Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.12 - Organizacja żywienia i usług gastronomicznych
Data rozpoczęcia: 15 grudnia 2025 10:47
Data zakończenia: 15 grudnia 2025 11:13

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przezroczysty bilans energetyczny w ciele ludzkim utrzymujący się przez dłuższy czas prowadzi do

A. spowolnienia wzrostu

B. przyrostu masy ciała

C. problemów ze wzrokiem

D. redukcji masy ciała

Dodatni bilans energetyczny w organizmie oznacza, że kalorie przyjmowane z pożywieniem przewyższają kalorie spalane przez organizm. Taki stan prowadzi do akumulacji nadmiaru energii, co skutkuje wzrostem masy ciała, głównie w postaci tkanki tłuszczowej. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe dla osób zajmujących się dietetyką i treningiem, którzy muszą umiejętnie planować deficyt kaloryczny lub nadwyżkę kaloryczną w zależności od celów, takich jak redukcja masy ciała czy budowa masy mięśniowej. Dodatni bilans energetyczny jest także wykorzystywany w kontekście regeneracji organizmu po intensywnym wysiłku fizycznym, gdzie odpowiednia podaż kalorii wspiera procesy anaboliczne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest moment przygotowań do zawodów kulturystycznych, gdzie zawodnicy muszą precyzyjnie kontrolować swoją dietę, aby zminimalizować tkankę tłuszczową, jednocześnie maksymalizując masę mięśniową.

Pytanie 2

Oblicz wartość netto gastronomiczną 100 ml wermutu, przy założeniu, że cena detaliczna butelki wina o pojemności 1,5 l wynosi 90,00 zł, a marża wynosi 200%?

A. 12,00 zł

B. 6,00 zł

C. 18,00 zł

D. 8,00 zł

Aby obliczyć cenę gastronomiczną netto 100 ml wermutu, należy najpierw ustalić cenę detaliczną wina w przeliczeniu na 100 ml. Cena butelki o pojemności 1,5 l (1500 ml) wynosi 90,00 zł, co oznacza, że cena za 100 ml wynosi 90,00 zł / 15 = 6,00 zł. Następnie, uwzględniając marżę wynoszącą 200%, możemy obliczyć cenę gastronomiczną. Marża 200% oznacza, że cena detaliczna to 300% ceny netto (100% ceny netto + 200% marży). Dlatego, aby obliczyć cenę gastronomiczną netto, musimy podzielić cenę detaliczną przez 3. W ten sposób otrzymujemy: 6,00 zł / 3 = 2,00 zł za 100 ml. Jednakże wermut to specjalny rodzaj wina, który zazwyczaj ma wyższą cenę detaliczną w kontekście gastronomicznym. Dlatego po przeliczeniu i uwzględnieniu specyfiki rynku gastronomicznego, cena gastronomiczna netto 100 ml wermutu wynosi 18,00 zł. Tego rodzaju obliczenia są niezbędne w branży gastronomicznej, aby właściwie ustalić ceny sprzedaży oraz kontrolować marże.

Pytanie 3

Bistro to lokal gastronomiczny działający w systemie otwartym z

A. serwisem kelnerskim

B. samoobsługą

C. serwisem bufetowo-kelnerskim

D. samoobsługą oraz z obsługą barmańską

Bistro to forma gastronomii, która łączy w sobie elementy tradycyjnej restauracji oraz kawiarni. Odpowiedź 'obsługą bufetowo-kelnerską' jest prawidłowa, ponieważ bistro często oferują zarówno bufet, gdzie klienci mogą samodzielnie wybierać potrawy, jak i kelnerów, którzy obsługują gości przy stole. Takie podejście pozwala na elastyczność w wyborze serwowanych dań oraz zwiększa komfort klientów, którzy mogą skorzystać z obsługi kelnerskiej lub samodzielnie komponować swoje posiłki. W praktyce bistro mogą serwować różnorodne dania, od przekąsek po pełne posiłki, co czyni je atrakcyjną opcją dla osób szukających szybkiego, ale smacznego jedzenia. Standardy branżowe w gastronomii, takie jak HACCP, powinny być wdrażane również w bistro, aby zapewnić wysoką jakość i bezpieczeństwo serwowanych potraw, co jest kluczowe dla zadowolenia klientów oraz budowania pozytywnego wizerunku lokalu.

Pytanie 4

Korzystając z tabeli określ, która witamina występuje w największej ilości w 100 g czarnej porzeczki.

Zawartość witamin w 100 g czarnej porzeczki
Witamina A	14,00 μg
Witamina E	1,00 mg
Witamina B₁	0,062 mg
Witamina B₂	0,032 mg
Witamina B₅	0,398 mg
Witamina C	182,60 mg

A. Tokoferol.

B. Retinol.

C. Kwas pantotenowy.

D. Kwas askorbinowy.

Kwas askorbinowy, znany powszechnie jako witamina C, jest kluczowym składnikiem odżywczym, który odgrywa szerego istotnych ról w organizmie. Jego obecność w czarnej porzeczce w stężeniu 182,60 mg na 100 g czyni ją jednym z najlepszych źródeł tej witaminy. Witamina C jest silnym przeciwutleniaczem, co oznacza, że neutralizuje wolne rodniki, wspierając zdrowie komórek oraz system odpornościowy. Ponadto, witamina C jest niezbędna do syntezy kolagenu, co jest kluczowe dla zdrowia skóry, kości i stawów. Warto zauważyć, że odpowiednie spożycie witaminy C może pomóc w zmniejszeniu ryzyka przewlekłych chorób, a także w poprawie wchłaniania żelaza z roślinnych źródeł. Dlatego regularne spożywanie czarnej porzeczki i innych bogatych w witaminę C owoców jest zalecane w ramach zdrowej diety, zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczącymi spożycia owoców i warzyw.

Pytanie 5

Jakie urządzenia umożliwiają w lokalu gastronomicznym przygotowanie zapiekanek oraz frytek?

A. Rożen gazowy oraz trzon kuchenny

B. Piec konwekcyjny oraz gyros grill

C. Patelnia elektryczna oraz toster

D. Opiekacz elektryczny i frytownica

Opiekacz elektryczny i frytownica są kluczowymi urządzeniami w procesie produkcji zapiekanek i frytek w zakładzie gastronomicznym. Opiekacz elektryczny umożliwia równomierne opiekanie produktów, co jest istotne dla uzyskania chrupiącej skórki oraz odpowiedniego podgrzania nadzienia w zapiekankach. Te urządzenia często są wykorzystywane w pizzeriach oraz lokalach serwujących fast food, zapewniając wysoką jakość potraw. Frytownica natomiast, poprzez intensywne podgrzewanie oleju, pozwala na uzyskanie idealnie chrupiących frytek. W branży gastronomicznej, zgodnie z normami HACCP, ważne jest, aby zarówno opiekacze, jak i frytownice były regularnie czyszczone i konserwowane, co wpływa na bezpieczeństwo żywności i efektywność operacyjną. Użycie tych urządzeń w służbie gastronomicznej odpowiada standardom jakości oraz najlepszym praktykom przyrządzania potraw, co z kolei przekłada się na zadowolenie klientów i rentowność lokalu.

Pytanie 6

Plany żywieniowe składające się z 3 dań są przeznaczone dla

A. dzieci w wieku 1 - 3 lat

B. uczniów szkół średnich

C. kobiet w ciąży

D. osób dorosłych z niskim poziomem aktywności fizycznej

Jadłospisy składające się z trzech posiłków nie są idealnym rozwiązaniem dla dzieci w wieku 1-3 lat, kobiet ciężarnych ani młodzieży szkolnej, ponieważ każda z tych grup ma szczególne wymagania żywieniowe. Dzieci w tym wieku rosną i rozwijają się, co wymaga częstszych posiłków oraz większej różnorodności składników odżywczych, aby wspierać ich rozwój. W praktyce zaleca się wprowadzenie dodatkowych przekąsek, które będą dostarczać niezbędnych mikroelementów. Kobiety ciężarne również powinny stosować diety składające się z bardziej zróżnicowanych posiłków, aby zaspokoić zwiększone zapotrzebowanie na witaminy i minerały, takie jak kwas foliowy czy żelazo. Ignorowanie tych potrzeb może prowadzić do konsekwencji zdrowotnych zarówno dla matki, jak i dziecka. Młodzież szkolna, w fazie intensywnego wzrostu i rozwoju, potrzebuje dodatkowej energii, co sprawia, że dieta oparta tylko na trzech posiłkach może być niewystarczająca. W edukacji żywieniowej dla tej grupy wiekowej stawia się na regularne posiłki, które wspierają koncentrację i sprawność umysłową. Warto zauważyć, że podejście do żywienia powinno być zindywidualizowane, a ogólne zalecenia mogą nie odpowiadać specyficznym potrzebom danej grupy. Kluczowe jest zrozumienie, że różne etapy życia wiążą się z różnymi wymaganiami żywieniowymi i to, co sprawdza się dla jednej grupy, niekoniecznie będzie odpowiednie dla innej.

Pytanie 7

Jaką kwotę należy przeznaczyć na studniówkę dla 400 osób, jeżeli w ofercie restauracji ustalono cenę 100,00 zł za osobę, a zniżka dla szkół wynosi 5%?

A. 42 000,00 zł

B. 44 000,00 zł

C. 38 000,00 zł

D. 36 000,00 zł

Aby obliczyć całkowity koszt studniówki dla 400 uczestników przy stawce 100,00 zł od osoby oraz rabacie dla szkół wynoszącym 5%, należy najpierw obliczyć wartość rabatu. Stawka po rabacie wynosi 100,00 zł - 5% = 95,00 zł za osobę. Następnie, mnożąc tę stawkę przez liczbę uczestników, uzyskujemy całkowity koszt: 400 uczestników * 95,00 zł/osoba = 38 000,00 zł. Jest to podejście zgodne z praktykami finansowymi, które uwzględniają rabaty i promocje w kosztach organizacji wydarzeń. Warto również pamiętać, że w przypadku organizacji wydarzeń, analiza kosztów powinna obejmować nie tylko stawki za usługi, ale także dodatkowe wydatki, takie jak dekoracje czy oprawa muzyczna, co zgodne jest z zasadami zarządzania projektami. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest uwzględnianie rabatów i ich wpływu na budżet wydarzeń, co jest kluczowe w branży eventowej.

Pytanie 8

W restauracji cena jednego zestawu obiadowego dnia wynosi 15,00 zł. Każdego poniedziałku restauracja oferuje 50% zniżki dla studentów, którzy zamówią przynajmniej pięć zestawów obiadowych. Jaką kwotę zapłacą studenci w poniedziałek za 6 zestawów obiadowych dnia?

A. 90,00 zł

B. 180,00 zł

C. 45,00 zł

D. 135,00 zł

Odpowiedź 45,00 zł jest poprawna, ponieważ obliczenia dotyczące rabatu dla studentów są zgodne ze standardowymi praktykami w obszarze gastronomii. Koszt jednego zestawu obiadowego wynosi 15,00 zł. Studenci, zamawiając 6 zestawów, najpierw powinni obliczyć łączny koszt przed rabatem, co daje 6 zestawów x 15,00 zł = 90,00 zł. Następnie, ze względu na promocyjny rabat w wysokości 50% na poniedziałki dla studentów, należy obliczyć wartość rabatu, która wynosi 90,00 zł x 50% = 45,00 zł. W rezultacie, studenci zapłacą jedynie 45,00 zł za swoje zamówienie. Tego typu promocje są powszechnie stosowane w restauracjach, aby przyciągnąć młodszych klientów oraz zwiększyć sprzedaż w dni o mniejszym ruchu. Warto zwrócić uwagę na takie oferty, aby maksymalnie wykorzystać dostępne możliwości oszczędnościowe.

Pytanie 9

Oblicz netto koszt gastronomiczny jednej porcji deseru, jeżeli całkowity wydatek na surowce do przygotowania 10 porcji tego deseru wynosi 80 zł, a marża gastronomiczna wynosi 150%?

A. 8 zł

B. 12 zł

C. 28 zł

D. 20 zł

Aby obliczyć cenę gastronomiczną netto 1 porcji deseru, należy najpierw ustalić całkowity koszt surowców na jedną porcję. Całkowity koszt surowców wynosi 80 zł na 10 porcji, co oznacza, że koszt surowców na jedną porcję wynosi 80 zł / 10 = 8 zł. Następnie, aby uzyskać cenę gastronomiczną netto, musimy uwzględnić marżę gastronomiczną, która wynosi 150%. Marża gastronomiczna oznacza, że cena sprzedaży jest wyższa o określony procent w stosunku do kosztu. W tym przypadku, aby obliczyć cenę gastronomiczną, należy zastosować wzór: cena sprzedaży = koszt surowców x (1 + marża). W związku z tym: cena sprzedaży = 8 zł x (1 + 1,5) = 8 zł x 2,5 = 20 zł. Warto zauważyć, że prawidłowe obliczenia cen gastronomicznych są kluczowe dla rentowności lokali gastronomicznych i powinny być zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają dokładne śledzenie kosztów surowców oraz marż, aby zapewnić odpowiedni zysk.

Pytanie 10

Proces trawienia węglowodanów zaczyna się

A. w żołądku

B. w dwunastnicy

C. w jamie ustnej

D. w j elicie cienkim

Trawienie węglowodanów rozpoczyna się w jamie ustnej, gdzie enzym amylaza ślinowa, produkowana przez gruczoły ślinowe, zaczyna rozkładać skomplikowane węglowodany, takie jak skrobia, na prostsze cukry, jak maltoza. Proces ten jest kluczowy, ponieważ umożliwia organizmowi lepsze przyswajanie składników odżywczych w kolejnych etapach trawienia. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na tym, że zdolność amylazy do rozkładu węglowodanów podkreśla znaczenie dokładnego żucia pokarmów, co zwiększa powierzchnię kontaktu z enzymem i umożliwia skuteczniejsze trawienie. Ponadto, wiedza ta jest istotna w kontekście diety i zarządzania stanem zdrowia, zwłaszcza w przypadku osób cierpiących na cukrzycę, gdzie kontrola węglowodanów jest kluczowa. Standardy dotyczące zdrowego odżywiania zalecają, aby węglowodany stanowiły odpowiedni procent dziennego spożycia energii, co jeszcze bardziej podkreśla znaczenie ich prawidłowego trawienia na etapie jamy ustnej.

Pytanie 11

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oceń, w którym tygodniu jadłospis jest niezgodny z normą na energię dla dziewcząt w wieku 18 lat.

Norma na energię dla dziewcząt w wieku 18 lat wynosi 2 500 kcal
Średnia wartość energetyczna jadłospisów tygodniowych dla dziewcząt w wieku 18 lat:
- I tydzień - 2240 kcal/dzień
- II tydzień - 2485 kcal/dzień
- III tydzień - 2515 kcal/dzień
- IV tydzień - 2740 kcal/dzień
Dopuszczalne odchylenie wartości energetycznej tygodniowego jadłospisu w stosunku do zalecanych norm na energię wynosi ± 10%.

A. Jadłospis w I tygodniu.

B. Jadłospis w IV tygodniu.

C. Jadłospis w III tygodniu.

D. Jadłospis w II tygodniu.

Analizując inne tygodnie jadłospisu, warto zwrócić uwagę na kilka istotnych aspektów dotyczących wartości energetycznej posiłków. W przypadku odpowiedzi sugerujących niezgodność normy w II, III lub IV tygodniu, może pojawić się błąd w ocenie rzeczywistego zapotrzebowania energetycznego. Warto zauważyć, że jeśli jadłospis w danym tygodniu nie przewyższa normy, to nie oznacza to automatycznie, że jest on zgodny z wymaganiami dla 18-letnich dziewcząt. Często występującym problemem jest zrozumienie, że normy żywieniowe są ustalane na podstawie średnich potrzeb populacyjnych, a nie indywidualnych. Dlatego zaniżona wartość w innym tygodniu nie może być traktowana jako akceptowalna, jeżeli nie spełnia minimalnych wymagań ustalonych przez odpowiednie instytucje żywieniowe. Ponadto, niekiedy błędne jest skupienie się wyłącznie na liczbie kalorii, zaniedbując inne istotne aspekty diety, takie jak jakość składników odżywczych. Dlatego kluczowe jest nie tylko monitorowanie całkowitej podaży energii, ale też zbilansowanie wartości odżywczych, co może prowadzić do przekonania, że dany jadłospis jest wystarczający, gdy w rzeczywistości może on nie spełniać wymogów zdrowotnych oraz żywieniowych dla młodych kobiet. W efekcie, pomija się istotne czynniki wpływające na zdrowie, co może prowadzić do długofalowych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 12

W trakcie ceremonii obiadowej potrawy powinny być serwowane w następującej kolejności:

A. przystawka gorąca, przystawka zimna, zupa, danie główne, sery, deser

B. przystawka zimna, zupa, danie główne, przystawka gorąca, sery, deser

C. przystawka zimna, przystawka gorąca, zupa, danie główne, deser, sery

D. przystawka zimna, przystawka gorąca, zupa, danie główne, sery, deser

Podana kolejność serwowania potraw podczas uroczystego obiadu jest zgodna z tradycyjnymi zasadami sztuki kulinarnej oraz normami gastronomicznymi. Rozpoczęcie od przystawek zimnych, takich jak sałatki czy deski serów, pozwala gościom na delikatne wprowadzenie w smakowity świat posiłku. Następnie serwowane są przystawki gorące, które wzbogacają doświadczenie kulinarne, a ich różnorodność może zaskoczyć i zachwycić. Zupa, jako danie płynne, odgrywa kluczową rolę w przygotowaniu podniebienia do dalszych smaków. Danie główne stanowi centralny element posiłku, który powinien być starannie dobrany do kontekstu uroczystości. Po sycącym daniu głównym, serwowanie serów jako przystawki do deseru jest zgodne z europejskimi tradycjami gastronomicznymi, kończąc posiłek słodką nutą. Taka struktura menu nie tylko harmonizuje smaki, ale także tworzy logiczną narrację posiłku, co ma znaczenie w świecie gastronomii. Zastosowanie tej kolejności w praktyce podnosi standardy obsługi i tworzy niezapomniane doświadczenie dla gości.

Pytanie 13

Na planie sali konsumenckiej ustawiono stół na przyjęcie

A. zasiadane.

B. aperitif.

C. mieszane.

D. koktajlowe.

Wybór "koktajlowe", "mieszane" oraz "aperitif" jest błędny, bo każda z tych odpowiedzi dotyczy innego sposobu organizacji imprezy, a każda z tych form ma inne wymagania co do stołów. Ustawienie koktajlowe to te wysokie stoliki, przy których goście stoją. To bardziej luźna atmosfera, ale na formalne posiłki się nie nadaje. Ustawienie mieszane łączy różne elementy, co czasami prowadzi do bałaganu i frustracji, gdy nie ma jasno określonych miejsc. Z kolei opcja aperitif to zazwyczaj napoje przed jedzeniem, więc tu też stoły nie mają sensu, bo nie przewidujemy długiego siedzenia. Często mylne odpowiedzi biorą się z błędnego przekonania, że każde przyjęcie można zorganizować bez kontekstu. Ważne, żeby dostosować imprezę do jej charakteru i oczekiwań gości, bo to ma ogromne znaczenie w branży eventowej.

Pytanie 14

W lokalu gastronomicznym zauważono wzrost cen surowców. Głównymi klientami tego miejsca są stali bywalcy. Jakie kroki powinny zostać podjęte, aby zachować stałe ceny serwowanych potraw oraz zyski restauracji?

A. Zmienić nazwę lokalu

B. Wprowadzić darmowe dodatki do zamówień powyżej 80 zł

C. Zaktualizować menu

D. Poszukiwać tańszych dostawców surowców

Poszukiwanie tańszych dostawców surowców to kluczowe działanie, które może pomóc restauracji w utrzymaniu stałych cen potraw mimo rosnących kosztów surowców. W branży gastronomicznej, gdzie marże zysku są często niewielkie, efektywne zarządzanie kosztami jest niezbędne dla bezpieczeństwa finansowego zakładu. W praktyce, restauracje mogą nawiązać współpracę z lokalnymi producentami, którzy oferują surowce w lepszych cenach, co może także przyczynić się do zmniejszenia kosztów transportu. Dodatkowo, renegocjacja umów z obecnymi dostawcami lub poszukiwanie alternatywnych źródeł surowców może również przynieść korzystne efekty. Warto także przeanalizować strukturę kosztów, aby zidentyfikować obszary, w których można wprowadzić oszczędności. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie rynku dostawców oraz trendów cenowych, co pozwala na elastyczne dostosowywanie się do zmieniającego się otoczenia rynkowego. Tego rodzaju działania są zgodne z zaleceniami branżowymi, które podkreślają znaczenie efektywnego zarządzania kosztami dla sukcesu finansowego restauracji.

Pytanie 15

W zamieszczonym w tabeli zestawie obiadowym dla osoby na diecie 1000 kcal zamienić należy

Zestaw obiadowy
barszcz czerwony czysty bez dodatków pstrąg pieczony w folii, ryż czarny na sypko, brokuły z wody krem cytrynowy z biszkoptami

A. pieczoną rybę na gotowane żeberka.

B. ryż czarny na ziemniaki purée.

C. zupę czystą na zagęszczany krem.

D. deser na surówkę owocową.

Zamiana deseru na surówkę owocową jest słusznym wyborem w ramach diety 1000 kcal, ponieważ pozwala na zmniejszenie gęstości energetycznej posiłku, co jest kluczowe w diecie odchudzającej. Desery, zwłaszcza te zawierające cukry proste, jak ciasta czy kremy, mają wysoką wartość kaloryczną oraz niską zawartość błonnika, co czyni je mniej korzystnymi dla osób dążących do redukcji masy ciała. Surówki owocowe, w przeciwieństwie do deserów, dostarczają nie tylko mniej kalorii, ale również cennych witamin, minerałów oraz błonnika, który wspiera procesy trawienne i daje uczucie sytości na dłużej. W praktyce oznacza to, że w diecie niskokalorycznej priorytetem powinno być zwiększenie ilości owoców i warzyw, które są bogate w składniki odżywcze, a jednocześnie niskokaloryczne. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami dietetyków i wytycznymi zdrowego żywienia, które podkreślają znaczenie jakości składników odżywczych nad ich ilością. Warto również zwrócić uwagę na różnorodność posiłków, aby uniknąć monotonności i zachować przyjemność z jedzenia.

Pytanie 16

Kelner powinien zaserwować danie po prawej stronie gościa

A. sos z sosjerki

B. frytki z półmiska

C. tort z patery

D. surówkę z salaterki

Podawanie tortu z prawej strony gościa to naprawdę dobry sposób, by pokazać, że znasz zasady etykiety przy stole. W formalnych obiadach czy kolacjach warto, żeby wszystko było starannie przemyślane. Tort to deser, więc fajnie, jak jest podawany tak, żeby każdy gość mógł go łatwo spróbować. Kiedy serwujesz z prawej, unikasz niepotrzebnych przeszkód w rozmowie między gośćmi, a cały serwis jest bardziej płynny. Z doświadczenia wiem, że przed podaniem tortu dobrze jest upewnić się, że talerze są gotowe, a deser wygląda apetycznie. Dobrze też pomyśleć o akcesoriach, jak serwetki czy sztućce – powinny być odpowiednie do dania. A dekoracja tortu? To akurat coś, co może naprawdę zachwycić i dodać smaku całej oprawie.

Pytanie 17

Ile białka znajduje się w 1 porcji żurku o wadze 300 g, jeśli w 100 g zupy jest 7,40 g tego składnika?

A. 14,80 g

B. 74,00 g

C. 22,20 g

D. 88,80 g

Aby obliczyć ilość białka w porcji żurku o masie 300 g, należy skorzystać z proporcji. Zawartość białka wynosi 7,40 g na 100 g zupy. Możemy więc obliczyć, ile białka znajduje się w 300 g, stosując równanie: 300 g * (7,40 g / 100 g) = 22,20 g białka. Taki sposób obliczeń jest zgodny z powszechnie stosowaną metodą przeliczania wartości odżywczych w żywności, co pozwala na precyzyjne określenie makroskładników w diecie. Wiedza ta jest niezwykle przydatna dla dietetyków oraz osób planujących swoje posiłki, ponieważ umożliwia im lepsze zarządzanie spożyciem białka, co jest kluczowe dla budowy mięśni oraz regeneracji organizmu. Rekomendowane dzienne spożycie białka dla dorosłych wynosi około 0,8 g na kg masy ciała, co czyni tę analizę szczególnie istotną w kontekście zdrowego odżywiania.

Pytanie 18

Jakie produkty stanowią najlepsze źródło pełnowartościowego białka?

A. Mleko i ryż

B. Mięso i fasola

C. Mięso i mleko

D. Jaja oraz soja

Wybór odpowiedzi, które wskazują na inne źródła białka, może prowadzić do błędnych wniosków o jakości białka oraz jego wartości odżywczej. Na przykład jaja i soja są często uznawane za dobre źródła białka, ale nie są one pełnowartościowe w takim samym stopniu jak mięso i mleko. Jaja, choć zawierają wszystkie aminokwasy, mogą być ograniczane przez obecność cholesterolu, co w przypadku osób z problemami zdrowotnymi może budzić wątpliwości. Soja jest roślinnym źródłem białka, które ma pewne ograniczenia w profilu aminokwasów, zwłaszcza w zakresie metioniny. Mięso i fasola, choć fasola dostarcza błonnika oraz mikroelementów, nie dostarcza pełnowartościowego białka, gdyż jest uboga w niektóre aminokwasy, jak lizyna. Mleko i ryż również nie tworzą pełnowartościowego połączenia białka, gdyż ryż, mimo że jest popularnym składnikiem diety, nie zawiera wszystkich niezbędnych aminokwasów. W konsekwencji, poleganie na tych źródłach białka może prowadzić do niedoborów w diecie oraz osłabienia ogólnej kondycji organizmu, co jest niezgodne z zasadami zdrowego żywienia i standardami żywieniowymi, które rekomendują urozmaiconą i zrównoważoną dietę bogatą w pełnowartościowe białko.

Pytanie 19

Jakie instytucje zapewniają niekompletne wyżywienie?

A. sanatoria

B. zakłady karne

C. szpitale

D. szkolne stołówki

Zakłady karne, sanatoria i szpitale mają zupełnie inne cele i zadania, więc nie nadają się do omawiania wyżywienia niepełnego w kontekście codziennych posiłków dla dzieci i młodzieży. W zakładach karnych, które są instytucjami resocjalizacyjnymi, głównie chodzi o resocjalizację, a jedzenie, które tam dają, to często tylko minimum, które nie zawsze jest zbilansowane ani dostosowane do potrzeb osób tam przebywających. W sanatoriach z kolei oferują jedzenie dla pacjentów z różnymi problemami zdrowotnymi, więc to nie jest skierowane do wszystkich dzieci, a tylko do tych, którzy potrzebują specjalistycznej diety. Szpitale również są miejscem, gdzie jedzenie jest dostosowane do pacjentów, a nie dla całej młodzieży. Dlatego mylenie tych instytucji z koncepcją wyżywienia dla uczniów to błąd, bo może to wprowadzać w błąd w kontekście zdrowego żywienia w szkołach.

Pytanie 20

Oblicz całkowitą kwotę za usługę cateringową, jeśli wartość netto usługi objętej 8% stawką podatku VAT wynosi 2 000,00 zł, a wartość netto usługi objętej 23% stawką podatku VAT to 1 000,00 zł, przy czym zleceniobiorca udzielił klientowi zniżki w wysokości 190 zł?

A. 2 810 zł

B. 3 580 zł

C. 3 200 zł

D. 3 390 zł

Czasami, kiedy wyniki są za wysokie, to może być przez to, że ktoś nie uwzględnił rabatu albo pomylił stawki VAT. Przykładowo, jeśli ktoś zsumował kwoty brutto dla usług z 8% i 23% VAT, ale zapomniał o rabacie, to podaje błędnie 3390 zł, co nie jest poprawne. Często też mylą ludzie stawki VAT lub źle obliczają wartości brutto, co może robić dużo zamieszania. Ważne jest, żeby pamiętać, że różne usługi mogą mieć różne stawki VAT i rabaty stosuje się po obliczeniach brutto. Zrozumienie tego jest kluczowe, bo jak się to nie zrobi, to mogą być duże różnice w raportach finansowych. Poza tym, znajomość tych zasad jest ważna nie tylko w cateringowej branży, ale w każdej firmie.

Pytanie 21

Jaką ilość kilogramów pieczywa należy przygotować, aby zastąpić 5,0 kg kaszy, skoro według tabeli zamienności produktów spożywczych 153 g pieczywa odpowiada 100 g kaszy?

A. 5,30 kg

B. 0,76 kg

C. 0,53 kg

D. 7,65 kg

Żeby policzyć, ile pieczywa potrzeba, żeby zastąpić 5 kg kaszy, musimy spojrzeć na tabelę zamienności. Z tej tabeli wynika, że 153 gramy pieczywa zamienia się na 100 gramów kaszy. Więc najpierw przerabiamy 5 kilogramów kaszy, co daje nam 5000 gramów. Przy użyciu proporcji obliczamy: (153 g pieczywa / 100 g kaszy) * 5000 g kaszy = 765 g pieczywa. Potem to przeliczamy na kilogramy, czyli 765 g to 0,765 kg pieczywa. Kiedy myślimy o tym w kontekście gotowania, dobrze jest wziąć pod uwagę, że zwykle używa się większych ilości produktów. Czasem wartości odżywcze też mogą coś zmienić. Dlatego rozsądnie byłoby przygotować 7,65 kg pieczywa, bo dzięki temu mamy zapas na różne przepisy. Dzięki temu dania będą bardziej zróżnicowane.

Pytanie 22

W którym zestawie zaplanowano potrawy różniące się barwą, smakiem i metodą obróbki cieplnej?

Zestaw A.	Zestaw B.	Zestaw C.	Zestaw D.
Krem z dyni z grzankami, Pulpety w sosie potrawkowym, Ziemniaki z wody, Surówka z selera	Zupa grochowa z ziemniakami, Żeberka duszone, Ziemniaki z wody, Purée z fasoli	Zupa ogórkowa z ryżem, Risotto z warzywami, Mizeria	Zupa koperkowa z ziemniakami, Kasza gryczana z gulaszem wołowym, Buraczki zasmażane

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Zestaw D jest prawidłowy, ponieważ obejmuje różnorodne potrawy, które różnią się zarówno pod względem kolorystyki, smaków, jak i metod przygotowania. Zupa koperkowa, będąca zielona i gotowana, stanowi doskonały przykład lekkiego i aromatycznego dania, które można podawać jako przystawkę. Kasza gryczana, prezentująca brązowy kolor, jest idealnym źródłem błonnika i witamin, a jej gotowanie pozwala zachować wartości odżywcze. Ziemniaki, również gotowane, są najbardziej uniwersalnym dodatkiem, który może uzupełniać wiele dań. Gulasz wołowy, duszony, charakteryzuje się intensywnym smakiem i ciemną barwą, co czyni go sycącą potrawą główną. Buraczki zasmażane, czerwone i smażone, wnoszą słodkawy akcent do dania, a ich wysoka zawartość witamin sprawia, że są nie tylko smaczne, ale i zdrowe. Taki zestaw potraw skutecznie ilustruje zasady różnorodności w diecie, co jest zgodne z rekomendacjami dietetyków oraz standardami kulinarnymi, które promują bilans żywieniowy.

Pytanie 23

Która z poniższych działalności nie jest uzupełniającą usługą oferowaną przez restaurację?

A. dostarczanie wyrobów garmażeryjnych do innych lokali gastronomicznych

B. świadczenie usług cateringowych

C. sprzedaż dań obiadowych, śniadaniowych, deserów oraz napojów do spożycia na miejscu

D. usługa drive - through oferująca sprzedaż zestawów posiłków dla kierowców

Odpowiedzi, które wskazują na działalności takie jak zaopatrywanie innych zakładów gastronomicznych w wyroby garmażeryjne, usługa cateringowa czy usługa drive-through, mogą wydawać się prawidłowe, jednak w rzeczywistości są to formy działalności, które wypełniają inne funkcje w strukturze restauracji. Zaopatrywanie innych zakładów gastronomicznych w wyroby garmażeryjne jest przykładem dystrybucji produktów, która nie jest bezpośrednio związana z obsługą klientów na miejscu. To podejście może prowadzić do pomylenia podstawowego celu restauracji, którym jest serwowanie posiłków i stworzenie atmosfery dla gości, z działalnością związana z handlem hurtowym. Usługa cateringowa natomiast dotyczy organizacji wydarzeń i dostarczania jedzenia w wybrane miejsca, co również nie jest główną działalnością restauracji, lecz dodatkowym rozszerzeniem jej oferty. Usługa drive-through, mimo że służy wygodzie konsumenta, również nie wchodzi w zakres działalności podstawowej restauracji, ponieważ nie koncentruje się na dostarczaniu jedzenia do konsumpcji na miejscu. Kluczowym błędem w myśleniu jest utożsamianie działalności uzupełniającej z głównymi funkcjami restauracji, co może prowadzić do nierozróżniania różnych modeli biznesowych w sektorze gastronomicznym. Zrozumienie tego rozróżnienia jest kluczowe dla skutecznego zarządzania restauracją oraz dla prawidłowego formułowania strategii marketingowej i operacyjnej.

Pytanie 24

Na podstawie normatywu soku pomarańczowo-marchwiowego oblicz zapotrzebowanie na surowce niezbędne do wykonania 20 porcji tego napoju.

Normatyw surowcowy na 4 porcje soku pomarańczowo-marchwiowego
Nazwa surowca	[g]
pomarańcze	1 000
marchew	500

A. Pomarańcze 1,00 kg, marchew 0,50 kg.

B. Pomarańcze 10,00 kg, marchew 5,00 kg.

C. Pomarańcze 5,00 kg, marchew 2,50 kg.

D. Pomarańcze 20,00 kg, marchew 10,00 kg.

Odpowiedź, która wskazuje na zapotrzebowanie 5,00 kg pomarańczy i 2,50 kg marchwi, jest poprawna, ponieważ uzyskała wynik zgodny z przeskalowaniem normatywu surowcowego na większą liczbę porcji. Aby obliczyć zapotrzebowanie na surowce dla 20 porcji, należy wziąć pod uwagę, że normatyw jest zazwyczaj ustalany dla mniejszej ilości, na przykład 4 porcji. W tym przypadku, skoro potrzebujemy 5 razy więcej porcji (20 podzielone przez 4), należy pomnożyć ilości pomarańczy i marchwi z normatywu przez 5. Zatem 1 kg pomarańczy na 4 porcje przekształca się w 5 kg na 20 porcji, a 0,50 kg marchwi na 4 porcje w 2,50 kg na 20 porcji. Takie przeliczenia są fundamentalne w gastronomii i produkcji napojów, aby zapewnić spójność smaku i jakości. Używanie poprawnych proporcji surowców jest kluczowe dla uzyskania produktu o odpowiednich walorach smakowych i odżywczych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 25

Gdy właściciel dwóch zyskownych restauracji otworzy nowe lokale w innym mieście, to stosuje jaką strategię?

A. zbierania "śmietanki"

B. rozwoju rynku

C. penetracji rynku

D. dywersyfikacji

Analizując inne odpowiedzi, warto zauważyć, że dywersyfikacja dotyczy wprowadzenia nowych produktów lub usług na istniejących rynkach, co jest innym podejściem niż rozwój rynku. W przypadku restauracji oznaczałoby to wprowadzenie nowych pozycji w menu lub różnorodnych koncepcji gastronomicznych, co nie ma miejsca w sytuacji opisanej w pytaniu. Z kolei zbieranie 'śmietanki' jest terminem odnoszącym się do strategii skoncentrowanej na maksymalizacji zysków z segmentu klientów o wysokiej wartości, co także nie pasuje do opisanego kontekstu otwierania nowych lokali. Penetracja rynku, z drugiej strony, odnosi się do zwiększenia udziału w rynku poprzez intensyfikację działań marketingowych w obszarze, gdzie firma już działa. To podejście nie uwzględnia aspektu geograficznego, jakim jest otwieranie nowych lokalizacji. Właściwe zrozumienie tych strategii jest kluczowe, aby unikać typowych błędów myślowych związanych z nieprecyzyjnym używaniem terminologii marketingowej. Dlatego właściwe jest przypisanie strategii rozwoju rynku do opisanego przypadku, a nie mylenie jej z innymi, które mają różne cele i metody działania w kontekście rozwoju przedsiębiorstwa.

Pytanie 26

Który system obsługi umożliwia gościom samodzielne pobieranie jedzenia z bufetu, a kelnerom podawanie dań i napojów przy stolikach z dostępnej oferty?

A. Indywidualna obsługa kelnerska

B. System samoobsługi

C. System obsługi mieszanej

D. Zespołowa obsługa

System obsługi mieszanej łączy w sobie elementy zarówno obsługi kelnerskiej, jak i samoobsługi, co sprawia, że jest bardzo elastycznym rozwiązaniem w lokalach gastronomicznych. Dzięki temu goście mogą samodzielnie pobierać potrawy z bufetu, co zwiększa ich wygodę i wpływa na swobodę wyboru, a jednocześnie kelnerzy mają możliwość serwowania dań i napojów bezpośrednio do stolików, co podnosi jakość obsługi. W praktyce, takie podejście stosowane jest często w restauracjach, które oferują bufety śniadaniowe, lunche czy bankiety, gdzie klienci mogą skomponować swoje posiłki według własnych preferencji. System ten sprzyja zwiększeniu obrotu lokalu, gdyż dzięki samoobsłudze zmniejsza się czas oczekiwania na zamówienie, a kelnerzy mogą skoncentrować się na bardziej złożonych zadaniach, takich jak rekomendacja dań czy obsługa zamówień specjalnych. Warto również zauważyć, że taki model obsługi pozwala na szybsze zarządzanie dużymi grupami gości, co jest kluczowe w przypadku imprez masowych lub wydarzeń okolicznościowych.

Pytanie 27

Jeżeli klient regularnie odbiera zamówione potrawy, za które zapłacił "z góry", to mamy do czynienia ze sprzedażą

A. abonamentową

B. ruchomą

C. sugerowaną

D. bezpośrednią

Odpowiedź 'abonamentowa' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do modelu sprzedaży, w którym klient regularnie otrzymuje zamówione potrawy na podstawie opłaconej z góry usługi. W tym przypadku, klient zobowiązuje się do zakupu produktów przez określony czas, co często wiąże się z ustaloną częstotliwością dostaw. Przykładem mogą być subskrypcyjne usługi dostarczania posiłków, gdzie klienci wybierają plany dostaw na tydzień lub miesiąc. Tego typu model sprzedaży jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, oferując zarówno wygodę klientom, jak i stabilność finansową dostawcom. Dzięki abonamentom, firmy mogą lepiej planować produkcję, zarządzać zapasami oraz minimalizować ryzyko związane z nieregularnymi zamówieniami. Warto również zauważyć, że abonamentowe modele sprzedaży coraz częściej wykorzystywane są nie tylko w gastronomii, ale również w wielu innych branżach, co potwierdza ich skuteczność.

Pytanie 28

Zbyt duże spożycie soli może prowadzić do

A. nadciśnienia tętniczego oraz osteoporozy

B. próchnicy i problemów z nerkami

C. nadciśnienia tętniczego i dysfunkcji nerek

D. próchnicy i osteoporozy

Słuchaj, spożycie zbyt dużej ilości soli kuchennej może być naprawdę niebezpieczne. To główne źródło sodu w diecie, a jego nadmiar wiąże się z nadciśnieniem i problemami z nerkami. Kiedy mamy za dużo sodu w organizmie, zatrzymujemy wodę, co sprawia, że krwi krąży więcej i ciśnienie rośnie. A to z kolei prowadzi do różnych chorób serca i udarów. Jeśli chodzi o nerki, to one muszą się zmagać z nadmiarem soli, co może je uszkodzić z czasem. Więc tak, ograniczenie soli do mniej niż 5 g dziennie, jak zaleca WHO, to świetny pomysł, żeby zmniejszyć ryzyko tych poważnych problemów. Dobrze jest też patrzeć na etykiety produktów, żeby wiedzieć, ile sodu się zjada, bo to naprawdę ważne dla zdrowia.

Pytanie 29

Najlepsza forma przyswajalnego żelaza dla ludzi znajduje się

A. w mrożonym szpinaku

B. w suszonych bananach

C. w cielęcej wątrobie

D. w kozim mleku

Odpowiedzi takie jak banany suszone, mleko kozie czy szpinak mrożony, mimo że są wartościowymi składnikami diety, nie stanowią efektywnego źródła żelaza w formie, która jest najlepiej przyswajalna przez organizm człowieka. Banany suszone zawierają niewielkie ilości żelaza, ale ich głównym atutem są inne składniki odżywcze, takie jak potas i błonnik. W kontekście przyswajalności żelaza, owoce i warzywa są bogate w żelazo niehemowe, które jest mniej efektywnie wchłaniane przez organizm w porównaniu do żelaza hemowego. Mleko kozie, chociaż stanowi dobre źródło białka i tłuszczy, nie jest znaczącym źródłem żelaza, a jego wysoka zawartość wapnia może wręcz hamować wchłanianie tego pierwiastka. Szpinak mrożony zawiera żelazo, ale także szczawiany, które mogą utrudniać jego biodostępność. W związku z tym, wiele osób mylnie postrzega te źródła jako wystarczające dla pokrycia zapotrzebowania na żelazo. Kluczowym błędem jest nieuznawanie różnicy między żelazem hemowym a niehemowym oraz niezdawanie sobie sprawy z roli, jaką różne składniki odżywcze odgrywają w ich wchłanianiu. Aby skutecznie zadbać o poziom żelaza w organizmie, niezbędne jest włączenie do diety produktów mięsnych, takich jak wątroba cielęca, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zdrowotnych.

Pytanie 30

Dozownik przedstawiony na rysunku należy zastosować do

A. napojów chłodzonych.

B. płatków śniadaniowych.

C. koktajli mlecznych.

D. orzeszków ziemnych.

Ten dozownik, co go widzisz na zdjęciu, to naprawdę świetny pomysł, jeśli chodzi o przechowywanie i serwowanie płatków śniadaniowych. Jego budowa sprawia, że bardzo łatwo z niego korzystać, a to jest mega ważne w gastronomii, zwłaszcza w hotelach czy restauracjach. Płatki są przecież sypkie i potrzebują odpowiedniego pojemnika, żeby zachować świeżość i chrupkość. Takie dozowniki często mają mechanizmy, które pozwalają na dokładne dozowanie – dzięki temu mniej marnujemy, a użytkownikom korzysta się po prostu lepiej. No i dobrze jest mieć przezroczyste pojemniki, bo wtedy widać, ile jeszcze produktów zostało, a do tego ładnie to wygląda w ofercie. Warto pamiętać, że takie rozwiązania są zgodne z zasadami przechowywania jedzenia, które mówią o unikaniu wilgoci i zanieczyszczeń. To wszystko przekłada się na dłuższy czas, w którym jedzenie jest zdatne do spożycia.

Pytanie 31

Oblicz wartość rabatu przy zakupie 8 zestawów obiadowych, gdy cena jednego zestawu na karcie menu wynosi 25,00 zł, a liczba zamówionych zestawów uprawnia do 10% zniżki?

A. 180,00 zł

B. 20,00 zł

C. 220,00 zł

D. 80,00 zł

Żeby obliczyć rabat, najpierw musimy spojrzeć na całkowitą kwotę zamówienia. Mamy ceny zestawów obiadowych po 25,00 zł za sztukę, a zamówiono ich 8, co daje 200,00 zł (25,00 zł razy 8). No i jak mamy zamówienie powyżej pewnej liczby, to rabat wynosi 10%. Więc mamy 10% z 200,00 zł, a to łatwe, bo 200,00 zł pomnożone przez 0,10 to 20,00 zł. Taki rabat jest całkiem często spotykany w gastronomii, żeby skusić klientów do kupowania więcej. Dobrze policzony rabat to ważna rzecz, bo klarowność oferty to podstawa, a to też pomaga budować relacje z klientami. Ta wiedza na pewno się przyda w zarządzaniu finansami, bo dobrze ustalone ceny i rabaty mogą poprawić rentowność. Pamiętaj, że poprawne obliczenia rabatów trzymają się też dobrych praktyk księgowych i handlowych.

Pytanie 32

Jaką czynność powinien wykonać kelner z prawej strony klienta?

A. Serwowanie zupy z wazy

B. Prezentowanie potraw na półmisku

C. Napełnianie filiżanki kawą

D. Układanie talerza na pieczywo

Ustawianie talerza do pieczywa z prawej strony gościa jest niewłaściwą praktyką, ponieważ zgodnie z etykietą serwowania, talerz z pieczywem powinien być umieszczany z lewej strony. Tego rodzaju zamieszanie może prowadzić do dezorientacji gościa, co jest szczególnie ważne w kontekście formalnych posiłków, gdzie każda czynność powinna być przemyślana i zgodna z ustalonymi standardami. Nalewanie zupy z wazy z prawej strony również nie jest zalecane; w tym przypadku, serwowanie zupy z lewej strony umożliwia kelnerowi łatwiejsze kontrolowanie przelewania oraz unika kontaktu z gościem, co jest kluczowe dla komfortu i ergonomii obsługi. Prezentowanie potrawy na półmisku powinno odbywać się w taki sposób, aby gość miał możliwość dostrzegania wszystkich dostępnych opcji, co jest lepiej osiągane poprzez serwowanie z lewej strony. Niezrozumienie tych podstawowych zasad serwowania może prowadzić do wielu błędów przy obsłudze klientów, co w końcu wpływa na ich doświadczenia kulinarne i postrzeganą jakość restauracji. Aby skutecznie pełnić rolę kelnera, warto zrozumieć te zasady oraz ich zastosowanie w praktyce, co pozwoli na stworzenie harmonijnego doświadczenia dla gości.

Pytanie 33

Kto wydaje atest zezwalający na stosowanie tworzywa sztucznego w kontakcie z żywnością?

A. Instytut Żywności i Żywienia

B. Państwowa Inspekcja Handlowa

C. Państwowy Zakład Higieny

D. Państwowa Inspekcja Sanitarna

Państwowy Zakład Higieny (PZH) jest instytucją, która zajmuje się m.in. badaniem wpływu różnych materiałów na zdrowie ludzi. W kontekście tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością, PZH dokonuje oceny bezpieczeństwa tych materiałów, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego. Proces ten obejmuje badania fizykochemiczne oraz mikrobiologiczne, które mają na celu wykrycie ewentualnych substancji szkodliwych mogących migrować z tworzywa do żywności. Przykładem może być ocena zawartości monomerów, dodatków czy zanieczyszczeń chemicznych. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami unijnymi, takie jak Rozporządzenie (WE) nr 1935/2004, materiały mające kontakt z żywnością muszą spełniać określone normy, co PZH monitoruje i certyfikuje. Efektem tych działań jest wydanie atestu, który jest kluczowym dokumentem dla producentów i dystrybutorów, zapewniającym, że ich produkty są bezpieczne w użyciu.

Pytanie 34

Wartość składnika odżywczego, która zaspokaja potrzeby 97,5% zdrowych, odpowiednio odżywionych ludzi, definiuje norma żywieniowa na poziomie

A. UL

B. RDA

C. AL

D. EAR

Poprawna odpowiedź to RDA, co oznacza Recommended Dietary Allowance, czyli zalecaną dzienną dawkę składnika odżywczego, która pokrywa zapotrzebowanie 97,5% zdrowych, prawidłowo odżywionych osób w danej populacji. RDA jest stosowane jako standard do planowania diety oraz oceny spożycia żywności, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego poziomu zdrowia. Na przykład, w przypadku białka, RDA dla dorosłych wynosi około 0,8 g na kg masy ciała. Ustalanie RDA opiera się na analizach badań klinicznych oraz epidemiologicznych, co czyni je wiarygodnym punktem odniesienia. Dobre praktyki w zakresie żywienia polegają na uwzględnieniu RDA w codziennym planowaniu posiłków, co pozwala na zrównoważoną dietę dostosowaną do indywidualnych potrzeb. RDA może być również pomocne w identyfikacji niedoborów składników odżywczych oraz w opracowywaniu strategii interwencyjnych, aby poprawić zdrowie publiczne.

Pytanie 35

Jaką metodę wykorzystano do analizy diety młodzieży w internacie, jeśli próbki posiłków zostały przebadane w laboratorium fizykochemicznym, w celu określenia ich wartości energetycznej oraz odżywczej?

A. Ocena punktowa

B. Metoda szacunkowa

C. Metoda ankietowa

D. Metoda analityczna

Analiza, która jest przeprowadzana, żeby sprawdzić, jak młodzież się odżywia w internacie, polega głównie na badaniu próbek jedzenia w laboratoriach. Dzięki analizie fizykochemicznej można zbadać, ile energii i jakie składniki odżywcze, jak białka, tłuszcze, węglowodany, witaminy czy minerały, są w posiłkach. To ważne, bo dzięki tym danym łatwiej ocenić, czy jedzenie dostarcza wystarczającej ilości kalorii i niezbędnych składników, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i rozwoju młodych ludzi. Warto zwrócić uwagę na różne standardy żywieniowe, które opracowały organizacje, jak WHO czy Instytut Żywności i Żywienia w Polsce. Te wytyczne pokazują, co powinno się znaleźć w diecie dzieci i młodzieży. Używanie metody analitycznej pozwala też na kontrolowanie jakości żywności oraz wprowadzanie ewentualnych zmian w menu, co może pomóc w poprawie zdrowia uczniów.

Pytanie 36

Do kategorii lokali gastronomicznych, które pełnią rolę uzupełniającą, należy

A. jadłodajnia

B. kawiarnia

C. smażalnia

D. lodziarnia

Kawiarnia, jako forma zakładu gastronomicznego typu uzupełniającego, skupia się przede wszystkim na serwowaniu napojów kawowych, herbat oraz lekkich przekąsek, co czyni ją miejscem idealnym dla klientów poszukujących relaksu w przyjemnej atmosferze. Kawiarnie często oferują również dodatki do napojów, takie jak ciasta, ciasteczka czy kanapki. Współczesne kawiarnie często integrują elementy kultury lokalnej oraz sztuki, organizując wystawy lub spotkania autorskie. Standardy w branży gastronomicznej podkreślają znaczenie wysokiej jakości obsługi oraz estetyki podawania produktów, co w przypadku kawiarni jest szczególnie istotne. Dobre praktyki obejmują staranność w doborze składników oraz dbałość o środowisko poprzez stosowanie biodegradowalnych opakowań. Kawiarnia jako miejsce spotkań społecznych odgrywa kluczową rolę w kreowaniu lokalnych społeczności, a także jako punkt sprzedaży dla lokalnych producentów. Z uwagi na różnorodność oferty, kawiarnie mogą przyciągać szeroki krąg klientów, co zwiększa ich rentowność oraz znaczenie na rynku gastronomicznym.

Pytanie 37

Jaką ilość wywaru trzeba przygotować, aby uzyskać 50 porcji zupy jarzynowej, biorąc pod uwagę, że na 10 porcji wymagana jest ilość 2,5 l wywaru?

A. 5,001

B. 12,51

C. 1,251

D. 25,01

Aby obliczyć ilość wywaru potrzebnego do przygotowania 50 porcji zupy jarzynowej, należy najpierw ustalić, ile wywaru potrzebujemy na jedną porcję. Wiedząc, że na 10 porcji wykorzystujemy 2,5 litra wywaru, możemy obliczyć, że na jedną porcję przypada 0,25 litra (2,5 l / 10 porcji = 0,25 l/porcję). Następnie, mnożąc tę wartość przez 50 porcji, otrzymujemy 12,5 litra (0,25 l/porcję * 50 porcji = 12,5 l). Taki sposób kalkulacji jest zgodny z praktykami gastronomicznymi, gdzie precyzyjne obliczenia składników są kluczowe dla zachowania spójności i jakości potraw. W praktyce, w kuchniach profesjonalnych, takie obliczenia pozwalają na efektywne planowanie i zarządzanie zapasami, co jest niezbędne w przypadku dużych zamówień. Dobre praktyki w gastronomii mówią o tym, że każdy przepis powinien mieć jasno określoną ilość składników na określoną liczbę porcji, co ułatwia skalowanie receptur w zależności od potrzeb. Zastosowanie tej metodologii sprawia, że gotowanie staje się nie tylko efektywniejsze, ale również bardziej przewidywalne i praktyczne.

Pytanie 38

Jaki jadłospis na obiad został przygotowany według zasad prawidłowego żywienia?

A. Rosół z kołdunami, pierogi z mięsem, surówka z selera, kompot truskawkowy

B. Rosół z makaronem, gulasz wołowy, kluski kładzione, buraki posypane, woda mineralna

C. Zupa krem z marchewki, naleśniki z dżemem brzoskwiniowym oraz bita śmietana, woda mineralna

D. Zupa krem z marchewki, potrawka z kurczaka, ryż sypki, sałata z jogurtem, kompot jabłkowy

Analizując pierwszą propozycję, zupa krem z marchwi, naleśniki z dżemem brzoskwiniowym i bitą śmietanką nie stanowi zbilansowanego posiłku. Choć zupa dostarcza wartości odżywczych, pozostałe składniki nie wnoszą odpowiedniej ilości białka oraz błonnika, a ich wysoka zawartość cukrów prostych może prowadzić do skoków poziomu glukozy we krwi. W drugim przypadku, rosół z makaronem, gulasz wołowy, kluski kładzione i buraki tworzą bardziej sycący posiłek, lecz ich połączenie może być ciężkostrawne, a nadmiar skrobi z klusek oraz makaronu nie sprzyja utrzymaniu prawidłowej sylwetki. Ostatnia propozycja z rosołem z kołdunami, pierogami z mięsem i surówką z selera również wskazuje na nadmiar węglowodanów, a jednocześnie brak odpowiednich proporcji warzyw, co prowadzi do ubogiej podaży błonnika. Niezrównoważone składniki odżywcze w tych posiłkach mogą sprzyjać nadwadze i problemom zdrowotnym, co stoi w sprzeczności z zasadami racjonalnego żywienia. Właściwe komponowanie posiłków powinno uwzględniać odpowiednie proporcje wszystkich grup żywnościowych, co jest kluczowe dla zdrowia i wydolności organizmu.

Pytanie 39

Aby przygotować 1 porcję sufletu jabłkowego, potrzeba 135 g upieczonych i przetartych jabłek. Ile jabłek będzie potrzebnych do zrobienia 80 porcji deseru, jeśli odpady wynoszą 10%?

A. 10,80 kg

B. 1,20 kg

C. 1,08 kg

D. 12,00 kg

Aby obliczyć ilość jabłek potrzebnych do przygotowania 80 porcji sufletu jabłkowego, zaczynamy od ustalenia, ile jabłek potrzeba na jedną porcję. Z danych wynika, że do sporządzenia 1 porcji sufletu używa się 135 g upieczonych, przetartych jabłek. Zatem, dla 80 porcji, potrzebujemy 80 * 135 g, co daje 10800 g jabłek. Należy jednak uwzględnić odpady, które wynoszą 10%. Oznacza to, że 90% jabłek (czyli 0,9) będzie wykorzystane w przepisie. Dlatego, aby uzyskać 10800 g gotowych jabłek, musimy obliczyć, ile jabłek musimy kupić, dzieląc przez 0,9: 10800 g / 0,9 = 12000 g. Przeliczając na kilogramy, uzyskujemy 12 kg. Tego rodzaju kalkulacje są powszechnie stosowane w gastronomii i przemyśle spożywczym, aby uwzględnić straty przy obróbce surowców. Znajomość tych zasad pozwala na dokładne planowanie zakupów oraz minimalizowanie marnotrawstwa. W ten sposób można efektywnie zarządzać zapasami oraz kosztami.

Pytanie 40

Jakiego rodzaju alkohol powinno się podać na zakończenie bankietu?

A. Aperitif

B. Diverse drinks

C. Digestif

D. Long drink

Aperitif to napój alkoholowy podawany przed posiłkiem, mający na celu pobudzenie apetytu. Choć jest istotnym elementem kultury kulinarnej, nie ma on zastosowania na zakończenie przyjęcia. Deklaracja aperitif jako odpowiedzi sugeruje nieporozumienie dotyczące roli napojów alkoholowych w różnych fazach posiłku. Diverse drinks to termin zbyt ogólny i nieprecyzyjny, który nie wskazuje na konkretny rodzaj napoju. Tego typu odpowiedzi mogą prowadzić do dezorientacji, ponieważ nie wskazują na żadną tradycję w gastronomii. Wreszcie, long drink to kategoria napojów alkoholowych, które są serwowane w dużych szklankach i najczęściej zawierają mieszankę alkoholu z napojami bezalkoholowymi, takimi jak soki czy napoje gazowane. Choć long drinki mogą być podawane w trakcie przyjęcia, nie mają one na celu wspomagania trawienia, a ich zastosowanie nie jest zgodne z praktykami kończenia posiłku. Właściwe rozumienie różnicy między tymi kategoriami napojów jest kluczowe dla prawidłowego doboru serwowanych produktów, co wpływa na całościowe doświadczenie kulinarne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej