Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 10 grudnia 2025 23:34
  • Data zakończenia: 10 grudnia 2025 23:36

Egzamin niezdany

Wynik: 3/40 punktów (7,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Średni czas cyklu płciowego u loch wynosi

A. 28 dni
B. 25 dni
C. 21 dni
D. 17 dni
Odpowiedź 21 dni jest poprawna, ponieważ cykl płciowy loch, znany jako cykl rujowy, rzeczywiście trwa średnio 21 dni. Ten cykl składa się z kilku faz, w tym proestrus, estrus, metestrus i diestrus, z których każda odgrywa kluczową rolę w procesie reprodukcji. W fazie estrus, która trwa średnio 48-72 godziny, locha jest gotowa do zapłodnienia. Zrozumienie cyklu płciowego jest kluczowe dla hodowców świń, ponieważ pozwala na właściwe planowanie kryć i maksymalizację efektywności reprodukcji. Przykładowo, monitorując objawy rui, hodowcy mogą skuteczniej planować inseminację, co może prowadzić do lepszych wyników w produkcji świń. Warto również zauważyć, że czynniki zewnętrzne, takie jak stres, dieta czy warunki środowiskowe, mogą wpływać na regularność cyklu płciowego. Dobrą praktyką jest regularne obserwowanie samic oraz prowadzenie rejestrów ich cykli, co ułatwia zarządzanie stadem i poprawia wyniki produkcyjne.
Pytanie 2

Patoka i krupiec to postacie

A. miodu.
B. wełny.
C. skór.
D. mleka.
Pojęcia patoka i krupiec bywają czasem mylone z różnymi produktami pochodzenia zwierzęcego, co jest dosyć powszechnym błędem, szczególnie u osób, które nie mają na co dzień styczności z pszczelarstwem. Skoro takie nazwy nie pojawiają się w codziennych rozmowach, łatwo przypisać je do innych branż. Wełna, mleko i skóry to zupełnie inne dziedziny gospodarki rolnej czy przetwórczej. W przypadku wełny – mówimy o runie owczym, które po strzyżeniu jest klasyfikowane na wiele sposobów (np. runo, strzyża, odpad runny), ale nie spotkałem się z określeniami patoka ani krupiec. Przy mleku funkcjonują terminy jak serwatka, maślanka czy śmietanka, ale nie te, o które było pytanie. W branży garbarskiej skóry dzielone są według stopnia wyprawienia lub miejsca pochodzenia na zamsz, licówkę, dwoinę i inne – i tu znowu patoka oraz krupiec nie mają żadnego odniesienia. Moim zdaniem źródłem pomyłki bywa to, że stare polskie nazwy brzmią dla ucha trochę archaicznie, przez co budzą skojarzenia z innymi, tradycyjnymi produktami. Technicznie rzecz ujmując – każda gałąź przetwórstwa stosuje własną nomenklaturę i nie warto 'na siłę' przypisywać terminów z jednej branży do drugiej. W praktyce, jeśli w przyszłości zetkniesz się z podobnymi nazwami, najbezpieczniej jest sprawdzić ich znaczenie w odniesieniu do konkretnej dziedziny, bo inaczej łatwo o nieporozumienie. Wiedza o właściwej klasyfikacji produktów jest bardzo przydatna, szczególnie w zawodach związanych z przetwórstwem lub sprzedażą żywności.
Pytanie 3

Nasienie używane w sztucznym unasiennianiu powinno pochodzić od zwierząt wpisanych do

A. rejestru ministra rolnictwa
B. ksiąg hodowlanych lub rejestrów
C. ksiąg hodowlanych
D. rejestru głównego lekarza weterynarii
Wykorzystanie nasienia rozpłodników w sztucznym unasiennianiu powinno opierać się na standardach, które zapewniają wysoką jakość materiału genetycznego. Odpowiedź 'ksiąg hodowlanych lub rejestrów' jest poprawna, ponieważ nasienie powinno pochodzić od zwierząt, które zostały dokładnie ocenione pod kątem ich cech genetycznych i zdrowotnych. Księgi hodowlane są prowadzone przez odpowiednie organizacje, które dokumentują pochodzenie i osiągnięcia zwierząt. Dzięki temu, hodowcy mogą podejmować lepsze decyzje dotyczące wyboru zwierząt do unasienniania, co wpływa na poprawę jakości potomstwa. Przykładem może być wybór nasienia od buhajów, które są wpisane do ksiąg hodowlanych, co jest często wymogiem w profesjonalnych hodowlach bydła mlecznego. W praktyce, stosowanie nasienia ze sprawdzonych źródeł jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i wydajnych zwierząt, co jest zgodne z zasadami odpowiedzialnej hodowli i dbałości o dobrostan zwierząt.
Pytanie 4

W dobrej jakości kiszonce z kukurydzy, sporządzonej bez użycia inokulantów, stosunek kwasu mlekowego do octowego powinien wynosić

A. 1:3
B. 2:1
C. 1:1
D. 3:1
W fermentacji kiszonek z kukurydzy bez użycia inokulantów często pojawiają się nieporozumienia dotyczące optymalnych proporcji kwasów. Jeśli chodzi o stosunek kwasu mlekowego do octowego, zbyt niski, na przykład 2:1 czy nawet 1:1, świadczy o tym, że proces fermentacji przebiegał z udziałem większej ilości bakterii heterofermentatywnych, które produkują więcej kwasu octowego. Taki wynik oznacza kiszonkę o wyraźnym, ostrym, czasem nawet nieprzyjemnym zapachu, mniejszej smakowitości i niższej wartości energetycznej. Zdarza się, że ktoś myli te proporcje, bo kwas octowy daje odporność na rozwój drobnoustrojów tlenowych, ale jego nadmiar psuje smak i obniża pobranie paszy przez bydło. Natomiast stosunek 1:3, gdzie kwasu octowego byłoby znacznie więcej niż mlekowego, właściwie nie powinien mieć miejsca w dobrej kiszonce z kukurydzy – taki wynik to typowy objaw fermentacji gnilnej lub działania niepożądanych drobnoustrojów. Częstą pułapką jest też sądzenie, że im więcej kwasu octowego, tym lepsza ochrona kiszonki, ale to nieprawda – ważne jest zachowanie równowagi. Praktyka pokazuje, że najlepsza stabilność, akceptacja smakowa i wartości odżywcze są przy stosunku zbliżonym do 3:1 na korzyść kwasu mlekowego. Warto więc opierać się na sprawdzonych źródłach i doświadczeniu gospodarstw, które od lat produkują dobre kiszonki, zamiast na obiegowych opiniach czy nieprecyzyjnych źródłach internetowych. Właściwe przygotowanie i dbałość o higienę na każdym etapie zakiszania to klucz do uzyskania optymalnego stosunku kwasów, a przez to wysokiej jakości kiszonki.
Pytanie 5

Która rasa owiec jest klasyfikowana jako plenna?

A. Owcę fińską
B. Owcę kamieniecką
C. Owcę nizinną polską
D. Polską owcę długowełnistą
Polska owca nizinna, owca kamieniecka oraz polska owca długowełnista są rasami, które nie wykazują cech plennych, występujących w owcy fińskiej. Polska owca nizinna, chociaż dobrze dostosowana do warunków krajowych, charakteryzuje się ograniczoną płodnością w porównaniu z rasami plennościowymi. W praktyce, hodowcy tej rasy mogą zauważyć mniejsze przyrosty liczby jagniąt, co wpływa na ogólną efektywność produkcji. Owca kamieniecka, znana z produkcji wysokiej jakości wełny, nie jest typowa dla hodowli nastawionej na dużą liczbę miotów, co również ogranicza jej przydatność w systemach intensywnej produkcji. Natomiast polska owca długowełnista, chociaż ceniona za swoje wełniane właściwości, również nie osiąga takich wskaźników płodności jak owca fińska. Często hodowcy mogą mylnie oceniać te rasy w kontekście ich wydajności reprodukcyjnej, co prowadzi do błędnych wniosków o ich opłacalności w produkcji. Niezrozumienie różnic między rasami i ich specyfiką może skutkować stratami ekonomicznymi oraz nieefektywnym zarządzaniem stadem. Dlatego istotne jest, aby hodowcy byli świadomi cech reprodukcyjnych różnych ras i dostosowywali swoje strategie hodowlane do wybranych celów produkcyjnych, co pozwoli na maksymalizację efektywności i rentowności gospodarstwa.
Pytanie 6

Narzędziem wieloczynnościowym o barwie czerwonej z odcieniem fioletowym, leżącym po lewej stronie jamy brzusznej między ścianą brzucha a żołądkiem, jest

A. serce.
B. trzustka.
C. tarczyca.
D. śledziona.
Dokładnie, śledziona jest narządem wieloczynnościowym o charakterystycznej barwie czerwonej z odcieniem fioletowym, położonym w lewym górnym kwadrancie jamy brzusznej, pomiędzy żołądkiem a ścianą brzucha. W praktyce medycznej i ratowniczej taka lokalizacja ma ogromne znaczenie – np. w urazach jamy brzusznej to właśnie śledziona najczęściej ulega uszkodzeniu spośród narządów miąższowych, co wymaga szybkiej diagnostyki i reakcji. Moim zdaniem warto pamiętać, że śledziona odpowiada nie tylko za filtrację krwi i usuwanie starych erytrocytów, ale też bierze udział w odpowiedzi immunologicznej, produkcji limfocytów oraz magazynuje płytki krwi. W procedurach np. operacyjnych czy przy planowaniu obrazowania (ultrasonografia, tomografia) jej topografia względem żołądka, nerek i przepony jest kluczowa – mylne rozpoznanie w tym zakresie prowadzi do poważnych błędów. Co ciekawe, śledziona nie jest narządem niezbędnym do życia, jednak jej usunięcie (splenektomia) pociąga za sobą konieczność wdrożenia określonych środków zapobiegawczych przeciwko infekcjom. W branży ratownictwa medycznego i chirurgii urazowej znajomość cech śledziony to absolutna podstawa.
Pytanie 7

Kość gnykowa należy do kości

A. kończyny piersiowej
B. kończyny miednicznej
C. mózgowioczaszki
D. trzewioczaszki
Kość gnykowa, mimo pewnych podobieństw, nie jest częścią mózgowioczaszki, zakończeń miednicznych ani kończyny piersiowej. Mózgowioczaszka obejmuje kości, które tworzą czaszkę, a tym samym chronią mózg, takie jak czołowa, ciemieniowa czy skroniowa. Kości te są związane z centralnym układem nerwowym i mają za zadanie nie tylko ochronę, lecz również wsparcie dla organów zmysłów. W przypadku kończyn, zarówno miedniczne, jak i piersiowe, struktury kostne są zaprojektowane do umożliwienia ruchomości oraz wsparcia dźwigania ciężaru ciała. Odpowiedzi wskazujące na te grupy kości mogą wynikać z mylnego skojarzenia kości gnykowej z innymi kośćmi, ponieważ jest ona zlokalizowana w obrębie szyi, co może prowadzić do mylnego wrażenia, że jest częścią układu kończynowego. Typowym błędem myślowym jest zatem uogólnienie, które nie uwzględnia unikalnej anatomii kości gnykowej jako integralnej części trzewioczaszki. Pomocne w zrozumieniu tej kwestii jest zapoznanie się z anatomicznymi schematami, które jasno pokazują, jak poszczególne kości współdziałają w obrębie czaszki oraz kończyn, co pozwala na lepsze zrozumienie ich funkcjonalności oraz klasyfikacji.
Pytanie 8

Oblicz minimalną powierzchnię utrzymania w systemie grupowym dla 12 matek, każda z dwoma jagniętami.

OWCE
Grupa zwierzątSystem utrzymania
pojedynczo
m²/szt		grupowo
m²/szt
tryki > 1,5 roku
życia		32
matki z jagnięciem2,5 m²+0,7 m²
na każde jagnię		1,5 m²+0,5 m²
na każde jagnię
jagnięta do 3,5 m-
ca życia		z matką
tryczki21,5
skopki0,80,6
jarlice, przystępki1,50,8
A. 2,5 m²
B. 30,0 m²
C. 46,8 m²
D. 24,0 m²

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obliczenia dotyczące powierzchni potrzebnej dla 12 matek owiec z dwoma jagniętami są całkiem proste. Zgodnie z normami, każda matka potrzebuje 1,5 m², a na każde z dwóch jagniąt doliczamy po 0,5 m². Więc, dla jednej matki z dwoma jagniętami wychodzi 2,5 m² (1,5 m² + 2 razy 0,5 m²). Jak to przemnożymy przez 12 matek, to mamy 30,0 m² (12 razy 2,5 m²). To wszystko ma sens, bo zwierzęta muszą mieć odpowiednią przestrzeń do ruchu i dobrego samopoczucia. W sumie, przestrzeń ma duży wpływ na ich zdrowie i samą produkcję. Trzeba też pamiętać, że ta powierzchnia powinna być przystosowana do warunków otoczenia, co dodatkowo poprawia warunki ich życia.
Pytanie 9

Jaką część macicy krowy należy chwycić przez prostnicę, aby prawidłowo wprowadzić pipetę inseminacyjną?

A. Szyjkę
B. Trzon
C. Koronę
D. Róg

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Szyjka macicy jest kluczowym elementem w procesie inseminacji, ponieważ stanowi naturalny kanał, przez który muszą przejść plemniki, aby dotrzeć do komórki jajowej. Podczas inseminacji krowy, ważne jest, aby odpowiednio uchwycić szyjkę przez prostnicę, co pozwala na precyzyjne wprowadzenie pipety inseminacyjnej. Prawidłowe umiejscowienie jest istotne, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia narządów oraz zwiększyć skuteczność inseminacji. Standardowe protokoły inseminacji rekomendują, aby operatorzy byli przeszkoleni w tej technice, co zwiększa szanse na sukces. Dobrą praktyką jest także przeprowadzenie badania ultrasonograficznego, które pozwala na ocenę stanu układu rozrodczego krowy przed inseminacją. Zrozumienie anatomicznych lokalizacji narządów rodnych krowy oraz ich funkcji jest niezbędne dla efektywności praktyk inseminacyjnych.
Pytanie 10

Po przeprowadzeniu uboju gospodarczego tucznika przed jego sprzedażą, mięso musi być koniecznie zbadane na obecność

A. salmonelli.
B. nicieni.
C. owsików.
D. włośni.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "włośni" jest prawidłowa, ponieważ przed sprzedażą mięsa wieprzowego, szczególnie tucznika, konieczne jest badanie na obecność włośni (Trichinella spiralis). Włośnica to poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego, związane z konsumpcją niedogotowanego mięsa zarażonych zwierząt. Badania na obecność włośni są standardem w branży mięsnej, co wynika z przepisów prawa oraz zasad dobrej praktyki w produkcji żywności. W instytucjach zajmujących się kontrolą jakości żywności, takich jak sanepid, przeprowadza się rygorystyczne analizy mięsa, aby zapewnić, że nie stanowi ono zagrożenia dla konsumentów. W przypadku pozytywnego wyniku badania na włośnie, mięso nie może być sprzedawane, co podkreśla znaczenie prewencji w zapobieganiu chorobom. Praktycznym przykładem może być wprowadzenie procedur kontrolnych w rzeźniach, które zapewniają regularne badania próbek mięsa na obecność włośni, co jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również działania na rzecz ochrony zdrowia publicznego.
Pytanie 11

Owulacja wywoływana przez kopulację zachodzi

A. u maciorki
B. u lochy
C. u królicy
D. u suki

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Owulacja prowokowana aktem kopulacji występuje u królicy, co jest zjawiskiem znanym w zoologii jako owulacja indukowana. U samic królików, kontakt seksualny z samcem powoduje, że jajniki zaczynają produkować komórki jajowe. To proces, który jest kluczowy dla reprodukcji tej grupy zwierząt, ponieważ królice nie mają regularnego cyklu estralnego, jak to ma miejsce u innych gatunków. W praktyce, hodowcy zwierząt gospodarskich i zoologicznych wykorzystują tę naturalną właściwość do planowania hodowli i zwiększenia efektywności rozmnażania. Przykładowo, w przypadku komercyjnej hodowli królików, znajomość tego zjawiska pozwala na optymalizację czasu krycia, co przekłada się na wyższe wskaźniki urodzeń. Dlatego też zrozumienie mechanizmu owulacji indukowanej u królicy jest nie tylko interesujące z perspektywy zoologicznej, lecz także praktyczne w kontekście hodowli zwierząt.
Pytanie 12

Wskaż paszę, która ma najwyższą zawartość białka w swoim składzie?

A. Wysłodki buraczane
B. Śruta jęczmienna
C. Makuch rzepakowy
D. Kiszonka z kukurydzy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Makuch rzepakowy to naprawdę niezłe źródło białka. Zawiera go sporo, bo około 34-36% w suchej masie. Dzięki temu idealnie nadaje się jako pasza dla zwierząt, głównie bydła i drobiu, które potrzebują go w diecie, żeby mogły dobrze rosnąć i produkować. Fajnie, że makuch ma też dobre profile aminokwasowe, co sprawia, że jest lepszy niż wiele innych roślinnych źródeł białka. W praktyce często miesza się go z innymi składnikami, żeby pasze były zbilansowane – to zgodne z tym, co mówią weterynarze oraz standardami żywienia zwierząt. Używanie makuchu w paszach to naprawdę dobra praktyka, która wspiera zdrowie i wydajność zwierząt.
Pytanie 13

Niesny typ użytkowy reprezentują kury rasy

A. leghorn.
B. dominant white cornish.
C. sussex.
D. zielononóżka kuropatwiana.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Leghorn to zdecydowanie najbardziej znana rasa kur reprezentująca typ nieśny. Chodzi tu o to, że te kury są wyspecjalizowane w produkcji jaj, a nie mięsa czy innych zastosowań. W praktyce, w dużych fermach to właśnie leghorny dominują, bo mają bardzo wysoką wydajność nieśną – potrafią znieść ponad 300 jaj rocznie, co moim zdaniem jest imponujące jak na tak niepozorne ptaki. Rasa ta jest opisana w praktycznie każdym podręczniku dotyczącym drobiarstwa; podkreśla się tam ich niską masę ciała, żywotność i wytrzymałość. Typowa leghornka nie zużywa dużo paszy w przeliczeniu na jedno jajo, co bardzo liczy się z ekonomicznego punktu widzenia. W dobrej praktyce hodowlanej często krzyżuje się leghorny z innymi rasami, żeby uzyskać tzw. hybrydy nieśne – to taki standard w branży. Z mojego doświadczenia, jeśli ktoś myśli tylko o jajach, lepiej nie męczyć się z innymi rasami, bo leghorny są praktycznie bezkonkurencyjne. Warto też dodać, że ich jajka mają białą skorupę, co czasem jest preferowane na rynkach eksportowych. To wszystko sprawia, że wybór leghorna do produkcji jaj to najlepsza praktyka – zarówno w dużym przemysłowym kurniku, jak i w małej przydomowej hodowli.
Pytanie 14

Pasze objętościowe pokrywają zapotrzebowanie pokarmowe krowy na produkcję 20 kg mleka. Powyżej tej produkcji krowa otrzymuje mieszankę treściwą w ilości 0,5 kg mieszanki na 1 kg mleka powyżej produkcji z pasz objętościowych. Ile mieszanki treściwej powinna otrzymać dziennie krowa o wydajności dziennej mleka 30 kg?

A. 2 kg
B. 6 kg
C. 3 kg
D. 5 kg

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W tym pytaniu kluczową sprawą było poprawne zrozumienie zależności między ilością mleka produkowanego przez krowę a dawką mieszanki treściwej. Pasze objętościowe, jak na przykład sianokiszonka, sianokosy czy kukurydza, rzeczywiście pokrywają zapotrzebowanie krowy na produkcję do 20 kg mleka. Jednak, gdy krowa daje więcej – na przykład 30 kg dziennie – różnicę trzeba uzupełnić mieszanką treściwą. Liczymy więc nadwyżkę: 30 kg mleka minus 20 kg, to 10 kg mleka ponad możliwości paszy objętościowej. Teraz przemnażamy ten nadmiar przez wskaźnik 0,5 kg mieszanki na każdy kilogram dodatkowego mleka. Czyli 10 kg x 0,5 kg = 5 kg mieszanki treściwej. Taka kalkulacja jest zgodna z normami żywienia bydła mlecznego i praktyką gospodarstw, gdzie precyzyjne dawkowanie pasz treściwych jest kluczem do utrzymania zdrowia zwierząt oraz wysokiej wydajności mleka bez ryzyka kwasicy czy innych chorób metabolicznych. Moim zdaniem, kto ogarnia ten mechanizm, ten lepiej planuje dawki pokarmowe i mniej się martwi o kondycję stada. Warto też pamiętać, że przekarmianie mieszanką treściwą nie tylko podnosi koszty, ale też szkodzi krowom – a za mała dawka to spadek mleka i potencjalne niedobory. Takie zadania uczą praktycznego myślenia i powinny być codziennością każdego, kto chce efektywnie prowadzić produkcję mleczną.
Pytanie 15

W rzepaku największa zawartość witaminy E występuje

A. w liściach
B. w korzeniach
C. w nasionach
D. w łodygach

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'w nasionach' jest poprawna, ponieważ nasiona rzepaku są najbogatszym źródłem witaminy E w całej roślinie. Witamina E, będąca grupą związków rozpuszczalnych w tłuszczach, pełni kluczową rolę jako przeciwutleniacz, chroniąc komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. W praktyce, nasiona rzepaku są wykorzystywane do produkcji oleju rzepakowego, który jest popularnym składnikiem zdrowej diety. Olej rzepakowy, ze względu na swoją korzystną proporcję kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6 oraz wysoką zawartość witaminy E, jest zalecany w diecie jako źródło zdrowych tłuszczy. Badania wskazują, że regularne spożywanie nasion rzepaku i ich przetworów może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, a także wspierać układ odpornościowy. W związku z tym, warto włączyć produkty rzepakowe do codziennego jadłospisu, mając na uwadze ich wartości odżywcze i zdrowotne.
Pytanie 16

Zielona, młoda i wilgotna koniczyna, spożywana przez bydło na pusty żołądek, może prowadzić do

A. tężyczki
B. zaparć
C. kolek
D. wzdęć

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Młoda zielonka z koniczyny, zwłaszcza gdy jest mokra, może prowadzić do wzdęć u bydła, ponieważ zawiera dużą ilość łatwostrawnych węglowodanów i białka. Spożycie takiej paszy na czczo, kiedy układ pokarmowy zwierząt nie jest przygotowany do trawienia, może prowadzić do nadmiernej fermentacji w żwaczu. Wzdęcia są wynikiem gromadzenia się gazów w układzie pokarmowym, co może zagrażać zdrowiu bydła. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko wzdęć, zaleca się stopniowe wprowadzanie zielonki do diety bydła, szczególnie w okresach intensywnego wypasu. Ponadto, stosowanie probiotyków może wspierać zdrową florę bakteryjną w żwaczu, co również może pomóc w redukcji ryzyka wystąpienia wzdęć. Właściciele bydła powinni być świadomi potrzeby monitorowania diety swoich zwierząt i unikania nagłych zmian w żywieniu, co jest zgodne z dobrymi praktykami hodowlanymi.
Pytanie 17

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas ciąży?

A. Kozy
B. Świni
C. Owce
D. Bydło

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Samice świń, w szczególności przedstawiciele gatunku Sus scrofa domesticus, mają średni okres ciąży wynoszący około 114 dni, co czyni je jednymi z gatunków o najkrótszym czasie trwania ciąży wśród zwierząt hodowlanych. Krótszy okres ciąży u świń ma istotne znaczenie praktyczne w hodowli, ponieważ pozwala na szybsze uzyskiwanie potomstwa, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mięsnej. Wiele farm stosuje strategię tzw. intensywnej produkcji, gdzie prosięta są odchowywane w dużych ilościach, co przyczynia się do zwiększenia wydajności ekonomicznej. W praktyce, krótszy okres ciąży umożliwia także lepsze zarządzanie stadem oraz optymalizację cyklu reprodukcyjnego, co jest zgodne z aktualnymi trendami w dobrostanie zwierząt i zrównoważonym rozwoju hodowli. Zrozumienie biologii ciąży świń jest zatem kluczowe dla hodowców, którzy dążą do maksymalizacji produkcji zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 18

Pasza, która ma działanie wzdymające, to

A. buraki pastewne
B. siano łąkowe
C. zielonka z lucerny
D. otręby pszenne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zielonka z lucerny to pasza, która ma silne właściwości wzdymające, co jest związane z jej wysoką zawartością białka i specyficzną strukturą włókien roślinnych. Lucerna, jako roślina strączkowa, jest bogata w substancje odżywcze, a jej skład chemiczny sprzyja fermentacji w przewodzie pokarmowym zwierząt. W praktyce, stosowanie zielonki z lucerny może poprawić kondycję opasanych zwierząt, zwiększając ich przyrosty masy ciała. Warto również zauważyć, że optymalna ilość zielonki w diecie zwierząt powinna być dostosowana do ich potrzeb żywieniowych, aby uniknąć nadmiernego wzdychania, które może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak kolka. W branży hodowlanej powszechnie stosuje się lucernę jako paszę uzupełniającą, szczególnie w sezonie letnim, kiedy dostęp do świeżej zielonki jest łatwiejszy. Warto również podkreślić, że zielonka z lucerny powinna być dobrze zbilansowana z innymi składnikami paszowymi, aby zapewnić pełnowartościową dietę.
Pytanie 19

Wymogi Wzajemnej Zgodności w zakresie C obejmują wymagania dotyczące rolnictwa w obszarze

A. identyfikacji oraz rejestracji zwierząt
B. dobrostanu zwierząt
C. zdrowia roślin
D. bezpieczeństwa pasz oraz żywności

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zasady Wzajemnej Zgodności w obszarze C skupiają się na dobrostanie zwierząt, co jest kluczowym elementem zapewnienia wysokiej jakości produkcji rolnej. Dobrostan zwierząt obejmuje szereg aspektów, w tym odpowiednie warunki hodowli, żywienie, zdrowie oraz zachowania zwierząt. Przykłady dobrych praktyk w tym zakresie to zapewnienie odpowiedniej przestrzeni dla zwierząt, dostęp do świeżej wody oraz możliwość wyrażania naturalnych zachowań. Zgodność z tymi zasadami nie tylko wpływa na zdrowie i kondycję zwierząt, ale także jest niezbędna do spełniania wymogów rynku, gdzie konsumenci coraz częściej zwracają uwagę na etyczne aspekty hodowli. Właściwe zarządzanie dobrostanem zwierząt jest także kluczowe dla uzyskania pozytywnego wizerunku producentów oraz ich produktów, co może przekładać się na lepsze wyniki finansowe. W ramach regulacji unijnych, takie jak dyrektywy dotyczące ochrony zwierząt, producenci muszą przestrzegać określonych norm, co podkreśla znaczenie tego obszaru w praktyce rolniczej.
Pytanie 20

U większości ptaków narządem nieparzystym jest

A. jądro.
B. jajnik.
C. nasieniowód.
D. nerka.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
U większości ptaków jajnik występuje tylko po jednej stronie ciała – najczęściej po lewej. To bardzo ciekawe rozwiązanie ewolucyjne! W przeciwieństwie do innych kręgowców, gdzie zwykle występują dwa jajniki, u ptaków jeden z nich zanika w trakcie rozwoju embrionalnego. Dzięki temu ciało jest lżejsze i dużo lepiej przystosowane do lotu – każdy gram mniej jest tutaj na wagę złota, szczególnie podczas migracji czy codziennych manewrów w powietrzu. Moim zdaniem to fascynujący przykład, jak budowa anatomiczna dostosowuje się do trybu życia. W praktyce weterynaryjnej czy hodowlanej ta wiedza przydaje się np. przy diagnostyce układu rozrodczego, bo niektóre choroby albo zaburzenia u ptaków są związane właśnie z tą specyficzną budową. Poza tym, od strony biologii ewolucyjnej to świetny przykład tzw. kompromisów funkcjonalnych – utrata jednego jajnika pozwoliła ptakom lepiej latać, a jednocześnie nie wpłynęła na ich płodność. W literaturze fachowej często podkreśla się, że dzięki temu ptaki są jednym z najlepiej przystosowanych do lotu kręgowców. Takie rozwiązanie jest uznawane za standard i dobrą praktykę ewolucyjną w obrębie tej grupy zwierząt.
Pytanie 21

Drożdże karmienne stanowią znakomite źródło

A. włókna
B. węglowodanów
C. tłuszczów
D. białka

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Drożdże pastewne są znakomitym źródłem białka, które jest kluczowym składnikiem diety zwierząt. Oferują one wysoką wartość biologiczną białka, co oznacza, że zawierają wszystkie niezbędne aminokwasy, których potrzebują organizmy zwierzęce do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Ponadto, drożdże te zawierają korzystne składniki odżywcze, takie jak witaminy z grupy B, minerały oraz beta-glukan, który wspiera układ odpornościowy. W praktyce, drożdże pastewne są często stosowane w mieszankach paszowych dla bydła, trzody chlewnej oraz drobiu, co pozwala na poprawę efektywności produkcji zwierzęcej. W kontekście standardów, dodawanie drożdży pastewnych do diety zwierząt jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt, ponieważ przyczynia się do lepszego wykorzystania składników odżywczych, a także zmniejsza emisję gazów cieplarnianych związanych z produkcją pasz. Z perspektywy ekonomicznej, wprowadzenie drożdży do pasz może także przyczynić się do obniżenia kosztów, poprzez zwiększenie przyrostów masy ciała zwierząt oraz poprawę jakości produktów zwierzęcych.
Pytanie 22

Zaburzenie dotyczące zstępowania jąder do moszny, które polega na zatrzymaniu jednego lub obu jąder w jamie brzusznej lub kanale pachwinowym, to

A. trzebienie
B. hermafrodytyzm
C. dekapacytacja
D. wnętrostwo

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wnętrostwo, znane również jako kryptorchizm, to stan, w którym jedno lub oba jądra nie zstępują do moszny podczas rozwoju płodowego. Zjawisko to jest istotne z punktu widzenia zdrowia mężczyzn, ponieważ prawidłowe umiejscowienie jąder w mosznie jest kluczowe dla ich funkcji, w tym produkcji plemników i hormonów płciowych. Bez tego zstąpienia, jądra pozostają w cieple jamy brzusznej, co prowadzi do podwyższenia temperatury, a to z kolei może powodować uszkodzenia komórek Leydiga i Sertoliego, co negatywnie wpływa na spermatogenezę. W praktyce, wnętrostwo może być diagnozowane podczas rutynowych badań urologicznych, a leczenie, zazwyczaj chirurgiczne, polega na orchidektomii, czyli umiejscowieniu jądra w mosznie. Standardy leczenia podkreślają, że interwencja powinna być przeprowadzona najszybciej jak to możliwe, najlepiej przed ukończeniem pierwszego roku życia, aby zminimalizować ryzyko późniejszych problemów zdrowotnych.
Pytanie 23

Cyfra zero w etykietowaniu jajek spożywczych 0-PL12345678 wskazuje, że są one z hodowli

A. ekologicznej
B. ściółkowej
C. wolnowybiegowej
D. klatkowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Oznaczenie ekologiczne, reprezentowane przez cyfrę zero w oznakowaniu jaj (0-PL12345678), wskazuje, że jaja pochodzą z chowu ekologicznego. W systemie rolnictwa ekologicznego zwraca się szczególną uwagę na dobrostan zwierząt oraz jakość ich paszy, która również musi spełniać określone normy. W tym przypadku kury mają zapewnione odpowiednie warunki życia, w tym dostęp do przestrzeni na świeżym powietrzu oraz ekologicznych środków żywienia. Dobrą praktyką w hodowli ekologicznej jest również unikanie stosowania antybiotyków oraz sztucznych dodatków do paszy, co przekłada się na jakość końcowego produktu. Wybierając jaja ekologiczne, konsumenci wspierają zrównoważony rozwój i świadome rolnictwo, co ma pozytywne skutki dla środowiska oraz zdrowia ludzi. Zdecydowanie warto zwracać uwagę na certyfikaty ekologiczne, które zapewniają o najwyższej jakości produktów.
Pytanie 24

Aby zapewnić właściwe warunki w kurniku, konieczne jest utrzymanie wilgotności względnej powietrza w zakresie

A. 45-55%
B. 60-70%
C. 20-30%
D. 85-95%

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Utrzymanie wilgotności względnej powietrza w kurniku na poziomie 60-70% jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu ptaków. Zbyt niska wilgotność może prowadzić do problemów z układem oddechowym i podrażnień błon śluzowych, zwiększając podatność na choroby. Z kolei zbyt wysoka wilgotność, przekraczająca 70%, sprzyja rozwojowi pleśni, bakterii oraz pasożytów, co może prowadzić do dużych strat ekonomicznych. Przy odpowiedniej wilgotności, ptaki lepiej przyswajają pokarm, co wpływa na ich wzrost i produkcję jaj. Dobrymi praktykami są regularne pomiary wilgotności oraz stosowanie wentylacji mechanicznej lub naturalnej. Warto również zainwestować w systemy monitorowania, które pozwolą na automatyczne dostosowywanie warunków w kurniku do aktualnych potrzeb. Właściwe nawilżenie powietrza, osiągane często poprzez stosowanie nawilżaczy, wspiera także kontrolę temperatury, co jest istotne dla komfortu ptaków.
Pytanie 25

Rolnik ma obowiązek używać w diecie cieląt paszy zawierającej włókniste komponenty dla zwierząt po ukończeniu

A. 6 tygodnia życia
B. 2 tygodnia życia
C. 8 tygodnia życia
D. 4 tygodnia życia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź '2 tygodnia życia' jest poprawna, ponieważ w przypadku żywienia cieląt, zaleca się wprowadzenie paszy włóknistej po tym okresie. W ciągu pierwszych dwóch tygodni życia cielęta są żywione głównie mlekiem lub jego substytutami, co jest kluczowe dla ich rozwoju i zdrowia. Po tym czasie, wprowadzenie paszy włóknistej, takiej jak siano czy słoma, staje się istotne dla stymulacji prawidłowego rozwoju układu pokarmowego. Wprowadzenie paszy włóknistej w odpowiednim czasie sprzyja rozwojowi mikroflory jelitowej, co z kolei ma pozytywny wpływ na trawienie i wchłanianie składników odżywczych. Ponadto, zgodnie z obowiązującymi standardami w hodowli bydła, wprowadzenie tego rodzaju paszy wspiera naturalne procesy żucia i produkcję śliny, co jest korzystne dla zdrowia cieląt. W praktyce, rolnicy powinni monitorować przyjmowanie paszy przez cielęta i dostosowywać dietę, aby zapewnić ich prawidłowy rozwój i minimalizować ryzyko problemów zdrowotnych.
Pytanie 26

Gatunkiem drobiu o najkrótszym czasie inkubacji jaj są

A. kaczki.
B. kury.
C. gęsi.
D. indyki.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kury faktycznie mają najkrótszy czas inkubacji spośród powszechnie hodowanych gatunków drobiu. Standardowo proces inkubacji jaj kurzych trwa około 21 dni, co jest istotne zarówno z perspektywy produkcji jaj wylęgowych, jak i prowadzenia własnych wylęgarni. Moim zdaniem ta wiedza jest bardzo przydatna w planowaniu produkcji drobiarskiej, bo pozwala lepiej zarządzać cyklami lęgowymi i zoptymalizować wykorzystanie inkubatorów. Praktyka pokazuje, że szybki czas inkubacji kurzych jaj oznacza, że można częściej powtarzać wylęgi, co przekłada się na większą wydajność hodowli. Dla porównania, jaja gęsi wymagają nawet 28-32 dni, indyki około 28 dni, a kaczki najczęściej 28 dni, choć są drobne różnice w zależności od rasy i warunków. To dobrze też pokazuje, jak ważne jest dopasowanie parametrów inkubacji – temperatura, wilgotność, przewracanie jaj – do wymogów danego gatunku, bo każda pomyłka może skutkować obniżoną wylęgowością. W branży drobiarskiej przyjmuje się, że znajomość takich szczegółów to podstawa profesjonalnej hodowli. Szybszy czas inkubacji kur to też atut w mniejszych gospodarstwach, gdzie liczy się szybki obrót i efektywność. Z mojego doświadczenia, osoby, które ignorują te różnice, często mają słabsze wyniki w wylęgu, zwłaszcza jeśli próbują prowadzić inkubację różnych gatunków jednocześnie bez odpowiednich ustawień.
Pytanie 27

Kość gnykowa jest kością

A. kończyny miednicznej.
B. trzewioczaszki.
C. kończyny piersiowej.
D. mózgowioczaszki.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kość gnykowa to naprawdę ciekawy element ludzkiego (i nie tylko) szkieletu, bo należy do trzewioczaszki, czyli tej części czaszki, która tworzy rusztowanie dla narządów twarzowych, jak żuchwa, kości nosowe czy właśnie kość gnykowa. To jest taka kość, której nie da się wymacać wprost jak innych, bo leży głęboko w szyi i nie łączy się na stałe z żadną inną kością – to dość nietypowe, nawet trochę dziwne, ale tak jest. Z moich doświadczeń wynika, że kość gnykowa ma ogromne znaczenie w praktyce – na przykład przy ocenie urazów szyi czy problemów z przełykaniem. W anatomii zwierząt, szczególnie u ssaków, jej obecność i budowa bywają wykorzystywane przy rozpoznawaniu gatunków. Branżowo, w medycynie czy fizjoterapii, dużo się o niej mówi przy ocenie napięć mięśniowych w obrębie szyi i gardła. Z perspektywy dobrych praktyk – znajomość położenia i funkcji kości gnykowej ułatwia rozpoznawanie groźnych urazów i zaburzeń, bo zaburzenia jej ustawienia mogą świadczyć np. o duszności albo problemach z mową. Kość ta jest bazą dla wielu mięśni – języka, gardła, krtani. Jeśli kiedyś będziesz badał pacjenta z chrypką albo trudnościami przy połykaniu, warto sobie przypomnieć właśnie o tej, trochę zapomnianej, kości trzewioczaszki. W podręcznikach jest to temat, który często bywa pomijany, ale w praktyce się przydaje – szczególnie jak trafisz do pracy w branży medycznej.
Pytanie 28

Przy przelotowości 20 sztuk w grupie jałówek cielnych, jaki jest średnioroczny stan?

A. 15 sztuk
B. 12 sztuk
C. 20 sztuk
D. 9 sztuk

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 15 sztuk jest prawidłowa, ponieważ stan średnioroczny w grupie jałówek cielnych oblicza się w oparciu o przelotowość oraz czas, przez jaki zwierzęta pozostają w stadzie. Przy przelotowości 20 sztuk i zakładając, że jałówki są wprowadzane do grupy na okres 12 miesięcy, należy uwzględnić czynniki takie jak przyrosty, sprzedaż czy ubytki. W praktyce, średnioroczny stan zwierząt w stadzie z reguły nie odpowiada dokładnie liczbie przelotowych, z uwagi na to, że nie wszystkie zwierzęta są wprowadzane i usuwane w tym samym momencie. W przypadku jałówek cielnych, które z reguły osiągają dojrzałość płciową i są wykorzystywane do reprodukcji, ważne jest, aby monitorować ich stan zdrowia oraz rozwój. Uwzględniając te wszystkie czynniki, stan średnioroczny ustalany na poziomie 15 sztuk jest wynikiem odpowiednich obliczeń i praktyk zarządzania stadem, które są zgodne z obowiązującymi standardami w hodowli bydła.
Pytanie 29

Wskaż temperaturę graniczną, powyżej której plemniki buhaja zostaną bardzo szybko uszkodzone, np. w trakcie wyjmowania nasienia z kontenera.

A. −130°C
B. −150°C
C. −190°C
D. −170°C

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Właśnie ta odpowiedź najlepiej oddaje istotę zagadnienia związanego z kriokonserwacją nasienia buhajów. Temperatura −130°C jest uznawana za graniczną, powyżej której plemniki stają się bardzo wrażliwe na uszkodzenia, zwłaszcza podczas przechodzenia z cieczy do fazy gazowej. W praktyce, kiedy wyjmuje się słomki z nasieniem z kontenera z ciekłym azotem, kluczowe jest, by nie dopuścić do ich nagrzania powyżej tej wartości, bo wtedy błony komórkowe plemników momentalnie tracą integralność, co prowadzi do ich nieodwracalnego uszkodzenia. Standardy branżowe wyraźnie wskazują, by transport i manipulacja słomkami odbywały się w warunkach minimalizujących ryzyko przekroczenia tej temperatury – przykładowo, zabrania się długotrwałego trzymania słomek ponad warstwą ciekłego azotu. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet krótkotrwałe przekroczenie tej granicy może drastycznie obniżyć żywotność i ruchliwość plemników, co bezpośrednio przekłada się na skuteczność inseminacji. Warto pamiętać, że −130°C to nie tylko liczba – to praktyczny wyznacznik bezpieczeństwa całego procesu. Wielu praktyków bagatelizuje ten moment wyjmowania słomek, a to właśnie wtedy może dojść do największych strat. Z tej perspektywy jeszcze bardziej widać, jak ważne są precyzyjne procedury i dokładność w pracy z materiałem biologicznym.
Pytanie 30

Konserwanty są niezbędne w procesie zakiszania

A. słonecznika
B. liści buraczanych
C. kukurydzy
D. lucerny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dodatki konserwujące są kluczowym elementem w procesie zakiszania lucerny, ponieważ pomagają w utrzymaniu jakości paszy oraz zapobiegają niepożądanym procesom fermentacyjnym. Lucerna, będąca cennym źródłem białka i składników odżywczych, wymaga precyzyjnego procesu zakiszania, aby zachować swoje właściwości odżywcze. Dodatki, takie jak kwas mlekowy, enzymy czy konserwanty, wspomagają fermentację beztlenową, co sprzyja lepszemu utrzymaniu jakości paszy. W praktyce dodatek soku z kiszonej kapusty jako źródła bakterii kwasu mlekowego może przyspieszyć proces fermentacji, co jest szczególnie przydatne w przypadku, gdy warunki zakiszania są nieoptymalne. Standardy branżowe sugerują, aby proces zakiszania był monitorowany pod kątem pH, co pozwala na szybsze wyłapanie ewentualnych nieprawidłowości, a stosowanie dodatków konserwujących zapewnia stabilność oraz dłuższą trwałość paszy. Dobre praktyki w zakiszaniu lucerny obejmują także odpowiednie przygotowanie surowca, jego wilgotności oraz warunków przechowywania, co razem z dodatkami konserwującymi przyczynia się do maksymalizacji wartości odżywczej paszy.
Pytanie 31

„Ciężki koń zimnokrwisty. Umaszczenie siwe i kare. Delikatna głowa. Prosty profil nosa. Długa, mocna szyja. Szeroka, głęboka klatka piersiowa. Krótki, prosty grzbiet. Długi, lekko opadający, rozłupany zad. Mocne, suche kończyny z dużymi szczotkami pęcinowymi”. Opis przedstawia rasę

A. konik polski.
B. perszeron.
C. huculską.
D. małopolską.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rasa perszeron to jeden z najbardziej charakterystycznych przedstawicieli ciężkich koni zimnokrwistych, wywodzący się z Francji. W opisie podkreślono cechy takie jak umaszczenie siwe i kare, mocną, choć elegancką budowę, delikatną głowę z prostym profilem nosa, rozbudowaną, szeroką klatkę piersiową oraz długą, mocną szyję – wszystko to idealnie pasuje do perszerona. Te konie słyną też z krótkiego, prostego grzbietu, długiego, lekko opadającego zadu i bardzo mocnych kończyn z charakterystycznymi szczotkami pęcinowymi. W praktyce perszerony były i są wykorzystywane przede wszystkim w ciężkich pracach zaprzęgowych, rolniczych oraz transporcie, gdzie liczy się siła i wytrzymałość. Bardzo ceni się ich łagodny charakter oraz odporność na trudne warunki pracy. Co ciekawe, w dzisiejszych czasach coraz częściej można spotkać je także w rekreacji i agroturystyce, bo mimo masywnej sylwetki są dość posłuszne i spokojne. W branży hodowlanej uważa się, że perszeron jest dobrym przykładem konia, który łączy funkcjonalność z elegancją – z resztą ten typ budowy i umaszczenia jest wręcz podręcznikowy dla zimnokrwistych ras francuskich. Moim zdaniem warto zapamiętać właśnie te cechy, bo bardzo często wykorzystuje się wiedzę o budowie i przeznaczeniu poszczególnych ras przy doborze koni do konkretnych zadań na gospodarstwach, pokazach czy nawet w hipoterapii.
Pytanie 32

W Polsce ocena kondycji krów mlecznych (BCS) jest przeprowadzana w skali

A. dziewięciostopniowej
B. dziesięciostopniowej
C. pięciostopniowej
D. sześciostopniowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Punktowa ocena kondycji krów mlecznych (Body Condition Score, BCS) w Polsce jest stosowana w skali pięciostopniowej, co oznacza, że ocena kondycji zwierzęcia odbywa się w zakresie od 1 do 5. Wartość 1 oznacza skrajną niedobór tkanki tłuszczowej, natomiast 5 wskazuje na nadwagę. Odpowiednia ocena kondycji zwierząt jest kluczowa dla prowadzenia zdrowego chowu bydła mlecznego, gdyż pozwala na optymalizację wydajności mlecznej oraz reprodukcji. Na przykład, krowy z odpowiednią kondycją ciała (wskaźnik 3-4) mają lepsze wyniki w laktacji oraz większą szansę na szybki powrót do cyklu estralnego po wycieleniu. Utrzymanie prawidłowego BCS jest zgodne z zaleceniami specjalistów z dziedziny zootechniki i weterynarii, co przyczynia się do poprawy dobrostanu zwierząt i zwiększa efektywność produkcji mleka. W praktyce, regularna ocena BCS umożliwia wcześniejsze wykrywanie problemów zdrowotnych oraz niedoborów żywieniowych, co jest kluczowe dla długoterminowego zarządzania stadem.
Pytanie 33

Najlepsza jakość pokarmowa występuje w zielonce z traw ściętych w etapie

A. kwitnienia roślin.
B. strzelania w źdźbło i początku kłoszenia.
C. dojrzałości woskowej ziarniaków.
D. krzewienia roślin.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zielonka z traw koszonych w fazie strzelania w źdźbło i początku kłoszenia jest uważana za najlepszą pod względem jakości pokarmowej. W tym stadium rozwoju rośliny osiągają optymalny stosunek białka do włókna, co przekłada się na większą strawność paszy oraz lepszą przyswajalność składników odżywczych przez zwierzęta. Rośliny w tej fazie mają więcej chlorofilu, co wpływa na ich wartość odżywczą oraz smakowitość. Koszenie traw w tym momencie pozwala na uzyskanie paszy o wysokiej jakości, co jest szczególnie istotne w żywieniu bydła mlecznego i mięsnego. W praktyce, zaleca się planować koszenie traw w tym okresie, aby maksymalizować produkcję mleka i przyrosty masy ciała zwierząt, jednocześnie minimalizując koszty związane z suplementacją paszy. Standardy jakości pasz, takie jak normy ustalone przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, podkreślają znaczenie zbioru traw w odpowiedniej fazie wzrostu dla zapewnienia wysokiej jakości produktów zwierzęcych.
Pytanie 34

Podmiot zajmujący się zabiegami sztucznego unasienniania, który przeprowadził inseminację lochy, jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia przez czas

A. trzech lat
B. dwóch lat
C. jednego roku
D. pięciu lat

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podmiot wykonujący zabiegi w zakresie sztucznego unasienniania ma obowiązek przechowywania kopii zaświadczenia o inseminacji lochy przez okres pięciu lat. Jest to standardowy wymóg, który ma na celu zapewnienie odpowiedniego nadzoru nad procesem hodowlanym oraz dokumentacji związanej z inseminacją. Długoterminowe przechowywanie takich dokumentów pozwala na śledzenie wyników hodowlanych, analizowanie skuteczności stosowanych technik inseminacji oraz weryfikację pochodzenia zwierząt. W praktyce, jeśli hodowca zauważy jakiekolwiek problemy zdrowotne lub wydajnościowe związane z lochą, dostęp do dokumentacji może pomóc w ustaleniu, czy inseminacja była przeprowadzona prawidłowo, czy może miała miejsce w nieodpowiednich warunkach. Przechowywanie dokumentów przez pięć lat jest zgodne z normami prawnymi oraz najlepszymi praktykami w branży, co daje dodatkowy poziom bezpieczeństwa zarówno hodowcom, jak i organom regulacyjnym, które mogą prowadzić kontrole i audyty.
Pytanie 35

Zwierzęta wykorzystywane do rozrodu, dobrze odżywione, lecz niezbyt otyłe, o wyglądzie typowym dla zdrowych osobników, prezentują kondycję

A. hodowlaną
B. wystawową
C. rozrodczą
D. opasową

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź hodowlana jest na pewno dobra, bo dotyczy zwierząt, które są w świetnej kondycji, dobrze odżywione, ale nie za grube. To kluczowe, żeby były zdrowe i mogły się rozmnażać. W hodowli chodzi o to, żeby zwierzęta miały najlepszy stan fizyczny, co pomaga w ich wydajności i zdrowiu. W praktyce to znaczy, że powinniśmy wybierać odpowiednie pasze i dobrze planować ich dietę, żeby miały idealną wagę i zdrowie, co przekłada się na jakość potomstwa. Myślę, że hodowcy powinni regularnie sprawdzać stan zdrowia zwierząt, bo to wpisuje się w te najlepsze praktyki, które są zgodne z przepisami i standardami w branży. Utrzymywanie zwierząt w dobrej kondycji ma naprawdę duże znaczenie dla wyników w hodowli, co jest ważne z ekonomicznego punktu widzenia.
Pytanie 36

Najdłuższy czas ciąży występuje

A. u królicy
B. u szynszyli
C. u kotki
D. u suki

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Okres ciąży u szynszyli wynosi średnio od 111 do 118 dni, co czyni go jednym z najdłuższych wśród małych ssaków. Szynszyle mają specyficzne wymagania dotyczące rozmnażania, a ich długi okres ciąży jest wynikiem adaptacji do trudnych warunków środowiskowych. Dzieci szynszyli rodzą się w pełni rozwinięte, z otwartymi oczami i futrem, co pozwala im na szybkie przystosowanie się do życia poza łonem matki. Tego rodzaju wczesny rozwój jest korzystny, ponieważ w naturalnym środowisku szynszyli, które często są narażone na drapieżnictwo, noworodki muszą być zdolne do samodzielnego życia zaraz po narodzinach. Takie przystosowania są zgodne z zasadami etologii i biologii rozwoju, które podkreślają znaczenie adaptacji gatunków do ich naturalnych siedlisk. W praktyce, hodowcy szynszyli powinni mieć na uwadze długość ciąży przy planowaniu rozmnażania, aby zapewnić odpowiednie warunki dla matki i młodych.
Pytanie 37

Średnia liczba loch w grupie technologicznej wynosi 240 sztuk. Czas ich pobytu w grupie przekracza 12 miesięcy. Jaką przelotowość będzie miała ta grupa?

A. 240 sztuk
B. 360 sztuk
C. 20 sztuk
D. 120 sztuk

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 240 sztuk, co odpowiada stanowi średniorocznemu loch w grupie. Przelotowość odnosi się do liczby zwierząt, które są utrzymywane w stadzie przez cały rok, co w tym przypadku wynosi 240 sztuk. Oznacza to, że w ciągu roku nie zanotowano dużych wahań w liczbie loch w grupie. W praktyce, stabilność stada jest kluczowa dla zapewnienia efektywności produkcji oraz odpowiedniej jakości mięsa i mleka. Utrzymanie stałego stanu loch pozwala na lepsze planowanie żywienia, zdrowia zwierząt oraz zarządzania rozrodem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli. Tego rodzaju wiedza jest istotna dla hodowców, ponieważ wpływa na rentowność gospodarstwa oraz jakość produktów zwierzęcych. Warto również zauważyć, że monitorowanie stanu średniorocznego stada jest elementem analizy efektywności produkcji, co pozwala na podejmowanie odpowiednich działań zarządzających w celu optymalizacji warunków hodowlanych.
Pytanie 38

Aby zapobiec zatruciu mykotoksynami nie wolno podawać zwierzętom

A. więdnącej zielonki
B. spleśniałej kiszonki
C. skiełkowanych ziemniaków
D. zmarzniętej kiszonki

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Spleśniała kiszonka to materiał paszowy, który jest zanieczyszczony pleśnią, co prowadzi do produkcji mykotoksyn. Te toksyczne substancje mogą wywołać poważne skutki zdrowotne u zwierząt, w tym uszkodzenia narządów wewnętrznych, obniżenie odporności czy problemy reprodukcyjne. W praktyce, aby minimalizować ryzyko zatrucia, producenci pasz powinni przestrzegać norm dotyczących jakości surowców oraz stosować odpowiednie metody przechowywania, które ograniczają rozwój pleśni. Dobre praktyki obejmują m.in. regularne kontrole jakości kiszonek, monitorowanie wilgotności oraz zapewnienie odpowiedniej wentylacji pomieszczeń, w których przechowywane są pasze. Warto również edukować hodowców na temat objawów zatrucia mykotoksynami, co pozwala na szybką interwencję w przypadku podejrzenia ich obecności. Przykładowo, objawy takie jak spadek apetytu, osłabienie czy zmiany w zachowaniu mogą być sygnałem alarmowym, który wymaga natychmiastowej oceny stanu zdrowia zwierząt.
Pytanie 39

Najbardziej rozwinięte jelito ślepe występuje

A. u psa
B. u świni
C. u konia
D. u bydła

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Jelito ślepe, znane również jako cecum, jest u koni najsilniej rozwinięte w porównaniu do innych zwierząt gospodarskich. U koni jelito ślepe osiąga znaczne rozmiary, co jest adaptacją do ich diet roślinnych, składających się głównie z włókien. Jego pojemność, która może wynosić nawet od 30 do 40 litrów, pozwala na fermentację pokarmu i efektywne wchłanianie składników odżywczych. Właściwe funkcjonowanie jelita ślepego jest kluczowe dla zdrowia koni, gdyż pomaga w przetwarzaniu celulozy, co jest niezbędne dla ich energii. W praktyce, hodowcy i weterynarze muszą monitorować zdrowie jelita, aby zapobiec problemom zdrowotnym, takim jak kolki, które mogą być wynikiem nieodpowiedniej diety lub zaburzeń w trawieniu. Dobrą praktyką w żywieniu koni jest dostosowywanie diety do ich potrzeb, aby wspierać zdrową mikroflorę jelitową i zapobiegać problemom trawiennym.
Pytanie 40

Pierwszy zabieg sztucznego unasienniania jałówek rasy holsztyńsko-fryzyjskiej przeprowadza się po osiągnięciu masy ciała

A. 450 kg i kondycji 4,50 - 5,0 punktów BCS
B. 400 kg i kondycji 3,25 - 3,5 punktów BCS
C. 500 kg i kondycji 3,75 - 4,0 punktów BCS
D. 300 kg i kondycji 2,25 - 2,5 punktów BCS

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca, że do pierwszego zabiegu sztucznego unasienniania jałówki rasy holsztyńsko-fryzyjskiej należy przygotować ją po osiągnięciu masy ciała 400 kg i kondycji 3,25 - 3,5 punktów BCS jest prawidłowa. Właściwe przygotowanie jałówki do unasienniania jest kluczowe, aby zapewnić jej odpowiednią zdolność do reprodukcji oraz zdrowie. W przypadku rasy holsztyńsko-fryzyjskiej, zalecana masa ciała na etapie pierwszego unasienniania wynika z potrzeby osiągnięcia dojrzałości płciowej, co jest związane z odpowiednim rozwojem narządów rozrodczych. Condycja BCS (Body Condition Score) w przedziale 3,25 - 3,5 wskazuje na optymalny poziom tkanki tłuszczowej i mięśniowej, co sprzyja prawidłowemu przebiegowi inseminacji i ciąży. Dobrą praktyką w hodowli bydła jest monitorowanie nie tylko masy ciała, ale także kondycji ciała, aby zminimalizować ryzyko problemów zdrowotnych i niepowodzeń w reprodukcji, co może prowadzić do strat ekonomicznych. Właściwe zarządzanie żywieniem i warunkami hodowli ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia tych parametrów.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej