Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:02
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:10

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przy takich samych warunkach oświetlenia zastosowanie filtru fotograficznego o współczynniku 2 wymusi zmianę wartości przesłony z 8 na

A. 16

B. 5,6

C. 4

D. 11

Odpowiedzi takie jak 11, 4 oraz 16 wynikają z błędnego rozumienia zasady działania przysłon oraz wpływu filtrów na ekspozycję. W przypadku wartości 11, przyjęto, że konieczne jest zwiększenie przysłony do wartości wyższej, co w rzeczywistości prowadziłoby do znacznego zmniejszenia ilości światła wpadającego do aparatu, co jest sprzeczne z naszym celem, jakim jest utrzymanie identycznej ekspozycji. Z kolei przysłona 4 to znaczne otwarcie obiektywu, co nie tylko zwiększa ilość światła, ale i może spowodować prześwietlenie zdjęcia, co jest również błędne. 16 natomiast oznacza, że przysłona jest zbyt mocno zamknięta, co ponownie prowadzi do zmniejszenia ilości światła napływającego do matrycy, a w konsekwencji do niedoświetlenia. Te błędne odpowiedzi wskazują na typowe błędy myślowe, takie jak niepełne zrozumienie stosunków między przysłonami oraz ich wpływu na ilość światła, co jest kluczowe w fotografii. Właściwe zrozumienie działania przysłon oraz ich wpływu na ekspozycję jest fundamentalne dla każdych działań fotograficznych. Aby uniknąć takich błędów, warto zapoznać się z podstawowymi zasadami ekspozycji, a także praktykować, aby we właściwy sposób interpretować wpływ filtrów i przysłon na ostateczny efekt fotografii.

Pytanie 2

Oświetlenie rembrandtowskie w portrecie

A. uwidoczni podbródek.

B. uwidoczni kość policzkową.

C. podkreśli ramiona modela.

D. podkreśli włosy modela.

Oświetlenie rembrandtowskie to taki klasyk w fotografii portretowej i malarstwie. Wyróżnia się przede wszystkim tym charakterystycznym trójkątem światła na policzku po stronie cienistej twarzy modela. Właśnie dzięki odpowiedniemu ustawieniu głównego źródła światła pod kątem około 45 stopni względem twarzy i lekko powyżej jej poziomu, światło bardzo ładnie podkreśla kości policzkowe, dając efekt plastyczności i głębi. Dla wielu fotografów to swego rodzaju must-have przy klasycznych portretach, bo pozwala wydobyć rysy twarzy, a jednocześnie zachować subtelność światłocienia. Moim zdaniem, jak już ktoś ogarnie rembrandta, to potrafi lepiej panować nad innymi schematami oświetleniowymi. W praktyce widać to na wielu portretach studyjnych – modelka czy model mają ładnie zarysowane kości policzkowe, które dodają wyrazistości, a całość wygląda mega profesjonalnie. Branżowo uznaje się rembrandta za dobrą bazę, bo pozwala zachować naturalność, ale też zapewnia ciekawą dramaturgię światła. Warto ćwiczyć takie ustawienia, bo nawet przy prostych warunkach można uzyskać efekt jak ze starego malarstwa holenderskiego. Takie oświetlenie ma zastosowanie nie tylko w portretach artystycznych, ale też w reklamie czy nawet wizerunkowych zdjęciach biznesowych – zawsze tam, gdzie chcemy, by twarz wyglądała szlachetnie i miała wyraźnie podkreślone formy.

Pytanie 3

Który układ kompozycji obrazu zastosowano na fotografii?

A. Owalny.

B. Trójkątny.

C. W kształcie litery L.

D. Wyśrodkowany.

Zastosowanie układów kompozycji w fotografii jest kluczowym elementem, który wpływa na sposób odbioru obrazu przez widza. W przypadku odpowiedzi, które wskazują na inne typy układów, takie jak trójkątny, wyśrodkowany czy owalny, pojawiają się istotne nieporozumienia. Układ trójkątny, choć często stosowany w kompozycjach ze względu na swoją dynamiczność i zdolność do tworzenia głębi, nie jest tutaj właściwy, ponieważ nie oddaje charakterystycznego kształtu litery L. Również wyśrodkowana kompozycja, pomimo że może być skuteczna w niektórych kontekstach, często prowadzi do monotonii i braku dynamiki, co nie jest celem tego konkretnego obrazu. Z kolei owalny układ, który sugeruje zamkniętą formę, nie odzwierciedla otwartej i przestrzennej struktury, jaką tworzy litera L. Te błędne podejścia wynikać mogą z niepełnego zrozumienia zasad kompozycji oraz ich wpływu na narrację wizualną. Kluczowym elementem w fotografii jest umiejętność wyczucia proporcji oraz sposobu, w jaki elementy współdziałają w przestrzeni. Ważne jest zatem, aby rodzaj kompozycji był dostosowany do tematu obrazu, co pozwala na efektywniejsze przekazywanie zamysłu artysty i angażowanie widza w przedstawianą historię.

Pytanie 4

Kompozycja wzdłuż przekątnej jest formą kompozycji

A. ukośną

B. zamkniętą

C. spiralną

D. poziomą

Horyzontalna kompozycja odnosi się do układu elementów w poziomie, co może zapewnić poczucie spokoju i stabilności. Jednak w kontekście kompozycji po przekątnej, nie oddaje ona dynamiki ani energii, które są typowe dla kompozycji ukośnej. Kompozycje horyzontalne skoncentrowane na poziomie mogą w pewnych sytuacjach być zbyt statyczne, co sprawia, że nie są idealnym rozwiązaniem w przypadku obrazów wymagających ruchu lub akcji. Spiralna kompozycja, z drugiej strony, opiera się na układzie elementów kręcących się wokół centralnego punktu, co może przyciągać wzrok, ale nie jest związana z przekątnymi. Umożliwia ona jednak ciekawe efekty wizualne, dając widzowi poczucie eksploracji. Z kolei kompozycje zamknięte koncentrują się na tym, aby elementy pozostawały wewnątrz wyznaczonego obszaru, co nadaje im solidność, ale może ograniczać ekspresję. Każda z tych kompozycji ma swoje miejsce i zastosowanie, jednak nie oddają one charakterystyki kompozycji po przekątnej, która wyróżnia się swoją zdolnością do wprowadzania dynamiki i zainteresowania w układzie wizualnym. Zrozumienie różnic między tymi rodzajami kompozycji jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania ich w praktyce artystycznej.

Pytanie 5

Technika brenizera (Brenizer method) polega na

A. wykonaniu wielu zdjęć z małą głębią ostrości i połączeniu ich w panoramę

B. zastosowaniu techniki wielokrotnej ekspozycji

C. zastosowaniu filtru połówkowego neutralnie szarego

D. użyciu lampy pierścieniowej przy fotografii makro

Technika brenizera, znana też jako Brenizer method, jest innowacyjnym podejściem w fotografii, które łączy w sobie elementy portretowe i panoramiczne. Polega na wykonaniu wielu zdjęć z użyciem małej głębi ostrości, co daje możliwość uchwycenia detali i miękkiego rozmycia tła - to kluczowy element, który tworzy efekt „kitoskópowy”, często pożądany przez fotografów portretowych. Gdy zdjęcia są już zrobione, są one łączone w jedno, za pomocą specjalistycznego oprogramowania, co pozwala na uzyskanie jednego obrazu o dużej rozdzielczości i charakterystycznej estetyce. Taka technika jest szczególnie przydatna w plenerze, gdzie możemy uchwycić piękne tło, jednocześnie izolując główny obiekt. W praktyce, dobrze jest mieć na uwadze, aby zdjęcia były robione z jednego punktu, co zwiększa szanse na ich późniejsze złożenie. Technika ta cieszy się dużym uznaniem wśród profesjonalnych fotografów, którzy chcą uzyskać efektowne portrety z przyjemnym bokeh i przestrzenią w tle. Warto pamiętać, że odpowiedni dobór obiektywu, zazwyczaj o dużej światłosiłę, jest kluczowy dla uzyskania pożądanego efektu.

Pytanie 6

Fotograf, który do robienia zdjęć krajobrazowych ustawił przysłonę na f/1.2, czułość matrycy na ISO 1400 oraz czas naświetlania na 30 sekund, najprawdopodobniej planuje uchwycić te obrazy przy świetle dziennym

A. po południu

B. nocą

C. o świcie

D. w południe

Odpowiedź na noc jest jak najbardziej trafna. Ustawienia aparatu pokazują, że fotografowanie w nocy wymaga innego podejścia. Przysłona f/1.2 jest naprawdę szeroka, co pozwala na wpuścić więcej światła na matrycę, co w ciemnościach jest mega ważne. ISO 1400 to niezły wybór, bo zwiększa wrażliwość na światło, co w nocy jest kluczowe. Czas naświetlania 30 sekund też pasuje do nocnych zdjęć, ponieważ długi czas otwarcia migawki potrafi uchwycić piękne detale, takie jak gwiazdy czy różne sztuczne światła. Właśnie takie ustawienia są często używane w nocnej fotografii, a ich celem jest uchwycenie wyraźnych i dobrze doświetlonych obrazów nawet w trudnych warunkach. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że zdjęcia nocnych miast, gdzie światła uliczne i neony robią niesamowite efekty wizualne, wyglądają świetnie.

Pytanie 7

Na zdjęciu przeważają barwy

A. ciepłe.

B. dopełniające się.

C. zimne.

D. uzupełniające się.

Na tym zdjęciu widać, że dominują zimne kolory, jak niebo błękitne i metaliczne elementy konstrukcji. Te kolory, takie jak niebieski czy zielony, mają to do siebie, że dają wrażenie chłodnej atmosfery. Często są wykorzystywane w architekturze i projektowaniu wnętrz, bo pomagają stworzyć spokojne i harmonijne miejsce. Z mojego doświadczenia, projektanci chętnie sięgają po takie zimne palety, gdy chcą, żeby przestrzeń, na przykład biuro czy strefa do medytacji, sprzyjała relaksacji lub lepszej koncentracji. Co ciekawe, barwy zimne potrafią optycznie powiększać pomieszczenia, co jest super ważne przy projektowaniu wnętrz. Świetnym przykładem mogą być nowoczesne biura, które często wybierają szarości, błękity i biele, żeby stworzyć przyjemne miejsce do pracy.

Pytanie 8

Jak wpłynie podwojenie rozdzielczości skanowania na rozmiar pliku?

A. Zwiększy się ośmiokrotnie

B. Zwiększy się dwukrotnie

C. Zwiększy się czterokrotnie

D. Nie ulegnie zauważalnej zmianie

Zwiększenie rozdzielczości skanowania o dwukrotność wcale nie implikuje, że rozmiar pliku wzrośnie jedynie dwukrotnie. Błędne założenie, że zmiana rozdzielczości wpływa na rozmiar pliku w sposób liniowy, ignoruje podstawowe zasady dotyczące pikseli i ich odpowiedników w wymiarach obrazu. Zwiększenie rozdzielczości skanowania z 100 dpi do 200 dpi oznacza, że każdy wymiar obrazu zostaje pomnożony przez dwa. Z matematycznego punktu widzenia, jeżeli zwiększamy zarówno szerokość, jak i wysokość obrazu, to całkowita liczba pikseli rośnie proporcjonalnie do kwadratu zmiany. To prowadzi do czterokrotnego wzrostu liczby pikseli, a tym samym do czterokrotnego wzrostu wielkości pliku, co jest często mylnie interpretowane. W kontekście standardów jakości skanowania, istotne jest, aby zrozumieć, że wyższa rozdzielczość nie tylko zwiększa rozmiar pliku, ale także poprawia jakość obrazu, co jest kluczowe w zastosowaniach takich jak archiwizacja dokumentów czy digitalizacja dzieł sztuki. Błąd myślowy, polegający na przypisaniu liniowego wzrostu do rozmiaru pliku, może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami i przestrzenią dyskową, dlatego ważne jest, aby dobrze zrozumieć zasady dotyczące przetwarzania obrazów cyfrowych.

Pytanie 9

Podaj temperaturę barwową światła słonecznego w godzinach południowych.

A. 2000 K

B. 5500 K

C. 2800 K

D. 3200 K

Temperatura barwowa źródeł światła słonecznego w południe wynosi około 5500 K, co oznacza, że światło to ma neutralną biel z lekkim odcieniem niebieskim. Jest to istotne w kontekście fotografii i projektowania, gdzie właściwe odwzorowanie kolorów jest kluczowe. Przy temperaturze 5500 K, światło dzienne jest postrzegane jako najbardziej naturalne, co jest podstawą dla kalibracji monitorów oraz aparatów fotograficznych. Użycie tego parametru pozwala uzyskać prawidłowe odwzorowanie kolorów w różnych aplikacjach graficznych oraz w druku. Standardy takie jak D65, które jest uznawane za standardowe źródło światła w wielu zastosowaniach, również opierają się na wartości zbliżonej do 5500 K. W praktyce, zrozumienie temperatury barwowej jest kluczowe dla artystów, projektantów i techników, którzy dążą do uzyskania spójnych efektów wizualnych w swoich pracach.

Pytanie 10

Jaki filtr należy zastosować, aby uzyskać łagodny efekt klasycznej fotografii w tonacji sepii?

A. Konwersyjny.

B. Szary.

C. Połówkowy.

D. Polaryzacyjny.

Zastosowanie filtru szarego, połówkowego czy polaryzacyjnego nie pozwoli uzyskać klasycznego efektu sepii, który od lat kojarzony jest z fotografią o ciepłym, brązowawym zabarwieniu. Filtr szary przede wszystkim służy do ograniczenia ilości światła wpadającego przez obiektyw, co umożliwia wydłużenie czasu naświetlania bez prześwietlania zdjęcia – na przykład w fotografii krajobrazowej, by uzyskać efekt rozmytej wody czy chmur. W żaden sposób nie wpływa on jednak na barwę zdjęcia, więc nie można przy jego pomocy uzyskać tonacji sepii. Filtr połówkowy stosowany jest głównie do wyrównywania ekspozycji między jasnym niebem a ciemniejszą ziemią, szczególnie podczas fotografowania krajobrazów – tutaj również nie ma wpływu na zabarwienie całego kadru, a już tym bardziej na uzyskanie efektu sepii. Z kolei filtr polaryzacyjny używany jest głównie do eliminowania odblasków i wzmocnienia nasycenia kolorów, zwłaszcza błękitu nieba czy zieleni roślin. To bardzo użyteczny filtr, ale zupełnie nie służy do tworzenia kreatywnych efektów barwnych takich jak sepia. Często spotykam się z błędnym przekonaniem, że niemal każdy filtr można wykorzystać do uzyskania dowolnego efektu kolorystycznego – i to jest podstawowy błąd myślowy, który prowadzi do takich pomyłek. Sepia to efekt uzyskany przez precyzyjną zmianę charakterystyki barwowej obrazu, co umożliwiają tylko filtry konwersyjne. Standardy fotografii mówią jasno: wybór filtra powinien być zawsze uzależniony od zamierzonego efektu końcowego i świadomego zrozumienia właściwości każdego typu filtra. Myląc zastosowania poszczególnych filtrów, można łatwo nie osiągnąć oczekiwanego rezultatu, a nawet uzyskać niepożądane rezultaty na zdjęciu lub w plikach cyfrowych. Warto zawsze kierować się praktyczną wiedzą i doświadczeniem oraz nie bać się eksperymentować, ale na podstawie właściwych narzędzi.

Pytanie 11

Obrazy HDR wyświetlane na monitorach HDR charakteryzują się

A. większą kompresją pliku przy tej samej jakości

B. wyższą rozdzielczością przy tej samej liczbie pikseli

C. lepszą ostrością krawędzi obiektów

D. większą rozpiętością tonalną od czerni do bieli

W kontekście obrazu HDR, pojawiają się powszechne nieporozumienia dotyczące jego właściwości. Na przykład, większa kompresja pliku przy tej samej jakości może sugerować, że HDR wymaga mniejszych rozmiarów plików, co jest błędne. W rzeczywistości, obrazy HDR często zajmują więcej miejsca ze względu na dodatkowe informacje o kolorach i jasności. Kompresja nie koreluje bezpośrednio z jakością obrazu; wręcz przeciwnie, aby zachować wszystkie detale, może być potrzebna mniejsza kompresja lub jej brak. Kolejnym błędnym przekonaniem jest, że HDR przekłada się na lepszą ostrość krawędzi obiektów. Ostrość obrazu zależy od rozdzielczości i jakości materiału źródłowego, a HDR koncentruje się na zakresie tonalnym, a nie na ostrości. Wyższa rozdzielczość przy tej samej liczbie pikseli to również nieporozumienie – liczba pikseli definiuje rozdzielczość, a nie format obrazu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby w pełni wykorzystać potencjał technologii HDR oraz uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków.

Pytanie 12

Który zestaw działańnie odnosi się wyłącznie do organizacji planu zdjęć?

A. Ustawienie oświetlenia, dobór akcesoriów do fotografii, próbne uruchomienie błysku

B. Dobór sprzętu fotograficznego, ustawienie oświetlenia, rejestracja obrazu

C. Wybór tła, ustawienie oświetlenia, regulacja kontrastu oświetlenia

D. Ustawienie aparatu fotograficznego, oświetlenie obiektów do fotografii, pomiar natężenia światła

Odpowiedź 'Dobór sprzętu fotograficznego, ustawienie oświetlenia, rejestracja obrazu' jest poprawna, ponieważ obejmuje zadania, które są fundamentalne dla samego procesu fotografowania, a nie tylko dla organizacji planu zdjęciowego. W kontekście planowania sesji zdjęciowej, kluczowe jest, aby zrozumieć, że dobór sprzętu fotograficznego wpływa na jakość wykonanych zdjęć. Wybór odpowiednich aparatów, obiektywów oraz akcesoriów, takich jak statywy czy filtry, ma zasadnicze znaczenie i powinien być dostosowany do specyfiki sesji. Ustawienie oświetlenia również jest kluczowym aspektem, który wpływa na atmosferę oraz uchwycenie detali w obrazie. Ostatecznie, rejestracja obrazu to czynność, która kończy cały proces, jednak nie jest związana jedynie z jego planowaniem, lecz także z wykonawstwem. Dobry fotograf powinien stosować standardy branżowe, takie jak zasady kompozycji i oświetlenia, które są omawiane w literaturze fotograficznej, aby osiągnąć oczekiwane rezultaty w swojej pracy. Przykładowo, w przypadku sesji portretowej, ważne jest, aby dobrać odpowiednie obiektywy i oświetlenie, aby uzyskać naturalny efekt oraz odpowiednie odwzorowanie kolorów.

Pytanie 13

Jakiego rodzaju oświetlenie powinno być użyte, aby uwydatnić strukturę fotografowanego przedmiotu drewnianego?

A. Górne

B. Tylnie

C. Górno-boczne

D. Przednie

Wybór oświetlenia w fotografii jest kluczowy dla ukazania właściwości materiału, jednak nie wszystkie kierunki światła są równie efektywne w podkreślaniu faktury drewna. Tylne oświetlenie, choć może być użyteczne do uzyskania efektu konturów i przejrzystości, nie umożliwia skutecznego uwypuklenia detali fakturalnych drewna. Z kolei górne oświetlenie może powodować, że struktura materiału staje się zbyt płaska, ponieważ cienie są zminimalizowane, co w konsekwencji może prowadzić do utraty głębi i wyrazistości. Przednie oświetlenie, mimo że dostarcza równomierne oświetlenie, często spłaszcza przestrzeń i może sprawić, że drewno wydaje się mniej interesujące, eliminując cienie, które są kluczowe dla wizualnego wrażenia faktury. Typowym błędem jest również myślenie, że jednolite oświetlenie z jednej strony dostarczy pożądany efekt - w rzeczywistości, dla uzyskania pełnej głębi i kontrastu, konieczne jest zróżnicowanie źródeł światła. Dlatego, aby skutecznie uchwycić urok drewnianych przedmiotów, należy sięgnąć po górno-boczne oświetlenie, które oferuje najlepsze rezultaty zarówno w kontekście detali, jak i w wydobywaniu naturalnych walorów estetycznych drewna.

Pytanie 14

Określ temperaturę barwową źródeł światła użytych na planie zdjęciowym, jeżeli fotograf ustawił balans bieli aparatu na światło słoneczne?

A. 5500 K

B. 3200 K

C. 2000 K

D. 2800 K

Temperatura barwowa 5500 K to taki standard, który najlepiej oddaje światło słoneczne w ciągu dnia. Dzięki temu, jak ustawisz balans bieli w aparacie, kolory na zdjęciach będą wyglądały bardzo naturalnie. To jest naprawdę ważne, bo kto by chciał mieć jakieś dziwne odcienie na zdjęciach? Używając 5500 K, neutralizujesz te niechciane kolory, które mogą się pojawić przy różnych źródłach światła, jak żarówki czy świetlówki. Fotografowie chętnie korzystają z tego ustawienia na zewnątrz, zwłaszcza w słoneczne dni, bo kolory są wtedy żywe i piękne. Jak już na przykład pracujesz w studiu i masz różne źródła światła, to też łatwiej jest to wszystko zgrać, bo niektóre lampy, jak LED czy błyskowe, mają swoją temperaturę barwową. Odpowiednie ustawienie balansu bieli daje spójność kolorystyczną w serii zdjęć, co jest mega ważne, gdy robisz coś profesjonalnego.

Pytanie 15

Dedykowane narzędzie do zarządzania biblioteką zdjęć i ich wstępnej obróbki to

A. Adobe InDesign

B. CorelDRAW

C. Adobe Illustrator

D. Adobe Lightroom

Adobe Lightroom to specjalistyczne oprogramowanie zaprojektowane z myślą o fotografach, które umożliwia zarządzanie dużą ilością zdjęć oraz ich wstępną obróbkę. Program ten oferuje zaawansowane narzędzia do kategoryzacji, tagowania oraz przeszukiwania zdjęć, co jest niezwykle istotne w pracy z dużymi zbiorami fotograficznymi. Dzięki Lightroomowi można łatwo organizować zdjęcia w kolekcje, co znacząco ułatwia pracę nad projektami fotograficznymi. Oferuje również wiele funkcji edycyjnych, takich jak korekta kolorów, dostosowanie jasności, czy retusz, co pozwala na przygotowanie zdjęć do publikacji. To oprogramowanie wspiera również standardy pracy w branży, na przykład poprzez obsługę profili kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania spójnych rezultatów w różnych mediach. Użytkownicy doceniają również możliwość synchronizacji z urządzeniami mobilnymi, co pozwala na edycję zdjęć w dowolnym miejscu. Lightroom stał się niezbędnym narzędziem w warsztacie wielu profesjonalnych fotografów.

Pytanie 16

Zmniejszenie wielkości plików grafiki rastrowej bez utraty jakiejkolwiek informacji można przeprowadzić z użyciem programu

A. Adobe InDesign.

B. Adobe Dreamweaver.

C. Paint.

D. File Optimizer.

Wybranie programu File Optimizer jest w tym przypadku jak najbardziej zasadne, bo właśnie takie narzędzia służą do bezstratnej optymalizacji plików graficznych rastrowych. File Optimizer wykorzystuje specjalistyczne algorytmy kompresji bezstratnej, które redukują rozmiar pliku bez jakiejkolwiek utraty jakości obrazu czy informacji zawartych w grafice. To się szczególnie przydaje, kiedy ktoś chce zoptymalizować np. PNG albo BMP, które już same w sobie mogą być duże – zastosowanie File Optimizer sprawia, że plik zajmuje mniej miejsca, a obraz wygląda identycznie. Jest to podejście bardzo zgodne z branżowymi dobrymi praktykami, zwłaszcza w środowisku webowym albo kiedy przygotowuje się grafiki do archiwizacji, gdzie nie można sobie pozwolić na jakąkolwiek utratę danych. Z mojego doświadczenia wynika, że korzystanie z takich narzędzi to też oszczędność miejsca na dyskach i szybsze ładowanie stron internetowych. Warto pamiętać, że File Optimizer obsługuje różne formaty, nie tylko graficzne, ale akurat w kontekście grafiki rastrowej ta bezstratna kompresja naprawdę robi robotę i jest doceniana przez profesjonalistów.

Pytanie 17

Jakie urządzenie wykorzystuje się do cyfrowego odwzorowania slajdów lub negatywów fotograficznych?

A. Skaner

B. Aparat cyfrowy

C. Ploter

D. Przystawka cyfrowa

Skaner jest urządzeniem, które służy do przekształcania fizycznych slajdów lub negatywów fotograficznych na formaty cyfrowe. Proces ten polega na skanowaniu obrazu przy użyciu światła, które odbija się od materiału, a następnie przetwarzaniu go na obraz cyfrowy. Skanery do slajdów są wyposażone w specjalne źródła światła, które umożliwiają dokładne odwzorowanie kolorów i szczegółów. W praktyce skanery te są wykorzystywane w archiwizacji zdjęć, digitalizacji rodzinnych albumów oraz w profesjonalnych studiach fotograficznych. Standardy jakości skanowania, takie jak rozdzielczość (dpi), są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości obrazu, co ma znaczenie w kontekście późniejszego wydruku czy publikacji online. Warto także dodać, że skanery mogą być wyposażone w oprogramowanie do edycji obrazu, co pozwala na poprawę jakości skanowanych zdjęć.

Pytanie 18

Właściwa temperatura barwowa światła dziennego w południe wynosi około

A. 5500 K

B. 2800 K

C. 7500 K

D. 3200 K

Temperatura barwowa światła ma kluczowe znaczenie w wielu aspektach oświetlenia, ale nieprawidłowe odpowiedzi na to pytanie mogą prowadzić do nieporozumień i błędnych wniosków. Na przykład 3200 K to temperatura typowa dla oświetlenia żarowego, często używanego w fotografii studyjnej. Choć może wydawać się, że jest to odpowiednie źródło światła dla różnych zastosowań, w rzeczywistości wprowadza ono ciepły odcień, który może zniekształcać rzeczywiste kolory obiektów. Oświetlenie o temperaturze 7500 K, z kolei, jest zbyt chłodne, co może prowadzić do przesycenia niebieskich tonów w zdjęciach lub w projektach graficznych. W praktyce, stosowanie takich źródeł światła może powodować, że kolory będą wydawały się sztuczne i mniej atrakcyjne. Podobnie, temperatura 2800 K, która również jest typowa dla lamp żarowych, wytwarza zbyt ciepłe światło, co nie jest optymalne w wielu kontekstach, w szczególności tam, gdzie dokładność odwzorowania kolorów ma kluczowe znaczenie. Zrozumienie, jak działają różne temperatury barwowe, jest więc fundamentalne w kontekście projektowania oświetlenia i jego zastosowania w praktyce. Zbyt często osoby nie znające tego tematu mogą przypisywać równą wartość różnym źródłom światła, co jest błędem i może prowadzić do nieestetycznych efektów w projektach fotograficznych czy architektonicznych. Odpowiednia temperatura barwowa jest kluczowa dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 19

Na ilustracji przeważa barwa

A. zimna.

B. złamana.

C. dopełniająca.

D. czysta.

Wybór odpowiedzi 'złamana' wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji kolorów. Barwy złamane to te, które zostały zmieszane z innym kolorem, co skutkuje ich osłabieniem lub stonowaniem. W kontekście analizy wizualnej, zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe, ponieważ złamane kolory często mają bardziej subtelny wpływ na odbiorcę, co może być korzystne w niektórych zastosowaniach, ale nie w tym przypadku. Osoby mylące barwę czystą z złamaną mogą mieć tendencję do koncentrowania się na odcieniach i tonach, które w rzeczywistości nie odpowiadają rzeczywistemu nasyceniu koloru na zdjęciu. Z kolei odpowiedź 'zimna' sugeruje, że czerwień, która sama w sobie jest barwą ciepłą, mogłaby być zinterpretowana jako zimna, co jest niezgodne z teorią kolorów. W kontekście barwnym, zimne kolory, takie jak niebieski czy zielony, mają zupełnie inne właściwości percepcyjne i emocjonalne. Ponadto, barwy dopełniające, które często są postrzegane jako kolory kontrastowe, powinny być stosowane w kontekście kompozycji wizualnej, jednak nie odnoszą się do samej eksponowanej barwy na zdjęciu. Te typowe błędy myślowe mogą prowadzić do nieporozumień w ocenie kolorystyki i jej zastosowania w praktyce artystycznej i projektowej.

Pytanie 20

Jaką minimalną liczbę pikseli trzeba uzyskać do wykonania zdjęcia, które będzie drukowane w formacie 10 x 50 cali, przy rozdzielczości 300 dpi, bez potrzeby interpolacji danych?

A. 50 Mpx

B. 30 Mpx

C. 100 Mpx

D. 10 Mpx

Wybierając niewłaściwe odpowiedzi, można łatwo popaść w nieporozumienia dotyczące wymagań dotyczących rozdzielczości zdjęć. Na przykład, odpowiedź sugerująca 30 Mpx wynika z niedostatecznej znajomości zasad obliczania pikseli dla druku. Użytkownicy mogą myśleć, że liczba megapikseli powinna być niższa, biorąc pod uwagę, że 30 Mpx wydaje się być dużą wartością. Jednakże, w kontekście wymagań druku w wysokiej jakości, jest to niewystarczające, ponieważ nie uwzględnia pełnej liczby pikseli potrzebnej dla określonych wymiarów. Odpowiedź 10 Mpx jest jeszcze bardziej myląca, ponieważ sugeruje, że zdjęcie w formacie 10 x 50 cali mogłoby być wystarczająco szczegółowe przy tak niskiej rozdzielczości. To podejście prowadzi do błędów w jakości wydruku, które mogą być zauważalne gołym okiem. Natomiast wybór 100 Mpx, choć wysoki, jest również nieadekwatny, ponieważ oznacza nadmiarową liczbę pikseli, co zwiększa rozmiar pliku bez realnej potrzeby. W praktyce, zrozumienie, jak przeliczać wymiary i rozdzielczość, jest kluczowe, aby uniknąć takich pomyłek. Warto stosować się do ogólnych wytycznych, które sugerują, że dla wysokiej jakości druku należy dążyć do wartości bliskiej 50 Mpx w przypadku tak dużych wymiarów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 21

Aby wywołać czarno-biały materiał negatywowy o panchromatycznym uczuleniu po naświetleniu, należy załadować do koreksu w

A. braku oświetlenia

B. świetle żółtym

C. świetle niebieskim

D. świetle czerwonym

Naświetlenie czarno-białego materiału negatywowego w świetle, nawet gdy jest to świetło czerwone, żółte czy niebieskie, prowadzi do problemów z jego jakością. Czarno-białe materiały, szczególnie te o uczuleniu panchromatycznym, są projektowane w taki sposób, aby były wrażliwe na pełne spektrum światła, a ich reakcja na różne długości fal może znacznie różnić się w zależności od zastosowanych filtrów. Światło czerwone, które jest czasem wykorzystywane w ciemniach do pracy z materiałami ortochromatycznymi, nie jest wystarczające dla panchromatycznych, które mogą reagować nawet na jego obecność. Z tego powodu, nieprzestrzeganie zasady pracy w całkowitym zaciemnieniu może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń materiału. Błędne podejście do kwestii oświetlenia w ciemni, takie jak stosowanie jakiegokolwiek źródła światła, zazwyczaj wynika z braku wiedzy na temat właściwości materiałów fotograficznych. Wielu początkujących fotografów nie zdaje sobie sprawy, że nawet na pierwszy rzut oka niewielkie ilości światła mogą wpływać na rezultaty ich pracy. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak światło może zmieniać właściwości filmów i jak ważne jest działanie w pełnej ciemności, aby uniknąć niepożądanych efektów, takich jak zaszumienie obrazu czy utrata detali. Tylko w ten sposób można zapewnić jakość odbitek zgodną z wymaganiami profesjonalnych standardów fotograficznych.

Pytanie 22

Powiększalnik pozwalający na uzyskiwanie kolorowych kopii w technice subtraktywnej dysponuje głowicą filtracyjną z filtrami korekcyjnymi w kolorach:

A. czerwona, żółta, niebieska

B. purpurowa, zielona, niebieska

C. czerwona, zielona, niebieska

D. purpurowa, żółta, niebieskozielona

Wybór filtrów w niepoprawnych odpowiedziach wskazuje na błędne zrozumienie zasad działania druku subtraktywnego. Na przykład, filtr czerwoną nie może skutecznie współpracować z filtrem zielonym, ponieważ oba te kolory znajdują się na przeciwnych końcach spektrum kolorów, co skutkuje nieskuteczną absorpcją światła. Z tego powodu, użycie tych filtrów jednocześnie prowadzi do niewłaściwego odwzorowania kolorów i pogorszenia jakości wydruków. Ponadto, w przypadku filtrów purpurowych i niebieskich, ich współdziałanie z innymi kolorami również nie przynosi oczekiwanych rezultatów, gdyż mogą one eliminować zbyt wiele długości fal, co ogranicza paletę kolorów. Kluczowe jest zrozumienie, że w druku subtraktywnym każdy filtr powinien współpracować z innymi w sposób, który umożliwia uzyskanie pełnego spektrum kolorów. Metaliczne i jaskrawe kolory, takie jak np. ciemnozielony czy purpurowy, mogą również prowadzić do mylnych wniosków o ich przydatności jako filtrów w kontekście odwzorowania barw. Dlatego fundamentalne jest, aby podczas wyboru filtrów kierować się nie tylko ich nazwami, ale przede wszystkim ich właściwościami optycznymi oraz ich zdolnością do absorbowania odpowiednich długości fal świetlnych.

Pytanie 23

Którego z wymienionych przedmiotów należy użyć do czyszczenia powierzchni monitora LCD z kurzu, plamek i tłuszczów?

A. Chusteczki higienicznej.

B. Ściereczki z mikrofibry.

C. Gąbki.

D. Ręcznika papierowego.

Ściereczka z mikrofibry to zdecydowanie najlepszy wybór do czyszczenia monitorów LCD, zarówno jeśli chodzi o usuwanie kurzu, jak i plam czy tłuszczów. Mikrofibra jest niezwykle delikatnym materiałem, który nie pozostawia zarysowań nawet na bardzo wrażliwych powierzchniach, a przy tym świetnie zbiera kurz i drobinki bez konieczności mocnego pocierania. Z mojego doświadczenia wynika, że większość producentów monitorów, np. Dell, LG czy Samsung, wyraźnie zaznacza w instrukcjach, żeby korzystać właśnie z mikrofibry. To taka branżowa podstawa – w serwisach sprzętu komputerowego praktycznie zawsze spotkasz się z mikrofibrą. Co ciekawe, samą ściereczką suchą można usunąć kurz i delikatne zabrudzenia, a do większych plam warto ją lekko zwilżyć wodą destylowaną lub specjalnym płynem do ekranów (ważne: nigdy nie spryskuj bezpośrednio ekranu!). Ściereczki z mikrofibry są wielorazowe, łatwo je wyprać i nie pozostawiają włókien. Zdecydowanie nie poleca się szorstkich czy papierowych materiałów, bo mogą uszkodzić powłokę antyodblaskową monitora. W praktyce – jeśli dbasz o sprzęt, zawsze miej gdzieś pod ręką mikrofibrę.

Pytanie 24

W jakim celu używa się siatki kadrowej (grid) w wizjerze aparatu?

A. Do zwiększenia precyzji w ocenie głębi ostrości

B. Do zmniejszenia refleksów świetlnych w wizjerze

C. Do ułatwienia kompozycji kadru zgodnie z zasadą trójpodziału

D. Do poprawy dokładności ręcznego ustawiania ostrości

Siatka kadrowa, znana również jako grid, jest narzędziem fotograficznym, które pomaga w poprawnym komponowaniu kadru. Jednym z najczęściej stosowanych standardów kompozycji jest zasada trójpodziału, według której obraz dzielimy na dziewięć równych części za pomocą dwóch poziomych i dwóch pionowych linii. Umiejscowienie kluczowych elementów kompozycji wzdłuż tych linii lub na ich przecięciach pomaga w stworzeniu wizualnie bardziej atrakcyjnych i zrównoważonych zdjęć. Taki układ jest zgodny z naturalnym sposobem, w jaki ludzkie oko skanuje obraz, co sprawia, że zdjęcie jest przyjemniejsze do oglądania. Zasada ta jest powszechnie stosowana nie tylko w fotografii, ale również w malarstwie i filmie. Użycie gridu w wizjerze aparatu ułatwia fotografowi szybkie i efektywne zastosowanie tej zasady bez konieczności późniejszego kadrowania podczas postprodukcji. Z mojego doświadczenia, stosowanie siatki kadrowej może znacząco poprawić jakość wizualną zdjęć, zwłaszcza dla osób początkujących, które dopiero uczą się zasad kompozycji.

Pytanie 25

Ile odcieni można uzyskać, zapisując obrazek w 8-bitowej palecie kolorów?

A. 18

B. 16

C. 156

D. 256

Odpowiedź 256 jest prawidłowa, ponieważ 8-bitowa paleta barw oznacza, że każdy piksel obrazu może być reprezentowany przez 8 bitów informacji. To pozwala na uzyskanie 2^8 (czyli 256) różnych kombinacji kolorów. W kontekście użycia palety barw, każdy kolor jest reprezentowany przez unikalny indeks w tej palecie, co umożliwia oszczędność pamięci, ponieważ zamiast przechowywać pełne informacje o kolorze, zapisujemy jedynie jego indeks. Przykładem zastosowania 8-bitowej palety barw może być tworzenie grafiki komputerowej w programach takich jak Adobe Photoshop, gdzie użytkownicy mogą pracować z obrazami o ograniczonej liczbie kolorów, co jest szczególnie przydatne w przypadku gier retro lub projektów wymagających szybkiego renderowania. Dodatkowo, standardy takie jak GIF czy PNG (z limitowaną paletą) również korzystają z 8-bitowej głębi kolorów, co podkreśla powszechność tego podejścia w praktyce cyfrowej. Zrozumienie struktury 8-bitowej palety barw jest kluczowe w optymalizacji obrazów do użytku w sieci, gdzie czas ładowania jest istotnym czynnikiem.

Pytanie 26

Cechą charakterystyczną przedstawionego zdjęcia jest

A. złoty podział.

B. perspektywa centralna.

C. światłocień.

D. kontrast barw.

Kontrast barw to bardzo wyrazista cecha tej fotografii i zresztą, moim zdaniem, jedna z najważniejszych zasad skutecznej kompozycji w fotografii przyrodniczej czy produktowej. Tutaj od razu rzuca się w oczy intensywnie czerwony kwiat na tle zielonych liści i szarej kamiennej powierzchni. To jest przykład tzw. kontrastu barw dopełniających – ciepła barwa czerwieni zderza się z chłodniejszą zielenią, przez co oba kolory wzajemnie się wzmacniają i zwracają uwagę odbiorcy. Praktycznie rzecz biorąc, takie zestawienie barw sprawia, że motyw główny mocno dominuje w kadrze i nie ginie w natłoku innych elementów. W branży fotograficznej i graficznej wykorzystanie kontrastu barwnego to klasyczny sposób na podkreślenie ważnego motywu zdjęcia, zgodnie z zasadami percepcji wizualnej opisanymi w podręcznikach do kompozycji. Świadome użycie kontrastu kolorów, np. w reklamie czy portrecie, pozwala kreować emocje i prowadzić wzrok widza tam, gdzie chcemy. Moim zdaniem w tym zdjęciu to właśnie kontrast barw robi całą robotę – nie tylko na poziomie estetycznym, ale i technicznym, bo ułatwia odbiór i interpretację obrazu. To typowy przykład dobrej praktyki, którą warto zapamiętać i stosować na co dzień.

Pytanie 27

Orientacja pionowa jest typowa dla fotografii

A. sportowych

B. panoramicznych

C. krajobrazowych

D. portretowych

Orientacja wertykalna, czyli portretowa, to coś, co często stosujemy w fotografii, zwłaszcza przy robieniu zdjęć ludzi. Fajnie jest, gdy zdjęcie skupia się na postaci i uwydatnia jej rysy twarzy oraz sylwetkę. Przykładowo, kiedy robimy sesję portretową, warto złapać nie tylko same twarze, ale też to, jak ktoś się porusza czy jakie emocje mu towarzyszą. W branży mówi się, że jak mamy obiekt wyższy niż szerszy, to orientacja pionowa naprawdę pomaga pokazać szczegóły i stworzyć lepszą kompozycję. Dobrze jest też myśleć o naturalnych liniach w kadrze, które prowadzą wzrok widza do głównego tematu zdjęcia. A jeśli chodzi o druku, to zdjęcia w orientacji wertykalnej świetnie nadają się na plakaty czy inne formy, gdzie estetyka jest kluczowa.

Pytanie 28

Subtelne ocieplenie kolorów rejestrowanej sceny uzyskuje się dzięki filtrowi

A. połówkowy

B. skylight

C. polaryzacyjny

D. IR

Filtr skylight, znany również jako filtr UV, jest powszechnie stosowany w fotografii do łagodzenia efektów niepożądanych, które mogą wystąpić podczas fotografowania w warunkach silnego światła. Działa on poprzez redukcję promieniowania UV, co nie tylko poprawia ogólną jakość zdjęć, ale także przyczynia się do bardziej naturalnych i cieplejszych tonów kolorystycznych. W praktyce, stosowanie filtru skylight jest szczególnie korzystne w warunkach takich jak zdjęcia krajobrazów czy dzikiej przyrody, gdzie naturalne światło może powodować zbyt dużą dominację chłodnych barw. Oprócz tego filtr ten zabezpiecza obiektyw przed zarysowaniami i zanieczyszczeniami. Warto pamiętać, że stosowanie filtrów powinno być zgodne z technikami fotografii, które promują naturalność obrazu, a dobór odpowiedniego filtru jest kluczowy dla osiągnięcia zamierzonego efektu. W związku z tym filtr skylight to nie tylko narzędzie poprawiające estetykę zdjęć, ale także istotny element ochronny sprzętu fotograficznego.

Pytanie 29

Jeśli fotograf zaplanował wykonywanie zdjęć katalogowych produktów na materiałach negatywowych do światła sztucznego, to asystent planu fotograficznego powinien przygotować lampy

A. błyskowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy.

B. błyskowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą.

C. halogenowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy.

D. halogenowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą.

Wybór sprzętu do fotografii katalogowej produktów na materiałach negatywowych do światła sztucznego to nie przypadek, tylko przemyślana decyzja oparta na zasadach fizyki światła i praktyce studyjnej. Lampy błyskowe, choć bardzo popularne, mają światło krótkotrwałe i o innej charakterystyce niż halogeny, przez co nie są polecane przy klasycznych materiałach negatywowych przeznaczonych do sztucznego światła ciągłego. Do tego, błyskówki wymagają wstępnych prób i testów, bo to, co widzimy "na żywo", nie oddaje w pełni ostatecznego efektu na negatywie; to potrafi być źródłem sporych błędów ekspozycyjnych, szczególnie dla mniej doświadczonych operatorów. Często myśli się, że blenda srebrna lub złota poprawi zdjęcia katalogowe – tak, mają swoje miejsce, ale głównie przy fotografii ludzi albo przy pracy z naturalnym światłem, gdzie trzeba modelować światłocień. Do produktów nie są kluczowe, bo tu najważniejsze są powtarzalność i równomierność światła. Brak stołu bezcieniowego to kolejny typowy błąd: bez niego pojawią się cienie, a zdjęcia będą wyglądać mniej profesjonalnie, co nie spełnia standardów branży e-commerce czy katalogowej. Stół bezcieniowy to podstawa, jeśli klient oczekuje zdjęć produktów wyizolowanych na jasnym tle, z minimalną ilością cieni – a właśnie tego się wymaga w katalogach czy sklepach internetowych. W praktyce fotograficznej, niestety, często widzi się próby zamiany halogenów na lampy błyskowe z myślą, że "błysk jest bardziej profesjonalny", co nie jest prawdą w tym kontekście. W skrócie, dobre zdjęcia katalogowe produktów na negatywie do światła sztucznego robi się z użyciem ciągłego, przewidywalnego światła halogenowego i stołu bezcieniowego, a wszelkie inne konfiguracje utrudniają uzyskanie powtarzalnych, neutralnych zdjęć.

Pytanie 30

Najnowszy standard kart pamięci CFexpress Type B oferuje maksymalną prędkość transferu do

A. 300 MB/s

B. 800 MB/s

C. 2000 MB/s

D. 5000 MB/s

Niestety, wybrane odpowiedzi nie odzwierciedlają aktualnych standardów w technologii kart pamięci. Odpowiedzi takie jak 300 MB/s, 5000 MB/s czy 800 MB/s są błędne, ponieważ nie uwzględniają faktycznych możliwości technologii CFexpress Type B. Przykładowo, prędkość 300 MB/s jest zbyt niska, aby pasować do specyfikacji najnowszych kart, które mają na celu obsługę zaawansowanych procesów zapisu danych. Z kolei wartość 5000 MB/s choć znacznie wyższa, przekracza możliwości aktualnych standardów CFexpress Type B, które są dostosowane do potrzeb profesjonalnych zastosowań, ale w tej chwili nie osiągają takich poziomów. Ostatnia wartość 800 MB/s również nie odpowiada rzeczywistości, ponieważ karty CFexpress Type B są projektowane z myślą o maksymalnej wydajności, która w przypadku najnowszych modeli wynosi właśnie 2000 MB/s. Stąd wynika, że typowe błędy myślowe, jakie mogą prowadzić do takich pomyłek, to nieznajomość aktualnych standardów lub mylenie z innymi formatami kart, które mogą faktycznie oferować różne prędkości transferu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla profesjonalistów, którzy potrzebują najwyższej wydajności w swojej pracy.

Pytanie 31

Które wejście należy wybrać, aby przesłać zdjęcia z komputera na nośnik USB?

Wybrałeś właściwe wejście – to jest port USB typu A. To właśnie do tego gniazda najczęściej podłączamy nośniki USB, takie jak pendrive’y czy zewnętrzne dyski twarde. Wynika to z uniwersalności standardu USB, który od lat stosowany jest praktycznie we wszystkich komputerach, laptopach i wielu innych urządzeniach. Port USB pozwala na szybkie przesyłanie danych, w tym zdjęć, dokumentów czy filmów, pomiędzy komputerem a podłączonym urządzeniem. Z mojego doświadczenia wynika, że większość problemów z kopiowaniem plików na USB wynika nie z wyboru złego portu, a raczej z nieprawidłowego odłączania urządzenia lub braku sterowników. Warto pamiętać, że standard USB jest stale rozwijany – dziś spotykamy wersje od 2.0 aż po 3.2 czy nawet 4.0, ale złącze typu A pozostaje najczęściej spotykane. W dobrych praktykach branżowych zaleca się zawsze bezpiecznie odłączać nośnik, żeby uniknąć utraty danych. Takie wejście zapewnia też zgodność ze starszymi urządzeniami, więc jest po prostu najbardziej uniwersalne. Praktyka pokazuje, że jeśli chcesz szybko i bezproblemowo przenieść zdjęcia z komputera na pendrive, to port USB typu A jest tutaj najlepszym wyborem.

Pytanie 32

Fotografia jest przedmiotem prawa autorskiego kiedy

A. jest kopiowana i rozpowszechniana w nieograniczony sposób.

B. jest oryginalna i przejawia własną intelektualną twórczość autora.

C. jest formą komunikatu bez oznak indywidualnego charakteru.

D. jest uznana za prostą informację prasową.

Prawo autorskie chroni tylko te fotografie, które są oryginalne i noszą ślady indywidualnej twórczości autora. W praktyce oznacza to, że zdjęcie musi prezentować jakiś własny pomysł autora – to może być nietypowa kompozycja, ciekawe światło, niebanalny temat albo nawet sposób kadrowania. Bez tej „iskry” twórczości, zdjęcie traktowane jest jak zwykłe odwzorowanie rzeczywistości i wtedy nie podlega ochronie prawnoautorskiej. Z mojego doświadczenia wynika, że wielu początkujących fotografów często nie zdaje sobie sprawy, jak ważna jest ta oryginalność. W branży panuje przekonanie, że automatyczna ochrona dotyczy tylko tych zdjęć, które wnoszą coś od siebie – nie wystarczy kliknąć spust migawki i mieć przypadkowe ujęcie. Przykład z życia: zdjęcia legitymacyjne wykonane według ścisłych wytycznych raczej nie będą chronione jako utwory, bo brakuje im indywidualnego wkładu. Za to kreatywny portret czy reportaż z imprezy, gdzie autor sam decyduje o wszystkim, już podlega ochronie. Warto pamiętać, że w orzecznictwie i doktrynie często podkreśla się, że nawet drobna, ale zauważalna ingerencja twórcza wystarczy, by zdjęcie uznać za utwór. To zabezpiecza interesy autora, pozwala mu np. żądać wynagrodzenia za wykorzystanie zdjęcia lub domagać się usunięcia naruszeń. W skrócie – jeśli widać, że fotograf coś od siebie dodał, to już mamy do czynienia z przedmiotem prawa autorskiego.

Pytanie 33

Optymalny rezultat fotografowania grupy liczącej 20 osób można uzyskać, gdy kadr jest

A. poziomy i osoby są ustawione w trzech rzędach

B. pionowy, a osoby ustawione są w trzech rzędach

C. poziomy, a osoby ustawione są w dwóch rzędach

D. pionowy, a osoby ustawione są w półkolu w dwóch szeregach

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że pionowy kadr w połączeniu z trzema rzędami osób może prowadzić do nieefektywnego zagospodarowania przestrzeni w kadrze. Taki układ ogranicza widoczność poszczególnych osób, szczególnie tych w tylnej części grupy, co skutkuje nieczytelnością fotografii. Pionowy kadr nie jest odpowiedni dla grup o dużej liczbie uczestników, ponieważ wąska kompozycja sprawia, że trudno jest uchwycić pełną dynamikę grupy. Z kolei poziomy kadr z dwoma rzędami nie pozwala na maksymalne wykorzystanie przestrzeni, co może prowadzić do sytuacji, w której część osób jest zasłonięta przez innych, a cała grupa może wydawać się zbyt ściśnięta. Dodatkowo, półkoliste ustawienie w dwuszeregu w przypadku grupy 20 osób może być niepraktyczne, ponieważ nie wszystkie twarze będą widoczne, a efekt końcowy może być chaotyczny. Zdarza się również, że niektórzy fotografowie decydują się na nietypowe kadry, co w przypadku dużych grup może prowadzić do dezorientacji i nieczytelności zdjęcia. Niezrozumienie podstaw kompozycji w fotografii grupowej prowadzi często do błędnych wniosków, dlatego kluczowe jest przemyślane podejście do aranżacji grupy oraz doboru odpowiedniego formatu kadru.

Pytanie 34

Jakie aplikacje pozwalają na edytowanie pliku zapisanego w formacie RAW?

A. Adobe Illustrator i GIMP

B. Adobe Photoshop i CorelDRAW

C. Adobe Flash i Adobe InDesign

D. Adobe Photoshop i Adobe Lightroom

Wiele osób może pomylić programy przeznaczone do edycji grafiki wektorowej lub multimediów z aplikacjami do obróbki zdjęć w formacie RAW. Adobe Flash, na przykład, jest narzędziem do tworzenia animacji i interaktywnych aplikacji internetowych, co nie ma związku z edycją zdjęć, a jego zastosowania są zupełnie inne. Adobe InDesign z kolei jest programem do składu tekstu i DTP, który również nie wspiera edycji surowych plików graficznych. Adobe Illustrator, podobnie jak CorelDRAW, to programy skoncentrowane na grafice wektorowej, a nie bitmapowej, co oznacza, że nie są one zaprojektowane do pracy z formatami RAW. Używanie tych programów do edycji zdjęć w formacie RAW może prowadzić do wielu problemów, jak na przykład utrata jakości obrazu oraz ograniczone możliwości edycyjne. Często użytkownicy nie zdają sobie sprawy, że format RAW wymaga specjalistycznych narzędzi, które umożliwiają manipulację danymi obrazu bez degradacji jakości. Dlatego ważne jest, aby zaznajomić się z odpowiednimi aplikacjami, które obsługują ten format, aby uzyskać pożądane rezultaty w procesie edycji zdjęć.

Pytanie 35

W celu wyeliminowania czerwonych kropek widocznych na zdjęciu należy skorzystać z narzędzia zaznaczenia, a następnie w programie Adobe Photoshop wybrać polecenie

A. Filtr/Inne/Górnoprzepustowy.

B. Edycja/Wypełnij/Uwzględnienie zawartości.

C. Edycja/Wypełnij/Przeplatany.

D. Filtr/Inne/Przesunięty.

Pojęcie usuwania niechcianych elementów ze zdjęcia często prowadzi do myślenia o różnych filtrach czy działaniach edycyjnych, jednak nie wszystkie narzędzia Photoshopa nadają się do tego typu pracy. Opcja Filtr/Inne/Przesunięty jest wykorzystywana głównie do „przesuwania” pikseli obrazu w celu tworzenia efektów specjalnych lub maskowania szwów przy teksturowaniu, ale nie służy do usuwania lub wypełniania fragmentów na podstawie otoczenia. Podobnie polecenie Filtr/Inne/Górnoprzepustowy (High Pass) to narzędzie typowo używane do wyostrzania zdjęć – umożliwia on wyodrębnienie szczegółów i kontrastów, lecz nie ma zastosowania przy eliminacji niepożądanych obiektów. Edycja/Wypełnij/Przeplatany również nie jest właściwym wyborem – opcja ta służy do wypełniania na podstawie prostych wzorów lub kolorów, bez analizy otoczenia, przez co wypełnienie byłoby nienaturalne i rzucające się w oczy. Moim zdaniem często spotykanym błędem jest zbyt szybkie sięganie po filtry lub podstawowe narzędzia w nadziei na szybkie rozwiązanie problemu, ale w przypadku profesjonalnego retuszu kluczowe jest korzystanie z inteligentnych funkcji opartych na analizie sąsiadujących pikseli. Odpowiednie zrozumienie możliwości każdego narzędzia pozwala nie tylko uniknąć niepotrzebnych frustracji, ale także uzyskać efekt zgodny z oczekiwaniami klienta lub własnym zamysłem artystycznym. Warto poeksperymentować, żeby zobaczyć różnice na własne oczy – w branży graficznej czas i jakość to podstawa, a niektóre funkcje, choć na pierwszy rzut oka wydają się przydatne, w praktyce mają zupełnie inne przeznaczenie niż retusz czy usuwanie plam z obrazu.

Pytanie 36

Na którym rodzaju nośnika danych nie zmieści się informacja o pojemności 850 MB?

A. HDDVD

B. DVD-RW

C. DVD

D. CD-RW

Wybór nośników typu DVD, HDDVD czy DVD-RW jako odpowiedzi na pytanie, czemu 850 MB się nie zmieści, jest błędny. DVD mają pojemność od 4,7 GB do 8,5 GB, co zdecydowanie wystarcza, żeby pomieścić plik 850 MB. W praktyce na DVD można zmieścić nie tylko jeden taki plik, ale i sporo innych, co czyni je całkiem dobrym rozwiązaniem do przechowywania danych. HD DVD ma jeszcze większą pojemność, do 15 GB, więc też nie ma problemu z 850 MB. DVD-RW to kolejna opcja, która pozwala na wielokrotne nagrywanie danych, co także pokazuje, że daje radę w kwestii dużych plików. Te odpowiedzi mogą wprowadzać w błąd, bo DVD są popularne i często używane, ale kluczowy problem to mylenie ich pojemności. Warto też pomyśleć, że przy nowoczesnych wymaganiach dotyczących przechowywania danych, wybór nośnika powinien być dostosowany do konkretnego zapotrzebowania na pojemność oraz typ danych, co podkreśla znaczenie zrozumienia technologii pamięci.

Pytanie 37

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do równomiernego oświetlania dużego obiektu światłem rozproszonym?

A. Lampa studyjna błyskowa z softboksem

B. Lampa studyjna błyskowa z wrotami

C. Lampa studyjna z ciągłym źródłem światła i reflektorem

D. Lampa studyjna z ciągłym źródłem światła i tubusem

Studyjna lampa błyskowa z softboksem jest idealnym wyborem do równomiernego oświetlenia dużego obiektu, ponieważ softboks pozwala na rozproszenie światła, co eliminuję ostre cienie i tworzy bardziej naturalny wygląd. Softboksy są zaprojektowane tak, aby zmniejszać intensywność światła, jednocześnie zwiększając jego powierzchnię, co prowadzi do delikatniejszego, bardziej jednolitego oświetlenia. W praktyce oznacza to, że fotografując duży obiekt, jak na przykład modela czy produkt, otrzymujemy oświetlenie, które równomiernie obejmuje całą scenę. Dobre praktyki w fotografii studyjnej sugerują wykorzystanie źródeł światła, które są w stanie zapewnić taką dyfuzję, a softboksy są powszechnie stosowane w branży. Dodatkowo, lampa błyskowa daje możliwość pracy w różnych warunkach oświetleniowych, co dostosowuje się do potrzeb sesji zdjęciowej, zapewniając kontrolę nad ekspozycją i głębią ostrości. W związku z tym, dla uzyskania profesjonalnych efektów w fotografii, stosowanie lamp błyskowych z softboksami jest zgodne z uznawanymi standardami branżowymi.

Pytanie 38

Aby uzyskać efekt wyeksponowania chmur, przyciemnienia nieba oraz stworzenia burzowego klimatu w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych, jaki filtr należy zastosować?

A. szary

B. niebieski

C. zielony

D. czerwony

Filtr czerwony w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych naprawdę robi robotę, jeśli chodzi o dodanie głębi i dramatyzmu. Szczególnie w przypadku chmur i nieba, które wtedy wyglądają rewelacyjnie. Czerwony filtr blokuje niebieskie i zielone światło, co sprawia, że niebo staje się ciemniejsze, a chmury bardziej wyraziste. Dzięki temu zdjęcia mają lepszy kontrast, co jest super ważne w krajobrazówkach, gdzie światło i cień odgrywają dużą rolę. Na przykład w górskim krajobrazie, chmury nabierają bardziej intensywnej struktury, a niebo zyskuje na dramaturgii. Takie techniki są zgodne z dobrymi praktykami fotografii, bo kolor naprawdę potrafi podkreślić atmosferę i nastrój. W czarno-białych zdjęciach kontrast i faktura to kluczowe elementy, więc warto o tym pamiętać.

Pytanie 39

Który z formatów plików graficznych pozwala na archiwizację fotografii z kompresją bezstratną, jednocześnie zachowując delikatne przejścia tonalne w obrazie?

A. PNG

B. GIF

C. JPEG

D. TIFF

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest idealnym rozwiązaniem dla fotografów oraz profesjonalnych grafików, gdyż zapewnia bezstratną kompresję, co oznacza, że nie traci żadnych informacji o obrazie. W przeciwieństwie do formatów takich jak JPEG, gdzie zachodzi kompresja stratna, TIFF pozwala na zachowanie pełnej jakości obrazu, co jest kluczowe w przypadku subtelnych przejść tonalnych. Takie właściwości sprawiają, że TIFF jest często używany w branży fotograficznej, archiwizacji oraz w drukarstwie wysokiej jakości. W praktyce, gdy fotografowie wykonują zdjęcia w formacie TIFF, mogą być pewni, że ich obrazy zachowają pełne detale i bogactwo kolorów, co jest niezbędne przy późniejszym edytowaniu lub druku. Warto także zauważyć, że TIFF obsługuje wiele warstw i kanałów kolorów, co daje szerokie możliwości edycyjne, sprawiając, że format ten jest standardem w zawodowej obróbce zdjęć. Użycie TIFF w archiwizacji zdjęć to dobra praktyka, ponieważ wiele aplikacji graficznych, takich jak Adobe Photoshop, obsługuje ten format, co ułatwia współpracę i wymianę plików między różnymi programami.

Pytanie 40

Schemat przedstawia budowę aparatu typu

A. camera obscura.

B. kompakt z wymienną optyką.

C. lustrzanka z pryzmatem pentagonalnym.

D. bridge camera.

Odpowiedź "lustrzanka z pryzmatem pentagonalnym" jest poprawna, ponieważ schemat rzeczywiście przedstawia klasyczną budowę lustrzanki jednoobiektywowej, która jest jednym z najpopularniejszych typów aparatów fotograficznych. Lustrzanki pracują na zasadzie odbicia światła za pomocą lustra i pryzmatu, co umożliwia fotografowi obserwację dokładnego ujęcia poprzez wizjer. W przypadku lustrzanek z pryzmatem pentagonalnym, światło przechodzi przez obiektyw, odbija się od lustra, a następnie przechodzi przez pryzmat, co pozwala na uzyskanie naturalnego, prostego obrazu. Tego typu aparaty są często preferowane przez profesjonalnych fotografów ze względu na ich możliwość wymiany obiektywów oraz szeroką gamę akcesoriów, co zwiększa elastyczność w fotografii. Dodatkowo, lustrzanki są wyposażone w zaawansowane systemy autofokusa i pomiaru ekspozycji, co czyni je doskonałym narzędziem zarówno do fotografii portretowej, krajobrazowej, jak i reportażowej. Przykłady popularnych modeli to Canon EOS 90D czy Nikon D750, które zachowują te standardy branżowe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej