Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:26
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:33

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ciągły sygnał sygnalizacji w łączu abonenckim o częstotliwości od 400 do 450 Hz to

A. informacja o zajętości

B. zwrotny sygnał dzwonienia

C. informacja o zestawieniu połączenia przez centralę

D. zgłoszenie centrali

Ciągły sygnał sygnalizacji w łączu abonenckim o częstotliwości 400 ÷ 450 Hz to zgłoszenie centrali, które jest kluczowym elementem w systemach telekomunikacyjnych. Ten sygnał informuje centralę telefoniczną o próbie nawiązania połączenia przez abonenta. Dzięki temu możliwe jest zidentyfikowanie, które linie są zajęte, a które są dostępne do zestawienia nowego połączenia. W praktyce, zgłoszenie centrali jest niezbędne do sprawnego funkcjonowania sieci telefonicznych, gdyż umożliwia centralizację i zarządzanie połączeniami. W kontekście standardów telekomunikacyjnych, taki sygnał jest zgodny z normami ITU-T, które określają wymagania dotyczące sygnalizacji w różnych typach sieci. Warto również zauważyć, że podobne sygnały są wykorzystywane w różnych systemach alarmowych oraz w telemetrii, co czyni je uniwersalnym narzędziem w zarządzaniu komunikacją."}

Pytanie 2

System SS7 służy do realizacji sygnalizacji

A. impulsowej dla abonentów

B. międzycentralowej w sieciach cyfrowych

C. międzycentralowej w sieciach analogowych

D. tonowej dla abonentów

Odpowiedź dotycząca sygnalizacji międzycentralowej dla sieci cyfrowych jest prawidłowa, ponieważ system SS7, znany jako Signaling System No. 7, jest zaprojektowany do realizacji sygnalizacji w sieciach telekomunikacyjnych, w szczególności w sieciach cyfrowych. SS7 umożliwia przesyłanie informacji o połączeniach między różnymi centralami telefonicznymi, co jest kluczowe dla realizacji połączeń głosowych i usług dodatkowych, takich jak przesyłanie SMS, mobilne usługi roamingowe czy usługi przedpłacone. Przykładem zastosowania SS7 jest sytuacja, gdy użytkownik dzwoni do innego użytkownika, którego telefon jest podłączony do innej centralnej. SS7 koordynuje proces zestawienia połączenia, zapewniając, że wszystkie niezbędne informacje, takie jak numery telefonów i informacje o lokalizacji, są przekazywane między centralami. W praktyce, system ten opiera się na zestawie protokołów, które spełniają standardy ITU-T, co gwarantuje interoperacyjność różnych dostawców usług telekomunikacyjnych. Wiedza o działaniu SS7 jest niezbędna dla profesjonalistów w dziedzinie telekomunikacji, aby zrozumieć, jak współczesne usługi telefoniczne są realizowane.

Pytanie 3

Związek częstotliwości f [Hz] z okresem T[s] sygnału o charakterze okresowym przedstawia wzór

A. f = 1/T

B. f = 10/T

C. f = 1*T

D. f = 10*T

Wybór odpowiedzi, które nie opierają się na poprawnej zależności między częstotliwością a okresem, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego podstawowych zasad fali. Odpowiedzi takie jak f = 10*T i f = 1*T wprowadzają błędne pojęcia, które są sprzeczne z definicjami pojęć. W szczególności, pierwsza z tych odpowiedzi sugeruje, że częstotliwość wzrasta proporcjonalnie do okresu, co jest absolutnie nieprawidłowe. Dla sygnału okresowego, im dłuższy okres, tym mniejsza częstotliwość, a więc wzrost okresu oznacza spadek częstotliwości. Z kolei odpowiedź f = 1*T myli zasadę odwrotności, sugerując, że częstotliwość jest bezpośrednio proporcjonalna do okresu, co jest również niezgodne z definicjami z zakresu teorii fal i sygnałów. Dodatkowo, odpowiedź f = 10/T podaje niepoprawną formę, która może prowadzić do zamieszania w kontekście analizy sygnałów. Prawidłowe zrozumienie tej zależności jest kluczowe w wielu dziedzinach techniki, w tym w elektronice, telekomunikacji oraz akustyce, gdzie odpowiednie parametryzowanie sygnałów jest niezbędne do osiągnięcia zamierzonych rezultatów jakościowych.

Pytanie 4

Usługa CLIRO (Calling Line Identification Restriction Override) pozwala na

A. blokadę prezentacji numeru abonenta, który jest dołączony

B. przekierowanie połączeń na dowolny wskazany numer

C. ominięcie zakazu prezentacji numeru dzwoniącego abonenta

D. wstrzymanie rozmowy

Usługa CLIRO (Calling Line Identification Restriction Override) jest narzędziem zaprojektowanym w celu umożliwienia abonentom omijania blokady prezentacji numeru wywołującego. Dzięki tej funkcji, użytkownicy, którzy normalnie są blokowani przed ujawnieniem swojego numeru przy wychodzących połączeniach, mogą w sposób świadomy i kontrolowany zaprezentować swój numer odbiorcom. Praktyczne zastosowanie CLIRO występuje w sytuacjach, gdy konieczne jest zidentyfikowanie się podczas połączeń z instytucjami lub osobami trzecimi, które mogą wymagać ujawnienia numeru telefonu w celach weryfikacyjnych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, taki mechanizm przyczynia się do poprawy bezpieczeństwa komunikacji, umożliwiając użytkownikom zarządzanie swoją prywatnością. CLIRO jest szczególnie przydatne w kontekście złożonych procesów biznesowych, gdzie identyfikacja nadawcy połączenia jest kluczowa dla efektywnej komunikacji i współpracy.

Pytanie 5

Jaką formę przyjmuje użytkowanie oprogramowania, do którego przyznano licencję niewyłączną?

A. Zezwala na jego wykorzystanie jedynie przez jedną, konkretną osobę.

B. Ogranicza możliwość udzielania przez twórcę upoważnienia innym osobom do użytkowania oprogramowania w tym samym zakresie.

C. Zezwala na jego wykorzystanie jedynie przez jedną, konkretną firmę.

D. Nie ogranicza możliwości udzielania przez twórcę upoważnienia innym osobom do użytkowania oprogramowania w tym samym zakresie.

Wybór odpowiedzi sugerującej, że licencja niewyłączna ogranicza udzielanie upoważnienia innym osobom do korzystania z oprogramowania, jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego definicji licencji. Licencje niewyłączne nie są zaprojektowane w celu ograniczania dostępu do oprogramowania, lecz raczej umożliwiają wielokrotne korzystanie z tego samego oprogramowania przez różne podmioty. Koncepcja licencji wyłącznej, która zezwala tylko jednej konkretnej osobie lub firmie na korzystanie z oprogramowania, jest często mylona z licencjami niewyłącznymi. Pojęcie ekskluzywności oznacza, że tylko uprawniony podmiot ma prawo do korzystania, co jest zasadniczo sprzeczne z ideą licencji niewyłącznych. W praktyce, firmy często decydują się na licencje niewyłączne, aby zwiększyć zasięg swojego oprogramowania, a nie ograniczać go tylko do jednego użytkownika. Przykłady błędnych koncepcji obejmują założenie, że ograniczenia przyznań licencyjnych są standardowe dla każdego rodzaju licencji, co nie znajduje potwierdzenia w realiach branżowych. W efekcie, nieprawidłowe rozumienie tych zasad prowadzi do mylnych wniosków, które mogą ograniczać potencjał rynkowy oprogramowania oraz wpływać na jego rozwój.

Pytanie 6

Interfejs rutera ma adres 192.200.200.5/26. Ile dodatkowych urządzeń może być podłączonych w tej podsieci?

A. 62

B. 61

C. 63

D. 64

Odpowiedzi 64, 62 oraz 63 mogą na pierwszy rzut oka wydawać się logiczne, jednak każda z nich opiera się na błędnym rozumieniu zasad adresacji IP i rezerwacji adresów w podsieci. Liczba 64 adresów, chociaż wydaje się bezpośrednim wynikiem obliczeń, nie uwzględnia faktu, że w każdej podsieci konieczne jest zarezerwowanie dwóch adresów: jednego dla adresu sieci i drugiego dla adresu rozgłoszeniowego. W związku z tym, nawet 64 adresy to nie liczba, którą można całkowicie wykorzystać dla urządzeń w sieci. Odpowiedź 62, mimo że uwzględnia dwa zarezerwowane adresy, nie bierze pod uwagę, że w praktyce może być konieczność rezerwacji dodatkowych adresów dla infrastruktury sieciowej, co zmniejsza całkowitą liczbę urządzeń, które mogą otrzymać adres IP. Warto także zauważyć, że odpowiedź 63 zakłada, że wszystkie adresy IP poza siecią i rozgłoszeniem mogą być wykorzystane, co jest mylnym założeniem. Przy projektowaniu sieci ważne jest, aby nie tylko znać zasady dotyczące adresacji, ale również umieć je zastosować w praktyce, co pozwala uniknąć problemów z dostępnością adresów w przyszłości. Istotne jest również, aby przydzielać adresy IP w sposób przemyślany, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania siecią.

Pytanie 7

Na podstawie oferty cenowej pewnej telefonii satelitarnej zaproponuj klientowi, dzwoniącemu średnio 1 000 minut miesięcznie, najtańszą taryfę.

Plany taryfowe	Taryfa A	Taryfa B	Taryfa C	Taryfa D
Taryfa miesięczna	50 €	100 €	250 €	300 €
Pakiet tanszych minut	100/m	200/m	800/m	1 000/m
Opłata za minutę w pakiecie	0,70 €	0,50 €	0,30 €	0,20 €
Opłata za dodatkowe minuty	1,50 €	1,00 €	0,50 €	0,40 €

A. Taryfa C

B. Taryfa A

C. Taryfa D

D. Taryfa B

Wybór taryfy, który nie jest Taryfą D, może prowadzić do nieefektywnego zarządzania kosztami telekomunikacyjnymi. Na przykład, Taryfa A, B i C posiadają różne struktury cenowe, które są mniej korzystne dla użytkowników, którzy intensywnie korzystają z usług telefonicznych, jak w przypadku 1000 minut miesięcznie. Typowym błędem jest zakładanie, że niższa opłata miesięczna w jednej z taryf oznacza oszczędności. Często jednak, te taryfy mają ograniczenia co do liczby minut, a każda dodatkowa minuta jest płatna, co w rezultacie prowadzi do wyższych rachunków. Zrozumienie, że koszty dodatkowych minut mogą znacznie przewyższać oszczędności wynikające z niższej stawki miesięcznej, jest kluczowe. Ponadto, innym powszechnym błędem jest nieprawidłowe szacowanie własnych potrzeb w zakresie minut. Klienci często nie biorą pod uwagę swojego rzeczywistego zużycia minut, co prowadzi do wyboru taryfy, która na pierwszy rzut oka wydaje się korzystna, ale w praktyce okazuje się droższa. Aby unikać takich pułapek, warto dokładnie analizować oferty i wybierać taryfę, która najlepiej odpowiada naszym rzeczywistym potrzebom, korzystając z kalkulatorów kosztów dostępnych na stronach operatorów telekomunikacyjnych. Tylko w ten sposób można dokonać świadomego wyboru, który nie tylko przyniesie oszczędności, ale także zapewni komfort korzystania z usług bez niespodzianek finansowych.

Pytanie 8

W odpowiedzi na zgłoszenie połączenia przez użytkownika, sygnalizowane podniesieniem słuchawki, centrala przesyła do użytkownika sygnał potwierdzający, który jest oznaką

A. poza szczeliną

B. w szczelinie

C. poza pasmem

D. w paśmie

Odpowiedź 'w paśmie' jest prawidłowa, ponieważ sygnał zgłoszenia centrali, wysyłany do abonenta po podniesieniu słuchawki, mieści się w pasmie częstotliwości przeznaczonym do komunikacji głosowej. W systemach telekomunikacyjnych, sygnały takie jak dzwonki, ton zgłoszenia czy sygnały zajętości są transmitowane w paśmie, co oznacza, że są przesyłane w tym samym zakresie częstotliwości, który jest wykorzystywany do prowadzenia rozmów. Zgodnie ze standardami telekomunikacyjnymi, takie podejście zapewnia, że wszystkie sygnały związane z połączeniem są transmitowane w sposób spójny, co zwiększa efektywność komunikacji. Przykładem zastosowania tej zasady może być telefonia analogowa, gdzie sygnał zgłoszenia jest generowany w momencie podniesienia słuchawki, a następnie przesyłany do centrali, która w odpowiedzi na to sygnalizuje dostępność linii. W nowoczesnych systemach VoIP również dąży się do utrzymania tego typu komunikacji w paśmie, co pozwala na minimalizację zakłóceń oraz zapewnienie lepszej jakości połączeń.

Pytanie 9

Zgodnie z zasadą Kotielnikowa-Shannona częstotliwość próbkowania powinna wynosić

A. dokładnie dwukrotność dolnej częstotliwości przenoszonego pasma

B. przynajmniej dwukrotność górnej częstotliwości przenoszonego pasma

C. przynajmniej dwukrotność dolnej częstotliwości przenoszonego pasma

D. dokładnie dwukrotność górnej częstotliwości przenoszonego pasma

Twierdzenie Kotielnikowa-Shannona, znane również jako twierdzenie o próbkowaniu, jest fundamentalne w teorii informacji i telekomunikacji. Stwierdza ono, że aby uniknąć zniekształceń i zachować pełną informację w sygnale analogowym, częstotliwość próbkowania musi wynosić co najmniej dwa razy więcej niż najwyższa częstotliwość składowa sygnału. W praktyce oznacza to, że dla sygnałów audio, które mają pasmo przenoszenia do 20 kHz, częstotliwość próbkowania powinna wynosić co najmniej 40 kHz, co jest standardem w jakości CD. Przykłady zastosowania tego twierdzenia obejmują konwersję sygnałów audio w systemach nagrywania oraz transmisji cyfrowej, gdzie zrozumienie tej zasady jest kluczowe dla zapewnienia wierności dźwięku i uniknięcia aliasingu, czyli zjawiska, które prowadzi do zniekształceń i utraty jakości. W praktyce, wiele nowoczesnych systemów audio stosuje wyższe częstotliwości próbkowania, na przykład 96 kHz lub 192 kHz, aby zapewnić jeszcze lepszą jakość dźwięku i większą elastyczność w obróbce sygnału.

Pytanie 10

Keyloggery to aplikacje, które

A. szyfrują i chronią bieżące loginy oraz hasła zapisane w systemie

B. służą do generowania silnych haseł w celu zabezpieczenia systemu komputerowego

C. rejestrują sekwencję naciśnięć klawiszy przez użytkownika komputera, co może być wykorzystane do przechwytywania na przykład haseł

D. umożliwiają interakcję klawiatury z komputerem

Keyloggery to narzędzia stosowane w cyberbezpieczeństwie, które rejestrują wszystkie naciśnięcia klawiszy na klawiaturze użytkownika. Dzięki temu mogą przechwytywać poufne informacje, takie jak hasła czy dane osobowe. Kluczowym zastosowaniem keyloggerów jest monitorowanie aktywności użytkowników w celach bezpieczeństwa, na przykład w firmach, które chcą zabezpieczyć swoje systemy przed nieautoryzowanym dostępem. W praktyce, administratorzy systemów mogą wykorzystać keyloggery do analizy zachowań użytkowników oraz wykrywania potencjalnych zagrożeń. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT, wykorzystanie keyloggerów powinno być zgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz regulacjami dotyczącymi ochrony prywatności. Ważne jest również, aby użytkownicy byli świadomi monitorowania ich aktywności oraz mieli możliwość zrozumienia, w jaki sposób ich dane są przetwarzane, co jest kluczowe dla budowania zaufania w środowisku biznesowym.

Pytanie 11

W dokumentacji technicznej dotyczącej okablowania danego pomieszczenia występuje oznaczenie FTP 4x2x0,52 kat 5e. Oznacza to kabel telekomunikacyjny składający się z 4 par skręconych żył izolowanych

A. o przekroju 0,52 mm2 dla sieci odpornych na zakłócenia elektromagnetyczne

B. o średnicy 0,52 mm dla sieci odpornych na zakłócenia elektromagnetyczne

C. o średnicy 0,52 mm dla sieci podatnych na zakłócenia elektromagnetyczne

D. o przekroju 0,52 mm2 dla sieci podatnych na zakłócenia elektromagnetyczne

Odpowiedź wskazująca, że kabel ma średnicę 0,52 mm dla sieci wrażliwych na zakłócenia elektromagnetyczne jest prawidłowa. Oznaczenie FTP (Foiled Twisted Pair) sugeruje, że kabel ten jest osłonięty warstwą folii, co minimalizuje wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, co czyni go odpowiednim do zastosowań w sieciach, gdzie jakość sygnału jest kluczowa, np. w biurach czy instytucjach finansowych. Średnica żył wynosząca 0,52 mm jest standardem w kategorii 5e, co oznacza, że kabel ten jest zdolny do przesyłania danych z prędkością do 1 Gb/s na odległość do 100 metrów. W praktyce, kable kat. 5e są często wykorzystywane w infrastrukturze sieciowej, gdzie są wymagane stabilne połączenia, a także w systemach telefonicznych. Zgodnie z normą ISO/IEC 11801, stosowanie kabli FTP w środowiskach o dużych zakłóceniach elektromagnetycznych jest rekomendowane, co podkreśla ich istotną rolę w zapewnieniu niezawodności transmisji danych.

Pytanie 12

Jak nazywa się technika modulacji impulsowej, w której następuje zmiana współczynnika wypełnienia sygnału nośnego?

A. PCM (Pulse-Code Modulation)

B. PWM (Pulse-Width Modulation)

C. PAM (Pulse-Amplitude Modulation)

D. PPM (Pulse-Position Modulation)

PWM, czyli modulacja szerokości impulsu, to technika, w której zmienia się czas trwania impulsów sygnału nośnego, co pozwala na kontrolowanie średniej mocy sygnału. W praktyce oznacza to, że przy zmieniającym się współczynniku wypełnienia można precyzyjnie regulować moc dostarczaną do obciążenia, co jest kluczowe w aplikacjach takich jak regulacja jasności diod LED czy sterowanie silnikami elektrycznymi. Technika ta znajduje zastosowanie w przemyśle, w urządzeniach audio, a także w systemach zasilania, gdzie ważna jest efektywność energetyczna. PWM jest szeroko stosowane w standardach takich jak IEC 61131-3 dotyczący programowalnych kontrolerów logicznych, co potwierdza jego znaczenie w automatyce przemysłowej. Dodatkowo, dzięki łatwości implementacji w mikrocontrollerach, PWM stało się podstawowym narzędziem w projektach inżynieryjnych.

Pytanie 13

Który środek gaśniczy w serwerowni, nie powodujący uszkodzeń urządzeń, jest najlepszy?

A. gaśnica pianowa

B. system zraszaczy sufitowych

C. gaśniczy system gazowy

D. gaśnica wodno-pianowa

Jeśli chodzi o systemy gaśnicze w serwerowniach, to gazowe rozwiązania są naprawdę najlepsze, bo pomagają chronić sprzęt i dane. Systemy takie jak FM-200 czy CO2 działają na zasadzie wypierania tlenu albo schładzania powietrza, co jest super, bo nie używają wody. A jak wiemy, woda potrafi zniszczyć elektronikę, więc to duży plus. Na przykład w serwerowniach, gdzie stosuje się normy NFPA i ISO 14520, rekomenduje się użycie gazów obojętnych. Ważne jest, że te systemy uruchamiają się automatycznie, gdy tylko wykryją dym lub wysoką temperaturę, co pozwala na szybką reakcję na pożar. Dzięki temu można zredukować ryzyko strat materialnych oraz przestojów w działalności firmy. W miejscach, gdzie trzymamy ważne dane, nowoczesne systemy gazowe są kluczowe, żeby mieć pewność, że wszystko działa bez przeszkód i że informacje są bezpieczne.

Pytanie 14

Wykonanie w terminalu Windows polecenia ```net user Marcinkowski /times:Pn-Pt,6-17```

A. utworzy konto o nazwie Marcinkowski w określonym czasie

B. ustali dozwolone dni oraz godziny logowania dla konta o nazwie Marcinkowski

C. ustali dni i godziny, w których logowanie dla konta o nazwie Marcinkowski jest zabronione

D. stworzy konto o nazwie Marcinkowski z pustym hasłem

Polecenie <pre>net user Marcinkowski /times:Pn-Pt,6-17</pre> jest używane do konfiguracji czasu, w którym użytkownik o nazwie Marcinkowski może się logować do systemu Windows. Opcja <pre>/times</pre> umożliwia administratorowi określenie, w jakich dniach tygodnia oraz w jakich godzinach użytkownik ma dostęp do systemu. W tym przypadku, parametr <pre>Pn-Pt,6-17</pre> oznacza, że użytkownik może logować się od poniedziałku do piątku w godzinach od 6:00 do 17:00. Tego rodzaju zarządzanie dostępem jest kluczowe w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo oraz efektywność operacyjna są priorytetem. Przykładem zastosowania tej funkcji może być instytucja edukacyjna, która chce ograniczyć dostęp uczniów do komputerów tylko w godzinach zajęć lekcyjnych. Zastosowanie tych ustawień w praktyce przyczynia się do lepszego zarządzania zasobami oraz minimalizowania ryzyka nieautoryzowanego dostępu do systemu.

Pytanie 15

Jakie jest pasmo przenoszenia kanału telefonicznego w systemie PCM 30/32?

A. 256 kb/s

B. 64 kb/s

C. 128 kb/s

D. 144 kb/s

Prawidłowa odpowiedź to 64 kb/s, co wynika z definicji systemu PCM (Pulse Code Modulation) w kontekście telekomunikacyjnym. W systemie PCM 30/32 mamy na myśli system, w którym 30 kanałów głosowych jest multiplexowanych, przy czym każdy kanał jest reprezentowany jako cyfrowy sygnał. Standardowe próbkowanie dla jednego kanału w telefonii analogowej to 8 kHz, co oznacza, że każda próbka jest kodowana w 8 bitach. Z tego wynika, że pojedynczy kanał wymaga 8 kHz * 8 bitów = 64 kb/s. Praktyczne zastosowanie tego standardu znajduje się w tradycyjnych systemach telefonicznych oraz nowoczesnych rozwiązaniach, gdzie kilometrów okablowania łączy użytkowników z centralami telefonicznymi. Dodatkowo, dzięki zastosowaniu tej technologii, możliwe jest efektywne przesyłanie głosu w wysokiej jakości, przy minimalnym wpływie na inne usługi korzystające z tej samej infrastruktury. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży telekomunikacyjnej, jak również przyczynia się do optymalizacji wykorzystania dostępnych zasobów.

Pytanie 16

Zespół Liniowy Abonencki nie pełni funkcji

A. rozdziału kierunków transmisji

B. odbierania i nadawania sygnalizacji wybierczej

C. kodowania oraz filtracji sygnałów

D. wysyłania prądów dzwonienia

Choć odpowiedzi dotyczące kodowania i filtracji sygnałów, wysyłania prądów dzwonienia oraz rozdzielenia kierunków transmisji mogą wydawać się uzasadnione, każda z tych funkcji jest ściśle związana z rolą Abonenckiego Zespołu Liniowego w systemach telekomunikacyjnych. Kodowanie i filtracja sygnałów to kluczowe procesy, które zapewniają, że sygnały przesyłane w sieciach telekomunikacyjnych są jasne i zrozumiałe. AZL stosuje różne techniki kodowania, aby zmniejszyć szumy oraz zniekształcenia sygnałów, co jest niezbędne do utrzymania jakości połączeń. Wysyłanie prądów dzwonienia jest istotnym elementem pracy AZL, ponieważ umożliwia on sygnalizowanie do abonenta, że nadchodzi połączenie. Z kolei rozdzielenie kierunków transmisji jest ważne dla efektywnej komunikacji, pozwalając na jednoczesne prowadzenie wielu połączeń. Typowy błąd myślowy, prowadzący do fałszywego wniosku, polega na myleniu funkcji zarządzania sygnalizacją z innymi rolami technicznymi w telekomunikacji. Kluczowe jest zrozumienie, że AZL, mimo że realizuje ważne funkcje, nie jest odpowiedzialny za generowanie sygnałów wybierczych, co jest domeną bardziej zaawansowanych systemów i urządzeń. W związku z tym, zrozumienie tego podziału ról jest niezbędne dla skutecznego zarządzania i projektowania systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 17

Jaką prędkość przesyłania danych oferuje modem wewnętrzny ISDN BRI, zainstalowany w slocie PCI komputera?

A. 33,6 kb/s

B. 128 kb/s

C. 56 kb/s

D. 115 bit/s

Wybór innych wartości szybkości transmisji, takich jak 33,6 kb/s, 56 kb/s czy 115 bit/s, jest wynikiem nieporozumień dotyczących charakterystyki technologii ISDN BRI. Szybkość 33,6 kb/s odnosi się do standardu V.34, który jest używany w modemach analogowych, a nie w technologii ISDN. Oznacza to, że przy takim podejściu pominięto kluczową właściwość ISDN, która oferuje cyfrową transmisję danych, co przekłada się na wyższą i stabilniejszą prędkość przesyłu. Z kolei 56 kb/s to prędkość, która była popularna w modemach dial-up, które korzystały z technologii analogowej. Również szybkość 115 bit/s jest związana z komunikacją szeregowa, taką jak porty szeregowe RS-232, a nie z ISDN, które działa w zupełnie inny sposób. Wybór niewłaściwych prędkości często wynika z pomylenia różnych technologii transmisji danych, co jest powszechnym błędem. Zrozumienie podstawowych różnic między analogowymi i cyfrowymi metodami przesyłania danych jest kluczowe dla prawidłowego wyboru odpowiednich rozwiązań komunikacyjnych. ISDN jako technologia cyfrowa, zapewniająca lepszą jakość i szybkość transmisji, jest nieporównywalnie bardziej zaawansowana w porównaniu do starszych analogowych standardów, stąd tak istotne jest zapoznanie się z jej specyfiką.

Pytanie 18

Którego z urządzeń dotyczy dokumentacja techniczna?

Parametr	Opis
Technologia pracy	HSPA+, HSUPA, HSDPA, UMTS, EDGE, GPRS, GSM
Szybkość transmisji	do 28,8 Mbps do użytkownika do 5,76 Mbps od użytkownika
Wspierane systemy operacyjne	Windows 2000, XP, Vista, Windows 7, Mac OS
Wymiary	84 mm x 27 mm x 12 mm

A. Modemu.

B. Regeneratora.

C. Rutera.

D. Przełącznika.

Poprawna odpowiedź to modem, ponieważ dokumentacja techniczna odnosi się do urządzenia, które obsługuje technologie transmisji danych, takie jak HSPA+, HSUPA, HSDPA, UMTS, EDGE, GPRS i GSM, które są typowe dla modemów. Modem jest kluczowym urządzeniem w sieciach telekomunikacyjnych, umożliwiającym przesyłanie danych z maksymalną prędkością do 28,8 Mbps w kierunku użytkownika i do 5,76 Mbps w kierunku sieci. Zastosowanie modemów jest niezbędne w wielu scenariuszach, takich jak dostęp do Internetu w domach i biurach, a także w urządzeniach mobilnych, co czyni je wszechstronnymi. Dodatkowo, kompatybilność z różnymi systemami operacyjnymi, takimi jak Windows 2000, XP, Vista, Windows 7 oraz Mac OS, podkreśla ich znaczenie na rynku. W praktyce, modem może być wykorzystywany do tworzenia połączeń internetowych w różnych lokalizacjach, co czyni go niezbędnym elementem infrastruktury telekomunikacyjnej.

Pytanie 19

System, w którym wszystkie kanały wykorzystują to samo pasmo częstotliwości równocześnie, a zwielokrotnienie realizowane jest przez przypisanie indywidualnego kodu do każdej pary nadajnik-odbiornik, to system

A. TDM (Time Division Multiplexing)

B. FDM (Frequency Division Multiplexing)

C. TCM (Time Compression Multiplexing)

D. CDM (Code Division Multiplexing)

System CDM (Code Division Multiplexing) umożliwia jednoczesne przesyłanie wielu sygnałów w tym samym paśmie częstotliwości, przy użyciu unikalnego kodu przypisanego do każdej pary nadajnik-odbiornik. W praktyce oznacza to, że różne sygnały mogą współistnieć i być przesyłane równocześnie, ponieważ są rozróżniane na podstawie kodu. To zjawisko jest fundamentem technologii komunikacji mobilnej, takiej jak CDMA (Code Division Multiple Access), która jest powszechnie stosowana w sieciach 3G. Przykładem zastosowania CDM jest system GPS, gdzie różne satelity transmitują sygnały, które są rozróżniane dzięki unikalnym kodom. Standardy takie jak IS-95 i cdma2000 są przykładami implementacji CDM w praktyce, które przyczyniły się do rozwoju wydajnych sieci telekomunikacyjnych. Dzięki CDM można optymalizować użycie pasma, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komunikacji, gdzie ograniczone zasoby częstotliwości muszą być efektywnie wykorzystywane.

Pytanie 20

Jak określa się podział jednego kanału transmisyjnego na kilka kanałów fizycznych?

A. Code Division Multiplexing

B. Routing

C. Wavelength Division Multiplexing

D. Splitting

Splitting, czyli dzielenie jednego kanału na kilka, to naprawdę fajna technika, która pozwala lepiej wykorzystać dostępne zasoby w komunikacji. W dzisiejszych czasach, gdy wszystko jest tak połączone, ten proces jest niezwykle istotny. Weźmy telekomunikację jako przykład – jeden kabel światłowodowy może obsłużyć wielu użytkowników poprzez splitting, co znacznie zwiększa liczbę osób korzystających z tej samej infrastruktury. Dzięki temu zarządzanie pasmem staje się bardziej elastyczne, a obsługa różnych sygnałów jest lepsza. Warto też pamiętać, że to podejście jest zgodne z zasadami oszczędności i efektywności w telekomunikacji, które promują różne organizacje. W architekturze sieci też jest to ważne, bo ułatwia ogarnianie złożoności połączeń i sprawia, że wszystko działa lepiej.

Pytanie 21

Które z poniższych kryteriów charakteryzuje protokoły routingu, które wykorzystują algorytm wektora odległości?

A. Router tworzy logiczną strukturę sieci w formie drzewa, w którym on sam stanowi "korzeń"

B. Routery przekazują rozgłoszenia LSA do wszystkich routerów w danej grupie

C. Wybór trasy opiera się wyłącznie na przepustowości w poszczególnych segmentach

D. Wybór trasy zależy od liczby routerów prowadzących do celu

Odpowiedź wskazująca, że wybór marszruty zależy od ilości routerów do miejsca przeznaczenia, jest zgodna z zasadami działania protokołów rutingu opartych na algorytmie wektora odległości, jak RIP (Routing Information Protocol). W takich protokołach każdy router utrzymuje tablicę tras, w której zawarte są informacje o najlepszej drodze do osiągnięcia różnych sieci, bazując na liczbie hopów (routerów) do celu. Im mniej hopów, tym lepsza trasa, co jest kluczowym aspektem tego podejścia. Praktycznym zastosowaniem tego kryterium jest sytuacja, w której routery wymieniają informacje o trasach, co pozwala na dynamiczne dostosowywanie się do zmieniającego się stanu sieci. Na przykład, w przypadku awarii jednego z routerów, inne routery szybko aktualizują swoje tablice tras, co pozwala na zapewnienie ciągłości usług. Tego rodzaju adaptacja jest fundamentalna w środowiskach sieciowych, gdzie zmiany w topologii mogą występować nagle. Zgodnie z najlepszymi praktykami, protokoły te powinny być również zintegrowane z mechanizmami zabezpieczeń, aby zminimalizować ryzyko ataków na infrastrukturę sieciową, co dodatkowo podkreśla znaczenie prawidłowego doboru tras na podstawie liczby routerów.

Pytanie 22

Która z licencji na oprogramowanie pozwala na nieodpłatne rozpowszechnianie oraz korzystanie z aplikacji w pełnej wersji bezterminowo, nie wymagając ujawnienia jej kodu źródłowego?

A. Demoware

B. Trial

C. Freeware

D. Shareware

Wybór odpowiedzi trial, demoware oraz shareware może prowadzić do pomyłek związanych z różnorodnością modeli licencjonowania oprogramowania. Licencja trial, na przykład, zazwyczaj ogranicza czas korzystania z aplikacji, co sprawia, że użytkownicy mogą testować pełną wersję produktu tylko przez określony czas, po upływie którego program przestaje działać lub wymaga zakupu. Demoware również jest formą próbnego oprogramowania, w której użytkownicy mają dostęp do ograniczonej wersji aplikacji, często z pominiętymi funkcjami, co nie spełnia kryteriów darmowego i pełnego dostępu. Natomiast shareware jest licencją, która pozwala na darmowe korzystanie z programu przez ograniczony czas lub z ograniczeniami w funkcjonalności, a następnie zachęca do zakupu pełnej wersji. Typowe błędy myślowe związane z wyborem tych opcji mogą wynikać z niepełnej znajomości ich specyfiki. Użytkownicy często mylą modele trial i shareware z freeware, nie zdając sobie sprawy, że te pierwsze wymagają zakupu po upływie określonego czasu lub po wyczerpaniu ograniczeń. Rozróżnienia te są kluczowe dla zrozumienia, jakie prawa i obowiązki mają użytkownicy w odniesieniu do oprogramowania, z którego korzystają.

Pytanie 23

Który z poniższych protokołów pozwala na ustanawianie bezpiecznych połączeń?

A. PKCS#7

B. HTTP

C. SSL

D. Telnet

SSL (Secure Sockets Layer) to protokół kryptograficzny, który zapewnia bezpieczne połączenia przez internet. Umożliwia szyfrowanie danych przesyłanych między klientem a serwerem, co chroni informacje przed podsłuchiwaniem i manipulacją. SSL jest szeroko stosowany w aplikacjach webowych, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe, takich jak bankowość online, zakupy e-commerce czy platformy komunikacyjne. Protokół ten zapewnia również uwierzytelnianie serwera, co oznacza, że klienci mogą mieć pewność, że łączą się z właściwym serwisem, a nie z oszustem. W praktyce, wdrożenie SSL na stronie internetowej odbywa się poprzez uzyskanie certyfikatu SSL od zaufanego urzęd certyfikacji. Przykładami zastosowania SSL są strony internetowe z adresami zaczynającymi się od 'https://', co wskazuje na aktywne szyfrowanie danych. Warto również zaznaczyć, że SSL został zastąpiony przez bardziej nowoczesny protokół TLS (Transport Layer Security), jednak termin SSL jest nadal powszechnie używany.

Pytanie 24

Jaka jest najwyższa prędkość, z jaką modem ADSL2 lub ADSL2+ może przesyłać dane w kierunku up stream, w paśmie do 138 kHz?

A. 256 kb/s

B. 512 kb/s

C. 2048 kbit/s

D. 1500 kbit/s

Wybór odpowiedzi 256 kb/s, 512 kb/s oraz 2048 kbit/s nie jest właściwy, ponieważ każda z tych wartości nie odzwierciedla maksymalnej prędkości przesyłu danych w kierunku upstream dla standardów ADSL2 oraz ADSL2+. Odpowiedzi te mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnicy między prędkościami upstream i downstream. Prędkości 256 kb/s i 512 kb/s są zbyt niskie, aby odnosić się do możliwości nowoczesnych technologii DSL, które zostały zaprojektowane z myślą o obsłudze większych przepustowości. Użytkownicy mogą mylić wartości z prędkościami, które były powszechne w starszych technologiach, takich jak ADSL, gdzie rzeczywiście występowały niższe prędkości. Z kolei 2048 kbit/s to prędkość, która jest typowa dla downstream, a nie upstream. Zrozumienie tych różnic i technologii jest kluczowe, aby poprawnie ocenić możliwości transmisyjne dostępnych rozwiązań. W praktyce, dla zadań wymagających znacznych zasobów w kierunku wysyłania danych, znajomość tych parametrów pozwala na lepsze dostosowanie infrastruktury sieciowej do potrzeb użytkowników.

Pytanie 25

Jaki zakres częstotliwości jest stosowany do przesyłania dźwięku w telefonie analogowym w standardowym kanale telefonicznym?

A. (300 ÷ 3400) Hz

B. (30 ÷ 300) kHz

C. (300 ÷ 3400) kHz

D. (30 ÷ 300) Hz

Przedział częstotliwości od 300 do 3400 Hz jest standardowo wykorzystywany w analogowych systemach telefonicznych dla transmisji dźwięku w podstawowym kanale telefonicznym, co wynika z normy ITU-T G.711. W tej przestrzeni częstotliwości znajdują się wszystkie istotne składniki mowy, co zapewnia wysoką jakość dźwięku i zrozumiałość. Dźwięki o częstotliwościach poniżej 300 Hz, takie jak niskie tony, nie są istotne dla komunikacji telefonicznej i są zwykle eliminowane, aby zmniejszyć szumy i poprawić efektywność przesyłania sygnału. Częstotliwości powyżej 3400 Hz z kolei nie są potrzebne w typowej rozmowie telefonicznej, a ich obecność jedynie zwiększa złożoność systemu. Przykładem praktycznego zastosowania tego zakresu jest standardowy telefon stacjonarny, który wykorzystuje tę specyfikację do transmisji głosu, co pozwala na efektywne przesyłanie dźwięku przez sieci telekomunikacyjne. Dodatkowo, tzw. pasmo telefoniczne jest kluczowe w kontekście systemów VoIP, gdzie odpowiednie kodowanie i dekodowanie sygnału również opiera się na tych parametrach, co zapewnia optymalną jakość rozmowy.

Pytanie 26

Jakie jest tłumienie linii światłowodowej o długości 20 km, jeżeli współczynnik tłumienia tego światłowodu wynosi 0,2 dB/km?

A. 100 dB

B. 0,01 dB

C. 0,2 dB

D. 4 dB

W przypadku analizy wartości tłumienia światłowodu, istotne jest zrozumienie, jak obliczenia wpływają na wynik. Wybór odpowiedzi 0,2 dB sugeruje, że tłumienie zostało błędnie zrozumiane jako wartość na jednostkę długości, a nie jako całkowita strata sygnału w danym odcinku. Należy podkreślić, że tłumienność 0,2 dB/km oznacza stratę 0,2 dB na każdy kilometr. Dlatego, przy długości 20 km, całkowita strata wynosi 4 dB, a nie tylko 0,2 dB. Odpowiedź 0,01 dB wskazuje na zrozumienie problemu w sposób błędny - ta wartość jest po prostu zbyt mała, aby pasować do długości 20 km, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Odpowiedź 100 dB jest również nieprawidłowa, ponieważ jest to wartość znacznie przekraczająca typowe wartości tłumienia światłowodów, które zazwyczaj mieszczą się w granicach 0,1 do 0,5 dB/km. Tak wysokie tłumienie wiązałoby się z bardzo dużymi stratami sygnału, co jest nieakceptowalne w praktyce telekomunikacyjnej. Zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem i optymalizacją sieci, aby zapewnić efektywną komunikację i minimalizować straty sygnału.

Pytanie 27

Błąd, który występuje przy przypisywaniu wartości sygnału analogowego do określonych przedziałów ciągłych w formie cyfrowej, nosi nazwę błąd

A. próbkowania

B. ucięcia pasma

C. kwantowania

D. aliasingu

Aliasing to zjawisko, które występuje, gdy sygnał analogowy jest próbkowany z niewystarczającą częstotliwością, co prowadzi do zniekształceń w postaci nieprawidłowego odwzorowania sygnału. Przykładem jest próbkowanie sygnałów audio poniżej dwukrotności ich najwyższej częstotliwości, co skutkuje utratą informacji i błędnymi reprezentacjami. Próbkowanie, z kolei, odnosi się do procesu przekształcania sygnału analogowego w postać cyfrową, gdzie następuje pobieranie wartości w regularnych odstępach czasu. Wysoka częstotliwość próbkowania jest kluczowa dla zachowania jakości sygnału. Ucięcie pasma dotyczy ograniczenia zakresu częstotliwości sygnału, co także może prowadzić do utraty informacji, ale nie jest bezpośrednio związane z błędem kwantowania. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków, obejmują mylenie pojęć związanych z procesami cyfryzacji sygnału, a także nieodróżnianie błędu kwantowania od aliasingu czy próbkowania. Właściwe zrozumienie tych pojęć jest kluczowe dla skutecznego przetwarzania sygnałów i zapobiegania utracie jakości danych. Zastosowanie dobrych praktyk w inżynierii dźwięku i przetwarzaniu sygnałów jest niezbędne dla uzyskania optymalnych wyników w produkcji audio i wideo.

Pytanie 28

Jakie medium transmisyjne jest stosowane w standardzie 10Base-FL?

A. Kabel światłowodowy

B. Skrętka Cat-7

C. Skrętka Cat-5

D. Kabel koncentryczny

Standard 10Base-FL to jeden z podstawowych standardów sieci Ethernet, który wykorzystuje kabel światłowodowy jako medium transmisyjne. Światłowody umożliwiają przesyłanie sygnałów świetlnych, co zapewnia znacznie większą prędkość transmisji danych oraz większy zasięg w porównaniu do tradycyjnych mediów elektrycznych, takich jak kabel koncentryczny czy skrętka. Kabel światłowodowy jest odporny na zakłócenia elektromagnetyczne, co czyni go idealnym rozwiązaniem w środowiskach o dużym natężeniu zakłóceń. Przykładem zastosowania 10Base-FL są sieci LAN w dużych biurach lub kampusach, gdzie wymagana jest wysoka wydajność i niezawodność połączeń. Zgodność z normami IEEE 802.3 oraz normami dotyczących instalacji światłowodowej zapewnia, że systemy oparte na 10Base-FL są nie tylko efektywne, ale również zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 29

Jaką antenę należy zastosować do przesyłania fal radiowych na duże dystanse, aby osiągnąć maksymalny zasięg?

A. Izotropowej

B. Dookólnej

C. Dipolowej

D. Kierunkowej

Anteny kierunkowe, takie jak anteny Yagi czy paraboliczne, są zaprojektowane w celu skupiania energii radiowej w określonym kierunku, co pozwala na uzyskanie lepszego zasięgu na dużych odległościach. W przeciwieństwie do anten dookólnych, które radiują równomiernie we wszystkich kierunkach, anteny kierunkowe koncentrują sygnał w jednym kierunku, co zwiększa ich efektywność. Przykładem ich zastosowania są systemy komunikacji satelitarnej, gdzie sygnał musi pokonać dużą odległość do satelity. W praktyce, wykorzystanie anten kierunkowych znajduje również zastosowanie w telekomunikacji, gdzie zapewniają one stabilne połączenia w określonych kierunkach, co jest kluczowe dla jakości transmisji. Warto również zauważyć, że w przypadku anten kierunkowych, ich zysk energetyczny jest wyższy, co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie dostępnej mocy nadajnika. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zastosowanie odpowiednich anten w zależności od wymagań systemu radiowego jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych wyników. W związku z tym, wybór anteny kierunkowej jest rekomendowany wszędzie tam, gdzie konieczne jest pokrycie dużych obszarów z wykorzystaniem ograniczonej mocy nadawczej.

Pytanie 30

Którą z podanych opcji w menu głównym BIOS-u AMI (American Megatrends Inc) należy wybrać, aby skonfigurować datę systemową?

A. Advanced BIOS Features

B. Power Management Setup

C. Standard CMOS Features

D. Integrated Peripherals

Wybierając opcję 'Standard CMOS Features' w BIOS-ie AMI, robi się naprawdę dobrą rzecz. To tutaj można ustawić podstawowe rzeczy, jak data czy godzina. Wiesz, zdarza się, że po pierwszym uruchomieniu komputera albo po wymianie baterii, data i czas mogą być całkiem popsute. Żeby to naprawić, trzeba wejść do BIOS-u i kliknąć 'Standard CMOS Features'. Tam znajdziesz odpowiednie opcje do edytowania daty i godziny. Ważne jest, żeby te ustawienia były poprawne, bo wpływa to nie tylko na system operacyjny, ale też na aplikacje, które mogą korzystać z tych danych czasowych. W praktyce dla osób zajmujących się IT, to kluczowa sprawa, zwłaszcza w środowisku serwerowym, gdzie dokładne czasy są potrzebne do backupów czy zaplanowanych zadań. Dlatego warto dbać o te ustawienia, bo błędy mogą prowadzić do problemów z logowaniem czy synchronizacją czasu w sieciach.

Pytanie 31

Jak definiuje się dokładność przetwornika C/A?

A. różnica między zmierzoną a przewidywaną wartością napięcia wejściowego

B. iloczyn wartości napięcia wyjściowego zmierzonej oraz przewidywanej

C. iloraz wartości napięcia wejściowego zmierzonej do przewidywanej

D. różnica pomiędzy zmierzoną a zakładaną wartością napięcia wyjściowego

Zrozumienie dokładności przetwornika C/A wymaga znajomości podstawowych zasad jego działania oraz funkcji, jakie pełni w systemach elektronicznych. Propozycje dotyczące iloczynu lub ilorazu napięć wyjściowych są mylące i nie odzwierciedlają rzeczywistego pomiaru, który koncentruje się na różnicy między wartościami. Gdy mówimy o iloczynie zmierzonych i przewidywanych wartości, wprowadzamy pojęcia, które są nieadekwatne do analizy dokładności, a zamiast tego dotyczą innych aspektów takich jak moc czy przesunięcia fazowe. Z kolei iloraz zmierzonych wartości napięcia nie jest miarą dokładności, a jego obliczanie może prowadzić do błędnych wniosków o wydajności systemu. Błędne założenia dotyczące tego, co oznacza „dokładność”, mogą prowadzić do pomyłek w projektowaniu oraz kalibracji urządzeń. W praktyce, niewłaściwe zrozumienie tych koncepcji może skutkować poważnymi problemami w systemach pomiarowych, gdzie kluczowe jest precyzyjne odwzorowanie sygnałów. Dlatego istotne jest, aby podchodzić do definicji dokładności w kontekście różnic pomiarowych, co jest zgodne z normami branżowymi oraz zaleceniami technicznymi w dziedzinie inżynierii elektrycznej i elektronicznej.

Pytanie 32

Którą z opcji w menu głównym BIOS-u należałoby wybrać, aby skonfigurować datę systemową?

A. Advanced BIOS Features

B. Standard CMOS Features

C. Power Management Setup

D. Integrated Peripherals

Opcja 'Standard CMOS Features' w menu BIOS jest kluczowym miejscem do ustawienia daty systemowej, ponieważ to właśnie w tym obszarze przechowywane są podstawowe informacje o systemie, w tym czas i data. Umożliwia to użytkownikowi m.in. synchronizację z rzeczywistym czasem, co jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania programów, które mogą wymagać dokładnych informacji o czasie, takich jak systemy operacyjne, aplikacje do planowania czy programy księgowe. W 'Standard CMOS Features' można także konfigurować inne ustawienia związane z dyskami twardymi oraz pamięcią. Użytkownik powinien mieć na uwadze, że zmiany w BIOS nie są tymczasowe; po zapisaniu ustawień pozostają one aktywne do momentu ich kolejnej edycji. Dlatego istotne jest, aby te wartości były ustawione prawidłowo, aby uniknąć problemów z datą i czasem w systemie operacyjnym, co może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i z działaniem aplikacji. Wiedza o tym, jak konfigurować BIOS, jest niezbędna dla administratorów systemów oraz techników komputerowych.

Pytanie 33

Aby obliczyć adres sieci na podstawie podanego adresu hosta oraz maski sieci w formie binarnej, konieczne jest użycie operatora logicznego

A. suma (OR)

B. negacja sumy (NOR)

C. iloczyn (AND)

D. negacja iloczynu (NAND)

Operator logiczny sumy (OR) nie jest odpowiedni do obliczenia adresu sieci, ponieważ jego działanie polega na tym, że zwraca 1, gdy przynajmniej jeden z porównywanych bitów jest równy 1. Oznacza to, że użycie tego operatora w kontekście adresacji sieciowej prowadziłoby do nieprawidłowego wyznaczenia adresu sieci. W rzeczywistości, aby uzyskać adres sieci, musimy znać, które bity w adresie IP są odpowiedzialne za identyfikację sieci, a które za identyfikację hosta. Zastosowanie negacji sumy (NOR) również jest niewłaściwe, ponieważ działa na zasadzie negacji sumy, co w praktyce nie przynosi żadnych korzyści w kontekście obliczeń związanych z adresami sieciowymi. Operator negacji iloczynu (NAND) również nie ma zastosowania w tej sytuacji, gdyż operacja ta zwraca 0 tylko wtedy, gdy oba porównywane bity są jedynkami. Dlatego nie jest on w stanie dostarczyć informacji potrzebnych do określenia adresu sieci. W kontekście sieci komputerowych, kluczowe jest zrozumienie, że operator AND jest jedynym właściwym wyborem pozwalającym na poprawne wyodrębnienie adresu sieci z adresu IP hosta oraz maski podsieci. Prawidłowe zrozumienie i stosowanie podstawowych operatorów logicznych jest niezbędne dla efektywnej administracji sieci oraz rozwiązywania problemów związanych z routingiem i konfiguracją adresacji IP.

Pytanie 34

Protokół SNMP (ang. Simple Network Management Protocol) jest wykorzystywany w modelu TCP/IP na poziomie

A. dostępu do sieci

B. transportowym

C. aplikacji

D. międzysieciowym

Pomocne zrozumienie SNMP wymaga znajomości jego roli w architekturze sieci. Zrozumienie, że SNMP funkcjonuje w warstwie aplikacji, jest kluczowe do prawidłowego interpretowania jego funkcji. Wybierając warstwę transportową, sugeruje się, że SNMP miałby operować na poziomie zapewniającym przesyłanie danych między systemami, co jest błędne. Warstwa transportowa modelu TCP/IP, obejmująca protokoły takie jak TCP i UDP, odpowiada za ułatwienie komunikacji między urządzeniami, jednak nie zarządza samymi danymi i informacjami, które są kluczowe dla SNMP. Wybór warstwy dostępu do sieci również jest nietrafiony, ponieważ ta warstwa koncentruje się na fizycznym przesyłaniu danych przez media komunikacyjne, co nie pokrywa się z funkcjonalnością SNMP. W przypadku warstwy międzysieciowej, odpowiedzialnej za kierowanie pakietów, występuje pomylenie jej z zarządzaniem i monitorowaniem urządzeń, co również jest niepoprawne. SNMP w rzeczywistości nie zapewnia mechanizmów routingu ani funkcji typowych dla warstwy międzysieciowej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla poprawnej klasyfikacji protokołów w modelu TCP/IP i ich zastosowań w praktyce sieciowej.

Pytanie 35

Jaką wartość domyślną ma dystans administracyjny dla sieci bezpośrednio połączonych z routerem?

A. 0

B. 90

C. 20

D. 120

Domyślna wartość dystansu administracyjnego dla bezpośrednio podłączonych sieci do routera wynosi 0. Oznacza to, że gdy router otrzymuje informacje o trasie do sieci, która jest bezpośrednio podłączona do jego portu, traktuje tę trasę jako najbardziej wiarygodną. W praktyce, jest to kluczowe dla efektywnego routingu, ponieważ umożliwia natychmiastowe i precyzyjne przekazywanie danych w lokalnej sieci. Przykładem zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy router łączy się z innym urządzeniem, takim jak switch, i ma bezpośredni dostęp do zasobów w tej sieci. W przypadku, gdyby istniała inna trasa do tej samej sieci, która miała wyższy dystans administracyjny, router zignorowałby tę trasę na rzecz bezpośrednio podłączonej. Wartości dystansu administracyjnego są standardem w protokołach rutingu, takich jak RIP, OSPF czy EIGRP, co pozwala na efektywne zarządzanie trasami i zapewnia optymalne kierowanie pakietów w sieci.

Pytanie 36

Aby chronić system operacyjny przed zagrożeniami z sieci, konieczne jest zainstalowanie oraz prawidłowe skonfigurowanie

A. komunikatora internetowego

B. zapory sieciowej

C. przeglądarki internetowej

D. programu archiwizującego

Zainstalowanie i prawidłowa konfiguracja zapory sieciowej to kluczowy element zabezpieczania systemu operacyjnego przed atakami z sieci. Zapora sieciowa działa jako bariera między wewnętrzną siecią a zewnętrznymi źródłami, co pozwala kontrolować ruch przychodzący i wychodzący. Przykładowo, zapora może blokować nieautoryzowane połączenia, jednocześnie zezwalając na ruch z zaufanych adresów IP. Zastosowanie zapory jest szczególnie istotne w kontekście ataków typu DDoS (Distributed Denial of Service) oraz w przypadku prób dostępu przez wirusy i malware. W najlepszych praktykach stosuje się zapory zarówno na poziomie sprzętowym, jak i programowym, co zapewnia wielowarstwową ochronę. Dodatkowo, regularne aktualizacje reguł zapory oraz monitorowanie jej logów pozwala na szybką reakcję na potencjalne zagrożenia. Zgodnie z zaleceniami NIST (National Institute of Standards and Technology), należy prowadzić audyty konfiguracji zapory, aby upewnić się, że wszystkie zasady są zgodne z aktualnymi wymaganiami bezpieczeństwa.

Pytanie 37

Klient podpisał umowę z dostawcą usług internetowych na czas 1 roku. Miesięczna stawka abonamentowa ustalona została na 20 zł brutto, jednak w ramach promocji, przez pierwsze dwa miesiące została zmniejszona do 8 zł brutto. Jak obliczyć średni miesięczny koszt korzystania z Internetu w ramach abonamentu w ciągu 1 roku?

A. 16 zł

B. 21 zł

C. 20 zł

D. 18 zł

Aby obliczyć średni miesięczny koszt korzystania z dostępu do Internetu w ramach abonamentu, należy wziąć pod uwagę całościowe koszty poniesione w ciągu roku oraz czas trwania umowy. W pierwszych dwóch miesiącach klient płacił 8 zł miesięcznie, co daje łącznie 16 zł za ten okres. Pozostałe 10 miesięcy umowy kosztuje 20 zł miesięcznie, co łącznie wynosi 200 zł. Sumując te kwoty, otrzymujemy całkowity koszt abonamentu w ciągu roku: 16 zł + 200 zł = 216 zł. Aby obliczyć średni miesięczny koszt, dzielimy całkowity koszt przez 12 miesięcy: 216 zł / 12 = 18 zł. Takie podejście do obliczeń jest zgodne z zasadami rachunkowości, które wymagają uwzględnienia wszystkich kosztów w analizie. W praktyce, zrozumienie tego typu obliczeń jest niezbędne przy podejmowaniu decyzji o wyborze dostawcy usług, szczególnie w kontekście ofert promocyjnych, które mogą znacząco obniżyć koszty w krótkim okresie, ale niekoniecznie w dłuższej perspektywie.

Pytanie 38

Na podstawie dokumentacji technicznej modemu analogowego można stwierdzić, że komunikuje się on z komputerem w sposób

Właściwości modemu

Obsługiwane protokoły: ITU-T V.90, V.34, V.32.
Konfiguracja za pomocą komend AT przesyłanych z komputera przez złącze RS-232.
Automatyczne rozpoznawanie prędkości transmisji przez port RS-232.
Zasilanie stałym napięciem 12V, typowym dla systemów alarmowych.
Komunikacja z użytkownikiem za pomocą wmontowanego brzęczyka oraz diod LED.

A. szeregowy, a szybkość transmisji danych do abonenta nie przekracza 56 kbps

B. równoległy, a szybkość transmisji danych do abonenta nie przekracza 14,4 kbps

C. równoległy, a szybkość transmisji danych do abonenta nie przekracza 56 kbps

D. szeregowy, a szybkość transmisji danych do abonenta nie przekracza 14,4 kbps

Poprawna odpowiedź wskazuje, że modem analogowy komunikuje się z komputerem poprzez interfejs szeregowy, a maksymalna szybkość transmisji danych wynosi 56 kbps. Zgodnie z dokumentacją techniczną modemu, interfejs RS-232 jest standardowym rozwiązaniem w komunikacji szeregowej, które zapewnia przesyłanie danych w pojedynczym strumieniu bitów, co jest bardziej efektywne w przypadku dłuższych odległości niż transmisja równoległa. Modemy, które obsługują protokoły ITU-T V.90 i V.34, są w stanie osiągnąć prędkości do 56 kbps, co jest istotne w kontekście dostępu do internetu w erze analogowej. Przykładowo, podczas korzystania z modemu w celu nawiązywania połączeń dial-up, użytkownicy mogli korzystać z tej prędkości do przeglądania stron internetowych czy wysyłania e-maili. Zrozumienie tych parametrów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania połączeniami oraz optymalizacji wydajności systemów komunikacyjnych.

Pytanie 39

Kabel UTP Cat 6 jest to

A. kabel koncentryczny o przekroju 1/4 cala

B. wielomodowy światłowód

C. jednomodowy światłowód

D. kabel skrętka z 4 parami przewodów

Wybór opcji dotyczącej światłowodu jednomodowego jest błędny, ponieważ światłowody i kable UTP to różne technologie transmisji danych. Światłowody jednomodowe są zaprojektowane do przesyłania sygnałów na bardzo dużych odległościach, wykorzystując jedną wiązkę światła, co pozwala na uzyskanie znacznie większej przepustowości niż typowe kable miedziane, w tym UTP. Z kolei kabel koncentryczny, wspomniany w jednej z opcji, to inna technologia, która jest używana głównie w transmisji telewizyjnej i nie jest odpowiednia do zastosowań w sieciach lokalnych, w przeciwieństwie do kabla UTP, który jest przeznaczony do komunikacji sieciowej. Należy również zauważyć, że światłowody wielomodowe, które także pojawiły się w dostępnych odpowiedziach, różnią się od skrętek ze względu na strukturę i sposób, w jaki przesyłają światło. W praktyce prowadzi to do mylenia ich zastosowania z kablami UTP, co może skutkować niewłaściwym doborem technologii przy planowaniu infrastruktury sieciowej. Aby skutecznie zaprojektować sieć, niezbędne jest zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz ich specyfikacji, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich parametrów transmisji oraz zgodności z obowiązującymi standardami branżowymi.

Pytanie 40

Który z protokołów routingu wykorzystuje metodę wektora odległości?

A. IS-IS

B. OSPF

C. RIP

D. BGP-4

BGP (Border Gateway Protocol) jest protokołem routingu, który działa na zasadzie wymiany informacji o trasach pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi. Działa w oparciu o polityki routingu, a nie bezpośrednio na metryce odległości, co czyni go bardziej skomplikowanym niż RIP. BGP podejmuje decyzje w oparciu o różnorodne atrybuty, takie jak prefiksy, długość trasy, polityki i inne parametry, co sprawia, że nie jest on odpowiedni do klasyfikacji jako protokół wektora odległości. IS-IS (Intermediate System to Intermediate System) to protokół routingu wewnętrznego, który również nie korzysta z metody wektora odległości, lecz oparty jest na algorytmie stanu łącza. W przeciwieństwie do RIP, IS-IS jest bardziej skomplikowanym protokołem, który lepiej radzi sobie w dużych sieciach. OSPF (Open Shortest Path First) jest kolejnym protokołem, który, podobnie jak IS-IS, opiera się na stanie łącza i nie stosuje metody wektora odległości. W przypadku OSPF, routery tworzą topologię sieci i obliczają najkrótsze ścieżki za pomocą algorytmu Dijkstry. Wybór nieprawidłowych protokołów, takich jak BGP, IS-IS i OSPF, może wynikać z mylnej interpretacji ich funkcji oraz sposobu działania. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi protokołami a RIP jest kluczowe dla właściwego doboru narzędzi do zarządzania routingiem w sieci, co ma istotne znaczenie dla efektywności i stabilności infrastruktury sieciowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej