Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 13:33
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 13:51

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Urządzenie elektryczne lub elektroniczne, które zostało zużyte i posiada znak widoczny na ilustracji, powinno być

A. Wyrzucone do pojemników z tym oznaczeniem

B. Wyrzucone do kontenerów na odpady komunalne

C. Przekazane do miejsca odbioru zużytej elektroniki

D. Przekazane do punktu skupującego złom

Znak przekreślonego kosza na śmieci umieszczony na urządzeniach elektrycznych i elektronicznych oznacza, że nie wolno ich wyrzucać do zwykłych pojemników na odpady komunalne. Jest to zgodne z dyrektywą WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment Directive) obowiązującą w krajach Unii Europejskiej. Celem dyrektywy jest minimalizacja negatywnego wpływu e-odpadów na środowisko oraz promowanie ich recyklingu i odzysku. Zużyte urządzenia mogą zawierać substancje szkodliwe dla środowiska, takie jak ołów, rtęć czy kadm, które mogą przedostać się do gleby i wody. Oddawanie ich do punktów odbioru zużytej elektroniki gwarantuje, że zostaną odpowiednio przetworzone i poddane recyklingowi. Dzięki temu możliwe jest odzyskanie cennych surowców, takich jak metale szlachetne, i ograniczenie zużycia surowców pierwotnych. Oddawanie sprzętu do odpowiednich punktów jest także zgodne z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym, która dąży do minimalizacji odpadów i optymalizacji użycia zasobów.

Pytanie 2

Aby bezpiecznie połączyć się z firmowym serwerem przez Internet i mieć dostęp do zasobów firmy, należy wykorzystać odpowiednie oprogramowanie klienckie

A. VLAN (Virtual Local Area Network)

B. NAP (Network Access Protection)

C. VPN (Virtual Private Network)

D. WLAN (Wireless Local Area Network)

NAP, czyli Network Access Protection, jest technologią, której głównym celem jest ochrona sieci poprzez zapewnienie, że tylko urządzenia spełniające określone kryteria bezpieczeństwa mogą uzyskać dostęp do zasobów sieciowych. Jednak sama technologia NAP nie zapewnia bezpiecznego połączenia, a raczej kontroluje dostęp do sieci na podstawie polityk bezpieczeństwa. W kontekście zdalnego dostępu do zasobów firmowych przez Internet, NAP nie jest wystarczającym rozwiązaniem, ponieważ nie szyfruje danych ani nie tworzy bezpiecznego tunelu komunikacyjnego, co jest kluczowe w przypadku pracy zdalnej. VLAN, czyli Wirtualna Sieć Lokalna, jest technologią, która segreguje ruch w sieci lokalnej, ale również nie ma zastosowania w kontekście bezpiecznego łączenia z siecią firmową przez Internet. VLAN nie oferuje szyfrowania ani nie zabezpiecza połączeń między użytkownikami a serwerami. WLAN, czyli Bezprzewodowa Sieć Lokalna, odnosi się do technologii sieci bezprzewodowych, a jej zastosowanie w pracy zdalnej również nie gwarantuje bezpieczeństwa przesyłanych danych. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że te technologie mogą zapewnić odpowiedni poziom ochrony, jednak kluczowe jest zrozumienie różnicy między kontrolą dostępu a bezpieczeństwem komunikacji. W kontekście zdalnej pracy, właściwym rozwiązaniem jest stosowanie VPN, które łączy w sobie bezpieczeństwo i dostępność zasobów firmowych.

Pytanie 3

Ile sieci obejmują adresy IPv4 pokazane w tabeli?

Adres IPv4	Maska sieci
10.10.10.10	255.255.0.0
10.10.20.10	255.255.0.0
10.10.20.20	255.255.0.0
10.10.30.30	255.255.0.0
10.20.10.10	255.255.0.0
10.20.20.10	255.255.0.0
10.20.20.30	255.255.0.0

A. 3 sieci

B. 5 sieci

C. 2 sieci

D. 4 sieci

Niewłaściwe zrozumienie podziału adresów IP na sieci może prowadzić do błędnych wniosków. Maska sieciowa pełni kluczową rolę w określaniu które części adresu IP odpowiadają za identyfikację sieci a które za identyfikację hosta wewnątrz tej sieci. W masce 255.255.0.0 pierwszy i drugi oktet adresu określa sieć a reszta identyfikuje hosty. Mylenie tego prowadzi do błędów jak zakładanie że każdy unikalny adres to osobna sieć co nie jest prawdą. Przy masce 255.255.0.0 adresy takie jak 10.10.10.10 i 10.10.20.20 należą do jednej sieci 10.10.0.0 a 10.20.10.10 do sieci 10.20.0.0. Błędne rozumienie może wynikać z niewłaściwego założenia że zmiana w dowolnym oktecie adresu zawsze sygnalizuje inną sieć co jest nieprawidłowe w przypadku gdy maska sieciowa określa które oktety są odpowiedzialne za identyfikację sieciową. Takie nieporozumienia są często spotykane wśród początkujących administratorów sieci co pokazuje jak ważne jest zrozumienie roli maski sieciowej w projektowaniu i zarządzaniu sieciami IP. Dobre praktyki sugerują dokładne analizowanie struktury adresów IP i ich masek co jest podstawą efektywnego zarządzania zasobami sieciowymi i planowania infrastruktury sieciowej. Edukacja w tym zakresie pozwala na uniknięcie błędów konfiguracyjnych które mogą prowadzić do problemów z dostępnością i bezpieczeństwem sieci. Dlatego też znajomość zasad podziału adresów IP i ich praktyczne zastosowanie są kluczowe w pracy specjalisty sieciowego.

Pytanie 4

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku wskazuje na opakowanie

A. wykonane z materiałów wtórnych

B. odpowiednie do recyklingu

C. zgodne z normą TCO

D. do ponownego użycia

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowej interpretacji symbolu który faktycznie oznacza możliwość recyklingu a nie inne właściwości opakowania Oznaczenie zgodnie z normą TCO zwykle odnosi się do standardów związanych z ergonomią oraz przyjaznością dla użytkownika w kontekście sprzętu elektronicznego a nie do opakowań Symbol mówiący o wielokrotnym użyciu różni się od symbolu recyklingu i ma formę trzech strzałek tworzących trójkąt co jasno informuje użytkownika o możliwości ponownego użycia danego opakowania lub produktu Wyprodukowanie z surowców wtórnych oznacza że materiał pochodzi z przetworzonego surowca co jest równie ważne w kontekście ochrony środowiska ale nie jest tym samym co recykling Recykling obejmuje proces przetwarzania zużytych materiałów na nowe produkty co różni się od samego wykorzystania surowców wtórnych Różnorodne symbole ekologiczne mają na celu edukację konsumentów i promowanie zrównoważonego rozwoju dlatego istotne jest aby prawidłowo je rozpoznawać i rozumieć ich znaczenie co pomaga w codziennym podejmowaniu bardziej świadomych i ekologicznych decyzji

Pytanie 5

Który z zapisów stanowi pełną formę maski z prefiksem 25?

A. 255.255.255.128

B. 255.255.255.192

C. 255.255.255.0

D. 255.255.0.0

Zarówno odpowiedź 255.255.0.0, 255.255.255.0, jak i 255.255.255.192 są błędne w kontekście pytania o pełną maskę o prefiksie 25. W przypadku 255.255.0.0, mamy do czynienia z maską o prefiksie 16, co oznacza, że tylko 16 bitów jest używanych do identyfikacji sieci, a pozostałe 16 bitów pozwala na alokację hostów. Tak szeroka maska nie jest odpowiednia dla sieci o prefiksie 25, w której to liczba dostępnych adresów IP dla hostów jest dużo mniejsza. Z kolei odpowiedź 255.255.255.0 ma prefiks 24, co oznacza, że 24 bity są zarezerwowane dla identyfikacji sieci, a jedynie 8 bitów dla hostów. W rzeczywistości pozwala to na utworzenie 256 adresów, z czego 254 są dostępne dla hostów - znacznie więcej, niż potrzeba w przypadku podsieci z prefiksem 25. Odpowiedź 255.255.255.192 również jest niepoprawna, jako że odpowiada prefiksowi 26, co oznacza, że 26 bitów jest przeznaczone na identyfikację sieci, dając możliwość utworzenia tylko 64 adresów IP, z czego 62 mogą być przypisane hostom. Warto zauważyć, że powszechnym błędem jest mylenie wartości prefiksu i maski podsieci, co prowadzi do nieodpowiedniego planowania adresacji IP w sieciach komputerowych. Zrozumienie tych podstawowych różnic jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 6

Oświetlenie oparte na diodach LED w trzech kolorach wykorzystuje skanery typu

A. CMYK

B. CMOS

C. CCD

D. CIS

Wybór odpowiedzi CCD (Charge-Coupled Device) w kontekście skanowania z zastosowaniem diod LED jest błędny, ponieważ technologia ta, chociaż powszechnie stosowana w fotografii i skanowaniu, różni się zasadniczo od CIS. CCD generuje obraz poprzez gromadzenie ładunków elektrycznych w matrycy, co wymaga bardziej skomplikowanego systemu zasilania i większej ilości komponentów, co wpływa na jego większe zużycie energii oraz rozmiar. W przeciwieństwie do CIS, CCD nie jest idealnym rozwiązaniem dla aplikacji wymagających niskiego poboru energii, co czyni go mniej efektywnym z punktu widzenia nowoczesnych systemów oświetleniowych LED, które preferują efektywność energetyczną. W przypadku CMOS (Complementary Metal-Oxide-Semiconductor), jest to technologia, która również jest stosowana w skanowaniu, lecz podobnie jak CCD, nie jest optymalna przy zastosowaniach LED ze względu na różnice w konstrukcji i wymagania dotyczące zasilania. Z kolei odpowiedź CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black) odnosi się do modelu kolorów wykorzystywanego w druku, a nie w technologii skanowania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień w kontekście wyboru technologii odpowiedniej do danego zastosowania. W praktyce, błędne wnioski mogą wynikać z mylenia różnych rodzajów technologii obrazowania oraz ich zastosowań w systemach oświetleniowych, co prowadzi do nieefektywnych rozwiązań, które nie odpowiadają aktualnym standardom branżowym.

Pytanie 7

Która z opcji konfiguracji ustawień konta użytkownika o ograniczonych uprawnieniach w systemie Windows jest dostępna dzięki narzędziu secpol?

A. Odebranie możliwości zapisu na płytach CD

B. Blokadę wybranych elementów w panelu sterowania

C. Czyszczenie historii ostatnio otwieranych dokumentów

D. Zezwolenie na zmianę czasu systemowego

Pozostałe odpowiedzi, mimo że dotyczą różnych aspektów zarządzania systemem, nie są związane z funkcjonalnością, którą oferuje przystawka secpol w kontekście ustawień użytkowników z ograniczonymi uprawnieniami. Odebranie możliwości zapisu na płytach CD, pomimo że może być istotne w kontekście zabezpieczeń, jest bardziej związane z zarządzaniem urządzeniami i zasadami grupowymi, a nie bezpośrednio z politykami bezpieczeństwa użytkowników. Blokowanie określonych elementów w panelu sterowania również nie jest funkcją dostępna w secpol. Również czyszczenie historii niedawno otwieranych dokumentów nie jest bezpośrednio powiązane z ustawieniami polityki bezpieczeństwa, lecz odnosi się do zarządzania prywatnością i historii użytkowania. Warto zauważyć, że nieprawidłowe interpretacje związane z funkcjonalnością secpol mogą prowadzić do błędnych decyzji w zakresie zarządzania uprawnieniami użytkowników i zabezpieczeń systemów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie konkretne funkcjonalności oferuje każdy z narzędzi w systemie Windows oraz ich odpowiednie zastosowanie w praktyce. Dobre praktyki w zarządzaniu bezpieczeństwem informatycznym wymagają starannego dobierania polityk, które pozwolą na maksymalizację bezpieczeństwa przy jednoczesnym minimalizowaniu wpływu na użytkowników.

Pytanie 8

Symbol zaprezentowany powyżej, używany w dokumentacji technicznej, wskazuje na

A. brak możliwości składowania odpadów aluminiowych oraz innych tworzyw metalicznych

B. wymóg selektywnej zbiórki sprzętu elektronicznego

C. zielony punkt upoważniający do wniesienia opłaty pieniężnej na rzecz organizacji odzysku opakowań

D. konieczność utylizacji wszystkich elementów elektrycznych

Rozważając niepoprawne odpowiedzi, ważne jest zrozumienie ich podstawowych założeń i dlaczego mogą prowadzić do błędnych wniosków. Koncepcja konieczności utylizacji wszystkich elementów elektrycznych wydaje się intuicyjna, jednak nie jest zgodna z rzeczywistością prawną czy też praktykami branżowymi. Przepisy skupiają się nie tylko na utylizacji, ale przede wszystkim na recyklingu i ponownym użyciu wartościowych surowców. Z kolei brak możliwości składowania odpadów aluminiowych oraz innych tworzyw metalicznych jako definicja tego symbolu jest błędnym uproszczeniem. Choć odpadów metalicznych rzeczywiście nie powinno się wyrzucać w sposób nieselektywny, to przekreślony kosz nie odnosi się bezpośrednio do tej kategorii odpadów. Natomiast zielony punkt upoważniający do wniesienia opłaty na rzecz organizacji odzysku opakowań to zupełnie inny symbol, który dotyczy systemu finansowania recyklingu materiałów opakowaniowych, a nie sprzętu elektronicznego. Tego rodzaju zrozumienie wskazuje na mylne utożsamienie różnych koncepcji zrównoważonego zarządzania odpadami. Ważne jest, aby jednoznacznie rozróżniać między nimi, szczególnie w kontekście regulacji takich jak dyrektywa WEEE, która skupia się na odpowiedzialnym zarządzaniu zużytym sprzętem elektronicznym przez wszystkich zainteresowanych uczestników rynku, od producentów po konsumentów.

Pytanie 9

Jakiego działania nie wykonują serwery plików?

A. Zarządzania bazami danych

B. Odczytu oraz zapisu informacji na dyskach twardych

C. Udostępniania plików w Internecie

D. Wymiany informacji pomiędzy użytkownikami sieci

Zarządzanie bazami danych nie jest typowym zadaniem, które realizują serwery plików. Serwery plików mają na celu przechowywanie, udostępnianie oraz zarządzanie plikami w sieci, co obejmuje operacje odczytu i zapisu danych na dyskach twardych oraz wymianę danych pomiędzy użytkownikami. Przykładowo, serwer plików może być wykorzystywany w biurze do centralnego hostingu dokumentów, które użytkownicy mogą wspólnie edytować. W praktyce, serwery plików są pomocne w scentralizowanym zarządzaniu danymi, co zwiększa bezpieczeństwo i ułatwia kontrolę dostępu do plików. W przeciwieństwie do tego, zarządzanie bazami danych polega na organizacji, przechowywaniu oraz przetwarzaniu danych w bardziej złożony sposób, zazwyczaj z wykorzystaniem systemów zarządzania bazami danych (DBMS), takich jak MySQL czy PostgreSQL, które są zaprojektowane do obsługi relacyjnych i nierelacyjnych baz danych. Dlatego zarządzanie bazami danych to osobna kategoria, która nie jest w zakresie działania serwerów plików.

Pytanie 10

Umożliwienie stacjom roboczym Windows, OS X oraz Linux korzystania z usług drukowania Linuxa i serwera plików zapewnia serwer

A. SQUID

B. APACHE

C. POSTFIX

D. SAMBA

SQUID to serwer proxy, który zajmuje się buforowaniem i udostępnianiem treści internetowych, a jego głównym celem jest zwiększenie wydajności przeglądania sieci, a nie zarządzanie drukowaniem czy udostępnianiem plików. Użycie SQUID w kontekście współdzielenia zasobów pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi prowadzi do nieporozumień, ponieważ nie jest on zaprojektowany do pracy z protokołem SMB/CIFS, który jest kluczowy dla tego typu zadań. APACHE to serwer WWW, który obsługuje protokół HTTP i nie ma zastosowania w kontekście zarządzania drukiem ani plikami w sieci lokalnej. Postfix z kolei to serwer pocztowy, który służy do obsługi wiadomości e-mail i nie ma nic wspólnego z udostępnianiem plików czy usług drukowania. Typowym błędem jest mylenie ról poszczególnych programów i zrozumienie, że każdy z nich pełni specyficzne funkcje, które nie są wymienne. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie zadania spełniają różne komponenty w infrastrukturze IT oraz ich odpowiednie zastosowanie zgodnie z ich przeznaczeniem. Właściwe przypisanie zadań do odpowiednich narzędzi jest fundamentem efektywnego zarządzania systemami informatycznymi.

Pytanie 11

Jakie właściwości topologii fizycznej sieci zostały przedstawione w poniższej ramce?

A. Gwiazdy

B. Siatki

C. Magistrali

D. Rozgłaszania

Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga analizy każdej z topologii. Topologia rozgłaszania, chociaż może wydawać się podobna, polega na tym, że dane są rozsyłane do wszystkich urządzeń w sieci, co jest nieco inne od opisanego mechanizmu nasłuchiwania tylko na dane adresowane do konkretnego urządzenia. Ponadto, w przypadku topologii gwiazdy, każde urządzenie jest podłączone do centralnego przełącznika lub koncentratora, co umożliwia komunikację równoległą i eliminację problemów z jednoczesnymi transmisjami, a także upraszcza lokalizację ewentualnych uszkodzeń. W topologii siatki urządzenia są połączone ze sobą w sposób, który zapewnia dużą redundancję i niezawodność, co jest przeciwieństwem słabej odporności na awarie, jaką charakteryzuje się topologia magistrali. Przykłady myślowych błędów, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych wniosków, obejmują mylenie ogólnych zasad komunikacji w sieciach z konkretnymi mechanizmami działania. Wiedza na temat różnych topologii sieciowych oraz ich zastosowań w praktyce jest kluczowa dla projektowania efektywnych i niezawodnych systemów komunikacyjnych, co jest szczególnie ważne w kontekście obecnych standardów sieciowych oraz ich implementacji w nowoczesnych infrastrukturach IT.

Pytanie 12

Sieć komputerowa, która obejmuje wyłącznie urządzenia jednej organizacji, w której dostępne są usługi realizowane przez serwery w sieci LAN, takie jak strony WWW czy poczta elektroniczna to

A. Infranet

B. Extranet

C. Intranet

D. Internet

Internet to globalna sieć komputerowa, która łączy miliony urządzeń na całym świecie, umożliwiając wymianę informacji między użytkownikami z różnych lokalizacji. W związku z tym nie jest ograniczona do jednej organizacji, co sprawia, że nie może być traktowana jako wewnętrzna sieć. Z tego powodu wiele osób błędnie interpretuje Internet jako intranet, myląc ich funkcje i przeznaczenie. Extranet to z kolei sieć, która pozwala na dostęp do określonych zasobów organizacji wybranym podmiotom zewnętrznym, takim jak partnerzy czy klienci, co również odbiega od definicji intranetu. Infranet jest terminem, który nie jest powszechnie stosowany w kontekście sieci komputerowych, co może prowadzić do wątpliwości co do jego znaczenia. W obliczu tych nieporozumień, kluczowe jest zrozumienie, że intranet jest skoncentrowany na wewnętrznej komunikacji i zarządzaniu danymi w organizacji, podczas gdy Internet i extranet rozszerzają ten zasięg na zewnętrzne źródła. Typowymi błędami myślowymi w tym kontekście są generalizowanie pojęcia sieci komputerowej na podstawie jej globalnych funkcji, co prowadzi do zamieszania w zakresie definicji i zastosowań. Znajomość różnic między tymi typami sieci jest kluczowa w zarządzaniu informacjami oraz w zabezpieczaniu danych w organizacji.

Pytanie 13

Poprzez polecenie dxdiag uruchomione w wierszu poleceń Windows można

A. sprawdzić parametry karty graficznej

B. zeskanować dysk twardy pod kątem błędów

C. sprawdzić prędkość zapisu i odczytu napędów DVD

D. przeprowadzić pełną diagnozę karty sieciowej

Analizując inne odpowiedzi, dostrzegamy, że wiele z nich opiera się na mylnych założeniach dotyczących funkcji narzędzi diagnostycznych w systemie Windows. Chociaż diagnostyka karty sieciowej jest istotnym aspektem zarządzania sprzętem, dxdiag nie jest narzędziem służącym do jej przeprowadzania. Do tego celu można wykorzystać takie narzędzia jak 'ipconfig' czy 'ping', które pozwalają na ocenę stanu połączenia sieciowego, ale nie dxdiag. Ponadto, przeskanowanie dysku twardego w poszukiwaniu błędów to funkcjonalność, którą zapewnia narzędzie 'chkdsk', a nie dxdiag. Skany dysków twardych wymagają innego podejścia, które koncentruje się na analizie systemu plików, a nie na parametrach sprzętowych. Jeżeli chodzi o weryfikację prędkości zapisu i odczytu napędów DVD, to również nie jest zadaniem dxdiag. Optymalne testy wydajności nośników optycznych przeprowadza się przy użyciu specjalistycznych programów, takich jak CrystalDiskMark. Właściwe zrozumienie funkcji narzędzi diagnostycznych i ich zastosowań w systemie Windows jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania problemów i prawidłowej konfiguracji sprzętu.

Pytanie 14

Aby serwerowa płyta główna mogła działać poprawnie, potrzebuje pamięci z rejestrem. Który z poniższych modułów pamięci będzie z nią zgodny?

A. Kingston 8GB 1333 MHz DDR3 ECC Reg CL9 DIMM 2Rx8

B. Kingston Hynix B 8GB 1600 MHz DDR3L CL11 ECC SODIMM 1,35V

C. Kingston 4GB 1600 MHz DDR3 ECC CL11 DIMM 1,5V

D. Kingston 4GB 1333 MHz DDR3 Non-ECC CL9 DIMM

Odpowiedź Kingston 8GB 1333 MHz DDR3 ECC Reg CL9 DIMM 2Rx8 jest poprawna, ponieważ moduł ten jest zgodny z wymaganiami serwerowych płyt głównych, które często używają pamięci z rejestrem (Registered). Pamięć typu ECC (Error-Correcting Code) jest niezbędna w środowiskach serwerowych, gdzie niezawodność i stabilność danych są kluczowe. Moduł ten zapewnia korekcję błędów, co zwiększa bezpieczeństwo danych podczas operacji obliczeniowych. Dodatkowo, pamięć Registered umożliwia większą skalowalność w porównaniu do pamięci Unbuffered, co jest istotne w konfiguracjach serwerowych, gdzie płyta główna może obsłużyć wiele modułów pamięci. Użycie takich modułów w serwerach minimalizuje ryzyko awarii oraz zapewnia wyższą wydajność w zastosowaniach wymagających intensywnej analizy danych, takich jak bazy danych czy obliczenia w chmurze. Warto również zaznaczyć, że standard DDR3, przy częstotliwości 1333 MHz, oferuje wystarczającą wydajność dla wielu zastosowań serwerowych. W związku z tym, wybór tego modułu pamięci jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży serwerowej.

Pytanie 15

Jakie oprogramowanie pełni rolę serwera DNS w systemie Linux?

A. BIND

B. APACHE

C. ProFTPD

D. CUPS

CUPS, czyli Common Unix Printing System, to system zarządzania drukowaniem w środowisku Unixowym, który nie ma związku z funkcją rozwiązywania nazw w sieci. Jego głównym zadaniem jest zarządzanie zadaniami drukarskimi oraz zapewnienie interfejsów do różnych typów drukarek. Dlatego nie jest odpowiedni jako serwer DNS. Z kolei Apache to serwer HTTP, który obsługuje żądania klientów związane z dostępem do stron internetowych. Jego rola jest zgoła inna – koncentruje się na dostarczaniu treści internetowych, a nie na tłumaczeniu nazw domen na adresy IP. ProFTPD to serwer FTP, który umożliwia przesyłanie plików w sieci, również nie mając nic wspólnego z DNS. Użycie tych terminów w kontekście serwera DNS świadczy o nieporozumieniu w zrozumieniu funkcji, jakie pełnią te usługi w architekturze sieciowej. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych aplikacji ma swoje specyficzne zastosowanie i nie jest zamiennikiem dla funkcji DNS. W praktyce, błąd ten często wynika z pomylenia różnych usług sieciowych, co jest powszechne wśród tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z administracją systemami. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania usługami sieciowymi.

Pytanie 16

Najskuteczniejszym sposobem na codzienną archiwizację pojedynczego pliku o objętości 4,8 GB, na jednym komputerze bez dostępu do sieci, jest

A. zastosowaniem pamięci USB z systemem plików FAT

B. spakowaniem i umieszczeniem w lokalizacji sieciowej

C. nagraniem na płytę DVD-5 w formacie ISO

D. zastosowaniem pamięci USB z systemem plików NTFS

Nagranie pliku na płytę DVD-5 w standardzie ISO nie jest efektywnym rozwiązaniem, ponieważ płyty DVD-5 mają limit pojemności 4,7 GB, co oznacza, że nie są w stanie pomieścić pliku o rozmiarze 4,8 GB. Użytkownicy mogą napotkać problemy z końcem przestrzeni na płycie, co skutkuje koniecznością podziału pliku, co zwiększa złożoność procesu archiwizacji. Użycie pamięci USB z systemem plików FAT również nie jest zalecane, ponieważ FAT32 ma ten sam limit rozmiaru pliku wynoszący 4 GB, co uniemożliwia archiwizację dużych plików bez ich podziału. To ograniczenie jest często niedoceniane przez użytkowników, którzy mogą zakładać, że FAT32 wystarczy do ich potrzeb, jednak w praktyce zmusza to do dodatkowych kroków, co może prowadzić do utraty danych czy złożoności zarządzania plikami. Spakowanie pliku i przechowanie go w lokalizacji sieciowej jest błędem, ponieważ zgodność z siecią nie ma zastosowania w tym kontekście, gdzie dostęp do sieci nie jest możliwy. Przechowywanie danych w lokalizacji sieciowej wymaga odpowiednich uprawnień i infrastruktury, co jest niemożliwe w przypadku braku dostępu do sieci. W związku z tym, wiele z tych rozwiązań jest niewłaściwych, gdyż nie uwzględniają one ograniczeń technologicznych oraz praktycznych zastosowań w rzeczywistych scenariuszach archiwizacji.

Pytanie 17

Awaria klawiatury może być spowodowana przez uszkodzenie

A. czujnika elektromagnetycznego

B. matrycy CCD

C. przełącznika membranowego

D. kontrolera DMA

Przełącznik membranowy w klawiaturze jest kluczowym elementem odpowiedzialnym za rejestrację naciśnięć klawiszy. Działa na zasadzie kontaktu elektrycznego, gdzie membrana przewodząca dotyka ścieżki na płytce drukowanej, zamykając obwód i wysyłając sygnał do kontrolera. Uszkodzenie tego elementu może skutkować brakiem reakcji na nacisk klawisza lub generowaniem błędnych sygnałów. Naprawa często polega na wymianie całego modułu klawiatury lub na dokładnym czyszczeniu styków. W praktyce branżowej zaleca się regularne czyszczenie klawiatury, aby zapobiec gromadzeniu się kurzu i zanieczyszczeń, co może wpływać na działanie membrany. Wiedza o budowie i działaniu przełączników membranowych jest niezbędna dla techników serwisujących sprzęt komputerowy, ponieważ pozwala na szybką diagnostykę i skuteczne usunięcie usterki. Dodatkowo znajomość standardów, takich jak ANSI dotyczących konstrukcji klawiatur, pomaga w wyborze odpowiednich komponentów zamiennych. Warto również znać różnice między różnymi technologiami przełączników, jak mechaniczne czy pojemnościowe, aby lepiej dostosować rozwiązania do specyficznych wymagań użytkowników.

Pytanie 18

Protokołem kontrolnym w obrębie rodziny TCP/IP, który ma na celu między innymi identyfikowanie usterek w urządzeniach sieciowych, jest

A. SMTP

B. FDDI

C. ICMP

D. IMAP

FDDI, czyli Fiber Distributed Data Interface, to standard komunikacji oparty na światłowodach, który został zaprojektowany głównie dla sieci lokalnych o dużej przepustowości. Choć FDDI ma swoje zastosowanie w tworzeniu wydajnych sieci, nie jest protokołem kontrolnym i nie służy do wykrywania awarii urządzeń. Z drugiej strony, IMAP (Internet Message Access Protocol) oraz SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) to protokoły związane z przesyłaniem i zarządzaniem wiadomościami e-mail. IMAP umożliwia dostęp do wiadomości przechowywanych na serwerze, a SMTP jest odpowiedzialny za wysyłanie wiadomości e-mail. Żaden z tych protokołów nie ma funkcji związanych z monitorowaniem stanu sieci czy wykrywaniem awarii, co jest kluczowe dla ICMP. Typowym błędem myślowym jest mylenie protokołów używanych w różnych kontekstach - w tym przypadku protokoły komunikacyjne z protokołami kontrolnymi. Dobrą praktyką jest zrozumienie różnicy między rolami poszczególnych protokołów w ekosystemie TCP/IP, co umożliwia lepsze zarządzanie i optymalizację infrastruktury sieciowej.

Pytanie 19

Do jednoczesnej zmiany tła pulpitu, kolorów okien, dźwięków oraz wygaszacza ekranu na komputerze z zainstalowanym systemem Windows należy wykorzystać

A. schematy dźwiękowe.

B. kompozycje.

C. plan zasilania.

D. centrum ułatwień dostępu.

Dobrze wybrałeś – kompozycje w systemie Windows to właśnie rozwiązanie, które umożliwia jednoczesną zmianę kilku elementów wyglądu systemu. Chodzi tutaj nie tylko o tło pulpitu (czyli popularną tapetę), ale też o kolory okien, zestawy dźwiękowe czy nawet wygaszacz ekranu. Dzięki kompozycjom użytkownik może w kilka sekund przełączyć cały wygląd środowiska, co jest bardzo wygodne, zwłaszcza jeśli na jednym komputerze korzysta kilka osób lub po prostu lubisz zmieniać klimat pulpitu. Kompozycje są dostępne w ustawieniach personalizacji – wystarczy kliknąć prawym przyciskiem na pulpicie, wybrać „Personalizuj” i już mamy mnóstwo gotowych motywów, a można też tworzyć własne. To jest właśnie zgodne z dobrymi praktykami – systemy operacyjne coraz częściej stawiają na elastyczność i szybkie dostosowywanie interfejsu do potrzeb użytkownika, bez konieczności grzebania w kilku różnych miejscach. Moim zdaniem kompozycje to też świetny sposób na zachowanie swojej ulubionej konfiguracji po reinstalacji systemu albo nawet przeniesienie na inny sprzęt – da się je eksportować do pliku. Warto pamiętać, że niektóre kompozycje mogą też zmieniać wskaźniki myszy czy układ ikon, co czyni je bardzo wszechstronnym narzędziem ułatwiającym personalizację.

Pytanie 20

Narzędzie pokazane na ilustracji jest używane do weryfikacji

A. płyty głównej

B. zasilacza

C. okablowania LAN

D. karty sieciowej

Pokazane na rysunku urządzenie to tester okablowania LAN, które jest kluczowym narzędziem w pracy techników sieciowych. Tester ten, często wyposażony w dwie jednostki – główną i zdalną, pozwala na sprawdzenie integralności przewodów sieciowych takich jak kable Ethernet. Działa na zasadzie wysyłania sygnału elektrycznego przez poszczególne przewody w kablu i weryfikacji ich poprawnego ułożenia oraz ciągłości. Dzięki temu można zdiagnozować potencjalne przerwy lub błędne połączenia w przewodach. Stosowanie testerów okablowania LAN jest zgodne ze standardami branżowymi, takimi jak TIA/EIA-568, które określają zasady projektowania i instalacji sieci strukturalnych. W środowisku biznesowym regularne testowanie okablowania sieciowego zapewnia stabilne i wydajne działanie sieci komputerowych, co jest niezbędne dla utrzymania ciągłości operacyjnej. Dodatkowo, tester można wykorzystać do sprawdzania zgodności z określonymi standardami, co jest kluczowe przy zakładaniu nowych instalacji lub modernizacji istniejącej infrastruktury. Regularna kontrola i certyfikacja okablowania przy użyciu takich urządzeń minimalizuje ryzyko awarii i problemów z przepustowością sieci.

Pytanie 21

Jaki jest poprawny adres podsieci po odjęciu 4 bitów od części hosta w adresie klasowym 192.168.1.0?

A. 192.168.1.80/27

B. 192.168.1.48/28

C. 192.168.1.44/28

D. 192.168.1.88/27

Wybór adresów 192.168.1.80/27, 192.168.1.88/27 oraz 192.168.1.44/28 wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad maskowania adresów IP oraz obliczania podsieci. Adres 192.168.1.80/27 jest nieprawidłowy, ponieważ maska /27 (255.255.255.224) wskazuje, że pierwsze 27 bitów jest używane do identyfikacji sieci, co prowadzi do adresu sieci 192.168.1.64 i rozgłoszeniowego 192.168.1.95, a więc adres 192.168.1.80 jest poza tą podsiecią. Analogicznie, adres 192.168.1.88/27 również nie jest prawidłowy z tych samych powodów, ponieważ również leży poza przypisaną przestrzenią adresową dla maski /27. Jeśli chodzi o adres 192.168.1.44/28, maska /28 oznacza, że mamy 16 adresów, co jest zgodne, ale adres sieci wynosi 192.168.1.32, a adres rozgłoszeniowy to 192.168.1.47, przez co 192.168.1.44 jest wciąż wykorzystywany jako adres hosta, co jest wadą w tym kontekście. Kluczowym błędem w tych odpowiedziach jest zrozumienie, że przy pożyczaniu 4 bitów z części hosta, zmieniając maskę na /28, musimy zwrócić uwagę na zakresy adresów, które są możliwe do przypisania w danej podsieci. Prawidłowe podejście do adresacji IP polega na zrozumieniu relacji między maską podsieci a rzeczywistymi adresami, co jest fundamentalne dla zarządzania sieciami.

Pytanie 22

Diagnostykę systemu Linux można przeprowadzić za pomocą komendy

Thread(s) per core:	1
Core(s) per socket:	4
Socket(s):	1
NUMA node(s):	1

A. pwd

B. whoami

C. cat

D. lscpu

Polecenie lscpu jest używane do wyświetlania szczegółowych informacji o architekturze procesora w systemie Linux. Jest to narzędzie, które zbiera dane z systemu operacyjnego na temat jednostek obliczeniowych takich jak liczba rdzeni na gniazdo liczba wątków na rdzeń liczba gniazd procesorowych oraz inne kluczowe parametry. Dzięki temu administratorzy systemów mogą lepiej zrozumieć zasoby sprzętowe dostępne na serwerze co jest niezbędne przy planowaniu wdrażania aplikacji optymalizacji wydajności oraz monitorowaniu zasobów. Praktyczne zastosowanie lscpu obejmuje scenariusze w których konieczne jest dostosowanie aplikacji do dostępnych zasobów czy też optymalizacja ustawień systemowych. Standardowa praktyka to używanie lscpu w ramach audytu sprzętowego co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz unikanie potencjalnych problemów związanych z nieadekwatnym przydzieleniem zasobów. Dodatkowo lscpu może być używane w skryptach automatyzujących procesy docierania do szczegółowych danych sprzętowych co wspiera administratorów w codziennych operacjach związanych z zarządzaniem infrastrukturą IT. Rozumienie tych informacji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i planowania zasobów komputerowych w nowoczesnych środowiskach IT.

Pytanie 23

W systemie Windows użycie prezentowanego polecenia spowoduje tymczasową zmianę koloru

Microsoft Windows [Version 10.0.14393]
(c) 2016 Microsoft Corporation. Wszelkie prawa zastrzeżone.
 
C:\Users\ak>color 1

A. tła i czcionki okna Windows.

B. tła okna wiersza poleceń, które było uruchomione z ustawieniami domyślnymi.

C. czcionki wiersza poleceń, która była uruchomiona z ustawieniami domyślnymi.

D. paska nazwy okna Windows.

Polecenie 'color 1' użyte w wierszu poleceń Windows (cmd.exe) powoduje zmianę koloru CZCIONKI (czyli tekstu) na niebieski w aktywnym oknie konsoli, pod warunkiem, że zostały zachowane domyślne ustawienia. To polecenie działa tylko na wiersz poleceń — nie ma wpływu na inne elementy środowiska graficznego Windows. Kolor tła pozostaje domyślny (czarny), zmienia się wyłącznie kolor tekstu. Z mojego doświadczenia to bardzo przydatna funkcja podczas pracy z wieloma oknami konsoli, np. kiedy prowadzisz kilka sesji jednocześnie i chcesz szybciutko odróżnić ich zadania bez dodatkowych narzędzi. Praktycznie rzecz biorąc, 'color' pozwala na większą przejrzystość, co jest wprost nieocenione przy dłuższym debugowaniu czy administracji serwerami. Warto zapamiętać, że parametr pierwszego znaku w komendzie 'color' (jak na przykładzie: 1) określa właśnie kolor czcionki, a nie tła. Branżowo przyjęło się korzystać z tej funkcjonalności do organizacji pracy, a nie tylko do zabawy kolorami. Sprawa drobna, ale jak ktoś raz się nauczy, skraca to czas i porządkuje pracę w konsoli. Zresztą, Microsoft w dokumentacji podkreśla, że to zmiana wyłącznie tymczasowa — po zamknięciu okna wracają ustawienia domyślne. Tak więc decyzja o zmianie koloru tekstu w danym oknie wiersza poleceń to zarówno przejaw dobrej organizacji pracy, jak i znajomości narzędzi systemowych.

Pytanie 24

Dwie stacje robocze w tej samej sieci nie są w stanie się skomunikować. Która z poniższych okoliczności może być przyczyną opisanego problemu?

A. Różne systemy operacyjne stacji roboczych

B. tożsame adresy IP stacji roboczych

C. Tożsame nazwy użytkowników

D. Inne bramy domyślne stacji roboczych

Stacje robocze w sieci komputerowej muszą mieć unikalne adresy IP, aby mogły ze sobą skutecznie komunikować. Gdy dwie stacje robocze posiadają ten sam adres IP, dochodzi do konfliktu adresów, co uniemożliwia ich wzajemną komunikację. Adres IP jest unikalnym identyfikatorem, który umożliwia przesyłanie danych w sieci, dlatego każdy host w sieci powinien mieć swój własny, niepowtarzalny adres. W praktyce, w przypadku wystąpienia konfliktu adresów IP, administratorzy sieci powinni przeanalizować konfigurację DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) oraz ręczne przydzielanie adresów, aby upewnić się, że nie dochodzi do powielania adresów. Warto również zwrócić uwagę na standardy RFC (Request for Comments), które definiują zasady przydzielania adresów IP oraz zasady działania protokołów sieciowych. Przykładem może być sytuacja, w której dwa komputery w tej samej podsieci otrzymują ten sam adres IP z serwera DHCP, co skutkuje problemami z dostępem do zasobów sieciowych.

Pytanie 25

Wskaż ilustrację przedstawiającą materiał eksploatacyjny charakterystyczny dla drukarek żelowych?

A. rys. B

B. rys. A

C. rys. C

D. rys. D

Pozostałe opcje przedstawiają materiały eksploatacyjne charakterystyczne dla innych technologii drukowania, które nie są związane z drukarkami żelowymi. Rysunek A pokazuje kartridże z tuszem atramentowym, które są używane w tradycyjnych drukarkach atramentowych. Ten rodzaj tuszu, oparty na wodzie, ma tendencję do rozmazywania się i dłuższego czasu schnięcia, co może być problematyczne w przypadku drukowania dokumentów kolorowych. Rysunek B przedstawia taśmę barwiącą, typową dla drukarek igłowych, które są rzadko używane w nowoczesnych środowiskach ze względu na niską jakość druku i hałas. Taśmy barwiące wymagają fizycznego uderzenia igieł w papier, co ogranicza ich zastosowanie głównie do drukowania faktur lub paragonów. Rysunek D pokazuje filament do drukarek 3D, które drukują trójwymiarowe obiekty poprzez nakładanie kolejnych warstw materiału. Filamenty zazwyczaj są wykonane z tworzyw sztucznych jak PLA lub ABS i nie mają związku z drukiem dokumentów. Częstym błędem jest mylenie różnych technologii druku na podstawie ogólnego wyglądu materiałów eksploatacyjnych bez rozróżnienia ich specyficznych właściwości i zastosowań. Drukarki żelowe są unikalne ze względu na swoje zastosowania i specyfikę tuszu, co odróżnia je od innych rozwiązań drukarskich dostępnych na rynku.

Pytanie 26

Głowica drukująca, składająca się z wielu dysz zintegrowanych z mechanizmem drukarki, wykorzystywana jest w drukarce

A. termosublimacyjnej.

B. laserowej.

C. atramentowej.

D. igłowej.

Wiele osób myli technologie druku, bo z pozoru mogą wyglądać podobnie z zewnątrz, a jednak ich zasada działania jest zupełnie inna. Drukarki termosublimacyjne, choć oferują bardzo wysoką jakość wydruków fotograficznych, wykorzystują w rzeczywistości specjalne folie barwiące, a proces polega na podgrzewaniu barwnika do momentu jego sublimacji i osadzania go na papierze. Tu nie ma żadnych dysz – zamiast tego stosuje się precyzyjnie sterowane grzałki. Z kolei drukarki laserowe w ogóle nie pracują ani na tuszu, ani na dyszach. Zamiast tego używają wiązki lasera do naświetlania bębna światłoczułego, a następnie toner (sproszkowany barwnik) przenoszony jest na papier dzięki elektrofotografii i utrwalany przez grzałki – zero dysz, wszystko odbywa się na poziomie elektrostatyki i ciepła. Jeżeli chodzi o drukarki igłowe, to jest tu jeszcze inaczej: głowica posiada igły, które mechanicznie uderzają w taśmę barwiącą, a ta odbija się od papieru, tworząc znak. Tę technologię kojarzę głównie z wydrukami faktur czy paragonów, gdzie nie liczy się jakość, a trwałość i możliwość druku na papierze samokopiującym. W żadnej z tych technologii nie znajdziemy jednak głowicy z dziesiątkami czy setkami mikrodysz – to jest charakterystyczne wyłącznie dla druku atramentowego. Moim zdaniem częsty błąd polega na zakładaniu, że każda drukarka z 'głowicą' ma też dysze, a przecież 'głowica' w drukarce igłowej czy termosublimacyjnej to zupełnie inne urządzenie, realizujące inną funkcję. Dlatego obecność wielu dysz zintegrowanych z mechanizmem urządzenia jest typowa tylko dla technologii atramentowej, gdzie bezpośrednio kształtuje jakość, ostrość i kolorystykę wydruku. Warto o tym pamiętać wybierając odpowiednią drukarkę do potrzeb – każda technologia ma swoje miejsce, ale głowica z dyszami to domena atramentu.

Pytanie 27

Która funkcja systemu Windows Server pozwala na m.in. uproszczoną, bezpieczną oraz zdalną instalację systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci?

A. Hyper-V

B. Usługa wdrażania systemu Windows

C. Usługa aktywacji zbiorczej

D. Serwer aplikacji

Jak wybrałeś inną odpowiedź niż WDS, to pewnie nie do końca rozumiesz, czym się te różne usługi zajmują. Na przykład, serwer aplikacji to taki, który głównie hostuje aplikacje, a nie instaluje systemy operacyjne. Więc to nie to, co ci potrzeba. Usługa aktywacji zbiorczej ma zupełnie inne zadanie – chodzi o zarządzanie licencjami, a nie samą instalację. A Hyper-V, to technologia do wirtualizacji, więc też nie ma nic wspólnego z fizycznym wprowadzaniem systemów operacyjnych na komputery. Jeżeli źle wybierasz, to może wydawać się to skomplikowane, ale dobrze jest wiedzieć, co dokładnie robi każda z tych usług, żeby uniknąć zamieszania w zarządzaniu IT.

Pytanie 28

Jak brzmi nazwa klucza rejestru w systemie Windows, w którym zapisane są relacje między typami plików a aplikacjami, które je obsługują?

A. HKEY_CURRENT_PROGS

B. HKEY_LOCAL_RELATIONS

C. HKEY_USERS

D. HKEY_CLASSES_ROOT

HKEY_USERS to klucz rejestru, który przechowuje informacje dotyczące wszystkich użytkowników systemu Windows, ale nie jest on bezpośrednio związany z powiązaniami typów plików. Odpowiedź sugerująca ten klucz może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji rejestru. Klucz HKEY_CURRENT_PROGS nie istnieje w standardowej architekturze rejestru systemu Windows, co czyni tę odpowiedź błędną. Niekiedy użytkownicy mogą mylić HKEY_CURRENT_USER z HKEY_CLASSES_ROOT, ale ten pierwszy dotyczy ustawień i preferencji bieżącego użytkownika, a nie powiązań typów plików. Z kolei HKEY_LOCAL_RELATIONS również nie jest uznawanym kluczem w systemie Windows, co może prowadzić do zamieszania. Takie myślenie może wynikać z braku zrozumienia struktury rejestru Windows, gdzie każdy klucz ma swoją określoną rolę. Klucz HKEY_CLASSES_ROOT stanowi centralny punkt dla powiązań typów plików, co jest kluczowe dla działania aplikacji i interakcji systemu z użytkownikiem. Ignorowanie tego faktu może prowadzić do problemów z otwieraniem plików oraz ich obsługą przez oprogramowanie. Właściwe zrozumienie struktury rejestru jest niezbędne dla administratorów systemów oraz dla osób zajmujących się konfiguracją systemu operacyjnego.

Pytanie 29

Interfejs HDMI w komputerze umożliwia przesyłanie sygnału

A. cyfrowego audio

B. cyfrowego video i audio

C. analogowego audio i video

D. cyfrowego video

Wybór odpowiedzi o ograniczonym zakresie, jak 'cyfrowego video' czy 'cyfrowego audio', ignoruje istotną cechę interfejsu HDMI, która polega na jednoczesnym przesyłaniu zarówno obrazu, jak i dźwięku. HDMI to zintegrowane rozwiązanie, które zostało stworzone na podstawie potrzeby uproszczenia połączeń w urządzeniach audiowizualnych, eliminując konieczność używania wielu kabli. Przykładowo, wysoka jakość sygnału audio w systemach kina domowego wymaga nie tylko cyfrowego przesyłania dźwięku, ale także współpracy z wysokiej jakości obrazem, co jest możliwe dzięki jednemu połączeniu HDMI. Podejście, które ogranicza się tylko do dźwięku lub tylko do obrazu, jest mylne i może prowadzić do nieefektywnej konfiguracji systemów audiowizualnych. Odpowiedź o analogowym audio i video jest całkowicie nieprawidłowa, ponieważ HDMI jest technologią cyfrową, co oznacza, że nie obsługuje sygnałów analogowych. Przesyłanie analogowego dźwięku i obrazu wymagałoby stosowania starszych standardów, takich jak VGA czy RCA, które nie oferują tej samej jakości i wygody co HDMI. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych urządzeń, w tym komputery, telewizory i systemy audio, zostało zaprojektowanych z myślą o HDMI jako standardzie, co czyni go kluczowym w nowoczesnych instalacjach audiowizualnych.

Pytanie 30

Każdorazowo automatycznie szyfrowany staje się plik, który został zaszyfrowany przez użytkownika za pomocą systemu NTFS 5.0, w momencie

A. kiedy jest wysyłany pocztą e-mail

B. gdy jest zapisywany na dysku

C. gdy jest kopiowany przez sieć

D. gdy inny użytkownik próbuje go odczytać

Podczas analizy błędnych odpowiedzi należy zauważyć, że odczytywanie pliku przez innego użytkownika nie powoduje automatycznego szyfrowania. W rzeczywistości, jeśli plik jest już zaszyfrowany, inny użytkownik nie ma możliwości jego odczytania bez odpowiednich uprawnień i kluczy. To prowadzi do mylnego wniosku, że proces szyfrowania zachodzi w momencie, gdy plik jest otwierany przez innego użytkownika, co jest nieprawdziwe i może wynikać z braku zrozumienia, jak działa EFS w NTFS. Kopiowanie pliku przez sieć również nie powoduje automatycznego szyfrowania. Plik zostaje skopiowany w stanie, w jakim aktualnie się znajduje, a szyfrowanie nie jest w tym przypadku stosowane, chyba że zainicjowane zostanie przez użytkownika w trakcie procesu kopiowania. Wysyłanie pliku pocztą e-mail również nie wprowadza automatycznego szyfrowania; plik wysyłany jest w formie, w jakiej został zapisany. Często pojawia się błędne zrozumienie, że szyfrowanie działa w czasie rzeczywistym na każdym etapie interakcji z plikiem, co jest niezgodne z rzeczywistością. Dlatego kluczowe jest, aby użytkownicy byli świadomi, że szyfrowanie automatycznie ma miejsce podczas zapisywania pliku, a nie przy innych interakcjach, co jest fundamentalnym aspektem ochrony danych w złożonych systemach operacyjnych.

Pytanie 31

Jaką normę stosuje się w przypadku okablowania strukturalnego w sieciach komputerowych?

A. TIA/EIA-568-B

B. PN-EN ISO 9001:2009

C. ISO/IEC 8859-2

D. PN-EN 12464-1:2004

Norma TIA/EIA-568-B jest kluczowym standardem dotyczącym okablowania strukturalnego w sieciach komputerowych. Została opracowana przez Telecommunication Industry Association oraz Electronic Industries Alliance i definiuje wymagania dotyczące instalacji, testowania oraz wydajności systemów okablowania. Standard ten określa m.in. klasy okablowania, zalecane rodzaje kabli (np. kable miedziane i światłowodowe) oraz specyfikacje dotyczące złączy i gniazd. Przykładem zastosowania tej normy może być budowa nowego biura, w którym planuje się instalację sieci komputerowej. Zastosowanie TIA/EIA-568-B zapewnia, że sieć będzie spełniała określone standardy jakości i wydajności, co przekłada się na niezawodność przesyłania danych oraz zminimalizowanie problemów związanych z zakłóceniami elektromagnetycznymi. Norma ta jest również często przywoływana w kontekście certyfikacji instalacji okablowania, co potwierdza jej znaczenie w branży IT oraz telekomunikacyjnej.

Pytanie 32

Jakie polecenie w systemie Linux rozpoczyna weryfikację dysku oraz pozwala na usunięcie jego usterek?

A. fdisk

B. mkfs

C. lshw

D. fsck

Odpowiedzi lshw, fdisk oraz mkfs nie są prawidłowymi narzędziami do sprawdzania i naprawy błędów na dysku. Lshw (list hardware) to polecenie, które służy do wyświetlania szczegółowych informacji o sprzęcie zainstalowanym w systemie, takich jak procesory, pamięć, dyski twarde oraz ich parametry. To narzędzie może być użyteczne do diagnostyki sprzętowej, ale nie ma funkcji związanych z sprawdzaniem stanu systemu plików ani ich naprawą. Fdisk to program do zarządzania partycjami dyskowymi, który pozwala na tworzenie, usuwanie i modyfikowanie partycji, a nie na sprawdzanie ich integralności. Korzystanie z fdisk do prób naprawy błędów systemu plików może prowadzić do utraty danych, ponieważ to narzędzie nie ma możliwości naprawy uszkodzeń, które mogą wystąpić w obrębie systemu plików. Mkfs, z kolei, to polecenie służące do formatowania dysków i tworzenia systemów plików. Użycie mkfs powoduje całkowite usunięcie wszystkich danych na danym urządzeniu, co czyni je nieodpowiednim narzędziem w kontekście naprawy błędów. Użytkownik powinien być świadomy, że wybór niewłaściwego narzędzia do zarządzania systemem plików może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak utrata danych, co podkreśla znaczenie znajomości funkcji i zastosowań różnych poleceń w systemie Linux. Właściwe podejście do zarządzania systemem plików opiera się na używaniu dedykowanych narzędzi w odpowiednich sytuacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 33

Rozmiar plamki na ekranie monitora LCD wynosi

A. rozmiar obszaru, na którym wyświetla się 1024 piksele

B. odległość pomiędzy początkiem jednego a początkiem kolejnego piksela

C. rozmiar jednego piksela wyświetlanego na ekranie

D. rozmiar obszaru, w którym możliwe jest wyświetlenie wszystkich kolorów obsługiwanych przez monitor

Można się pogubić w tych wszystkich pojęciach związanych z plamką monitora LCD, co czasami prowadzi do błędnych odpowiedzi. Na przykład, twierdzenie, że plamka to rozmiar piksela na ekranie, jest trochę mylące, bo plamka to odległość między pikselami, a nie ich wielkość. Mówienie o wyświetlaniu 1024 pikseli też nie ma sensu w kontekście plamki, bo to nie to samo co ich rozmieszczenie. Definicja obszaru wyświetlania wszystkich kolorów dostępnych dla monitora wprowadza w błąd, bo plamka nie ma nic wspólnego z kolorami, ale z fizycznym rozkładem pikseli. W dzisiejszych czasach rozdzielczość i gęstość pikseli są najważniejsze, nie ich grupowanie. Dlatego warto zrozumieć te różnice, żeby lepiej ocenić jakość i możliwości monitorów, zwłaszcza w takich dziedzinach jak grafika czy multimedia.

Pytanie 34

W dokumentacji płyty głównej zapisano „Wsparcie dla S/PDIF Out”. Co to oznacza w kontekście tego modelu płyty głównej?

A. cyfrowe złącze sygnału video

B. analogowe złącze sygnału wejścia video

C. analogowe złącze sygnału wyjścia video

D. cyfrowe złącze sygnału audio

Wybór odpowiedzi dotyczącej analogowego złącza sygnału wyjścia video, analogowego złącza sygnału wejścia video czy cyfrowego złącza sygnału video jest błędny, ponieważ nie odnoszą się one do standardu S/PDIF, który jest wyłącznie związany z sygnałem audio. Analogowe złącza sygnałów wideo, takie jak RCA czy komponentowe, mają zupełnie inną charakterystykę i przeznaczenie. Złącza te są zaprojektowane do przesyłania sygnałów wideo w formacie analogowym, co nie jest kompatybilne z cyfrowym standardem S/PDIF. Typowe nieporozumienia mogą wynikać z mylenia standardów audio z wideo, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o funkcjonalności danego złącza. Ponadto, cyfrowe złącze sygnału video nie jest związane z S/PDIF, gdyż to standardy takie jak HDMI lub DisplayPort są odpowiedzialne za przesyłanie sygnałów wideo w formacie cyfrowym. Dlatego ważne jest zrozumienie podstawowych różnic między tymi technologiami oraz ich zastosowań w praktyce. Prawidłowe zrozumienie standardów audio i wideo jest kluczowe dla efektywnego projektowania systemów multimedialnych oraz zapewnienia wysokiej jakości dostarczanych sygnałów.

Pytanie 35

Element płyty głównej, który jest odpowiedzialny za wymianę danych między procesorem a innymi komponentami płyty, to

A. chipset

B. BIOS ROM

C. układ chłodzenia

D. pamięć RAM

Chipset jest naprawdę ważnym elementem płyty głównej. Odpowiada za to, jak różne części komputera ze sobą rozmawiają, na przykład procesor, pamięć RAM czy karty graficzne. Można powiedzieć, że to taki pośrednik, który sprawia, że wszystko działa razem. Weźmy na przykład gry komputerowe - bez chipsetu przesyłanie danych między procesorem a kartą graficzną byłoby chaosem, a przecież każdy chce płynnej grafiki. Chipsety są różne, bo mają różne architektury, co ma potem wpływ na to, jak działają z różnymi procesorami. W branży mamy standardy jak Intel czy AMD, które mówią, jakie chipsety są dostępne i co potrafią. Moim zdaniem, dobrze dobrany chipset to podstawa, żeby cały system działał stabilnie i wydajnie, zwłaszcza gdy korzystamy z aplikacji wymagających sporo mocy obliczeniowej.

Pytanie 36

Polecenie to zostało wydane przez Administratora systemu operacyjnego w trakcie ręcznej konfiguracji sieciowego interfejsu. Wynikiem wykonania tego polecenia jest ```netsh interface ip set address name="Glowna" static 151.10.10.2 255.255.0.0 151.10.0.1```

A. dezaktywacja interfejsu

B. aktywacja dynamicznego przypisywania adresów IP

C. przypisanie adresu 151.10.0.1 jako domyślnej bramy

D. ustawienie maski 24-bitowej

Wybór odpowiedzi dotyczącej włączenia dynamicznego przypisywania adresów IP jest błędny, ponieważ polecenie użyte w pytaniu ustawia statyczny adres IP dla interfejsu, co jest sprzeczne z ideą dynamicznego przypisywania. Dynamiczne przypisywanie adresów IP odbywa się zazwyczaj za pomocą protokołu DHCP, który automatycznie przydziela adresy IP z puli. W przypadku konfiguracji statycznej, adresy są przypisywane ręcznie, co oznacza, że administrator odpowiedzialny za zarządzanie siecią ma pełną kontrolę nad przypisanymi adresami IP. W kontekście niepoprawnej odpowiedzi na temat ustawienia 24-bitowej maski, warto zauważyć, że maska podsieci podana w poleceniu to 255.255.0.0, co odpowiada masce 16-bitowej, a nie 24-bitowej. Maski podsieci są kluczowe w określaniu, które części adresu IP odnoszą się do sieci, a które do hostów. Przykładowo, w masce 255.255.0.0, pierwsze dwa oktety są używane do identyfikacji sieci, co oznacza, że może ona obsługiwać wiele hostów. Wreszcie, odpowiedź sugerująca wyłączenie interfejsu jest również błędna. Polecenie jasno wskazuje, że interfejs jest konfigurowany, a nie wyłączany. Typowe błędy myślowe w tym przypadku obejmują mylenie działań konfiguracyjnych z operacjami, które zmieniają stan urządzenia. Zrozumienie tych podstawowych pojęć jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 37

Na wyświetlaczu drukarki wyświetlił się komunikat "PAPER JAM". W celu usunięcia problemu, najpierw należy

A. umieścić papier w podajniku

B. zamontować podajnik papieru w urządzeniu

C. wymienić kartridż z tuszem

D. zidentyfikować miejsce zacięcia papieru w drukarce

Znalezienie miejsca, gdzie papier się zaciął, to naprawdę ważny krok w naprawie drukarki. Kiedy widzisz na wyświetlaczu 'PAPER JAM', najpierw musisz sprawdzić, gdzie dokładnie to się stało. Może to być w podajniku papieru, gdzieś w drodze transportu lub na wyjściu. W praktyce najlepiej jest otworzyć pokrywę drukarki i zobaczyć, czy papier nie utknął w jakimś widocznym miejscu. Czasem mogą zostać jakieś kawałki papieru, które mogą znowu spowodować zacięcie. Z mojego doświadczenia, dobrze jest też pamiętać, żeby przed jakimiś działaniami odłączyć drukarkę od prądu, bo można przepalić jakiś element. Jeśli jednak nie widać niczego, co by się zacięło, warto zajrzeć do instrukcji obsługi, żeby sprawdzić, czy są inne miejsca, które trzeba przejrzeć. Regularne czyszczenie drukarki i serwisowanie też są istotne, bo mogą zapobiegać częstym problemom z zacięciem papieru.

Pytanie 38

Jakie urządzenie umożliwia testowanie strukturalnego okablowania światłowodowego?

A. reflektometr optyczny

B. sonda logiczna

C. stacja lutownicza

D. odsysacz próżniowy

Reflektometr optyczny jest kluczowym narzędziem do testowania okablowania strukturalnego światłowodowego. Działa na zasadzie wysyłania impulsów światła wzdłuż włókna i analizowania odbicia tych impulsów, co pozwala na identyfikację ewentualnych problemów, takich jak utraty sygnału, refleksje czy uszkodzenia. Dzięki tej technologii technicy mogą dokładnie ocenić jakość instalacji, wykrywać miejsca o dużych stratach, a także oceniać długość włókna. Reflektometr optyczny jest niezbędny w zgodności z normami branżowymi, takimi jak ANSI/TIA-568, które określają wymagania dla instalacji okablowania. Przykładowo, w przypadku nowej instalacji w budynku biurowym, zastosowanie reflektometru optycznego pozwala na potwierdzenie, że włókna są wolne od uszkodzeń i spełniają wymogi wydajności. Technologia ta jest nie tylko standardem w branży, ale także istotnym elementem zapewniającym niezawodność sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 39

W systemie Linux użycie polecenia passwd Ala spowoduje

A. wyświetlenie członków grupy Ala.

B. utworzenia konta użytkownika Ala.

C. wyświetlenie ścieżki do katalogu Ala.

D. ustawienie hasła użytkownika Ala.

Polecenie passwd w systemach Linux i Unix służy przede wszystkim do zmiany hasła użytkownika. Jeśli podasz za nim nazwę użytkownika, na przykład passwd Ala, to system pozwala ustawić nowe hasło właśnie dla tego konkretnego konta. Często używa się tego polecenia podczas administracji serwerami, żeby wymusić zmianę hasła przez użytkownika lub gdy administrator sam musi zresetować komuś dostęp. Z mojego doświadczenia, passwd jest jednym z najprostszych i zarazem najpotężniejszych narzędzi do zarządzania bezpieczeństwem w systemach linuksowych. Dobre praktyki branżowe wręcz nakazują regularną zmianę haseł, a komenda passwd to podstawowy sposób na realizację tej zasady. Co ciekawe, jeśli wykonasz passwd bez żadnych argumentów, to domyślnie zmieniasz swoje własne hasło. Administrator (root) może natomiast podać dowolną nazwę użytkownika i ustawić mu nowe hasło – taka elastyczność jest bardzo ceniona, szczególnie w większych środowiskach. Warto pamiętać, że polecenie passwd nie tworzy użytkownika i nie pokazuje żadnych informacji o grupach czy katalogach – jego jedyną rolą jest zarządzanie hasłami. Bardzo często można je spotkać w dokumentacji systemowej i tutorialach dotyczących bezpieczeństwa. Moim zdaniem, jeśli ktoś chce na poważnie zajmować się administracją Linuxem, to znajomość działania passwd to totalna podstawa, szczególnie z punktu widzenia bezpieczeństwa danych i zgodności ze standardami ISO/IEC 27001 czy praktykami CIS Benchmarks.

Pytanie 40

W systemie Linux, jak można znaleźć wszystkie pliki z rozszerzeniem txt, które znajdują się w katalogu /home/user i rozpoczynają się na literę a, b lub c?

A. ls /home/user/a?b?c?.txt

B. ls /home/user/[!abc]*.txt

C. ls /home/user/[a-c]*.txt

D. ls /home/user/abc*.txt

Użycie polecenia 'ls /home/user/abc*.txt' nie jest właściwe, ponieważ to polecenie ogranicza wyszukiwanie plików tylko do tych, których nazwy zaczynają się dokładnie na 'abc'. Oznacza to, że zostaną wyświetlone tylko pliki, które mają prefiks 'abc' przed rozszerzeniem .txt, co nie spełnia wymagań zadania. W rezultacie, nie uwzględnia to plików, które zaczynają się od samej litery 'a', 'b' lub 'c', co powoduje, że wiele plików, które mogłyby być odpowiednie, zostanie pominiętych. W kontekście polecenia 'ls /home/user/[!abc]*.txt', użyte nawiasy kwadratowe z wykrzyknikiem oznaczają zaprzeczenie, co w tym przypadku oznacza, że polecenie wyświetli pliki, które nie zaczynają się na 'a', 'b' lub 'c'. To również jest sprzeczne z wymaganiami, ponieważ nasze zadanie wymagało znalezienia plików, które zaczynają się na te litery. Z kolei polecenie 'ls /home/user/a?b?c?.txt' jest niepoprawne, gdyż użycie znaków zapytania '?' w tym kontekście oznacza dopasowanie do jednego znaku między literami, co również jest zbyt restrykcyjne wobec tego, co wymaga zadanie. Dlatego ważne jest, aby przy wyszukiwaniu plików w systemie Linux zrozumieć znaczenie i zastosowanie symboli, takich jak nawiasy kwadratowe oraz znaki wieloznaczne, aby skutecznie i precyzyjnie określać kryteria wyszukiwania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej