Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik transportu drogowego
Kwalifikacja: TDR.01 - Eksploatacja środków transportu drogowego
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 13:22
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 13:30

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki jest główny czynnik wpływający na zwiększenie zużycia paliwa przez pojazd?

A. Nieprawidłowe ciśnienie w oponach

B. Częsta jazda w nocy

C. Nadmierne obciążenie foteli

D. Używanie klimatyzacji w zimie

Częsta jazda w nocy sama w sobie nie wpływa znacząco na zużycie paliwa. Oczywiście, użycie świateł i potencjalne większe obciążenie elektryczne pojazdu może mieć pewien minimalny wpływ, ale nie jest to kluczowy czynnik w kontekście zużycia paliwa. Nocne warunki jazdy mogą być bardziej wymagające dla kierowcy, ale nie przekładają się bezpośrednio na zużycie paliwa. Używanie klimatyzacji w zimie, choć może wydawać się niepotrzebne, w praktyce może być korzystne dla odparowywania szyb i utrzymania komfortu jazdy. Klimatyzacja zwiększa obciążenie silnika, co faktycznie może prowadzić do wzrostu zużycia paliwa, ale w zimie jest to stosunkowo mało istotne w porównaniu do korzyści związanych z bezpieczeństwem. Nadmierne obciążenie foteli nie jest czynnikiem wpływającym na zużycie paliwa. W rzeczywistości, to masa całkowita pojazdu, w tym liczba pasażerów i ładunku, ma wpływ na spalanie. Cięższy pojazd wymaga więcej energii do poruszania się, co prowadzi do większego zużycia paliwa. Jednakże, same fotele, nawet jeśli są mocno obciążone, nie mają znaczącego wpływu na ogólną masę pojazdu w kontekście zużycia paliwa. Podsumowując, odpowiedzi te zawierają typowe błędne przekonania, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków dotyczących efektywności paliwowej pojazdów.

Pytanie 2

Oznaczenie SAE 85W/140 dla oleju przekładniowego odnosi się do klasyfikacji

A. ilościowej

B. jakościowej

C. standardowej

D. lepkościowej

Odpowiedzi dotyczące jakościowej, ilościowej i standardowej klasyfikacji oleju przekładniowego są niepoprawne, ponieważ każda z tych kategorii odnosi się do innego aspektu właściwości oleju. Klasyfikacja jakościowa odnosi się do spełniania określonych standardów jakości, które określają, czy dany olej nadaje się do użycia w konkretnej aplikacji. Przykładowo, olej może posiadać certyfikaty API (American Petroleum Institute), które klasyfikują go według jego właściwości smarnych. Klasyfikacja ilościowa natomiast mogłaby odnosić się do objętości oleju lub jego zawartości, co nie ma bezpośredniego związku z samą lepkością oleju. Standardowa klasyfikacja, z kolei, mogłaby sugerować ogólne normy, ale nie odnosi się bezpośrednio do specyfikacji lepkości. W kontekście olejów przekładniowych najważniejsze jest zrozumienie, że lepkość jest kluczowym parametrem, który wpływa na działanie oleju w różnych temperaturach. Stosowanie olejów o niewłaściwej lepkości może prowadzić do poważnych problemów, takich jak zwiększone zużycie komponentów, przegrzewanie układów mechanicznych oraz obniżenie efektywności paliwowej. Niepoprawne zrozumienie klasyfikacji oleju przekładniowego może prowadzić do zastosowania niewłaściwego oleju, co z kolei może mieć długofalowe konsekwencje dla zdrowia i sprawności pojazdu.

Pytanie 3

Do transportu produktów spożywczych w temperaturze od -12°C do +12°C, wykorzystuje się pojazdy

A. lodownie

B. chłodnie

C. cysterny

D. izotermy

Odpowiedź 'chłodnie' jest jak najbardziej na miejscu. Te pojazdy są zaprojektowane specjalnie do przewozu jedzenia w kontrolowanej temperaturze, co jest mega ważne, żeby zachować świeżość i bezpieczeństwo produktów. Chłodnie mają nowoczesne systemy chłodnicze, które utrzymują temperaturę w przedziale od -12°C do +12°C. Dzięki temu można przewozić różne rzeczy, jak mięso, nabiał czy owoce, które muszą być w odpowiednich warunkach. W praktyce, trzeba pilnować temperatury w trakcie transportu, bo to chroni żywność przed zepsuciem, a normy takie jak HACCP są tutaj kluczowe. Chłodnie są więc niezbędne w branży spożywczej, bo pomagają utrzymać bezpieczeństwo żywności i spełniać przepisy dotyczące transportu towarów spożywczych.

Pytanie 4

Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją, jak oznaczane są przyczepy i naczepy?

A. N1, N2, N3

B. O1, O2, O3

C. Ż1, Ż2, Ż3

D. L1, L2, L3

Odpowiedź O1, O2, O3 jest poprawna, ponieważ zgodnie z międzynarodową klasyfikacją pojazdów, kategorie O1, O2 oraz O3 odnoszą się do przyczep i naczep. Kategoria O1 oznacza przyczepy o masie do 750 kg, O2 dotyczy przyczep o masie powyżej 750 kg, ale nieprzekraczającej 3,5 tony, a O3 obejmuje przyczepy o masie powyżej 3,5 tony. Klasyfikacja ta jest używana w wielu krajach na świecie, co zapewnia jednolitość i ułatwia międzynarodowy ruch drogowy. Przykładem zastosowania tej klasyfikacji jest rejestracja pojazdów oraz określenie odpowiednich wymagań technicznych, które muszą spełniać przyczepy w zależności od ich kategorii. Zrozumienie tej klasyfikacji jest istotne dla profesjonalistów w branży transportowej, którzy muszą przestrzegać przepisów dotyczących przewozu towarów oraz zapewnienia bezpieczeństwa na drogach. W praktyce, znajomość tych kategorii pozwala również na odpowiednie planowanie transportu, w tym dobór odpowiednich pojazdów do transportu towarów o różnych masach.

Pytanie 5

Pojazd mający zdolność przewozu mniej niż 22 pasażerów, z wyłącznie siedzącymi miejscami, zaliczany jest do autobusu klasy

A. II

B. B

C. A

D. I

Wybór odpowiedzi A, I lub II może wydawać się logiczny, jednak każda z tych opcji jest związana z innymi kategoriami autobusów. Odpowiedzi A i B odnosi się do klasyfikacji według liczby miejsc, a odpowiedzi I i II dotyczą kategorii pojazdów według ich przeznaczenia oraz konstrukcji. Zrozumienie klas autobusów jest kluczowe, aby uniknąć błędów w interpretacji przepisów prawa transportowego. Istnieją różne normy dotyczące siatki połączeń oraz kryteriów oceny dla każdego rodzaju autobusu. Klasa I zwykle odnosi się do dużych autobusów przeznaczonych do transportu dalekobieżnego, zaś klasa II dotyczy pojazdów przeznaczonych do przewozu mniejszych grup pasażerów, co jest sprzeczne z definicją zawartą w pytaniu. Decydując się na niewłaściwą klasę, można narazić się na problemy związane z licencjonowaniem oraz bezpieczeństwem. Należy również pamiętać, że klasyfikacja ma wpływ na wymagania dotyczące ubezpieczeń, kosztów eksploatacji oraz procedur przetargowych w przypadku zakupu nowych pojazdów. Warto przyjrzeć się standardom branżowym, które regulują te kwestie, aby lepiej zrozumieć, dlaczego odpowiedzi nie są zgodne z rzeczywistością.

Pytanie 6

Który z poniższych pojazdów wymaga posiadania prawa jazdy kategorii C?

A. Quad o pojemności 800 cm³

B. Samochód osobowy o DMC 3 tony

C. Motocykl o pojemności 600 cm³

D. Ciężarówka o DMC 10 ton

Prawo jazdy kategorii C jest wymagane do prowadzenia pojazdów samochodowych, których dopuszczalna masa całkowita (DMC) przekracza 3,5 tony, z wyjątkiem autobusów. Ciężarówka o DMC 10 ton zatem bezsprzecznie wymaga posiadania takiego uprawnienia. W praktyce oznacza to, że osoby posiadające kategorię C mogą prowadzić różnego rodzaju ciężarówki i pojazdy dostawcze, które są niezbędne w wielu branżach, takich jak transport towarowy czy budownictwo. Warto zauważyć, że kategoria ta jest kluczowa dla osób planujących karierę kierowcy ciężarówek, co jest bardzo popularnym wyborem zawodowym. Dodatkowo, posiadanie prawa jazdy kategorii C może być również wymagane przy pracy w firmach logistycznych czy transportowych, gdzie przewóz dużych ładunków jest na porządku dziennym. Z mojego doświadczenia, zdobycie tego uprawnienia otwiera wiele drzwi zawodowych i jest cennym atutem na rynku pracy. Warto również pamiętać o regularnym odnawianiu kwalifikacji oraz szkoleniach, które są niezbędne do utrzymania uprawnienia w świetle obowiązujących przepisów.

Pytanie 7

Oceny ogólnego stanu technicznego systemu hamulcowego można dokonać na podstawie

A. próby drogowej polegającej na hamowaniu z maksymalną siłą

B. wizualnej oceny bębna hamulcowego

C. poziomu powietrza w zbiornikach sprężonego powietrza

D. lepkości płynu hamulcowego

Próba drogowa, polegająca na hamowaniu z maksymalną siłą, stanowi kluczowy element oceny ogólnego stanu technicznego układu hamulcowego. Taka próba pozwala na rzeczywiste sprawdzenie skuteczności hamulców w warunkach rzeczywistych, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa pojazdu. W czasie hamowania z maksymalną siłą, technik ocenia nie tylko siłę hamowania, ale również stabilność pojazdu oraz reakcję systemu na nagłe zatrzymanie. Ważne jest, aby hamulce działały równomiernie i nie powodowały poślizgu, co może wskazywać na problemy z układem. Praktyczne zastosowanie tej metody odnosi się do bezpiecznej eksploatacji pojazdów, a także do standardów takich jak ISO 26262, które podkreślają znaczenie oceny ryzyka w kontekście bezpieczeństwa pojazdu. Dodatkowo, regularne przeprowadzanie takich prób powinno być częścią rutynowego przeglądu technicznego, co może pomóc w wczesnym wykrywaniu potencjalnych usterek hamulców.

Pytanie 8

Jaką maksymalną odległość w kilometrach może jeszcze pokonać samochód dostawczy przed następną wymianą oleju, jeśli licznik wskazuje 295 000 km, a wymiana oleju odbywa się co 120 000 km? Ostatnia wymiana miała miejsce przy 225 000 km na liczniku.

A. 45 000 km

B. 65 000 km

C. 70 000 km

D. 50 000 km

Odpowiedź 50 000 km jest prawidłowa, ponieważ wynika z analizy przebiegu pojazdu i standardów dotyczących wymiany oleju. Samochód ciężarowy miał ostatnią wymianę oleju przy 225 000 km, a olej wymienia się co 120 000 km. Oznacza to, że kolejna wymiana oleju powinna nastąpić przy 345 000 km (225 000 km + 120 000 km). Od wskazania 295 000 km do 345 000 km pozostaje 50 000 km (345 000 km - 295 000 km). W praktyce, regularne wymiany oleju są kluczowe dla utrzymania silnika w dobrym stanie, co wydłuża jego żywotność oraz poprawia efektywność paliwową. Zgodnie z dobrymi praktykami w branży transportowej, kierowcy i właściciele floty powinni prowadzić dokładne rejestry dat i przebiegu wymiany oleju, aby unikać opóźnień w serwisie, co może prowadzić do poważnych uszkodzeń silnika. Dbanie o regularne serwisowanie pojazdów jest fundamentem zarządzania flotą i wpływa na całkowite koszty eksploatacji pojazdów.

Pytanie 9

Jaki będzie całkowity koszt naprawy w silniku R4 2.0 cdi, jeżeli stwierdzono uszkodzenie wszystkich świec żarowych oraz zaworu sterowania turbosprężarką, a po naprawie zostanie wykonane kasowanie błędów z pamięci sterownika i jazda próbna?

L.p.	Nazwa części (podzespołu)	Wartość [PLN]
1.	Świeca żarowa	30,00
2.	Zawór sterowania turbosprężarką	260,00
L.p.	Wykonana usługa (czynność)
3.	Jazda próbna	20,00
4.	Kasowanie błędów za pomocą testera	50,00
5.	Wymiana świecy żarowej	10,00
6.	Wymiana sterowania turbosprężarką	40,00

A. 420,00 PLN

B. 690,00 PLN

C. 350,00 PLN

D. 530,00 PLN

Patrząc na koszty naprawy silnika R4 2.0 CDI, widać, że błędne odpowiedzi to raczej efekty nieprawidłowego oszacowania wydatków związanych z wymianą części. Odpowiedzi takie jak 690,00 PLN, 420,00 PLN czy 350,00 PLN nie biorą pod uwagę pełnych wydatków na świece żarowe i zawór turbosprężarki. Świece to około 500,00 PLN, a do tego jakieś extra usługi jak kasowanie błędów, które przynoszą niewielką dodatkową kwotę. Wybierając zbyt wysoką lub niską kwotę, można pominąć ważne elementy, które wpływają na całkowity koszt. Często popełniane błędy, takie jak zaniżanie robocizny czy nie branie pod uwagę dodatkowych wydatków, prowadzą do błędnych wniosków. Serwisanci powinni dokładnie sprawdzać te koszty, a klienci powinni być świadomi, że mogą być jakieś dodatkowe wydatki, żeby uniknąć nieporozumień. Fajnie jest dokładnie spojrzeć na koszty przed podjęciem decyzji, bo to jest naprawdę w zgodzie z tym, co się dobrze robi w branży motoryzacyjnej.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

W przeciągu dwóch następnych tygodni kierowca ma prawo prowadzić pojazd maksymalnie

A. 94 godziny

B. 90 godzin

C. 96 godzin

D. 80 godzin

Odpowiedź 90 godzin jest trafna, bo zgodnie z przepisami, kierowcy nie mogą prowadzić samochodu dłużej niż 90 godzin w ciągu dwóch tygodni. To ważny limit, bo chodzi o bezpieczeństwo na drogach oraz zdrowie kierowców. W Unii Europejskiej te zasady są dokładnie opisane w rozporządzeniu (WE) nr 561/2006, które mówi o maksymalnym czasie jazdy i odpoczynku. W praktyce kierowcy powinni prowadzić dzienniki pracy, żeby wszystko było jasne – zarówno czas jazdy, jak i odpoczynku muszą być dobrze udokumentowane. Dlatego ważne jest, żeby kierowcy znali te limity i stosowali je na co dzień. To nie tylko wpływa na ich zdrowie, ale też na bezpieczeństwo wszystkich na drodze. Rozumienie tych norm to podstawowa rzecz dla profesjonalnych kierowców i dla tych, którzy zarządzają flotą.

Pytanie 12

Aby naprawić gniazda zaworowe w głowicy silnika, należy użyć

A. frezowania

B. toczenia

C. rozwiercania

D. wiercenia

Frezowanie jest odpowiednią metodą naprawy gniazd zaworowych w głowicy silnika, ponieważ pozwala na precyzyjne usunięcie zniszczonej lub zużytej powierzchni w gnieździe, zapewniając jednocześnie gładkie i równe wykończenie. Dzięki temu, po operacji frezowania, zawory mogą prawidłowo przylegać do gniazd, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnej szczelności i efektywności pracy silnika. Metoda ta jest powszechnie stosowana w warsztatach mechanicznych i jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają stosowanie narzędzi skrawających do obróbki powierzchniowej. Ponadto, frezowanie może być stosowane w różnych materiałach, w tym w aluminium i stali, co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem. Przykładem zastosowania frezowania może być naprawa gniazd zaworowych w silnikach wysokoprężnych, gdzie zniszczenie gniazd jest częste z powodu wysokiego ciśnienia roboczego. Stosując frezowanie, mechanicy mogą przywrócić gniazda do stanu użyteczności, co pozwala na dalszą eksploatację silnika bez potrzeby jego wymiany.

Pytanie 13

Który z wymienionych składników nie należy do systemu przeniesienia napędu w pojeździe?

A. Silnik

B. Most napędowy

C. Skrzynia biegów

D. Mechanizm różnicowy

Odpowiedzi, które wskazują silnik jako element układu przeniesienia napędu, wynikają z powszechnego, lecz błędnego zrozumienia roli silnika w pojazdzie. Silnik jest źródłem mocy, ale nie jest częścią układu przeniesienia napędu, który ma na celu przekazanie tej mocy na koła. Skrzynia biegów, most napędowy i mechanizm różnicowy to elementy, które bezpośrednio współpracują ze sobą, aby umożliwić ruch pojazdu. Skrzynia biegów zmienia przełożenia, co jest kluczowe dla efektywności silnika w różnych sytuacjach jazdy. Most napędowy przenosi moc, a mechanizm różnicowy pozwala na różne prędkości obrotowe kół zewnętrznych i wewnętrznych podczas zakrętów, co jest niezbędne dla stabilności jazdy. Niezrozumienie tej struktury może prowadzić do błędnych diagnoz i nieefektywnego serwisowania pojazdu. W praktyce, efektywne zarządzanie układem przeniesienia napędu jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych osiągów oraz żywotności pojazdu, zgodnie z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi w branży motoryzacyjnej.

Pytanie 14

Reperacja mechanicznego wtryskiwacza silnika ZS polega na wymianie

A. iglicy rozpylacza

B. gniazda iglicy rozpylacza

C. obsady wtryskiwacza

D. końcówki rozpylacza

Wybór gniazda iglicy rozpylacza, iglicy rozpylacza czy obsady wtryskiwacza jako odpowiedzi na pytanie o naprawę mechanicznego wtryskiwacza silnika ZS wprowadza w błąd, ponieważ te elementy nie są głównymi przyczynami problemów z wtryskiwaczami. Gniazdo iglicy rozpylacza pełni rolę stabilizującą iglicę, ale jego wymiana nie jest standardową procedurą naprawczą. Wiele osób może błędnie zakładać, że problemy z rozpyleniem paliwa są wynikiem uszkodzenia gniazda, co może prowadzić do niepotrzebnych kosztów i czasochłonnych napraw. Iglica rozpylacza odpowiada za kontrolę strumienia paliwa, jednak jej uszkodzenie jest mniej powszechne i często wymaga dokładnych testów, by stwierdzić, że to ona jest źródłem problemu. Obsada wtryskiwacza jest kolejnym elementem, który z reguły nie wymaga wymiany podczas standardowych napraw, co jest często mylnie interpretowane przez osoby niewprawione w tematykę. W praktyce, mylenie tych elementów z główną przyczyną problemów z wtryskiwaczami często prowadzi do błędnych diagnoz i niewłaściwych działań naprawczych. Kluczowe w naprawach wtryskiwaczy jest zrozumienie ich budowy i funkcji, dlatego zaleca się korzystanie z fachowej wiedzy oraz standardów branżowych, aby uniknąć kosztownych błędów w diagnozowaniu usterek.

Pytanie 15

W ciągu roku 3 pojazdy zużyły paliwo na kwotę 108 000 zł. W każdym z pojazdów wymieniono
6 opon, przy kosztach 600 zł za sztukę. Jakie były średnie miesięczne koszty eksploatacji tych pojazdów?

A. 9 100 zł

B. 9 900 zł

C. 9 300 zł

D. 9 600 zł

Aby dokładnie zrozumieć, dlaczego odpowiedź 9 900 zł jest prawidłowa, warto przeanalizować proces obliczania średniego miesięcznego kosztu eksploatacji pojazdów. W pierwszej kolejności sumujemy roczne wydatki na paliwo, które wynoszą 108 000 zł. Następnie należy obliczyć koszty związane z wymianą opon. W przypadku trzech samochodów, każdy z nich wymagał wymiany sześciu opon, a koszt jednej opony wynosi 600 zł. Co daje 6 opon x 600 zł = 3 600 zł na jeden samochód. Dla trzech samochodów suma kosztów wymiany opon wynosi 3 x 3 600 zł = 10 800 zł. Teraz możemy zsumować te dwa wydatki: 108 000 zł (paliwo) + 10 800 zł (opony) = 118 800 zł. Dzieląc tę kwotę przez 12 miesięcy, otrzymujemy średni miesięczny koszt eksploatacji wynoszący 9 900 zł. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne w zarządzaniu flotą pojazdów, gdyż pozwala na precyzyjne planowanie budżetu oraz monitorowanie kosztów eksploatacji w celu optymalizacji wydatków. Wiedza ta jest także zgodna z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania finansami w przedsiębiorstwach, gdzie transparentność wydatków wpływa na efektywność operacyjną.

Pytanie 16

Transportując ładunek z Polski do Niemiec za pomocą transportu drogowego, konieczne jest przygotowanie listu przewozowego?

A. CIM

B. CMR

C. HAWB

D. SMGS

Odpowiedź CMR jest poprawna, ponieważ CMR to międzynarodowa konwencja dotycząca umowy przewozu drogowego towarów. Reguluje ona zasady przewozu towarów między krajami sygnatariuszami konwencji, w tym Polską i Niemcami. Zgodnie z jej postanowieniami, każdy przewoźnik ma obowiązek sporządzenia listu przewozowego CMR dla każdej przesyłki międzynarodowej, co jest podstawowym dokumentem potwierdzającym umowę przewozu. List ten zawiera kluczowe informacje, takie jak dane nadawcy, odbiorcy, opis towaru oraz warunki przewozu. Przykładowo, w praktyce, przewoźnik wypełnia list CMR, który towarzyszy towarowi przez całą trasę, co ułatwia zarówno proces odprawy celnej, jak i ewentualne rozstrzyganie sporów między stronami. Znajomość i prawidłowe stosowanie dokumentacji CMR jest niezwykle ważne w logistyce, ponieważ minimalizuje ryzyko błędów oraz nieporozumień, a także zapewnia zgodność z międzynarodowym prawem transportowym.

Pytanie 17

Kiedy podróżujemy po Polsce z radiem CB w celu uzyskania informacji o warunkach na drogach, powinniśmy ustawić je na kanale ogólnym?

A. 19

B. 5

C. 10

D. 12

Odpowiedź 19 jest poprawna, ponieważ to właśnie na tym kanale ogólnym radio CB w Polsce działa w sposób najbardziej efektywny do komunikacji między kierowcami. Kanal 19 jest powszechnie przyjęty jako główny kanał do wymiany informacji na temat warunków drogowych, wypadków, kontroli drogowych oraz innych istotnych zdarzeń na trasie. Użytkownicy radia CB, w tym zawodowi kierowcy, często korzystają z tego kanału, aby uzyskać aktualne informacje od innych uczestników ruchu. Dobrym praktycznym przykładem może być sytuacja, gdy kierowca napotyka na zator drogowy i chce dowiedzieć się o przyczynach opóźnienia; może on skontaktować się z innymi kierowcami na kanale 19, aby uzyskać informacje na temat sytuacji na drodze. Warto również podkreślić, że korzystanie z radia CB w Polsce wiąże się z przestrzeganiem przepisów prawa telekomunikacyjnego, które reglamentują użycie urządzeń radiowych. Użytkownicy powinni być świadomi, że nieprzestrzeganie zasad komunikacji może prowadzić do nieporozumień, a nawet zagrożeń na drodze.

Pytanie 18

Przyczepa rodzaju 'silos' jest przeznaczona do transportu

A. cementu

B. świeżego mleka

C. paliwa

D. gruzu

Przyczepa typu "silos" to naprawdę fajny sprzęt do transportu sypkich materiałów, takich jak cement. Cement musi być przewożony w takich warunkach, żeby nie wchłonął wilgoci i żeby nie stracił swoich właściwości. Dlatego te przyczepy są tak zaprojektowane, żeby były hermetyczne i chroniły przed złymi warunkami pogodowymi. Mają też systemy wentylacyjne, co pozwala utrzymać odpowiednie warunki podczas transportu. A jak wiadomo, są różne normy, jak te z ISO, które mówią, że do przewozu materiałów budowlanych potrzebujemy specjalistycznych pojazdów, takich jak przyczepy silosowe. Na placu budowy często widzi się cement dostarczany w takich przyczepach, bo to ważne dla jakości mieszanki betonowej. Wydaje mi się, że to pokazuje, jak ważne jest, żeby używać odpowiednich technologii w budownictwie.

Pytanie 19

Towary łatwo psujące się, które wymagają transportu w temperaturze -18°C, powinny być przewożone przy użyciu izotermicznych środków transportu?

A. klasy F

B. klasy C

C. klasy A

D. klasy B

Odpowiedzi "klasy F", "klasy B" oraz "klasy A" są niewłaściwe z kilku powodów. Klasa F dotyczy pojazdów przeznaczonych do transportu towarów, które nie wymagają specjalnego chłodzenia, co oznacza, że nie są one odpowiednie do przewozu produktów łatwo psujących się. Klasa B jest przeznaczona dla towarów wymagających umiarkowanego chłodzenia, gdzie temperatura nie jest tak krytyczna jak -18°C. Klasa A wskazuje na transport towarów w temperaturze kontrolowanej, ale nie precyzuje, że musi to być temperatura tak niska jak wymagana dla towarów mrożonych. W praktyce, wybór niewłaściwej klasy transportowej może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak utrata jakości produktów, ryzyko zatrucia pokarmowego czy znaczne straty finansowe dla przedsiębiorstw. Standardy branżowe wyraźnie wskazują na konieczność stosowania odpowiednich środków transportu, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość żywności. Dlatego tak ważne jest, aby osoby odpowiedzialne za logistykę miały świadomość wymagań dotyczących transportu towarów w zależności od ich charakterystyki.

Pytanie 20

Jaką prędkość maksymalną może osiągnąć samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5t na drodze ekspresowej jednojezdniowej, gdy znajduje się poza terenem zabudowanym?

A. 90 km/h

B. 100 km/h

C. 70 km/h

D. 80 km/h

Wybór prędkości 70 km/h, 80 km/h lub 90 km/h jako dopuszczalnej dla samochodu ciężarowego o masie do 3,5 tony na drodze ekspresowej jednojezdniowej opiera się na niepełnym zrozumieniu przepisów dotyczących ruchu drogowego. Prędkości te są niższe od rzeczywiście obowiązującego limitu, co może prowadzić do nieodpowiednich decyzji w kontekście bezpieczeństwa i efektywności transportu. W przypadku 70 km/h, kierowcy mogą myśleć, że to bezpieczny limit, jednak w rzeczywistości drogi ekspresowe są dostosowane do wyższych prędkości, co oznacza, że kierowcy mogą być zniechęceni do przestrzegania przepisów i stosowania się do odpowiednich procedur. Prędkość 80 km/h jest również nieadekwatna, ponieważ nie uwzględnia optymalnych warunków ruchu, które panują na drogach ekspresowych. Z kolei wybór 90 km/h może być wynikiem mylnego przekonania, że ta prędkość jest wystarczająco bezpieczna, co jest nieprawdziwe w kontekście odpowiednich regulacji. Kierowcy powinni mieć świadomość, że stosowanie się do dopuszczalnych prędkości jest kluczowe nie tylko dla przestrzegania przepisów, ale także dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach. Wybierając niższe limity, kierowcy mogą narażać siebie i innych użytkowników drogi na ryzyko wypadków, co jest niezgodne z dobrą praktyką branżową.

Pytanie 21

Najpóźniej o której godzinie kierowca, poruszający się ze średnią prędkością 50 km/h, powinien rozpocząć realizację transportu, mając do pokonania 250 km i wiedząc, że dostawa musi być zrealizowana w systemie Just in time pomiędzy 14:30 a 15:00?

A. 8:30

B. 9:00

C. 10:00

D. 9:30

Aby zrealizować usługę transportową w systemie Just in Time, kierowca musi uwzględnić czas potrzebny na pokonanie dystansu 250 km przy średniej prędkości 50 km/h. Obliczając czas podróży, dzielimy odległość przez prędkość: 250 km / 50 km/h = 5 godzin. Jeśli dostawa ma być zrealizowana między 14:30 a 15:00, kierowca powinien zakończyć transport najpóźniej o 15:00. Odejmując czas podróży (5 godzin) od godziny dostawy, otrzymujemy: 15:00 - 5:00 = 10:00. Ponieważ jednak dostawa powinna być realizowana właśnie w przedziale czasowym 14:30 - 15:00, kierowca powinien wyruszyć najpóźniej o 9:00. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko opóźnień, warto dodać zapas czasowy, co uczyni tę odpowiedź jeszcze bardziej użyteczną. Planowanie w kontekście Just in Time wymaga precyzyjnego zarządzania czasem i logistyką, co jest kluczowe w branży transportowej.

Pytanie 22

W którym miejscu pojazdu zakodowany jest rok jego produkcji?

A. w numerze WMI

B. w numerze VDS

C. w numerze VIN

D. w numerze VIS

Numer VIN (Vehicle Identification Number) jest unikalnym identyfikatorem każdego pojazdu, który zawiera szereg informacji o jego właściwościach. W kontekście roku produkcji, czwarta cyfra w VIN jest szczególnie istotna, ponieważ reprezentuje rok, w którym pojazd został wyprodukowany. Na przykład, jeśli czwarta cyfra to '1', oznacza to, że pojazd został wyprodukowany w 2001 roku, a '2' wskazuje na 2002 rok itd. System VIN został ustalony przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), co zapewnia jego powszechną akceptację i stosowanie w branży motoryzacyjnej. Znajomość roku produkcji pojazdu jest kluczowa dla wielu aspektów, takich jak konserwacja, wymiana części, czy ocena wartości pojazdu. Dzięki VIN, zarówno właściciele pojazdów, jak i mechanicy, mogą łatwo zidentyfikować ważne informacje o pojeździe, co ułatwia procesy serwisowe oraz związane z bezpieczeństwem. Warto zaznaczyć, że VIN jest również używany w raportach historii pojazdu, które mogą być pomocne przy zakupie używanego auta.

Pytanie 23

Przepisy regulujące zakres oraz metody przeprowadzania technicznych badań pojazdów, a także wzory dokumentacji wykorzystywanej w tych badaniach w Polsce, zawarte są

A. w ustawie o ruchu drogowym

B. w kodeksie ruchu drogowego

C. w rozporządzeniu ministra przedsiębiorczości

D. w rozporządzeniu ministra odpowiedzialnego za transport

Odpowiedzi wskazujące na inne źródła przepisów, takie jak ustawa drogowa, kodeks drogowy czy rozporządzenie ministra gospodarki, są nietrafione, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistych regulacji dotyczących badań technicznych pojazdów. Ustawa drogowa reguluje ogólne zasady związane z ruchem drogowym i bezpieczeństwem na drogach, jednak nie wchodzi w szczegóły dotyczące technicznych wymagań dla badań pojazdów. Kodeks drogowy również koncentruje się na przepisach dotyczących zachowań kierowców i zasad ruchu, co sprawia, że nie jest odpowiednim dokumentem do poszukiwania regulacji technicznych. Rozporządzenie ministra gospodarki może dotyczyć różnych aspektów gospodarki, lecz nie obejmuje szczegółowych procedur i kryteriów badań technicznych, które są kluczowe dla zapewnienia odpowiednich standardów. Typowym błędem myślowym jest mylenie ogólnych regulacji z bardziej szczegółowymi aktami prawnymi, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. W kontekście badań technicznych, istotne jest, aby odnosić się do właściwych przepisów, które są w stanie precyzyjnie określić wymagania dla pojazdów, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i zgodność z normami, co jest kluczowe dla funkcjonowania transportu publicznego oraz prywatnego.

Pytanie 24

Ciągnik samochodowy jest wymagany do transportowania naczepy skrzyniowo-plandekowej?

A. siodłowy

B. specjalny

C. specjalistyczny

D. balastowy

Ciągnik samochodowy siodłowy jest dedykowany do transportu naczep, w tym naczep skrzyniowo-plandekowych, dzięki swojej konstrukcji oraz możliwościom technicznym. Posiada odpowiednią moc silnika oraz układ napędowy, co umożliwia efektywne i bezpieczne przewożenie ładunków. Siodłowe ciągniki charakteryzują się także zdolnością do holowania dużych i ciężkich naczep, co jest kluczowe w transporcie towarów. Typowym zastosowaniem są przewozy towarowe, gdzie naczepy zapewniają elastyczność w załadunku i rozładunku, a plandeka chroni ładunek przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak EN 12642, naczepy muszą być odpowiednio przystosowane do współpracy z ciągnikami siodłowymi, co potwierdza ich zgodność z wymaganiami bezpieczeństwa i efektywności operacyjnej. Na przykład, podczas przewozu ładunków w naczepach plandekowych, odpowiednia konstrukcja siodłowego ciągnika pozwala na zachowanie stabilności i manewrowości, co jest niezbędne w trudnych warunkach drogowych.

Pytanie 25

System nawigacji w samochodzie, powiązany z cyfrową mapą sieci drogowej, umożliwia

A. określenie właściwej trasy do wyznaczonego celu podróży

B. utrzymanie zadanej przez kierowcę stałej prędkości

C. informowanie kierowcy o niezamierzonym zjeździe z pasa ruchu

D. obserwowanie stanu kierowcy i ostrzeganie go o zagrożeniach

System nawigacji samochodowej, skojarzony z mapą cyfrową sieci drogowej, pełni kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa i efektywności podróży. Jego głównym zadaniem jest wskazywanie odpowiedniej trasy jazdy do zadanego celu podróży, co opiera się na algorytmach obliczających najkorzystniejsze drogi, uwzględniając czynniki takie jak odległość, czas przejazdu oraz warunki drogowe. Przykłady zastosowania obejmują nawigację w miastach, gdzie system może unikać zatorów komunikacyjnych, a także w trasach długodystansowych, gdzie uwzględnia stacje benzynowe czy miejsca odpoczynku. Współczesne systemy nawigacyjne są zintegrowane z aktualizacjami danych o ruchu drogowym, co pozwala na dynamiczne dostosowywanie tras. W branży motoryzacyjnej standardy dotyczące systemów nawigacji, takie jak ISO 26262, podkreślają znaczenie niezawodności i bezpieczeństwa tych rozwiązań, co sprawia, że ich funkcjonalność jest nieoceniona.

Pytanie 26

Jakie jest przeznaczenie systemu oczyszczania spalin SCR?

A. wtrysk roztworu mocznika do katalizatora

B. układ recyrkulacji spalin

C. system filtracji cząstek stałych

D. reaktor chemiczny o trzech funkcjach

Wybór odpowiedzi nieprawidłowych wynika z nieporozumienia dotyczącego działania systemu oczyszczania spalin SCR. Filtr cząstek stałych, wspomniany w jednej z odpowiedzi, jest urządzeniem stosowanym w celu usuwania cząstek stałych z spalin, ale nie ma on związku z redukcją tlenków azotu. System recyrkulacji spalin (EGR) ma na celu obniżenie temperatury spalania poprzez ponowne wprowadzenie części spalin do komory spalania, co prowadzi do zmniejszenia emisji NOx, lecz nie wykorzystuje technologii SCR ani mocznika. Trójfunkcyjny reaktor chemiczny to niepoprawne określenie, które nie odnosi się do procesu redukcji NOx w spalinach; w rzeczywistości SCR wykorzystuje katalizatory, ale ich działanie nie polega na funkcjonowaniu jako trójfunkcyjny reaktor. Ostatecznie, nie zrozumienie zasad działania systemu SCR oraz roli mocznika w procesie redukcji emisji prowadzi do mylnych wniosków. Aby poprawnie zrozumieć, jak działa system SCR, należy pamiętać, że kluczowym elementem jest nie tylko wtrysk mocznika, ale także proces katalityczny, który ma miejsce w wysoko wyspecjalizowanych warunkach. Zrozumienie różnic między tymi systemami oraz ich odpowiednich zastosowań jest istotne dla właściwej interpretacji regulacji dotyczących emisji i dobrych praktyk w zakresie ochrony środowiska.

Pytanie 27

Harmonogram pracy kierowcy realizującego przewozy regularne do 50 km ustala się na podstawie

A. rozkładu jazdy na liniach, które kierowca ma obsługiwać w nadchodzącym miesiącu

B. liczby zatrudnionych kierowców oraz pojazdów obsługujących konkretne linie w nadchodzącym tygodniu

C. liczby kierowców oraz pojazdów obsługujących konkretne linie w nadchodzącym miesiącu

D. rozkładu jazdy na liniach, które kierowca ma realizować w nadchodzącym tygodniu

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących ustalania harmonogramu pracy kierowcy. Liczba zatrudnionych kierowców i pojazdów, niezależnie od okresu, nie jest odpowiednim kryterium dla ustalania harmonogramu, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistych potrzeb przewozowych i specyfiki obsługiwanych linii. Planowanie pracy kierowców na podstawie liczby dostępnych zasobów, bez odniesienia do rozkładu jazdy, może prowadzić do sytuacji, w których kierowcy nie będą w stanie zrealizować swoich zadań w sposób efektywny, co z kolei wpłynie na jakość świadczonych usług. Ponadto, ustalanie harmonogramu w oparciu o krótki okres, taki jak tydzień, może prowadzić do chaotycznego zarządzania czasem pracy, co jest sprzeczne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi planowania długoterminowego. Dobre praktyki w zarządzaniu transportem wymagają uwzględnienia stabilnych i przewidywalnych rozkładów jazdy, które pozwalają na odpowiednie przygotowanie kierowców do wykonywanych zadań oraz na zapewnienie bezpieczeństwa pasażerów. Również elastyczność w planowaniu, która bierze pod uwagę sezonowe zmiany w liczbie pasażerów, jest kluczowym elementem efektywnego zarządzania przewozami.

Pytanie 28

Jednym z parametrów konstrukcyjnych, który wpływa m.in. na nierównomierne zużycie opon na przedniej osi w systemie kierowniczym, jest

A. nieobecność luzu na sworzniu zwrotnicy

B. nadmierny luz w przekładni kierowniczej

C. zbieżność lub rozbieżność kół

D. zbyt duży luz na kole kierownicy

Luz na sworzniu zwrotnicy, nadmierny luz na kole kierownicy oraz luz przekładni kierowniczej to czynniki wpływające na zachowanie pojazdu, ale nie są one bezpośrednio odpowiedzialne za nierównomierne zużycie opon osi przedniej. Luz na sworzniu zwrotnicy może powodować nieprecyzyjne prowadzenie pojazdu, jednak nie prowadzi bezpośrednio do rozbieżności kół. Nadmierny luz na kole kierownicy może skutkować wibracjami oraz utrudnieniami w manewrowaniu, co wpływa na komfort jazdy, ale nie ma bezpośredniego wpływu na samą zbieżność kół. Luz w przekładni kierowniczej również może powodować problemy z precyzją prowadzenia, jednak nie eliminują one konieczności regulacji zbieżności. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie problemy z prowadzeniem pojazdu są wynikiem luzów mechanicznych, podczas gdy kluczowym aspektem jest właśnie ustawienie kół. Właściwa zbieżność kół powinna być regularnie kontrolowana i regulowana w celu zachowania optymalnych właściwości jezdnych oraz zmniejszenia zużycia opon, a także zapewnienia bezpieczeństwa jazdy. Dlatego ważne jest, aby rozumieć, że mimo iż luz mechaniczny ma swoje konsekwencje, to zbieżność kół jest fundamentalnym aspektem, który wpływa na zdrowie opon i ogólną efektywność pojazdu.

Pytanie 29

Pojazd lub zestaw pojazdów, których rozmiary lub rzeczywista całkowita masa z ładunkiem bądź bez przekracza dozwolone wartości, to pojazd

A. uprzywilejowany

B. wykorzystywany do celów specjalnych

C. nienormatywny

D. specjalny

Odpowiedź "nienormatywny" jest poprawna, ponieważ odnosi się do pojazdów, które przekraczają określone normy dotyczące wymiarów oraz masy całkowitej. Pojazdy nienormatywne to te, które w trakcie transportu mogą stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego, dlatego wymagają specjalnych zezwoleń na poruszanie się po drogach publicznych. Przykładem mogą być ciężkie maszyny budowlane, transport wielkogabarytowy, czy też specjalistyczne pojazdy, które w swojej konstrukcji nie mieszczą się w standardowych parametrach. Takie pojazdy często muszą korzystać z wyznaczonych tras i są monitorowane pod kątem bezpieczeństwa. W praktyce zarządzanie transportem nienormatywnym wiąże się z koniecznością uzyskania odpowiednich zezwoleń, co jest zgodne z ustawą Prawo o ruchu drogowym oraz regulacjami lokalnymi. Dbałość o te standardy jest kluczowa, aby zminimalizować ryzyko wypadków oraz zapewnić płynność ruchu drogowego.

Pytanie 30

Małe nieszczelności w miedzianej chłodnicy można naprawić przy użyciu metody

A. lakierowania

B. zgrzewania

C. spawania

D. lutowania

Lutowanie jest skuteczną metodą naprawy niewielkich nieszczelności w miedzianych chłodnicach, ponieważ pozwala na precyzyjne i trwałe łączenie elementów metalowych. W procesie lutowania stosuje się stop metalowy o niższej temperaturze topnienia niż materiał łączony, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia wrażliwych części chłodnicy. Przykładem zastosowania lutowania w praktyce jest naprawa systemów chłodzenia w urządzeniach klimatyzacyjnych, gdzie drobne nieszczelności mogą prowadzić do znacznych strat wydajności. Zgodnie z normami branżowymi, lutowanie miedzi powinno odbywać się z użyciem odpowiednich lutów, co zapewnia odporność na korozję i wysoką wytrzymałość mechaniczną. Kluczowe jest również zastosowanie właściwych technik przygotowania powierzchni przed lutowaniem, takich jak czyszczenie oraz odtłuszczanie, co wpływa na jakość połączenia. Lutowanie jest zatem zalecaną metodą w branży chłodnictwa i klimatyzacji, oferującą trwałe rozwiązania dla problemów z nieszczelnościami.

Pytanie 31

Skala 1:100 000 na mapie oznacza, że 1 cm na mapie odpowiada odległości

A. 1 m w rzeczywistości

B. 10 km w rzeczywistości

C. 10 m w rzeczywistości

D. 1 km w rzeczywistości

Wiele osób może mieć trudności z poprawnym interpretowaniem skali mapy, co prowadzi do błędnych odpowiedzi. Niektórzy mogą pomyśleć, że 1 cm na mapie odpowiada 10 m w rzeczywistości, co wynika z nieprawidłowego przeliczenia jednostek. Tego typu myślenie jest typowym błędem, ponieważ skala mapy jest reprezentacją stosunku odległości, a nie prostym przeliczeniem. Z kolei odpowiedź sugerująca, że 1 cm odpowiada 1 m, również jest myląca, ponieważ nie uwzględnia proporcji wynikającej z przeliczenia centymetrów na metry. Stwierdzenie, że 1 cm to 10 km, jest całkowicie niezgodne z zasadami kartografii, ponieważ znacznie zawyża rzeczywistą odległość. Te błędne koncepcje wynikają z niepełnego zrozumienia skali, co jest istotnym elementem w naukach geograficznych. Praktyczne umiejętności przeliczania jednostek i interpretacji skali są istotne w różnych zastosowaniach, od nawigacji po projektowanie tras, a ich brak może prowadzić do poważnych nieporozumień w analizie przestrzennej.

Pytanie 32

Za co w układzie zasilania typu Common Rail odpowiada element wtrysku paliwa?

A. pompa wtryskowa

B. wtryskiwacz elektromagnetyczny

C. pompa paliwa wysokiego ciśnienia

D. zbiornik paliwa

Wtryskiwacz elektromagnetyczny to kluczowy element w układzie zasilania typu Common Rail, który jest odpowiedzialny za precyzyjne wtryskiwanie paliwa do cylindrów silnika. Działa na zasadzie otwierania i zamykania zaworu elektromagnetycznego, co pozwala na kontrolowanie ilości i momentu dostarczania paliwa. W porównaniu do tradycyjnych systemów wtryskowych, wtryskiwacze elektromagnetyczne umożliwiają dokładniejsze i bardziej efektywne spalanie paliwa, co przekłada się na zwiększenie wydajności silnika oraz redukcję emisji spalin. Przykładem zastosowania wtryskiwaczy elektromagnetycznych są nowoczesne silniki diesla, które dzięki nim osiągają lepsze osiągi i niższe zużycie paliwa. Dobre praktyki wskazują na konieczność regularnej konserwacji tych elementów, aby utrzymać ich sprawność i zapobiec awariom, co jest kluczowe w kontekście długotrwałej eksploatacji pojazdów. Warto również zaznaczyć, że nowoczesne wtryskiwacze są często wyposażone w systemy diagnostyczne, które pozwalają na monitorowanie ich pracy w czasie rzeczywistym, co zwiększa niezawodność całego układu.

Pytanie 33

Zakres przeglądu okresowego samochodu powinien być ustalony na podstawie

A. karty drogowej

B. książki serwisowej pojazdu

C. karty pojazdu

D. ogólnej instrukcji obsługi pojazdu

Książka serwisowa pojazdu to kluczowy dokument, który zawiera szczegółowe informacje na temat przeglądów, konserwacji oraz napraw przeprowadzanych w danym pojeździe. Jest to podstawowe źródło danych, które pozwala właścicielom i serwisom na dokładne śledzenie historii serwisowej pojazdu. W kontekście zakresu przeglądu okresowego, książka serwisowa wskazuje na wymagane działania, terminy oraz zalecenia producenta. Przykładowo, w przypadku samochodów osobowych, producent może zalecać przegląd co 15 000 km lub co roku, co jest zapisane w książce serwisowej. Dzięki temu, właściciel pojazdu może uniknąć problemów związanych z niewłaściwą konserwacją, a serwis ma dokładny obraz historii pojazdu. W polskim prawodawstwie, szczególnie rozporządzeniach dotyczących ruchu drogowego oraz normach ISO, zaleca się prowadzenie rzetelnej ewidencji przeglądów, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drodze oraz maksymalizacji żywotności pojazdu. W związku z tym, znajomość i korzystanie z książki serwisowej jest elementem odpowiedzialnego zarządzania pojazdem.

Pytanie 34

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz średni miesięczny koszt eksploatacji środka transportu drogowego.

cena litra paliwa - zł	5
średnie spalanie na 100 km -l/100km	30
średni przebieg w miesiącu - km	10 000
koszt kompletu opon - zł	9 600
komplet opon wystarcza do przejechania - km	240 000
ubezpieczenie OC i NW (na rok) - zł	6 000
badania techniczne (na rok) - zł	360
średni koszt przeglądów serwisowych w roku - zł	6 000
-Wszystkie ceny są podane brutto.

A. 19 430 zł

B. 16 430 zł

C. 17 430 zł

D. 18 430 zł

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z kilku powszechnie występujących błędów w analizie kosztów eksploatacji transportu drogowego. Często zdarza się, że osoby przygotowujące obliczenia ignorują niektóre istotne składniki, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia całkowitych wydatków. Na przykład, mogą być pomijane koszty związane z regularnymi przeglądami technicznymi i naprawami, które są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności pojazdów. W sytuacji, gdy nie uwzględnimy pełnego zakresu kosztów, jak amortyzacja czy ubezpieczenie, może to prowadzić do błędnych wniosków o rentowności eksploatacji pojazdów. Kolejnym błędem jest nieprzeanalizowanie zmienności kosztów paliwa, które mogą się znacznie różnić w zależności od sezonu czy regionu. Ostatecznie, nieprawidłowe oszacowania mogą skutkować złymi decyzjami na poziomie zarządzania flotą, co może prowadzić do nieefektywności i zwiększonych kosztów operacyjnych. Ważne jest, aby przy obliczeniach brać pod uwagę wszystkie istotne czynniki i korzystać z rzetelnych danych, aby uzyskać dokładny obraz finansowy eksploatacji pojazdów.

Pytanie 35

Ocena stanu technicznego alternatora powinna być dokonana na podstawie analizy

A. napinania paska klinowego

B. stopnia zanieczyszczenia obudowy alternatora

C. wartości napięcia ładowania akumulatora

D. wartości prądu rozruchowego akumulatora

Choć wszystkie wymienione opcje mogą mieć znaczenie w różnych kontekstach, nie są one podstawowymi wskaźnikami oceny stanu technicznego alternatora. Naciąg paska klinowego, choć wpływa na wydajność alternatora, nie dostarcza jednoznacznych informacji o jego kondycji. Nieupewniony napiąg paska może prowadzić do poślizgu, co z kolei skutkuje niewystarczającym ładowaniem akumulatora, ale nie jest pierwotnym wskaźnikiem stanu alternatora. Ponadto, wartość prądu rozruchowego akumulatora jest miarą jego zdolności do uruchamiania silnika, a nie efektywności alternatora w ładowaniu akumulatora w czasie pracy silnika. Z kolei poziom zanieczyszczenia obudowy alternatora, chociaż może wskazywać na zaniedbania w utrzymaniu, nie ocenia jego funkcjonalności. W praktyce, skoncentrowanie się na tych elementach może prowadzić do błędnych wniosków o stanie technicznym pojazdu. Zwykle niewłaściwe podejście do oceny alternatora wynika z mylnego założenia, że inne czynniki mają większe znaczenie niż rzeczywiste napięcie ładowania. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że najważniejszym wskazaniem stanu alternatora jest jego zdolność do utrzymywania odpowiednich parametrów napięcia, co pozwala na utrzymanie sprawności całego systemu elektrycznego pojazdu.

Pytanie 36

Który ze składników spalin w silnikach o zapłonie samoczynnym jest monitorowany w trakcie okresowej inspekcji technicznej pojazdu?

A. Nadtlenku węgla

B. Podtlenku węgla

C. Cząstek stałych

D. Węglowodanów

Wybór odpowiedzi dotyczącej podtlenku węgla, węglowodanów czy nadtlenku węgla wskazuje na pewne nieporozumienia związane z tematyką emisji zanieczyszczeń w silnikach spalinowych. Podtlenek węgla, choć jest gazem cieplarnianym, nie jest bezpośrednio mierzony w kontekście oceny stanu technicznego pojazdów. Jego obecność w spalinach jest uznawana bardziej za wskaźnik efektywności energetycznej procesu spalania niż za parametr techniczny związany z oceną stanu silnika. Węglowodany, z kolei, to związek organiczny, który również nie jest kluczowym składnikiem spalin w kontekście regularnych badań technicznych. W kontekście silników o zapłonie samoczynnym, są one raczej efektem ubocznym i ich obecność nie jest bezpośrednio monitorowana w standardowych kontrolach technicznych. Nadtlenek węgla, będący produktem ubocznym spalania, także nie stanowi podstawowego parametru, który byłby mierzony w trakcie okresowej oceny stanu technicznego pojazdu. Istotnym błędem myślowym w podejściu do tego zagadnienia jest lekceważenie kluczowych norm emisji spalin, takich jak normy Euro, które szczegółowo regulują wartości emisji cząstek stałych jako priorytetowy parametr w ocenie wpływu pojazdu na środowisko.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Na podstawie tabeli ustal, która czynność została zaplanowana niezgodnie z konwencją AETR.

Data	Godziny od do	Czynność
10.10.2020	5³⁰ ÷ 6⁰⁰	obsługa pojazdu
10.10.2020	6⁰⁰ ÷ 8⁰⁰	jazda
10.10.2020	8⁰⁰ ÷ 8³⁰	przerwa
10.10.2020	8³⁰ ÷ 12⁰⁰	jazda
10.10.2020	12⁰⁰ ÷ 12³⁰	przerwa
10.10.2020	12³⁰ ÷ 17⁰⁰	jazda
11.10.2020	17⁰⁰ ÷ 1⁰⁰	odpoczynek dobowy

A. Odpoczynek dobowy od 1700 ÷ 100

B. Jazda od 1230 ÷ 1700

C. Przerwa od 800 ÷ 830

D. Jazda od 600 ÷ 800

Odpoczynek dobowy od 1700 ÷ 100 jest niezgodny z konwencją AETR, ponieważ czas odpoczynku powinien wynosić co najmniej 11 godzin. Przepisy AETR jasno określają minimalne normy dotyczące czasu pracy i odpoczynku kierowców, aby zapewnić ich bezpieczeństwo oraz bezpieczeństwo innych uczestników ruchu drogowego. W przypadku odpoczynku dobowego, kluczowym aspektem jest nie tylko jego długość, ale również ciągłość. Przykładowo, podczas planowania harmonogramu pracy, kierowcy muszą uwzględnić odpowiednie bloki odpoczynku, które pozwolą im na regenerację. Jeśli odpoczynek trwa krócej niż zalecane 11 godzin, kierowca naraża się na zmęczenie, co może prowadzić do zwiększonego ryzyka wypadków na drodze. Dobre praktyki w branży transportowej zalecają, aby zawsze monitorować czas pracy i odpoczynku, korzystając z tachografu, co pozwala na bieżąco kontrolować przestrzeganie norm AETR. Przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa na drogach oraz dla efektywności operacji transportowych.

Pytanie 39

Urządzeniem wspomagającym kierowcę w ocenie bieżącej sytuacji na drodze

A. jest CB radio z anteną o dużym zasięgu

B. jest złącze pneumatyczne do oczyszczania kabiny

C. są światła halogenowe o dalekim zasięgu

D. jest klimatyzowany fotel dla kierowcy

CB radio z anteną dalekiego zasięgu jest niezwykle ważnym urządzeniem dla kierowców, szczególnie tych podróżujących na długich trasach. Umożliwia ono komunikację z innymi kierowcami oraz stacjami bazowymi, co pozwala na bieżąco uzyskiwać informacje o warunkach drogowych, korkach czy innych zdarzeniach. Dzięki temu kierowcy mogą podejmować świadome decyzje dotyczące trasy, co zwiększa bezpieczeństwo i komfort podróżowania. W praktyce, korzystanie z CB radia pozwala na uniknięcie nieprzyjemnych niespodzianek, takich jak zamknięte drogi czy wypadki. W kontekście dobrych praktyk branżowych, warto pamiętać, że efektywne korzystanie z CB radia wymaga znajomości odpowiednich częstotliwości oraz zasad komunikacji, co podnosi poziom profesjonalizmu wśród kierowców. Ponadto, stosowanie CB radia może być zgodne z regulacjami prawnymi, które nakładają na kierowców obowiązek informowania o zagrożeniach na drodze, co może również przyczynić się do poprawy bezpieczeństwa na drogach.

Pytanie 40

Współczynnik wykorzystania przebiegu środka transportu drogowego definiuje proporcję

A. przebiegu pojazdu z ładunkiem do całkowitego przebiegu pojazdu

B. masy przewożonego towaru do ładowności pojazdu

C. liczby dni pracy środka transportu do całkowitej liczby dni

D. przebytych przez pojazd km do liczby dni pracy środka transportu

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że współczynnik wykorzystania przebiegu środka transportu drogowego można określić jako stosunek przejechanych przez pojazd kilometrów do liczby dni pracy pojazdu, jest błędny. Taki wskaźnik nie uwzględnia rzeczywistej efektywności operacyjnej, ponieważ dni pracy niekoniecznie odzwierciedlają, ile kilometrów pojazd przejechał z ładunkiem. W praktyce, pojazd może być w pełni operacyjny przez wiele dni, ale niekoniecznie wykorzystywany do transportu, co prowadzi do fałszywych wniosków o jego wydajności. Podejście to może również prowadzić do mylnych przekonań, że pojazd z dużą liczbą dni pracy jest bardziej efektywny, mimo iż faktyczny przebieg z ładunkiem jest niski. Kolejna niepoprawna odpowiedź, która odnosi się do masy przewożonego ładunku w stosunku do ładowności pojazdu, nie ma związku z analizowanym współczynnikiem, który koncentruje się na przebiegu, a nie na ładowności. Ponadto, wskazanie liczby dni pracy pojazdu w stosunku do całkowitej liczby dni jest niewłaściwe, ponieważ nie dostarcza informacji o rzeczywistym wykorzystaniu przejechanych kilometrów. Kluczowym błędem w tych koncepcjach jest brak zrozumienia, że efektywne wykorzystanie transportu drogowego można zmierzyć tylko poprzez analizę rzeczywistego przebiegu z ładunkiem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej