Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 12 listopada 2025 00:48
Data zakończenia: 12 listopada 2025 00:59

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na liście przewozowym ładunek opisano jako: "UN 1098 ALKOHOL ALLILOWY, 6.1 (3), I, (C.D)". Jakiego rodzaju ładunek będzie transportowany w oparciu o podany dokument?

A. Szybko psujący się

B. Niebezpieczny

C. Nienormowany

D. Głęboko schłodzony

Wybór odpowiedzi, że ładunek jest głęboko mrożony, nienormatywny lub szybko psujący się jest nieprawidłowy, ponieważ nie uwzględnia istotnych informacji zawartych w oznaczeniu 'UN 1098'. Głęboko mrożone substancje mogą być transportowane w warunkach kontroli temperatury, ale nie mają związku z klasyfikacją bezpieczeństwa, jaką sugeruje kod UN. Nienormatywność odnosi się do ładunków, które nie spełniają standardowych wymagań transportowych, co również nie jest właściwe w kontekście substancji chemicznych, które są klasyfikowane według ściśle określonych norm. Szybko psujące się produkty, takie jak żywność, wymagają innych zasad transportu, które koncentrują się na utrzymaniu odpowiednich warunków przechowywania, co jest zupełnie innym zagadnieniem od transportu substancji toksycznych i palnych. W przypadku alkoholu allilowego kluczowe jest zrozumienie, że jego transport podlega regulacjom dotyczącym materiałów niebezpiecznych, co oznacza, że odpowiednie procedury oraz środki ochrony są niezbędne. Niezrozumienie tych różnic prowadzi do błędnych wniosków, co może skutkować poważnymi konsekwencjami w zakresie bezpieczeństwa i zdrowia ludzi oraz ochrony środowiska.

Pytanie 2

Podczas organizacji transportu materiałów niebezpiecznych przy użyciu transportu drogowego, co należy uwzględnić?

A. o konieczności zaaranżowania realizacji usługi przez zespół składający się z dwóch osób

B. o konieczności zgłoszenia przewozu do Inspekcji Transportu Drogowego

C. o wypełnieniu instrukcji pisemnej dla kierowcy, po dostarczeniu ładunku

D. o poprawnym oznakowaniu pojazdu przy użyciu tablic i nalepki ADR

Planowanie przewozu materiałów niebezpiecznych wymaga uwzględnienia wielu aspektów, jednak niektóre z nich mogą prowadzić do mylnych wniosków. Zgłoszenie przewozu Inspekcji Transportu Drogowego jest ważnym elementem w kontekście legalności transportu, ale nie jest to obowiązek dotyczący każdego przypadku. Zgłoszenie dotyczy zazwyczaj transportów, które mogą generować szczególne zagrożenie, jednak dla wielu standardowych przewozów procedura ta nie jest wymagana. Co więcej, realizacja usługi przez załogę dwuosobową jest zalecana, ale nie zawsze konieczna. Zależnie od rodzaju towaru, długości trasy czy przepisów lokalnych, transport może być wykonywany solo, co często jest wystarczające, o ile kierowca przestrzega przepisów dotyczących czasu pracy. Wypełnienie instrukcji pisemnej dla kierowcy po dostarczeniu ładunku również nie jest praktyką, którą należy stosować przed rozpoczęciem transportu. Instrukcja ta jest kluczowa przed, a nie po zakończeniu przewozu, aby kierowca mógł odpowiednio reagować na sytuacje kryzysowe w trakcie transportu. Wszystkie te kwestie pokazują, jak ważne jest zrozumienie, które procedury są obowiązkowe i które mogą być interpretowane elastycznie, w zależności od specyfiki danego transportu. Kluczowe jest, aby kierowcy i operatorzy byli odpowiednio przeszkoleni i świadomi w zakresie przepisów ADR oraz praktyk dotyczących przewozu materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 3

W tabeli zamieszczono przykładowe numery rozpoznawcze zagrożenia oraz ich znaczenie. Wskaż, która ciecz znajduje się w cysternie przedstawionej na rysunku zgodnie z umieszczoną na niej tablicą ADR.

Numer	Znaczenie
30	ciecz zapalna (temp. zapłonu od 23°C do 100°C)
33	ciecz łatwo zapalna (temp. zapłonu niższa od 23°C)
X333	ciecz samozapalna reagująca niebezpiecznie z wodą
336	ciecz łatwo zapalna i trująca
338	ciecz łatwo zapalna i żrąca
X338	ciecz łatwo zapalna i żrąca reagująca niebezpiecznie z wodą
339	ciecz łatwo zapalna mogąca powodować samorzutną i gwałtowną reakcję
39	ciecz zapalna mogąca powodować samorzutną i gwałtowną reakcję

A. Łatwo zapalna i trująca.

B. Zapalna.

C. Łatwo zapalna..

D. Łatwo zapalna i żrąca.

Odpowiedzi wskazujące na inne klasy substancji, jak zapalna czy łatwo zapalna i trująca, mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego definicji i klasyfikacji cieczy według przepisów ADR. Ciecz zapalna, mimo że jest niebezpieczna, nie spełnia kryteriów łatwego zapłonu, które są ściśle określone w dokumentacji. Oznaczenia takie jak 'łatwo zapalna i trująca' czy 'łatwo zapalna i żrąca' wskazują na substancje, które posiadają dodatkowe właściwości, co w tym przypadku nie jest zgodne z danymi przedstawionymi na tablicy ADR. Przykłady substancji, które mogą być klasyfikowane jako trujące lub żrące, to chemikalia takie jak kwas siarkowy, które nie są klasyfikowane jako ciecz łatwo zapalna. Zrozumienie różnicy między tymi kategoriami jest kluczowe dla bezpiecznego transportu i przechowywania substancji chemicznych. Ignorowanie tych różnic może prowadzić do poważnych konsekwencji w kontekście bezpieczeństwa, zarówno na etapie transportu, jak i podczas ewentualnych zdarzeń awaryjnych. Niezrozumienie klasyfikacji substancji prowadzi do błędnych wniosków, a co za tym idzie do niewłaściwego postępowania w sytuacjach kryzysowych.

Pytanie 4

Międzynarodowe regulacje IMDG Code odnoszą się do transportu materiałów niebezpiecznych różnymi środkami komunikacji?

A. kolejowego

B. samochodowego

C. morskiego

D. lotniczego

Międzynarodowy kodeks przewozu towarów niebezpiecznych drogą morską, znany jako IMDG Code, jest kluczowym dokumentem regulującym transport materiałów niebezpiecznych na morzu. Obejmuje on szczegółowe przepisy dotyczące klasyfikacji, pakowania, etykietowania i transportu takich towarów w celu zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla ludzi, jak i dla środowiska. Na przykład, podczas przewozu substancji chemicznych, takich jak kwas siarkowy, stosowane są specjalne kontenery, które minimalizują ryzyko wycieków. IMDG Code opiera się na międzynarodowych standardach, takich jak te ustalone przez Organizację Narodów Zjednoczonych, które mają na celu harmonizację przepisów globalnych. Przestrzeganie tych wytycznych jest niezbędne dla armatorów, agentów i przewoźników, którzy zajmują się logistyką morską, by uniknąć potencjalnych wypadków oraz kar finansowych wynikających z niedopełnienia wymogów. Dodatkowo, znajomość IMDG Code pozwala na lepsze zrozumienie procedur awaryjnych w sytuacjach kryzysowych, co jest niezbędne w dziedzinie transportu materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 5

Przedstawiony znak, umieszczony na opakowaniu ładunku, oznacza

A. zakaz mocowania do wózka widłowego.

B. zakaz wjazdu wózkiem widłowym.

C. nie podnosić wózkiem.

D. nie piętrzyć na wózku.

Zrozumienie oznaczeń umieszczanych na opakowaniach ładunków jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu. Wybór odpowiedzi dotyczącej zakazu wjazdu wózkiem widłowym lub innych niepoprawnych opcji, jak "nie piętrzyć na wózku" czy "zakaz mocowania do wózka widłowego", może wynikać z mylnego rozumienia funkcji poszczególnych znaków. Oznaczenie zakazu wjazdu wózkiem widłowym odnosi się do obszarów, gdzie wjazd takiego pojazdu jest kategorycznie zabroniony, co ma na celu ochronę nie tylko ładunku, ale również pracowników i infrastruktury. Natomiast oznaczenie "nie piętrzyć na wózku" sugeruje, że ładunki nie powinny być układane w stosy, co również jest ważną zasadą, ale nie dotyczy konkretnego zastosowania wózków widłowych w kontekście podnoszenia. W przypadku zakazu mocowania do wózka widłowego, pojawiają się wątpliwości co do zasadności tej opcji, gdyż jest to bardziej związane z właściwym zabezpieczeniem ładunków, a nie z ich podnoszeniem. Każde z tych oznaczeń ma swoje specyficzne zastosowanie i nie można ich mylić. Odpowiednia interpretacja symboli i przestrzeganie zasad bezpieczeństwa jest kluczowe, aby uniknąć wypadków i uszkodzeń, dlatego znajomość tych zasad jest niezbędna w branży logistycznej.

Pytanie 6

Korzystając z zamieszczonego fragmentu umowy określ oznaczenie pojazdu przeznaczonego do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61ºC.

„Pojazd EX/II lub EX/III": oznacza pojazd przeznaczony do przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych (klasy 1);

„Pojazd FL": oznacza pojazd przeznaczony do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C (...);

„Pojazd OX": oznacza pojazd przeznaczony do przewozu nadtlenku wodoru;

„Pojazd AT": oznacza pojazd, inny niż pojazd FL lub OX, przeznaczony do przewozu towarów niebezpiecznych w kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych lub MEGC, o pojemności powyżej 3 m³, lub w cysternach stałych (...).

A. FL

B. EX/II

C. OX

D. AT

Odpowiedź FL jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie to odnosi się do pojazdów przeznaczonych do transportu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu, która nie przekracza 61ºC. Zgodnie z Międzynarodowym Porozumieniem w Sprawie Przewozu Towarów Niebezpiecznych (ADR), klasyfikacja materiałów i pojazdów jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa w transporcie. Pojazdy oznaczone symbolem FL są zaprojektowane w sposób, który minimalizuje ryzyko wycieku substancji niebezpiecznych oraz zapewniają odpowiednie warunki wentylacji i zabezpieczenia. Przykładem zastosowania oznaczenia FL mogą być cysterny transportujące benzynę, rozpuszczalniki lub inne chemikalia o niskiej temperaturze zapłonu. Odpowiednie oznaczenie pojazdu nie tylko ułatwia identyfikację, ale również wpływa na procedury awaryjne, które mogą być podejmowane w razie wypadku. Długofalowe stosowanie tych standardów zwiększa bezpieczeństwo transportu niebezpiecznych materiałów, co jest kluczowe w branży logistycznej.

Pytanie 7

Przedstawiony na rysunku znak, umieszczony na środku transportu, oznacza, że przewożone są materiały

A. żrące.

B. samozapalne.

C. promieniotwórcze.

D. zakaźne.

Znak przedstawiony na zdjęciu wskazuje, że przewożone są materiały zakaźne, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa transportu oraz ochrony zdrowia publicznego. W przypadku transportu materiałów zakaźnych, zgodnie z przepisami międzynarodowymi, stosuje się specjalne oznakowania, które mają na celu informowanie o potencjalnym zagrożeniu. Oznaczenie to jest związane z klasyfikacją materiałów niebezpiecznych, określaną w przepisach takich jak Międzynarodowy Kodeks Transportu Towarów Niebezpiecznych (IMDG Code) czy Przepisy dotyczące transportu materiałów niebezpiecznych (ADR). Przykładowo, w szczególności dotyczy to substancji, które mogą powodować choroby zakaźne u ludzi lub zwierząt. W praktyce, odpowiednie oznaczenie oraz przestrzeganie procedur transportowych są niezbędne, aby zminimalizować ryzyko wypadków oraz zapewnić bezpieczeństwo pracowników i otoczenia. Dlatego ważne jest, aby osoby zajmujące się transportem tego typu materiałów były odpowiednio przeszkolone i świadome zagrożeń, jakie niesie ze sobą przewóz substancji zakaźnych.

Pytanie 8

Zanim zacznie się korzystać z urządzenia wymagającego nadzoru technicznego, osoba eksploatująca to urządzenie

A. wykonuje próby techniczne przed rozpoczęciem działania urządzenia oraz w warunkach pracy ustalonych w technicznych zasadach nadzoru technicznego i przekazuje wyniki do nadzoru technicznego

B. zgłasza na piśmie urządzenie do odpowiedniego organu jednostki nadzoru technicznego w celu uzyskania decyzji o zezwoleniu na eksploatację

C. realizuje badanie specjalne, określone w dokumentacji projektowej urządzenia lub w technicznie uzasadnionych przypadkach, na żądanie odpowiedniego organu dozoru technicznego

D. sama przeprowadza ocenę urządzenia poprzez weryfikację zgodności jego wykonania z dokumentacją oraz warunkami technicznymi nadzoru technicznego

Prawidłowa odpowiedź dotyczy obowiązku zgłoszenia urządzenia do organu właściwej jednostki dozoru technicznego przed rozpoczęciem jego eksploatacji. Zgodnie z przepisami prawa, każde urządzenie podlegające dozorowi technicznemu musi być zgłoszone w celu uzyskania decyzji zezwalającej na jego użytkowanie. Taki proces ma na celu zapewnienie, że urządzenie zostało odpowiednio sprawdzone, a jego eksploatacja nie zagrozi bezpieczeństwu osób i mienia. W praktyce oznacza to, że po zakończeniu budowy lub montażu urządzenia, eksploatujący jest zobowiązany do dostarczenia niezbędnych dokumentów, takich jak protokoły badań i odbiorów, które potwierdzają, że urządzenie spełnia wszystkie wymagania techniczne i normy bezpieczeństwa. Przykładem mogą być dźwigi, które po zainstalowaniu muszą uzyskać akceptację inspektora dozoru technicznego, zanim rozpoczną działalność. Działania te są zgodne z normami ISO oraz przepisami krajowymi, które regulują kwestie związane z bezpieczeństwem technicznym urządzeń. Właściwe zgłoszenie do dozoru technicznego to kluczowy krok w całym procesie eksploatacji, gdyż zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale także bezpieczeństwo użytkowników.

Pytanie 9

System, który ma zdolność rekonstrukcji historii transportu towarów w sieciach zaopatrzenia, zintegrowany z zapisami wskaźników określających te towary i stosowany w celu zapewnienia ich ochrony, to

A. cargo tracking

B. Electronic Data Interchange

C. traceability

D. Global Positioning System

Cargo tracking, czyli śledzenie przesyłek, to proces koncentrujący się na lokalizacji towarów w czasie rzeczywistym podczas transportu. Mimo iż cargo tracking może dostarczać informacji na temat aktualnego miejsca przebywania towarów, nie zapewnia pełnej historii ich przepływu oraz źródła pochodzenia. W przeciwieństwie do traceability, które obejmuje całościowe śledzenie towaru na każdym etapie jego życia, cargo tracking jest ograniczone do fazy transportu. Global Positioning System (GPS) to technologia umożliwiająca określanie lokalizacji obiektów na podstawie sygnałów satelitarnych, jednak sama w sobie nie dostarcza informacji o historii towaru ani o jego bezpieczeństwie. Electronic Data Interchange (EDI) to proces wymiany dokumentów biznesowych w formie elektronicznej, co może wspierać procesy w łańcuchu dostaw, ale także nie odnosi się bezpośrednio do śledzenia pochodzenia i historii towarów. Błąd w myśleniu polega na pomyleniu różnych koncepcji i ograniczeniu się do jednego aspektu zarządzania łańcuchem dostaw, co prowadzi do uproszczonego postrzegania problematyki. W kontekście bezpieczeństwa i jakości towarów, traceability odgrywa kluczową rolę, ponieważ umożliwia dokładne monitorowanie wszelkich kontrowersji oraz zapewnia transparentność w procesie dostaw.

Pytanie 10

Przedstawiony znak, umieszczony na ładunku, oznacza substancję

A. drażniącą.

B. trującą.

C. bardzo toksyczną.

D. niebezpieczną dla środowiska.

Znak przedstawiony na ładunku to międzynarodowy symbol oznaczający substancje niebezpieczne dla środowiska, co jest zgodne z przepisami ADR (Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych). Symbol ten, przedstawiający martwą rybę i drzewo, wskazuje na potencjalne zagrożenie dla organizmów wodnych oraz ekosystemów lądowych. W praktyce, oznaczenie to jest kluczowe dla transportu substancji chemicznych, aby zapewnić bezpieczeństwo nie tylko ludzi, ale i środowiska naturalnego. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest konieczność odpowiedniego oznaczania zbiorników z chemikaliami, które mogą być szkodliwe w przypadku przypadkowego uwolnienia do wód gruntowych czy rzek. Zgodnie z normą ISO 14001 dotyczącą systemów zarządzania środowiskowego, przedsiębiorstwa powinny identyfikować i oceniać wpływ swoich działań na środowisko, co podkreśla znaczenie odpowiedniego oznaczenia substancji niebezpiecznych.

Pytanie 11

Podmiot transportowy wykonujący przewóz towarów niebezpiecznych z Warszawy do Berlina za pomocą transportu drogowego stosuje się do regulacji zawartych w umowie

A. ATP

B. ADR

C. ATA

D. ADN

Odpowiedź ADR jest dobra, bo mówi o tym, jak transportować niebezpieczne rzeczy w Europie. Ta umowa mówi, co trzeba zrobić z materiałami niebezpiecznymi, czyli jak je klasyfikować, pakować, oznaczać i jakie dokumenty mieć. To bardzo ważne, żeby wszystko było bezpieczne podczas transportu. Na przykład, jak przewozimy chemikalia, takie jak kwasy czy coś łatwopalnego, to przewoźnik musi pamiętać o odpowiednim oznakowaniu auta i mieć dokumenty przewozowe. Jak coś się stanie, to znajomość ADR pomaga lepiej sobie radzić w kryzysowych sytuacjach. Dlatego ogólnie ta wiedza o ADR jest niezbędna dla wszystkich, którzy zajmują się przewozem niebezpiecznych materiałów.

Pytanie 12

Przedstawiona nalepa umieszczona na cysternie informuje, że jest w niej przewożony materiał

A. samozapalny.

B. żrący.

C. wybuchowy.

D. ciekły zapalny.

Odpowiedź samozapalny jest prawidłowa, ponieważ nalepa przedstawiona na cysternie wskazuje na materiał klasy 4 według systemu ADR. Materiały samozapalne to substancje, które mogą zapalić się samodzielnie w wyniku kontaktu z powietrzem w normalnych warunkach. Przykłady takich materiałów obejmują niektóre metale, jak magnez czy sód, które są szczególnie niebezpieczne podczas transportu. Klasa 4 obejmuje również materiały, które w kontakcie z wodą wydzielają gazy zapalne, co czyni je szczególnie ryzykownymi w przypadku transportu. Zastosowanie odpowiednich środków ostrożności, takich jak właściwe oznakowanie cystern, jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu tych substancji. Zgodnie z zasadami ADR, przewoźnicy są zobowiązani do stosowania dopełniających środków bezpieczeństwa, co przekłada się na praktyki takie jak szkolenia dla personelu oraz regularne kontrole stanu technicznego pojazdów.

Pytanie 13

Każdy środek transportu przewożący substancje niebezpieczne powinien być zaopatrzony w podstawowy zestaw ratunkowy, który zawiera

A. klin pod koła, dwa znaki ostrzegawcze stojące, kamizelkę ostrzegawczą, okulary i rękawice ochronne dla każdego członka załogi oraz przynajmniej jedną latarkę

B. klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze, co najmniej dwie kamizelki ostrzegawcze oraz latarkę dla każdego członka załogi

C. co najmniej jeden klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze oraz dla każdego członka załogi: kamizelka ostrzegawcza, rękawice ochronne, okulary ochronne i latarka

D. dwa kliny pod koła, znak ostrzegawczy stojący, kamizelkę ostrzegawczą, rękawice oraz okulary ochronne dla każdego członka załogi

Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z regulacjami dotyczącymi transportu materiałów niebezpiecznych każdy pojazd powinien być wyposażony w odpowiedni sprzęt awaryjny, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno kierowcy, jak i otoczeniu. Wymagania te są określone w przepisach krajowych oraz międzynarodowych, takich jak Konwencja ADR (umowa dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych). Elementy takie jak co najmniej jeden klin pod koła, dwa znaki ostrzegawcze, a także kamizelka ostrzegawcza, rękawice ochronne, okulary ochronne oraz latarka dla każdego członka załogi są niezbędne do ograniczenia ryzyka w przypadku wypadku lub awarii. Na przykład, kliny pod koła zapobiegają niekontrolowanemu toczonemu się pojazdu, a znaki ostrzegawcze informują innych użytkowników drogi o potencjalnym zagrożeniu. Dodatkowo, odzież ochronna i latarki są kluczowe w sytuacjach awaryjnych, gdzie wymagana jest szybka reakcja i ochrona zdrowia personelu. Takie podejście do bezpieczeństwa transportu materiałów niebezpiecznych jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży i zapewnia zgodność z regulacjami prawnymi.

Pytanie 14

Pojazdy przeznaczone do transportu materiałów niebezpiecznych mogą być złożone

A. z dwóch naczep.

B. z dwóch przyczep.

C. z jednej naczepy lub jednej przyczepy.

D. z jednej naczepy oraz jednej przyczepy.

Odpowiedzi, które sugerują użycie dwóch naczep lub dwóch przyczep, są niepoprawne, ponieważ nie respektują one regulacji związanych z transportem materiałów niebezpiecznych. Zgodnie z przepisami ADR, transport takich substancji powinien odbywać się w sposób maksymalnie bezpieczny, co oznacza, że ograniczenie liczby pojazdów jest kluczowe dla redukcji ryzyka. Użycie dwóch naczep mogłoby prowadzić do trudności w zarządzaniu ładunkiem i zwiększać ryzyko niekontrolowanego uwolnienia substancji niebezpiecznych w przypadku wypadku. Dodatkowo, zastosowanie dwóch przyczep w transporcie materiałów niebezpiecznych jest nieefektywne i może wprowadzać dodatkowe komplikacje w kontekście przepisów dotyczących maksymalnych ładunków oraz konfiguracji pojazdów. Ponadto, dla osób pracujących w transporcie niebezpiecznych materiałów, zrozumienie i przestrzeganie norm związanych z używaniem odpowiednich pojazdów jest kluczowe nie tylko dla zgodności z prawem, ale także dla ochrony zdrowia publicznego oraz środowiska. Powszechnym błędem jest mylenie wymagań dotyczących transportu różnych typów ładunków, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze.

Pytanie 15

Przedstawiony znak umieszczony na opakowaniu transportowym informuje, że ładunek nie powinien być

A. przemieszczany przez toczenie.

B. podnoszony.

C. zaczepiany hakami.

D. otwierany.

Poprawna odpowiedź, czyli "przemieszczany przez toczenie", jest zgodna z oznaczeniem przedstawionym na opakowaniu transportowym. Znak ten informuje o tym, że ładunek nie powinien być toczony, co jest kluczowe dla jego integralności i bezpieczeństwa. Toczenie może prowadzić do uszkodzeń mechanicznych, które mogą nie być widoczne na pierwszy rzut oka, ale mogą znacząco wpłynąć na skuteczność i jakość transportu. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest transport materiałów delikatnych, takich jak szkło czy elektronika, gdzie nawet niewielkie uszkodzenie może skutkować dużymi stratami finansowymi. W branży transportowej kluczowe jest przestrzeganie oznaczeń i standardów, takich jak te określone w normach ISO, które sugerują odpowiednie metody obsługi ładunków. Użycie odpowiednich technik, takich jak podnoszenie z użyciem wózków widłowych, zamiast toczenia, jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa pracy.

Pytanie 16

Jakie są zasady ogólne dotyczące ruchu drogowego w transporcie samochodowym?

A. Konwencja berneńska

B. Konwencja warszawska

C. Konwencja wiedeńska

D. Konwencja helsińska

Konwencja Wiedeńska, przyjęta w 1968 roku, reguluje zasady ruchu drogowego w krajach, które ją ratyfikowały. Jej celem jest zapewnienie jednolitych zasad bezpieczeństwa na drogach oraz ułatwienie międzynarodowego transportu drogowego. W konwencji tej określono m.in. zasady dotyczące zachowań kierowców, oznakowania dróg, sygnałów świetlnych oraz ograniczeń prędkości. Dzięki tym standardom, kierowcy podróżujący między krajami są w stanie lepiej dostosować się do lokalnych przepisów, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa na drogach. Na przykład, w krajach stosujących konwencję, kierowcy powinni stosować się do oznaczeń dotyczących pierwszeństwa przejazdu, co minimalizuje ryzyko wypadków. Warto również zauważyć, że konwencja ta jest fundamentem dla rozwoju krajowych przepisów ruchu drogowego, co wpływa na harmonizację przepisów w Europie i poza nią.

Pytanie 17

Jakie umowy dotyczą międzynarodowego transportu materiałów niebezpiecznych w transporcie drogowym?

A. RID i ADR

B. ADN i IMDG

C. ADR i ADN

D. ICAO i ADN

Odpowiedź RID i ADR jest prawidłowa, ponieważ te dwa regulacje są kluczowymi elementami w międzynarodowym transporcie materiałów niebezpiecznych drogą lądową. RID, czyli Regulamin dotyczący międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych w transporcie kolejowym, oraz ADR, czyli Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych drogą lądową, określają wymogi dotyczące klasyfikacji, pakowania, oznakowania oraz dokumentacji przesyłek. Przykładowo, jeśli firma transportowa zajmuje się przewozem chemikaliów niebezpiecznych, musi stosować się do przepisów ADR dotyczących odpowiednich oznaczeń na pojazdach i dokumentacji transportowej. Dodatkowo, oba regulaminy kładą duży nacisk na bezpieczeństwo, co jest niezwykle istotne w kontekście ochrony zdrowia publicznego i środowiska. Praktyczne zastosowanie tych regulacji jest niezbędne dla firm transportowych, aby uniknąć sankcji prawnych oraz zapewnić bezpieczeństwo podczas przewozu materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 18

Którą naklejkę ADR należy umieścić na opakowaniu transportowym zawierającym materiały wytwarzające w kontakcie z wodą gazy zapalne?

A. Naklejkę 1.

B. Naklejkę 4.

C. Naklejkę 3.

D. Naklejkę 2.

Wybór naklejki 3 jest poprawny, ponieważ oznaczenie to jest przeznaczone dla substancji, które w kontakcie z wodą generują gazy łatwopalne. W praktyce oznaczenia te są kluczowe dla bezpieczeństwa transportu materiałów niebezpiecznych. Zgodnie z przepisami ADR (Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego transportu drogowego towarów niebezpiecznych), każda substancja klasyfikowana jako łatwopalna oraz reagująca z wodą musi być odpowiednio oznaczona, aby zminimalizować ryzyko wypadków w trakcie transportu. Naklejka 3, w kolorze czerwonym, informuje o zagrożeniu pożarowym, które może wystąpić, gdy substancje te znajdą się w kontakcie z wodą. Przykładem takich substancji mogą być niektóre metale alkaliczne oraz ich związki, które w reakcji z wodą uwalniają wodór i powodują eksplozje. Zastosowanie odpowiednich oznaczeń jest niezbędne zarówno w transporcie krajowym, jak i międzynarodowym, co podkreśla znaczenie przestrzegania standardów ADR dla zapewnienia bezpieczeństwa.

Pytanie 19

Jakim aktem prawnym są uregulowane przewozy towarów niebezpiecznych w transporcie wodnym śródlądowym?

A. konwencja ADR

B. umowa ADN

C. kodeks IMDG

D. regulamin RID

Umowa ADN (Accord européen relatif au transport international des marchandises dangereuses par voies navigables intérieures) jest kluczowym aktem prawnym regulującym przewozy ładunków niebezpiecznych w transporcie wodnym śródlądowym. Została przyjęta w celu zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska naturalnego w trakcie transportu towarów, które mogą stanowić zagrożenie. Umowa ADN obejmuje szczegółowe przepisy dotyczące klasyfikacji, pakowania, oznakowania oraz dokumentacji przewozowej towarów niebezpiecznych. Przykłady zastosowania umowy ADN można znaleźć w praktyce transportowej, gdzie firmy zajmujące się przewozem substancji chemicznych muszą dostosować swoje procedury do wymogów umowy, aby uniknąć kar i zapewnić bezpieczeństwo podczas transportu. Przestrzeganie zasad zawartych w umowie ADN jest także kluczowe w kontekście międzynarodowym, gdzie transport wodny łączy różne kraje i ich przepisy dotyczące transportu. Zastosowanie umowy ADN wpływa na poprawę standardów bezpieczeństwa w branży oraz na zminimalizowanie ryzyka wypadków związanych z przewozem towarów niebezpiecznych.

Pytanie 20

Przewozy międzynarodowe drogowe dla towarów niebezpiecznych regulowane są przez Umowę

A. ATP

B. AETR

C. ADR

D. CMR

Umowa ADR (Accord européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route) jest kluczowym dokumentem regulującym międzynarodowy transport drogowy towarów niebezpiecznych. Została opracowana przez Organizację Narodów Zjednoczonych i jest szeroko stosowana w Europie. ADR definiuje kategorie towarów niebezpiecznych oraz szczegółowe wymagania dotyczące ich pakowania, transportu, oznakowania i dokumentacji. Na przykład, podczas transportu substancji chemicznych, takich jak kwasy czy materiały wybuchowe, pojazdy muszą być odpowiednio oznakowane, a kierowcy powinni przejść specjalne szkolenia. W praktyce, przedsiębiorstwa zajmujące się transportem muszą przestrzegać przepisów ADR, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas przewozu, zmniejszyć ryzyko wypadków oraz odpowiedzialność prawną. Zrozumienie ADR jest niezbędne dla wszystkich operatorów transportu drogowego oraz managerów logistyki zajmujących się towarami niebezpiecznymi.

Pytanie 21

Zgodnie z przedstawionym fragmentem umowy ADR przewoźnik powinien dostarczyć załodze pojazdu przewożącego materiały niebezpieczne instrukcje pisemne stanowiące pomoc w razie zaistnienia wypadku podczas przewozu. Kierowcy powinni się z nią zapoznać

Fragment Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR)

Tom II Część 5 Procedury nadawcze

Dział 5.4 Dokumentacja

5.4.3 Instrukcje pisemne

5.4.3.1 W kabinie kierowcy, w miejscu łatwo dostępnym, powinny być przewożone instrukcje pisemne (...), stanowiące pomoc w razie zaistnienia wypadku podczas przewozu.

5.4.3.2 Przed rozpoczęciem przewozu przewoźnik powinien dostarczyć załodze pojazdu instrukcje sporządzone w języku(-ach), które każdy członek załogi pojazdu może przeczytać i zrozumieć przed rozpoczęciem przewozu. Przewoźnik powinien zapewnić, aby każdy członek załogi pojazdu, którego to dotyczy, rozumiał instrukcje i potrafił je prawidłowo wykonywać.

5.4.3.3 Przed rozpoczęciem przewozu, członkowie załogi pojazdu powinni dowiedzieć się jakie towary niebezpieczne są załadowane oraz sprawdzić w instrukcjach pisemnych, jakie czynności powinny być podjęte w razie zaistnienia wypadku lub zagrożenia.

A. po zaistniałym wypadku drogowym.

B. przed wyjazdem z ładunkiem w trasę.

C. przed przekazaniem ładunku odbiorcy.

D. po dostarczeniu ładunku odbiorcy.

Odpowiedź "przed wyjazdem z ładunkiem w trasę" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Umową ADR, przewoźnik ma obowiązek dostarczenia instrukcji pisemnych załodze pojazdu przed rozpoczęciem transportu materiałów niebezpiecznych. To kluczowy element zapewniający bezpieczeństwo zarówno dla kierowców, jak i dla innych uczestników ruchu drogowego. Przygotowanie przed wyjazdem pozwala załodze nie tylko na zapoznanie się z potencjalnymi zagrożeniami związanymi z przewożonym ładunkiem, ale również na przyswojenie procedur działania w przypadku wystąpienia wypadku. W praktyce oznacza to, że kierowcy powinni mieć czas na zrozumienie wszystkich instrukcji, co może wpłynąć na ich reakcję w sytuacjach kryzysowych. Ponadto, zgodność z wymogami ADR nie tylko minimalizuje ryzyko wypadków, ale również chroni firmę przed konsekwencjami prawnymi związanymi z niewłaściwym przewozem materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 22

Przedstawiony piktogram wskazujący rodzaj zagrożenia dla zdrowia oznacza działanie

A. drażniące na oczy.

B. uczulające na drogi oddechowe.

C. uczulające na skórę.

D. drażniące na skórę.

Wybór odpowiedzi sugerujących, że substancje te są drażniące na skórę, uczulające na skórę lub drażniące na oczy, wskazuje na nieporozumienie dotyczące symboliki piktogramów oraz ich zastosowania w kontekście ochrony zdrowia. Substancje drażniące na skórę mogą powodować podrażnienia, które są jednak związane z bezpośrednim kontaktem ze skórą, a nie z inhalacją, co jest kluczowe w kontekście piktogramu wskazującego na zagrożenia dla dróg oddechowych. Uczulenie na skórę, które może być wynikiem kontaktu z niektórymi substancjami chemicznymi, również nie odpowiada wizualnemu przekazowi piktogramu, który dotyczy reakcji alergicznych związanych z układem oddechowym. Wybór opcji drażniącej na oczy również jest błędny, ponieważ piktogram nie dotyczy problemów z oczami, lecz z drogami oddechowymi. Błędne zrozumienie tych symboli może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w tym do wystąpienia astmy zawodowej czy innych schorzeń układu oddechowego. Ważne jest, aby każdy pracownik miał świadomość oznaczeń chemicznych oraz ich implikacji zdrowotnych, co jest istotne dla przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy.

Pytanie 23

W przedstawionej instrukcji określono niezbędne wyposażenie środków transportu drogowego przewożących

Fragment instrukcji dotyczącej wyposażenia środków transportu drogowego
W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie: - klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół; - dwa stojące znaki ostrzegawcze; - płyn do płukania oczu; oraz dla każdego członka załogi pojazdu - kamizelka ostrzegawcza; - przenośne urządzenie oświetleniowe; - para rękawic ochronnych; - ochrona oczu. Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas materiałów: - maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1; - łopata; - osłona otworów kanalizacyjnych; - pojemnik do zbierania pozostałości.

Fragment instrukcji dotyczącej wyposażenia środków transportu drogowego

W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie:
- klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej
masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół;
- dwa stojące znaki ostrzegawcze;
- płyn do płukania oczu;
oraz dla każdego członka załogi pojazdu
- kamizelka ostrzegawcza;
- przenośne urządzenie oświetleniowe;
- para rękawic ochronnych;
- ochrona oczu.
Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas materiałów:
- maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce
transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1;
- łopata;
- osłona otworów kanalizacyjnych;
- pojemnik do zbierania pozostałości.

A. materiały szybko psujące się.

B. dzieła sztuki.

C. materiały niebezpieczne.

D. żywe zwierzęta.

Odpowiedź "materiały niebezpieczne" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi transportu drogowego, środki transportu przewożące materiały niebezpieczne muszą być wyposażone w specjalne elementy ochronne, które zapewniają bezpieczeństwo załogi oraz otoczenia. W praktyce oznacza to, że pojazdy transportujące substancje chemiczne, takie jak gazy trujące czy substancje toksyczne, są zobowiązane do posiadania wyposażenia, które minimalizuje ryzyko wypadków i chroni przed konsekwencjami ewentualnych wycieków. Przykłady standardów, które regulują te kwestie, to Międzynarodowy Kod Transportu Towarów Niebezpiecznych (IMDG) oraz przepisy krajowe, które często są oparte na unijnych dyrektywach. Wymogi te obejmują m.in. noszenie kamizelek ostrzegawczych przez personel, korzystanie z masek ochronnych oraz zapewnienie odpowiedniego oznakowania pojazdu. Takie środki są kluczowe dla zarządzania ryzykiem i ochrony zdrowia publicznego, co czyni je niezbędnymi w branży transportowej.

Pytanie 24

Przedstawiona nalepka ADR umieszczona na opakowaniu informuje, że znajduje się w nim

A. materiał stały zapalny.

B. materiał ciekły zapalny.

C. gaz palny.

D. gaz niepalny i nietrujący.

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ nalepka ADR z numerem 2 na zielonym tle wskazuje na gazy niepalne i nietrujące, czyli klasę 2.2 według klasyfikacji ADR. Gazy te, nie będąc palnymi, nie stwarzają ryzyka pożaru w normalnych warunkach transportu, co czyni je mniej niebezpiecznymi w porównaniu do gazów palnych, które są klasyfikowane jako 2.1. Przykłady gazów niepalnych to azot, dwutlenek węgla czy argon, które są powszechnie stosowane w wielu przemysłach, w tym w medycynie i przemyśle spożywczym. Zrozumienie klasyfikacji gazów i odpowiednich oznaczeń ADR jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w transporcie. Umożliwia to pracownikom identyfikację potencjalnych zagrożeń i podejmowanie odpowiednich działań w przypadku incydentów. Ważne jest również przestrzeganie przepisów dotyczących transportu materiałów niebezpiecznych, aby zminimalizować ryzyko wypadków.

Pytanie 25

Międzynarodowy kodeks IMDGC zawiera szczegółowe regulacje dotyczące transportu ładunków niebezpiecznych w transporcie

A. powietrznym

B. morskim

C. samochodowym

D. kolejowym

Przewóz ładunków niebezpiecznych odbywa się też innymi środkami transportu, jak pociągi czy samochody, ale nie mogą być one regulowane przez kodeks IMDG. Ten kodeks dotyczy tylko transportu morskiego, a inne formy mają swoje własne przepisy. Na przykład, transport kolejowy ma swoje zasady, które są w dokumentach RID, a transport drogowy to już regulują przepisy ADR. Dla transportu powietrznego istotny jest dokument IATA DGR. Więc jeśli ktoś myśli, że kodeks IMDG obejmuje transport kolejowy czy drogowy, to widać, że nie rozumie podziału regulacji w tej kwestii. Każda z tych form transportu ma swoje konkretne wymagania, które trzeba znać i stosować, żeby przewóz był bezpieczny.

Pytanie 26

Zasady oznaczania oraz warunki transportu materiałów niebezpiecznych przy użyciu kolejnictwa regulują przepisy

A. AGN

B. IMDG

C. RID

D. IATA/DGR

RID, czyli Regulamin międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych koleją, jest kluczowym dokumentem regulującym oznakowanie oraz warunki przewozu materiałów niebezpiecznych w transporcie kolejowym. Przepisy te obejmują szeroki zakres zagadnień, w tym klasyfikację substancji, ich pakowanie, a także wymagania dotyczące dokumentacji transportowej. Na przykład, RID określa, jakie symbole i znaki ostrzegawcze należy stosować na wagonach transportujących materiały niebezpieczne, co jest istotne dla bezpieczeństwa zarówno pracowników, jak i społeczności otaczających linie kolejowe. W praktyce, zastosowanie RID pozwala na ujednolicenie procedur w międzynarodowym transporcie kolejowym, co ułatwia współpracę między różnymi krajami oraz operatorami logistycznymi. Dobrą praktyką jest także regularne szkolenie pracowników w zakresie aktualnych przepisów RID, co zapewnia zgodność z obowiązującymi normami i minimalizuje ryzyko wypadków związanych z transportem niebezpiecznych towarów.

Pytanie 27

Funkcja „Eco-Driving” w systemie Satelitarnego Monitorowania Pojazdów pozwala na

A. organizację tras przejazdu pojazdu

B. czas oczekiwania w punkcie załadunku

C. rozliczenie czasu pracy kierowcy

D. obserwację stylu jazdy kierowcy

Odpowiedź, że Eco-Driving w Satelitarnym Monitorowaniu Pojazdów umożliwia monitorowanie stylu jazdy kierowcy, jest prawidłowa, ponieważ ta funkcja koncentruje się na analizie zachowań kierowców w czasie rzeczywistym. Eco-Driving to zestaw praktyk i technologii mających na celu poprawę efektywności paliwowej oraz redukcję emisji spalin. Monitorowanie stylu jazdy pozwala na identyfikację nieefektywnych nawyków, takich jak gwałtowne przyspieszanie, hamowanie czy zbyt wysokie prędkości, co ma kluczowe znaczenie dla optymalizacji kosztów operacyjnych floty. Przykładowo, systemy Eco-Driving mogą generować raporty dotyczące zachowań kierowców, które mogą być użyte do szkolenia w zakresie bardziej ekologicznych technik jazdy. Wdrożenie takich praktyk nie tylko wspiera cele zrównoważonego rozwoju, ale także przyczynia się do obniżenia kosztów paliwa oraz poprawy bezpieczeństwa na drogach. W kontekście branżowym, wiele firm transportowych wprowadza te systemy zgodnie z zaleceniami organizacji ekologicznych oraz standardami ISO 14001, które promują zarządzanie środowiskowe.

Pytanie 28

Przedstawiona plakietka ustala datę przeglądu

A. konserwatorskiego.

B. okręgowej stacji kontroli pojazdów.

C. inspektora transportu drogowego.

D. inspektora dozoru technicznego.

Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Plakietka, którą widzisz na zdjęciu, jest związana z Urzędem Dozoru Technicznego (UDT), którego głównym zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa urządzeń technicznych. Inspektorzy UDT przeprowadzają regularne przeglądy i kontrole, aby upewnić się, że urządzenia spełniają wymogi bezpieczeństwa oraz normy techniczne. Plakietka zawiera informacje o dacie następnego przeglądu, co jest istotne dla użytkowników urządzeń, aby mogli planować ich eksploatację i zapewnić ciągłość bezpieczeństwa. W praktyce oznacza to, że korzystając z urządzeń, które mają ważne badania UDT, minimalizujesz ryzyko awarii i wypadków. Niezastosowanie się do tych przepisów może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zagrożenia dla zdrowia i życia ludzi. W związku z tym, regularne przeglądy i przestrzeganie zaleceń UDT są kluczowe w każdej branży, która korzysta z urządzeń technicznych.

Pytanie 29

Przedstawiona naklejka ADR, umieszczona na opakowaniu transportowym informuje, że zawarty w nim ładunek jest substancją

A. żrącą.

B. zakaźną.

C. promieniotwórczą.

D. trującą.

Naklejka ADR, którą widzisz, to znak ostrzegawczy dla substancji zakaźnych, co jest potwierdzone obecnością symbolu biohazardu oraz numeru 6. W klasyfikacji ADR, substancje zakaźne są zdefiniowane jako materiały, które mogą powodować zarażenie ludzi lub zwierząt. Znajomość tych oznaczeń jest kluczowa w logistyce i transporcie materiałów niebezpiecznych, ponieważ niewłaściwe obchodzenie się z takimi ładunkami może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Przykładem zastosowania wiedzy o substancjach zakaźnych jest transport materiałów medycznych, takich jak próbki krwi, które wymagają szczególnej ostrożności i odpowiednich środków bezpieczeństwa. Pracownicy transportu muszą być przeszkoleni w zakresie identyfikacji, klasyfikacji oraz odpowiedniego reagowania na incydenty związane z takimi substancjami. Właściwe oznakowanie i przestrzeganie standardów ADR są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno w trakcie transportu, jak i w przypadku wszelkich awarii lub incydentów.

Pytanie 30

Transport, który wymaga specjalistycznego pojazdu, odpowiednich oznaczeń, przeszkolenia kierowcy oraz pisemnej instrukcji dla niego, to przewóz

A. ładunków dłużycowych

B. ładunków w kontenerach

C. żywych zwierząt

D. materiałów niebezpiecznych

Odpowiedź "materiałów niebezpiecznych" jest prawidłowa, ponieważ transport takich materiałów wymaga szczególnych środków ostrożności oraz specjalistycznego przygotowania. Przewóz materiałów niebezpiecznych, zgodnie z Międzynarodowymi Przepisami Transportu Drogowego Materiałów Niebezpiecznych (ADR), obliguje przewoźników do używania taboru przystosowanego do transportu substancji, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, życia lub środowiska. Przykłady materiałów niebezpiecznych obejmują chemikalia, substancje łatwopalne, toksyczne gazy oraz materiały radioaktywne. Każdy pracownik zaangażowany w ten proces, w tym kierowcy, musi przejść specjalistyczne szkolenie oraz otrzymać pisemną instrukcję, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas transportu. Użycie odpowiednich oznakowań na pojeździe jest również wymogiem, aby informować innych uczestników ruchu o przewożonych substancjach. Przestrzeganie tych zasad nie tylko minimalizuje ryzyko wypadków, ale także jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co zapewnia profesjonalny i odpowiedzialny transport.

Pytanie 31

Jak często przeprowadza się badanie techniczne ciągnika siodłowego w stacji diagnostycznej?

A. Co sześć miesięcy

B. Raz na trzy lata

C. Raz na dwa lata

D. Raz na rok

Badanie techniczne ciągnika siodłowego w stacji kontroli pojazdów jest obowiązkowe raz w roku. Jest to zgodne z przepisami określonymi w Ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym oraz w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury. Regularne kontrole techniczne mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz minimalizacji ryzyka awarii pojazdów. Każde badanie techniczne obejmuje szereg testów, które mają na celu ocenę stanu technicznego pojazdu, w tym układu hamulcowego, oświetlenia, zawieszenia oraz emisji spalin. Przykładowo, niewłaściwy stan układu hamulcowego może prowadzić do poważnych wypadków drogowych, dlatego tak istotne jest, aby ciągniki siodłowe były regularnie kontrolowane przez wykwalifikowanych specjalistów. Warto również pamiętać, że niedopełnienie obowiązku wykonania badania technicznego może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi, w tym mandatami oraz zakazami w ruchu.

Pytanie 32

Na podstawie fragmentu umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) ustal, kto jest odpowiedzialny za wydanie przewoźnikowi towarów niebezpiecznych dopuszczonych do przewozu zgodnie z ADR.

Dział 1.4
Obowiązki głównych uczestników przewozu

1.1. Nadawca towarów niebezpiecznych zobowiązany jest dostarczyć do przewozu tylko takie przesyłki, które spełniają wymagania ADR, a także:

— upewnić się, że towary niebezpieczne są sklasyfikowane i dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— zaopatrzyć przewoźnika w wymagane dokumenty przewozowe oraz dokumenty towarzyszące (zezwolenia, dopuszczenia, powiadomienia, świadectwa itd.);

— używać wyłącznie opakowań, które są dopuszczone i odpowiednie do przewozu danych materiałów oraz posiadają oznakowanie wymagane przez ADR.

2.1. Przewoźnik powinien w szczególności:

— upewnić się, że towary niebezpieczne przeznaczone do przewozu są dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— sprawdzić wzrokowo, czy pojazdy i ładunek nie mają oczywistych wad oraz czy nie występują wycieki lub nieszczelności, braki w wyposażeniu, itp.;

— sprawdzić, czy pojazdy nie są nadmiernie załadowane;

— upewnić się, że na pojazdach umieszczone zostało wymagane oznakowanie i nalepki ostrzegawcze;

— upewnić się, że w pojeździe znajduje się wyposażenie wymienione w pisemnych instrukcjach dla kierowcy.

3.1. Załadowca powinien w szczególności:

— wydać przewoźnikowi towary niebezpieczne tylko w przypadku, gdy są one dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— postępować zgodnie z przepisami szczególnymi dotyczącymi załadunku i manipulowania ładunkiem podczas załadunku towarów niebezpiecznych do pojazdu oraz dużego i małego kontenera;

— po załadunku towarów niebezpiecznych do kontenera, spełnić wymagania dotyczące oznakowania.

4.1. Pakujący powinien stosować się w szczególności do:

— wymagań dotyczących warunków pakowania, w tym pakowania razem; oraz

— wymagań dotyczących oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, w przypadku, gdy przygotowuje sztuki przesyłki do przewozu.

A. Przewoźnik.

B. Załadowca.

C. Nadawca.

D. Pakujący.

Zgadza się, odpowiedzialność za wydanie przewoźnikowi towarów niebezpiecznych zgodnie z umową ADR spoczywa na załadowcy. Załadowca ma kluczowe zadanie, aby upewnić się, że wszystkie towary, które zamierza wydać, są zgodne z przepisami ADR. Oznacza to, że towary muszą być odpowiednio sklasyfikowane, oznakowane i pakowane, aby zminimalizować ryzyko podczas transportu. Przykładem praktycznym jest sytuacja, w której załadowca przed wydaniem towaru zobowiązany jest do sprawdzenia, czy materiały niebezpieczne posiadają odpowiednie dokumenty przewozowe, takie jak świadectwa zgodności z ADR. Dodatkowo, załadowca powinien mieć odpowiednią wiedzę na temat przepisów dotyczących transportu materiałów niebezpiecznych i współpracować z przewoźnikiem w zakresie bezpieczeństwa transportu. Wszelkie nieprawidłowości w procesie wydania towarów mogą prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych, a także stwarzać zagrożenie dla zdrowia ludzi oraz środowiska.

Pytanie 33

Znak "X" umieszczony przed numerem niebezpieczeństwa na tablicy ADR znajdującej się na pojeździe transportującym materiały niebezpieczne oznacza, że

A. przewożone materiały niebezpieczne wchodzą w reakcję z wodą

B. zwiększa się intensywność zagrożenia podstawowego

C. nie występuje żadne dodatkowe niebezpieczeństwo

D. transportowane materiały niebezpieczne mogą być przewożone jedynie w cysternach

Znak "X" przed numerem niebezpieczeństwa na tablicy ADR oznacza, że przewożone materiały niebezpieczne reagują z wodą. Reakcja z wodą może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak wydzielanie gazów toksycznych lub wybuchowych, co czyni odpowiednie oznakowanie kluczowym elementem bezpieczeństwa transportu. Przykładami takich substancji są niektóre metale alkaliczne, jak sód, czy też niektóre kwasy, które mogą tworzyć niebezpieczne związki chemiczne w kontakcie z wodą. Zgodnie z przepisami ADR, konieczne jest, aby kierowcy oraz osoby zajmujące się transportem materials niebezpiecznych byli odpowiednio przeszkoleni i znali zasady postępowania w przypadku kontaktu tych substancji z wodą. Przestrzeganie tych standardów jest istotne nie tylko dla bezpieczeństwa osób zaangażowanych w transport, ale także dla ochrony środowiska oraz mienia.

Pytanie 34

Jakiego odcienia jest tło tablicy odblaskowej informującej ADR, która znajduje się na pojazdach transportujących materiały niebezpieczne?

A. Odcienia niebieskiego

B. Odcienia pomarańczowego

C. Odcienia białego

D. Odcienia czerwonego

Tło odblaskowej tablicy informacyjnej ADR, umieszczanej na pojazdach przewożących substancje niebezpieczne, ma kolor pomarańczowy. Jest to standardowy kolor używany w ramach regulacji międzynarodowych dotyczących transportu towarów niebezpiecznych, w tym przepisów ADR (Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych). Pomarańczowy kolor jest wyraźnie widoczny, co zwiększa bezpieczeństwo na drogach, informując innych uczestników ruchu o potencjalnie niebezpiecznych ładunkach. Przykładem zastosowania tej tablicy może być pojazd transportujący materiały wybuchowe, gdzie obecność pomarańczowego tła wskazuje na potrzebę szczególnej ostrożności. Dodatkowo, w kontekście ochrony środowiska oraz zdrowia publicznego, informacja o przewożonych substancjach jest kluczowa w przypadku wypadków, umożliwiając odpowiednim służbom szybkie i skuteczne działania. Warto również zauważyć, że pomarańczowe oznakowanie tablicy jest zgodne z globalnymi standardami, co ułatwia identyfikację substancji niebezpiecznych w różnych krajach, zapewniając jednolitą komunikację wizualną.

Pytanie 35

Jakie przepisy określają zasady transportu ładunków niebezpiecznych drogą morską?

A. IMDG-Code

B. IATA-DGR

C. RID

D. ADR

IMDG-Code, czyli Międzynarodowy Kodeks dla Transportu Morskiego Towarów Niebezpiecznych, reguluje zasady transportu ładunków niebezpiecznych drogą morską. Kodeks ten został stworzony przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) i ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska podczas przewozu takich towarów. IMDG-Code określa klasyfikację materiałów niebezpiecznych, wymagania dotyczące pakowania, znakowania oraz dokumentacji towarzyszącej transportowi. Przykład zastosowania tego kodeksu można znaleźć w przypadku transportu chemikaliów przez statki, gdzie niezbędne jest przestrzeganie zasad dotyczących ich pakowania w odpowiednie kontenery, aby zminimalizować ryzyko wypadków. Warto również zauważyć, że IMDG-Code jest regularnie aktualizowany, co pozwala na dostosowywanie przepisów do zmieniających się warunków i nowych zagrożeń. W praktyce stosowanie IMDG-Code w połączeniu z innymi regulacjami, takimi jak SOLAS (Międzynarodowa Konwencja o Bezpieczeństwie Żeglugi), stanowi kompleksowy system bezpieczeństwa dla transportu towarów niebezpiecznych na morzu.

Pytanie 36

Przy transporcie kwasu siarkowego drogami obowiązują regulacje Konwencji

A. DGR

B. IMDGC

C. RID

D. ADR

Wybór odpowiedzi innych niż 'ADR' wskazuje na nieporozumienie dotyczące regulacji transportu substancji niebezpiecznych. 'DGR', czyli 'Regulacje dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych drogą powietrzną', dotyczą transportu lotniczego, a więc nie mają zastosowania w kontekście przewozu drogowego. Użycie DGR w sytuacji transportu kwasu siarkowego może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ przepisy te nie obejmują wymogów dotyczących transportu lądowego, co może skutkować niedostosowaniem się do wymogów prawnych. 'IMDGC' odnosi się do międzynarodowego transportu koleją, co również nie jest właściwe dla transportu drogowego. Z kolei 'RID' to regulacje dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych koleją, które nie mają zastosowania w przewozach drogowych, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. W przypadku transportu kwasu siarkowego kluczowe jest stosowanie odpowiednich norm zgodnych z ADR. Wybór niewłaściwych regulacji może prowadzić do poważnych naruszeń prawa oraz zwiększenia ryzyka wypadków. W praktyce, znajomość i stosowanie odpowiednich przepisów to gwarancja bezpieczeństwa, zarówno dla kierowców, jak i dla otoczenia, a także ochrona przed konsekwencjami prawnymi wynikającymi z nieprzestrzegania regulacji.

Pytanie 37

Przedstawiony znak, umieszczony na opakowaniu transportowym, oznacza

A. "nie odwracać".

B. "nie przemieszczać przez toczenie".

C. "nie chwytać w tym miejscu".

D. "nie piętrzyć".

Odpowiedź "nie chwytać w tym miejscu" jest poprawna, ponieważ symbol umieszczony na opakowaniu transportowym jednoznacznie wskazuje na obszary, w których chwytanie może prowadzić do uszkodzenia zawartości lub samego opakowania. W praktyce, oznaczenie to jest stosowane w branży transportowej i logistycznej, aby zapewnić nie tylko bezpieczeństwo towarów, ale również efektywność procesu obsługi. Na przykład, przy transporcie delikatnych materiałów, takich jak szkło czy elektronika, niewłaściwe chwytanie może prowadzić do poważnych uszkodzeń, co generuje dodatkowe koszty. Zgodnie z międzynarodowymi standardami transportu, jak ISO 9001, właściwe oznaczenie opakowań jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka uszkodzeń. Dbanie o to, aby osoby zajmujące się obsługą towarów były świadome znaczenia takich symboli, jest elementem szkoleń BHP oraz procedur operacyjnych. Dlatego znajomość tego rodzaju oznaczeń jest istotna dla każdego pracownika branży logistycznej.

Pytanie 38

Numer UN w przypadku transportu substancji niebezpiecznych wskazuje

A. na liczbę adresatów, do których kierowany jest ładunek

B. na typ przewożonego ładunku

C. na rodzaj zagrożenia, jakie niesie przewożony materiał

D. na ilość ładunku znajdującego się w cysternie

Niepoprawne odpowiedzi sugerują, że numer UN informuje o ilości ładunku, liczbie odbiorców lub rodzaju niebezpieczeństwa, co jest mylnym podejściem do tematu transportu materiałów niebezpiecznych. Po pierwsze, numer UN nie odnosi się do ilości ładunku umieszczonego w cysternie. Ilość ta jest zazwyczaj określana przez inne dokumenty przewozowe, takie jak list przewozowy czy deklaracja towaru. Nie ma bezpośredniego związku pomiędzy numerem UN a objętością transportowanej substancji, co może prowadzić do błędnych wniosków o bezpieczeństwie transportu. Po drugie, stwierdzenie, że numer UN informuje o liczbie odbiorców, jest również nieprawdziwe. Transport materiałów niebezpiecznych jest regulowany przepisami, które wymagają, żeby informacje o odbiorcach były zawarte w innych dokumentach, a nie w numerze UN. Ponadto, interpretacja numeru UN jako wskazania rodzaju niebezpieczeństwa, jakie stwarza przewożony materiał, jest myląca. Chociaż numer UN jest powiązany z rodzajem niebezpieczeństwa, jego główną funkcją jest jednoznaczna identyfikacja substancji, a nie klasyfikacja zagrożeń. Właściwe zrozumienie, że numer UN identyfikuje substancję, jest kluczowe dla bezpieczeństwa oraz zgodności z międzynarodowymi standardami, zwłaszcza w kontekście szkoleń i procedur bezpieczeństwa w branży transportowej.

Pytanie 39

Zgodnie z fragmentem ustawy Prawo o ruchu drogowym, w okresie niedostatecznej widoczności na najbardziej wystającej do tyłu, z tyłu pojazdu, krawędzi ładunku, umieszcza się

Art. 61. 9. Ustala się następujące oznakowanie ładunku:
1) ładunek wystający z przodu pojazdu oznacza się chorągiewką barwy pomarańczowej lub dwoma białymi i dwoma czerwonymi pasami, tak aby były widoczne z boków i z przodu pojazdu, a w okresie niedostatecznej widoczności ponadto światłem białym umieszczonym na najbardziej wystającej do przodu części ładunku;
2) ładunek wystający z boku pojazdu oznacza się chorągiewką barwy pomarańczowej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku, a ponadto w okresie niedostatecznej widoczności białym światłem odblaskowym skierowanym do przodu oraz czerwonym światłem i czerwonym światłem odblaskowym skierowanym do tyłu; światła te nie powinny znajdować się w odległości większej niż 40 cm od najbardziej wystającej krawędzi ładunku; jeżeli długość wystającego z boku ładunku, mierzona wzdłuż pojazdu, przekracza 3 m, to chorągiewkę i światła umieszcza się odpowiednio przy przedniej i tylnej części ładunku;
3) ładunek wystający z tyłu pojazdu oznacza się pasami białymi i czerwonymi umieszczonymi bezpośrednio na ładunku lub na tarczy na jego tylnej płaszczyźnie albo na zawieszonej na końcu ładunku bryle geometrycznej (np. stożku, ostrosłupie); widoczna od tyłu łączna powierzchnia pasów powinna wynosić co najmniej 1.000 cm², przy czym nie może być mniej niż po dwa pasy każdej barwy; ponadto w okresie niedostatecznej widoczności na najbardziej wystającej do tyłu krawędzi ładunku umieszcza się czerwone światło i czerwone światło odblaskowe; przy przewozie drewna długiego zamiast oznakowania pasami białymi i czerwonymi dopuszcza się oznakowanie końca ładunku chorągiewką lub tarczą barwy pomarańczowej;
4) ładunek wystający z tyłu samochodu osobowego lub przyczepy ciągniętej przez samochód osobowy może być oznaczony chorągiewką barwy czerwonej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku.

A. chorągiewkę barwy pomarańczowej, czerwone światło i białe światłe odblaskowe.

B. pasy czarne i czerwone.

C. pasy białe i czerwone, czerwone światło i czerwone światło odblaskowe.

D. chorągiewkę barwy białej.

Zgodnie z Art. 61. ust. 9 pkt 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym, dla zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu drogowym w przypadku załadunku wystającego z tyłu pojazdu, istotne jest odpowiednie oznakowanie. Odpowiedź, która wskazuje na zastosowanie pasów białych i czerwonych, a także czerwonego światła oraz czerwonego światła odblaskowego, jest zgodna z tym przepisem. Pasy białe i czerwone powinny być umieszczone w sposób widoczny na ładunku lub na tarczy na tylnej płaszczyźnie. Czerwone światło oraz światło odblaskowe mają na celu zwiększenie widoczności pojazdu oraz ładunku, co jest kluczowe w sytuacjach o niedostatecznej widoczności, takich jak zmrok, mgła czy opady atmosferyczne. Przykładem z praktyki może być transport długich elementów, takich jak rury czy belki, które wystają poza obrys pojazdu. W takich przypadkach, odpowiednie oznakowanie jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również standardem bezpieczeństwa, który chroni innych uczestników ruchu.

Pytanie 40

Przedstawiony znak, umieszczany na opakowaniach transportowych, oznacza

A. "góra nie przewracać".

B. "tu zakładać zawiesia".

C. "podnosić bezpośrednio za ładunek".

D. "tu chwytać".

Znak przedstawiony na opakowaniach transportowych, który wskazuje na konieczność przechowywania i transportowania ładunku w określonej pozycji, odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa zarówno towaru, jak i osób zajmujących się jego obsługą. Oznaczenie "góra nie przewracać" jest międzynarodowym symbolem stosowanym w logistyce i transporcie, który informuje, że opakowanie powinno być eksponowane zgodnie z kierunkiem wskazanym przez strzałki. Ignorowanie tego oznaczenia może prowadzić do przewrócenia się ładunku, co z kolei zwiększa ryzyko uszkodzenia towaru oraz potencjalnych wypadków w miejscu pracy. W praktyce, w przypadku delikatnych materiałów, takich jak szkło czy elektronika, przestrzeganie tego oznaczenia jest kluczowe dla minimalizacji strat. Zgodnie z normami ISO 780, które definiują piktogramy do oznaczania opakowań, prawidłowe stosowanie symboli transportowych jest istotnym elementem zarządzania łańcuchem dostaw oraz zapewniania jakości i bezpieczeństwa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej