Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik architektury krajobrazu
- Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
- Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:54
- Data zakończenia: 8 grudnia 2025 15:07
Egzamin zdany!
Wynik: 23/40 punktów (57,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
Pokazany na ilustracji znak graficzny stosowany jest na rysunkach w projekcie zagospodarowania działki lub terenu do oznaczenia
A. obowiązującej linii zabudowy.
B. granicy obszaru objętego opracowaniem.
C. osi jezdni lub ulicy.
D. granicy działki przeznaczonej do likwidacji.
Zrozumienie, jakie znaczenie mają różne znaki graficzne w projektowaniu przestrzennym, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami budowlanymi. Często mylone są znaki odnoszące się do granic obszaru objętego opracowaniem z innymi symbolami, co może prowadzić do poważnych błędów w interpretacji dokumentacji. Na przykład, oznaczenie obowiązującej linii zabudowy różni się od granicy obszaru objętego opracowaniem, bowiem dotyczy innego aspektu planowania, a jego niewłaściwe oznaczenie może przyczynić się do naruszenia przepisów budowlanych. Osi jezdni lub ulicy również nie należy mylić z granicami opracowania, ponieważ odnosi się do standardów drogowych i infrastrukturalnych, a więc nie ma związku z granicami projektowanego terenu. Granica działki przeznaczonej do likwidacji z kolei jest specyficznym przypadkiem, który dotyczy działek, które nie będą już wykorzystywane, a ich oznaczenie nie ma wpływu na obszar objęty opracowaniem. Takie błędne interpretacje mogą prowadzić do nieporozumień podczas realizacji projektów oraz mogą wpłynąć na decyzje przed organami administracyjnymi. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do projektowania dokładnie zapoznać się z konwencjami graficznymi stosowanymi w dokumentacji urbanistycznej oraz zrozumieć ich zastosowanie w kontekście przepisów prawa budowlanego.
Pytanie 4
Deska kompozytowa to materiał przypominający drewno, który wykorzystuje się głównie do budowy
A. tarasów ogrodowych.
B. siedzisk ławek.
C. murków ogrodowych.
D. trejaży.
Trejaże, siedziska ławek czy murki ogrodowe to nie najlepsze miejsca dla desek kompozytowych. Trejaże, które wspierają rośliny pnące, lepiej zrobić z materiałów, które są bardziej sztywne i stabilne, bo tu może być łatwo o jakieś uszkodzenia. Na pewno drewno lite sprawdzi się lepiej w obliczu różnych obciążeń. Siedziska ławek muszą być wygodne – deski kompozytowe mogą być zbyt twarde i nieprzyjemne na dłuższą metę. A murki ogrodowe? Te to już w ogóle potrzebują materiałów, które dobrze znoszą ciężar gleby i roślin. Jak wybierzesz niewłaściwe materiały, to możesz mieć problemy z trwałością budowli. Czasem ludzie mylą właściwości desek kompozytowych i ich zastosowanie, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne, żeby znać różnice między materiałami, żeby nie mieć problemów z estetyką i funkcjonalnością w ogrodzie.
Pytanie 5
Która z technik rysunkowych nie będzie użyteczna w celu przygotowania wizualizacji różnorodności kolorystycznej ogrodu w trakcie roku?
A. Technika ołówka
B. Technika kredek świecowych
C. Technika kredek akwarelowych
D. Technika pasteli
Technika ołówka jest odpowiednia, gdyż jej możliwości ograniczają się w głównej mierze do precyzyjnego rysowania konturów oraz detali. Nie dostarcza ona jednak bogatej palety kolorów ani nie pozwala na efektywne oddanie subtelnych zmian tonacji barw, co jest kluczowe w wizualizacji kolorystycznej ogrodu w ciągu roku. W przypadku przedstawiania zmienności kolorystycznej, istotne jest uchwycenie różnorodności barw, co można osiągnąć dzięki technikom takim jak kredki świecowe, pasteli czy kredki akwarelowe, które oferują większe możliwości w zakresie mieszania kolorów oraz ich intensywności. Na przykład, technika pasteli umożliwia tworzenie miękkich przejść kolorystycznych, co może doskonale oddać zmieniające się odcienie roślinności w różnych porach roku. Używając tych technik, artyści mogą generować wizualizacje, które są bardziej realistyczne i estetycznie atrakcyjne. W związku z tym, technika ołówka nie jest odpowiednia do tego celu, gdyż nie spełnia wymagań dotyczących wyrazistości kolorystycznej.
Pytanie 6
Na ilustracji przedstawiono narzędzie przeznaczone do ręcznego
A. wiercenia otworów w drewnie.
B. wiercenia otworów w ziemi.
C. mieszania zapraw i klejów.
D. kruszenia betonu i asfaltu.
Wszystkie błędne odpowiedzi wskazują na typowe nieporozumienia związane z funkcją i zastosowaniem narzędzi ręcznych. Wiercenie otworów w drewnie to proces, który wymaga użycia wierteł przeznaczonych do twardych materiałów, z reguły posiadających zupełnie inną konstrukcję i ostrza. Wiertła do drewna są zaprojektowane tak, aby minimalizować rozszczepienie materiału i zapewnić czyste otwory, co jest istotne podczas pracy z tym surowcem. Z kolei mieszanie zapraw i klejów wymaga użycia narzędzi takich jak mieszadła, które są przeznaczone do łączenia materiałów sypkich z cieczy, a wiertło glebowe nie jest w stanie spełnić tej funkcji z powodu swojej budowy. Ponadto, kruszenie betonu i asfaltu to zadanie dla narzędzi pneumatycznych lub elektrycznych, takich jak młoty wyburzeniowe, które generują odpowiednią moc i siłę potrzebną do przekształcania twardych materiałów. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, to generalizacja zastosowania narzędzi oraz brak zrozumienia materiałów, z którymi narzędzia te powinny współpracować. W praktyce, znajomość różnorodności narzędzi oraz ich specyfikacji technicznych jest kluczowa dla skutecznego i bezpiecznego wykonywania prac budowlanych i ogrodniczych.
Pytanie 7
Na sporządzanym szkicu pomiarów terenowych początek linii osnowy pomiarowej powinien być oznaczony strzałką wskazującą kierunek pomiarów oraz odpowiednim symbolem
A. 0,00
B. P
C. O
D. 1,00
Odpowiedzi takie jak 'O', '1,00' lub 'P' nie są właściwe w kontekście oznaczania początku linii osnowy. Odpowiedź 'O' jest myląca, gdyż nie odnosi się do stosowanych standardów w geodezji, w których punkt początkowy powinien być jednoznacznie oznaczony liczbą. Użycie litery 'O' może sugerować, że punkt ten jest oznaczany jako pusty, co w praktyce nie ma zastosowania. Z kolei '1,00' sugeruje, że jest to kolejny punkt na linii osnowy, a nie punkt startowy. Oznaczenie '1,00' mogłoby wprowadzić w błąd, sugerując, że pomiary zaczynają się nie od '0,00', ale od '1,00', co jest sprzeczne z zasadą, że każdy nowy układ pomiarowy powinien rozpoczynać się od zera. Wreszcie, oznaczenie 'P' nie ma standardowego zastosowania w kontekście osnowy pomiarowej, co może prowadzić do nieporozumień. Przy projektowaniu systemu pomiarowego istotne jest, aby stosować się do przyjętych konwencji, które zapewniają spójność i zrozumiałość danych. Właściwe oznaczenie punktów w terenie zgodnie z obowiązującymi standardami jest niezbędne do poprawnej analizy oraz do późniejszego odtworzenia warunków pomiarowych, co jest kluczowe w każdej pracy geodezyjnej.
Pytanie 8
Jaką wartość kosztorysową uzyskamy dla ułożenia 300 m2 kostki brukowej betonowej, jeśli do ułożenia 100 m2 tej kostki potrzeba 119,57 r-g, a cena za 1 r-g wynosi 20,00 zł?
A. 2 391,40 zł
B. 23 914,00 zł
C. 7 174,20 zł
D. 717,42 zł
Aby obliczyć wartość kosztorysową ułożenia 300 m2 kostki brukowej betonowej, najpierw musimy ustalić, ile r-g (roboczogodzin) potrzeba do ułożenia tej powierzchni. Z danych wynika, że na 100 m2 kostki potrzeba 119,57 r-g. Zatem, dla 300 m2 obliczamy: 300 m2 / 100 m2 * 119,57 r-g = 358,71 r-g. Następnie, mając stawkę za 1 r-g równą 20,00 zł, przeliczamy całkowity koszt: 358,71 r-g * 20,00 zł = 7 174,20 zł. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej, gdzie istotne jest precyzyjne szacowanie kosztów i roboczogodzin, aby uniknąć przekroczenia budżetu. Przykładowo, w praktyce wykonawcy często korzystają z takich obliczeń przy tworzeniu ofert dla inwestorów, co pozwala na dokładniejsze planowanie i zarządzanie projektem. Ostatecznie, znajomość procedur kosztorysowania jest kluczowa, aby zapewnić efektywne i opłacalne realizacje budowlane.
Pytanie 9
Aby chronić rzeźby wykonane z piaskowca przed przenikaniem wody, należy użyć
A. farbę lateksową
B. farbę olejną
C. preparat hydrofobowy
D. środek higroskopijny
Preparat hydrofobowy jest substancją, której głównym celem jest zapewnienie ochrony materiałów przed wnikaniem wody. W przypadku rzeźb z piaskowca, które są szczególnie wrażliwe na działanie wilgoci, zastosowanie takiego preparatu jest kluczowe. Hydrofobowe środki impregnujące tworzą na powierzchni piaskowca cienką warstwę, która odpycha cząsteczki wody, minimalizując ryzyko wnikania wilgoci w strukturę materiału. Przykładem mogą być impregnaty na bazie silanów i siloksanów, które są szeroko stosowane w budownictwie oraz konserwacji zabytków. Standardy konserwacji często zalecają stosowanie tego typu preparatów jako pierwszej linii ochrony przed uszkodzeniami spowodowanymi przez wodę, co potwierdza ich skuteczność w zachowaniu trwałości i estetyki rzeźb. Warto również zaznaczyć, że regularne stosowanie preparatów hydrofobowych przyczynia się do wydłużenia żywotności rzeźb oraz zmniejsza koszty ich konserwacji w dłuższej perspektywie czasowej.
Pytanie 10
Aby osiągnąć subiektywny charakter ogrodu, powinno się go zaprojektować w sposób, który sprawi, że liczba otworów w ścianach
A. musi przekraczać 60%
B. nie powinna przekraczać 30%
C. musi mieścić się w przedziale od 50 do 60%
D. powinna wynosić od 30 do 40%
Odpowiedzi, które sugerują, że ilość otwarć w ścianach powinna wynosić od 30 do 40%, nie przekraczać 30% lub wynosić od 50 do 60%, są oparte na błędnych założeniach dotyczących projektowania przestrzeni ogrodowych. Przede wszystkim, ograniczenie ilości otwarć w ścianach do niskiego procentu może prowadzić do wrażenia klaustrofobii i ograniczonego dostępu do naturalnego światła, co jest sprzeczne z ideą tworzenia atrakcyjnych wnętrz ogrodowych. Spójrzmy na przykład na odpowiedzi sugerujące przedział od 30 do 40% — tak niski procent otwarć nie tylko zmniejsza potencjał integracji z otoczeniem, ale także wpływa negatywnie na mikroklimat wewnętrzny, co może skutkować niekomfortowymi warunkami użytkowania. Podobnie, sugerowanie, aby otwarcia nie przekraczały 30%, może prowadzić do braku naturalnej wentylacji, co jest kluczowe dla zdrowia roślin i komfortu użytkowników. Z kolei odpowiedź dotycząca przedziału od 50 do 60% również nie spełnia wymagań, ponieważ nie zapewnia wystarczającej ilości światła i przestrzeni, które są niezbędne do stworzenia subiektywnego i przyjemnego wnętrza. Podsumowując, projektowanie przestrzeni ogrodowych powinno koncentrować się na maksymalizacji otwarć, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz dobrymi praktykami w architekturze krajobrazu.
Pytanie 11
Teodolit jest narzędziem geodezyjnym służącym do wykonywania pomiarów
A. kąta pionowego oraz poziomego
B. kąta poziomego oraz wysokości
C. kąta poziomego oraz odległości
D. kąta pionowego oraz wysokości
Podczas analizy błędnych odpowiedzi, można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące funkcji teodolitu. Odpowiedzi wskazujące na pomiar kątów tylko w jednym kierunku, jak kąty poziome i wysokości, są błędne, ponieważ teodolit nie jest zaprojektowany do pomiaru wysokości w sposób niezależny. Wysokość jest zazwyczaj określana poprzez kombinację pomiarów kątów pionowych oraz odległości, co pozwala na obliczenie różnic wysokości między punktami. Propozycje, które koncentrują się wyłącznie na jednym rodzaju pomiaru, nie uwzględniają całościowego działania teodolitu i jego zastosowania w geodezji. Ważnym aspektem jest to, że pomiar kątów pionowych jest kluczowy dla określenia nachyleń i kątów wzniesienia obiektów, co jest niezbędne w budownictwie. Przyjmowanie, że teodolit może być używany do pomiaru odległości, jest również mylące, ponieważ tradycyjnie to inne instrumenty, takie jak dalmierze, są odpowiedzialne za takie pomiary. Dlatego istotne jest, aby dobrze zrozumieć, jakie są możliwości i ograniczenia teodolitu, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i lepiej wykorzystać ten instrument w praktyce geodezyjnej.
Pytanie 12
Aby stworzyć powierzchnię odporną na poślizgnięcia na tarasie, należy zastosować deski
A. ryflowane
B. heblowane
C. przecierane
D. polerowane
Deski ryflowane są najlepszym wyborem do budowy powierzchni antypoślizgowej tarasu, ponieważ ich charakterystyczne żłobienia zwiększają przyczepność, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa użytkowników. Dzięki ryflowanej powierzchni woda oraz inne substancje, które mogą powodować poślizg, skuteczniej spływają, co znacząco redukuje ryzyko wypadków. Przykładem zastosowania desek ryflowanych są tarasy przy basenach lub w miejscach narażonych na kontakt z wodą. Wybór tego typu desek powinien być zgodny z normami bezpieczeństwa, które zalecają stosowanie materiałów o odpowiednich właściwościach antypoślizgowych. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie stanu desek oraz ich konserwacja, co pozwala na utrzymanie właściwości antypoślizgowych przez długi czas. Warto również wspomnieć, że deski ryflowane mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak drewno kompozytowe czy naturalne, co dodatkowo zwiększa ich wszechstronność w zastosowaniach zewnętrznych.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
Aby zrealizować pionową izolację przeciwwilgociową fundamentu murku ogrodzeniowego, jakie materiały należy wykorzystać?
A. styropian
B. agrowłókninę
C. wełnę mineralną
D. papę asfaltową
Wełna mineralna, styropian i agrowłóknina to materiały, które nie spełniają wymagań dla pionowej izolacji przeciwwilgociowej fundamentów. Wełna mineralna jest doskonałym izolatorem termicznym, jednak nie ma wystarczających właściwości hydroizolacyjnych. Jej struktura może wchłaniać wodę, co prowadzi do utraty właściwości izolacyjnych i ryzyka rozwoju pleśni oraz grzybów. Z kolei styropian, choć jest materiałem odpornym na działanie wody, nie jest przeznaczony do stosowania bezpośrednio w strefie wilgotnej, ponieważ jego powierzchnia nie zapewnia skutecznej bariery przeciwwilgociowej. Może on również ulegać degradacji pod wpływem niektórych chemikaliów zawartych w gruncie. Agrowłóknina, z drugiej strony, jest materiałem stosowanym głównie w ogrodnictwie i ma na celu ochronę roślin, a nie izolację budowli przed wilgocią. Jej zastosowanie w kontekście budowlanym jest niewłaściwe, ponieważ nie chroni fundamentów przed wodą gruntową. Wybór odpowiednich materiałów do izolacji fundamentów jest kluczowy dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji. Niezrozumienie właściwości materiałów może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym uszkodzenia fundamentów i zwiększenia kosztów napraw. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze materiałów kierować się ich rzeczywistymi właściwościami oraz zastosowaniem zgodnym z normami budowlanymi.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Aby stworzyć oczko wodne, które będzie częścią tymczasowej wystawy i będzie łatwe do szybkiej demontażu, należy użyć
A. betonu
B. folii
C. bentonitu
D. kamienia
Folia jest idealnym materiałem do budowy oczek wodnych, szczególnie w przypadku krótkotrwałych ekspozycji, ponieważ oferuje łatwość montażu oraz demontażu. W przeciwieństwie do materiałów takich jak beton czy kamień, folia jest elastyczna i pozwala na łatwe dostosowanie kształtu zbiornika do wymogów projektowych. Umożliwia również szybkie usunięcie oczka po zakończeniu ekspozycji, co wpływa na zmniejszenie kosztów i zminimalizowanie wpływu na środowisko. Folie do oczek wodnych są dostępne w różnych wariantach, takich jak PVC czy EPDM, które charakteryzują się odpornością na działanie promieni UV oraz zmienne warunki atmosferyczne. W praktyce, zastosowanie folii zyskuje na popularności wśród ogrodników i projektantów krajobrazu, którzy cenią sobie elastyczność oraz łatwość w utrzymaniu. Dodatkowo, stosowanie folii zgodnie z normami branżowymi pozwala na zapewnienie odpowiednich warunków dla fauny i flory wodnej, co jest istotne dla zachowania różnorodności biologicznej w danym ekosystemie.
Pytanie 19
Podaj właściwy sposób ochrony warstwy urodzajnej gleby podczas wykonywania robót ziemnych?
A. Usunięcie warstwy urodzajnej gleby i jej zmagazynowanie w kontenerach budowlanych
B. Zebranie warstwy urodzajnej gleby i jej przechowanie w pryzmach
C. Przykrycie gleby folią w obszarach, gdzie będą prowadzone prace
D. Przykrycie gleby piaskiem w rejonach, gdzie będą realizowane prace
Przykrycie gleby folią w miejscach, w których będą prowadzone roboty, jest nieefektywną metodą zabezpieczenia warstwy urodzajnej. Tego rodzaju podejście nie chroni struktury gleby ani jej biologicznej aktywności. Folia może stworzyć warunki do zastoju wody, co prowadzi do gnicia korzeni roślin i sprzyja rozwojowi patogenów. Ponadto, przykrycie gleby folią nie eliminuje ryzyka mechanicznych uszkodzeń gleby podczas robót ziemnych, co jest kluczowe dla zachowania jej właściwości. Z kolei zmagazynowanie gleby w kontenerach budowlanych może być niewłaściwe, gdyż kontenery nie zawsze zapewniają odpowiednią wentylację, co może doprowadzić do degradacji gleby. Inna niepoprawna metoda to przykrycie gleby warstwą piasku, które nie tylko nie chroni urodzajnej warstwy gleby, ale również może prowadzić do jej wysuszenia. Piasek, jako materiał bez dużej zawartości składników odżywczych, nie stanowi odpowiedniego zabezpieczenia. W praktyce, kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie zarządzanie warstwą urodzajną gleby ma fundamentalne znaczenie dla zdrowia ekosystemów oraz wydajności produkcji rolniczej, a każda z wymienionych metod nie spełnia tych wymogów.
Pytanie 20
Jakie materiały będą odpowiednie do wyłożenia nawierzchni tarasu w ogrodzie urządzonym w stylu rustykalnym?
A. chodnikowe płyty betonowe
B. heblowane deski dębowe
C. brukowe kostki betonowe
D. szlifowane płyty granitowe
Płyty granitowe szlifowane, kostki betonowe brukowe i płyty betonowe chodnikowe to raczej nie najlepsze pomysły do ogrodu rustykalnego. Granit, mimo że jest trwały, to jest taki nowoczesny, że może się gryźć z naturalnym otoczeniem. A montaż ich to też czasami niezła mordęga, nie wspominając o cenie, która potrafi zaboleć. Kostki betonowe są super w miastach, ale w ogrodzie rustykalnym? No nie za bardzo. Wyglądają trochę surowo i sztucznie, więc nie współgrają z tym, co chcemy osiągnąć. Płyty betonowe chodnikowe, choć praktyczne i tańsze, to znowu nie pasują do estetyki. Ich prostokątne kształty i betonowa struktura nie oddają tej ciepłej, naturalnej atmosfery, jaką daje drewno. W rustykalnym ogrodzie ważne, żeby materiały się zharmonizowały z otoczeniem, a te opcje raczej tego nie potrafią, więc warto się dobrze zastanowić, co wybieramy.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
Przedstawione na rysunku narzędzie przeznaczone jest do cięcia
A. kostki brukowej.
B. drewnianych belek.
C. płytek gresowych.
D. blachy stalowej.
Odpowiedź "kostki brukowej" jest poprawna, ponieważ narzędzie przedstawione na rysunku to gilotyna do kostki brukowej, specjalistyczne urządzenie, które umożliwia precyzyjne cięcie kostki brukowej na wymiar. Gilotyny do kostki brukowej są powszechnie stosowane w branży budowlanej, zwłaszcza w kontekście układania nawierzchni z kostki, gdzie często wymagane jest dostosowanie rozmiarów elementów do specyficznych projektów architektonicznych. Działanie gilotyny opiera się na mechanizmie nacisku, co pozwala na uzyskanie czystych i wyraźnych krawędzi cięcia, minimalizując ryzyko pęknięć, które mogą występować przy użyciu innych narzędzi, takich jak młotki czy piły. Ponadto, stosowanie gilotyny przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy, ponieważ pozwala na szybką i łatwą obróbkę materiału, co jest kluczowe na etapie realizacji projektów budowlanych. Warto również zwrócić uwagę na standardy bezpieczeństwa przy użyciu tego typu narzędzi, takie jak odpowiednie zabezpieczenia i odzież ochronna, aby zminimalizować ryzyko urazów podczas pracy.
Pytanie 23
Jakie narzędzie powinno się wybrać do wykonania wykopu wzdłużnego w celu osadzenia drewnianej palisady o średnicy 12 cm?
A. Kilof
B. Piaskówkę
C. Szpadel
D. Szuflę
Szufla jest spoko, ale nie ma co się oszukiwać – nie nadaje się do wykopów liniowych przy osadzaniu palisady. W tym przypadku zdecydowanie lepszy będzie szpadel. Dzięki swojemu wąskiemu ostrzu, szpadel pozwala na precyzyjne wykopanie wąskiego rowu, co jest kluczowe. W sumie, szpadel świetnie wchodzi w glebę, co ułatwia wyciąganie ziemi i przygotowanie miejsca na palisady. W praktyce używa się go często w ogrodnictwie, na przykład przy sadzeniu drzew czy stawianiu ogrodzeń. Chyba wszyscy wiemy, że dobrze jest mieć odpowiednie narzędzie. Zresztą, kiedy używasz szpadla, masz lepszą kontrolę nad tym, jak głęboko wykopujesz, a to ważne, żeby palisada była stabilna.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Osoba zwiedzająca, chcąca poznać elementy architektury tradycyjnej wsi kaszubskiej, powinna udać się
A. do arboretum
B. do skansenu
C. do rosarium
D. do alpinarium
Wybór skansenu jako miejsca do zapoznania się z elementami architektury dawnej wsi kaszubskiej jest jak najbardziej trafny. Skansen to miejsce, które gromadzi obiekty architektoniczne oraz elementy kultury materialnej z określonego regionu, w tym przypadku z Kaszub. W skansenach znajdują się odtworzone lub przetransportowane zabytki, takie jak chaty, stodoły, kościoły czy młyny, które reprezentują tradycyjne budownictwo i styl życia mieszkańców wsi. Przykładem może być Kaszubski Park Etnograficzny w Wdzydzach Kiszewskich, który oferuje bogaty zbiór obiektów architektury ludowej oraz organizuje różnorodne wydarzenia kulturalne mające na celu promowanie lokalnej historii i tradycji. W skansenach można nie tylko podziwiać architekturę, ale także uczestniczyć w warsztatach rzemieślniczych, co przybliża lokalne zwyczaje i umiejętności. Dzięki temu skansen staje się nie tylko przestrzenią wystawową, ale także edukacyjną, gdzie można lepiej zrozumieć dziedzictwo kulturowe regionu.
Pytanie 27
Którego rodzaju murka dotyczy wykaz planowanych prac?
| Wykaz planowanych prac | |
|---|---|
| Lp. | Rodzaj robót |
| 1. | Prace organizacyjne i porządkowe. |
| 2. | Wytyczenie murka w terenie zgodnie z projektem. |
| 3. | Wykonanie wykopu. |
| 4. | Wylanie fundamentu. |
| 5. | Dobór odpowiedniej wielkości kamienia. |
| 6. | Budowa murka przy użyciu zaprawy. |
| 7. | Ułożenie płyt zwieńczających. |
A. Oporowego betonowego licowanego kamieniami.
B. Wolnostojącego murowanego z kamieni.
C. Oporowego murowanego z elementów kamiennych prefabrykowanych.
D. Wolnostojącego kamiennego suchego.
Wybór odpowiedzi dotyczącej wolnostojącego murowanego z kamieni jest właściwy, ponieważ na podstawie wykazu planowanych prac wskazano zastosowanie zaprawy oraz dobór odpowiedniej wielkości kamienia. W praktyce, mury murowane z kamieni są często stosowane w ogrodzeniach, ścianach ozdobnych oraz jako elementy architektury krajobrazu. Ich budowa wymaga przestrzegania określonych standardów budowlanych, takich jak normy dotyczące wytrzymałości materiałów oraz technik murowania. DBR (Dobra Praktyka Budowlana) zaleca stosowanie zaprawy do murowania, co zapewnia trwałość i stabilność konstrukcji. Ponadto, mury murowane często cechują się lepszą izolacyjnością termiczną i akustyczną w porównaniu do murów suchych, co czyni je bardziej funkcjonalnymi w zastosowaniach budowlanych. Zrozumienie różnicy między różnymi rodzajami murów jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów budowlanych.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
Jaką nawierzchnię warto wykorzystać w lesie parkowym?
A. Bitumiczną
B. Gruntową
C. Tłuczniową
D. Betonową
Wybór nawierzchni tłuczniowej w kontekście parku leśnego nie jest idealnym rozwiązaniem, mimo że może oferować pewne zalety, takie jak naturalny wygląd. Problematyczne jest jednak, że tłuczeń nie zapewnia wystarczającej stabilności, zwłaszcza przy dużych opadach deszczu, co może prowadzić do erozji i pogorszenia jakości drogi. Ponadto, w porównaniu z nawierzchnią gruntową, może on ograniczać naturalną retencję wody oraz utrudniać wzrost lokalnej flory. Betonowa nawierzchnia, z drugiej strony, jest ekstremalnie twarda i nieprzepuszczalna, co prowadzi do powstawania pożarów czy erozji wód gruntowych. Stosowanie betonu w środowiskach leśnych jest sprzeczne z ideą ochrony środowiska, jako że negatywnie wpływa na faunę i florę. Bitumiczna nawierzchnia również nie znajduje zastosowania w parkach leśnych, gdyż ze względu na swoją chemiczną strukturę może być szkodliwa dla ekosystemu. Wprowadza dodatkowe zanieczyszczenia, a także ogranicza naturalny cykl wody, co jest niepożądane w ekosystemach leśnych. Dlatego też, zarówno nawierzchnie tłuczniowe, betonowe, jak i bitumiczne mają swoje ograniczenia w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, co czyni gruntową nawierzchnię jedynym odpowiednim wyborem dla parków leśnych.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
Jakie czynności należy kolejno zrealizować, aby zbudować ścieżki z płyt kamiennych, gdy koryto zostało już wykopane, dno utwardzone, a obrzeża ustawione?
A. Wysypanie warstw podłoża, zagęszczenie, układanie płyt
B. Zagęszczenie warstw, wysypanie warstw podłoża, układanie płyt
C. Wysypanie warstw podłoża, układanie płyt, zagęszczenie
D. Układanie płyt, wysypanie warstw podłoża, zagęszczenie
Odpowiedź 'Wysypanie warstw podbudowy, zagęszczenie, ułożenie płyt' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla właściwą kolejność działań przy budowie ścieżek z płyt kamiennych. Proces ten zaczyna się od wysypania warstw podbudowy, co jest kluczowym etapem, ponieważ zapewnia odpowiednią stabilność i nośność podłoża. Warstwy podbudowy, zazwyczaj wykonane z kruszywa, powinny być równomiernie rozłożone na całej powierzchni koryta. Następnie, zagęszczenie jest niezbędne, aby zminimalizować osiadanie i zwiększyć twardość podłoża. Użycie zagęszczarki wibracyjnej jest standardową praktyką w tej fazie, co pozwala na uzyskanie stabilnej bazy dla płyt kamiennych. Na końcu następuje ułożenie płyt, które powinny być dostosowane do poziomu podbudowy i zabezpieczone przed przesuwaniem. Zastosowanie takiej kolejności działań zapewnia, że ścieżka będzie trwała i odporna na działanie warunków atmosferycznych oraz obciążeń mechanicznych. Przykładem może być budowa ścieżki w ogrodzie, gdzie odpowiednia podbudowa i zagęszczenie podłoża są kluczowe dla zapobiegania deformacjom w przyszłości.
Pytanie 33
Jaką czynność trzeba wykonać, aby zabezpieczyć zbiornik wodny o powierzchni 15 m2 i głębokości 1,5 m na czas zimowy, mając na uwadze, że zamieszkują go ryby?
A. Obniżeniu poziomu wody do 0,5 m.
B. Zapewnieniu dostępu tlenu do zbiornika.
C. Przykryciu powierzchni zbiornika folią.
D. Usunięciu koszy z roślinnością ze zbiornika.
Zapewnienie dostępu tlenu do zbiornika wodnego jest kluczowe dla zdrowia ryb, szczególnie w okresie zimowym. Woda w zbiorniku o głębokości 1,5 m może zamarznąć, co ogranicza wymianę gazów i wprowadza ryzyko hipoksji. Ryby, aby przetrwać w takich warunkach, potrzebują odpowiedniej ilości tlenu rozpuszczonego w wodzie. W praktyce oznacza to, że zaleca się instalację napowietrzaczy lub utrzymanie otworów w lodzie, które pozwalają na wymianę gazów. Zgodnie z zaleceniami specjalistów zajmujących się akwakulturą, regularne monitorowanie poziomu tlenu w zbiorniku oraz jego jakość powinno być częścią rutyny każdej osoby zajmującej się hodowlą ryb. Odpowiednie warunki atmosferyczne, takie jak mroźne noce, mogą szybko obniżyć poziom tlenu, dlatego aktywne działania w zakresie wentylacji są niezbędne, aby unikać strat w populacji ryb. Dobre praktyki w zarządzaniu zbiornikami wodnymi uwzględniają także przemyślane rozmieszczenie roślin wodnych, które mogą wspierać ten proces, ale nie zastąpią aktywnego napowietrzania. Warto również pamiętać, że efektywne zarządzanie zbiornikiem wodnym powinno opierać się na badaniach i monitorowaniu jego ekosystemu.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
Od jakiej czynności należy rozpocząć realizację projektu stawu?
A. Wyznaczenia głębokości zbiornika w terenie
B. Wyznaczenia obrysu zbiornika w terenie
C. Wykonania przegrody kapilarnej
D. Wykonania wykopu
Rozpoczęcie realizacji projektu oczka wodnego od wykopu, wykonania przegrody kapilarnej czy wyznaczenia głębokości zbiornika jest nieodpowiednie, ponieważ te czynności powinny być realizowane dopiero po dokładnym zaplanowaniu i wyznaczeniu obrysu zbiornika. Wytyczenie obrysu jest podstawowym krokiem, który pozwala wizualizować projekt w terenie, a także dostosować go do istniejących warunków. Wykop, wykonywany bez wcześniejszego wyznaczenia obrysu, może prowadzić do poważnych błędów, takich jak nadmierne lub niewystarczające wykopywanie ziemi, co może skutkować problematycznymi proporcjami zbiornika oraz niewłaściwym zarządzaniem wodami gruntowymi. Również wykonanie przegrody kapilarnej, mającej na celu kontrolowanie przepływu wody, może być zrealizowane tylko wtedy, gdy wiadomo, w którym miejscu dokładnie znajduje się obrys zbiornika. Brak prawidłowego wyznaczenia obrysu może prowadzić do wielu nieprzewidzianych problemów podczas eksploatacji oczka wodnego, takich jak niestabilność brzegu, erozja, a nawet nieprzewidziane koszty. Dlatego tak ważne jest, aby przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac budowlanych skupić się na dokładnym wyznaczeniu i zaplanowaniu obrysu zbiornika.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
Jakiego rodzaju lakier powinno się zastosować do pokrycia drewnianego podestu w ogrodzie przydomowym?
A. Innowacyjny, jednoskładnikowy lakier przeznaczony do ochronno-dekoracyjnego wykończenia podłóg z różnych rodzajów drewna oraz korka w pomieszczeniach.
B. Lakier do lakierowania drewnianych podłóg, parkietów, boazerii i elementów wyposażenia wnętrz w obiektach użyteczności publicznej.
C. Jednoskładnikowy lakier stworzony do wykończenia podłóg z drewna i materiałów drewnopochodnych w mieszkalnych pomieszczeniach oraz obiektach użyteczności publicznej.
D. Lakier przeznaczony do malowania drewna lub materiałów drewnopochodnych stosowanych na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń
Wybór lakieru do polakierowania drewnianego podestu w ogródku przydomowym jest kluczowy dla zapewnienia trwałości i odporności na czynniki zewnętrzne. Odpowiedzi, które wskazują na lakiery przeznaczone wyłącznie do użytku wewnętrznego, są niewłaściwe, ponieważ nie zapewniają one odpowiedniej ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Lakier modernistyczny, jednoskładnikowy, dedykowany do ochronno-dekoracyjnego lakierowania podłóg wewnętrznych, nie jest przystosowany do radzenia sobie z wilgocią, zmianami temperatury czy promieniowaniem UV. Takie lakiery są zaprojektowane z myślą o stabilnych warunkach wewnętrznych, co czyni je nieodpowiednimi dla zastosowań zewnętrznych, gdzie drewno narażone jest na intensywne działanie atmosferyczne. Ponadto, lakiery dedykowane obiektom użyteczności publicznej, takie jak te do parkietów czy boazerii, są również przeznaczone do użytku wewnętrznego, i ich zastosowanie na podestach zewnętrznych może prowadzić do szybkiego uszkodzenia i degradacji. Użytkownicy często popełniają błąd, zakładając, że wszelkie lakiery do drewna mają podobne właściwości, co jest mylne. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że do skutecznej ochrony drewnianych elementów w ogrodzie należy stosować specjalistyczne produkty przeznaczone do tego celu, które oferują optymalne właściwości ochronne i estetyczne, a ich zastosowanie pozwala na długotrwałe cieszenie się pięknem i funkcjonalnością drewnianych powierzchni.
Pytanie 40
Murek pokazany jest na rysunku w formie
A. przekroju.
B. planu.
C. schematu.
D. widoku.
Rysunek przedstawia murek w formie przekroju, co jest kluczowe w kontekście analizy jego struktury. Przekrój to techniczny sposób wizualizacji, który pozwala na zobaczenie wnętrza obiektu, w tym wypadku murka, oraz ukazanie warstw materiałów, z których został zbudowany. Dzięki temu możemy ocenić jego właściwości oraz sposób konstrukcji. Przekroje są powszechnie wykorzystywane w inżynierii budowlanej, architekturze i projektowaniu, ponieważ umożliwiają lepsze zrozumienie kompozycji materiałowej i technologii wykonania. Stosując przekroje, inżynierowie mogą wykrywać potencjalne problemy konstrukcyjne na wczesnym etapie projektowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi. Na przykład, w projektach infrastrukturalnych takich jak mosty czy budynki, dokładne przekroje mogą ujawniać miejsca, gdzie mogą występować osłabienia w konstrukcji. Standardy, takie jak ISO 128, określają zasady rysowania przekrojów, co sprzyja ich jednoznacznej interpretacji przez specjalistów.