Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 08:34
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 08:50

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie serwerowym Windows widoczny jest zakres adresów IPv4. Ikona umieszczona obok jego nazwy sugeruje, że

A. ten zakres jest nieaktywny

B. pula adresów w tym zakresie została wyczerpana całkowicie

C. pula adresów w tym zakresie jest prawie w pełni wyczerpana

D. ten zakres jest aktywny

Zakres adresów IP w systemie serwerowym Windows przy opisywanej ikonie jest nieaktywny co oznacza że serwer nie przydziela adresów IP z tej puli. Przekonanie że zakres jest aktywny wynika często z niewłaściwego zrozumienia ikon i interfejsów użytkownika. Jest to typowy błąd wynikający z założenia że wszystkie widoczne elementy w interfejsie są aktywne co nie zawsze jest zgodne z rzeczywistością. Zakładając że pula jest wyczerpana w 100% może wynikać z niedostatecznej analizy sytuacji. Taki stan byłby sygnalizowany innymi wskaźnikami a nie wyłącznie ikoną sugerującą nieaktywność. Użytkownicy mogą mylnie identyfikować problemy z dostępnością adresów zamiast sprawdzać stan aktywności zakresu i jego konfigurację. Myślenie że pula jest bliska wyczerpania również odzwierciedla niedostateczne rozumienie mechanizmów zarządzania DHCP. Właściwa interpretacja ikon i wskaźników pozwala na efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi i unikanie błędów które mogą skutkować przestojami w pracy sieci. Poprawna analiza wymaga zarówno teoretycznej wiedzy jak i praktycznego doświadczenia w administracji serwerami co jest kluczowe dla utrzymania sprawnie działającej infrastruktury IT. Zrozumienie kiedy i dlaczego zakresy są aktywne lub nieaktywne jest fundamentem skutecznego zarządzania DHCP i zapewnienia ciągłości działania sieci komputerowej.

Pytanie 2

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) funkcjonuje w trybie

A. sekwencyjnym

B. bezpołączeniowym

C. hybrydowym

D. połączeniowym

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) działa w trybie połączeniowym, co oznacza, że przed rozpoczęciem przesyłania danych następuje etap nawiązywania połączenia. Proces ten realizowany jest przy użyciu mechanizmu trójfazowego (ang. three-way handshake), który zapewnia, że obie strony są gotowe do komunikacji i mogą wymieniać dane. TCP gwarantuje, że dane będą przesyłane w poprawnej kolejności, co jest kluczowe dla aplikacji wymagających wysokiej niezawodności, takich jak transfer plików czy komunikatory internetowe. Przykładem zastosowania TCP są protokoły wyższej warstwy, takie jak HTTP, które są fundamentem działania stron internetowych. W praktyce, protokół TCP zapewnia również mechanizmy kontroli błędów oraz retransmisji danych, co czyni go odpowiednim wyborem w sytuacjach, gdzie niezawodność przesyłu jest kluczowa.

Pytanie 3

Jakie środowisko powinien wybrać administrator sieci, aby zainstalować serwer dla stron WWW w systemie Linux?

A. proftpd

B. vsftpd

C. MySQL

D. Apache

Apache to jeden z najpopularniejszych serwerów stron WWW, który jest szeroko stosowany w środowisku Linux. Jego wybór jako środowiska do instalacji serwera WWW wynika z jego wszechstronności, wydajności oraz obsługi wielu dodatkowych modułów, które znacznie rozszerzają jego funkcjonalność. Apache jest zgodny z wieloma standardami webowymi, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla różnorodnych aplikacji internetowych. Dzięki architekturze modułowej, administratorzy mogą łatwo dodawać funkcje, takie jak obsługa PHP, SSL, a także integrację z bazami danych. Przykładem zastosowania Apache jest hostowanie dynamicznych stron internetowych, takich jak blogi, sklepy internetowe, czy portale informacyjne. Ponadto, Apache jest znany z solidnej dokumentacji oraz aktywnej społeczności, co ułatwia rozwiązywanie problemów i wdrażanie najlepszych praktyk w zarządzaniu serwerami WWW. Warto również zwrócić uwagę na narzędzia do monitorowania i zarządzania, takie jak mod_status, które pozwala na śledzenie wydajności serwera w czasie rzeczywistym oraz optymalizację jego ustawień.

Pytanie 4

Na ilustracji pokazano złącze:

A. DVI

B. DisplayPort

C. SATA

D. HDMI

Złącze DisplayPort, ukazane na rysunku, to nowoczesny interfejs cyfrowy stosowany do przesyłu sygnałów wideo i audio. Jego konstrukcja umożliwia przesyłanie obrazu o wysokiej rozdzielczości oraz dźwięku wielokanałowego bez kompresji. Został zaprojektowany jako standard otwarty, co oznacza szeroką kompatybilność z różnymi urządzeniami. DisplayPort wyróżnia się charakterystycznym kształtem wtyku z asymetryczną blokadą, co zapobiega nieprawidłowemu podłączeniu. Jest szeroko stosowany w komputerach osobistych, monitorach i projektorach, stanowiąc alternatywę dla starszych interfejsów takich jak VGA czy DVI. DisplayPort obsługuje również technologię MST (Multi-Stream Transport), która umożliwia podłączenie wielu monitorów do jednego złącza. Standard ten wspiera funkcję Adaptive Sync, co jest szczególnie przydatne w grach, ponieważ redukuje efekt rozrywania obrazu. DisplayPort ma również zdolność przesyłania danych o dużej przepustowości, co czyni go idealnym wyborem dla profesjonalnych zastosowań graficznych i multimedialnych. Dzięki swojej elastyczności i wysokiej wydajności, DisplayPort jest preferowanym wyborem w zaawansowanych systemach audiowizualnych.

Pytanie 5

Protokół Datagramów Użytkownika (UDP) należy do kategorii

A. bezpołączeniowych warstwy transportowej modelu TCP/IP

B. połączeniowych warstwy transportowej modelu TCP/IP

C. bezpołączeniowych warstwy łącza danych modelu ISO/OSI

D. połączeniowych warstwy łącza danych ISO/OSI

User Datagram Protocol (UDP) jest protokołem bezpołączeniowym warstwy transportowej modelu TCP/IP, co oznacza, że nie ustanawia on trwałego połączenia przed rozpoczęciem komunikacji. UDP pozwala na wysyłanie danych w formie datagramów, co jest korzystne w przypadkach, gdzie szybkość transmisji jest kluczowa, a ewentualne zagubienie pakietów nie jest krytyczne. Przykłady zastosowania UDP obejmują streaming wideo, gry online i VoIP, gdzie opóźnienia są bardziej szkodliwe niż utrata pojedynczych datagramów. Protokół ten umożliwia również działanie w warunkach niskiej przepustowości oraz w sieciach o dużym obciążeniu, co czyni go idealnym dla aplikacji wymagających dużej responsywności. W praktyce, protokół UDP jest używany w wielu popularnych aplikacjach internetowych, takich jak DNS (Domain Name System), co podkreśla jego znaczenie w nowoczesnej komunikacji sieciowej. Ponadto, standardy RFC 768 definiują UDP, zapewniając jasne wytyczne dla jego implementacji i działania w sieciach komputerowych.

Pytanie 6

Nowe komponenty komputerowe, takie jak dyski twarde czy karty graficzne, są umieszczane w metalizowanych opakowaniach foliowych, których głównym celem jest zabezpieczenie

A. komponentów przed nagłymi zmianami temperatur w trakcie transportu

B. elementów elektronicznych przed promieniowaniem słonecznym

C. komponentów przed wilgocią

D. elementów elektronicznych przed ładunkami elektrostatycznymi

Pakowanie podzespołów komputerowych w metalizowane opakowania foliowe to naprawdę ważna sprawa. Te opakowania chronią elementy elektroniczne przed ładunkami elektrostatycznymi, które mogą powstawać, gdy coś się z nimi styka, i to może skończyć się tragicznie, bo może uszkodzić delikatne układy. Metalizowane opakowania działają jak ekran, który zmniejsza pole elektryczne w środku. W praktyce, normy takie jak IEC 61340-5-1 mówią, jak powinno to wyglądać, a firmy coraz częściej korzystają z takich opakowań, bo to zapewnia, że ich produkty są bezpieczniejsze. Na przykład w branży półprzewodnikowej, gdzie wszystko jest na wagę złota, metalizowane folie są używane do transportowania i przechowywania chipów, co znacznie zmniejsza ryzyko uszkodzenia. Więc widzisz, odpowiednia ochrona przed ESD to nie tylko nowinki technologiczne, ale też klucz do lepszego zarządzania logistyką i magazynowaniem. Warto o tym pamiętać, bo stosując dobre materiały, można naprawdę wydłużyć życie podzespołów.

Pytanie 7

Jakiego typu transmisję danych przesyłanych za pomocą interfejsu komputera osobistego pokazano na ilustracji?

A. Równoległy synchroniczny

B. Równoległy asynchroniczny

C. Szeregowy asynchroniczny

D. Szeregowy synchroniczny

Transmisja szeregowa asynchroniczna polega na przesyłaniu danych w postaci bitów jeden po drugim wzdłuż jednego kanału komunikacyjnego. Kluczowym elementem tej metody jest brak konieczności synchronizacji zegarowej pomiędzy nadawcą a odbiorcą. Każda jednostka danych rozpoczyna się bitem startu, co sygnalizuje początek transmisji, a kończy bitem stopu, co informuje o jej zakończeniu. Dzięki temu odbiorca wie, kiedy zaczyna się i kończy odbierana wiadomość, niezależnie od przesunięć zegarowych. Praktyczne zastosowanie to m.in. komunikacja portów szeregowych w komputerach PC, jak RS-232. W typowych zastosowaniach np. komunikacja z czujnikami lub modułami GPS, gdzie prosta i niezawodna transmisja jest kluczowa, asynchroniczność pozwala na większą elastyczność i łatwość implementacji. Znaczącą cechą szeregowej transmisji asynchronicznej jest jej zdolność do radzenia sobie z różnicami w prędkościach nadawania i odbierania danych bez utraty informacji co czyni ją popularnym wyborem w prostych systemach komunikacyjnych.

Pytanie 8

Poprzez użycie opisanego urządzenia możliwe jest wykonanie diagnostyki działania

A. interfejsu SATA

B. zasilacza ATX

C. pamięci RAM

D. modułu DAC karty graficznej

Choć pamięć RAM jest kluczowym elementem każdego komputera multimetr nie jest odpowiednim narzędziem do jej diagnostyki. Pamięć RAM wymaga specjalistycznego oprogramowania do testowania które sprawdza jej działanie wydajność oraz obecność ewentualnych błędów w danych. Interfejs SATA z kolei odnosi się do standardu połączeń dla dysków twardych i napędów optycznych co również nie jest obszarem w którym multimetr miałby zastosowanie. Dla diagnostyki SATA używa się narzędzi programowych które mogą testować prędkości transferu oraz integralność danych. Moduł DAC karty graficznej odpowiedzialny jest za konwersję sygnałów cyfrowych na analogowe co jest istotne w kontekście wyjść wideo. Jednakże sprawdzanie poprawności jego działania wymaga analizy sygnałów wideo a nie parametrów elektrycznych co czyni multimetr nieodpowiednim narzędziem. Typowe błędy myślowe w tym kontekście mogą wynikać z błędnego przypisania funkcji narzędzi do procesów które wymagają zupełnie innego podejścia diagnostycznego. Multimetr jest niezastąpiony w pomiarach elektrycznych a nie w testach funkcjonalnych złożonych komponentów komputerowych.

Pytanie 9

Jakie polecenie w systemie Windows służy do analizowania ścieżki, jaką pokonują pakiety w sieci?

A. netstat

B. route

C. ipconfig

D. tracert

Odpowiedź 'tracert' jest poprawna, ponieważ jest to polecenie systemu Windows służące do śledzenia trasy pakietów danych w sieci IP. Działa ono na zasadzie wysyłania pakietów ICMP Echo Request do docelowego adresu IP, a następnie monitorowania odpowiedzi od każdego z pośrednich routerów. Dzięki temu użytkownicy mogą zobaczyć, przez które węzły (routery) przechodzą ich dane, co jest niezwykle przydatne w diagnostyce problemów z połączeniem. Przykładowo, jeżeli użytkownik doświadcza opóźnień w sieci, polecenie 'tracert' może pomóc zidentyfikować, na którym etapie trasy występują spowolnienia. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania sieciami, gdzie analiza trasy przesyłania danych pozwala na szybkie lokalizowanie i rozwiązywanie problemów. Dodatkowo, narzędzie 'tracert' wykorzystuje protokół ICMP, który jest standardem w komunikacji sieciowej, co sprawia, że jest to kluczowe narzędzie w arsenale każdego administratora sieci.

Pytanie 10

Nie można uruchomić systemu Windows z powodu błędu oprogramowania. Jak można przeprowadzić diagnozę i usunąć ten błąd w jak najmniej inwazyjny sposób?

A. przeprowadzenie wymiany podzespołów

B. uruchomienie komputera w trybie awaryjnym

C. wykonanie reinstalacji systemu Windows

D. przeprowadzenie diagnostyki podzespołów

Uruchomienie komputera w trybie awaryjnym jest kluczowym krokiem w diagnozowaniu problemów z systemem operacyjnym, zwłaszcza gdy podejrzewamy usterki programowe. Tryb awaryjny ładował minimalny zestaw sterowników i usług, co pozwala na uruchomienie systemu w ograniczonym środowisku. To istotne, ponieważ umożliwia wyizolowanie problemu, eliminując potencjalne zakłócenia spowodowane przez oprogramowanie lub sterowniki, które działają w normalnym trybie. Przykładem zastosowania trybu awaryjnego może być sytuacja, w której zainstalowana aplikacja lub aktualizacja powoduje niestabilność systemu – uruchomienie komputera w tym trybie pozwala na dezinstalację problematycznego oprogramowania. Dobrą praktyką jest również korzystanie z narzędzi diagnostycznych dostępnych w trybie awaryjnym, takich jak przywracanie systemu czy skanowanie antywirusowe. W kontekście standardów branżowych, korzystanie z trybu awaryjnego jako pierwszego kroku w diagnostyce problemów z systemem jest rekomendowane przez producentów systemów operacyjnych, gdyż pozwala na szybsze i mniej inwazyjne odnalezienie przyczyny problemu.

Pytanie 11

Zainstalowanie w komputerze przedstawionej karty pozwoli na

A. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego

B. zwiększenie wydajności magistrali komunikacyjnej komputera

C. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, takiego jak skaner lub ploter

D. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN z użyciem interfejsu BNC

Karta przedstawiona na obrazku to karta telewizyjna, która umożliwia rejestrację przetwarzanie oraz odtwarzanie sygnału telewizyjnego. Takie karty są używane do odbierania sygnału telewizyjnego na komputerze pozwalając na oglądanie telewizji bez potrzeby posiadania oddzielnego odbiornika. Karta tego typu zazwyczaj obsługuje różne standardy sygnału telewizyjnego takie jak NTSC PAL i SECAM co czyni ją uniwersalnym narzędziem do odbioru telewizji z różnych regionów świata. Ponadto karty te mogą mieć wbudowane funkcje nagrywania co pozwala na zapisywanie programów telewizyjnych na dysku twardym do późniejszego odtwarzania. Dzięki temu użytkownik może łatwo zarządzać nagranymi materiałami korzystając z oprogramowania do edycji i archiwizacji. Karty telewizyjne często współpracują z aplikacjami które umożliwiają zaawansowane funkcje takie jak zmiana kanałów planowanie nagrań czy dodawanie efektów specjalnych podczas odtwarzania. Montaż takiej karty w komputerze zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na bardziej wszechstronne wykorzystanie urządzenia w kontekście multimediów.

Pytanie 12

Na ilustracji zaprezentowano strukturę topologiczną

A. pełnej siatki

B. pierścienia

C. magistrali

D. rozszerzonej gwiazdy

Topologia magistrali charakteryzuje się jednym wspólnym medium transmisyjnym, do którego podłączone są wszystkie urządzenia sieciowe. To podejście jest w praktyce ograniczane z uwagi na problemy z kolizjami danych oraz trudnościami w zarządzaniu większymi sieciami. Względnie niska odporność na awarie sprawia, że uszkodzenie jednego segmentu może znacząco wpłynąć na funkcjonalność całej sieci. Topologia pierścienia polega na połączeniu urządzeń w zamkniętą pętlę, gdzie dane przesyłane są w jednym kierunku. Choć poprawia to pewne aspekty niezawodności, awaria jednego węzła może przerwać komunikację w całym pierścieniu, co wymaga zastosowania protokołów jak Token Ring do zapewnienia integralności danych. Pełna siatka natomiast, chociaż oferuje najwyższy poziom redundancji i odporności na awarie, jest kosztowna i trudna w implementacji oraz zarządzaniu, przez co rzadko spotykana w typowych zastosowaniach komercyjnych. Rozszerzona gwiazda łączy najlepsze cechy tych topologii, oferując praktyczne rozwiązania dla współczesnych sieci poprzez możliwość łatwej rozbudowy oraz efektywności w zarządzaniu, co czyni ją preferowanym wyborem w środowiskach wymagających dużej niezawodności oraz skalowalności.

Pytanie 13

Jak nazywa się licencja oprogramowania pozwalająca na bezpłatne dystrybucję aplikacji?

A. freware

B. MOLP

C. shareware

D. OEM

Odpowiedź 'freware' jest poprawna, ponieważ odnosi się do kategorii oprogramowania, które jest udostępniane użytkownikom za darmo, co pozwala na jego swobodne rozpowszechnianie. W praktyce, użytkownicy mogą pobierać, instalować i używać tego oprogramowania bez konieczności ponoszenia żadnych kosztów. Przykłady oprogramowania freeware obejmują popularne narzędzia, takie jak GIMP, które jest darmową alternatywą dla Photoshopa, czy VLC Media Player, który pozwala na odtwarzanie różnorodnych formatów multimedialnych. Ważne jest, aby pamiętać, że freeware różni się od oprogramowania open source, które nie tylko jest darmowe, ale także umożliwia użytkownikom dostęp do kodu źródłowego i jego modyfikację. Standardy branżowe podkreślają znaczenie transparentności oraz dostępności oprogramowania, co jest zgodne z ideą freeware, która promuje innowacyjność i współpracę w społeczności technologicznej.

Pytanie 14

Główny protokół stosowany do ustalania ścieżki i przesyłania nią pakietów danych w sieci komputerowej to

A. RIP

B. SSL

C. POP3

D. PPP

RIP, czyli Routing Information Protocol, to jeden z najstarszych protokołów do routingu. Został zaprojektowany, żeby ustalać trasy i przesyłać dane w sieciach komputerowych. Działa tak, że rozsyła info o dostępnych trasach do wszystkich routerów w lokalnej sieci. Dzięki temu routery mogą wymieniać się informacjami o trasach i dostosowywać do zmian w sieci. Używa się tu algorytmu Bellmana-Forda, a metryka bazuje na liczbie przeskoków. Krótko mówiąc, najkrótsza trasa to ta, gdzie jest najmniej routerów. RIP sprawdza się w małych i średnich sieciach IP, bo jest prosty i łatwy w obsłudze. Kiedy już sieci stają się bardziej skomplikowane, to administratory mogą patrzeć na inne protokoły, jak OSPF czy EIGRP, które mają bardziej zaawansowane opcje. Ale RIP jest ważny, bo wprowadza nas w podstawowe pojęcia, których potrzeba, żeby zrozumieć bardziej złożone protokoły routingu.

Pytanie 15

Jakim protokołem łączności, który gwarantuje pewne dostarczenie informacji, jest protokół

A. TCP

B. UDP

C. ARP

D. IPX

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest kluczowym protokołem w modelu OSI, który zapewnia niezawodne dostarczenie danych w sieciach komputerowych. Jego główną cechą jest to, że stosuje mechanizmy kontroli błędów oraz potwierdzania odbioru danych. TCP dzieli dane na pakiety, które są numerowane, co umożliwia ich prawidłowe odtworzenie w odpowiedniej kolejności na odbiorcy. W przypadku, gdy pakiety nie dotrą lub dotrą uszkodzone, protokół TCP podejmuje działania naprawcze, takie jak retransmisja brakujących pakietów. Przykładem zastosowania TCP jest przesyłanie stron internetowych, podczas gdy protokoły takie jak HTTP czy HTTPS, które działają na bazie TCP, zapewniają, że dane są dostarczane poprawnie i w odpowiedniej kolejności. Standardy branżowe, takie jak RFC 793, definiują funkcjonalność i działanie TCP, co sprawia, że jest on uznawany za jeden z najważniejszych protokołów w komunikacji internetowej, szczególnie tam, gdzie niezawodność przesyłania informacji jest kluczowa.

Pytanie 16

Do weryfikacji integralności systemu plików w środowisku Linux trzeba zastosować polecenie

A. fsck

B. man

C. mkfs

D. fstab

Polecenie 'fsck' (File System Consistency Check) jest kluczowym narzędziem w systemie Linux, używanym do sprawdzania i naprawy błędów w systemie plików. W kontekście zarządzania danymi, utrzymanie integralności systemu plików jest niezwykle istotne, ponieważ może zapobiec utracie danych oraz zapewnić stabilność systemu operacyjnego. Przykładowe zastosowanie polecenia 'fsck' polega na uruchomieniu go na zamontowanej partycji, co pozwala na identyfikację i, jeśli to konieczne, automatyczne naprawienie błędów. Użytkownik może również skorzystać z opcji '-y', aby automatycznie akceptować wszystkie sugerowane poprawki. Warto podkreślić, że przed użyciem 'fsck' zalecane jest odmontowanie systemu plików, aby uniknąć dodatkowych problemów. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie systemu plików, zwłaszcza po nieprawidłowym wyłączeniu systemu lub awarii sprzętu, co może prowadzić do uszkodzenia danych. W kontekście standardów branżowych, 'fsck' jest zgodne z podstawowymi zasadami zarządzania systemem plików i utrzymania wysokiej dostępności danych.

Pytanie 17

Połączenia typu point-to-point, realizowane za pośrednictwem publicznej infrastruktury telekomunikacyjnej, oznacza się skrótem

A. VPN

B. WLAN

C. PAN

D. VLAN

VLAN, WLAN oraz PAN to terminy, które odnoszą się do różnych typów sieci, jednak żaden z nich nie opisuje technologii, która umożliwia bezpieczne połączenia przez publiczną infrastrukturę telekomunikacyjną. VLAN (Virtual Local Area Network) to metoda segmentacji sieci lokalnej, która pozwala na tworzenie wielu logicznych sieci w ramach jednego fizycznego medium. VLAN-y są często używane w dużych organizacjach do zwiększenia wydajności i bezpieczeństwa, umożliwiając separację ruchu sieciowego. WLAN (Wireless Local Area Network) odnosi się do sieci lokalnych opartych na technologii bezprzewodowej, co umożliwia urządzeniom mobilnym łączenie się z internetem bez użycia kabli. Z kolei PAN (Personal Area Network) to sieć o bardzo małym zasięgu, używana do komunikacji między urządzeniami osobistymi, takimi jak telefony czy laptopy, zazwyczaj za pośrednictwem technologii Bluetooth. Skupiając się na tych terminach, można zauważyć, że koncentrują się one na różnych aspektach lokalej komunikacji, zamiast na tworzeniu bezpiecznych połączeń przez publiczną infrastrukturę. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby unikać pomyłek w kontekście zastosowań technologii sieciowych oraz ich bezpieczeństwa.

Pytanie 18

Jakie znaczenie ma zaprezentowany symbol graficzny?

A. filtr dolnoprzepustowy

B. przetwornik cyfrowo-analogowy

C. przetwornik analogowo-cyfrowy

D. generator dźwięku

Filtr dolnoprzepustowy to urządzenie, które przepuszcza sygnały o częstotliwości niższej od ustalonej wartości granicznej, jednocześnie tłumiąc sygnały o wyższych częstotliwościach. Jest szeroko stosowany w systemach telekomunikacyjnych do eliminacji szumów i zakłóceń o wysokich częstotliwościach. Jednak w przeciwieństwie do przetwornika analogowo-cyfrowego nie zajmuje się konwersją sygnałów analogowych na cyfrowe, co jest kluczowym zadaniem urządzeń oznaczanych symbolem A/D. Z kolei przetwornik cyfrowo-analogowy działa odwrotnie do przetwornika A/D, przekształcając dane cyfrowe na sygnały analogowe. Jest on używany w urządzeniach takich jak odtwarzacze muzyki, gdzie cyfrowe pliki audio muszą być przekształcone w sygnały analogowe dla głośników. Generator dźwięku wytwarza sygnały dźwiękowe i jest często stosowany w instrumentach muzycznych oraz systemach powiadomień. Nie jest związany z przetwarzaniem sygnałów analogowych na cyfrowe, co jest podstawową funkcją przetwornika A/D. Błędne zrozumienie funkcji tych urządzeń często wynika z powierzchownego podejścia do ich roli w systemach elektronicznych oraz braku znajomości procesów konwersji sygnałów. Analiza funkcji i zastosowań każdego z tych elementów jest kluczowa dla ich poprawnego zrozumienia i efektywnego wykorzystania w projektach elektronicznych.

Pytanie 19

Jaki protokół służy komputerom do informowania rutera o przynależności do konkretnej grupy multicastowej?

A. OSPF

B. UDP

C. RIP

D. IGMP

IGMP, czyli Internet Group Management Protocol, jest protokołem używanym przez hosty do raportowania swoich członkostw w grupach rozgłoszeniowych do routerów multicastowych. Jego rola jest kluczowa w efektywnym zarządzaniu ruchem multicastowym w sieciach IP. Przykładowo, w przypadku transmisji wideo na żywo do dużej liczby użytkowników, IGMP umożliwia hostom informowanie routerów, które grupy multicastowe są interesujące dla nich, co pozwala na optymalizację wykorzystania pasma. W praktyce, IGMP jest często stosowany w środowiskach IPTV oraz w aplikacjach wymagających efektywnego przesyłania danych do wielu odbiorców jednocześnie. IGMP działa na poziomie warstwy sieciowej modelu OSI, co oznacza, że stanowi integralną część infrastruktury sieciowej. Poprawna obsługa IGMP w routerach jest zgodna z normami IETF, co zapewnia interoperacyjność między różnymi producentami sprzętu sieciowego.

Pytanie 20

Usługa odpowiedzialna za konwersję nazw domen na adresy sieciowe to

A. DHCP

B. DNS

C. SNMP

D. SMTP

Odpowiedź, że DNS (System Nazw Domenowych) jest poprawna. To dzięki tej usłudze możemy zamieniać nazwy domen na adresy IP, co jest kluczowe do komunikacji w Internecie. DNS działa jak rozproszony system baz danych, który gromadzi informacje o nazwach domen i odpowiada na pytania, jakie adresy IP są im przypisane. Przykładowo, kiedy wpisujesz w przeglądarkę adres, taki jak www.example.com, komputer wysyła pytanie do serwera DNS i ten odsyła odpowiedni adres IP, co pozwala na połączenie z serwerem. W zarządzaniu DNS warto pamiętać o dobrych praktykach, jak używanie rekordów CNAME do aliasowania nazw czy rekordów MX do obsługi poczty. O bezpieczeństwo także powinno się zadbać, używając DNSSEC, które chroni przed atakami. Warto też wiedzieć, że rozwój Internetu i wprowadzenie IPv6 wymusiło pewne zmiany w DNS, co pozwoliło lepiej radzić sobie z coraz większą liczbą urządzeń w sieci.

Pytanie 21

Użytkownik systemu Linux, który pragnie usunąć konto innej osoby wraz z jej katalogiem domowym, powinien użyć polecenia

A. userdel nazwa_użytkownika

B. sudo userdel -r nazwa_użytkownika

C. userdel -d nazwa_użytkownika

D. sudo userdel nazwa_użytkownika

Użycie polecenia 'userdel nazwa_użytkownika' bez jakiejkolwiek opcji prowadzi do usunięcia konta użytkownika, ale nie usunie to jego katalogu domowego ani plików. Może to prowadzić do nieporozumień, szczególnie w sytuacjach, gdy użytkownik miał zgromadzone dane istotne dla organizacji. W praktyce, administratorzy powinni być świadomi, że pozostawienie katalogu domowego po usunięciu konta użytkownika może powodować, że dane te pozostaną narażone na nieautoryzowany dostęp, jeśli nie zostaną odpowiednio usunięte. Dodatkowo, opcja 'userdel -d nazwa_użytkownika' jest nieprawidłowa, ponieważ nie istnieje taka opcja w standardowym poleceniu 'userdel' w systemach Linux. Takie podejście wskazuje na brak zrozumienia składni poleceń systemowych, co może prowadzić do błędów w administracji. W przypadku komendy 'sudo userdel nazwa_użytkownika', chociaż polecenie jest częściowo poprawne, brakuje w nim opcji '-r', przez co również nie usunie katalogu domowego użytkownika, co znów prowadzi do potencjalnych problemów z bezpieczeństwem i zarządzaniem danymi. Ignorowanie tych szczegółów może prowadzić do sytuacji, w których niepotrzebne dane pozostają w systemie, co z perspektywy zarządzania administracyjnego jest nieefektywne. Dlatego ważne jest, aby rozumieć nie tylko polecenia, ale także ich konsekwencje w kontekście bezpieczeństwa i zarządzania systemem.

Pytanie 22

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) funkcjonuje w trybie

A. bezpołączeniowym

B. sekwencyjnym

C. połączeniowym

D. hybrydowym

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) działa w trybie połączeniowym, co oznacza, że przed przesłaniem danych nawiązywane jest połączenie między nadawcą a odbiorcą. Ten proces nazywa się handshaking, który zapewnia, że obie strony są gotowe do komunikacji. TCP gwarantuje dostarczenie pakietów danych, zapewniając ich kolejność i integralność. Dzięki mechanizmowi kontroli błędów oraz retransmisji utraconych pakietów, TCP jest idealnym protokołem dla aplikacji wymagających niezawodności, takich jak przeglądanie stron internetowych czy przesyłanie e-maili. Standardy takie jak RFC 793 definiują działanie protokołu TCP, co czyni go fundamentem komunikacji w Internecie. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą być pewni, że dane dotrą w całości i w odpowiedniej kolejności, co jest kluczowe w przypadku transakcji finansowych czy przesyłania ważnych informacji. W przeciwieństwie do protokołu UDP, który działa w trybie bezpołączeniowym, TCP zapewnia bardziej stabilne i przewidywalne połączenie.

Pytanie 23

W systemie Linux przypisano uprawnienia do katalogu w formie ciągu znaków rwx--x--x. Jaką wartość liczbową te uprawnienia reprezentują?

A. 621

B. 543

C. 777

D. 711

Odpowiedź 711 jest poprawna, ponieważ prawa dostępu do folderu w systemie Linux są reprezentowane przez trzy grupy trzech znaków: rwx, --x oraz --x. Każda z grup oznacza prawa dla właściciela, grupy oraz innych użytkowników. Wartości numeryczne przypisane do tych praw są następujące: 'r' (read - odczyt) ma wartość 4, 'w' (write - zapis) ma wartość 2, a 'x' (execute - wykonanie) ma wartość 1. Zatem, dla właściciela, który ma pełne prawa (rwx), obliczamy 4+2+1, co daje 7. Dla grupy oraz innych użytkowników, którzy mają tylko prawo do wykonania (x), obliczamy 0+0+1, co daje 1. Łącząc te wartości, mamy 711. Ustalanie praw dostępu jest kluczowym elementem bezpieczeństwa w systemach Unix/Linux i jest zgodne z zasadami zarządzania dostępem. Przykładowo, jeśli folder zawiera skrypty, umożliwiając wykonanie ich tylko przez właściciela, zminimalizujemy ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 24

W systemie SI jednostką do mierzenia napięcia jest

A. wolt

B. wat

C. amper

D. herc

Wolt (V) jest jednostką miary napięcia w układzie SI, która mierzy różnicę potencjałów elektrycznych między dwoma punktami. Został zdefiniowany na podstawie pracy wykonywanej przez jednostkę ładunku elektrycznego, gdy przechodzi przez element obwodu. Na przykład, gdy napięcie wynosi 5 woltów, oznacza to, że pomiędzy dwoma punktami jest ustalona różnica potencjału, która pozwala na przepływ prądu. W praktyce, wolt jest kluczowym parametrem w elektrotechnice i elektronice, wpływając na projektowanie urządzeń elektrycznych, takich jak zasilacze, akumulatory, a także w systemach telekomunikacyjnych. Dobrą praktyką jest mierzenie napięcia w obwodach za pomocą multimetru, co pozwala na monitorowanie i diagnostykę układów elektronicznych. Przykłady zastosowania napięcia to różne urządzenia domowe, takie jak żarówki, które działają na napięciu 230 V, czy systemy fotowoltaiczne, w których napięcie generowane przez ogniwa słoneczne ma kluczowe znaczenie dla efektywności zbierania energii.

Pytanie 25

Który standard sieci lokalnej określa dostęp do medium w oparciu o token (żeton)?

A. IEEE 802.3

B. IEEE 802.5

C. IEEE 802.2

D. IEEE 802.1

Standard IEEE 802.5 definiuje metodę dostępu do medium, która opiera się na koncepcji token ring, czyli ringi z żetonem. W tej architekturze, urządzenia w sieci są połączone w formie okręgu, a dostęp do medium jest kontrolowany przez specjalny token, który krąży w sieci. Tylko urządzenie, które posiada token, może przesyłać dane, co znacząco zmniejsza ryzyko kolizji, które jest powszechne w sieciach opartych na metodzie CSMA/CD, jak w przypadku standardu IEEE 802.3 (Ethernet). Przykładem zastosowania IEEE 802.5 są lokalne sieci, w których wymagana jest większa kontrola nad transmisją danych, co sprawia, że są szczególnie korzystne w środowiskach o wysokiej dostępności, takich jak banki czy instytucje finansowe. Dodatkowo, metoda token ring pozwala na łatwiejszą diagnostykę i zarządzanie ruchem w sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu systemów rozproszonych. Warto również zauważyć, że chociaż Ethernet zyskał na popularności, standard IEEE 802.5 wciąż ma swoje zastosowanie w niektórych niszowych aplikacjach.

Pytanie 26

W systemie Linux dane dotyczące okresu ważności hasła są przechowywane w pliku

A. passwd

B. bash

C. grub

D. shadow

Odpowiedź 'shadow' jest poprawna, ponieważ w systemie Linux informacje o okresie ważności hasła przechowywane są w pliku /etc/shadow. Plik ten zawiera dane dotyczące użytkowników, w tym ich hasła w postaci zaszyfrowanej oraz różne atrybuty związane z bezpieczeństwem, jak data ostatniej zmiany hasła, minimalny i maksymalny czas ważności, a także czas ostrzeżenia przed wygaśnięciem hasła. Dzięki odpowiedniej konfiguracji systemu, administratorzy mogą dostosować politykę haseł, co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa systemu. Przykładowo, administrator może ustawić minimalny czas, przez jaki użytkownik musi korzystać z aktualnego hasła, co zapobiega częstym zmianom i słabszym hasłom. Zgodnie z zasadami najlepszych praktyk w zakresie bezpieczeństwa, regularne aktualizowanie haseł oraz stosowanie złożonych haseł jest niezbędne do ochrony systemu przed nieautoryzowanym dostępem. W praktyce, wykorzystanie pliku shadow w połączeniu z narzędziami takimi jak chage pozwala na efektywne zarządzanie polityką haseł.

Pytanie 27

W ramce przedstawiono treść jednego z plików w systemie operacyjnym MS Windows. Jest to plik

[boot loader]
Time out=30
Default=Multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)WINDOWS
[operating system]
Multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)WINDOWS="Microsoft Windows XP Home Edition"/
fastdetect/NoExecute=OptOut

A. dziennika, zawierający dane o zainstalowanych urządzeniach

B. wykonywalny, otwierający edytor rejestru systemowego

C. wsadowy, przeznaczony do uruchamiania instalatora

D. tekstowy, zawierający wykaz zainstalowanych systemów operacyjnych

Plik przedstawiony w ramce to plik "boot.ini" używany w starszych wersjach systemu operacyjnego Windows takich jak Windows XP i Windows 2000. Ten plik jest tekstowy, co oznacza, że można go edytować za pomocą standardowego edytora tekstu jak Notatnik. Plik ten zawiera listę zainstalowanych systemów operacyjnych, umożliwiając użytkownikowi wybór, który system ma zostać uruchomiony przy starcie komputera. Jest to kluczowy element w procesie startowym systemu, ponieważ definiuje ścieżki do plików systemowych potrzebnych do uruchomienia konkretnych wersji Windows. Dobrą praktyką jest, aby przed dokonaniem jakichkolwiek zmian w pliku "boot.ini", wykonać jego kopię zapasową, co pozwala na odzyskanie go w przypadku błędnej edycji. Zawartość takiego pliku może zawierać ważne informacje konfiguracyjne, jak timeout, czyli czas oczekiwania na wybór systemu, oraz domyślną ścieżkę do uruchamiania systemu. W kontekście bezpieczeństwa i stabilności systemu, prawidłowe zarządzanie plikami startowymi jest ważnym aspektem administracji IT i stanowi część profesjonalnych standardów zarządzania systemami operacyjnymi.

Pytanie 28

Zjawiskiem typowym, które może świadczyć o nadchodzącej awarii twardego dysku, jest wystąpienie

A. komunikatu Diskette drive A error

B. trzech krótkich sygnałów dźwiękowych

C. błędów przy zapisie i odczycie danych z dysku

D. komunikatu CMOS checksum error

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienia dotyczące typowych symptomów awarii dysku twardego. Na przykład, komunikat 'Diskette drive A error' zazwyczaj odnosi się do problemów z dyskietką lub stacją dysków, a nie z dyskiem twardym. Dysk twardy i stacja dyskietek to dwa różne urządzenia, a ich problemy są różnie klasyfikowane. Ponadto, komunikat 'CMOS checksum error' odnosi się do problemów z pamięcią BIOS, co może sugerować, że bateria na płycie głównej jest wyczerpana lub że nastąpiła utrata konfiguracji systemu. Nie ma to bezpośredniego związku z awarią dysku twardego. Trzy krótkie sygnały dźwiękowe mogą oznaczać różne błędy sprzętowe, ale nie są specyficzne dla stanu dysku twardego. W rzeczywistości, te sygnały dźwiękowe mogą wskazywać na problemy z pamięcią RAM lub innymi komponentami systemu. Użytkownicy mogą mylnie interpretować te objawy jako związane z dyskiem twardym, co prowadzi do nieefektywnego diagnozowania problemów. Dobrą praktyką jest zawsze wykorzystanie odpowiednich narzędzi diagnostycznych do identyfikacji źródła problemu, zamiast polegać na nieprecyzyjnych komunikatach czy sygnałach dźwiękowych.

Pytanie 29

W systemie Linux narzędzie fsck umożliwia

A. obserwowanie kondycji procesora

B. likwidację błędnych wpisów w rejestrze systemowym

C. znalezienie i naprawienie uszkodzonych sektorów na dysku twardym

D. sprawdzanie wydajności karty sieciowej

Program fsck (File System Consistency Check) jest narzędziem w systemie Linux, które służy do sprawdzania i naprawy błędów w systemach plików. Jego głównym zadaniem jest lokalizowanie uszkodzonych sektorów na dysku twardym oraz naprawa struktury systemu plików, co jest kluczowe dla zapewnienia integralności danych. W praktyce, fsck jest często używany podczas uruchamiania systemu, aby automatycznie wykrywać i korygować problemy, które mogły wystąpić z powodu niepoprawnego wyłączenia, uszkodzenia sprzętu czy błędów oprogramowania. Narzędzie to obsługuje wiele typów systemów plików, w tym ext4, xfs oraz btrfs, i stanowi standard w administracji systemów Linux. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której użytkownik zauważa problemy z dostępem do plików po awarii zasilania. Wówczas uruchomienie fsck na odpowiednim systemie plików pozwala na identyfikację i naprawę problemów, co przyczynia się do minimalizacji ryzyka utraty danych oraz poprawy wydajności systemu.

Pytanie 30

Który z adresów IPv4 jest odpowiedni do ustawienia interfejsu serwera DNS zarejestrowanego w lokalnych domenach?

A. 192.168.15.165

B. 111.16.10.1

C. 172.16.7.126

D. 240.100.255.254

Adresy IPv4, takie jak 192.168.15.165, 240.100.255.254 oraz 172.16.7.126, nie nadają się do konfiguracji publicznego serwera DNS, co wynika z ich specyficznych właściwości. Adres 192.168.15.165 jest adresem prywatnym, co oznacza, że jest przeznaczony do użytku w zamkniętych sieciach, takich jak sieci lokalne w domach czy biurach. Nie jest on routowalny w Internecie, dlatego serwery DNS skonfigurowane z takim adresem nie będą mogły odbierać zapytań spoza lokalnej sieci. Adres 172.16.7.126 również należy do zakresu adresów prywatnych, co ogranicza jego użycie tylko do lokalnych aplikacji. Z kolei adres 240.100.255.254, chociaż jest w zakresie adresów publicznych, jest częścią zarezerwowanej przestrzeni adresowej i nie jest dostępny do użycia w Internecie. W praktyce, aby serwer DNS mógł skutecznie odpowiadać na zapytania z sieci globalnej, musi być skonfigurowany z poprawnym, publicznie routowalnym adresem IP. Często pojawiające się nieporozumienia dotyczące wyboru adresów IP do serwerów DNS wynikają z braku zrozumienia różnicy między adresami publicznymi a prywatnymi oraz z mylnego założenia, że każdy adres publiczny może być użyty. Warto pamiętać, że konfiguracja serwera DNS wymaga również uwzględnienia dobrych praktyk w zakresie zabezpieczeń oraz zarządzania ruchem sieciowym, co dodatkowo podkreśla znaczenie wyboru odpowiedniego adresu IP.

Pytanie 31

Jakim akronimem oznacza się przenikanie bliskie skrętki teleinformatycznej?

A. FEXT

B. ANEXT

C. AFEXT

D. NEXT

NEXT, czyli Near-End Crosstalk, to termin używany w kontekście skrętek teleinformatycznych, który odnosi się do zjawiska zakłóceń sygnału w kablu, gdy sygnał z jednego toru przesyłowego przenika do innego toru, który znajduje się blisko źródła sygnału. Jest to istotny problem w systemach telekomunikacyjnych, szczególnie w sieciach lokalnych (LAN), gdzie skrętki są powszechnie stosowane. Zrozumienie NEXT jest kluczowe dla projektowania i wdrażania efektywnych i niezawodnych sieci, ponieważ jego poziom wpływa na jakość i stabilność przesyłanych danych. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest dobór odpowiednich skrętek do instalacji w biurze, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość i minimalizacja interakcji między torami. Standardy takie jak ANSI/TIA-568 oraz ISO/IEC 11801 definiują dopuszczalne poziomy NEXT dla różnych kategorii okablowania, co jest niezbędne w celu zapewnienia zgodności i wydajności infrastruktury telekomunikacyjnej.

Pytanie 32

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat "CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup". Naciśnięcie klawisza DEL spowoduje

A. wymazanie danych z pamięci CMOS.

B. usunięcie pliku konfiguracji.

C. otwarcie konfiguracji systemu Windows.

D. przejście do ustawień BIOS-u komputera.

Wciśnięcie klawisza DEL podczas pojawienia się komunikatu 'CMOS checksum error' pozwala na wejście do ustawień BIOS-u komputera. BIOS (Basic Input/Output System) jest oprogramowaniem umieszczonym na płycie głównej, które uruchamia system operacyjny i zarządza podstawowymi funkcjami sprzętowymi. Komunikat o błędzie CMOS wskazuje na problem z pamięcią CMOS, która przechowuje ustawienia systemowe, takie jak data, godzina oraz konfiguracja sprzętowa. Wejście do BIOS-u umożliwia użytkownikowi przeglądanie i ewentualne modyfikowanie tych ustawień, co jest kluczowe dla prawidłowego uruchomienia systemu. Na przykład, jeśli bateria CMOS jest rozładowana, ustawienia mogą zostać zresetowane do wartości domyślnych, co może prowadzić do problemów z uruchamianiem systemu. W takiej sytuacji użytkownik powinien sprawdzić oraz zaktualizować ustawienia BIOS-u, co może obejmować ponowne ustawienie daty i godziny, czy też konfigurację urządzeń startowych. Wiedza na temat BIOS-u i umiejętność dostosowywania ustawień jest niezbędna dla każdego, kto chce utrzymać swój komputer w dobrym stanie operacyjnym.

Pytanie 33

Na schemacie płyty głównej, gdzie można zamontować moduły pamięci RAM, gniazdo oznaczone cyfrą to

A. 3

B. 4

C. 2

D. 1

Gniazdo oznaczone cyfrą 1 na schemacie to miejsce przeznaczone do instalacji modułów pamięci RAM. Moduły RAM są kluczowe dla działania komputera, ponieważ umożliwiają przechowywanie i szybki dostęp do danych programów i systemu operacyjnego podczas ich pracy. Na płytach głównych gniazda RAM są zazwyczaj zlokalizowane w pobliżu procesora, co minimalizuje opóźnienia związane z przesyłaniem danych. Standardowym typem pamięci RAM dla komputerów osobistych jest DDR (Double Data Rate), a najnowsze wersje, takie jak DDR4 lub DDR5, oferują znacznie wyższą przepustowość i niższe zapotrzebowanie na energię niż starsze wersje. Instalując pamięć RAM, należy upewnić się, że moduły są poprawnie osadzone w gniazdach i że są kompatybilne z płytą główną oraz procesorem. Dobra praktyka to montowanie modułów w parach, co umożliwia korzystanie z trybu dual-channel, zwiększającego wydajność przez równoczesne korzystanie z dwóch szyn danych. Przy planowaniu rozbudowy pamięci RAM warto także zwrócić uwagę na maksymalną obsługiwaną pojemność RAM przez płytę główną oraz jej częstotliwość pracy, aby zapewnić optymalną wydajność.

Pytanie 34

Aby poprawić bezpieczeństwo prywatnych danych sesji na stronie internetowej, zaleca się dezaktywację w ustawieniach przeglądarki

A. informowania o wygasłych certyfikatach

B. funkcji zapisywania haseł

C. blokady okienek wyskakujących

D. blokady działania skryptów

Funkcja zapamiętywania haseł w przeglądarkach to rzeczywiście wygodne rozwiązanie, ale może być dość ryzykowne dla naszej prywatności. Kiedy przeglądarka zapamiętuje hasła, zazwyczaj są one w jakiejś formie zabezpieczone, ale w przypadku, gdy ktoś dostanie się do naszego komputera, te hasła da się odszyfrować. Jak się okazuje, jeżeli ktoś fizycznie dostaje się do naszego sprzętu, to bez problemu może przejąć kontrolę nad naszymi zapisanymi danymi, w tym hasłami. Teraz, kiedy patrzymy na różne badania, widać, że ataki phishingowe mogą być skuteczniejsze, jeżeli użytkownicy polegają na funkcjach zapamiętywania haseł, ponieważ stają się mniej ostrożni w stosunku do prób kradzieży danych. Dlatego moim zdaniem warto pomyśleć o korzystaniu z menedżerów haseł – one oferują znacznie lepsze zabezpieczenia. A do tego dobrze byłoby wprowadzić podwójną autoryzację przy ważniejszych kontach. To wszystko przypomina mi o potrzebie świadomego zarządzania swoimi danymi, na przykład regularnie zmieniając hasła i nie zapisując ich w przeglądarkach. To jest zgodne z tym, co mówią standardy bezpieczeństwa, jak NIST Special Publication 800-63.

Pytanie 35

Jakie środowisko graficzne zaprojektowane dla systemu Linux ma najniższe wymagania dotyczące pamięci RAM?

A. XFCE

B. AERO

C. UNITY

D. GNOME

XFCE jest jednym z najlżejszych środowisk graficznych dostępnych dla systemu Linux, co czyni go idealnym wyborem dla użytkowników z ograniczonymi zasobami sprzętowymi. Jego projekt oparty jest na zasadzie minimalizmu, co pozwala na oszczędne wykorzystanie pamięci RAM i mocy obliczeniowej. Przykładowo, XFCE potrafi działać płynnie na starszych komputerach, które mają zaledwie 512 MB lub 1 GB RAM, co nie jest możliwe w przypadku bardziej wymagających środowisk, takich jak GNOME czy Unity. Dzięki elastycznym opcjom konfiguracyjnym, użytkownicy mogą dostosować XFCE do swoich potrzeb, co sprawia, że jest to również środowisko przyjazne dla tych, którzy preferują personalizację. W branży IT dobrym standardem jest stosowanie lekkich środowisk graficznych na maszynach wirtualnych oraz w zastosowaniach serwerowych, gdzie zasoby są ograniczone. Dlatego XFCE jest często zalecane w takich scenariuszach, co podkreśla jego praktyczną użyteczność oraz znaczenie w kontekście optymalizacji zasobów.

Pytanie 36

W wyniku wydania polecenia: net user w konsoli systemu Windows, pojawi się

A. nazwa bieżącego użytkownika oraz jego hasło

B. spis kont użytkowników

C. dane na temat parametrów konta zalogowanego użytkownika

D. informacja pomocnicza dotycząca polecenia net

Polecenie 'net user' w systemie Windows jest używane do zarządzania kontami użytkowników. Jego podstawową funkcją jest wyświetlenie listy wszystkich kont użytkowników zarejestrowanych w systemie. To narzędzie jest niezwykle przydatne dla administratorów systemów, którzy muszą monitorować i zarządzać dostępem do zasobów. Przykładowo, administrator może użyć tego polecenia, aby szybko sprawdzić, które konta są aktywne, a także aby zidentyfikować konta, które mogą nie być już potrzebne, co może pomóc w utrzymaniu bezpieczeństwa systemu. W praktyce, regularne sprawdzanie listy użytkowników może również ułatwić zarządzanie politykami bezpieczeństwa i zgodności z regulacjami, takimi jak RODO czy HIPAA, które wymagają odpowiedniego zarządzania danymi osobowymi. Dodatkowo, znajomość tego polecenia jest fundamentem w administracji systemami operacyjnymi Windows, co czyni je kluczowym dla każdego profesjonalisty IT.

Pytanie 37

Polecenie to zostało wydane przez Administratora systemu operacyjnego w trakcie ręcznej konfiguracji sieciowego interfejsu. Wynikiem wykonania tego polecenia jest ```netsh interface ip set address name="Glowna" static 151.10.10.2 255.255.0.0 151.10.0.1```

A. ustawienie maski 24-bitowej

B. przypisanie adresu 151.10.0.1 jako domyślnej bramy

C. dezaktywacja interfejsu

D. aktywacja dynamicznego przypisywania adresów IP

Wybór odpowiedzi dotyczącej włączenia dynamicznego przypisywania adresów IP jest błędny, ponieważ polecenie użyte w pytaniu ustawia statyczny adres IP dla interfejsu, co jest sprzeczne z ideą dynamicznego przypisywania. Dynamiczne przypisywanie adresów IP odbywa się zazwyczaj za pomocą protokołu DHCP, który automatycznie przydziela adresy IP z puli. W przypadku konfiguracji statycznej, adresy są przypisywane ręcznie, co oznacza, że administrator odpowiedzialny za zarządzanie siecią ma pełną kontrolę nad przypisanymi adresami IP. W kontekście niepoprawnej odpowiedzi na temat ustawienia 24-bitowej maski, warto zauważyć, że maska podsieci podana w poleceniu to 255.255.0.0, co odpowiada masce 16-bitowej, a nie 24-bitowej. Maski podsieci są kluczowe w określaniu, które części adresu IP odnoszą się do sieci, a które do hostów. Przykładowo, w masce 255.255.0.0, pierwsze dwa oktety są używane do identyfikacji sieci, co oznacza, że może ona obsługiwać wiele hostów. Wreszcie, odpowiedź sugerująca wyłączenie interfejsu jest również błędna. Polecenie jasno wskazuje, że interfejs jest konfigurowany, a nie wyłączany. Typowe błędy myślowe w tym przypadku obejmują mylenie działań konfiguracyjnych z operacjami, które zmieniają stan urządzenia. Zrozumienie tych podstawowych pojęć jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 38

Pozyskiwanie materiałów z odpadów w celu ich ponownego użycia to

A. kataliza

B. utylizacja

C. segregacja

D. recykling

Recykling to super ważny proces, który pozwala nam odzyskiwać surowce z odpadów i wykorzystać je na nowo. W kontekście gospodarki o obiegu zamkniętym ma kluczowe znaczenie, bo pomaga zmniejszyć ilość śmieci, oszczędzać surowce naturalne i ograniczać emisję gazów cieplarnianych. Możemy tu wspomnieć o recyklingu szkła, plastiku, metali czy papieru, które tak czy siak wracają do produkcji. Żeby recykling działał jak należy, trzeba przestrzegać pewnych standardów, takich jak EN 13430, które pomagają w uzyskaniu wysokiej jakości surowców wtórnych. Dobrym przykładem są programy zbiórki odpadów, które zachęcają ludzi do segregacji i oddawania surowców do ponownego użycia. To nie tylko zwiększa efektywność, ale też uczy nas, jak dbać o środowisko i zrównoważony rozwój.

Pytanie 39

Zgodnie z normą TIA/EIA-568-B.1 kabel UTP 5e z przeplotem powstaje poprzez zamianę lokalizacji w wtyczce 8P8C następujących par żył (odpowiednio według kolorów):

A. biało-zielony i zielony z biało-niebieskim i niebieskim

B. biało-pomarańczowy i pomarańczowy z biało-brązowym i brązowym

C. biało-zielony i zielony z biało-brązowym i brązowym

D. biało-pomarańczowy i pomarańczowy z biało-zielonym i zielonym

Zrozumienie, które pary przewodów powinny być zamienione w wtyczce 8P8C jest kluczowe dla prawidłowego zakończenia kabli UTP. Wybór pary biało-pomarańczowy i pomarańczowy z inną parą, jak biało-brązowy i brązowy, skutkuje niepoprawnym ułożeniem, które może prowadzić do zakłóceń w transmisji danych. Schematy kolorów w kablach UTP są zaprojektowane w taki sposób, aby zapewnić optymalną transmisję sygnału w danym standardzie. Zamiana par, które nie są przewidziane w normie, może powodować niewłaściwe współdziałanie sygnałów, co skutkuje degradacją jakości połączenia oraz zwiększeniem liczby błędów w transmisji. Takie błędy mogą prowadzić do spadku wydajności sieci oraz problemów z kompatybilnością urządzeń. W przypadku zastosowań, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość, nieprawidłowe zakończenie kabli może być szczególnie problematyczne, jako że nawet niewielkie zakłócenia mogą prowadzić do znacznych opóźnień w przesyłaniu danych. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie ustalonych norm i praktyk, aby zapewnić stabilność oraz niezawodność sieci teleinformatycznych.

Pytanie 40

Wszystkie ustawienia użytkowników komputera są przechowywane w gałęzi rejestru oznaczonej akronimem

A. HKCC

B. HKCU

C. HKCR

D. HKLM

HKCU, czyli HKEY_CURRENT_USER, to gałąź rejestru systemu Windows, która zawiera ustawienia konfiguracyjne dla zalogowanego użytkownika. W tej gałęzi przechowywane są dane dotyczące preferencji użytkownika, takie jak ustawienia pulpitu, preferencje aplikacji oraz inne osobiste ustawienia, co czyni ją kluczowym elementem w zarządzaniu środowiskiem użytkownika. Przykładowo, jeśli użytkownik zmienia tapetę na pulpicie, zmiany te są zapisywane w HKCU, umożliwiając systemowi Windows przywrócenie tych ustawień przy kolejnej sesji. Z perspektywy administracji systemem, zrozumienie i umiejętność manipulacji danymi w tej gałęzi rejestru są niezbędne, szczególnie podczas rozwiązywania problemów związanych z ustawieniami użytkownika. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych rejestru przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian, co pozwoli na łatwe przywrócenie wcześniejszych konfiguracji w przypadku niepożądanych skutków.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej