Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:48
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:05

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Co oznacza zapis 2B1Q na zakończeniu sieciowym u abonenta?

A. Zakończenie sieciowe stosuje kod, który każde dwa kolejne bity zamienia na jeden poziom napięcia.

B. Zakończenie sieciowe stosuje cyfrową modulację impulsowo-kodową.

C. Zakończenie sieciowe stosuje kod, który każde dwa kolejne bajty zamienia na jeden poziom napięcia.

D. Zakończenie sieciowe stosuje modulację dwupoziomową.

No, tutaj odpowiedź, że zakończenie sieciowe korzysta z modulacji dwupoziomowej, jest nie do końca. 2B1Q to nie modulacja, a technika kodowania. Modulacja dwupoziomowa oznacza, że informacja jest przesyłana w dwóch stanach, na przykład 0 i 1, a to sprawia, że nie można przesyłać większej ilości danych. A w 2B1Q mamy dwa bity zamieniane na jeden symbol, co przekłada się na cztery poziomy napięcia, więc to na pewno zwiększa przepustowość. Odpowiedź o cyfrowej modulacji impulsowo-kodowej też jest błędna, bo odnosi się do zupełnie innej techniki. I jeszcze jedno, 2B1Q działa na poziomie bitów, a bajty to coś innego - składają się z ośmiu bitów. Więc te różnice są naprawdę ważne, żeby dobrze rozumieć, jak te techniki działają. Jak się tego nie zna, mogą pojawić się kłopoty w projektowaniu i implementacji systemów, a to może wpłynąć na to, jak dane są przesyłane w sieciach.

Pytanie 2

W telefonie komórkowym funkcję eliminacji dźwięków przechodzących z mikrofonu do słuchawki pełni

A. mikrofon

B. układ wybierczy

C. układ antylokalny

D. głośnik

Mikrofon, głośnik i układ wybierczy nie pełnią funkcji eliminacji przeniku dźwięków w aparacie telefonicznym. Mikrofon jest urządzeniem odpowiedzialnym za rejestrację dźwięków z otoczenia i przekazywanie ich do systemu, co oznacza, że jego rola jest fundamentalna, ale nie obejmuje kontroli nad dźwiękiem w słuchawce. Głośnik z kolei odpowiada za odtwarzanie dźwięków, które są wysyłane do użytkownika, a więc również nie ma możliwości skutecznej eliminacji ech czy przenikających dźwięków. Układ wybierczy, odpowiedzialny za wybieranie numerów i interakcję z siecią, nie ma żadnego związku z procesami akustycznymi ani eliminowaniem dźwięków. Wybór tych elementów do roli układu eliminującego przenik dźwięków jest mylny i często wynika z pomylenia ich podstawowych funkcji. Typowym błędem jest zrozumienie mikrofonu jako elementu odpowiedzialnego za wszystkie aspekty dźwięku, podczas gdy jego podstawową rolą jest rejestrowanie, a nie eliminacja. W kontekście technologii dźwiękowej, kluczowe jest zrozumienie, że skuteczna eliminacja echa wymaga zastosowania specjalizowanych układów, które są zaprojektowane do tego celu, co wyraźnie oddziela je od podstawowych komponentów audio, jak mikrofony czy głośniki.

Pytanie 3

Sygnał, który w każdym momencie jest określany zmienną losową posiadającą znane statystyki, jest sygnałem

A. stacjonarnym

B. stochastycznym

C. harmonijnym

D. deterministycznym

Sygnał harmoniczny to okresowy sygnał, który można wyrazić jako sumę funkcji sinusoidalnych. Chociaż sygnały harmoniczne mogą być łatwo analizowane i prognozowane, nie mają one charakterystyki zmienności losowej, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście pytania. Z kolei sygnał stacjonarny charakteryzuje się tym, że jego statystyki nie zmieniają się w czasie, co również nie odnosi się do koncepcji sygnału stochastycznego, który zakłada pewną losowość i zmienność. Sygnał deterministyczny jest całkowicie przewidywalny i nie zawiera elementów losowości. Decydująca różnica między sygnałami deterministycznymi a stochastycznymi polega na tym, że w przypadku sygnałów deterministycznych możemy z góry określić ich kształt na podstawie równania matematycznego, co nie jest możliwe w przypadku sygnałów stochastycznych, gdzie zachowanie jest losowe i opisane rozkładem prawdopodobieństwa. Typowym błędem w myśleniu prowadzącym do wyboru niewłaściwej odpowiedzi jest pomylenie sygnałów deterministycznych z stochastycznymi. W praktyce, aby poprawnie klasyfikować sygnały w inżynierii, należy zrozumieć różnice pomiędzy tymi kategoriami oraz ich statystyczne właściwości, co jest zgodne z normami analizy sygnałów i teorii systemów.

Pytanie 4

Jakie jednostki są używane do opisu zysku energetycznego anten?

A. MB/s

B. GHz/s

C. dBi

D. Mb/s

Jednostki takie jak Mb/s (megabity na sekundę) oraz MB/s (megabajty na sekundę) odnoszą się do prędkości przesyłania danych, co jest zupełnie inną miarą niż zysk energetyczny anten. Mb/s to jednostka używana do mierzenia przepustowości, informująca o ilości danych przesyłanych w jednostce czasu, co jest kluczowe w analizie wydajności sieci. Z kolei MB/s, będące jednostką pojemności danych, wskazuje ilość danych, które można przesłać lub przechować, ale nie ma związku z efektywnością anteny. Na przykład, gdybyśmy uznali, że zysk anteny można mierzyć w megabitach, mogłoby to prowadzić do błędnych wniosków w projektowaniu systemów komunikacyjnych, ponieważ nie uwzględniałoby to kierunkowości sygnału. GHz/s to z kolei jednostka, która nie ma sensu w kontekście zysku anten, gdyż oznaczałaby tempo zmian częstotliwości, co jest zupełnie inną miarą. Prawidłowe zrozumienie zysku energetycznego anteny jest kluczowe w projektowaniu skutecznych systemów komunikacyjnych oraz unikania błędów w inżynierii radiowej, dlatego istotne jest, aby precyzyjnie rozróżniać te pojęcia i ich odpowiednie zastosowanie w praktyce.

Pytanie 5

Symbol XTKMXpw 5x2x0,6 oznacza rodzaj kabla telekomunikacyjnego?

A. miejscowy 5-cio parowy

B. miejscowy 5-cio żyłowy

C. stacyjny 5-cio parowy

D. stacyjny 5-cio żyłowy

Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że różnią się one znaczeniem i zastosowaniem kabli telekomunikacyjnych. Odpowiedzi stacyjny 5-cio żyłowy oraz miejscowy 5-cio żyłowy wskazują na kable, które zamiast par przewodów mają pojedyncze żyły. Użycie terminologii żyłowej zamiast parowej jest kluczowym błędem, ponieważ w kontekście sygnałów telekomunikacyjnych, kable parowe są bardziej efektywne w redukcji zakłóceń i zwiększają niezawodność połączeń. Ponadto, określenie "stacyjny" w kontekście kabli telekomunikacyjnych zazwyczaj odnosi się do instalacji w punktach centralnych, takich jak stacje bazowe, podczas gdy "miejscowy" odnosi się do lokalnych połączeń w obrębie budynków. Koncepcja możliwości połączenia w różnych aplikacjach jest kluczowa, a błędne przypisanie kabli do niewłaściwych typów instalacji może prowadzić do problemów z jakością sygnału. Inwestycja w odpowiednie kable, jak te określone w standardach branżowych, ma kluczowe znaczenie dla poprawnego funkcjonowania systemów telekomunikacyjnych, a ignorowanie parametrów takich jak liczba par w kablu oraz ich zastosowanie może prowadzić do poważnych problemów operacyjnych.

Pytanie 6

Access Point to sprzęt

A. dzielący sieć lokalną na mniejsze podsieci

B. łączący sieć bezprzewodową z siecią kablową

C. łączący sieć lokalną z siecią WAN

D. łączący komputery w sieci lokalnej kabelowej

Access Point, czyli punkt dostępowy, jest urządzeniem, które umożliwia połączenie urządzeń bezprzewodowych z siecią przewodową. Jego główną funkcją jest rozszerzenie zasięgu sieci lokalnej (LAN), co pozwala na łatwe łączenie laptopów, smartfonów czy tabletów bez użycia kabli. Z punktu widzenia standardów sieciowych, Access Pointy są kluczowe w implementacji sieci WLAN (Wireless Local Area Network) i są zgodne z protokołami IEEE 802.11, co zapewnia szeroką kompatybilność z różnorodnymi urządzeniami. W praktyce wykorzystuje się je w biurach, uczelniach, a także w przestrzeniach publicznych, takich jak kawiarnie czy lotniska. Dzięki implementacji technologii MIMO (Multiple Input Multiple Output) oraz QoS (Quality of Service), nowoczesne punkty dostępowe mogą obsługiwać wiele urządzeń jednocześnie, zapewniając stabilne połączenia i wysoką jakość transmisji danych. Warto również podkreślić, że Access Pointy mogą być konfigurowane w trybie repeatera, co pozwala na dalsze zwiększenie zasięgu sieci bezprzewodowej.

Pytanie 7

Podczas próby uruchomienia komputera użytkownik zauważył czarny ekran z informacją ntldr is missing. W efekcie tego błędu

A. automatycznie rozpocznie się narzędzie do przywracania systemu

B. system operacyjny nie będzie w stanie się załadować

C. komputer będzie się nieprzerwanie resetował

D. system operacyjny uruchomi się, ale będzie działał niestabilnie

Każda z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje różne błędne interpretacje sytuacji związanej z błędem "ntldr is missing". Na przykład, stwierdzenie, że system operacyjny załaduje się, ale będzie pracował niestabilnie, jest mylące. W rzeczywistości, gdy NTLDR jest niedostępny, system operacyjny w ogóle się nie uruchomi, a nie tylko będzie działał niestabilnie. Tego rodzaju myślenie może wynikać z doświadczeń z innymi, mniej krytycznymi problemami, gdzie błędy prowadzą do chwilowych problemów z wydajnością. Z kolei twierdzenie, że komputer będzie się ciągle restartował, to również nieprawda. Restartowanie się komputera jest bardziej typowe w przypadkach, gdy występują błędy systemowe lub problemy z BIOS-em, a nie w sytuacji, gdy brak NTLDR uniemożliwia załadowanie systemu. Wreszcie, sugestia, że automatycznie uruchomi się narzędzie przywracania systemu, nie odnosi się do rzeczywistości, ponieważ komputer nie ma możliwości automatycznego uruchamiania narzędzi naprawczych bez załadowania podstawowych komponentów systemu operacyjnego. W praktyce, w sytuacji braku NTLDR, użytkownik musi ręcznie uruchomić komputer z nośnika ratunkowego, aby spróbować przywrócić system do działania, co jest kluczowe w kontekście zarządzania kryzysowego w IT. Takie błędne interpretacje mogą prowadzić do frustracji i nieefektywnego rozwiązywania problemów, dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć podstawy działania systemów operacyjnych oraz mechanizmy rozruchu.

Pytanie 8

Algorytmem kolejkowania, który jest powszechnie stosowany w urządzeniach sieciowych i działa według zasady "pierwszy wchodzi, pierwszy wychodzi", jest algorytm

A. DRR

B. FIFO

C. LIFO

D. WRR

Wybór innych algorytmów kolejkowania, takich jak LIFO (Last In, First Out), DRR (Deficit Round Robin) czy WRR (Weighted Round Robin), prowadzi do fundamentalnych błędów w podejściu do zarządzania ruchem w sieciach. Algorytm LIFO, stosując zasadę, że ostatni element dodany do kolejki będzie przetwarzany jako pierwszy, wprowadza opóźnienia dla wcześniejszych pakietów, co może skutkować niewłaściwym działaniem aplikacji wymagających niskiego opóźnienia. Z kolei DRR i WRR są algorytmami, które koncentrują się na sprawiedliwości w przydzielaniu zasobów, ale ich złożoność implementacji oraz dodatkowe obciążenie obliczeniowe mogą prowadzić do gorszych wyników w sytuacjach, gdy oglądane są jedynie proste kolejki FIFO. Ponadto, brak zrozumienia działania FIFO może prowadzić do nieefektywnego zarządzania ruchem, co w środowisku z dużą ilością danych może skutkować utratą pakietów i zwiększonymi opóźnieniami. Dlatego istotne jest, aby przy projektowaniu systemów sieciowych mieć na uwadze, że algorytmy kolejkowania muszą być dostosowane do specyfiki wymagań aplikacji oraz oczekiwań dotyczących jakości usług. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi algorytmami i ich wpływu na wydajność sieci jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem i optymalizacją nowoczesnych systemów komunikacyjnych.

Pytanie 9

Wielokrotne użycie WDM (Wavelength Division Multiplexing) polega na zwiększeniu

A. kodowym.

B. czasowym.

C. falowym.

D. częstotliwościowym.

Multipleksacja WDM, czyli Wavelength Division Multiplexing, to naprawdę ciekawa technika w telekomunikacji. Pozwala na przesyłanie wielu sygnałów optycznych przez jedno włókno światłowodowe, co jest świetnym rozwiązaniem! Jak to działa? Wykorzystuje różne długości fal światła, każda długość to inny kanał komunikacyjny. Dzięki temu można przesyłać setki kanałów jednocześnie, co bardzo zwiększa możliwości przesyłowe. W praktyce widzimy to w sieciach operatorów internetowych, gdzie liczy się duża przepustowość, no i oczywiście oszczędności. WDM to naprawdę kluczowa technologia, zwłaszcza, że pozwala na łatwe skalowanie sieci, co jest mega ważne w dobie rosnącego zapotrzebowania na dane w internecie.

Pytanie 10

Impuls wysłany do jednorodnej linii transmisyjnej powrócił po odbiciu od jej końca po czasie 100 μs. Jaka jest długość linii, jeśli prędkość propagacji sygnału w linii wynosi 2 · 10⁸ m/s?

A. 50 km

B. 10 km

C. 5 km

D. 20 km

Aby obliczyć długość linii transmisyjnej, możemy skorzystać ze wzoru na prędkość propagacji sygnału oraz czasu, w którym impuls przebył całą drogę do końca linii i powrócił. Prędkość propagacji sygnału w linii wynosi 2 · 108 m/s, a czas, w którym impuls zrealizował tę trasę, wynosi 100 μs (czyli 100 · 10-6 s). Ponieważ impuls przebył drogę w obie strony (do końca linii i z powrotem), rzeczywista długość linii wynosi: długość = prędkość × czas / 2. Zatem obliczamy: długość = 2 · 108 m/s × 100 · 10-6 s / 2 = 10 km. Tego rodzaju obliczenia są fundamentalne w inżynierii telekomunikacyjnej, gdzie długość linii ma znaczenie dla projektowania systemów komunikacyjnych, zwłaszcza w kontekście opóźnień sygnałów oraz jakości transmisji. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest projektowanie sieci telekomunikacyjnych, gdzie inżynierowie muszą uwzględniać czasy propagacji sygnałów w różnych typach linii transmisyjnych.

Pytanie 11

Do zadań filtru dolnoprzepustowego wchodzącego w skład układu próbkującego przetwornika A/C należy

A. usunięcie z widma sygnału częstotliwości przewyższających częstotliwość Nyquista

B. ulepszanie kształtu sygnału analogowego na wejściu

C. ograniczenie minimalnej częstotliwości próbkowania sygnału

D. zmiana natężenia sygnału uzależniona od częstotliwości składowych

Filtr dolnoprzepustowy w układzie próbkującym przetwornika A/C ma kluczową rolę w usuwaniu z sygnału analogowego składowych o częstotliwościach wyższych niż połowa częstotliwości próbkowania, zwanej częstotliwością Nyquista. Zgodnie z zasadą próbkowania Nyquista, aby uniknąć zjawiska aliasingu, które prowadzi do zniekształcenia sygnału, konieczne jest ograniczenie pasma przenoszenia sygnału wejściowego. Przykładowo, w systemach audio, gdzie próbkowanie odbywa się z częstotliwością 44,1 kHz, filtr dolnoprzepustowy zapewnia, że wszystkie składowe sygnału powyżej 22,05 kHz są skutecznie eliminowane. Dzięki temu, uzyskiwane dane cyfrowe są wierniejszym odwzorowaniem oryginalnego sygnału analogowego. Zastosowanie filtrów dolnoprzepustowych jest powszechne w systemach komunikacyjnych, gdzie zapewniają one stabilność i jakość przesyłanego sygnału, eliminując zakłócenia i niepożądane częstotliwości, a tym samym poprawiając efektywność systemu. Ich projektowanie i implementacja opierają się na uznawanych standardach, takich jak IEEE 802.11 dla sieci bezprzewodowych, co podkreśla ich fundamentalne znaczenie w nowoczesnych technologiach.

Pytanie 12

Który zapis w formacie "dot-decimal" nie wskazuje na maskę podsieci IPv4?

A. 255.255.192.0

B. 255.255.0.0

C. 255.255.253.0

D. 255.255.254.0

Odpowiedź 255.255.253.0 jest poprawna, ponieważ ten zapis w formacie 'dot-decimal' nie definiuje maski podsieci IPv4 zgodnie z powszechnie stosowanymi standardami. Maski podsieci są używane do określenia, która część adresu IP należy do sieci, a która do hosta. W przypadku maski 255.255.255.0, na przykład, mamy 24 bity przeznaczone na identyfikację sieci i 8 bitów na identyfikację hostów. Wartości maski podsieci muszą być w formie ciągłej, co oznacza, że ciąg jedynych bitów (1) musi być przed ciągiem zer (0), co pozwala na określenie granicy sieci. Wartość 255.255.253.0 nie spełnia tego warunku, ponieważ prowadzi do sytuacji, w której 1 i 0 są rozdzielone w niejednoznaczny sposób, co może prowadzić do problemów z routingiem i adresowaniem w sieci. Przykładem praktycznego zastosowania może być sieć, gdzie administratorzy muszą być pewni, że maski są poprawnie skonfigurowane, aby unikać strat w pakietach danych oraz problemów z łącznością.

Pytanie 13

Program cleanmgr.exe, który jest elementem systemów operacyjnych z rodziny Windows, służy do

A. usunięcia zbędnych programów zainstalowanych na dysku twardym

B. oczyszczenia pamięci RAM oraz identyfikacji uszkodzonych sektorów

C. oczyszczenia dysku twardego oraz pozbywania się niepotrzebnych plików

D. analizy danych sieciowych i wykrywania złośliwego oprogramowania

Cleanmgr.exe, czyli Oczyszczanie dysku, to takie fajne narzędzie w Windowsie, które pomaga nam pozbyć się niepotrzebnych plików i zwolnić miejsce na dysku. W skrócie, to coś, co możesz uruchomić, żeby usunąć pliki tymczasowe, różne rzeczy z kosza czy inne zbędne dane, które po prostu zajmują miejsce. Moim zdaniem, warto z tego korzystać, zwłaszcza przed instalacją nowych aplikacji czy aktualizacji systemu, bo można w ten sposób szybko zrobić trochę miejsca. Dodatkowo, regularne czyszczenie dysku wpływa na wydajność komputera, a to ważne, szczególnie jeśli mamy starszy sprzęt. I pamiętaj, że pozbywanie się zbędnych plików to też dobra praktyka związana z bezpieczeństwem – zmniejsza to szanse na atak złośliwego oprogramowania, bo mniej plików to mniej luk do wykorzystania. Także, ogólnie rzecz biorąc, Oczyszczanie dysku to przydatne narzędzie, które dobrze mieć w zanadrzu.

Pytanie 14

Ośmiobitowy przetwornik A/C działający w trybie przetwarzania bezpośredniego ma czas przetwarzania równy 256 µs. Dwunastobitowy przetwornik A/C tego samego rodzaju, zbudowany z tych samych komponentów co przetwornik ośmiobitowy, ma czas przetwarzania wynoszący

A. 4096 µs

B. 256 µs

C. 2972 µs

D. 384 µs

Wybór odpowiedzi innych niż 256 µs wskazuje na powszechne nieporozumienie dotyczące czasu przetwarzania w przetwornikach A/C. Odpowiedzi takie jak 2972 µs, 384 µs czy 4096 µs sugerują, że użytkownik błędnie zrozumiał związek między rozdzielczością a czasem przetwarzania. W rzeczywistości, w przypadku przetworników A/C działających w trybie przetwarzania bezpośredniego, czas konwersji nie ulega wydłużeniu z powodu zwiększenia liczby bitów. Metoda ta jest zaprojektowana tak, aby umożliwić szybkie przetwarzanie sygnałów, co czyni ją odpowiednią do zastosowań wymagających wysokiej prędkości. Warto zauważyć, że czas przetwarzania przetwornika jest kluczowym parametrem w aplikacjach, gdzie synchronizacja pomiędzy różnymi komponentami systemu jest niezbędna, na przykład w systemach akwizycji danych. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z założenia, że większa rozdzielczość automatycznie prowadzi do dłuższego czasu przetwarzania, co nie jest zgodne z rzeczywistością w przypadku tego konkretnego rodzaju przetworników. Właściwe zrozumienie tych zasady jest kluczowe dla efektywnego projektowania i implementacji układów elektronicznych.

Pytanie 15

Komputery o poniżej wymienionych adresach IP
- 10.1.61.10 z maską 255.0.0.0
- 10.2.62.10 z maską 255.0.0.0
- 10.3.63.10 z maską 255.0.0.0
- 10.4.64.10 z maską 255.0.0.0
- 10.5.65.10 z maską 255.0.0.0
tworzą w danej organizacji

A. 4 sieci

B. 2 sieci

C. 1 sieć

D. 3 sieci

Wszystkie podane adresy IP: 10.1.61.10, 10.2.62.10, 10.3.63.10, 10.4.64.10 oraz 10.5.65.10 mają tę samą maskę sieciową 255.0.0.0, co oznacza, że wszystkie należą do tej samej sieci. Maski sieciowe są kluczowe w definiowaniu granic sieci oraz w segregacji ruchu w sieciach komputerowych. W tym przypadku maska 255.0.0.0 oznacza, że pierwsza okteta adresu IP identyfikuje sieć, a pozostałe oktety są przeznaczone dla urządzeń w tej sieci. Oznacza to, że wszystkie adresy IP od 10.0.0.0 do 10.255.255.255 są częścią tej samej sieci. W praktyce, takie podejście jest zgodne z zasadami klasycznej architektury sieci oraz z praktykami stosowanymi w sieciach opartych na protokole IP, co ułatwia zarządzanie oraz przydział zasobów. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie infrastruktury sieciowej w firmie, gdzie zrozumienie zakresów adresowych i odpowiednich masek jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci lokalnej.

Pytanie 16

W trybie skojarzonym sygnalizacja międzycentralowa jest przesyłana

A. w szczelinie informacyjnej tylko na pierwszych czterech bitach

B. w wydzielonym kanale, który znajduje się w tej samej wiązce co kanały przesyłające informację rozmówną

C. w wydzielonym kanale, który znajduje się w innej wiązce niż kanały przesyłające informacje rozmówną

D. w szczelinie informacyjnej tylko na pierwszych dwóch bitach

W przypadku innych odpowiedzi w pytaniu, można zauważyć szereg nieporozumień dotyczących sposobów, w jakie sygnalizacja międzycentralowa może być realizowana. Przykładowo, stwierdzenie, że sygnalizacja jest przekazywana w szczelinie informacyjnej wyłącznie na pierwszych czterech bitach, jest mylne, ponieważ nie uwzględnia odpowiednich standardów przekazywania informacji w telekomunikacji. W rzeczywistości, tylko dwa bity są wykorzystywane do sygnalizacji, a pozostałe bity służą innym celom, takim jak przesyłanie danych użytkowych. Kolejna koncepcja, mówiąca o wydzielonym kanale znajdującym się w innej wiązce niż kanały niosące informacje rozmówną, jest również niepoprawna, ponieważ w rzeczywistości sygnalizacja i dane rozmowne są często przesyłane w tej samej wiązce, co zapewnia efektywną obsługę połączeń. Użycie wydzielonego kanału w oddzielnej wiązce mogłoby prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu zasobami i wydłużać czas nawiązywania połączeń, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w telekomunikacji. Warto również zauważyć, że takie podejście może skutkować dodatkowymi opóźnieniami w komunikacji oraz zwiększać złożoność architektury sieci, co negatywnie wpływa na ogólną jakość usług. Dla efektywności sieci kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy sygnalizacji współdziałają, aby zapewnić optymalną komunikację.

Pytanie 17

Aktywacja mikrotelefonu przez użytkownika rozpoczynającego połączenie w publicznej sieci telefonicznej z komutacją jest oznaczana przepływem prądu przez pętlę abonencką

A. stałego

B. przemiennego o częstotliwości 400 Hz

C. tętniącego o częstotliwości 400 Hz

D. zmiennego

Przepływ prądu zmiennego nie jest odpowiedni do sygnalizacji stanu połączenia w publicznej komutowanej sieci telefonicznej. Użytkownicy często mylą prąd zmienny z prądem stałym, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat działania systemów sygnalizacyjnych. Prąd zmienny, w przeciwieństwie do stałego, nie zapewnia stabilnej identyfikacji stanu obwodu, co jest kluczowe w kontekście nawiązywania połączeń. Odpowiedzi sugerujące użycie prądu przemiennego o częstotliwości 400 Hz są szczególnie mylące, gdyż taka częstotliwość jest typowo używana w systemach zasilania, a nie w sygnalizacji telefonicznej. W przypadku tętniącego prądu zmiennego, jak i przemiennego, sygnalizacja mogłaby być niestabilna oraz niejednoznaczna, co negatywnie wpłynęłoby na jakość komunikacji. W standardach telekomunikacyjnych, takich jak ITU-T, jasno określono, że do inicjacji połączenia w telefonii analogowej używa się prądu stałego, co sprawia, że inne opcje są nieadekwatne. Warto zrozumieć, że błędne wyobrażenia o typach prądów mogą prowadzić do nieefektywnego działania systemów telekomunikacyjnych, co w praktyce może skutkować problemami w realizacji połączeń.

Pytanie 18

Który system plików powinien zostać zainstalowany na komputerze, jeśli istnieje konieczność ochrony danych na poziomie plików i folderów?

A. FAT32

B. SWAP

C. NTFS

D. UDF

SWAP to system plików przeznaczony do wymiany danych pomiędzy pamięcią operacyjną a dyskiem. Jego głównym celem jest rozszerzenie dostępnej pamięci RAM przez przeniesienie mniej używanych danych na dysk. W kontekście zabezpieczania danych, SWAP nie oferuje żadnych zaawansowanych funkcji ochrony ani kontroli dostępu, co czyni go niewłaściwym wyborem dla użytkowników szukających sposobów na zabezpieczenie plików i folderów. FAT32, z kolei, to starszy system plików o ograniczonej funkcjonalności w porównaniu do NTFS, nie obsługujący zaawansowanych mechanizmów zarządzania uprawnieniami ani szyfrowania. Ponadto, FAT32 ma ograniczenia dotyczące rozmiaru plików, co może być problematyczne w przypadku nowoczesnych aplikacji wymagających przechowywania dużych plików. UDF (Universal Disk Format) jest systemem plików zaprojektowanym głównie do obsługi nośników wymiennych, takich jak płyty DVD. Choć UDF może wspierać różne formaty plików, nie został stworzony z myślą o szczegółowym zarządzaniu uprawnieniami czy zabezpieczeniach na poziomie plików. Wybór niewłaściwego systemu plików, takiego jak SWAP, FAT32 czy UDF, prowadzi do braku odpowiednich zabezpieczeń, co może skutkować utratą danych lub naruszeniem prywatności. Dlatego niezwykle istotne jest zrozumienie różnic między tymi systemami plików i wybranie odpowiedniego rozwiązania w zależności od potrzeb zabezpieczania danych.

Pytanie 19

Czym zajmuje się program MS Access?

A. tworzeniem baz danych i ich zarządzaniem

B. przygotowywaniem prezentacji multimedialnych

C. edycją tekstu wielostronicowego

D. tworzeniem publikacji prasowych

Program MS Access to narzędzie do tworzenia i zarządzania bazami danych, które umożliwia użytkownikom przechowywanie, organizowanie oraz analizowanie danych w sposób przyjazny i efektywny. Umożliwia tworzenie tabel, formularzy, zapytań oraz raportów, co czyni go niezwykle wszechstronnym w kontekście zarządzania danymi. Przykładem zastosowania MS Access jest tworzenie systemów zarządzania informacjami w małych i średnich przedsiębiorstwach, gdzie można łatwo śledzić dane klientów, zamówienia czy stany magazynowe. Program wspiera również współpracę zespołową, umożliwiając wielu użytkownikom dostęp do bazy danych z różnych lokalizacji. Dzięki znanym standardom, takim jak normalizacja danych, MS Access pomaga w utrzymaniu spójności i integralności informacji. Dodatkowo, posiada funkcje zabezpieczeń, które pozwalają na kontrolowanie dostępu do informacji, co jest kluczowe w kontekście ochrony danych osobowych i zgodności z regulacjami prawnymi, takimi jak RODO.

Pytanie 20

Przypisanie wartości sygnału skwantowanego do słów binarnych to

A. demodulacja

B. kodowanie

C. modulacja

D. próbkowanie

Kodowanie jest procesem, w którym przyporządkowuje się wartości binarne do odpowiednich wartości sygnału skwantowanego. Proces ten jest kluczowy w telekomunikacji oraz technologii cyfrowej, gdzie sygnały analogowe są przekształcane w formę cyfrową. Kodowanie odbywa się poprzez przypisanie sekwencji bitów do różnych poziomów sygnału, co umożliwia jego późniejsze przetwarzanie, przesyłanie oraz przechowywanie. Przykłady zastosowania kodowania to standardy takie jak PCM (Pulse Code Modulation), które są wykorzystywane w telefonii cyfrowej. W praktyce, kodowanie pomaga w minimalizowaniu błędów transmisji oraz zwiększa efektywność wykorzystania pasma, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Dodatkowo, implementacje systemów kodowania powinny uwzględniać aspekty takie jak redundancja oraz korekcja błędów, co pozwala na zachowanie integralności danych podczas transmisji.

Pytanie 21

Sygnalizacja odnosi się do wymiany informacji związanych

A. z typem informacji przekazywanej przez użytkowników.

B. z analizowaniem cyfr wybranych.

C. z ilością informacji przesłanej przez użytkowników.

D. z zestawieniem i rozłączaniem połączeń.

Wybór odpowiedzi związanej z analizą cyfr wybiórczych jest nieprawidłowy, ponieważ ta koncepcja nie odnosi się do sygnalizacji w telekomunikacji. Analiza cyfr wybiórczych polega na badaniu zgromadzonych danych w odniesieniu do określonych parametrów, co jest zupełnie inną dziedziną. Sygnalizacja natomiast koncentruje się na mechanizmach komunikacji i zarządzania połączeniami. Podobnie, odpowiedź dotycząca ilości przesłanej informacji przez użytkowników jest myląca, ponieważ sygnalizacja nie jest bezpośrednio związana z ilością danych przesyłanych w danym połączeniu, lecz z kontrolą samego połączenia. Dodatkowo, wskazanie na rodzaj informacji przesyłanej przez użytkowników również nie pasuje do definicji sygnalizacji. Sygnalizacja dotyczy głównie ustalania parametrów połączeń, a nie treści przesyłanych informacji. Kluczowym błędem w myśleniu jest pomylenie pojęcia sygnalizacji z ogólnymi zasadami przesyłania danych, co prowadzi do nieprawidłowego pojmowania roli sygnalizacji w infrastrukturalnej architekturze sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 22

Jaki zapis nie stanowi adresu IPv6?

A. 2003:0dba:::::1535:43cd

B. 2003:0dba:0000:0000:0000:0000:1535:43cd

C. 2003:dba::1535:43cd

D. 2003:dba:0000:0000:0000:0000:1535:43cd

Odpowiedź 2003:0dba:::::1535:43cd jest niepoprawnym adresem IPv6, ponieważ zawiera zbyt wiele zastępczych dwukrotnych dwukropków (':::::'). W standardzie IPv6, który jest określony w dokumencie RFC 5952, stosowanie podwójnego dwukropka jest dozwolone wyłącznie raz w adresie, aby zastąpić sekwencję zer. W tym przypadku, zbyt wiele podwójnych dwukropków sprawia, że adres staje się niejednoznaczny i nieprawidłowy. Aby poprawnie zdefiniować adres IPv6, należy zastosować zasady skracania, które obejmują eliminację wiodących zer oraz zastosowanie podwójnego dwukropka do zastąpienia ciągów zer. Przykładowo, adres 2003:dba:0:0:0:0:1535:43cd można skrócić do 2003:dba::1535:43cd. Użycie takich narzędzi i technik jest nie tylko zgodne z normami, ale również ułatwia zarządzanie i rozumienie adresów w sieciach komputerowych.

Pytanie 23

Fragment specyfikacji technicznej opisuje

Długości fal pomiarowych	MM-850/1300 SM-1310/1550 nm
Dynamika pomiaru	MM-21/19 SM-35/33dB
Strefa martwa zdarzeń	MM i SM 1,5m
Strefa martwa tłumiennościowa	MM i SM 8m
Szerokość impulsu	3ns, 5ns, 10ns, 20ns, 50ns, 100ns, 200ns, 500ns, 1μs, 2μs, 5μs, 10μs, 20μs
Liniowość	-<0,05dB/dB
Próg czułości	0.01dB

A. reflektometr OTDR

B. analizator IP

C. reflektometr TDR

D. tester xDSL

Reflektometr OTDR (Optical Time-Domain Reflectometer) jest kluczowym narzędziem w diagnostyce i pomiarach sieci światłowodowych. Jego podstawową funkcją jest analiza jakości połączeń optycznych oraz lokalizacja uszkodzeń. Specyfikacja techniczna, którą omówiono, wskazuje na parametry charakterystyczne dla OTDR, takie jak długość fal pomiarowych i dynamika pomiaru, które są istotne w kontekście optymalizacji sieci. Przykładowo, wykorzystując OTDR, technicy mogą szybko zidentyfikować miejsce uszkodzenia włókna, co jest niezbędne do minimalizacji przestojów w sieci. Standardy, takie jak ITU-T G.650, podkreślają znaczenie takich narzędzi w zapewnieniu wysokiej jakości usług w telekomunikacji. W praktyce, OTDR jest nieoceniony w procesach instalacji i konserwacji sieci światłowodowych, umożliwiając efektywne zarządzanie zasobami i reakcję na awarie.

Pytanie 24

Jakiego rodzaju adresowania brakuje w protokole IPv6, a które istniało w protokole IPv4?

A. Unicast

B. Multicast

C. Broadcast

D. Anycast

Broadcast to typ adresowania, który nie występuje w protokole IPv6, a był powszechnie stosowany w IPv4. W protokole IPv4 broadcast umożliwia przesyłanie pakietów do wszystkich urządzeń w określonej sieci lokalnej. Przykładem może być adres 255.255.255.255, który jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich hostów w sieci. W przeciwieństwie do tego, IPv6 wprowadza bardziej wyrafinowane metody adresowania, eliminując potrzebę broadcastu. Zamiast tego, wykorzystuje adresy multicast oraz anycast, które są bardziej efektywne. Multicast pozwala na przesyłanie danych do wielu odbiorców jednocześnie, co jest szczególnie przydatne w zastosowaniach takich jak strumieniowanie wideo czy konferencje internetowe. Anycast umożliwia przypisanie tego samego adresu do wielu interfejsów, z których pakiety są kierowane do najbliższego odbiorcy. Dzięki tym innowacjom, protokół IPv6 zapewnia lepsze wykorzystanie zasobów sieciowych i zwiększa bezpieczeństwo, eliminując ryzyko niezamierzonego przyjmowania pakietów broadcastowych przez wszystkie urządzenia.

Pytanie 25

Jak nazywa się amerykański system satelitarnej nawigacji?

A. Beidou

B. Galileo

C. GLONASS (Global Navigation Satellite System)

D. GPS (Global Positioning System)

Galileo jest europejskim systemem nawigacji satelitarnej, który jest niezależny od GPS, lecz nie jest on amerykańskim systemem. GLONASS, z kolei, to rosyjski system nawigacji, który również działa podobnie do GPS, ale jego rozwój i zarządzanie są prowadzone przez Rosję, co może rodzić pytania o jego dostępność w różnych regionach. Beidou to chiński system nawigacji satelitarnej, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach, ale również nie jest systemem amerykańskim. Wybierając odpowiedzi, ważne jest zrozumienie kontekstu geopolitycznego i technologicznego tych systemów. Typowym błędem jest mylenie różnych systemów globalnej nawigacji, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie ich zastosowania. Istnieją także różnice w dokładności i dostępności tych systemów w różnych częściach świata, co sprawia, że użytkownicy powinni być świadomi, który system lepiej odpowiada ich potrzebom nawigacyjnym. Zrozumienie funkcjonowania i różnic między tymi systemami jest kluczowe dla osób pracujących w branżach związanych z technologią, transportem i logistyka, gdzie precyzyjne dane nawigacyjne są niezbędne.

Pytanie 26

Oblicz wydatki na zużycie energii elektrycznej przez komputer, który działa przez 10 godzin dziennie przez 30 dni w miesiącu, zakładając, że cena brutto wynosi 0,17 zł za 1 kWh, a komputer pobiera 0,2 kWh.

A. 10,20 zł

B. 5,10 zł

C. 20,40 zł

D. 102,00 zł

Czasami obliczenia kosztów energii mogą być trochę mylące. Na przykład, niektórzy mogą pomylić, ile energii używają w miesiącu, a ile w ciągu jednego dnia, co na koniec daje całkowicie inny wynik. Albo mogą pomylić jednostki, na przykład kWh z ceną, co prowadzi do błędnych rezultatów. Dużo osób po prostu zapomina przy mnożeniu lub dodawaniu i potem wychodzą im dziwne liczby. Przykładowo, jeśli ktoś liczy zużycie energii jako 10 godzin dziennie przez 30 dni, ale potem pomnoży przez złą cenę, to też nie wyjdzie mu to dobrze. Warto pamiętać, że dokładne obliczenia są kluczowe, zwłaszcza gdy chodzi o zarządzanie kosztami. Jak się stosujesz do dobrych standardów, to możesz nie tylko obniżyć wydatki, ale też lepiej wykorzystać energię. I to jest ważne w dzisiejszych czasach, kiedy każdy stara się dbać o planetę i robić świadome zakupy.

Pytanie 27

Jak można ustalić, czy osoba rażona prądem elektrycznym nie ma zaburzeń w świadomości?

A. Ocenić reakcję źrenic u poszkodowanego

B. Zadać osobie poszkodowanej proste pytanie

C. Sprawdzić, czy poszkodowany wykonuje czynność oddychania

D. Obserwować reakcję poszkodowanego na bodźce bólowe

Zadawanie prostych pytań poszkodowanemu jest kluczowym sposobem na ocenę jego świadomości oraz zdolności do reagowania. Osoba z zaburzeniami świadomości może nie być w stanie prawidłowo odpowiedzieć na pytania, co wskazuje na poważne zagrożenie dla jej stanu zdrowia. W praktyce, pytania powinny być jasne i jednoznaczne, takie jak 'Czy wiesz, gdzie się znajdujesz?' lub 'Jak się nazywasz?'. Tego typu pytania pozwalają na szybką ocenę orientacji w czasie i przestrzeni, co jest istotnym elementem w diagnostyce stanu poszkodowanego. W sytuacji porażenia prądem elektrycznym, ważne jest również szybkie wezwanie pomocy medycznej i monitorowanie podstawowych funkcji życiowych poszkodowanego, w tym tętna oraz oddychania, które mogą być upośledzone przez skutki porażenia. Poprawna ocena stanu świadomości jest zgodna z najlepszymi praktykami ratunkowymi oraz standardami medycznymi, które podkreślają znaczenie szybkiego rozpoznania zagrożeń w przypadku urazów elektrycznych.

Pytanie 28

Jaką rolę pełni parametr boot file name w serwerze DHCP?

A. Określa nazwę pliku, w którym mają być rejestrowane zdarzenia związane z uruchomieniem serwera DHCP

B. Określa nazwę pliku na partycji bootowalnej komputera MBR (Master Boot Record)

C. Określa nazwę pliku konfiguracyjnego serwera DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

D. Określa nazwę pliku z programem do załadowania przez PXE (Preboot Execution Environment)

Odpowiedzi zawierające informacje o plikach konfiguracyjnych serwera DHCP, plikach na partycji bootowalnej MBR czy plikach związanych z zapisywaniem zdarzeń uruchomienia wskazują na fundamentalne nieporozumienia dotyczące działania protokołu DHCP oraz jego interakcji z procesem rozruchu. W przypadku odpowiedzi sugerujących, że parametr boot file name odnosi się do pliku konfiguracyjnego serwera DHCP, należy zauważyć, że plik konfiguracyjny jest używany do definiowania ustawień serwera DHCP, ale nie jest bezpośrednio związany z procesem inicjalizacji klientów. Również odniesienie do partycji bootowalnej MBR jest mylące, ponieważ MBR (Master Boot Record) odnosi się do struktury partycji na dysku twardym, a nie do plików udostępnianych przez serwer DHCP. W kontekście PXE, plik rozruchowy jest kluczowy, ponieważ umożliwia zdalne uruchamianie i instalację systemów operacyjnych, a nie zapis zdarzeń lub konfiguracji. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do błędnej interpretacji roli, jaką odgrywa DHCP w bezpiecznym i efektywnym zarządzaniu środowiskiem IT. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla właściwego wykorzystania protokołu DHCP oraz implementacji skutecznych strategii rozruchu systemów w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 29

Licencja typu trial to forma licencji na oprogramowanie, która umożliwia

A. używanie programu przez określony czas, po którym przestaje on działać

B. bezpłatne korzystanie z programu bez jakichkolwiek ograniczeń

C. zmiany w kodzie źródłowym oraz jego dystrybucję w tej formie

D. darmowe, nieograniczone rozpowszechnianie aplikacji bez ujawniania kodu źródłowego

Licencja trial to forma licencjonowania oprogramowania, która pozwala użytkownikom na korzystanie z programu przez określony czas, najczęściej od kilku dni do kilku miesięcy. Po upływie tego okresu dostęp do programu zostaje zablokowany, co oznacza, że użytkownik musi podjąć decyzję o zakupie pełnej wersji lub zaprzestaniu korzystania z oprogramowania. Takie podejście jest powszechnie stosowane w branży oprogramowania jako narzędzie marketingowe, które umożliwia użytkownikom przetestowanie funkcji i możliwości programu przed podjęciem decyzji o inwestycji. Przykłady oprogramowania oferującego licencje trial to wiele programów graficznych, edytorów tekstu oraz narzędzi do zarządzania projektami, takich jak Adobe Photoshop, Microsoft Office czy Trello. Warto zauważyć, że licencje trial nie pozwalają na korzystanie z programu bezpłatnie bez ograniczeń, co odróżnia je od wersji darmowych, które mogą być dostępne na stałe, ale z ograniczoną funkcjonalnością. Zrozumienie mechanizmów licencjonowania oprogramowania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania narzędziami w pracy oraz przy podejmowaniu świadomych decyzji zakupowych.

Pytanie 30

Jakie zdanie najlepiej wyjaśnia zasadę funkcjonowania drukarki laserowej?

A. Na papier aplikowane są mikroskopijne krople atramentu wypuszczane z grupy dysz głowicy drukującej.

B. Obraz jest przenoszony na papier przez zestaw stalowych bolców, które uderzają w niego poprzez taśmę barwiącą.

C. Na bębnie powstaje elektryczna imago drukowanego obrazu, a naelektryzowane obszary przyciągają cząsteczki tonera, które następnie są przenoszone na papier.

D. Barwnik jest aplikowany z folii będącej nośnikiem pośrednim na papier przy użyciu głowicy zbudowanej z mikrogrzałek.

Poprawna odpowiedź opisuje zasadę działania drukarki laserowej, która opiera się na technologii elektrostatycznej. Proces rozpoczyna się od naładowania bębna światłoczułego, na którym za pomocą lasera tworzy się obraz w postaci naelektryzowanych obszarów. Te obszary przyciągają cząsteczki tonera, który jest proszkowym barwnikiem. Następnie toner jest przenoszony na papier, a całość procesu kończy się utrwaleniem obrazu poprzez podgrzanie, co sprawia, że toner stapia się z papierem. Ta metoda wykorzystania elektrostatyki i technologii laserowej zapewnia wysoką jakość wydruku oraz szybkość, co czyni drukarki laserowe idealnym rozwiązaniem w biurach i na dużych wydrukach. Warto zauważyć, że zgodnie z normami ISO, drukarki laserowe oferują wyższą jakość i niższe koszty eksploatacji w porównaniu do innych technologii druku, w tym atramentowego. Praktyczne zastosowanie tej technologii jest widoczne w wielu obszarach, od dokumentów biurowych po wysoce złożone grafiki.

Pytanie 31

Jakie medium transmisyjne powinno być użyte w pomieszczeniach, gdzie występują silne zakłócenia elektromagnetyczne?

A. Przewód koncentryczny

B. Kabel UTP Cat 5e

C. Światłowód

D. Sieć Wi-Fi

Wybór medium transmisyjnego w warunkach silnych zakłóceń elektromagnetycznych wymaga zrozumienia, jak różne technologie radzą sobie z takimi wyzwaniami. Przewód koncentryczny, choć może być stosowany do przesyłania sygnałów telewizyjnych czy radiowych, nie jest najlepszym rozwiązaniem w środowiskach z intensywnym polem elektromagnetycznym. Jego konstrukcja, oparta na miedzi, czyni go podatnym na zakłócenia, co może prowadzić do degradacji jakości sygnału. Z kolei sieć Wi-Fi, mimo że oferuje wygodę i mobilność, jest wrażliwa na zakłócenia, a w obszarach z silnym polem elektromagnetycznym sygnał może być znacznie osłabiony, co prowadzi do niestabilnych połączeń. Kabel UTP Cat 5e, choć popularny w instalacjach lokalnych, również nie jest odporny na zakłócenia elektromagnetyczne, co sprawia, że jego zastosowanie w takich warunkach może być problematyczne. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych technologii, to nieuwzględnienie specyficznych warunków otoczenia oraz nieodpowiednia ocena wymagań dotyczących jakości sygnału. W kontekście standardów branżowych, takich jak IEEE 802.3 dla Ethernetu, ważne jest, aby dostosować wybór medium do specyficznych warunków instalacji, a w przypadku silnych zakłóceń elektromagnetycznych światłowód pozostaje najlepszym rozwiązaniem.

Pytanie 32

W systemie ISDN wykorzystuje się komutację

A. pakietów i kanałów

B. pakietów i komórek

C. wiadomości oraz ramek

D. komórek oraz ramek

Komutacja komórek i ramek to podejścia często mylone z technologią ISDN, jednak w rzeczywistości dotyczą one innych systemów telekomunikacyjnych. Komutacja komórek odnosi się do technologii, takich jak ATM (Asynchronous Transfer Mode), która dzieli dane na małe komórki o stałej długości, co umożliwia efektywne przesyłanie różnych rodzajów danych, ale nie jest to model stosowany w ISDN. Z kolei komutacja ramek jest związana z protokołami takimi jak Frame Relay, które służą do przesyłania danych w formie ramek, co również nie ma związku z komutacją stosowaną w ISDN. Ponadto, komutacja wiadomości nie jest typowym terminem używanym w kontekście ISDN i odnosi się bardziej do starszych systemów poczty elektronicznej czy komunikacji asynchronicznej. Typowe błędy myślowe przy wyborze niepoprawnych odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia różnic między różnymi technologiami komutacyjnymi oraz ich zastosowań w praktyce. Wiedza o tym, jakie podejścia są używane w ISDN, a jakie w innych technologiach, jest kluczowa dla skutecznej integracji i zarządzania systemami telekomunikacyjnymi.

Pytanie 33

Jakie urządzenie pomiarowe wykorzystuje się do określenia poziomu mocy sygnału w cyfrowej sieci telekomunikacyjnej?

A. Tester linii telekomunikacyjnej

B. Miernik wartości szczytowych

C. Uniwersalny miernik cyfrowy

D. Tester przewodów RJ45/RJ11

Miernik wartości szczytowych, uniwersalny miernik cyfrowy oraz tester przewodów RJ45/RJ11 są urządzeniami pomiarowymi, jednak mają inne zastosowania i nie są odpowiednie do pomiaru poziomu mocy sygnału w cyfrowych sieciach telefonicznych. Miernik wartości szczytowych, jak sama nazwa wskazuje, koncentruje się na pomiarach, które dotyczą tylko najwyższych wartości sygnału, co znacznie ogranicza jego przydatność w kontekście ciągłej analizy jakości sygnału. Uniwersalny miernik cyfrowy ma szeroki zakres zastosowań, jednak nie jest zaprojektowany specjalnie do testowania linii telekomunikacyjnych, czego wymaga precyzyjna ocena parametrów sygnału. Tester przewodów RJ45/RJ11 ma na celu sprawdzenie poprawności połączeń kablowych i nie mierzy efektywności sygnału w sieci. Takie podejście do wyboru narzędzi pomiarowych często prowadzi do mylnych wniosków, co może wpłynąć na jakość usług telekomunikacyjnych. Niezrozumienie funkcji i specyfikacji różnych urządzeń pomiarowych jest typowym błędem, który może skutkować nieefektywnym diagnozowaniem problemów z łącznością, co z kolei zwiększa ryzyko wystąpienia błędów w operacjach fall-back lub naprawczych w sieciach.

Pytanie 34

Jakim skrótem oznaczany jest przenik zbliżny?

A. SNR

B. NEXT

C. SXT

D. FEXT

NEXT, czyli Near-End Crosstalk, to zjawisko, które występuje w systemach telekomunikacyjnych i sieciach komputerowych, gdy sygnał z jednego przewodu wpływa na inne przewody w bliskiej odległości. To zjawisko jest szczególnie istotne w kontekście technologii przesyłu danych, gdzie zakłócenia mogą prowadzić do zdegradowanej jakości sygnału i prędkości transferu. W praktyce inżynierowie sieci wykorzystują różne techniki, takie jak ekranowanie kabli, aby zminimalizować NEXT. Oprócz tego, standardy, takie jak ANSI/TIA-568, definiują dopuszczalne poziomy NEXT w instalacjach kablowych, co pozwala na zapewnienie wysokiej jakości usług telekomunikacyjnych. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie lokalnych sieci komputerowych, gdzie inżynierowie muszą uwzględniać NEXT w celu zoptymalizowania wydajności sieci.

Pytanie 35

Który typ przetwornika A/C charakteryzuje się prostą konstrukcją oraz analizuje różnice między kolejnymi próbkami?

A. Przetwornik z wagową kompensacją

B. Przetwornik delta

C. Przetwornik z kolejno zbliżającymi się wartościami

D. Przetwornik porównania bezpośredniego

Odpowiedzi, które wskazują na przetworniki z kolejnymi przybliżeniami, kompensacją wagową czy bezpośrednim porównaniem, nie oddają właściwej natury przetwornika delta i jego funkcji. Przetwornik z kolejnymi przybliżeniami, znany również jako przetwornik o niskiej rozdzielczości, polega na wielokrotnym przybliżaniu wartości cyfrowej, co jest mniej efektywne i może prowadzić do większych błędów w pomiarach. Z kolei przetwornik z kompensacją wagową opiera się na zastosowaniu wag do pomiaru sygnałów, co może wprowadzać dodatkowe złożoności i nieefektywności, zamiast skupiać się na prostocie analizy różnic. Przetwornik z bezpośrednim porównaniem, mimo że jest dokładny, wykorzystuje bardziej złożoną architekturę, co stawia go w opozycji do prostoty przetwornika delta. W praktyce, wiele osób może być skłonnych do wyboru bardziej skomplikowanych rozwiązań, ponieważ wydają się one bardziej zaawansowane technologicznie, jednak nie zawsze są one najlepszym wyborem. Kluczowe przy projektowaniu systemów przetwarzania sygnałów jest zrozumienie, że prostota nie zawsze oznacza gorszą jakość, a często przekłada się na większą efektywność i niezawodność systemu.

Pytanie 36

W jakiej sytuacji zanik zasilania w sieci elektrycznej użytkownika nie wpłynie na utratę połączenia z Internetem w modemie VDSL?

A. Kiedy modem będzie zasilany przez UPS-a

B. Gdy modem będzie zasilany przez komputer z UPS-a przy użyciu kabla UTP

C. Nigdy, ponieważ modem jest podłączony do linii telefonicznej

D. Nigdy, ponieważ modem ma wbudowane podtrzymanie zasilania

Pojęcie, że modem podłączony do linii telefonicznej zawsze będzie działał, niezależnie od zasilania, jest mylne. Modemy VDSL wymagają zasilania elektrycznego do działania, a ich fizyczne połączenie z linią telefoniczną nie zapewnia zasilania. Nawet jeśli linia telefoniczna może dostarczać sygnał, modem bez zasilania nie będzie funkcjonować, co uniemożliwi dostęp do Internetu. Wiele osób może błędnie sądzić, że wewnętrzne podtrzymanie zasilania w modemie wystarczy do zapewnienia ciągłości działania, jednak wiele modeli nie jest w nie wyposażonych. W praktyce, takie podejście nie uwzględnia standardów dotyczących niezawodności zasilania w infrastrukturze telekomunikacyjnej. Kolejny błąd to przekonanie, że podłączenie modemu do komputera z UPS-em wystarczy dla zapewnienia ciągłości internetu. Modem potrzebuje własnego zasilania, a nie tylko zasilania pochodzącego z komputera. W związku z tym, aby zapewnić stabilne połączenie internetowe, kluczowe jest, aby zarówno komputer, jak i modem były podłączone bezpośrednio do UPS-a, co zapewni, że oba urządzenia będą zasilane w przypadku przerwy w dostawie energii.

Pytanie 37

Jaką prędkość transmisji mają modemy oznaczone symbolem V.32?

A. 9 600 bps

B. 31 200 bps

C. 28 800 bps

D. 300 bps

Wybór 300 bps jako odpowiedzi jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego ewolucji technologii modemowej. Standard 300 bps był jednym z pierwszych standardów używanych w modemach, wprowadzonym w latach 60-tych. Jego niska prędkość nie spełniała rosnących potrzeb użytkowników, co spowodowało konieczność wprowadzenia bardziej zaawansowanych technologii. Z kolei odpowiedź 28 800 bps, mimo że była popularna w modemy V.34, nie odnosi się do standardu V.32, który z definicji ma maksymalną prędkość 9 600 bps. Odpowiedź 31 200 bps również wprowadza w błąd, ponieważ taka prędkość została osiągnięta w standardzie V.34, zatem sugeruje to nieporozumienie w zakresie klasyfikacji i zrozumienia różnych standardów. Często występującym błędem myślowym jest zrozumienie standardów jako linearnych, a nie jako hierarchicznych, gdzie każdy nowy standard rozwija możliwość wcześniejszych, prowadząc do szybszego przesyłania danych. Konsekwencją tych pomyłek jest posługiwanie się niewłaściwymi terminami w kontekście technologii, co może prowadzić do nieefektywnych rozwiązań i błędnych decyzji w projektowaniu systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 38

Aby zrealizować telekomunikacyjną sieć abonencką w budynku wielorodzinnym, konieczne jest użycie kabla

A. YTDY 8x1x0.5

B. XzTKMX 5x2x0.5

C. YDY 8x1x0.5

D. YTKSY 10x2x0.5

Wybór odpowiedzi innych niż YTKSY 10x2x0.5 opiera się na niepoprawnych założeniach dotyczących właściwości kabli oraz ich zastosowań w sieciach telekomunikacyjnych. Odpowiedź YTDY 8x1x0.5, mimo że jest stosunkowo popularnym kablem, nie jest optymalnym wyborem ze względu na mniejszą liczbę żył, co może ograniczać możliwości przesyłania danych. Kabel XzTKMX 5x2x0.5, chociaż przez niektórych może być postrzegany jako wystarczający, nie zapewnia odpowiedniego poziomu ekranowania potrzebnego w gęsto zabudowanych obszarach miejskich, gdzie zakłócenia sygnałowe są powszechne. Wreszcie, YDY 8x1x0.5 również nie spełnia wymagań związanych z ochroną przed zakłóceniami i oferuje tylko jedną parę żył, co jest niewystarczające w kontekście współczesnych potrzeb telekomunikacyjnych. W przypadku telekomunikacyjnych sieci abonenckich, kluczowe jest, aby kabel miał odpowiednią liczbę żył oraz właściwe ekranowanie, co zapewni stabilny i niezawodny przesył sygnałów. Niewłaściwy wybór kabla może prowadzić do problemów z jakością sygnału, co w efekcie wpłynie na doświadczenia użytkowników końcowych oraz na niezawodność całej sieci.

Pytanie 39

Jakie kodowanie jest używane na styku S w ISDN BRA?

A. Manchester

B. Millera

C. Zmodyfikowany AMI

D. RZ bipolarny

Wybór innych metod kodowania, takich jak Manchester, Millera czy RZ bipolarny, nie jest właściwy w kontekście zastosowania w ISDN BRA. Kodowanie Manchester stosuje zmianę sygnału w każdym bicie, co może prowadzić do wyższej przepływności potrzebnej do zachowania synchronizacji, ale nie jest optymalne dla aplikacji, które wymagają długich sesji bez przerywania. W praktyce, takie podejście może wiązać się z większymi wymaganiami na pasmo oraz złożonością w implementacji, co czyni je mniej efektywnym w kontekście ISDN. Z kolei kodowanie Millera, które łączy cechy kodowania AMI i Manchester, wprowadza bardziej skomplikowane mechanizmy, które są mniej intuicyjne i mogą prowadzić do większej ilości błędów w systemach, które nie są odpowiednio przygotowane. RZ bipolarny (Return-to-Zero) również nie jest zalecany, ponieważ charakteryzuje się tym, że sygnał wraca do zera w połowie bitu, co może prowadzić do problemów z detekcją poziomów logicznych w dłuższej perspektywie czasowej, powodując trudności w synchronizacji. Powszechnym błędem jest przekonanie, że wszystkie te metody są równoważne, podczas gdy różnice w ich działaniu i efektywności w praktycznych zastosowaniach telekomunikacyjnych są znaczące. Właściwe zrozumienie tych kodowań i ich ograniczeń jest kluczowe dla efektywnej implementacji systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 40

Który z poniższych komunikatów nie jest obecny w pierwotnej wersji protokołu zarządzania siecią SNMPv1 (Simple Network Management Protocol)?

A. Response

B. Trap

C. Inform

D. Get

Zrozumienie komunikatów w protokole SNMPv1 jest kluczowe dla skutecznego zarządzania siecią. Pomimo pewnych mylnych przekonań, komunikaty takie jak 'Inform', 'Response', 'Trap' oraz 'Get' odgrywają różne role i mają różne zastosowania. 'Response' jest odpowiedzią na zapytania menedżera, a z kolei 'Trap' jest używany do przesyłania powiadomień o zdarzeniach bezpośrednio do menedżera, co pozwala na natychmiastową reakcję na problemy. Przykładowo, gdy urządzenie wykryje awarię, wysyła 'Trap' do menedżera, informując go o tym zdarzeniu. Z kolei 'Get' umożliwia menedżerowi zbieranie informacji z agentów w czasie rzeczywistym. Przy tym ważne jest, aby nie mylić tych komunikatów z 'Inform', który wprowadzony został dopiero w późniejszych wersjach SNMP, takich jak SNMPv2. Typowe błędy w myśleniu mogą wynikać z pomylenia komunikatów asynchronicznych i synchronicznych oraz ich zastosowania w różnych kontekstach zarządzania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego korzystania z narzędzi monitorujących oraz zarządzających w sieciach.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej