Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 20:22
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 20:43

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Sprzęt przedstawiony na zdjęciu należy zastosować do

A. odchwaszczania.

B. podkaszania.

C. koszenia.

D. przycinania.

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może być wynikiem nieporozumień dotyczących funkcji różnych narzędzi wykorzystywanych w ogrodnictwie. Odpowiedzi sugerujące przycinanie, odchwaszczanie czy koszenie nie uwzględniają specyfiki podkaszarki, która jest zaprojektowana specjalnie do podkaszania. Przycinanie generalnie odnosi się do formowania i redukcji wzrostu roślin, często z użyciem nożyc lub sekatorów, co nie jest adekwatne w kontekście narzędzia na zdjęciu, które działa na zupełnie innych zasadach. Odchwaszczanie natomiast koncentruje się na eliminacji niepożądanych roślin i może nie wymagać narzędzi mechanicznych, a raczej chemicznych lub ręcznych, co również jest błędnym podejściem. Koszenie, które obejmuje użycie kosiarki, różni się od podkaszania, ponieważ kosiarki są nieefektywne w zakamarkach i na nierównych terenach. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że wszystkie te czynności są wymienne, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania narzędzi oraz nieodpowiedniej pielęgnacji przestrzeni zielonych. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych narzędzi ma swoje unikalne zastosowanie i zasady użycia, co przyczynia się do lepszego zarządzania ogrodem i jego zdrowia.

Pytanie 2

Jaką metodę sadzenia zaleca się do założenia wąskiego, bardzo zwartego żywopłotu z cisu pospolitego (Taxus baccata)?

A. W trójkę, w rowach

B. W trójkę, w dołach

C. Jednorzędowo, w dołach

D. Jednorzędowo, w rowach

Sadzenie cisu pospolitego (Taxus baccata) w sposób jednorzędowy, w rowach, jest najbardziej efektywną metodą dla uzyskania zwartego i gęstego żywopłotu. Ta technika pozwala na odpowiednie rozłożenie roślin, co sprzyja ich zdrowemu wzrostowi oraz lepszemu rozwojowi korzeni. Rowy zapewniają odpowiednie warunki do osadzania roślin, poprawiając drenaż gleby i umożliwiając lepszą penetrację wody oraz składników odżywczych. Przy takiej formie sadzenia, rośliny nie tylko mają wystarczająco miejsca na wzrost, ale również tworzą zwarte ściany, co jest pożądane w przypadku żywopłotu. Ponadto, jednorzędowe sadzenie ułatwia pielęgnację, na przykład przycinanie i nawożenie. W praktyce, zaleca się zachowanie odstępów od 50 do 100 cm między roślinami, co pozwala na ich równomierny rozwój. Stosowanie tej metody jest zgodne z zaleceniami wielu ekspertów w dziedzinie ogrodnictwa oraz standardami nawadniania i pielęgnacji roślin ozdobnych, co potwierdza jej skuteczność.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Trawnik o formie prostokąta o wymiarach 40 m x 20 m, w projekcie koncepcyjnym w skali 1 : 50, przyjmie wymiary

A. 20 cm x 10 cm

B. 8 cm x 4 cm

C. 80 cm x 40 cm

D. 4 cm x 2 cm

Odpowiedź 80 cm x 40 cm jest poprawna, ponieważ wymiary prostokąta trawnika (40 m x 20 m) muszą być przeliczone na skalę 1:50. W praktyce oznacza to, że każda jednostka miary w rzeczywistości jest dzielona przez 50. Zatem długość 40 m w rzeczywistości przekłada się na 40 m / 50 = 0,8 m, co w centymetrach wynosi 80 cm. Z kolei szerokość 20 m w tej samej skali daje 20 m / 50 = 0,4 m, co odpowiada 40 cm. Tak więc wymiary trawnika w projekcie koncepcyjnym wynoszą 80 cm x 40 cm. Ta metoda przeliczania wymiarów jest powszechnie stosowana w architekturze i projektowaniu, aby ułatwić wizualizację i planowanie przestrzenne. Stosowanie skal w projektach jest kluczowe, aby zachować proporcje i umożliwić dokładne wykonanie robót budowlanych, co jest zgodne z normami branżowymi takimi jak PN-EN 1991, które podkreślają znaczenie precyzyjnych wymiarów w projektach budowlanych.

Pytanie 5

Aby uzyskać płaszczyzny wertykalne, należy zastosować

A. drzewa iglaste

B. rośliny dwuletnie

C. krzewy liściaste

D. pnącza ogrodowe

Pnącza ogrodowe są idealnym rozwiązaniem do tworzenia płaszczyzn wertykalnych, ponieważ ich struktura i sposób wzrostu doskonale nadają się do pokrycia pionowych powierzchni. Pnącza, takie jak winorośl, bluszcz czy wiciokrzew, potrafią wspinać się na różne konstrukcje, takie jak trejaże, pergole czy ściany, co pozwala na efektywne zagospodarowanie przestrzeni w ogrodzie. Dzięki ich zastosowaniu można stworzyć zielone ściany, które nie tylko estetycznie poprawiają wygląd przestrzeni, ale również działają jako naturalne izolatory, poprawiając mikroklimat w okolicy. W kontekście zrównoważonego rozwoju, pnącza przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności, stanowiąc habitat dla różnych gatunków ptaków i owadów. Warto również zwrócić uwagę na ich właściwości oczyszczające powietrze, co jest szczególnie istotne w miejskich aglomeracjach. Zgodnie z dobrymi praktykami w projektowaniu zieleni, stosowanie pnączy przyczynia się do efektywnego wykorzystania przestrzeni oraz wzbogacania wizualnego krajobrazu ogrodowego.

Pytanie 6

Przygotowując podłoże do ukorzeniania sadzonek, jaką mieszaninę należy przygotować?

A. torfu z piaskiem

B. gliny z piaskiem

C. kory z perlitem

D. torfu z gliną

No to fajnie, że wybrałeś torf z piaskiem! To naprawdę dobra opcja, bo ma świetne właściwości. Torf świetnie trzyma wodę, a to ważne, żeby sadzonki miały wilgoć, zwłaszcza na początku. Dodanie piasku sprawia, że wszystko lepiej oddycha i woda nie stoi w miejscu, więc korzenie nie gniją. Z tego, co widziałem, takie połączenie jest często używane w szkółkach czy ogrodnictwie, gdzie młode rośliny potrzebują odpowiednich warunków. Przykładowo, torf z piaskiem świetnie działa przy sadzonkach krzewów owocowych lub innych roślin ozdobnych. Szybciej rosną korzenie i później mają lepszy start. Można też dodać składniki odżywcze do tej mieszanki, co też pomaga w ukorzenianiu, tworząc ekstra warunki dla młodych roślinek.

Pytanie 7

W celu modyfikacji odczynu gleby lekkiej i poprawy jej struktury, nawozy wapniowe powinny być stosowane

A. co 3-4 lata

B. dwa razy w roku

C. co 2 lata

D. raz w roku

Stosowanie nawozów wapniowych w niewłaściwy sposób to może być duży problem, bo można narobić bałaganu w glebie. Wydaje mi się, że takie odpowiedzi jak dwa razy w roku czy raz w roku nie są najlepsze, bo nawozy wapniowe powinny być używane z głową. Jak się ich sypnie za dużo, to może być nadmiar wapnia, a to psuje równowagę mikrobiologiczną gleby. A jak ktoś mówi, że można stosować nawozy co dwa lata, to może być za rzadko, no bo ich działanie trwa dłużej, a gleba potrzebuje czasu, żeby je przyswoić. Lepiej robić regularne analizy gleby, to pomoże dobrać lepszy schemat aplikacji. Trzeba pamiętać, że nawozy wapniowe to tylko część większej układanki w nawożeniu, trzeba również myśleć o innych składnikach, żeby rośliny rosły jak najlepiej.

Pytanie 8

Bratek ogrodowy (Viola x wittrockiana), niezapominajka leśna (Myosotis sylvatica) oraz stokrotka pospolita (Bellis perennis) to grupa roślin wykorzystywanych w aranżacji

A. wiosennych kwietników sezonowych

B. ogrodów skalnych

C. letnich kwietników sezonowych

D. ogrodów żwirowych

Bratek ogrodowy, niezapominajka leśna i stokrotka to super rośliny do wiosennych kwietników. Mają ładne kolory, długo kwitną i rosną szybko. Widać je często w parkach czy ogrodach, bo fajnie wyglądają obok tulipanów czy narcyzów. W ogóle to są rośliny, które mogą rosnąć w różnych warunkach glebowych, więc łatwo je wkomponować w różne projekty. Warto korzystać z takich sezonowych roślin, bo dodają uroku ogrodom na wiosnę, gdy inne kwiaty jeszcze nie pokazują swoich pięknych kolorów.

Pytanie 9

Najwyższy dopuszczalny spadek podłużny dla zaprojektowanych ścieżek dla pieszych wynosi

A. 6%

B. 12%

C. 3%

D. 9%

Wybór spadków podłużnych dla dróg pieszych jest kluczowym zagadnieniem w projektowaniu infrastruktury, a błędne odpowiedzi na to pytanie mogą wynikać z nieporozumień dotyczących standardów projektowych. Spadki wynoszące 12%, 3% i 9% nie spełniają wymagań dotyczących maksymalnych nachyleń, co może prowadzić do różnych problemów w użytkowaniu. Spadek 12% jest zdecydowanie zbyt stromy dla dróg pieszych, co może stwarzać ryzyko upadków i trudności w poruszaniu się, szczególnie w warunkach deszczowych, gdzie nawierzchnia staje się śliska. Z kolei spadek 3% jest zbyt mały, co może utrudniać właściwe odprowadzanie wody z nawierzchni, prowadząc do problemów z gromadzeniem się wody i erozją. Spadek 9% również przekracza dopuszczalne wartości i może powodować podobne problemy jak spadek 12%, w tym zagrażające bezpieczeństwu użytkowników. W praktyce, aby zapewnić funkcjonalność oraz bezpieczeństwo dróg pieszych, należy stosować się do określonych norm, które zalecają maksymalne nachylenie wynoszące 6%, co jest zgodne z zasadami projektowania dostępnych przestrzeni publicznych.

Pytanie 10

Kto w zakładzie pracy sporządza dokumentację powypadkową?

A. asystentka.

B. pracownik służb bhp.

C. główna księgowa.

D. naczelny kierownik zakładu.

Dokumentację powypadkową w zakładzie pracy sporządza pracownik służb bhp, ponieważ to właśnie ta osoba posiada odpowiednią wiedzę oraz kompetencje niezbędne do właściwego zarejestrowania i analizy incydentów wypadkowych. Pracownicy służb bhp są odpowiedzialni za zapewnienie bezpieczeństwa i higieny pracy, co obejmuje również prowadzenie dokumentacji związanej z wypadkami. W praktyce, powinni oni zbierać dane dotyczące okoliczności wypadku, świadków, jak również oceniać ryzyko związane z danym zdarzeniem. Warto zauważyć, że zgodnie z przepisami Kodeksu pracy oraz normami prawnymi, dokumentacja powypadkowa jest kluczowa dla analizy źródeł zagrożeń oraz wdrażania skutecznych działań prewencyjnych. Przykładowo, po każdym wypadku, pracownik służb bhp może przeprowadzać dochodzenie, które pomoże zidentyfikować przyczyny i zapobiec podobnym zdarzeniom w przyszłości.

Pytanie 11

Zaleca się, aby cięcie formujące krzewów, których kwiaty pojawiają się z pąków utworzonych w okresie wegetacyjnym przed kwitnieniem, było przeprowadzane

A. bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia

B. pod koniec okresu wegetacji

C. bezpośrednio przed rozpoczęciem kwitnienia

D. w trakcie kwitnienia

Cięcie formujące krzewów, których kwiaty rozwijają się z pąków uformowanych w okresie wegetacyjnym poprzedzającym kwitnienie, powinno być przeprowadzane bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia, ponieważ wówczas możliwe jest usunięcie uszkodzonych lub słabych pędów, co stymuluje zdrowy rozwój rośliny w nadchodzącym sezonie. Po zakończeniu kwitnienia, roślina nie zainwestowuje już energii w produkcję kwiatów, co sprawia, że cięcie w tym okresie nie zakłóca jej naturalnego cyklu wzrostu. Praktyka ta pozwala również na lepsze uformowanie kształtu krzewu, co jest istotne dla estetyki ogrodu oraz wydajności kwitnienia w przyszłym roku. Warto pamiętać, że różne gatunki krzewów mogą mieć specyficzne wymagania co do cięcia, dlatego zawsze należy zapoznać się z zaleceniami dotyczącymi konkretnego gatunku. Dobrym przykładem są krzewy takie jak forsycje, które wymagają cięcia po kwitnieniu, aby stymulować wzrost nowych, silniejszych pędów na przyszły sezon.

Pytanie 12

Urządzenie przedstawione na fotografii stosuje się do

A. cięcia żywopłotu ochronnego.

B. usuwania zbędnych drzew.

C. cięcia żywopłotu obwódkowego.

D. usuwania przekwitłych kwiatostanów.

Urządzenie przedstawione na fotografii to piła łańcuchowa spalinowa, która jest specjalistycznym narzędziem przeznaczonym do cięcia drewna, zwłaszcza w kontekście usuwania zbędnych drzew. Piły łańcuchowe są powszechnie stosowane w leśnictwie oraz pracach ogrodniczych, gdzie wymagane jest precyzyjne, ale jednocześnie efektywne cięcie większych średnic pni drzew. W praktyce, użytkownicy korzystają z tych narzędzi do usuwania drzew w ramach porządkowania terenu, eliminacji drzew uszkodzonych lub chorych, a także w celu poprawy zdrowia całego ekosystemu leśnego. Standardy bezpieczeństwa, takie jak stosowanie sprzętu ochronnego i przestrzeganie procedur pracy, są kluczowe przy obsłudze piły łańcuchowej. Ponadto, umiejętność oceny stanu drzewa oraz umiejętny dobór techniki cięcia są niezbędne do skutecznego i bezpiecznego korzystania z tego narzędzia, co podkreśla znaczenie właściwego przeszkolenia w zakresie obsługi pił łańcuchowych.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Jakie rośliny potrzebują intensywnego podlewania w porze jesiennej z uwagi na ryzyko tzw. suszy fizjologicznej w zimie i wczesnej wiośnie?

A. Złotlin japoński (Kernajaponica), dereń biały (Cormis alba)

B. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii), pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolius)

C. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare), pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa)

D. Mahonia pospolita (Mahonia aquifolium), cis pospolity (Taxus baccatd)

Mahonia pospolita oraz cis pospolity wymagają obfitego podlewania w okresie jesiennym, ponieważ są to rośliny, które mogą cierpieć na suszę fizjologiczną w zimie i wczesnej wiosny. Susza fizjologiczna to stan, w którym rośliny nie są w stanie pobierać wystarczającej ilości wody z gleby, mimo że ta jest dostępna. W przypadku mahonii i cisu, ich systemy korzeniowe powinny być odpowiednio nawilżone, aby mogły przetrwać trudne warunki zimowe. W praktyce, dostarczenie wody przed zamarznięciem gleby może znacznie poprawić ich zdrowie i odporność. Warto zastosować mulczowanie, które ogranicza parowanie wody i utrzymuje wilgotność gleby. Warto również zwrócić uwagę na rodzaj gleby; gleby piaszczyste wymagają częstszego podlewania, podczas gdy gleby gliniaste mogą utrzymywać wilgoć dłużej. Odpowiednie podlewanie jesienne jest kluczowym elementem w strategii zarządzania wodą w ogrodzie, co podkreślają standardy dotyczące zrównoważonego zarządzania zasobami wodnymi.

Pytanie 15

Środki chemiczne, które służą do eliminacji przędziorków na roślinach ozdobnych, to

A. akarycydy

B. herbicydy

C. fungicydy

D. retardanty

Akarycydy to preparaty chemiczne, które są specjalnie zaprojektowane do zwalczania szkodników roślinnych, takich jak przędziorki. Te roztocza są powszechnymi szkodnikami w uprawach roślin ozdobnych, a akarycydy działają na nie poprzez różne mechanizmy, takie jak paraliż lub śmierć w wyniku zaburzenia funkcji układu nerwowego. Stosowanie akarycydów w praktyce ogrodniczej jest kluczowe, ponieważ szybka reakcja na pojawienie się przędziorków może uchronić rośliny przed poważnymi uszkodzeniami. Ważne jest, aby stosować akarycydy zgodnie z zaleceniami producentów, co zapewnia maksymalną skuteczność i minimalizuje potencjalne szkody dla środowiska. Przykłady akarycydów to abamektyna i fenpyroksydate, które są uznawane za efektywne w zwalczaniu różnych stadiów rozwojowych przędziorków. Dobrą praktyką jest także rotacja preparatów, aby ograniczyć ryzyko rozwinięcia się oporności szkodników na stosowane substancje chemiczne. Zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin, akarycydy powinny być stosowane wówczas, gdy inne metody, takie jak naturalne drapieżniki, okażą się niewystarczające.

Pytanie 16

Zintegrowanie projektowania terenów zielonych w mieście z koncepcją urbanistyczną obejmuje

A. branie pod uwagę przestrzennych układów urbanistycznych miasta

B. zaplanowanie komunikacji między różnymi obszarami terenów zielonych w mieście

C. uwzględnienie w projekcie ciągów komunikacyjnych w mieście

D. zaplanowanie części obszaru zieleni miejskiej

Wybór odpowiedzi, który koncentruje się na opracowaniu fragmentu terenu zieleni miasta, pomija kluczowe aspekty integracji z koncepcją urbanistyczną. Opracowanie wyłącznie fragmentu zieleni nie uwzględnia potrzeby korespondencji z szerszymi układami urbanistycznymi, co może prowadzić do izolacji terenów zieleni i braku spójności z otaczającą zabudową. Z kolei uwzględnienie tylko ciągów komunikacyjnych, bez kontekstu urbanistycznego, może skutkować projektowaniem rozwiązań, które są funkcjonalne, ale nie estetyczne ani nie sprzyjające interakcji społecznej. W praktyce, takie podejścia mogą prowadzić do tworzenia przestrzeni, które są trudne do użytkowania, a także nieprzyjazne dla mieszkańców. Opracowanie komunikacji między fragmentami terenów zieleni bez zintegrowania ich z szerszym planem urbanistycznym może prowadzić do powstawania „zielonych wysp” w mieście, które nie współdziałają z resztą przestrzeni publicznej. W związku z tym, ważne jest, aby myśleć o projektowaniu w kontekście całości miejskiej, co oznacza uwzględnienie zarówno aspektów estetycznych, jak i funkcjonalnych. Zmiany te powinny być zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, które kładą nacisk na synergiczne działanie elementów urbanistycznych i ekologicznych w miastach. Kluczowym błędem jest zatem skupienie się na fragmentarycznym podejściu, które nie uwzględnia roli miejskiej zieleni w kontekście całościowym, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni oraz ograniczenia potencjału społecznego i ekologicznego terenu.

Pytanie 17

Kwiatowe łąki o dekoracyjnym charakterze należy kosić po zakończeniu kwitnienia?

A. 1-2 razy w sezonie

B. 3-4 razy w ciągu sezonu

C. 1-2 razy na kwartał

D. 3-4 razy na kwartał

Łąki kwietne o charakterze dekoracyjnym wymagają staranności w pielęgnacji, a koszenie po kwitnieniu jest kluczowe dla ich zdrowia i estetyki. Odpowiedź 1-2 razy w sezonie jest poprawna, ponieważ pozwala zachować równowagę między bioróżnorodnością a estetyką. Koszenie w odpowiednich momentach sprzyja regeneracji roślin, a także utrzymaniu różnorodności gatunkowej, co jest istotne w kontekście ekosystemów. Przykładem właściwej praktyki jest koszenie wczesnym latem, po zakończeniu kwitnienia, co pozwala nasionom zrzucić swoje ziarna, a następnie roślinom regenerować się na nowo. Dodatkowo, koszenie w tym czasie sprzyja tworzeniu naturalnych siedlisk dla owadów zapylających, co jest istotne dla zachowania zdrowia całego ekosystemu. Standardy dotyczące pielęgnacji łąk kwietnych zalecają również unikanie intensywnego nawożenia, aby nie zdominowały przestrzeni gatunki inwazyjne. Dlatego regularne, umiarkowane koszenie po kwitnieniu jest kluczowym elementem dbania o łąki kwietne, które są cennym elementem krajobrazu.

Pytanie 18

Jaką nazwą określa się przedstawiony na zdjęciu średniowieczny ogród charakterystyczny dla zabudowań klasztornych?

A. Kwatera ogrodowa.

B. Gabinet ogrodowy.

C. Wgłębnik.

D. Wirydarz.

Wirydarz to specyficzny rodzaj ogrodu, który był integralną częścią średniowiecznych klasztorów, pełniących zarówno funkcje duchowe, jak i praktyczne. Jest to przestrzeń otwarta, zazwyczaj otoczona krużgankami, gdzie mnisi mogli medytować, modlić się oraz prowadzić działalność hodowlaną. Stosowanie wirydarzy miało na celu zapewnienie samowystarczalności klasztorów, co w średniowieczu było niezwykle istotne. Roślinność w wirydarzu często obejmowała zioła, kwiaty oraz rośliny użytkowe, które były wykorzystywane nie tylko w kuchni, ale także w medycynie. Przykłady roślin, które można spotkać w wirydarzu, to mięta, melisa, lawenda czy rozmaryn. Dodatkowo, wirydarze były miejscem spotkań wspólnoty, co wspierało integrację duchową i społeczną mnichów. Z perspektywy architektonicznej, wirydarz podkreślał ścisły związek między naturą a duchowością, co wpisuje się w ówczesne standardy projektowania przestrzeni sakralnych.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Krzewem, który jest odporny na niskie temperatury i dobrze rozwija się w różnych rodzajach gleb, jest

A. hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla)

B. lilak pospolity (Syringa vulgaris)

C. tamaryszek drobnokwiatowy (Tamarix parviflora)

D. różanecznik (Rhododendron x hybrida)

Tamaryszek drobnokwiatowy (Tamarix parviflora) to roślina, która, mimo że może być atrakcyjna ze względu na swoje właściwości dekoracyjne i zdolność do przetrwania w suchych warunkach, nie jest optymalnym wyborem w kontekście zastępowania lilaka pospolitego w ogrodach strefy umiarkowanej. Tamaryszek jest mało odporny na mrozy, co czyni go bardziej odpowiednim do cieplejszych klimatów. Dla ogrodników poszukujących krzewów odpornych na mróz, jego niska tolerancja na zimowe warunki staje się istotnym ograniczeniem. Różanecznik (Rhododendron x hybrida), mimo że jest pięknym krzewem kwitnącym, również nie spełnia kryteriów odporności na mróz, a jego wymagania glebowe są bardziej restrykcyjne – preferuje gleby kwaśne i wilgotne, co może być trudne do osiągnięcia w niektórych lokalizacjach. Hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla) jest natomiast również wrażliwa na mróz, zwłaszcza w przypadku jej niektórych odmian, które mogą wymagać osłony na zimę. Dla ogrodników, którzy chcą mieć pewność, że ich rośliny przetrwają zimę w zdrowiu, wybór lilaka pospolitego jako krzewu odpornego na mróz stanowi kluczowy element w planowaniu ogrodu. Wybierając rośliny, warto kierować się ich naturalnymi warunkami wzrostu oraz wymaganiami, aby uniknąć niepowodzeń w uprawie i zapewnić roślinom optymalne warunki do rozwoju.

Pytanie 21

W przypadku zatrucia środkami ochrony roślin, które dostały się do organizmu przez układ pokarmowy, należy

A. wywołać wymioty poprzez podanie dużych ilości letniej wody i wezwać pogotowie

B. podać poszkodowanemu rozcieńczony sok owocowy i wezwać pogotowie

C. wywołać wymioty, podając roztwór soli kuchennej

D. podać poszkodowanemu mleko oraz natychmiast wezwać lekarza

Podawanie mleka jako pierwszej reakcji w przypadku zatrucia środkami ochrony roślin nie jest zalecane, ponieważ może ono tworzyć emulcje z toksycznymi substancjami, co utrudnia ich usuwanie z organizmu. Mleko nie ma właściwości neutralizujących substancje toksyczne, a przy jego spożyciu może dojść do ich wchłonięcia w przewodzie pokarmowym, co może pogorszyć stan poszkodowanego. Kolejne podejście, jakim jest wywoływanie wymiotów przy użyciu roztworu soli kuchennej, jest niebezpieczne i może prowadzić do odwodnienia oraz zaburzeń elektrolitowych. Wymioty mogą być także niewskazane w przypadku niektórych substancji chemicznych, które mogą powodować uszkodzenia przełyku i gardła. Podawanie rozcieńczonego soku owocowego nie jest efektywnym sposobem na neutralizację toksyn, a jego kwasowość może dodatkowo podrażniać przewód pokarmowy. W sytuacji zatrucia, kluczowe jest działanie zgodnie z wytycznymi i dostarczenie poszkodowanemu odpowiedniej pomocy medycznej, a nie stosowanie domowych sposobów, które mogą zaszkodzić. W przypadku zatrucia pestycydami, zawsze należy skonsultować się z lekarzem, aby uzyskać właściwą diagnozę i leczenie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie opieki medycznej i zdrowia publicznego.

Pytanie 22

Kiedy powinno się przycinać krzewy forsycji pośredniej (Forsythia x intermedia), aby uzyskać jak najwięcej kwiatów?

A. W trakcie kwitnienia

B. Po opadnięciu liści

C. Przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego

D. Po zakończeniu kwitnienia

Przycinanie krzewów forsycji pośredniej po kwitnieniu jest kluczowe dla zapewnienia ich zdrowego wzrostu i obfitego kwitnienia w przyszłym roku. Forsycje kwitną na pędach jednorocznych, co oznacza, że kwiaty pojawiają się na nowych przyrostach, które rozwijają się wiosną. Przycinając krzewy po zakończeniu kwitnienia, umożliwiamy roślinom skoncentrowanie energii na wzroście nowych pędów, które będą odpowiedzialne za kwitnienie w nadchodzącym sezonie. Praktyka ta również pozwala na usunięcie uszkodzonych lub chorych gałęzi, co poprawia ogólną kondycję krzewu. Dla najlepszych rezultatów zaleca się stosowanie narzędzi o ostrych krawędziach, aby uniknąć uszkodzeń tkanki roślinnej. Utrzymanie zdrowej struktury krzewu poprzez przycinanie przyczynia się do lepszego przepływu powietrza i dostępu światła, co jest istotne dla zapobiegania chorobom. Zgodnie z zaleceniami arborystów, najbardziej optymalny czas na przycinanie forsycji pośredniej to okres bezpośrednio po opadnięciu ostatnich kwiatów, co zazwyczaj ma miejsce w maju.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Podczas przesadzania dużych drzew można je przenieść na krótką odległość

A. poprzez transport samochodowy

B. siłą wielu ludzi

C. przy użyciu spycharki

D. przez przesuwanie na rolkach, z bryłą korzeniową

Przesuwanie dużych drzew na rolkach z bryłą korzeniową to naprawdę sprawdzony sposób. Wiesz, to bardzo ważne, żeby nie uszkodzić korzeni, bo to one żywią roślinę. Jak się je zniszczy, to drzewo może szybko osłabnąć, a czasem nawet umrzeć. Użycie rolek to świetny pomysł, bo wtedy ciężar się równomiernie rozkłada i łatwiej jest przemieścić drzewo. Fajnie jest też, jak stosuje się materiały, takie jak piasek, bo to zmniejsza tarcie. Podobno mokre przesadzanie też jest super, bo korzenie mają wtedy większą wilgotność. No i dobrze jest mieć odpowiedni sprzęt, jak podnośniki hydrauliczne – pomagają w podnoszeniu i transportowaniu drzew w bezpieczny sposób. Ta metoda jest naprawdę popularna w ogrodnictwie i gdy chodzi o krajobrazy, bo każdy chce, żeby rośliny były zdrowe.

Pytanie 25

Jakie rośliny są zalecane do uprawy w gruncie w szkółce roślin ozdobnych, gdy gleba jest uboga, sucha i piaszczysta?

A. Żywotniki (Thuja sp.)

B. Azalie (Rhododendron sp.)

C. Jałowce (Juniperus sp.)

D. Borówki (Vaccinium sp.)

Jałowce (Juniperus sp.) to rośliny doskonale przystosowane do trudnych warunków glebowych, takich jak ubogie, suche i piaszczyste podłoża. Charakteryzują się dużą odpornością na suszę, dzięki rozwiniętemu systemowi korzeniowemu, który pozwala im skutecznie pobierać wodę z głębszych warstw gleby. W praktyce, jałowce mogą być wykorzystane do tworzenia żywopłotów, ale także jako rośliny soliterowe czy w kompozycjach rabatowych. Co więcej, jałowce mają różnorodne formy i odmiany, co umożliwia ich zastosowanie w różnych aranżacjach ogrodowych. W kontekście uprawy w szkółkach roślin ozdobnych, jałowce są często zalecane dla ich niskich wymagań pielęgnacyjnych oraz atrakcyjnego wyglądu przez cały rok. Prawidłowe nawożenie i nawadnianie w początkowej fazie wzrostu mogą zwiększyć ich zdrowotność i dekoracyjność, co jest zgodne z dobrymi praktykami w szkółkach, gdzie priorytetem jest zapewnienie roślinom optymalnych warunków do rozwoju.

Pytanie 26

Z uwagi na znaczne ryzyko zatrucia się pestycydem podczas przygotowywania cieczy roboczej, jej przygotowanie powinno być realizowane

A. w szczelnie zamkniętych, suchych pomieszczeniach

B. w wentylowanych, osłoniętych od wiatru pomieszczeniach

C. pod wiatami w przestrzeni otwartej

D. na całkowicie otwartej przestrzeni

Przygotowywanie cieczy roboczej w całkowicie odsłoniętej przestrzeni jest niewłaściwe z kilku powodów. Przede wszystkim, taka lokalizacja naraża osobę pracującą na bezpośredni kontakt z niebezpiecznymi oparami pestycydów, co zwiększa ryzyko zatrucia. Eksponowanie chemikaliów na działanie wiatru powoduje ich niekontrolowane rozprzestrzenienie, co nie tylko stwarza zagrożenie dla zdrowia osoby preparującej ciecz, ale również dla otoczenia i innych osób znajdujących się w pobliżu. Ponadto, praca w nieosłoniętej przestrzeni może prowadzić do nieprzewidzianych reakcji chemicznych, jeśli pestycydy przypadkowo zostaną zmieszane z innymi substancjami w środowisku. Dodatkowo, stosowanie zamkniętych pomieszczeń, które nie są wentylowane, również nie stanowi bezpiecznej opcji. Brak jakiejkolwiek wentylacji sprawia, że opary kumulują się, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Pomieszczenia szczelnie zamknięte mogą stworzyć sytuacje związane z wybuchem lub innymi niebezpiecznymi reakcjami chemicznymi. Z kolei przygotowywanie cieczy pod wiatami na wolnym powietrzu, choć wydaje się być lepszą opcją, również nie zapewnia wystarczającej kontroli nad warunkami atmosferycznymi i nie gwarantuje odpowiedniej wentylacji, co ponownie może prowadzić do zagrożeń związanych z bezpieczeństwem. Dlatego kluczowe jest podejście do przygotowywania cieczy roboczej w sposób zgodny z najlepszymi praktykami, które uwzględniają zarówno ochronę zdrowia pracowników, jak i ochronę środowiska.

Pytanie 27

Choroba róż, która na początku objawia się plamami w kolorze fioletowo-brunatno-czarnym na liściach, a później prowadzi do żółknięcia oraz opadania liści, to

A. rak wgłębiony róży

B. mączniak rzekomy róży

C. czarna plamistość róży

D. mozaika żółta róży

Czarna plamistość róży (Diplocarpon rosae) to jedna z najczęściej występujących chorób róż, objawiająca się początkowo fioletowo-brunatno-czarnymi plamami na liściach. Zmiany te prowadzą do ich żółknięcia i opadania, co znacząco osłabia roślinę. Zrozumienie etiologii tej choroby jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zdrowiem róż. Do zwalczania czarnej plamistości zaleca się stosowanie fungicydów systemicznych oraz technik agrotechnicznych, takich jak usuwanie opadłych liści czy poprawa wentylacji roślin. Ważne jest również, aby unikać nadmiernego nawożenia azotem, które sprzyja intensywnemu wzrostowi liści, co zwiększa ryzyko infekcji. Warto również stosować odmiany róż odporniejsze na tę chorobę, co jest zgodne z dobrymi praktykami w ochronie roślin. Profilaktyka oraz wczesne wykrywanie objawów są kluczowe dla utrzymania zdrowych róż w ogrodzie.

Pytanie 28

Jaką roślinę dekoracyjną liściastą powinno się uwzględnić w koncepcji sezonowego kwietnika?

A. Dalię ogrodową

B. Cynię wytworną

C. Paciorecznik ogrodowy

D. Starzec popielny

Starzec popielny (Senecio cineraria), znany również jako cieniopęd, to roślina ozdobna charakteryzująca się atrakcyjnymi, srebrzystymi liśćmi, które nadają każdemu kwietnikowi elegancki wygląd. Jest to roślina, która doskonale nadaje się do projektów kwietników sezonowych, ponieważ jej liście są trwałe oraz dobrze komponują się z innymi roślinami. Starzec popielny preferuje dobrze przepuszczalne gleby i pełne nasłonecznienie, co czyni go idealnym wyborem do nasadzeń w miejscach o dużej ekspozycji słonecznej. Dodatkowo, roślina ta jest odporna na suszę, co jest istotnym atutem w przypadku kwietników, które mogą być narażone na zmienne warunki atmosferyczne. W praktyce ogrodniczej, starzec popielny często wykorzystywany jest w kompozycjach z innymi roślinami ozdobnymi, takimi jak pelargonie czy begonie, tworząc harmonijne połączenia kolorów i faktur. Ponadto, w kontekście standardów projektowania krajobrazu, roślina ta wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju, gdyż nie wymaga intensywnej pielęgnacji ani dużej ilości wody, co jest korzystne dla środowiska.

Pytanie 29

Jaką metodę nawadniania zaleca się dla krzewów ozdobnych, które rosną wzdłuż ogrodzenia przydomowego?

A. nawadnianie kropelkowe

B. nawadnianie zalewowe

C. deszczowanie

D. zamgławianie

Nawadnianie kropelkowe to naprawdę najlepszy sposób na podlewanie krzewów ozdobnych, zwłaszcza jeśli są posadzone blisko ogrodzenia. Ta metoda działa tak, że woda trafia prosto do korzeni roślin, przez co nie marnujemy jej i lepiej wykorzystujemy. Dzięki temu można dokładnie kontrolować, ile wody dostaje każda roślina. Z mojego doświadczenia, to ważne dla zdrowia roślin. Poza tym, nawadnianie kropelkowe pomaga ograniczyć chwasty i zmniejsza szanse na choroby grzybowe, które mogą się pojawić na mokrej ziemi. W praktyce można zamontować rury z małymi otworami, które będą stopniowo wypuszczać wodę, co pozwala na równomierne podlewanie. Myślę, że warto to stosować, bo pozwala zaoszczędzić wodę i czas, co jest naprawdę istotne w dzisiejszych czasach, gdy wszyscy staramy się dbać o środowisko.

Pytanie 30

Ogród edukacyjny, w którym zbierane są jedynie rośliny drzewiaste dekoracyjne w celach badawczych, nosi nazwę

A. etnograficzny

B. botaniczny

C. dendrologiczny

D. pomologiczny

Ogród dendrologiczny to przestrzeń zaprojektowana w celu badań i edukacji dotyczących drzew oraz krzewów, w tym ich różnorodności, biologii i zastosowań w krajobrazie. W takim ogrodzie gromadzone są rośliny drzewiaste, które mogą być analizowane pod kątem cech morfologicznych, ekologicznych oraz zastosowania w architekturze krajobrazu. Dendrologia, jako nauka zajmująca się badaniem drzew i krzewów, odgrywa kluczową rolę w ochronie bioróżnorodności oraz w projektowaniu zrównoważonych przestrzeni zielonych. Przykładem zastosowania ogrodów dendrologicznych są parki miejskie, gdzie świadome komponowanie roślinności drzewiastej wpływa na mikroklimat i jakość powietrza w mieście. Takie ogrody są również istotnymi elementami programów edukacyjnych, które promują świadomość ekologiczną i znaczenie zieleni w naszym otoczeniu. Ogród dendrologiczny spełnia nie tylko funkcje badawcze i edukacyjne, ale także estetyczne, przyczyniając się do wzbogacania krajobrazu.

Pytanie 31

Jakie narzędzia są niezbędne do pielęgnacji kwietnika sezonowego?

A. Znacznika oraz grabi

B. Grabi i łopatki

C. Sekatora oraz motyczki

D. Łopatki oraz sekatora

Sekator i motyczka to naprawdę ważne narzędzia, jeśli chodzi o dbanie o kwietnik. Sekator przydaje się do precyzyjnego przycinania roślin, dzięki czemu łatwiej pozbywamy się uschniętych czy chorych pędów. To znacznie poprawia wzrost roślin i ich wygląd. A motyczka? Jest super do spulchniania gleby wokół roślin, co wspiera rozwój korzeni i sprawia, że powietrze i składniki odżywcze mogą lepiej docierać do roślin. Używanie tych narzędzi to dobra praktyka w ogrodnictwie, bo pozwala na pielęgnację w bardziej naturalny sposób. Regularne przycinanie i spulchnianie gleby to klucz do zdrowego kwietnika, co na pewno wpłynie na ładny wygląd roślin. Warto też zwrócić uwagę na długość ostrza sekatora, bo to pozwoli na lepsze i mniej stresujące dla roślin cięcia. A motyczka? Trzeba z nią uważać, żeby nie uszkodzić korzeni blisko powierzchni gleby.

Pytanie 32

Układ przestrzenny, tworzony wokół działki z głogów, tarniny lub dzikich róż, to

A. grupa krzewów.

B. żywopłot obronny.

C. szpaler gęsty.

D. zespół zwarty.

Żywopłot obronny to forma przestrzenna, która jest tworzona z krzewów takich jak głogi, tarniny czy dzikie róże. Tego rodzaju żywopłoty pełnią ważną funkcję ochronną wokół posesji, nie tylko tworząc barierę wizualną, ale także zabezpieczając teren przed intruzami i zwierzętami. W praktyce, żywopłoty obronne są często wykorzystywane w ogrodach, parkach i na terenach rekreacyjnych, gdzie ich gęstość oraz ostre kolce skutecznie zniechęcają do niepożądanych wizyt. Ponadto, żywopłoty te są często sadzone w celu poprawy bioróżnorodności, gdyż stanowią schronienie dla wielu gatunków ptaków i owadów. W kontekście dobrych praktyk w projektowaniu przestrzeni zielonych, ważne jest, aby dobierać rośliny odpowiednie do lokalnych warunków glebowych i klimatycznych, co zapewnia nie tylko ich zdrowy wzrost, ale także efektywność w pełnieniu funkcji obronnych. Warto także pamiętać o regularnej pielęgnacji, aby utrzymać odpowiednią formę i gęstość żywopłotu.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Najskuteczniejszym sposobem nawadniania żywopłotów jest podlewanie

A. za pomocą konewki

B. za pomocą minizraszaczy

C. z wykorzystaniem węży z systemem niewielkich otworków

D. przy użyciu deszczowni

Podlewanie żywopłotów przy użyciu węży z małymi otworkami to naprawdę fajny sposób nawadniania. Dzięki temu woda leci równomiernie i gradualnie, co roślinom bardzo służy. Nie traci się też zbyt dużo wody, bo idzie ona prosto do korzeni. Widziałem w praktyce, jak węże kroplujące umieszczone obok żywopłotów super ułatwiają robotę, bo oszczędzają czas i energię. Poza tym, ryzyko chorób roślin, które mogą się pojawić przez nadmiar wody na liściach, też jest mniejsze. Ta metoda to nie tylko praktyczne, ale też ekologiczne rozwiązanie. Naprawdę warto to wziąć pod uwagę przy nawadnianiu!

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

W późnym lecie nie powinno się stosować nawozów pod krzewy ozdobne

A. wapniowych

B. potasowych

C. fosforowych

D. azotowych

Stosowanie nawozów azotowych późnym latem jest niewłaściwe, ponieważ powyższe praktyki mogą prowadzić do nadmiernego wzrostu roślin, co zwiększa ich podatność na różne choroby i uszkodzenia w czasie zimy. Azot jest pierwiastkiem stymulującym wzrost wegetatywny, a jego aplikacja w okresie letnim powoduje intensyfikację wzrostu młodych pędów, które nie zdążą zdrewnieć przed nastaniem zimowych mrozów. Zbyt duża ilość azotu może również prowadzić do osłabienia roślin, a w skrajnych przypadkach do ich obumarcia. W praktyce ogrodniczej zaleca się stosowanie nawozów o niższej zawartości azotu, zwłaszcza w późnym sezonie, gdy rośliny powinny przygotowywać się do zimowania. Zamiast tego, lepszym wyborem są nawozy potasowe i fosforowe, które wspierają tworzenie systemu korzeniowego oraz poprawiają odporność roślin na niekorzystne warunki atmosferyczne.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Przy sadzeniu krzewów z odsłoniętymi korzeniami na dnie dołka należy

A. zagniatać powierzchnię szpadlem

B. nałożyć warstwę piasku

C. wykopać małe wgłębienie

D. usypać kopczyk z ziemi

Usypanie kopczyka z ziemi na dnie dołka przed sadzeniem krzewów z odsłoniętym systemem korzeniowym jest kluczowym krokiem, który wspomaga prawidłowy rozwój roślin. Kopczyk służy jako wsparcie dla korzeni, umożliwiając ich równomierne rozłożenie w glebie. Gdy korzenie są umieszczone na kopczyku, można je delikatnie rozciągnąć na boki, co sprzyja ich naturalnemu rozwojowi oraz lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami agronomicznymi, a także standardami ogrodniczymi, które podkreślają znaczenie zdrowego systemu korzeniowego jako fundamentu dla wzrostu roślin. Co więcej, zastosowanie kopczyka pomaga w optymalizacji drenażu, co jest istotne, aby uniknąć zastoin wody, które mogłyby prowadzić do chorób korzeni. Warto również pamiętać, że odpowiednio przygotowane miejsce do sadzenia krzewów może znacznie wpłynąć na ich późniejszą kondycję oraz owocowanie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej