Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 13 grudnia 2025 12:44
Data zakończenia: 13 grudnia 2025 13:05

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ewidencja zdarzeń gospodarczych PK - księgowanie nadwyżki towarów, której przyczyny nie zostały ustalone, odbywa się na kontach

A. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu

B. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Pozostałe przychody operacyjne

C. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Towary

D. Wn Zużycie materiałów i energii oraz Ma Rozliczenie nadwyżek

Przyjęcie innych opcji do ewidencji nadwyżek towarów może prowadzić do nieprawidłowego odzwierciedlenia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Na przykład, zapis "Wn Zużycie materiałów i energii oraz Ma Rozliczenie nadwyżek" sugeruje, że nadwyżka towarów jest traktowana jako koszt, co jest błędne, ponieważ nadwyżka powinna być zarejestrowana jako przychód, a nie jako koszt, co zafałszuje wyniki finansowe. Z kolei ewidencjonowanie nadwyżek jako "Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Towary" sugeruje, że towar został już sprzedany lub usunięty z ewidencji, co nie jest zgodne z rzeczywistością, gdyż nadwyżki nie mogą być traktowane jako wydatek. Natomiast wybór "Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu" wprowadza jeszcze większe zamieszanie, gdyż implikuje, że nadwyżka została sprzedana, co w kontekście pytania jest nieuzasadnione. W praktyce, każda nadwyżka towarów powinna być przetwarzana w sposób zgodny z zasadami rachunkowości, które wskazują na konieczność odpowiedniego klasyfikowania przychodów operacyjnych. Błędy w ewidencji mogą prowadzić do fałszywego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co nie tylko wpływa na decyzje zarządzające, ale również może mieć poważne konsekwencje prawne w przypadku kontroli podatkowej. Warto zatem przestrzegać standardów i dobrych praktyk w księgowości, aby zapewnić prawidłowe i przejrzyste raportowanie finansowe.

Pytanie 2

Który z dokumentów dotyczących obrotu gotówkowego stanowi wtórny dowód księgowy?

A. Czek gotówkowy

B. Wniosek o zaliczkę

C. Asygnata KP

D. Raport kasowy

Raport kasowy jest dowodem księgowym wtórnym, ponieważ stanowi podsumowanie operacji gotówkowych dokonanych w danym okresie. Jego zadaniem jest dokumentowanie wszystkich przychodów i wydatków w gotówce, a także dostarczanie informacji o stanie kasy na koniec dnia. Ten dokument jest wynikiem wcześniejszych operacji, takich jak sprzedaż, wydatki czy wpłaty, które zostały wprowadzone do systemu księgowego. Przykładowo, w przypadku sprzedaży towarów lub usług, każda transakcja gotówkowa jest rejestrowana w kasie, a raport kasowy zbiera te dane, prezentując je w zorganizowanej formie. Zgodnie z zasadami rachunkowości, raport kasowy powinien być sporządzany regularnie, a jego zawartość powinna być zgodna z obowiązującymi normami, co zapewnia przejrzystość i rzetelność informacji finansowych. Jest to istotne dla audytów wewnętrznych i zewnętrznych, a także dla zarządzania finansami w firmie.

Pytanie 3

Jak nazywa się chronologiczne rejestrowanie operacji gospodarczych?

A. na kontach ksiąg pomocniczych

B. w księgach rachunkowych

C. w dzienniku

D. na kontach księgi głównej

Kiedy mówimy o rejestracji operacji gospodarczych, często mylimy różne techniki i narzędzia używane w księgowości. Zapis na kontach księgi głównej również jest niezbędny, jednak nie jest on miejscem, w którym dokonuje się chronologiczny zapis. Księga główna pełni funkcję zbiorczą, gdzie gromadzone są dane z dziennika po ich wcześniejszym zarejestrowaniu. Co więcej, w księgach rachunkowych gromadzone są dane syntetyczne, które są efektem przetworzenia zapisów dokonanych w dzienniku. Księgi pomocnicze, choć są przydatne do szczegółowego prowadzenia zapisów dla konkretnych kont, również nie są miejscem do rejestracji operacji w kolejności powstawania. W rzeczywistości, jeśli próbujemy prowadzić zapis operacji bezpośrednio w księdze głównej lub pomocniczej, ryzykujemy wprowadzenie chaosu w dokumentacji, co może prowadzić do błędów w sprawozdaniach finansowych. Typowym błędem jest zrozumienie, że wszystkie zapisy powinny być wykonywane bezpośrednio w księgach głównych; w rzeczywistości, zgodnie z zasadami rachunkowości, najpierw następuje zapis w dzienniku, co pozwala na kontrolę i audyt operacji. Dlatego kluczowe jest, aby dobrze zrozumieć rolę dziennika w procesie księgowania, gdyż jest on fundamentem dla dalszego przetwarzania danych finansowych.

Pytanie 4

W przypadku wypadku w miejscu pracy, pracownicy powinni

A. powiadomić krewnych poszkodowanego

B. natychmiast wrócić do wykonywania swoich obowiązków

C. wykonać niezbędne działania w celu ponownego uruchomienia zatrzymanych maszyn

D. zapobiec uruchomieniu maszyn, które zostały wstrzymane z powodu wypadku

Podczas wypadku przy pracy kluczowym działaniem jest uniemożliwienie uruchomienia maszyn, które zostały zatrzymane w związku z tym incydentem. Takie działanie ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno poszkodowanego, jak i innych pracowników, którzy mogą być narażeni na dodatkowe niebezpieczeństwo. W sytuacji kryzysowej, gdy maszyny są uruchomione, może dojść do dalszych urazów lub powikłań związanych z wypadkiem. Zgodnie z normami BHP (Bezpieczeństwa i Higieny Pracy), każda firma powinna mieć wdrożone procedury awaryjne, które obejmują natychmiastowe blokowanie maszyn oraz informowanie odpowiednich służb. Przykładowo, w przypadku wypadku w zakładzie produkcyjnym, pracownicy powinni użyć wyłączników awaryjnych i zwrócić uwagę na oznaczenia bezpieczeństwa. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które mają na celu minimalizowanie ryzyka oraz ochranianie zdrowia pracowników. Dodatkowo, w sytuacjach wypadkowych istotne jest, aby niezwłocznie powiadomić służby ratunkowe oraz przełożonych, co pozwoli na szybką interwencję medyczną.

Pytanie 5

Wykonanie zapisu korygującego przy użyciu storna czarnego skutkuje

A. obniżeniem stanu początkowego konta

B. podwyższeniem stanu początkowego konta

C. zawyżeniem obrotów na koncie

D. zmniejszeniem obrotów na koncie

Odpowiedzi wskazujące na zmniejszenie stanu początkowego konta, zaniżenie obrotów na koncie lub zwiększenie stanu początkowego konta opierają się na błędnych założeniach dotyczących funkcji zapisu korygującego. Kiedy zapis korygujący jest wprowadzany za pomocą storna czarnego, nie ma to na celu zmiany stanu początkowego konta, lecz jego skorygowanie w kontekście obrotów. Właściwa interpretacja storna czarnego wymaga zrozumienia, że jest to forma korekty, która wpływa na obroty, a nie na stan początkowy. Często występuje mylne przekonanie, że storno czarne działa jak zwykły zapis anulujący, co prowadzi do błędnych interpretacji dotyczących jego wpływu na konta. Księgowi muszą być świadomi, że każde storno, szczególnie te wprowadzone w sposób niewłaściwy, mogą prowadzić do zafałszowania danych finansowych. Przykładowo, zaniżenie obrotów poprzez niewłaściwe użycie storna czarnego może skutkować poważnymi problemami w raportowaniu finansowym oraz w analizie wyników. Prawidłowe stosowanie storna czarnego powinno być zgodne z wytycznymi standardów rachunkowości, aby uniknąć niejasności oraz błędnych wniosków w analizach finansowych.

Pytanie 6

Według przepisów ustawy Prawo przedsiębiorców, aby uregulować zobowiązanie wobec partnera o wartości przekraczającej 15 000,00 zł, firma powinna zastosować

A. wpłatę gotówkową do kasy kontrahenta

B. czek gotówkowy

C. polecenie przelewu

D. bankowy dowód wpłaty gotówkowej

Zgodnie z ustawą <i>Prawo przedsiębiorców</i>, w przypadku zobowiązań przekraczających wartość 15 000,00 zł, przedsiębiorcy zobowiązani są do stosowania polecenia przelewu jako formy regulowania płatności. Jest to zgodne z zasadami transparentności oraz dokumentowania transakcji finansowych, co ma na celu zapewnienie prawidłowego przepływu informacji w systemie finansowym. Polecenie przelewu formalizuje transakcję i daje obu stronom wystarczającą dokumentację w razie potrzeby weryfikacji. Dodatkowo, korzystanie z polecenia przelewu pozwala na łatwe śledzenie płatności w systemach bankowych, co jest szczególnie istotne w przypadku potencjalnych sporów. W praktyce, przedsiębiorcy mogą zautomatyzować proces płatności, co przyspiesza obieg dokumentów oraz zmniejsza ryzyko błędów związanych z manualnym wprowadzaniem danych. Korzystając z takiej formy płatności, przedsiębiorcy mogą również spełnić wymogi dotyczące ewidencjonowania transakcji, co jest niezbędne w kontekście przyszłych audytów finansowych.

Pytanie 7

Cena zakupu netto towaru wynosi 70 zł/szt. (cena ewidencyjna), natomiast cena sprzedaży netto 90 zł/szt. Towar jest obciążony stawką VAT w wysokości 23%. Sprzedano 100 szt. towaru za gotówkę. Jak należy prawidłowo zaksięgować rozchód sprzedanych towarów na kontach?

A. Dt "Rozrachunki z odbiorcami" 9 000 zł i Ct "Towary" Ct 9 000 zł

B. Dt "Rozrachunki z odbiorcami" 11 070 zł, Ct "Przychody ze sprzedaży towarów" 9 000 zł i Ct "VAT należny" 2 070 zł

C. Dt "Koszt sprzedanych wyrobów" 7 000 zł i Ct "Wyroby gotowe" 7 000 zł

D. Dt "Wartość sprzedanych towarów w cenie zakupu" 7 000 zł i Ct "Towary" 7 000 zł

Odpowiedź, która wskazuje, że należy zaksięgować Dt "Wartość sprzedanych towarów w cenie zakupu" 7 000 zł i Ct "Towary" 7 000 zł, jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla proces ewidencji kosztów związanych ze sprzedażą towarów. W momencie sprzedaży 100 sztuk towaru po 70 zł/szt., całkowity koszt sprzedanych towarów wynosi 7 000 zł. Księgowanie kosztów w ten sposób jest zgodne z zasadami rachunkowości, które wymagają ujęcia kosztów sprzedaży na koncie kosztów, co pozwala na prawidłowe ustalenie wyniku finansowego firmy. Przykładowo, jeśli firma sprzedaje towary regularnie, konieczne jest prawidłowe monitorowanie kosztów sprzedanych towarów, aby ocenić rentowność operacyjną. Dodatkowo, w kontekście sprawozdawczości finansowej, takie podejście zapewnia zgodność z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które podkreślają znaczenie rzetelności i przejrzystości w raportowaniu finansowym.

Pytanie 8

Ujawniły się braki materiałów i towarów podczas inwentaryzacji, które wycenia się według cen

A. sprzedaży netto

B. nabycia

C. stałych ewidencyjnych

D. sprzedaży brutto

Odpowiedzi "sprzedaży netto", "sprzedaży brutto" oraz "stałych ewidencyjnych" są niepoprawne, ponieważ każda z tych koncepcji nie odnosi się do rzeczywistego kosztu nabycia towarów. Wycena w cenach sprzedaży netto lub brutto nie uwzględnia wydatków poniesionych na zakup towarów, ale raczej wartość, po jakiej towary mogłyby być sprzedane. Sprzedaż netto odnosi się do przychodu po odliczeniach, takich jak rabaty czy zwroty, co nie ma zastosowania w kontekście inwentaryzacji. Z kolei sprzedaż brutto to całkowita wartość sprzedaży przed tymi odliczeniami, co również nie ma związku z rzeczywistym kosztami nabycia. Stale ewidencyjne odnoszą się do wartości, które są przypisane do zapasów na podstawie wcześniejszych transakcji, co w przypadku niedoborów nie oddaje rzeczywistej sytuacji. Typowym błędem jest mylenie wartości nabycia z wartością rynkową lub ewidencyjną, co prowadzi do nieprawidłowych wycen i zafałszowanego obrazu finansowego firmy. Zrozumienie rzeczywistych kosztów nabycia jest kluczowe dla prowadzenia rzetelnej gospodarki magazynowej oraz prawidłowego raportowania finansowego.

Pytanie 9

Która z poniższych transakcji wpłynie jedynie na aktywa w bilansie danej jednostki gospodarczej?

A. Otrzymanie czeku rozrachunkowego od klienta jako zapłata za należności

B. Wpływ raty kredytowej na konto bankowe

C. Zakup surowców do produkcji, płatność będzie dokonana w późniejszym terminie

D. Uregulowanie zobowiązań wobec ZUS z konta bankowego

Inne odpowiedzi są błędne, ponieważ prowadzą do zmian w bilansie, które obejmują zarówno aktywa, jak i pasywa. Spłata zobowiązań wobec ZUS z rachunku bankowego skutkuje zmniejszeniem środków pieniężnych (aktywa) oraz zmniejszeniem zobowiązań (pasywa). W rezultacie, obie strony bilansu ulegają zmianie, co nie spełnia warunków pytania. Zakup materiałów do produkcji, gdzie zapłata nastąpi w terminie późniejszym, również prowadzi do zmian w bilansie, ponieważ w momencie zakupu zwiększamy zapasy (aktywa) i równocześnie zwiększamy zobowiązania (pasywa), co znów wpływa na obie strony równania bilansowego. W przypadku wpływu transzy kredytowej na rachunek bankowy, mamy do czynienia z podwyższeniem aktywów w postaci gotówki, ale równocześnie wzrostem zobowiązań, ponieważ kredyt jest zobowiązaniem wobec banku. Takie podejście świadczy o typowym błędzie myślowym, który polega na nieodróżnianiu wpływu transakcji na różne elementy bilansu. Kluczowe w analizie bilansu jest zrozumienie zasady, że wszelkie operacje gospodarcze oddziałują na różne składniki bilansu, co wymaga ścisłej analizy ich efektów na aktywa i pasywa.

Pytanie 10

Jakie konto zostanie obciążone opłatą skarbową oraz notarialną?

A. Koszty finansowe

B. Usługi obce

C. Pozostałe koszty operacyjne

D. Podatki i opłaty

Opłaty skarbowe i notarialne są związane z różnymi formalnościami prawnymi, jakie musimy załatwić przy obiegu dokumentów i transakcjach prawnych. To są takie obowiązkowe płatności na rzecz państwa, więc warto je uwzględnić w swoim budżecie. Na przykład, gdy firma sprzedaje nieruchomości albo zakłada nowe spółki, powinna pamiętać o tych kosztach, bo mogą być dość wysokie. Z mojego doświadczenia, dobrze jest prowadzić ewidencję takich wydatków. Dzięki temu łatwiej jest utrzymać porządek w finansach i uniknąć problemów z urzędami skarbowymi. Pamiętajmy też, że przedsiębiorcy muszą płacić te opłaty na czas, bo inaczej mogą dostać dodatkowe kary. Regularne przeanalizowanie wydatków w kontekście podatków to naprawdę dobra praktyka, żeby być w zgodzie z prawem.

Pytanie 11

Użycie metody pojedynczego zapisu powtórzonego przy rejestracji zakupu materiałów od różnych dostawców polega na zaksięgowaniu wartości transakcji na kontach

A. Dt Materiały i Dt kont indywidualnych dostawców

B. Dt Rozrachunki z dostawcami i Dt kont indywidualnych dostawców

C. Ct Materiały i Dt kont indywidualnych dostawców

D. Ct Rozrachunki z dostawcami i Ct kont indywidualnych dostawców

W przypadku nieprawidłowych odpowiedzi występują typowe błędy myślowe i rozumienia zasad księgowości. Na przykład, odpowiedzi sugerujące księgowanie w debet na kontach rozrachunkowych z dostawcami, jak w przypadku Dt Rozrachunki z dostawcami, prowadzą do nieporozumień dotyczących natury tych kont. Konta rozrachunkowe z dostawcami to konta pasywne, które w przypadku zakupu materiałów powinny być zwiększane w kredytach, a nie w debetach, co jest fundamentalnym założeniem rachunkowości. Ponadto, propozycje dotyczące księgowania na kontach indywidualnych dostawców w debet mogą prowadzić do nieprawidłowego odzwierciedlenia stanu zobowiązań firmy. W przypadku zakupu materiałów, powstaje zobowiązanie, które powinno być księgowane jako zwiększenie w kredycie, co odzwierciedla rzeczywistą sytuację finansową przedsiębiorstwa. Stosowanie błędnych zapisów może prowadzić do problemów z płynnością finansową i nadmiernymi zobowiązaniami, co z kolei może skutkować brakiem wiarygodności w raportach finansowych oraz prowadzić do błędnych decyzji zarządzających. W związku z tym, kluczowe jest, aby osoby odpowiedzialne za księgowość dobrze rozumiały zasady funkcjonowania kont pasywnych oraz umiały poprawnie ewidencjonować transakcje zakupu materiałów.

Pytanie 12

Początkowa wartość urządzenia produkcyjnego wynosi 36 000,00 zł, a zakładany czas użytkowania to 8 lat. Jaką wysokość ma miesięczny odpis amortyzacyjny maszyny?

A. 240,00 zł

B. 1 500,00 zł

C. 375,00 zł

D. 4 500,00 zł

Miesięczny odpis amortyzacyjny oblicza się, dzieląc wartość początkową środka trwałego przez przewidywany okres jego użyteczności, wyrażony w miesiącach. W tym przypadku wartość początkowa urządzenia wynosi 36 000,00 zł, a przewidywany okres eksploatacji to 8 lat, co w miesiącach daje 96 miesiący (8 lat x 12 miesięcy). Aby obliczyć miesięczny odpis amortyzacyjny, dzielimy 36 000,00 zł przez 96 miesięcy, co daje 375,00 zł. W praktyce, odpis amortyzacyjny jest kluczowym elementem zarządzania finansami przedsiębiorstwa, ponieważ pozwala na rozłożenie kosztów zakupu środka trwałego na cały okres jego użytkowania, co wpływa na wyniki finansowe firmy. Zgodnie z Krajowymi Standardami Rachunkowości, poprawne ustalenie wartości odpisu amortyzacyjnego jest niezbędne do prawidłowego sporządzania sprawozdań finansowych i oceny sytuacji majątkowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 13

Zgodnie z regulacjami Kodeksu spółek handlowych, spółka akcyjna jest zobowiązana przeznaczyć minimum 8% zysku netto za dany rok obrotowy na kapitał zapasowy, aż do osiągnięcia poziomu co najmniej 1/3 kapitału zakładowego?

A. według uznania

B. obowiązkowo

C. opcjonalnie

D. nieobligatoryjnie

Zgadza się, że zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych, spółka akcyjna ma obowiązek przeznaczenia co najmniej 8% swojego zysku netto z danego roku obrotowego na kapitał zapasowy, aż do osiągnięcia poziomu wynoszącego co najmniej 1/3 kapitału zakładowego. To wymogi mają na celu zapewnienie stabilności finansowej spółek akcyjnych oraz ochronę wierzycieli. Kapitał zapasowy jest istotnym elementem struktury kapitałowej, który może być wykorzystywany do pokrywania strat czy finansowania przyszłych inwestycji. Przykładem zastosowania tej regulacji może być spółka, która uzyskuje zyski w danym roku, a następnie, aby zabezpieczyć swoją pozycję finansową, przekazuje część zysku do kapitału zapasowego. W praktyce oznacza to, że spółki muszą starannie planować swoje wydatki i inwestycje, aby móc spełnić te obowiązki, co jest kluczowe w kontekście odpowiedzialnego zarządzania finansami. Warto również zaznaczyć, że niewypełnienie tego obowiązku może skutkować sankcjami prawnymi oraz negatywnymi konsekwencjami dla zarządu spółki.

Pytanie 14

Nadwyżkę wartości wekslowej weksla własnego ponad kwotę zobowiązania, które nim regulujemy, klasyfikuje się jako

A. pozostałych przychodów operacyjnych

B. pozostałych kosztów operacyjnych

C. kosztów finansowych

D. przychodów finansowych

Wybór odpowiedzi, która klasyfikuje nadwyżkę sumy wekslowej jako pozostałe przychody operacyjne, przychody finansowe lub pozostałe koszty operacyjne, odzwierciedla nieporozumienia dotyczące klasyfikacji i natury tych elementów. Pozostałe przychody operacyjne obejmują przychody, które nie są bezpośrednio związane z podstawową działalnością przedsiębiorstwa, takie jak przychody z wynajmu czy sprzedaży aktywów trwałych, a nie odnoszą się do kosztów związanych z finansowaniem. Przyczyna błędnego rozpoznania nadwyżki jako przychodu finansowego wynika często z mylnego przekonania, że nadwyżka ta jest zyskiem, podczas gdy w rzeczywistości jest to dodatkowy koszt, który obciąża wyniki finansowe firmy. Koszty operacyjne z kolei dotyczą wydatków związanych z codzienną działalnością firmy, takich jak wynagrodzenia, media czy materiały, nie mając związku z instrumentami finansowymi. Z tego powodu klasyfikacja nadwyżki weksla jako przychodu, a nie kosztu, prowadzi do zniekształcenia obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Prawidłowe zrozumienie i klasyfikacja tych elementów są kluczowe dla zarządzania finansowego oraz dla optymalizacji podatkowej, co wiąże się z odpowiedzialnością za finanse firmy oraz jej długoterminowy rozwój.

Pytanie 15

Jak kwalifikuje się spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego?

A. w aktywach niematerialnych i prawnych

B. w środkach trwałych

C. w środkach trwałych w budowie

D. w inwestycjach długoterminowych

Klasyfikowanie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w wartościach niematerialnych i prawnych jest mylne, ponieważ ta kategoria obejmuje aktywa, które nie mają formy materialnej, ale mogą przynosić korzyści ekonomiczne, takie jak patenty, licencje czy know-how. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, mimo że nie ma materialnej formy, jest związane z konkretnym lokalem, który można wykorzystywać, co umiejscawia go w innej kategorii aktywów. Ujęcie tego prawa w środkach trwałych w budowie również jest nieprawidłowe, ponieważ ta kategoria odnosi się do aktywów, które są w trakcie budowy lub instalacji, a nie do aktywów gotowych do użytkowania. Ponadto, klasyfikowanie tego prawa w inwestycjach długoterminowych nie oddaje istoty tego aktywa, które jest wykorzystywane do celów mieszkalnych przez członków spółdzielni, a nie traktowane jako inwestycja w tradycyjnym rozumieniu. W praktyce, błędne klasyfikacje mogą prowadzić do nieprawidłowego odzwierciedlenia sytuacji finansowej jednostki, co z kolei wpłynie na decyzje zarządu oraz ocenę przedsiębiorstwa przez inwestorów. Właściwe zrozumienie klasyfikacji aktywów i ich wpływu na sprawozdania finansowe jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami w każdej organizacji.

Pytanie 16

Inwentaryzacja za pomocą spisu z natury dotyczy

A. powierzone kontrahentom własne aktywa trwałe

B. wartości niematerialne oraz prawne

C. środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym

D. środki pieniężne przechowywane w kasie jednostki

W przypadku pozostałych odpowiedzi, należy zauważyć, że każda z nich odnosi się do zasobów, które nie są bezpośrednio inwentaryzowane w ramach metody spisu z natury. Powierzone kontrahentom własne środki trwałe, na przykład, nie są częścią zasobów jednostki, a więc ich inwentaryzacja w ramach metodologii spisu z natury nie ma sensu. To podejście może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistego stanu posiadania jednostki. Ponadto, środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym również nie są przedmiotem inwentaryzacji metodą spisu z natury, ponieważ nie są fizycznie obecne w lokalu jednostki i ich stan można zweryfikować za pomocą wyciągów bankowych. Wartości niematerialne i prawne również nie są ujęte w tej metodzie, ponieważ ich inwentaryzacja wymaga innych technik oceny, takich jak audyt wewnętrzny czy analiza wartości rynkowej. Typowym błędem myślowym jest tu mylenie pojęcia inwentaryzacji z pojęciem ogólnego zarządzania aktywami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat zakresu spisu z natury. Kluczowe jest zrozumienie, że metoda ta koncentruje się na fizycznych zasobach jednostki i wymaga bezpośredniego dostępu do nich, co wyklucza inne typy składników aktywów.

Pytanie 17

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wskaźnik rentowności netto aktywów ogółem.

Wyszczególnienie	Kwota w zł
Aktywa trwałe	72 000,00
Aktywa obrotowe	128 000,00
Zysk netto	36 000,00
Zysk brutto	48 000,00
Pasywa ogółem	200 000,00

A. 0,50

B. 0,24

C. 0,18

D. 0,28

Poprawna odpowiedź to 0,18, co odpowiada wskaźnikowi rentowności netto aktywów ogółem wynoszącemu 18%. Wskaźnik rentowności netto aktywów ogółem jest kluczowym wskaźnikiem używanym do oceny efektywności wykorzystania aktywów przez przedsiębiorstwo. Oblicza się go jako stosunek zysku netto do aktywów ogółem. Im wyższy wskaźnik, tym lepsza rentowność, co oznacza, że firma efektywnie generuje zyski z posiadanych aktywów. W praktyce, wskaźnik ten jest istotny dla inwestorów, którzy chcą ocenić, jak dobrze firma wykorzystuje swoje zasoby do generowania zysków. Wartości wskaźnika mogą się różnić w zależności od branży, dlatego ważne jest porównanie wyników z firmami w tej samej branży. Ponadto, analiza trendów w czasie pozwala na identyfikację zmian w efektywności operacyjnej firmy, co jest istotne dla podejmowania decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 18

Firma to realizacja działalności gospodarczej

A. przez osobę prawną

B. pod określoną nazwą

C. przez osobę fizyczną

D. w formie spółki cywilnej

Pojęcie firmy jest często mylone z innymi formami działalności gospodarczej, co prowadzi do nieporozumień. Prowadzenie działalności przez osobę fizyczną, spółkę cywilną lub osobę prawną to kwestie dotyczące struktury organizacyjnej, a nie samej definicji firmy. Często osoby myślą, że firma to tylko działalność wykonywana przez jednostkę fizyczną. W rzeczywistości, firma jako pojęcie odnosi się do szerokiego zakresu organizacji, które mogą przyjąć różne formy prawne. Niezrozumienie tego aspektu skutkuje błędnym postrzeganiem roli i funkcji, jakie pełnią różne formy działalności. Na przykład, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, choć jest formalnie przedsiębiorcą, działa pod określoną nazwą, aby móc efektywnie konkurować na rynku. Podobnie, spółka cywilna, mimo że jest umową między wspólnikami, również funkcjonuje pod określoną nazwą, co jest niezbędne do rozróżnienia na rynku. Osoby prawne, takie jak spółki akcyjne czy z ograniczoną odpowiedzialnością, mają własne nazwy, które są kluczowe do identyfikacji oraz budowania renomy. Wynika stąd, że zrozumienie definicji firmy jako podmiotu działalności gospodarczej pod określoną nazwą jest fundamentalne dla każdego, kto chce prowadzić działalność w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz standardami branżowymi.

Pytanie 19

Brak informacji o nabywcy w wystawionej fakturze sprzedażowej jest błędem

A. merytoryczny

B. rachunkowy

C. chronologiczny

D. formalny

Brak danych nabywcy w wystawionej fakturze sprzedaży rzeczywiście stanowi błąd formalny, ponieważ faktura jest dokumentem, który musi spełniać określone wymogi prawne, a także formalne standardy dotyczące jego zawartości. Zgodnie z ustawą o VAT, faktura musi zawierać dane identyfikacyjne nabywcy, takie jak imię, nazwisko lub nazwę firmy oraz adres. W przypadku pominięcia tych informacji, dokument traci swoją ważność, co może skutkować konsekwencjami podatkowymi zarówno dla sprzedawcy, jak i nabywcy. Przykładowo, brak danych nabywcy może uniemożliwić mu odliczenie VAT-u, co jest kluczowe w procesie rozliczeniowym. Ponadto, w sytuacji kontroli skarbowej, brak danych nabywcy może rodzić podejrzenia o nieprawidłowości w obrocie gospodarczym. Standardy rachunkowości oraz dobre praktyki wskazują, że każdy dokument księgowy powinien być kompletny i zgodny z wymogami prawa, co podkreśla znaczenie poprawności formalnej w księgowości.

Pytanie 20

Odsetki od pożyczek zaciągniętych na budowę aktywów trwałych w trakcie ich realizacji ujmuje się na koncie księgowym

A. Koszty finansowe

B. Pozostałe koszty operacyjne

C. Środki trwałe w budowie

D. Usługi bankowe

Odpowiedzi takie jak "Koszty finansowe", "Usługi bankowe" i "Pozostałe koszty operacyjne" są nieprawidłowe z kilku powodów. Koszty finansowe odnoszą się głównie do kosztów związanych z obsługą długów oraz kredytów, które nie są bezpośrednio przypisane do budowy środków trwałych. Kluczowym błędem jest mylenie kosztów, które powinny zostać przypisane do aktywów trwałych z kosztami operacyjnymi, które powinny być zaliczone na bieżąco do wyników finansowych. Dodatkowo, odpowiedź "Usługi bankowe" nie uwzględnia specyficznej natury kosztów związanych z kredytami na budowę. Usługi bankowe mogą obejmować różne opłaty, które nie mają bezpośredniego wpływu na wartość budowanych środków trwałych. "Pozostałe koszty operacyjne" również nie są odpowiednie, ponieważ nie odnoszą się do procesu budowy środków trwałych, lecz do bieżącej działalności operacyjnej firmy. W praktyce, niewłaściwe klasyfikowanie odsetek jako kosztów operacyjnych może prowadzić do błędów w sprawozdaniach finansowych, co z kolei może skutkować nieprawidłowym obrazem sytuacji finansowej firmy. Właściwe podejście do ewidencji kosztów związanych z budową jest kluczowe dla zachowania zgodności z obowiązującymi standardami rachunkowości.

Pytanie 21

Użytkowanie komputera, którego ekran nie spełnia określonych standardów, na przykład: nieczytelne i rozmyte znaki, niestabilny obraz, może prowadzić do

A. dolegliwości kręgosłupa

B. pogorszenie ostrości widzenia, ból głowy

C. urazy mechaniczne

D. problemy z krążeniem

Poprawna odpowiedź wskazuje na negatywne skutki pracy przy komputerze, gdy monitor nie spełnia odpowiednich norm jakościowych. W przypadku niewyraźnych i nieczytelnych znaków, a także niestabilnego obrazu, użytkownik jest narażony na pogorszenie ostrości widzenia, co prowadzi do zmęczenia oczu oraz bólów głowy. To zjawisko jest często określane jako zespół widzenia komputerowego (CVS), który jest potwierdzony przez badania prowadzone przez organizacje takie jak OSHA. Zgodnie z tymi standardami, ważne jest, aby monitor był odpowiednio ustawiony, aby minimalizować odbicia światła i zapewniać odpowiednią jasność. Użytkownicy powinni również robić regularne przerwy, stosując zasadę 20-20-20, polegającą na tym, aby co 20 minut patrzeć na obiekt oddalony o 20 stóp przez co najmniej 20 sekund. Takie praktyki nie tylko wspierają zdrowie oczu, ale też poprawiają ogólną efektywność pracy.

Pytanie 22

Kto zatwierdza roczne sprawozdanie finansowe w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością?

A. rada nadzorcza

B. zwyczajne zgromadzenie wspólników

C. organ założycielski

D. zarząd spółki

Odpowiedzi, które wskazują organ założycielski, zarząd spółki lub radę nadzorczą jako jednostki zatwierdzające roczne sprawozdanie finansowe, opierają się na niepełnym zrozumieniu struktury zarządzania w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. Organ założycielski, chociaż odgrywa kluczową rolę w powołaniu spółki, nie ma kompetencji do zatwierdzania sprawozdań finansowych w toku działalności. Jego działanie ma charakter jednorazowy i ogranicza się do momentu rejestracji firmy. Również zarząd spółki, będący odpowiedzialnym za codzienne zarządzanie, nie posiada prawa do samodzielnego zatwierdzania sprawozdań finansowych. Choć to zarząd przygotowuje te dokumenty, to jednak zatwierdzają je wspólnicy podczas zgromadzenia. Ponadto, rada nadzorcza, która pełni funkcję kontrolną, może wydawać rekomendacje, ale również nie ma uprawnień do zatwierdzania sprawozdań. W praktyce, sytuacje takie mogą prowadzić do nieporozumień oraz nieprawidłowości w zarządzaniu, ponieważ nie znając właściwych procedur, mogą być podejmowane decyzje niezgodne z przepisami prawa. Zrozumienie roli każdego z tych organów jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania spółki oraz dla zapewnienia jej transparentności i zgodności z obowiązującymi regulacjami prawnymi.

Pytanie 23

Osoba pracująca w księgowości, wychodząc w celach służbowych z miejsca pracy w celu realizacji przelewów bankowych,

A. powinien poinformować o swoim wyjściu służbowym dowolnego pracownika

B. powinien powiadomić kierownika działu oraz dokonać odpowiedniej adnotacji w rejestrze wyjść służbowych

C. może opuścić zakład pracy jedynie po dokonaniu wpisu w rejestrze wyjść i wejść

D. może opuścić zakład pracy nie informując nikogo

Odpowiedź wskazująca na konieczność powiadomienia kierownika działu oraz dokonania adnotacji w rejestrze wyjść służbowych jest prawidłowa i zgodna z obowiązującymi procedurami w wielu organizacjach. Pracownicy zajmujący się księgowością, a także wszelkimi innymi działami, mają obowiązek informowania przełożonych o swoich działaniach, które mogą wpływać na funkcjonowanie firmy. Powiadomienie kierownika pozwala na bieżące monitorowanie pracy zespołu oraz zapewnia, że wszystkie obowiązki są realizowane na czas. Dodatkowo, dokonanie adnotacji w rejestrze wyjść jest kluczowe dla zachowania porządku w dokumentacji i umożliwia kontrolę obecności pracowników. Takie praktyki są zgodne z zasadami zarządzania zasobami ludzkimi oraz dobrymi praktykami w zakresie organizacji pracy. W sytuacjach audytowych, posiadanie szczegółowych zapisów o wyjściach pracowników może być niezbędne do potwierdzenia zgodności z regulacjami wewnętrznymi oraz zewnętrznymi, co chroni firmę przed ewentualnymi sankcjami. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych zasad nie tylko wspiera efektywność operacyjną, ale także wzmacnia kulturę organizacyjną opartą na przejrzystości i odpowiedzialności.

Pytanie 24

Tabela zawiera wybrane zadania realizowane przez niektóre działy wyodrębnione w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa. Dekretacji listy płac zgodnie z przyjętym w jednostce planem kont dokonuje pracownik działu

Dział	Wybrane zadania
Kadry	− prowadzenie dokumentacji pracowniczej − prowadzenie ewidencji i rozliczanie czasu pracy − organizowanie szkoleń i przeprowadzanie okresowej oceny pracowników
Rozliczenia finansowe	− wystawianie dokumentów finansowych (np. not, faktur) − kontrola merytoryczna wystawianych dokumentów i ich archiwizacja − windykacja należności
Księgowość	− kwalifikowanie dowodów do ujęcia w księgach rachunkowych w określonym czasie − prowadzenie ewidencji księgowej na kontach syntetycznych i analitycznych − gromadzenie i przechowywanie dowodów księgowych
Płace i ubezpieczenia społeczne	− sporządzanie dokumentacji płacowej − sporządzanie deklaracji podatkowych, ubezpieczeniowych i sprawozdań GUS w zakresie wynagrodzeń − sporządzanie zaświadczeń dotyczących wysokości uzyskanych dochodów

A. płac i ubezpieczeń społecznych.

B. rozliczeń finansowych.

C. księgowości.

D. kadr.

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi, takiej jak 'płac i ubezpieczeń społecznych', 'kadr' czy 'rozliczeń finansowych', wskazuje na niepełne zrozumienie zakresów działalności poszczególnych działów w przedsiębiorstwie. Dział płac i ubezpieczeń społecznych zajmuje się przede wszystkim obliczaniem wynagrodzeń oraz sporządzaniem deklaracji ubezpieczeniowych, ale nie jest odpowiedzialny za dekretację w księgach rachunkowych. W podobny sposób, dział kadr koncentruje się na zarządzaniu zasobami ludzkimi, w tym rekrutacji i administracji kadrowej, co również nie obejmuje zadań związanych z bezpośrednim ujęciem finansowym wynagrodzeń w systemie księgowym. Z kolei dział rozliczeń finansowych zazwyczaj skupia się na bilansowaniu kont i rozliczeniu transakcji, a nie na szczegółowych zadaniach związanych z płacami. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa. Typowym błędem jest mylenie funkcji i odpowiedzialności, co prowadzi do nieprawidłowego przypisania zadań i może skutkować błędami w księgowości, a w dalszej konsekwencji do problemów z regulacjami podatkowymi. W praktyce, aby uniknąć nieporozumień, warto dobrze poznać struktury organizacyjne oraz zasady funkcjonowania poszczególnych działów w przedsiębiorstwie.

Pytanie 25

Zakład meblowy wytwarza dwa różne zestawy mebli kuchennych objętych odrębnymi zleceniami. Koszty wydziałowe rozliczane są na poszczególne zlecenia proporcjonalnie do kosztów bezpośrednich. Obliczone na podstawie danych w tabeli kalkulacyjnej koszty wydziałowe przypadające na zlecenie i zlecenie 2 wynoszą odpowiednio

Pozycje kosztów	Koszty przypadające na:		Razem w zł
Pozycje kosztów	zlecenie 1 w zł	zlecenie 2 w zł	Razem w zł
Materiały bezpośrednie	50 000,00	40 000,00	90 000,00
Płace bezpośrednie wraz z narzutami	35 000,00	25 000,00	60 000,00
Razem koszty bezpośrednie	85 000,00	65 000,00	150 000,00
Uzasadnione koszty wydziałowe	?	?	30 000,00

A. 7 000,00 zł i 5 000,00 zł

B. 17 000,00 zł i 13 000,00 zł

C. 15 000,00 zł i 15 000,00 zł

D. 85 000,00 zł i 65 000,00 zł

Odpowiedź 3, czyli 17 000,00 zł dla zlecenia 1 i 13 000,00 zł dla zlecenia 2, jest poprawna, ponieważ wynika z proporcjonalnego podziału kosztów wydziałowych w oparciu o koszty bezpośrednie. W praktyce, aby przeprowadzić takie rozliczenia, należy najpierw zidentyfikować łączne koszty bezpośrednie dla obu zleceń, a następnie ustalić łączny koszt wydziałowy, który musi być rozdzielony. Przykładowo, jeśli całkowite koszty wydziałowe wynoszą 30 000,00 zł, a koszty bezpośrednie zlecenia 1 wynoszą 50 000,00 zł, a zlecenia 2 30 000,00 zł, to stosunek ten wynosi 5:3. Wobec tego, łączny koszt wydziałowy przypadający na zlecenie 1 to 18 750,00 zł, a na zlecenie 2 11 250,00 zł. Takie podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości zarządczej oraz dobrymi praktykami w zakresie alokacji kosztów, co pozwala na bardziej precyzyjne ustalanie rentowności poszczególnych zleceń.

Pytanie 26

Zestawienie obrotów i sald identyfikuje błąd w księgach rachunkowych, który polega na zaksięgowaniu

A. na dwóch kontach, po przeciwnych stronach, w tej samej kwocie

B. zgodnie z zasadą podwójnego zapisu, ale niezgodnie z treścią operacji

C. zgodnie z zasadą podwójnego zapisu dwukrotnie tej samej operacji

D. na dwóch kontach, po tych samych stronach, w tej samej kwocie

W analizie błędów księgowych, istotne jest zrozumienie zasad podwójnego zapisu oraz konsekwencji niewłaściwego zestawienia obrotów i sald. W przypadku błędnego zaksięgowania na dwóch kontach, po przeciwnych stronach, w tej samej kwocie, choć może się wydawać poprawne, w rzeczywistości nie ujmuje to błędów, które mogą wystąpić w kontekście konkretnej transakcji. Zasada podwójnego zapisu zakłada, że każda operacja wpływa na co najmniej dwa konta, jednak nie może być dwu- lub wielokrotnie rejestrowana w sposób, który nie odzwierciedla rzeczywistej natury transakcji. Z kolei zaksięgowanie tej samej operacji dwukrotnie narusza fundamentalne zasady rachunkowości i prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia wyników finansowych. Ponadto, niezgodność z treścią operacji również nie jest właściwą odpowiedzią, gdyż wprowadza zamieszanie i może skutkować nieprawidłową interpretacją danych księgowych. W praktyce, błędy w księgowości często wynikają z niedostatecznej uwagi do detali i nieprzestrzegania ustalonych procedur. Kluczowe jest, aby księgowi stosowali się do dobrych praktyk, takich jak regularne przeglądy zapisów oraz szkolenia z zakresu aktualnych standardów rachunkowości, co pozwoli na minimalizowanie ryzyka popełniania tego typu błędów.

Pytanie 27

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli ustal wynik z działalności operacyjnej.

Przychody ze sprzedaży towarów	100 000,00 zł
Pozostałe przychody operacyjne	20 000,00 zł
Zyski nadzwyczajne	1 500,00 zł
Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu	50 000,00 zł
Pozostałe koszty operacyjne	3 000,00 zł
Straty nadzwyczajne	500,00 zł

A. 68 500,00 zł

B. 68 000,00 zł

C. 67 000,00 zł

D. 66 500,00 zł

Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Aby obliczyć wynik z działalności operacyjnej, kluczowe jest zrozumienie, jakie elementy wpływają na ten wynik. Przy obliczaniu wyniku operacyjnego należy uwzględnić przychody ze sprzedaży oraz wszystkie koszty, które są bezpośrednio związane z działalnością operacyjną firmy, takie jak wartość sprzedanych towarów oraz pozostałe przychody i koszty operacyjne. W praktyce oznacza to, że przychody operacyjne wynoszą 100 000,00 zł, a koszty operacyjne składają się z 50 000,00 zł (wartości sprzedanych towarów) oraz 3 000,00 zł (pozostałych kosztów operacyjnych), podczas gdy pozostałe przychody operacyjne wynoszą 20 000,00 zł. Zastosowanie właściwej formuły matematycznej (przychody - koszty) prowadzi nas do wyniku 67 000,00 zł. Taka analiza jest istotna nie tylko w kontekście tworzenia raportów finansowych, ale również w podejmowaniu strategicznych decyzji operacyjnych w firmie. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują systematyczne monitorowanie wyników operacyjnych oraz porównywanie ich z planowanymi, co przyczynia się do lepszego zarządzania finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 28

Jan Nowak pełni funkcję magazyniera. Z uwagi na jego przejście na emeryturę, konieczne jest zorganizowanie inwentaryzacji

A. ciągłą

B. zdawczo-odbiorczą

C. okresową

D. nadzwyczajną

Inwentaryzacja okresowa, ciągła oraz nadzwyczajna to różne formy inwentaryzacji, które mają swoje zastosowania, ale w kontekście przejścia pracownika na emeryturę nie są adekwatne. Inwentaryzacja okresowa odbywa się w regularnych odstępach czasu, co może prowadzić do nieaktualnych danych w momencie, gdy pracownik odchodzi. W przypadku magazynu, gdzie zmiany w stanach towarów mogą zachodzić dynamicznie, taki model może być niewystarczający do utrzymania bieżącej kontroli nad zapasami. Z kolei inwentaryzacja ciągła polega na bieżącym śledzeniu stanu zapasów, co jest użyteczne w działalności operacyjnej, ale nie dostarcza formalnego potwierdzenia ilości towarów w momencie przekazania obowiązków. Nadzwyczajna inwentaryzacja jest przeprowadzana w sytuacjach kryzysowych lub przy podejrzeniu nieprawidłowości, co również nie odpowiada sytuacji planowanego przejścia na emeryturę. Wybór niewłaściwej formy inwentaryzacji może prowadzić do trudności w przekazaniu pełnej odpowiedzialności oraz do niezgodności w dokumentacji, co w praktyce może skutkować problemami z zarządzaniem zasobami oraz odpowiedzialnością finansową. Zatem, w kontekście formalnego zakończenia pracy przez pracownika, inwentaryzacja zdawczo-odbiorcza jest zdecydowanie najwłaściwszym rozwiązaniem.

Pytanie 29

Ocena wydania materiałów według zasady FIFO ("pierwsze przyszło-pierwsze wyszło") w sytuacji inflacyjnej

A. będzie skutkować obniżeniem kosztów

B. będzie skutkować wzrostem kosztów

C. nie wpływa na wynik finansowy

D. nie oddziałuje na koszty

Wybór odpowiedzi sugerujących, że wycena rozchodu materiałów według metody FIFO w warunkach inflacji nie ma wpływu na wynik finansowy, spowoduje zwiększenie kosztów lub nie ma wpływu na koszty, opiera się na pewnych błędnych założeniach dotyczących mechanizmów inflacyjnych oraz koncepcji rachunkowości. Po pierwsze, należy zrozumieć, że inflacja prowadzi do wzrostu kosztów materiałów, co oznacza, że te ostatnio nabyte materiały są droższe. Zatem, jeśli stosujemy metodę FIFO, to pierwsze nabyte materiały – kupione w niższej cenie – są wykazywane jako pierwsze w kosztach. To sprawia, że ogólne koszty wyprzedaży są niższe w porównaniu do metody LIFO, która mogłaby prowadzić do wyższych kosztów, ponieważ uwzględniałaby droższe zakupy. Wybór metodologii FIFO w sytuacji inflacyjnej nie tylko obniża koszty, ale również wpływa na aktywa, pokazując niższe zapasy o wyższej wartości. Przykładem może być firma produkcyjna, która w roku 2021 nabyła surowce za 10 000 zł, podczas gdy w 2022 roku te same surowce kosztują już 12 000 zł. Wybierając FIFO, firma w swoich kosztach sprzedaży uwzględni niższe 10 000 zł, co na pewno wpłynie na wyższy zysk w porównaniu do metod, które prowadzą do wykazywania wyższych kosztów. Stąd, założenie, że FIFO w warunkach inflacji nie wpływa na koszty, jest mylne i opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu zasad rachunkowości oraz ekonomii.

Pytanie 30

W trakcie spisu z natury dokonuje się inwentaryzacji

A. zobowiązania wobec instytucji publicznych

B. należności od zatrudnionych

C. środki finansowe na koncie bankowym

D. środki pieniężne w kasie

W drodze spisu z natury inwentaryzuje się przede wszystkim środki pieniężne w kasie, ponieważ są one bezpośrednio związane z bieżącymi operacjami finansowymi przedsiębiorstwa. Inwentaryzacja tych środków jest kluczowa dla zapewnienia zgodności zapisów księgowych z rzeczywistością finansową firmy. Środki pieniężne w kasie stanowią element aktywów obrotowych, które powinny być regularnie kontrolowane, aby zapobiec ewentualnym nieprawidłowościom, takim jak kradzieże czy błędy w obiegu dokumentów. W praktyce, przeprowadzenie spisu z natury polega na fizycznym zliczeniu gotówki znajdującej się w kasie oraz porównaniu jej z zapisami w księgach rachunkowych. W branży finansowej i księgowej stosuje się różnorodne standardy, takie jak MSSF, które podkreślają znaczenie dokładności i rzetelności prezentacji środków pieniężnych w sprawozdaniach finansowych. Regularne przeprowadzanie inwentaryzacji pozwala na szybką identyfikację problemów oraz ułatwia zarządzanie ryzykiem finansowym.

Pytanie 31

Kapitał rezerwowy oraz kapitał zapasowy tworzą kapitały własne

A. spółki akcyjnej

B. spółki jawnej

C. spółdzielni

D. przedsiębiorstwa państwowego

Kapitał zapasowy i rezerwowy są specyficznymi pojęciami, które odnoszą się tylko do spółek akcyjnych, więc nie można ich mylić z kapitałami w innych typach organizacji, jak na przykład spółki jawne czy państwowe. Spółki jawne działają na wkładach wspólników, więc tam nie ma mowy o kapitale zapasowym w takim sensie, jak w spółkach akcyjnych. Co do przedsiębiorstw państwowych, to ich struktura kapitałowa jest ustalona przez przepisy prawa, więc nie ma tam miejsca na elastyczne przydzielanie kapitałów. A spółdzielnie to w ogóle inny model finansowy, bo są organizacjami non-profit i działają według własnych zasad. Często można spotkać się z błędnym myśleniem, że cechy spółek akcyjnych można przenosić na inne formy organizacyjne, co nie jest do końca słuszne. Zrozumienie tych różnic jest bardzo istotne dla skutecznego zarządzania kapitałem w różnych typach przedsiębiorstw.

Pytanie 32

Rentowność definiuje poziom produkcji, który umożliwia uzyskanie

A. ekonomicznego zysku

B. zerowego zysku

C. maksymalnego zysku

D. optymalnego zysku

Wybór odpowiedzi dotyczących maksymalnego, ekonomicznego lub optymalnego zysku wskazuje na pewne nieporozumienia związane z pojęciem progu rentowności. Maksymalny zysk jest wynikiem optymalizacji wszystkich czynników produkcji i sprzedaży, a nie punktem odniesienia w analizie rentowności. Podobnie, ekonomiczny zysk odnosi się do zysku, który przekracza koszty alternatywne – jest to koncepcja szersza, która uwzględnia również utracone możliwości, a nie tylko koszty operacyjne. Próg rentowności definiuje moment, w którym przychody pokrywają wszystkie koszty, co oznacza zerowy zysk, a nie maksymalny czy optymalny. Optymalny zysk to wynik strategii, która może być osiągana po przekroczeniu progu rentowności, a więc jego zrozumienie wymaga znajomości całego modelu biznesowego i strategii finansowej przedsiębiorstwa. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie progu rentowności z wyższymi wynikami finansowymi, co prowadzi do nieprawidłowych decyzji dotyczących cen czy inwestycji. Kluczowe zrozumienie tego pojęcia jest fundamentalne dla podejmowania świadomych decyzji biznesowych oraz dla długofalowego planowania finansowego.

Pytanie 33

Jaką formą gotówkowych transakcji są rozliczenia pieniężne?

A. akredytywa

B. czek rozrachunkowy

C. czek gotówkowy

D. zlecenie przelewu

Czek gotówkowy jest formą pieniężnych rozliczeń gotówkowych, która umożliwia osobie wystawiającej czek (tzw. trasantowi) upoważnienie odbiorcy (tzw. remitentowi) do wypłaty określonej kwoty pieniędzy z banku, w którym posiada konto. Czek gotówkowy pozwala na szybkie i bezpieczne przekazywanie środków, a jego podstawową zaletą jest możliwość realizacji transakcji bez konieczności korzystania z konta bankowego odbiorcy, co czyni go popularnym narzędziem w codziennych transakcjach gotówkowych, np. w handlu detalicznym. W praktyce, czek gotówkowy może być użyty do płatności za towary i usługi, a także w sytuacjach, gdy inne formy płatności, takie jak przelewy bankowe, mogą być mniej efektywne. Warto również zauważyć, że zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, korzystanie z czeków wymaga zachowania ostrożności, aby uniknąć fałszerstw i nieautoryzowanych transakcji. Właściwe wystawienie czeku oraz jego odpowiednie zabezpieczenie są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa finansowego.

Pytanie 34

Zasada podwójnego zapisu nie ma zastosowania w odniesieniu do kont

A. korygujących

B. wynikowych

C. analitycznych

D. rozliczeniowych

Odpowiedź, że to "analitycznych" jest ok, bo konta analityczne są jakby szczegółowymi rejestrami danych finansowych. Ale ta zasada podwójnego zapisu jakby tu nie zadziała, bo te konta nie są tymi głównymi, które powinny trzymać się tej zasady. Takie konta analityczne pomagają ogarnąć dane o transakcjach z konkretnymi klientami, ale wszystko podsumowuje się potem na koncie syntetycznym. Ta zasada podwójnego zapisu mówi o tym, że każda transakcja musi być zapisana w przynajmniej dwóch miejscach, co jest mega ważne dla utrzymania porządku w księgowości. Więc, konta analityczne są przydatne, bo dają większą szczegółowość w analizie, ale same nie są objęte tą zasadą, co daje więcej luzu w pracy z danymi finansowymi.

Pytanie 35

Podstawowa zasada rachunkowości, stosowana przy tworzeniu sprawozdania finansowego, która zakłada, że jednostka będzie kontynuować swoją działalność w przewidywalnej przyszłości w niezmienionym, istotnym zakresie i nie znajdzie się w stanie likwidacji lub upadłości, to zasada

A. kontynuacji działania

B. memoriału

C. istotności

D. periodyzacji

Zasada memoriału odnosi się do ujęcia przychodów i kosztów w momencie ich wystąpienia, niezależnie od terminu ich zapłaty. W kontekście sprawozdawczości finansowej nie uwzględnia jednak aspektu ciągłości działania jednostki. Stosowanie zasady memoriału może prowadzić do błędnych wniosków, jeśli nie uwzględnimy, że jednostka może zmieniać swoją działalność, co może wpłynąć na przyszłe przychody i koszty. Zasada periodyzacji dotyczy podziału operacji gospodarczych na okresy sprawozdawcze, co również nie odnosi się bezpośrednio do kwestii kontynuacji działania. Właściwe wyliczenie wyników finansowych i ich rozłożenie w czasie jest ważne, jednakże nie może zastąpić fundamentalnej zasady, która zakłada, że firma będzie działać w przyszłości. Istotność, z kolei, odnosi się do tego, jakie informacje są na tyle znaczące, że ich pominięcie mogłoby wprowadzić w błąd użytkowników sprawozdań finansowych. Kluczowym błędem jest mylenie tych zasad z podstawowym założeniem kontynuacji działalności, które ma wpływ na przyjęte metody wyceny aktywów i pasywów oraz ogólną strukturę sprawozdań finansowych. W praktyce brak zrozumienia tej zasady może prowadzić do niewłaściwych decyzji zarządu i inwestorów, a w rezultacie do zafałszowania rzeczywistej sytuacji finansowej jednostki.

Pytanie 36

Na podstawie zapisów na kontach ustal wartość odchyleń przypadających na zużyte materiały.

Dt	Materiały

Sp)	7 000,00	6 000,00 (Rw
Pz)	3 000,00

Dt	Odchylenia od cen ewidencyjnych materiałów			Ct

PK)	?	5 000,00 (Sp

A. 4 285 zł

B. 1 200 zł

C. 5 000 zł

D. 3 000 zł

Poprawna odpowiedź to 3 000 zł, co jest wynikiem prawidłowego zastosowania wskaźnika narzutu odchyleń, wynoszącego 50%. Aby obliczyć wartość odchyleń przypadających na zużyte materiały, należy pomnożyć całkowitą wartość rozchodowanych materiałów przez wskaźnik narzutu. W praktyce, w ramach zarządzania finansami przedsiębiorstwa, takie podejście pozwala na precyzyjne oszacowanie efektywności wykorzystania zasobów oraz identyfikację obszarów wymagających optymalizacji. Wartości odchyleń są istotne w kontekście analizy kosztów, ponieważ pomagają w ustaleniu różnic między rzeczywistymi a planowanymi wydatkami. W dobrych praktykach zarządzania przedsiębiorstwem, monitorowanie tych wskaźników pozwala na szybką reakcję na nieprzewidziane sytuacje oraz lepsze planowanie budżetowe. Dodatkowo, interpretacja wartości odchyleń jest kluczowa w procesie podejmowania decyzji strategicznych dotyczących zakupu materiałów czy renegocjacji umów z dostawcami.

Pytanie 37

Hurtownia nabyła chłodnię z wartością netto 53 500 zł oraz poniosła wydatki na transport w wysokości netto 200 zł i koszty montażu wynoszące netto 150 zł. Jaką wartość początkową ma ta nabyta chłodnia?

A. 53 700 zł

B. 53 500 zł

C. 53 650 zł

D. 53 850 zł

Wartość początkowa nabytej chłodni obliczana jest poprzez zsumowanie kosztów zakupu oraz wszelkich dodatkowych wydatków związanych z jej nabyciem, takich jak transport i montaż. W tym przypadku wartość netto chłodni wynosi 53 500 zł, do czego należy dodać koszty transportu (200 zł) oraz koszty montażu (150 zł). W związku z tym obliczenia przedstawiają się następująco: 53 500 zł + 200 zł + 150 zł = 53 850 zł. Zrozumienie wartości początkowej aktywów jest kluczowe w rachunkowości, gdyż ma wpływ na późniejsze odpisy amortyzacyjne oraz wartość bilansową. Przykładowo, w przypadku amortyzacji, wartość początkowa będzie podstawą do kalkulacji rocznych odpisów, co przekłada się na obciążenie wyników finansowych przedsiębiorstwa. Dobrą praktyką jest zawsze sumowanie wszystkich kosztów związanych z nabyciem aktywów, aby dokładnie odwzorować ich realną wartość na początku eksploatacji.

Pytanie 38

Kapitał zapasowy w spółce akcyjnej powstaje z

A. odpisów amortyzacyjnych aktywów trwałych

B. środków finansowych uzyskanych ze sprzedaży akcji

C. wartości wniesionego aportu przez właściciela

D. części wypracowanego zysku

Kapitał zapasowy w spółce akcyjnej jest tworzony z części wygospodarowanego zysku. Oznacza to, że po zakończeniu danego okresu sprawozdawczego, spółka dokonuje podziału swojego zysku, a część z niego może być odłożona na kapitał zapasowy. To działanie jest kluczowe dla stabilności finansowej przedsiębiorstwa, ponieważ kapitał zapasowy może być wykorzystany w przyszłych latach na pokrycie strat, inwestycje lub na inne wydatki operacyjne. W kontekście dobrych praktyk zarządzania finansami, utrzymywanie kapitału zapasowego jest istotnym elementem zabezpieczenia płynności finansowej. Na przykład, jeśli spółka odnotowuje zyski w danym roku, a następnie odkłada ich część jako kapitał zapasowy, ma możliwość zabezpieczenia się na wypadek gorszych lat, co zwiększa jej zdolność do przetrwania w trudnych okresach rynkowych. Umożliwia to również dalszy rozwój, gdyż środki te mogą być przeznaczone na nowe projekty. Zatem właściwe zarządzanie kapitałem zapasowym nie tylko wpływa na stabilność firmy, ale także na jej zdolność do innowacji i wzrostu.

Pytanie 39

Firma zajmująca się produkcją, która prowadzi ewidencję kosztów jedynie w układzie kalkulacyjnym, powinna zaksięgować zużycie materiałów bezpośrednio związanych z produkcją na konto

A. Koszty wydziałowe

B. Koszty działalności podstawowej

C. Koszty ogólnego zarządu

D. Wynagrodzenia

Wybór odpowiedzi związanych z kosztami wydziałowymi, wynagrodzeniami czy kosztami ogólnego zarządu wskazuje na pewne nieporozumienia w zakresie klasyfikacji kosztów w rachunkowości. Koszty wydziałowe dotyczą wydatków związanych z utrzymaniem wydziału produkcyjnego, takich jak opłaty za media, wynagrodzenia pracowników wydziału, które nie są bezpośrednio przypisane do produkcji danego wyrobu. Z kolei wynagrodzenia jako kategoria kosztów obejmują nie tylko płace pracowników produkcyjnych, ale także administracyjnych, co nie odnosi się bezpośrednio do kosztów materiałów. Koszty ogólnego zarządu to wydatki związane z administracją całego przedsiębiorstwa, niezwiązane bezpośrednio z produkcją, takie jak wynajem biur czy płace kadry zarządzającej. Kluczowym błędem w myśleniu jest mylenie bezpośrednich kosztów produkcji z kosztami pośrednimi, co może prowadzić do niewłaściwej analizy rentowności produktów. Właściwa identyfikacja kosztów jest niezbędna dla dokładnego ustalania cen i analizy efektywności produkcji. Warto zatem znać różnicę pomiędzy tymi klasyfikacjami i ich zastosowaniem w praktyce rachunkowej, aby podejmować lepsze decyzje finansowe w przedsiębiorstwie.

Pytanie 40

Czyszczenie obudowy komputera przy użyciu cieczy jest zabronione, gdy urządzenie jest pod zasilaniem, ponieważ stawia to pracownika w sytuacji zagrożenia

A. wybuch komputera

B. porażenie prądem elektrycznym

C. promieniowanie

D. uszkodzenie komputera

Wybór odpowiedzi, że może dojść do wybuchu komputera, promieniowania czy uszkodzenia sprzętu, jest mylny i nie uwzględnia podstawowych zasad bezpieczeństwa związanych z obsługą urządzeń elektrycznych. Wybuch komputera w sytuacji stosowania cieczy wydaje się nieprawdopodobny, ponieważ nowoczesne komputery są zaprojektowane z myślą o bezpieczeństwie użytkowników, a ich obudowy są hermetyczne dla większości cieczy. W kontekście promieniowania, nie ma podstaw, żeby sądzić, że ciecz mogłaby wywołać jakiekolwiek szkodliwe promieniowanie, gdyż komputery nie emitują promieniowania w taki sposób, by mogło to stanowić zagrożenie dla użytkownika. Uszkodzenie komputera może być wynikiem niewłaściwego czyszczenia, jednak najważniejszym zagrożeniem jest kontakt z prądem elektrycznym, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Zrozumienie zasad działania elektryczności oraz ryzyk związanych z jej obecnością w urządzeniach jest kluczowe dla unikania błędnych wniosków i potencjalnych wypadków. Pracownicy powinni zawsze dążyć do stosowania bezpiecznych metod konserwacji sprzętu, co powinno być częścią regularnych szkoleń w zakresie BHP.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej