieprawidłowe ustawienia BIOS-u

B. uszkodzone porty USB

C. uszkodzony kontroler klawiatury

D. uszkodzony zasilacz

Analizując niepoprawne odpowiedzi, warto zauważyć, że uszkodzony kontroler klawiatury stanowi mało prawdopodobną przyczynę problemów, jeśli klawiatura działa w trybie normalnym. Kontroler odpowiada za komunikację pomiędzy klawiaturą a systemem operacyjnym, a jeśli klawiatura działa po uruchomieniu systemu, kontroler jest prawdopodobnie sprawny. Przechodząc do uszkodzonych portów USB, ich uszkodzenie mogłoby skutkować brakiem możliwości korzystania z klawiatury w ogóle, co jest sprzeczne z danymi przedstawionymi w pytaniu. Wreszcie, kwestia uszkodzonego zasilacza wydaje się być nieadekwatna, ponieważ nieprawidłowe działanie zasilacza zwykle prowadzi do większych problemów, takich jak niestabilność systemu czy problemy z uruchamianiem, a nie do specyficznych problemów z klawiaturą w trybie awaryjnym. Użytkownicy często mylą objawy i przyczyny, co prowadzi do niewłaściwej diagnozy. Kluczowe jest, aby nie tylko identyfikować problemy sprzętowe, ale również brać pod uwagę zmienne konfiguracyjne, takie jak ustawienia BIOS-u, które mogą mieć kluczowy wpływ na funkcjonalność urządzeń peryferyjnych podczas uruchamiania systemu. Ważne jest zrozumienie, że system BIOS jest pierwszym interfejsem, który komunikuje się z dostępnym sprzętem, dlatego niewłaściwe ustawienia mogą blokować rozpoznawanie urządzeń, nawet gdy są one sprawne.

Pytanie 14

W nagłówku ramki standardu IEEE 802.3, który należy do warstwy łącza danych, znajduje się

A. numer portu

B. parametr TTL

C. adres MAC

D. adres IPv4

W kontekście standardu IEEE 802.3, zrozumienie roli adresu MAC jest istotne, aby uniknąć powszechnych nieporozumień związanych z innymi elementami związanymi z sieciami komputerowymi. Adres IP, na przykład, jest używany na wyższej warstwie modelu OSI, czyli w warstwie sieciowej, a nie w warstwie łącza danych. Adres IP służy do lokalizowania urządzeń w szerszej sieci, takiej jak Internet, gdzie adresy MAC nie mają zastosowania poza lokalnym segmentem. Parametr TTL (Time To Live) odnosi się do liczby routerów, przez które pakiet może przejść, zanim zostanie odrzucony, co dotyczy głównie ruchu na warstwie sieciowej. Numer portu z kolei jest używany do identyfikacji konkretnych aplikacji lub usług w ramach protokołów transportowych, takich jak TCP czy UDP. Te elementy, choć istotne w kontekście komunikacji sieciowej, nie mają miejsca w nagłówku ramki IEEE 802.3. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych warstw modelu OSI oraz ich funkcji. Ważne jest, aby zapamiętać, że każda warstwa ma swoje unikalne zadania i używa specyficznych identyfikatorów, co pozwala na efektywne zarządzanie i routing danych w sieciach komputerowych.

Pytanie 15

Na dołączonym obrazku ukazano proces

A. kompilacji danych

B. kompresji danych

C. fuzji danych

D. kasowania danych

Kompresja danych to proces polegający na zmniejszaniu objętości danych poprzez zastosowanie algorytmów, które eliminują zbędne informacje lub optymalizują ich strukturę. Na załączonym obrazku widzimy interfejs programu 7-Zip, który jest jednym z popularniejszych narzędzi służących do kompresji plików. Proces ten ma na celu zwiększenie efektywności przechowywania i przesyłania danych, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych plików lub ograniczonej przestrzeni dyskowej. Kompresja może być stratna lub bezstratna; w przypadku zastosowań, gdzie istotne jest zachowanie integralności danych, najczęściej wybiera się metody bezstratne. W kontekście standardów branżowych, formaty takie jak ZIP, RAR czy 7Z są powszechnie stosowane i wspierane przez większość systemów operacyjnych. Praktyczne zastosowania kompresji danych obejmują archiwizację, redukcję kosztów transferu danych oraz szybsze ładowanie stron internetowych. Kluczowym aspektem jest również znajomość różnicy między metodami kompresji i umiejętność wyboru odpowiedniej w zależności od potrzeb i ograniczeń technologicznych. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne aktualizowanie narzędzi kompresji oraz świadomość potencjalnych zagrożeń związanych z dekompresją podejrzanych lub nieznanych plików. Kompresja danych odgrywa istotną rolę w informatyce i telekomunikacji, będąc nieodłącznym elementem optymalizacji przepływu informacji.

Pytanie 16

Aby uzyskać listę procesów aktualnie działających w systemie Linux, należy użyć polecenia

A. dir

B. who

C. ps

D. show

Polecenie 'ls' służy do wyświetlania zawartości katalogów w systemie plików, a nie do monitorowania procesów. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że 'ls' ma zdolność przedstawiania informacji o uruchomionych procesach, jednak w praktyce jest to narzędzie służące do nawigacji po strukturze plików, a nie do zarządzania procesami. Z kolei 'list' nie jest standardowym poleceniem w systemie Linux, co może prowadzić do nieporozumień. Osoby, które wybierają tę opcję, mogą nie być świadome, że tego typu funkcjonalność nie istnieje w standardowych dystrybucjach systemu Linux, co może wskazywać na brak zrozumienia podstawowych pojęć dotyczących systemu. Odpowiedź 'finger' również nie jest trafna, ponieważ polecenie to jest używane do uzyskiwania informacji o użytkownikach systemu, a nie o procesach. Wybór błędnych poleceń może wynikać z nieznajomości działania systemu Linux i jego narzędzi. Kluczowe jest, aby pojąć, jak każde narzędzie pełni unikalną funkcję i jak ważne jest ich poprawne wykorzystywanie w odpowiednich kontekstach. Ignorowanie tego może prowadzić do nieefektywnego zarządzania systemem i błędów w administracji.

Pytanie 17

Instalacja serwera stron www w rodzinie systemów Windows Server jest możliwa dzięki roli

A. usług plików

B. serwera sieci Web

C. serwera aplikacji

D. usług pulpitu zdalnego

Serwer sieci Web w systemie Windows Server to rola, która umożliwia hostowanie aplikacji internetowych oraz stron WWW. W praktyce oznacza to, że administrator może zainstalować i skonfigurować serwer IIS (Internet Information Services), co jest standardem dla hostingu stron w środowiskach Windows. IIS jest nie tylko łatwy w użyciu, ale również oferuje wiele zaawansowanych funkcji, takich jak zarządzanie certyfikatami SSL, obsługa ASP.NET, czy integracja z bazami danych. Warto zaznaczyć, że standardowa konfiguracja serwera sieci Web pozwala na efektywne zarządzanie ruchem, monitorowanie wydajności oraz zabezpieczanie zasobów. Dzięki prawidłowej konfiguracji, przedsiębiorstwa mogą świadczyć usługi online, co wpisuje się w aktualne trendy digitalizacji i transformacji cyfrowej. Dodatkowo, administratorzy mogą korzystać z narzędzi takich jak Web Deploy do automatyzacji wdrożeń, co znacznie usprawnia proces aktualizacji aplikacji na serwerze.

Pytanie 18

Licencja Windows OEM nie zezwala na wymianę

A. sprawnego dysku twardego na model o lepszych parametrach

B. sprawnej karty graficznej na model o lepszych parametrach

C. sprawnej płyty głównej na model o lepszych parametrach

D. sprawnego zasilacza na model o lepszych parametrach

Wymiana komponentów w komputerze, takich jak zasilacz, karta graficzna czy dysk twardy, nie wpływa na ważność licencji Windows OEM, ponieważ licencja ta jest powiązana z płytą główną. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe, ponieważ wiele osób może mylnie sądzić, że wymiana tych elementów również powoduje unieważnienie licencji. Przykładem błędnego rozumienia może być myślenie, że zasilacz, jako element zewnętrzny, jest kluczowym komponentem dla aktywacji Windows, co w rzeczywistości nie jest prawdą. Zasilacz dostarcza energię elektryczną do wszystkich podzespołów, nie ma jednak wpływu na licencjonowanie oprogramowania. Karta graficzna, mimo że jest ważnym elementem w kontekście wydajności graficznej, również nie zmienia statusu licencji. Dysk twardy, na którym zainstalowany jest system operacyjny, może być wymieniany, a Windows OEM pozostanie aktywny, o ile płyta główna pozostaje bez zmian. Tego rodzaju myślenie często prowadzi do nieporozumień i może skutkować niepotrzebnym wydatkowaniem środków na nowe licencje, podczas gdy w rzeczywistości wymiana innych podzespołów nie wymaga takich działań. Warto zatem dokładnie zapoznać się z warunkami licencji oraz zasadami modernizacji sprzętu, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek.

Pytanie 19

Jakie urządzenie pozwoli na połączenie kabla światłowodowego zastosowanego w okablowaniu pionowym sieci z przełącznikiem, który ma jedynie złącza RJ45?

A. Modem

B. Router

C. Konwerter mediów

D. Regenerator

Konwerter mediów to urządzenie, które umożliwia konwersję sygnału z jednej formy na inną, co jest kluczowe w przypadku integracji różnych typów kabli i protokołów transmisyjnych. W kontekście okablowania sieciowego, konwerter mediów jest niezbędny, gdy mamy do czynienia z kablami światłowodowymi, które są zazwyczaj używane w okablowaniu pionowym, i chcemy je połączyć z urządzeniami, takimi jak przełączniki, które posiadają jedynie gniazda RJ45, dedykowane dla kabli miedziowych (np. UTP). Przykładem zastosowania konwertera mediów jest sytuacja, gdy firma korzysta z szybkiego okablowania światłowodowego na długich dystansach, ale jej infrastruktura końcowa, jak na przykład przełączniki sieciowe, obsługuje jedynie miedź. W takim wypadku konwerter mediów przekształca sygnał optyczny na sygnał elektryczny, umożliwiając skuteczne połączenie i komunikację między urządzeniami. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, konwertery mediów powinny spełniać standardy takich jak IEEE 802.3, co zapewnia ich interoperacyjność oraz stabilność pracy w zróżnicowanych środowiskach sieciowych.

Pytanie 20

Jaki procesor powinien być zastosowany podczas składania komputera stacjonarnego opartego na płycie głównej Asus M5A78L-M/USB3 AMD760G socket AM3+?

A. AMD A8-7600 S.FM2 BOX

B. AMD FX 8300 3300MHz AM3+ OEM

C. AMD APU A8 7650K 3300MHz FM2+ BOX

D. AMD APU A4 6320 3800MHz FM2

Wybór procesorów z innych odpowiedzi na to pytanie oparty jest na błędnym zrozumieniu kompatybilności sprzętowej. Procesory AMD A8-7600 S.FM2 BOX oraz AMD APU A8 7650K FM2+ nie są zgodne z gniazdem AM3+, co jest kluczowe dla prawidłowego działania z płytą główną Asus M5A78L-M/USB3. Gniazdo FM2 i FM2+ obsługuje inną architekturę procesorów, co oznacza, że nawet jeśli te procesory oferują przyzwoitą wydajność, nie mogą być fizycznie zainstalowane w gnieździe AM3+. Podobnie, AMD APU A4 6320, mimo że jest procesorem AMD, oparty jest na architekturze APU, która również nie pasuje do gniazda AM3+. Ponadto, AMD FX 8300 jest zaprojektowany z myślą o architekturze Bulldozer, co czyni go bardziej wydajnym w zastosowaniach wymagających dużej mocy obliczeniowej, a inne wymienione procesory nie spełniają tych standardów wydajnościowych. Niezrozumienie tych podstawowych zasad kompatybilności gniazd i architektur procesorów jest powszechnym błędem, który może prowadzić do frustracji oraz nieudanego montażu komputera. Ważne jest, aby przed zakupem jakiegokolwiek komponentu dokonać dokładnej analizy, czy jest on kompatybilny z istniejącym sprzętem, a także zrozumieć różnice między różnymi standardami gniazd, co jest kluczowym aspektem budowy komputera.

Pytanie 21

Jakie zastosowanie ma przedstawione narzędzie?

A. podgrzania i zamontowania elementu elektronicznego

B. utrzymania drukarki w czystości

C. sprawdzenia długości badanego kabla sieciowego

D. pomiar wartości napięcia w zasilaczu

Multimetr cęgowy to super narzędzie do pomiaru napięcia i prądu, a także wielu innych parametru elektrycznych w obwodach. Najlepsze jest to, że można nim mierzyć prąd bez dotykania przewodów, dzięki cęgoma, które obejmują kabel. Kiedy chcesz zmierzyć napięcie w zasilaczu, wystarczy przyłożyć końcówki do odpowiednich punktów w obwodzie i masz dokładny wynik. Multimetry cęgowe są mega popularne w elektryce i elektronice, bo są dokładne i łatwe w obsłudze. Mają też zgodność z międzynarodowymi standardami jak IEC 61010, więc można być pewnym, że są bezpieczne. Co więcej, nowoczesne multimetry mogą badać różne rzeczy, jak rezystancja czy pojemność. Dzięki temu są bardzo wszechstronnym narzędziem diagnostycznym. Możliwość zmiany zakresów pomiarowych to także duży plus, bo pozwala dostosować urządzenie do konkretnych potrzeb. Regularne kalibracje to podstawa, żeby wszystko działało jak należy, co jest istotne w środowisku pracy.

Pytanie 22

Który zakres adresów pozwala na komunikację multicast w sieciach z użyciem adresacji IPv6?

A. ff00::/8

B. ::/96

C. 3ffe::/16

D. 2002::/24

Odpowiedź ff00::/8 jest poprawna, ponieważ jest to zarezerwowany zakres adresów IPv6 przeznaczony do komunikacji multicast. W architekturze IPv6, adresy multicast są używane do przesyłania pakietów do grupy odbiorców, co jest kluczowe w aplikacjach takich jak transmisje wideo, audio w czasie rzeczywistym oraz różnorodne usługi multimedialne. Umożliwia to efektywne wykorzystanie zasobów sieciowych, ponieważ pakiety są wysyłane raz i mogą być odbierane przez wiele urządzeń jednocześnie, zamiast wysyłać osobne kopie do każdego z nich. Przykładowo, w kontekście protokołów takich jak MLD (Multicast Listener Discovery), urządzenia w sieci mogą dynamicznie dołączać lub opuszczać grupy multicastowe, co zwiększa elastyczność i wydajność komunikacji. Standardy takie jak RFC 4291 dokładnie definiują sposób działania adresacji multicast w IPv6, co czyni ten zakres adresów kluczowym elementem nowoczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 23

Dane dotyczące kont użytkowników w systemie Linux są przechowywane w pliku

A. /etc/shadows

B. /etc/group

C. /etc/passwd

D. /etc/shells

Wybierając odpowiedzi takie jak /etc/shells, /etc/group czy /etc/shadow, można dojść do mylnych wniosków na temat struktury przechowywania informacji o kontach użytkowników w systemie Linux. Plik /etc/shells zawiera listę dozwolonych powłok systemowych, co może być użyteczne w kontekście ograniczenia dostępu do określonych powłok dla użytkowników. W przeciwieństwie do /etc/passwd, nie przechowuje on informacji o użytkownikach, co czyni go nieodpowiednim do zarządzania kontami. Podobnie plik /etc/group jest używany do definiowania grup użytkowników, zawierając informacje o grupach i ich członkach, ale nie zawiera on szczegółów dotyczących pojedynczych kont użytkowników. Z kolei plik /etc/shadow przechowuje hasła w postaci zaszyfrowanej i jest dostępny tylko dla użytkownika root, co czyni go niewłaściwym miejscem na przechowywanie podstawowych informacji o kontach. Typowym błędem jest mylenie funkcji tych plików, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania systemem oraz potencjalnych luk w bezpieczeństwie. Zrozumienie różnic między tymi plikami jest kluczowe dla skutecznego administrowania systemem i zapewnienia, że informacje o użytkownikach są chronione i zarządzane w odpowiedni sposób.

Pytanie 24

W komputerze użyto płyty głównej widocznej na obrazku. Aby podnieść wydajność obliczeniową maszyny, zaleca się

A. instalację kontrolera RAID

B. rozszerzenie pamięci RAM

C. zamontowanie dwóch procesorów

D. dodanie dysku SAS

Zwiększenie pamięci operacyjnej to popularna metoda poprawy wydajności, lecz jej efekty są ograniczone przez moc operacyjną procesora. Jeśli procesor nie jest w stanie przetworzyć danych w odpowiednim tempie, nawet duża ilość pamięci RAM nie poprawi znacząco wydajności obliczeniowej. Instalacja kontrolera RAID czy dysku SAS jest związana bardziej z poprawą wydajności w zakresie przechowywania i dostępu do danych niż z mocą obliczeniową jako taką. RAID poprawia redundancję i szybkość odczytu oraz zapisu danych, co jest kluczowe w serwerach baz danych czy systemach przechowywania danych, ale nie wpływa bezpośrednio na szybkość obliczeń procesora. Podobnie, dyski SAS oferują wysoką prędkość przesyłu danych, co przyspiesza operacje związane z wieloma małymi plikami, ale nie zwiększa mocy obliczeniowej CPU. Takie rozwiązania są efektywne w kontekście pracy z dużymi wolumenami danych i zachowania ciągłości pracy systemu, ale nie zwiększają liczby instrukcji przetwarzanych na sekundę przez procesor. Błędem jest przypisywanie im bezpośredniego wpływu na wzrost mocy obliczeniowej CPU, co jest kluczowym elementem tego pytania. Wybór odpowiedniej metody zwiększania wydajności powinien być ściśle związany z analizą bieżących ograniczeń systemowych i specyficznych wymagań użytkowych danego środowiska pracy komputerowej.

Pytanie 25

Jakie narzędzie jest używane w systemie Windows do przywracania właściwych wersji plików systemowych?

A. replace

B. sfc

C. debug

D. verifer

Wszystkie pozostałe opcje nie są odpowiednie dla przywracania prawidłowych wersji plików systemowych w Windows. 'Replace' jest ogólnym terminem odnoszącym się do procesu zastępowania plików, jednak nie jest to narzędzie ani komenda w systemie Windows, które miałoby na celu naprawę plików systemowych. Użytkownicy często mylą ten termin z funkcjami zarządzania plikami, ale rzeczywiście nie odnosi się on do skanowania ani naprawy plików systemowych. 'Debug' to narzędzie służące głównie do analizy i debugowania aplikacji, a nie do zarządzania plikami systemowymi. Jego głównym celem jest identyfikacja i naprawa błędów w kodzie programów, co jest zupełnie inną funkcjonalnością niż ta, którą oferuje 'sfc'. Z kolei 'verifier' to narzędzie do monitorowania sterowników i sprawdzania ich stabilności, które również nie ma związku z przywracaniem uszkodzonych plików systemowych. Niektórzy użytkownicy mogą myśleć, że wszystkie te narzędzia są zbliżone w swojej funkcji, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowym błędem jest założenie, że narzędzia do debugowania czy weryfikacji mogą zastąpić konkretne funkcje skanowania i naprawy systemu, co w praktyce może prowadzić do niewłaściwych działań i wydłużenia czasu rozwiązania problemów z systemem.

Pytanie 26

Zwiększenie zarówno wydajności operacji (zapis/odczyt), jak i bezpieczeństwa przechowywania danych jest możliwe dzięki zastosowaniu macierzy dyskowej

A. RAID 50

B. RAID 3

C. RAID 1

D. RAID 0

Wybór RAID 3, RAID 1 lub RAID 0 jako odpowiedzi na pytanie jest błędny, ponieważ każda z tych konfiguracji ma swoje ograniczenia, jeżeli chodzi o jednoczesne zwiększenie szybkości operacji oraz bezpieczeństwa przechowywania danych. RAID 1, który polega na mirroringu danych, zapewnia doskonałą redundancję, ale nie zwiększa wydajności zapisu, a wręcz może ją obniżyć, ponieważ wymaga tego samego zapisu na dwóch dyskach. RAID 0 z kolei, mimo że oferuje wysoką wydajność dzięki stripingowi, nie zapewnia żadnej redundancji – w przypadku awarii któregoś z dysków, wszystkie dane są tracone. RAID 3, korzystający z parzystości, również nie jest optymalnym rozwiązaniem, gdyż wprowadza pojedynczy dysk parzystości, co może stać się wąskim gardłem w operacjach zapisu. Kluczowym błędem myślowym jest zatem brak zrozumienia, że aby osiągnąć wysoką wydajność i bezpieczeństwo, konieczne jest zastosowanie odpowiedniej kombinacji technologii RAID. W praktyce, podejście do wyboru macierzy dyskowej wymaga analizy specyficznych potrzeb operacyjnych i budżetowych, a także znajomości kompromisów, które wiążą się z różnymi konfiguracjami RAID, co przekłada się na efektywność w zarządzaniu danymi w każdej organizacji.

Pytanie 27

Aby sprawdzić minimalny czas ważności hasła w systemie Windows, stosuje się polecenie

A. net group

B. net user

C. net time

D. net accounts

Polecenie 'net accounts' służy do konfigurowania różnych ustawień kont użytkowników w systemie Windows, w tym minimalnego okresu ważności hasła. Umożliwia administratorowi określenie, jak długo hasło musi być używane przed tym, jak użytkownik będzie zobowiązany do jego zmiany. Dzięki temu można zwiększyć bezpieczeństwo systemu, zmniejszając ryzyko, że hasła zostaną użyte przez osoby nieuprawnione przez długi czas. Na przykład, standardowe praktyki bezpieczeństwa sugerują, aby minimalny okres ważności hasła wynosił co najmniej 30 dni, co można ustawić przy pomocy tego polecenia. W kontekście zarządzania bezpieczeństwem IT, regularna zmiana haseł i ich minimalny okres ważności są kluczowe dla ochrony przed atakami, takimi jak brute force czy phishing. Warto także pamiętać, że po ustawieniu minimalnego okresu ważności, użytkownicy nie będą mogli zmieniać haseł częściej niż ustalono, co zapobiega potencjalnym nadużyciom.

Pytanie 28

Jaką liczbą oznaczono procesor na diagramie płyty głównej komputera?

A. 4

B. 3

C. 1

D. 2

W rozważanym zagadnieniu prawidłowość odpowiedzi zależy od zrozumienia, jak komponenty na płycie głównej są ze sobą powiązane i jakie pełnią funkcje. Cyfra 1 nie jest poprawnym oznaczeniem procesora, ponieważ na standardowych schematach płyty głównej często oznacza się w ten sposób inne komponenty, takie jak chipset obsługujący szynę danych. Z kolei cyfra 3 często reprezentuje złącza RAM, które są odpowiedzialne za przechowywanie danych tymczasowych, a nie za przetwarzanie instrukcji jak procesor. Cyfra 4 może oznaczać inne układy scalone lub kontrolery na płycie głównej, które pełnią funkcje wspierające, jednak nie odpowiadają za główną moc obliczeniową systemu. Procesor jest centralną jednostką przetwarzającą, która wykonuje polecenia i zarządza przepływem danych w systemie komputerowym. Błędne zidentyfikowanie procesora może wynikać z niewłaściwego rozpoznania jego fizycznej lokalizacji na schemacie płyty głównej, co jest kluczowe dla osób zajmujących się składaniem i naprawą sprzętu komputerowego. Wiedza o rozmieszczeniu poszczególnych elementów na płycie głównej jest istotna przy diagnozowaniu problemów sprzętowych i optymalizacji konfiguracji systemu, dlatego zrozumienie tej topologii jest podstawą efektywnej pracy w dziedzinie informatyki i elektroniki użytkowej. Prawidłowe oznaczenie procesora jest kluczowe dla diagnozy i optymalizacji, co prowadzi do bardziej efektywnego zarządzania zasobami i wydajności komputera. Zrozumienie, jak poszczególne komponenty są ze sobą powiązane, jest nieocenione w kontekście rozwiązywania problemów i modernizacji sprzętu. Dopiero solidna wiedza na temat struktury płyty głównej pozwala na sprawne poruszanie się po zagadnieniach związanych z technologią komputerową i jej praktycznym zastosowaniem w codziennej pracy.

Pytanie 29

Jakie urządzenie powinno być użyte, aby poprawić zasięg sieci bezprzewodowej w obiekcie?

A. Wzmacniacz sygnału

B. Router bezprzewodowy

C. Switch zarządzany

D. Bezprzewodowa karta sieciowa

Modem bezprzewodowy, mimo że jest kluczowym elementem każdej sieci, nie jest odpowiednim urządzeniem do zwiększania zasięgu sieci bezprzewodowej. Jego zadaniem jest nawiązanie połączenia z dostawcą usług internetowych i udostępnienie internetu w sieci lokalnej. Z kolei przełącznik zarządzalny to urządzenie, które umożliwia efektywne zarządzanie ruchami sieciowymi w lokalnej sieci Ethernet, ale nie ma wpływu na zasięg sygnału Wi-Fi. Posiada on funkcje umożliwiające segregację ruchu i zapewnienie lepszego zarządzania pasmem, lecz nie rozwiązuje problemu ograniczonego zasięgu bezprzewodowego sygnału. Bezprzewodowa karta sieciowa, z drugiej strony, to komponent, który umożliwia urządzeniom odbieranie sygnału Wi-Fi, ale nie wpływa na jego zasięg. Typowym błędem jest mylenie funkcji tych urządzeń i ich roli w strukturze sieci. Znalezienie odpowiedniego rozwiązania polegającego na zwiększeniu zasięgu sygnału wymaga zrozumienia, że wzmacniacz sygnału jest stworzony z myślą o wzmocnieniu istniejącego sygnału, podczas gdy inne wymienione urządzenia pełnią zupełnie różne funkcje w kontekście działania sieci bezprzewodowej.

Pytanie 30

Aby zabezpieczyć system przed atakami z sieci nazywanymi phishingiem, nie powinno się

A. stosować przestarzałych przeglądarek internetowych

B. posługiwać się stronami WWW korzystającymi z protokołu HTTPS

C. wykorzystywać bankowości internetowej

D. aktualizować oprogramowania do obsługi poczty elektronicznej

Korzystanie z bankowości online może wydawać się ryzykowne, zwłaszcza z perspektywy ataków phishingowych, ale przy odpowiednich środkach bezpieczeństwa jest to w sumie ok. Prawda jest taka, że banki bardzo inwestują w technologie, żeby chronić klientów. Ale, i tu jest ten haczyk, trzeba używać aktualnych przeglądarek, które są na bieżąco z protokołami bezpieczeństwa. Jeśli ktoś wybiera stare, nieaktualizowane przeglądarki, to naraża się na różne nieprzyjemności, bo mogą mieć niezałatane luki, które hakerzy chętnie wykorzystują. Serwisy WWW z protokołem HTTPS to też ważny aspekt – szyfrowanie jest super, bo zwiększa prywatność i utrudnia złodziejom przechwytywanie danych. Pamiętaj, że uaktualnianie oprogramowania do poczty jest istotne, ale to nie zastąpi innych działań. Warto wiedzieć, że nawet najlepsze oprogramowanie nie zadziała, jeśli korzystasz z przestarzałych narzędzi, dlatego lepiej stosować się do dobrych praktyk związanych z bezpieczeństwem w internecie.

Pytanie 31

Aby skonfigurować i dostosować środowisko graficzne GNOME w różnych dystrybucjach Linux, należy użyć programu

A. GIGODO Tools

B. GNOME Tweak Tool

C. GNOMON 3D

D. GNU Compiller Collection

Wybór odpowiedzi związanych z GNU Compiler Collection, GIGODO Tools czy GNOMON 3D nie jest odpowiedni dla kontekstu konfiguracji i personalizacji środowiska graficznego GNOME. GNU Compiler Collection to zestaw kompilatorów, który służy do kompilacji programów w różnych językach programowania, a nie do zarządzania interfejsem użytkownika. GIGODO Tools to nazwa, która nie jest powszechnie rozpoznawana w kontekście administracji systemami Linux i nie odnosi się do narzędzi graficznych, a GNOMON 3D, mimo że może być związany z grafiką komputerową, nie ma związku z konfiguracją środowiska GNOME. Wybór tych odpowiedzi mógł wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji tych narzędzi oraz ich zastosowania. Typowym błędem myślowym jest mylenie zastosowania narzędzi programistycznych z narzędziami do personalizacji interfejsu użytkownika. Istotne jest zrozumienie, że środowisko graficzne wymaga specjalistycznych narzędzi, takich jak GNOME Tweak Tool, które są dedykowane do tego celu. Właściwe zrozumienie różnic w zastosowaniach technologii jest kluczowe dla efektywnej pracy z systemami operacyjnymi bazującymi na Linuksie.

Pytanie 32

Nośniki informacji, takie jak dysk twardy, gromadzą dane w jednostkach określanych jako sektory, których rozmiar wynosi

A. 128B

B. 512B

C. 1024KB

D. 512KB

Odpowiedź 512B jest trafiona, bo to właśnie standardowy rozmiar sektora w dyskach twardych. W różnych systemach plików i architekturach pamięci, 512 bajtów to powszechnie używana wielkość. Kiedy dane są zapisywane na dysku, to ten sektor 512B jest tym, w czym odczyt i zapis realizuje kontroler. To podejście ma sporo zalet, na przykład lepsze zarządzanie przestrzenią dyskową i optymalizację operacji I/O. Choć teraz coraz częściej pojawiają się większe sektory, takie jak 4096B, to wciąż sporo starszych urządzeń korzysta z 512B. Wiedza o tych sektorach jest ważna, zwłaszcza przy projektowaniu baz danych i systemów plików, bo wydajność dysków ma kluczowe znaczenie w zastosowaniach, gdzie operacje I/O są naprawdę istotne.

Pytanie 33

Na przedstawionym rysunku widoczna jest karta rozszerzeń z systemem chłodzenia

A. wymuszone

B. pasywne

C. aktywne

D. symetryczne

Pasywne chłodzenie odnosi się do metody odprowadzania ciepła z komponentów elektronicznych bez użycia wentylatorów lub innych mechanicznych elementów chłodzących. Zamiast tego, wykorzystuje się naturalne właściwości przewodzenia i konwekcji ciepła poprzez zastosowanie radiatorów. Radiator to metalowy element o dużej powierzchni, często wykonany z aluminium lub miedzi, który odprowadza ciepło z układu elektronicznego do otoczenia. Dzięki swojej strukturze i materiałowi, radiator efektywnie rozprasza ciepło, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilnej pracy urządzeń takich jak karty graficzne. Pasywne chłodzenie jest szczególnie cenne w systemach, gdzie hałas jest czynnikiem krytycznym, jak w serwerach typu HTPC (Home Theater PC) czy systemach komputerowych używanych w bibliotece lub biurze. W porównaniu do aktywnego chłodzenia, systemy pasywne są mniej podatne na awarie mechaniczne, ponieważ nie zawierają ruchomych części. Istnieją również korzyści związane z niższym zużyciem energii i dłuższą żywotnością urządzeń. Jednakże, pasywne chłodzenie może być mniej efektywne w przypadku bardzo wysokich temperatur, dlatego jest stosowane tam, gdzie generowanie ciepła jest umiarkowane. W związku z tym, dobór odpowiedniego systemu chłodzenia powinien uwzględniać bilans między wydajnością a wymaganiami dotyczącymi ciszy czy niezawodności.

Pytanie 34

Do wykonania końcówek kabla UTP wykorzystuje się wtyczkę

A. 8P8C

B. BNC

C. DVI

D. RS232

Wtyki DVI, BNC i RS232 nie są odpowiednie do kończenia kabli UTP, ponieważ służą do zupełnie innych zastosowań w dziedzinie technologii komunikacyjnej. Wtyk DVI (Digital Visual Interface) jest przeznaczony do przesyłania sygnałów wideo i nie jest kompatybilny z kablami UTP, które są wykorzystywane głównie do transmisji danych. Jego konstrukcja i protokoły są dostosowane do połączeń między komputerami a monitorami, co czyni go nieodpowiednim w kontekście sieci komputerowych. Wtyk BNC (Bayonet Neill-Concelman) jest używany głównie w systemach telewizyjnych i kamerach CCTV, które wymagają sygnału wideo. Jego zastosowanie w kablach UTP jest niemożliwe, ponieważ nie obsługuje on danych cyfrowych w sposób, który jest wymagany w komunikacji sieciowej. RS232 to standard komunikacji szeregowej, który służy do przesyłania danych między urządzeniami, ale również nie jest związany z okablowaniem UTP. Często mylone jest z danymi przesyłanymi w sieciach Ethernet, przez co użytkownicy mogą sądzić, że można je wykorzystać w podobny sposób. Wniosek jest jasny: tylko wtyk 8P8C jest właściwy do wykorzystania w kablach UTP, ponieważ spełnia wymagania techniczne sieci lokalnych, podczas gdy pozostałe wtyki są przeznaczone do odrębnych zastosowań, co często prowadzi do błędnych założeń i nieefektywnych rozwiązań w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 35

W systemie Linux zarządzanie parametrami transmisji w sieciach bezprzewodowych jest możliwe dzięki

A. ifconfig

B. winipcfg

C. iwconfig

D. ipconfig

Odpowiedzi 'ifconfig', 'ipconfig' i 'winipcfg' są nieprawidłowe, ponieważ każda z tych opcji ma inny zakres zastosowania i nie spełnia funkcji zarządzania parametrami transmisji bezprzewodowej w systemie Linux. 'ifconfig' jest narzędziem używanym do konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach UNIX i Linux, ale koncentruje się głównie na interfejsach przewodowych oraz ogólnych ustawieniach sieciowych, a nie zarządzaniu specyficznymi parametrami sieci bezprzewodowej. 'ipconfig' jest powiązane z systemem Windows i służy do wyświetlania lub zmiany konfiguracji pamięci IP, co również nie obejmuje funkcji dla połączeń bezprzewodowych w systemie Linux. Z kolei 'winipcfg' to starsze narzędzie, również dedykowane systemowi Windows, które pozwala zobaczyć informacje o konfiguracji IP, ale nie jest używane w kontekście sieci bezprzewodowych w Linuxie. Te błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcji narzędzi sieciowych oraz z pomylenia systemów operacyjnych. Ważne jest, aby znać różnice pomiędzy tymi narzędziami i ich zastosowaniem w odpowiednich środowiskach, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami.

Pytanie 36

Aby zminimalizować główne zagrożenia dotyczące bezpieczeństwa podczas pracy na komputerze podłączonym do sieci Internet, najpierw należy

A. zmierzyć temperaturę komponentów, podłączyć komputer do zasilacza UPS oraz unikać wchodzenia na podejrzane strony internetowe

B. wyczyścić wnętrze obudowy komputera, nie spożywać posiłków ani napojów w pobliżu komputera oraz nie dzielić się swoim hasłem z innymi użytkownikami

C. zainstalować program antywirusowy, zaktualizować bazy danych wirusów, uruchomić zaporę sieciową i przeprowadzić aktualizację systemu

D. ustawić komputer z dala od źródeł ciepła, nie zgniatać kabli zasilających komputera i urządzeń peryferyjnych

Problemy związane z bezpieczeństwem komputerów podłączonych do Internetu nie mogą być zredukowane wyłącznie do fizycznych aspektów ich działania, takich jak czyszczenie wnętrza obudowy czy unikanie jedzenia w pobliżu komputera. Choć te praktyki mogą wpływać na wydajność sprzętu, nie mają one bezpośredniego wpływu na cyberbezpieczeństwo. Również odseparowanie komputera od źródła ciepła czy zachowanie porządku z przewodami zasilającymi jest istotne dla bezpieczeństwa sprzętowego, to nie rozwiązuje problemu zagrożeń związanych z złośliwym oprogramowaniem, atakami hakerskimi czy innymi formami cyberprzestępczości. Właściwe zabezpieczenia muszą być skoncentrowane na programowym aspekcie bezpieczeństwa, a nie tylko na fizycznym. Użytkownicy często popełniają błąd, myśląc, że unikanie niebezpiecznych stron internetowych wystarczy do ochrony przed zagrożeniami. W rzeczywistości, wiele ataków następuje poprzez phishing, złośliwe załączniki e-mailowe, czy exploity, które mogą wykorzystywać luki w systemie lub zainstalowanym oprogramowaniu. Dlatego kluczowe jest stosowanie kompleksowych rozwiązań zabezpieczających, które wykorzystują zarówno techniki zapory, jak i programy antywirusowe, aby zapewnić wielowarstwową ochronę. Wprowadzenie tych niezbędnych praktyk to nie tylko dobry pomysł, ale wręcz standard w każdym odpowiedzialnie zarządzanym środowisku komputerowym.

Pytanie 37

Jakie medium transmisyjne w sieciach LAN zaleca się do użycia w budynkach zabytkowych?

A. Fale radiowe

B. Kabel koncentryczny

C. Światłowód

D. Kabel typu "skrętka"

Zastosowanie różnych typów kabli oraz medium transmisyjnych w sieciach LAN w kontekście zabytkowych budynków wiąże się z wieloma ograniczeniami technicznymi i prawnymi. Światłowód, mimo iż oferuje wysoką prędkość i dużą przepustowość, wymaga precyzyjnego okablowania, co w przypadku zabytkowych obiektów może być bardzo trudne. Wiele zabytków nie pozwala na wprowadzanie znaczących zmian w strukturze budynku, co czyni instalację światłowodów kłopotliwą, jeśli nie niemożliwą. Kabel typu 'skrętka' również napotyka podobne trudności, ponieważ jego instalacja wymaga kucie w ścianach, co jest niezalecane w obiektach chronionych. Z kolei kable koncentryczne, choć były popularne w przeszłości, są obecnie uznawane za przestarzałe w kontekście nowoczesnych sieci danych, oferując mniejsze prędkości transmisji w porównaniu do współczesnych rozwiązań bezprzewodowych. W rzeczywistości, wybór medium transmisyjnego powinien uwzględniać nie tylko techniczne aspekty, ale również wymogi konserwatorskie, które często nakładają restrykcje na modyfikacje infrastruktury budynków. Dlatego ważne jest, aby przy projektowaniu sieci w zabytkowych obiektach kierować się dobrymi praktykami branżowymi oraz standardami ochrony dziedzictwa kulturowego, co prowadzi do optymalizacji kosztów oraz minimalizacji ryzyka uszkodzenia obiektów.

Pytanie 38

Najczęstszą przyczyną niskiej jakości wydruku z drukarki laserowej, która objawia się widocznym rozmazywaniem tonera, jest

A. zacięcie papieru

B. uszkodzenie rolek

C. zbyt niska temperatura utrwalacza

D. zanieczyszczenie wnętrza drukarki

Zacięcie papieru w drukarce laserowej zazwyczaj objawia się fizycznym blokowaniem papieru wewnątrz urządzenia i nie wpływa bezpośrednio na jakość wydruku w kontekście rozmazywania tonera. Przyczyną zacięć może być nieprawidłowe ułożenie papieru w podajniku lub uszkodzone elementy mechaniczne. Uszkodzenie rolek drukarki wpływa na podawanie papieru ale nie jest główną przyczyną rozmazywania tonera. Rolki mają za zadanie zapewnić płynne i równomierne przechodzenie papieru przez drukarkę. W przypadku ich uszkodzenia problemy są związane głównie z przesuwaniem papieru i jego zagnieceniem. Zanieczyszczenie wnętrza drukarki może wpłynąć na jakość wydruku poprzez pozostawianie śladów zanieczyszczeń na papierze ale nie bezpośrednio poprzez rozmazywanie tonera. Toner może być nierównomiernie rozprowadzany na bębnie światłoczułym ale nie wpływa to na proces utrwalania. Typowe błędy myślowe wynikają z mylenia objawów problemów mechanicznych z objawami związanymi z procesem termicznym utrwalania tonera. Przyczyny te związane są z przeoczaniem kluczowych elementów konstrukcyjnych drukarki takich jak moduł utrwalacza którego rola w procesie druku jest kluczowa do zapewnienia trwałości i jakości wydruków. Regularne przeglądy techniczne i czyszczenie drukarki mogą pomóc w zapobieganiu problemom z jakością wydruku.

Pytanie 39

Jakie polecenie w systemie Windows powinno być użyte do sprawdzania aktywnych połączeń karty sieciowej w komputerze?

A. Ipconfig

B. Ping

C. Telnet

D. Netstat

Polecenia Telnet, Ipconfig i Ping, choć również istotne w kontekście zarządzania siecią, nie są odpowiednie dla celu monitorowania aktywnych połączeń karty sieciowej. Telnet służy do nawiązywania interaktywnych sesji zdalnych z innymi komputerami, co oznacza, że jego funkcjonalność koncentruje się na dostępie do zdalnych systemów, a nie na monitorowaniu lokalnych połączeń. Użycie Telnet w tym kontekście może prowadzić do mylnego wnioskowania, że oferuje monitoring, podczas gdy w rzeczywistości jest to narzędzie do komunikacji zdalnej. Z kolei Ipconfig to narzędzie służące do wyświetlania informacji o konfiguracji interfejsów sieciowych, jak adres IP czy maska podsieci, ale nie potrafi monitorować aktywnych połączeń. Może być użyteczne do diagnostyki problemów z konfiguracją sieci, ale nie dostarcza informacji o bieżących połączeniach. Polecenie Ping służy do testowania dostępności innych urządzeń w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP, ale ponownie, nie monitoruje aktywnych połączeń. Wybór niewłaściwego narzędzia do analizy połączeń sieciowych jest powszechnym błędem, który może prowadzić do nieefektywnego zarządzania siecią oraz trudności w diagnozowaniu problemów. W kontekście monitorowania, kluczowe jest korzystanie z narzędzi dedykowanych, takich jak Netstat, aby uzyskać pełen obraz sytuacji w sieci.

Pytanie 40

Aby uporządkować dane pliku zapisane na dysku twardym, które znajdują się w nie sąsiadujących klastrach, tak by zajmowały one sąsiadujące ze sobą klastry, należy przeprowadzić

A. program chkdsk

B. oczyszczanie dysku

C. program scandisk

D. defragmentację dysku

Defragmentacja dysku to proces, który reorganizuje dane na dysku twardym, aby pliki zajmowały sąsiadujące ze sobą klastry. W wyniku intensywnego użytkowania systemu operacyjnego i zapisywania nowych danych, pliki mogą być rozproszone po różnych klastrach, co prowadzi do ich fragmentacji. Przykładem takiej sytuacji może być zapis dużej ilości plików multimedialnych lub programów, co skutkuje ich układaniem się w różnych, niepowiązanych ze sobą lokalizacjach. Proces defragmentacji ma na celu poprawę wydajności dysku poprzez zmniejszenie czasu dostępu do plików, co jest szczególnie istotne w przypadku tradycyjnych dysków twardych (HDD), gdzie mechaniczny ruch głowicy odczytującej jest ograniczony. Warto również zauważyć, że nowoczesne systemy operacyjne, takie jak Windows, oferują wbudowane narzędzia do defragmentacji, które automatycznie planują tego typu operacje w regularnych odstępach czasu, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania systemem. Defragmentacja nie jest zazwyczaj potrzebna w przypadku dysków SSD, ponieważ działają one na innej zasadzie, ale dla HDD jest to kluczowy proces, który znacząco wpływa na ich efektywność.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej