Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 10:55
  • Data zakończenia: 7 grudnia 2025 11:05

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zanim przystąpisz do modernizacji komputerów osobistych oraz serwerów, polegającej na dodaniu nowych modułów pamięci RAM, powinieneś zweryfikować

A. pojemność i typ interfejsu twardego dysku oraz rodzaj gniazda zainstalowanej pamięci RAM
B. typ pamięci RAM, maksymalną pojemność oraz ilość modułów, które obsługuje płyta główna
C. gniazdo interfejsu karty graficznej oraz moc zainstalowanego źródła zasilania
D. markę pamięci RAM oraz zewnętrzne interfejsy zamontowane na płycie głównej
Wybór właściwej odpowiedzi jest kluczowy, ponieważ przed modernizacją komputerów osobistych oraz serwerów ważne jest, aby upewnić się, że nowa pamięć RAM jest kompatybilna z płytą główną. Należy zwrócić uwagę na model pamięci RAM, maksymalną pojemność, jaką płyta główna może obsłużyć oraz liczbę modułów pamięci, które mogą być zainstalowane jednocześnie. Na przykład, jeśli płyta główna obsługuje maksymalnie 32 GB pamięci RAM w czterech gniazdach, a my chcemy zainstalować cztery moduły po 16 GB, to taka modyfikacja nie będzie możliwa. Niektóre płyty główne mogą również wspierać różne typy pamięci, takie jak DDR3, DDR4 lub DDR5, co dodatkowo wpływa na wybór odpowiednich modułów. Przykładowo, wprowadzając nowe moduły pamięci, które są niekompatybilne z istniejącymi, można napotkać problemy z bootowaniem systemu, błędy pamięci, a nawet uszkodzenie komponentów. Dlatego ważne jest, aby przed zakupem nowych modułów dokładnie sprawdzić specyfikacje płyty głównej, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży komputerowej.

Pytanie 2

Jakie jest zastosowanie maty antystatycznej oraz opaski podczas instalacji komponentu?

A. neutralizacji ładunków elektrostatycznych
B. usunięcia zanieczyszczeń
C. zwiększenia komfortu naprawy
D. polepszenia warunków higienicznych serwisanta
Odpowiedzi sugerujące, że mata i opaska antystatyczna służą do ułatwienia naprawy, poprawy higieny serwisanta czy oczyszczenia zabrudzeń, wskazują na brak zrozumienia podstawowych funkcji tych narzędzi. Ułatwienie naprawy odnosi się do aspektów organizacyjnych i ergonomicznych, jednak nie mają one bezpośredniego związku z neutralizacją ładunków elektrostatycznych. Poprawa higieny serwisanta jest również błędnym podejściem, gdyż mata antystatyczna nie ma na celu ochrony osobistej w sensie zdrowotnym, a raczej technicznym. Co więcej, oczyszczanie zabrudzeń to całkowicie odrębna czynność, która nie ma związku z problematyką ładunków elektrostatycznych. Ładunki te powstają na skutek tarcia materiałów i mogą być niezwykle niebezpieczne dla elektroniki. Ignorowanie konieczności ochrony przed nimi może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń podzespołów, a w konsekwencji do nieprawidłowego działania urządzeń. Warto pamiętać, że stosowanie mat i opasek antystatycznych jest nie tylko zalecane, ale wręcz wymagane w wielu standardach branżowych, aby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność elektroniki.

Pytanie 3

Na dysku należy umieścić 100 tysięcy oddzielnych plików, z których każdy ma rozmiar 2570 bajtów. W takim przypadku, zapisane pliki będą zajmować najmniej miejsca na dysku z jednostką alokacji wynoszącą

A. 4096 bajtów
B. 8192 bajty
C. 2048 bajtów
D. 3072 bajty
Wybór jednostki alokacji ma kluczowe znaczenie dla efektywności przechowywania danych. W przypadku jednostek alokacji wynoszących 8192 bajty, 4096 bajtów oraz 2048 bajtów pojawiają się poważne problemy związane z marnotrawstwem przestrzeni dyskowej. Zastosowanie 8192 bajtów oznacza, że każdy plik o rozmiarze 2570 bajtów zajmie pełne 8192 bajty, co prowadzi do ogromnego marnotrawstwa, ponieważ dla każdego pliku pozostaje aż 5622 bajty niewykorzystanego miejsca. Taka duża jednostka alokacji jest niepraktyczna, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z dużą liczbą małych plików. Z kolei jednostka o wielkości 4096 bajtów również nie rozwiązuje problemu, ponieważ każdy plik nadal zajmie 4096 bajtów, co zwiększa marnotrawstwo, zostawiając 1526 bajtów niewykorzystanych. Zastosowanie jednostki 2048 bajtów, chociaż może wydawać się korzystne z perspektywy redukcji marnotrawstwa, w rzeczywistości prowadzi do problemu, gdzie na każdym pliku pozostanie 522 bajty nieprzydzielonej przestrzeni. W praktyce, w środowiskach, gdzie zarządza się dużą ilością małych plików, jak na przykład w systemach plików dla aplikacji webowych lub w bazach danych, wykorzystanie większej jednostki alokacji niż 3072 bajty staje się nieopłacalne. Kluczowym błędem jest pomijanie wpływu jednostki alokacji na całkowitą efektywność przechowywania, co może prowadzić do znacznych kosztów związanych z infrastrukturą dyskową oraz spadku wydajności operacyjnej.

Pytanie 4

Interfejs, którego magistrala kończy się elementem przedstawionym na ilustracji, jest typowy dla

Ilustracja do pytania
A. ATAPI
B. UDMA
C. SATA
D. SCSI
Odpowiedź SCSI jest poprawna ponieważ ten interfejs tradycyjnie korzysta z zewnętrznych i wewnętrznych kabli zakończonych charakterystycznymi 50-pinowymi złączami Centronics albo 68-pinowymi złączami na potrzeby SCSI-2 i nowszych standardów Element przedstawiony na obrazku najprawdopodobniej jest złączem Centronics które jest typowe dla starszych implementacji SCSI zwłaszcza w systemach drukarek skanerów i urządzeń peryferyjnych SCSI w odróżnieniu od innych technologii pozwala na podłączanie wielu urządzeń do jednej magistrali co czyni go szczególnie przydatnym w środowiskach serwerowych i profesjonalnych SCSI oferuje również wysokie prędkości transferu danych oraz obsługę komend kolejkujących co zapewnia lepszą wydajność przy jednoczesnym działaniu wielu urządzeń Dodatkowo SCSI obsługuje szeroki wachlarz urządzeń takich jak dyski twarde napędy taśmowe oraz skanery co zwiększa jego wszechstronność i zastosowanie w różnych konfiguracjach Wybierając SCSI użytkownik zyskuje na elastyczności i wydajności co jest kluczowe w profesjonalnych rozwiązaniach z dużym obciążeniem operacyjnym

Pytanie 5

Jakie są wartości zakresu częstotliwości oraz maksymalnej prędkości przesyłu danych w standardzie 802.11g WiFi?

A. 2,4 GHz 300 Mbps
B. 5 GHz 300 Mbps
C. 5 GHz 54 Mbps
D. 2,4 GHz 54 Mbps
Wybór odpowiedzi, która wskazuje pasmo 5 GHz, jest błędny, ponieważ standard 802.11g nigdy nie działa w tym zakresie częstotliwości. Pasmo 5 GHz jest wykorzystywane przez inne standardy, takie jak 802.11a oraz 802.11n, które oferują wyższe prędkości transmisji, ale nie są zgodne z 802.11g. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące maksymalne prędkości 300 Mbps są mylące, ponieważ takich szybkości nie osiąga się w kontekście 802.11g. W rzeczywistości, maksymalna prędkość transmisji dla tego standardu to 54 Mbps, co jest w znacznym stopniu ograniczone przez warunki środowiskowe, takie jak zakłócenia radiowe oraz przeszkody w postaci ścian czy mebli. Często zdarza się, że użytkownicy mylą różne standardy Wi-Fi, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich wydajności oraz zastosowań. Warto również zauważyć, że standard 802.11g jest zgodny z 802.11b, co oznacza, że urządzenia obsługujące starszy standard mogą działać w tej samej sieci, ale z ograniczoną prędkością. Zrozumienie różnic między tymi standardami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami bezprzewodowymi oraz optymalizacji ich wydajności w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 6

Użycie skrętki kategorii 6 (CAT 6) o długości 20 metrów w sieci LAN oznacza jej maksymalną przepustowość wynoszącą

A. 100 Mb/s
B. 10 Mb/s
C. 100 Gb/s
D. 10 Gb/s
Wybór niepoprawnej odpowiedzi często wynika z nieporozumienia dotyczącego charakterystyki różnych kategorii skrętek oraz ich zastosowań. Na przykład, odpowiedź dotycząca przepustowości 100 Gb/s jest nieaktualna, ponieważ obecne standardy i technologie, takie jak skrętka CAT 6, nie osiągają tak wysokich prędkości w standardowych zastosowaniach. Tylko wybrane technologie, takie jak skrętka kategorii 8, są w stanie osiągnąć przepustowość na poziomie 25 Gb/s lub 40 Gb/s, ale są one przeznaczone do bardziej wyspecjalizowanych zastosowań i mają ograniczenia dotyczące długości kabla. Z kolei 10 Mb/s i 100 Mb/s to prędkości, które odpowiadają starszym standardom, takim jak 10BASE-T i 100BASE-TX, które są niepełne i znacznie spowolnione w porównaniu do możliwości, jakie oferuje CAT 6. Te starsze technologie nie są już powszechnie stosowane w nowoczesnych instalacjach, a ich zastosowanie jest ograniczone do bardzo specyficznych kontekstów, gdzie nowoczesne prędkości nie są wymagane. Tak więc, wybierając skrętkę do nowoczesnych sieci LAN, nie tylko ważne jest zrozumienie przepustowości, ale także dostosowanie do wymagań przyszłości oraz standardów branżowych, które najczęściej wykorzystują szybsze połączenia do obsługi rosnącego ruchu i złożoności sieci.

Pytanie 7

Na ilustracji zaprezentowane jest urządzenie do

Ilustracja do pytania
A. usuwania izolacji z przewodów
B. zaciskania wtyczek BNC
C. zaciskania wtyczek RJ-45
D. instalacji okablowania w gniazdku sieciowym
Zdejmowanie izolacji z kabli jest jednym z kluczowych etapów przygotowania przewodów do różnego rodzaju połączeń elektrycznych i telekomunikacyjnych. Urządzenie przedstawione na rysunku to typowy przykład narzędzia do zdejmowania izolacji. Tego rodzaju urządzenia są zaprojektowane tak, aby precyzyjnie usuwać zewnętrzną powłokę izolacyjną z przewodów bez uszkadzania ich rdzenia. Dobrze zaprojektowane narzędzie do zdejmowania izolacji posiada regulowane ostrza, które umożliwiają pracę z kablami o różnych średnicach i rodzajach izolacji. W praktyce, stosowanie odpowiedniego narzędzia do zdejmowania izolacji to nie tylko kwestia wygody, ale także bezpieczeństwa oraz jakości połączeń. Precyzyjne zdjęcie izolacji zapobiega uszkodzeniom przewodnika, które mogłyby prowadzić do awarii połączenia lub problemów z przepływem prądu. Zgodnie z dobrymi praktykami, zawsze należy używać narzędzi dedykowanych do konkretnego rodzaju kabli, aby uniknąć niepotrzebnych uszkodzeń i zapewnić trwałość instalacji. W kontekście zawodowym, umiejętność prawidłowego użycia narzędzi do zdejmowania izolacji jest fundamentalna dla techników pracujących w dziedzinie telekomunikacji i elektryki, a także jest kluczowym elementem kompetencji wymaganych na egzaminach zawodowych związanych z tymi branżami.

Pytanie 8

Jakim elementem sieci SIP jest telefon IP?

A. Serwerem rejestracji SIP
B. Terminalem końcowym
C. Serwerem przekierowań
D. Serwerem Proxy SIP
Wybór serwera rejestracji SIP, serwera przekierowań lub serwera proxy SIP jako odpowiedzi na pytanie o to, czym jest telefon IP, jest niepoprawny z kilku powodów. Serwer rejestracji SIP jest odpowiedzialny za zarządzanie informacjami o dostępności terminali końcowych w sieci. Jego funkcja polega na rejestrowaniu i aktualizowaniu lokalizacji urządzeń, co pozwala na ich identyfikację oraz kierowanie połączeń do właściwego terminalu. Serwer przekierowań, z kolei, działa jako pośrednik w procesie zestawiania połączeń, ale nie pełni funkcji końcowego punktu komunikacji. W przypadku serwera proxy SIP, jego rola polega na przekazywaniu komunikatów SIP między różnymi urządzeniami, a nie na bezpośrednim interfejsie użytkownika. Te elementy są integralnymi składnikami architektury SIP, ale nie stanowią samodzielnych terminali końcowych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie funkcji pośredniczących z rolą urządzeń końcowych, co prowadzi do nieporozumień. Terminal końcowy to zawsze urządzenie, które bezpośrednio uczestniczy w komunikacji, a telefony IP dokładnie spełniają tę definicję, umożliwiając użytkownikowi interakcję w czasie rzeczywistym.

Pytanie 9

Na płycie głównej uszkodzona została zintegrowana karta sieciowa. Komputer nie ma możliwości uruchomienia systemu operacyjnego, ponieważ brakuje dysku twardego oraz napędów optycznych, a system operacyjny uruchamia się z lokalnej sieci. W celu odzyskania utraconej funkcjonalności należy zainstalować w komputerze

A. dysk twardy
B. napęd CD-ROM
C. kartę sieciową obsługującą funkcję Preboot Execution Environment
D. najprostsza karta sieciowa obsługująca IEEE 802.3
Wybór dysku twardego w tej sytuacji, gdzie mamy problem z uruchomieniem systemu, to nie jest najlepszy pomysł. Komputer nie ma przecież dysku twardego ani napędów optycznych, co oznacza, że nie ma jak w ogóle uruchomić systemu. Dysk twardy jest ważny w tradycyjnych komputerach, ale w tym przypadku jego brak sprawia, że odpowiedź jest zupełnie nietrafiona. Podobnie z napędem CD-ROM, bo też wymaga fizycznego nośnika, a przecież komputer nie ma do tego dostępu. Nawet karta sieciowa, która wspiera tylko IEEE 802.3, odpada, bo choć działa z standardem Ethernet, to nie wspiera PXE, co jest kluczowe w tej sytuacji. Karty, które tylko wspierają IEEE 802.3 są podstawowe do komunikacji w sieci lokalnej, ale nie pozwolą na uruchomienie systemu z serwera. Trzeba zrozumieć, do czego te elementy służą, bo ignorując ich specyfikacje, można dojść do błędnych wniosków i to spowolni cały proces naprawy systemu.

Pytanie 10

Ile urządzeń jest w stanie współpracować z portem IEEE1394?

A. 55
B. 1
C. 8
D. 63
Wybór odpowiedzi 1, 8 czy 55 pokazuje, że są tu pewne nieporozumienia co do standardu IEEE 1394. Odpowiedź 1, która mówi, że można podłączyć tylko jedno urządzenie, po prostu mija się z rzeczywistością, bo ta magistrala została zaprojektowana z myślą o łączeniu wielu sprzętów. Wygląda na to, że brakuje tu zrozumienia, jak działa współdzielenie medium transmisyjnego. Odpowiedź 8 byłaby może lepsza, ale jest i tak za mało konkretna, bo nie oddaje tej funkcjonalności, która wynika z możliwości podłączenia do 63 urządzeń. Z kolei odpowiedź 55 może sugerować, że rozumiesz, iż ilość urządzeń nie jest nieskończona, ale to i tak daleko od prawdy. Kluczowym błędem popełnianym tutaj jest pominięcie, jak działa standard IEEE 1394 i jakie ma zastosowania. Nie rozumiejąc, jak adresacja i łączenie wpływa na działanie systemu, dochodzi się do błędnych wniosków. Gdyby te ograniczenia były wprowadzone, mogłoby to naprawdę zaszkodzić funkcjonalności i wydajności urządzeń w sytuacjach, gdzie transfery danych są na porządku dziennym.

Pytanie 11

Jak wiele adresów IP można wykorzystać do przypisania komputerom w sieci o adresie 192.168.100.0 z maską 255.255.255.0?

A. 256
B. 253
C. 254
D. 255
Adres IP 192.168.100.0 z maską 255.255.255.0 to typowa sieć klasy C. W tej klasie można utworzyć 256 adresów, obejmujących zakres od 192.168.100.0 do 192.168.100.255. Tylko, że w każdej sieci dwa adresy są zarezerwowane: jeden to adres sieci (czyli ten 192.168.100.0), a drugi to adres rozgłoszeniowy, który w tym wypadku to 192.168.100.255. Tak więc, do wykorzystania dla komputerów w tej sieci pozostaje 254 adresy. Wiedza o tym jest super ważna, szczególnie w dużych firmach, gdzie dobrze zorganizowana sieć to podstawa. Jak administratorzy mają do dyspozycji 254 adresy, to łatwiej im zarządzać tymi zasobami i unikać problemów z adresami. Dobrze jest też zapisywać, które adresy są przydzielone, bo to zdecydowanie ułatwia wszelkie naprawy czy zarządzanie.

Pytanie 12

Do pokazanej na diagramie płyty głównej nie można podłączyć urządzenia, które korzysta z interfejsu

Ilustracja do pytania
A. IDE
B. AGP
C. SATA
D. PCI
Rysunek pokazuje płytę główną, która nie ma złącza AGP, więc dobrze odpowiedziałeś. AGP, czyli Accelerated Graphics Port, był używany głównie w starszych komputerach do podłączania kart graficznych, ale ostatnio zastąpiły go nowsze standardy jak PCI Express. Ten nowy standard jest znacznie szybszy i ma lepszą przepustowość, a do tego pozwala podłączać nie tylko karty graficzne, ale też inne urządzenia. To usunięcie AGP to logiczny krok, bo komputery potrzebują coraz większej wydajności i prostszej struktury. Dzisiaj na płytach często znajdziesz kilka gniazd PCI Express, co umożliwia budowanie naprawdę mocnych systemów. Nawet bez AGP, nowoczesna płyta główna świetnie działa z aktualnymi komponentami, zapewniając odpowiednią wydajność dzięki różnym złączom jak PCI Express, SATA czy USB. Warto to wiedzieć, jeśli planujesz zajmować się komputerami, bo ma to spory wpływ na to, co możemy w nich zamontować i jak długo będą nam służyć.

Pytanie 13

Które stwierdzenie odnoszące się do ruterów jest prawdziwe?

A. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów MAC
B. Działają w warstwie łącza danych
C. Działają w warstwie transportowej
D. Podejmują decyzje o przesyłaniu danych na podstawie adresów IP
Ruterzy są urządzeniami, które pełnią kluczową rolę w przesyłaniu danych w sieciach komputerowych, ale ich działanie nie jest związane z warstwą transportową ani z warstwą łącza danych, jak sugerują niepoprawne odpowiedzi. Warstwa transportowa, zgodnie z modelem OSI, obejmuje protokoły takie jak TCP i UDP, które odpowiedzialne są za zapewnienie niezawodności transmisji danych oraz zarządzanie przepływem. Rutery nie podejmują decyzji w tej warstwie, lecz koncentrują się na warstwie sieciowej, gdzie operują na adresach IP. Z kolei warstwa łącza danych, obejmująca protokoły takie jak Ethernet, zajmuje się przesyłaniem danych w obrębie pojedynczej sieci lokalnej. Odpowiedzi koncentrujące się na adresach MAC są mylące, ponieważ rutery nie wykorzystują tych adresów, które są używane głównie w ramach lokalnych sieci do komunikacji między urządzeniami. Ruterzy działają w oparciu o protokoły routingu, które operują na wyższej warstwie adresowania, co jest niezbędne do efektywnego kierowania pakietów przez różne sieci. Typowym błędem myślowym jest mieszanie funkcji różnych warstw modelu OSI, co prowadzi do nieporozumień na temat roli ruterów. Aby poprawnie zrozumieć działanie sieci komputerowych, ważne jest, aby mieć na uwadze, jak różne warstwy komunikują się ze sobą oraz jakie protokoły są odpowiedzialne za konkretne zadania.

Pytanie 14

Jakie procesory można wykorzystać w zestawie komputerowym z płytą główną wyposażoną w gniazdo procesora typu Socket AM3?

A. Itanium
B. Core i7
C. Pentium D
D. Phenom II
Procesor Phenom II jest zgodny z gniazdem Socket AM3, co czyni go odpowiednim wyborem do montażu na płycie głównej obsługującej ten standard. Socket AM3 został zaprojektowany z myślą o procesorach AMD, w tym rodzinie Phenom, Phenom II oraz Athlon II. Użycie procesora Phenom II w zestawie komputerowym zapewnia dobrą wydajność w zastosowaniach multimedialnych oraz gier, co czyni go popularnym wyborem wśród entuzjastów. Przykładowo, procesory z tej serii oferują wielordzeniową architekturę, co pozwala na równoległe przetwarzanie zadań, co jest istotne w dzisiejszych aplikacjach wymagających dużej mocy obliczeniowej. Warto dodać, że Phenom II obsługuje także pamięć DDR2 i DDR3, co pozwala na większą elastyczność w konfiguracji systemu. W kontekście standardów branżowych, zgodność z gniazdem jest kluczowa dla zapewnienia stabilności i wydajności, a wybór odpowiednich komponentów zgodnych z płytą główną to fundamentalna zasada w budowie komputerów.

Pytanie 15

Przynależność komputera do konkretnej wirtualnej sieci nie może być ustalona na podstawie

A. numeru portu przełącznika
B. znacznika ramki Ethernet 802.1Q
C. adresu MAC karty sieciowej komputera
D. nazwa komputera w sieci lokalnej
Istnieją różne aspekty, które determinują przynależność komputera do konkretnej wirtualnej sieci, a zrozumienie tych elementów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania siecią. Wiele osób może mylnie sądzić, że hostname, czyli nazwa komputera w sieci lokalnej, odgrywa istotną rolę w określaniu przynależności do VLAN. Jednakże, wygląda to inaczej w praktyce. Hostname jest bardziej użyteczny w kontekście identyfikacji urządzeń w sieci na poziomie aplikacyjnym, ale w kontekście wirtualnych sieci, nie ma wpływu na przekazywanie pakietów. Z drugiej strony, znacznik ramki Ethernet 802.1Q, który jest odpowiedzialny za oznaczanie VLAN, oraz adres MAC karty sieciowej, który identyfikuje urządzenie w lokalnej sieci, odgrywają fundamentalne role w procesie filtrowania i kierowania ruchu. Poprawnie skonfigurowane przełączniki analizują tagi VLAN w ramkach Ethernet, aby określić, do którego VLANu należy dany pakiet. Co więcej, numer portu przełącznika, do którego fizycznie podłączony jest komputer, również warunkuje przynależność do konkretnego VLANu. W typowych środowiskach biurowych różne działy mogą być przypisane do różnych VLANów dla lepszej separacji i bezpieczeństwa, co czyni te pojęcia kluczowymi w zarządzaniu infrastrukturą sieciową. Ignorowanie tych technicznych niuansów może prowadzić do poważnych błędów w konfiguracji sieci oraz problemów z komunikacją i dostępem do zasobów.

Pytanie 16

Jakie gniazdo w notebooku jest przeznaczone do podłączenia kamery cyfrowej przez interfejs i.Link?

A. RJ-45
B. S/PDiF
C. IEEE 1394
D. DB-15F
Odpowiedź IEEE 1394 to strzał w dziesiątkę. Ten standard, znany też jako FireWire, stworzono głównie do przesyłania danych wideo i audio na żywo. Dzięki niemu możemy podłączać różne sprzęty, jak kamery cyfrowe czy zewnętrzne dyski twarde, co jest bardzo przydatne. Przykładowo, kiedy przesyłasz materiał z kamery do laptopa, to liczy się czas, a złącze IEEE 1394 to naprawdę fajne rozwiązanie, bo osiąga prędkości do 400 Mb/s (FireWire 400) i 800 Mb/s (FireWire 800). Takie parametry robią różnicę, szczególnie w profesjonalnych zastosowaniach. Warto też dodać, że ten standard pozwala na łańcuchowe podłączanie urządzeń, co daje więcej możliwości na różne konfiguracje. W produkcjach filmowych, wybór odpowiedniego złącza ma ogromny wpływ na cały proces.

Pytanie 17

Jakim kolorem oznaczona jest izolacja żyły pierwszego pinu wtyku RJ45 w układzie połączeń T568A?

A. Biało-niebieskim
B. Biało-pomarańczowym
C. Biało-brązowym
D. Biało-zielonym
Izolacja żyły skrętki w pierwszym pinie wtyku RJ45 w sekwencji połączeń T568A jest oznaczona kolorem biało-zielonym. T568A to jeden z dwóch standardów okablowania, które są powszechnie stosowane w sieciach Ethernet, a jego odpowiednia aplikacja jest kluczowa dla prawidłowego działania systemów komunikacyjnych. W standardzie T568A pierwsza para, która jest używana do transmisji danych, to para zielona, co czyni biało-zielony kolor oznaczający żyłę skrętki pierwszym kolorem w tym schemacie. Szereg pinów w wtyku RJ45 jest ustalony, co oznacza, że zgodność z tym standardem jest istotna zarówno w instalacjach nowych, jak i w przypadku modernizacji istniejących systemów. Użycie właściwego standardu zapewnia nie tylko efektywność połączeń, lecz także minimalizuje zakłócenia i błędy transmisji, które mogą wystąpić przy nieprawidłowym podłączeniu. Przykładem zastosowania tego standardu mogą być instalacje w biurach, gdzie wiele urządzeń jest podłączonych do sieci lokalnej. Zastosowanie T568A w takich sytuacjach jest szeroko zalecane przez organizacje takie jak IEEE oraz EIA/TIA, co potwierdza jego znaczenie w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 18

Ile minimalnie pamięci RAM powinien mieć komputer, aby możliwe było uruchomienie 32-bitowego systemu operacyjnego Windows 7 w trybie graficznym?

A. 2 GB
B. 1 GB
C. 256 MB
D. 512 MB
Wybór odpowiedzi innej niż 1 GB, w kontekście minimalnych wymagań dla 32-bitowego systemu operacyjnego Windows 7, oparty jest na nieporozumieniach dotyczących zarządzania pamięcią oraz wydajności systemu. Odpowiedzi takie jak 512 MB czy 256 MB są zdecydowanie niewystarczające. System operacyjny Windows 7, nawet w wersji 32-bitowej, wymaga co najmniej 1 GB pamięci RAM, aby móc uruchomić graficzny interfejs użytkownika, co wiąże się z potrzebą obsługi wielu procesów jednocześnie, co jest typowe w nowoczesnych systemach operacyjnych. W przypadku 512 MB RAM, użytkownik napotka poważne ograniczenia w wydajności, a system może nie być w stanie uruchomić wymaganych komponentów graficznych oraz aplikacji. Ponadto, korzystanie z 256 MB RAM w dzisiejszych czasach jest skrajnie niezalecane i praktycznie niemożliwe, ponieważ wiele współczesnych aplikacji i przeglądarek internetowych wymaga znacznie więcej pamięci. Wybór niewłaściwej odpowiedzi najczęściej wynika z błędnej interpretacji wymagań systemowych oraz niewłaściwego postrzegania minimalnych standardów, co jest typową pułapką w edukacji związanej z technologiami informacyjnymi. Warto zwrócić uwagę na wytyczne producenta sprzętu oraz dokumentację techniczną, aby lepiej zrozumieć wymagania dotyczące pamięci RAM, co jest kluczowe dla zrozumienia architektury systemu operacyjnego.

Pytanie 19

Która z wymienionych czynności konserwacyjnych związana jest wyłącznie z drukarką laserową?

A. Czyszczenie prowadnic karetki
B. Czyszczenie luster i soczewek
C. Oczyszczenie traktora
D. Usunięcie zabrudzeń z zespołu czyszczącego głowice
Czyszczenie luster i soczewek to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o dbanie o drukarki laserowe. Te elementy są kluczowe, bo to one odpowiadają za kierowanie lasera, co wpływa na to, jak dobrze wydruk wygląda. Z czasem mogą się na nich gromadzić różne zanieczyszczenia, co może sprawić, że obraz będzie mniej wyraźny. Dlatego warto regularnie je czyścić, najlepiej stosując się do zaleceń producentów, jak na przykład ISO 9001. Używanie odpowiednich środków czyszczących i narzędzi jest istotne, bo chcemy uniknąć uszkodzenia tych delikatnych powierzchni. Ciekawe jest też to, że niektóre drukarki laserowe mają systemy, które monitorują stan optyki, co znacznie ułatwia dbanie o sprzęt.

Pytanie 20

Aby umożliwić wymianę informacji pomiędzy sieciami VLAN, wykorzystuje się

A. modem.
B. punkt dostępowy.
C. router.
D. koncentrator.
Routery są kluczowymi urządzeniami w architekturze sieciowej, które umożliwiają komunikację między różnymi sieciami, w tym między sieciami VLAN (Virtual Local Area Network). VLAN-y są technologią, która pozwala na segmentację ruchu sieciowego w obrębie jednej fizycznej sieci lokalnej, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania ruchem. Aby urządzenia znajdujące się w różnych VLAN-ach mogły się ze sobą komunikować, niezbędne jest wykorzystanie routera, który działa na warstwie trzeciej modelu OSI. Routery dokonują inspekcji pakietów i podejmują decyzje o trasowaniu ruchu między VLAN-ami, co umożliwia wymianę danych. Przykładem zastosowania routerów w sieciach VLAN jest konfiguracja trunkingowa, gdzie router łączy z różnymi VLAN-ami przy pomocy jednego interfejsu, wykorzystując protokoły takie jak 802.1Q. Dzięki zastosowaniu routerów można również implementować polityki bezpieczeństwa i zarządzania ruchem, co jest zgodne z dobrą praktyką w inżynierii sieciowej.

Pytanie 21

Jaki jest maksymalny promień zgięcia przy montażu kabla U/UTP kat 5e?

A. osiem średnic kabla
B. cztery średnice kabla
C. dwie średnice kabla
D. sześć średnic kabla
Odpowiedzi sugerujące, że promień zgięcia kabla U/UTP kat 5e wynosi dwie, cztery lub sześć średnic kabla są nieprawidłowe i mogą prowadzić do poważnych problemów technicznych. Zmniejszenie promienia zgięcia poniżej zalecanych ośmiu średnic może prowadzić do uszkodzenia struktury kabla poprzez zagięcia, co skutkuje osłabieniem sygnału, a nawet całkowitym przerwaniem połączenia. W przypadku zbyt małego promienia zgięcia, przewodniki wewnątrz kabla mogą ulec przemieszczeniu lub przerwaniu, co prowadzi do zakłóceń w transmisji danych. Takie nieprzemyślane podejście jest typowym błędem, szczególnie w sytuacjach, gdy instalacje są przeprowadzane w zatłoczonych pomieszczeniach lub ciasnych przestrzeniach. Ponadto, ignorowanie standardów dotyczących promienia zgięcia może narazić instalację na niezgodność z przepisami prawa oraz standardami branżowymi, co może wiązać się z konsekwencjami finansowymi i prawnymi. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe podejście do instalacji kabli oraz ich obsługi nie tylko zapewnia ich długowieczność, ale również gwarantuje efektywność operacyjną systemów telekomunikacyjnych. Właściwe praktyki związane z instalacją kabli powinny zawsze uwzględniać nie tylko ich bieżące potrzeby, ale także przewidywane warunki użytkowania oraz potencjalne zmiany w infrastrukturze.

Pytanie 22

Jakie będą łączne wydatki na wymianę karty graficznej w komputerze, jeżeli nowa karta kosztuje 250 zł, czas wymiany wynosi 80 minut, a każda rozpoczęta robocza godzina to koszt 50 zł?

A. 300 zł
B. 400 zł
C. 250 zł
D. 350 zł
Poprawna odpowiedź wynosi 350 zł, co można obliczyć sumując koszt nowej karty graficznej oraz koszt pracy serwisanta. Karta graficzna kosztuje 250 zł, a czas wymiany wynosi 80 minut, co odpowiada 1 godzinie i 20 minutom. W przypadku serwisów komputerowych, godziny pracy zazwyczaj zaokrąglane są do pełnych godzin, więc w tym przypadku 1 godzina i 20 minut oznacza, że serwisant rozlicza 2 godziny. Koszt robocizny wynosi 50 zł za godzinę, co daje nam 100 zł za 2 godziny. Dodając koszt karty graficznej (250 zł) do kosztu robocizny (100 zł), otrzymujemy całkowity koszt 350 zł. Takie podejście jest zgodne z powszechnie stosowanymi praktykami w branży IT, gdzie koszty napraw i wymiany sprzętu są zawsze rozliczane z uwzględnieniem zarówno części zamiennych, jak i robocizny. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami w kontekście serwisowania komputerów.

Pytanie 23

W standardzie Ethernet 100BaseTX do przesyłania danych używane są żyły kabla UTP podłączone do pinów

Ilustracja do pytania
A. 4, 5, 6, 7
B. 1, 2, 3, 4
C. 1, 2, 5, 6
D. 1, 2, 3, 6
Sieć Ethernet 100BaseTX, znana również jako Fast Ethernet, wykorzystuje kabel UTP (Unshielded Twisted Pair) kategorii 5 lub wyższej. W standardzie tym do transmisji danych wykorzystywane są pary przewodów połączone z pinami 1, 2, 3 i 6 w złączu RJ-45. Piny 1 i 2 są używane do transmisji danych z urządzenia, podczas gdy piny 3 i 6 służą do odbioru danych. Zarówno standard EIA/TIA-568A, jak i 568B definiują te same piny dla 100BaseTX, co zapewnia zgodność i łatwość instalacji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można znaleźć w konfiguracji domowych i biurowych sieci komputerowych, gdzie odpowiednie podłączenie kabli jest kluczowe dla zapewnienia właściwego działania sieci. Warto również zaznaczyć, że prawidłowe zakończenie kabli UTP zgodnie z jednym z tych standardów jest istotne dla minimalizacji przesłuchów i utraty sygnału, co wpływa na jakość i stabilność połączenia. Zrozumienie tego standardu jest kluczowe dla każdego specjalisty IT zajmującego się sieciami komputerowymi, ponieważ nieprawidłowe okablowanie może prowadzić do problemów z łącznością i wydajnością.

Pytanie 24

Jakie złącze jest przypisane do kategorii 7?

A. E2000
B. ST
C. TERA
D. RJ45
Wybór E2000, RJ45 i ST jako odpowiedzi na pytanie dotyczące złącza kategorii 7 może prowadzić do nieporozumień, ponieważ każde z tych złączy ma swoje specyficzne zastosowania i nie odpowiada na wymagania kategorii 7. Złącze E2000, choć używane w aplikacjach optycznych, nie jest związane z kategorią 7, która koncentruje się na standardach transmisji miedzianych. RJ45 to popularne złącze dla standardu Ethernet, ale w kontekście kategorii 7, które obsługuje wyższe przepustowości i lepszą ochronę przed zakłóceniami, RJ45 nie wystarcza. Z kolei złącze ST, przeznaczone głównie do kabli światłowodowych, również nie spełnia wymagań technicznych kategorii 7. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie zastosowania złączy optycznych z miedzianymi, a także nieznajomość specyfikacji technicznych dotyczących przewodów i złączy. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi złączami oraz ich zastosowania w różnych standardach jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i wdrażania nowoczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 25

Czym jest NAS?

A. protokół używany do tworzenia połączenia VPN
B. dynamiczny protokół przydzielania adresów DNS
C. serwer do synchronizacji czasu
D. technologia pozwalająca na podłączenie zasobów dyskowych do sieci komputerowej
Widzę, że jest kilka nieporozumień odnośnie technologii NAS. Po pierwsze, nazywanie NAS dynamicznym protokołem przyznawania adresów DNS to spory błąd. DNS, czyli Domain Name System, zajmuje się tłumaczeniem nazw domen na adresy IP, a to nie ma nic wspólnego z przechowywaniem danych. Kolejna sprawa to pomylenie NAS z serwerem synchronizacji czasu. Czas w sieciach najczęściej synchronizuje się dzięki protokołowi NTP, a nie przez technologię przechowywania danych. Czasem ludzie myślą, że NAS może zestawiać połączenie VPN, ale to też nie jest prawda. VPN to coś zupełnie innego, co zapewnia bezpieczne połączenia w Internecie. Nieporozumienia w tej kwestii biorą się z mylenia różnorodnych protokołów i technologii. Ważne, żeby zrozumieć, że NAS to architektura, która umożliwia współdzielenie przestrzeni dyskowej w sieci. Jeśli tego nie zrozumiesz, możesz podjąć złe decyzje przy wyborze rozwiązań IT.

Pytanie 26

Zastosowanie symulacji stanów logicznych w obwodach cyfrowych pozwala na

A. sonometr.
B. impulsator.
C. kalibrator.
D. sonda logiczna.
Wybór sonometru, kalibratora lub sondy logicznej jako narzędzi do symulowania stanów logicznych obwodów cyfrowych opiera się na mylnych założeniach dotyczących ich funkcji i zastosowań. Sonometr, na przykład, jest urządzeniem służącym do pomiaru poziomu dźwięku i nie ma zastosowania w kontekście analizy sygnałów elektronicznych. Jego zadaniem jest ocena natężenia fal akustycznych, a nie generowanie czy symulowanie stanów logicznych. Kalibrator, z drugiej strony, to narzędzie stosowane do porównywania wartości pomiarowych z wartościami odniesienia, co jest istotne w zapewnieniu dokładności pomiarów, ale nie jest przeznaczone do tworzenia impulsów logicznych. Natomiast sonda logiczna jest narzędziem do analizy sygnałów w obwodach cyfrowych, jednak nie generuje sygnałów, lecz służy do ich monitorowania i pomiaru. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji narzędzi pomiarowych z funkcjami generującymi sygnały. W rzeczywistości, aby symulować stany logiczne, potrzeba urządzenia zdolnego do wytwarzania impulsów, co dokładnie realizuje impulsator. W kontekście testowania obwodów cyfrowych, ważne jest użycie odpowiednich narzędzi zgodnych z branżowymi standardami, by zapewnić dokładność i efektywność przeprowadzanych testów.

Pytanie 27

Element oznaczony numerem 1 w schemacie blokowym procesora pełni funkcję

Ilustracja do pytania
A. zapisywania rezultatu operacji
B. przechowywania dodatkowych danych dotyczących realizowanej operacji
C. przeprowadzania operacji na blokach informacji
D. wykonywania operacji na liczbach zmiennoprzecinkowych
Wśród podanych odpowiedzi niektóre dotyczą ważnych elementów procesora, ale nie odnoszą się bezpośrednio do funkcji FPU. Na przykład przechowywanie dodatkowych informacji o wykonywanej operacji może być związane z rejestrami flagowymi lub buforami, które kontrolują różne stany operacji. Te komponenty są kluczowe do zapewnienia precyzyjnego sterowania przepływem danych i operacji, ale nie są bezpośrednio związane z operacjami zmiennoprzecinkowymi. Wykonywanie operacji na blokach danych często odnosi się do ALU, które przetwarza operacje arytmetyczne i logiczne na liczbach całkowitych i może obsługiwać masowe operacje, jednak FPU jest wyspecjalizowane dla obliczeń zmiennoprzecinkowych, co odróżnia je od innych jednostek. Przechowywanie wyniku operacji zazwyczaj odbywa się w rejestrach ogólnego przeznaczenia lub specjalnych rejestrach wyników, które przechowują dane tymczasowo dla dalszego przetwarzania lub wyjścia, ale nie definiuje to funkcji FPU. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego rozróżnienia między rolami poszczególnych jednostek w architekturze procesora. FPU jest zatem dedykowane do wykonywania skomplikowanych obliczeń zmiennoprzecinkowych, podczas gdy inne jednostki pełnią swoje specyficzne role w ogólnym procesie przetwarzania danych w komputerze, co podkreśla znaczenie specjalizacji funkcjonalnej w architekturze komputerowej.

Pytanie 28

Długi oraz dwa krótkie dźwięki sygnałowe BIOS POST od AMI i AWARD sygnalizują problem

A. karty sieciowej
B. karty graficznej
C. mikroprocesora
D. zegara systemowego
Odpowiedź dotycząca karty graficznej jest prawidłowa, ponieważ jeden długi i dwa krótkie sygnały dźwiękowe BIOS POST AMI oraz AWARD jednoznacznie wskazują na problem związany z kartą graficzną. W standardach BIOS-u, sygnały dźwiękowe są używane do diagnostyki sprzętu, a ich interpretacja jest kluczowa dla szybkiego rozwiązywania problemów. Problemy z kartą graficzną mogą obejmować nieprawidłowe połączenia, uszkodzenia samej karty lub brak odpowiedniego zasilania. W praktyce, aby upewnić się, że karta graficzna działa poprawnie, warto regularnie sprawdzać jej połączenia, a także monitorować temperatury podczas pracy, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie konserwacji sprzętu komputerowego. W przypadku wystąpienia tego błędu, zaleca się również aktualizację sterowników oraz, w razie potrzeby, przetestowanie karty w innym porcie lub innym systemie, co może pomóc w identyfikacji źródła problemu.

Pytanie 29

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są mocno zabrudzone. Jakie środki należy zastosować, aby je oczyścić bez ryzyka uszkodzenia?

A. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą
B. suche chusteczki oraz patyczki do czyszczenia
C. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku
D. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący
Użycie wilgotnej ściereczki oraz pianki do czyszczenia plastiku jest odpowiednią metodą czyszczenia obudowy i wyświetlacza drukarki fotograficznej, ponieważ te materiały są dostosowane do delikatnych powierzchni, nie powodując ich zarysowania ani uszkodzenia. Wilgotna ściereczka skutecznie usuwa kurz i zabrudzenia, a pianka do czyszczenia plastiku zmiękcza osady, umożliwiając ich łatwe usunięcie. W praktyce, przed przystąpieniem do czyszczenia, warto wyłączyć urządzenie, aby zapobiec potencjalnym uszkodzeniom elektrycznym. Przy wyborze pianki do czyszczenia należy zwrócić uwagę na jej skład – najlepsze są te, które nie zawierają agresywnych chemikaliów, aby nie uszkodzić powierzchni. Dodatkowo, stosowanie takich środków jest zgodne z zaleceniami producentów sprzętu fotograficznego, co pozwala na dłuższe utrzymanie urządzenia w dobrym stanie oraz zapewnienie jego wydajności. Rekomenduje się również regularne czyszczenie, aby uniknąć gromadzenia się brudu, który może wpływać na jakość druku.

Pytanie 30

Jakie komponenty są obecne na zaprezentowanej płycie głównej?

Ilustracja do pytania
A. 2 gniazda ISA, 3 gniazda PCI, 4 gniazda pamięci DIMM
B. 2 gniazda ISA, 4 gniazda PCI, 3 gniazda pamięci DIMM
C. 4 gniazda ISA, 2 gniazda PCI, 3 gniazda pamięci DIMM
D. 3 gniazda ISA, 4 gniazda PCI, 2 gniazda pamięci DIMM
Podane odpowiedzi zawierają nieścisłości dotyczące liczby złączy na płycie głównej. Złącza ISA były używane w starszych systemach komputerowych, a ich obecność w liczbie większej niż rzeczywista liczba na płycie może wynikać z błędnego rozpoznania. Współczesne płyty zazwyczaj nie posiadają złączy ISA ze względu na ograniczoną przepustowość i stopniowe zastępowanie przez szybsze standardy. Zła identyfikacja liczby złączy PCI może wynikać z ich podobieństwa do innych typów portów, jednak ich liczba ma znaczenie dla rozbudowy systemu o dodatkowe komponenty. Błędne przypisanie liczby złączy DIMM może wynikać z mylenia ich z innymi modułami na płycie. Poprawna identyfikacja komponentów jest kluczowa dla właściwego montażu i rozbudowy komputerów. Dokładne zrozumienie specyfikacji płyty głównej jest fundamentalne dla projektowania systemów komputerowych i dostosowywania ich do potrzeb użytkowników, co jest istotnym aspektem w praktykach zawodowych związanych z serwisowaniem i konfiguracją sprzętu komputerowego.

Pytanie 31

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) służy do konwersji adresu IP na

A. adres e-mailowy
B. nazwa komputera
C. adres fizyczny
D. domenę
ARP, czyli Address Resolution Protocol, to naprawdę ważny element w sieciach komputerowych. Jego główne zadanie to przekształcanie adresów IP na adresy MAC, czyli sprzętowe. W lokalnych sieciach komunikacja między urządzeniami odbywa się głównie na poziomie warstwy łącza danych, gdzie te adresy MAC są kluczowe. Wyobraź sobie, że komputer chce przesłać dane do innego urządzenia. Jeśli zna tylko adres IP, to musi wysłać zapytanie ARP, by dowiedzieć się, jaki jest odpowiedni adres MAC. Bez ARP wszystko by się trochę zacięło, bo to on pozwala na prawidłowe połączenia w sieciach lokalnych. Na przykład, gdy komputer A chce wysłać dane do komputera B, ale zna tylko adres IP, to wysyła zapytanie ARP, które dociera do wszystkich urządzeń w sieci. Komputer B odsyła swój adres MAC, dzięki czemu komputer A może skonstruować ramkę i wysłać dane. Jak dobrze rozumiesz, jak działa ARP, to stajesz się lepszym specjalistą w sieciach, bo to dosłownie fundament komunikacji w sieciach TCP/IP. Takie rzeczy są mega istotne w branży, dlatego warto je dobrze ogarnąć.

Pytanie 32

Na rysunku ukazany jest diagram blokowy zasilacza

Ilustracja do pytania
A. impulsowego matrycy RAID
B. impulsowego komputera
C. analogowego komputera
D. awaryjnego (UPS)
Schemat blokowy przedstawiony na rysunku ilustruje budowę zasilacza awaryjnego, czyli systemu UPS (Uninterruptible Power Supply). UPS jest kluczowym urządzeniem w infrastrukturze IT, ponieważ zapewnia ciągłość zasilania w przypadku zaniku napięcia sieciowego. Główne komponenty UPS to ładowarka akumulatorów, zestaw akumulatorów, falownik oraz tłumik przepięć. Ładowarka odpowiada za utrzymanie akumulatorów w stanie pełnego naładowania, co jest kluczowe dla zapewnienia gotowości do pracy. W momencie zaniku zasilania sieciowego energia z akumulatorów jest przekształcana za pomocą falownika z prądu stałego na przemienny, dostarczając zasilanie do podłączonych urządzeń. Tłumik przepięć chroni przed nagłymi skokami napięcia, co jest zgodne ze standardami bezpieczeństwa IEC. Praktyczne zastosowanie UPS obejmuje ochronę sprzętu komputerowego, serwerów oraz aparatury medycznej, gdzie nawet krótkotrwała przerwa w zasilaniu może prowadzić do utraty danych lub uszkodzenia sprzętu. UPSy są powszechnie stosowane w centrach danych, szpitalach i przedsiębiorstwach wymagających niezawodności zasilania.

Pytanie 33

ACPI to akronim, który oznacza

A. zaawansowany interfejs zarządzania konfiguracją i energią
B. program, który umożliwia znalezienie rekordu rozruchowego systemu
C. test weryfikacji funkcjonowania podstawowych komponentów
D. zestaw połączeń łączących równocześnie kilka elementów z możliwością komunikacji
Wybór innych odpowiedzi wynika z tego, że źle rozumiesz funkcję ACPI i jego zastosowania. Na przykład, pierwsza opcja, która mówi o testowaniu działania podzespołów, dotyczy procesów diagnostycznych. To zajmują się inne narzędzia, jak POST (Power-On Self-Test). ACPI nie testeruje sprzętu, ale zajmuje się zarządzaniem energią i konfiguracją. Kolejna odpowiedź, która odnosi się do szukania rekordu rozruchowego systemu, bardziej dotyczy bootowania i rozruchu systemu, co też nie jest zadaniem ACPI. Tak naprawdę, ACPI działa na wyższym poziomie, integrując różne aspekty zarządzania energią, ale nie zajmuje się bezpośrednio bootowaniem. Ostatnia odpowiedź, mówiąca o ścieżkach łączących komponenty, też wprowadza w błąd, bo to nie ma związku z zarządzaniem energią ani konfiguracją, tylko dotyczy architektury systemów komputerowych. Generalnie, te błędne odpowiedzi pokazują, jak typowo myślimy o sprzęcie i oprogramowaniu, nie zwracając uwagi na to, jak ważne są standardy zarządzania energią, co prowadzi do nieporozumień w tym, jak różne komponenty działają i współpracują w systemie.

Pytanie 34

Który z interfejsów można uznać za interfejs równoległy?

A. USB
B. PS/2
C. RS232
D. LPT
Wybór interfejsu USB, PS/2 lub RS232 jako odpowiedzi na pytanie o interfejs równoległy wynika z powszechnego mylenia tych standardów z interfejsem równoległym. Interfejs USB (Universal Serial Bus) to standard szeregowy, który przesyła dane jedną linią, co oznacza, że dane są przesyłane w szeregach, a nie równocześnie. Jest to interfejs, który zdobył popularność dzięki swoje elastyczności i wszechstronności w podłączaniu różnych urządzeń do komputerów. Podobnie, PS/2, który jest używany do podłączania urządzeń wejściowych, takich jak klawiatury i myszy, także jest standardem szeregowym. Mimo że PS/2 wygląda na złącze równoległe pod względem konstrukcyjnym, to jego działanie opiera się na przesyłaniu danych w trybie szeregowym. Z kolei RS232 to również interfejs szeregowy, stosowany często w komunikacji z urządzeniami takimi jak modemy. Jego ograniczenia, takie jak niska prędkość transmisji oraz ograniczony zasięg, sprawiają, że jest mniej praktyczny w nowoczesnych zastosowaniach. Błędne podejście do klasyfikacji tych interfejsów jako równoległych może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia architektury systemów komputerowych i ich interakcji z urządzeniami peryferyjnymi. Kluczowe jest zrozumienie, że interfejsy mogą różnić się nie tylko konstrukcją złącz, ale również podstawowym sposobem transmisji danych, co ma istotny wpływ na ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 35

Rejestry widoczne na diagramie procesora mają rolę

Ilustracja do pytania
A. zapisywania adresu do kolejnej funkcji programu
B. zarządzania wykonywaniem programu
C. przechowywania argumentów obliczeń
D. realizowania operacji arytmetycznych
Rejestry nie służą do przechowywania adresu do następnej funkcji programu. Tę funkcję pełni licznik programowy PC który przechowuje adres następnej instrukcji do wykonania w ramach aktualnej sekwencji programu. Rejestry również nie są odpowiedzialne za sterowanie wykonywanym programem. Kontrolę nad przepływem programu sprawuje układ sterowania który dekoduje instrukcje i odpowiednio zarządza zasobami procesora. Kolejnym błędnym koncepcyjnie podejściem jest przypisywanie rejestrom funkcji wykonywania działań arytmetycznych. Za faktyczne wykonywanie operacji matematycznych odpowiada jednostka arytmetyczno-logiczna ALU która korzysta z danych przechowywanych w rejestrach w celu wykonania obliczeń. Typowym błędem myślowym jest zakładanie że rejestry i ALU są tożsame podczas gdy rejestry służą jako tymczasowe miejsce przechowywania danych a ALU jest jednostką wykonawczą. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji funkcjonowania procesora i efektywnego programowania niskopoziomowego gdzie zarządzanie rejestrami może wpływać na optymalizację i wydajność kodu. W architekturach nowoczesnych procesorów stosuje się także bardziej zaawansowane techniki zarządzania rejestrami aby sprostać wymaganiom współczesnych aplikacji co dodatkowo podkreśla ich kluczową rolę w systemach komputerowych

Pytanie 36

Zgłoszona awaria ekranu laptopa może być wynikiem

Ilustracja do pytania
A. martwych pikseli
B. nieprawidłowego ustawienia rozdzielczości ekranu
C. uszkodzenia taśmy łączącej matrycę z płytą główną
D. uszkodzenia podświetlenia matrycy
Uszkodzenie taśmy łączącej matrycę z płytą główną jest częstą przyczyną problemów z wyświetlaniem obrazu na ekranie laptopa. Taśma ta, znana również jako kabel LVDS (Low Voltage Differential Signaling), przesyła sygnały wideo z płyty głównej do matrycy, a jej uszkodzenie może prowadzić do zniekształceń obrazu, jak migotanie, paski, czy nawet całkowity brak obrazu. Problemy mogą być wynikiem mechanicznego zużycia spowodowanego częstym otwieraniem i zamykaniem pokrywy laptopa. Właściwa diagnoza zazwyczaj obejmuje sprawdzenie ciągłości elektrycznej taśmy oraz jej fizycznego stanu. Naprawa polega na wymianie uszkodzonej taśmy co powinno być wykonane zgodnie z instrukcjami serwisowymi producenta aby uniknąć dalszych uszkodzeń. Zastosowanie odpowiednich narzędzi i technik montażu jest kluczowe dla przywrócenia prawidłowego funkcjonowania wyświetlacza. Profesjonaliści w tej dziedzinie powinni być świadomi jak delikatne są te komponenty i stosować się do dobrych praktyk aby zapewnić długotrwałość naprawy.

Pytanie 37

Jakie z podanych urządzeń stanowi część jednostki centralnej?

A. Modem PCI
B. Monitor LCD
C. Klawiatura PS/2
D. Mysz USB
Modem PCI jest elementem jednostki centralnej, ponieważ jest to komponent, który jest bezpośrednio zintegrowany z płytą główną komputera. Modemy PCI, jak sama nazwa wskazuje, wykorzystują standard PCI (Peripheral Component Interconnect), który umożliwia komunikację pomiędzy urządzeniami peryferyjnymi a jednostką centralną. To połączenie jest kluczowe dla funkcjonowania systemu komputerowego, ponieważ pozwala na szybką wymianę danych. Przykładem zastosowania modemu PCI może być łączenie się z Internetem, co jest niezbędne w dzisiejszym świecie. W praktyce, modem PCI może również wspierać różne standardy komunikacyjne, w tym DSL czy kablowe, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem dostępu do sieci. Ważne jest, aby pamiętać, że poprawne zainstalowanie i skonfigurowanie takiego sprzętu zgodnie z zaleceniami producentów jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i wydajności systemu komputerowego.

Pytanie 38

Do czego służy nóż uderzeniowy?

A. Do instalacji skrętki w gniazdach sieciowych
B. Do przecinania przewodów światłowodowych
C. Do montażu złącza F na kablu koncentrycznym
D. Do przecinania przewodów miedzianych
Zastosowanie noża uderzeniowego w cięciu przewodów miedzianych, światłowodowych, czy montażu złącza F na kablu koncentrycznym jest nieodpowiednie i niezgodne z przeznaczeniem tego narzędzia. Nóż uderzeniowy, jak sama nazwa wskazuje, został zaprojektowany w celu precyzyjnego montażu kabli skrętkowych, a nie do obróbki innych typów przewodów. Cięcie przewodów miedzianych wymaga innego typu narzędzi, takich jak nożyce do kabli, które są dostosowane do grubości oraz materiału przewodów, co zapewnia czyste cięcie i minimalizuje ryzyko uszkodzenia żył. Z kolei przewody światłowodowe wymagają stosowania precyzyjnych narzędzi optycznych, które pozwalają na odpowiednie przygotowanie końcówek włókien, co jest kluczowe dla jakości transmisji światła. Montaż złącza F na kablu koncentrycznym również nie jest związany z użyciem noża uderzeniowego; do tego celu stosuje się inne narzędzia, takie jak zaciskarki czy narzędzia do ściągania izolacji. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do problemów z jakością połączeń, co w dłuższym czasie przekłada się na awarie i straty sygnału, podkreślając znaczenie używania odpowiednich narzędzi do konkretnego zadania.

Pytanie 39

Okablowanie strukturalne klasyfikuje się jako część infrastruktury

A. aktywnej
B. dalekosiężnej
C. terytorialnej
D. pasywnej
Odpowiedzi określające okablowanie strukturalne jako część infrastruktury aktywnej, terytorialnej lub dalekosiężnej opierają się na mylnych założeniach dotyczących funkcji i charakterystyki tych elementów w systemach telekomunikacyjnych. Infrastruktura aktywna obejmuje urządzenia, które aktywnie przetwarzają i transmitują dane, takie jak routery czy przełączniki. W przeciwieństwie do tego, okablowanie strukturalne nie przetwarza sygnałów, lecz jedynie je przesyła, co klasyfikuje je jako część infrastruktury pasywnej. Z kolei infrastruktura terytorialna odnosi się do geograficznych aspektów budowy sieci, a nie do jej technicznych komponentów. W kontekście okablowania, pojęcie infrastruktury dalekosiężnej dotyczy sieci telekomunikacyjnych łączących różne lokalizacje, co również nie ma zastosowania do okablowania strukturalnego, które działa w obrębie jednego budynku czy kompleksu. Użytkownicy często mylą pojęcia związane z infrastrukturą sieciową, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że okablowanie strukturalne jako element infrastruktury pasywnej odgrywa fundamentalną rolę w zapewnieniu niezawodnej komunikacji, a jego projektowanie i instalacja muszą być zgodne z uznawanymi standardami branżowymi.

Pytanie 40

Klient przyniósł do serwisu uszkodzony sprzęt komputerowy. W trakcie procedury odbioru sprzętu, przed rozpoczęciem jego naprawy, serwisant powinien

A. przygotować rewers serwisowy i opieczętowany przedłożyć do podpisania
B. sporządzić rachunek za naprawę w dwóch kopiach
C. zrealizować testy powykonawcze sprzętu
D. przeprowadzić ogólną inspekcję sprzętu oraz zrealizować wywiad z klientem
Sporządzenie rewersu serwisowego to istotny krok w dokumentacji serwisowej, jednak nie powinno być to pierwsze działanie po przyjęciu sprzętu. Rewers serwisowy ma na celu potwierdzenie przyjęcia sprzętu do serwisu oraz zapewnienie klientowi informacji o stanie urządzenia na etapie przyjęcia. Wykonanie testowania powykonawczego natomiast odbywa się po zakończeniu naprawy, a nie przed jej rozpoczęciem. To podejście wprowadza zamieszanie co do kolejności działań w procesie serwisowym. Sporządzenie rachunku naprawy w dwóch egzemplarzach również jest procesem, który powinien mieć miejsce dopiero po ustaleniu kosztów naprawy, a nie przy przyjęciu sprzętu. Typowe błędy myślowe polegają na błędnym rozumieniu kolejności procedur w serwisie oraz na braku uwzględnienia znaczenia wstępnej oceny sprzętu. Właściwa procedura nie tylko zwiększa szanse na szybszą naprawę, ale także pozwala na dokładniejsze oszacowanie kosztów oraz możliwych działań naprawczych. Bez rzetelnego przeglądu i wywiadu z klientem, serwisant ryzykuje, że nie uzyska pełnego obrazu usterki, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania naprawą oraz niskiej jakości usług. Takie podejście jest sprzeczne z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na dokładność, przejrzystość i rzetelność w procesie serwisowym.