Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.12 - Organizacja żywienia i usług gastronomicznych
  • Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 22:32
  • Data zakończenia: 18 grudnia 2025 22:43

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Która z alternatywnych diet bazuje na jedzeniu głównie produktów zbożowych pełnoziarnistych, wzbogaconych warzywami, roślinami strączkowymi oraz innymi nasionami i owocami, przy jednoczesnym znacznym ograniczeniu spożycia mięsa i mleka?

A. Dieta frutariańska
B. Dieta optymalna
C. Dieta Dukana
D. Dieta makrobiotyczna
Dieta Dukana to forma diety białkowej, która koncentruje się na spożywaniu dużych ilości białka, głównie pochodzenia zwierzęcego, a jednocześnie ogranicza węglowodany i tłuszcze. Podejście to zakłada, że ograniczenie węglowodanów prowadzi do szybkiej utraty masy ciała, jednak może to prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, w tym do tymczasowych efektów ubocznych, jak bóle głowy czy osłabienie, a długotrwałe stosowanie tej diety może skutkować problemami z nerkami oraz wątrobą. Dieta optymalna, z kolei, to metoda żywienia, która sugeruje indywidualne dostosowanie składników diety do potrzeb osoby, w oparciu o badania laboratoryjne i analizy biochemiczne, co nie jest zgodne z ogólnymi zasadami diety makrobiotycznej, gdzie preferowane są pełnoziarniste produkty oraz warzywa. Dieta frutariańska opiera się na spożywaniu jedynie owoców, co jest skrajnie ograniczającym podejściem żywieniowym, które może prowadzić do niedoborów składników odżywczych. Często myśli się, że różne diety niskowęglowodanowe czy restrykcyjne diety białkowe są zdrowsze, ale nie uwzględniają one roli zrównoważonego odżywiania, które podkreśla dieta makrobiotyczna. Kluczowe jest zrozumienie, że zdrowe odżywianie powinno opierać się na różnorodności składników, co jest zgodne z zasadami diety makrobiotycznej, promującej równowagę i harmonię w diecie.

Pytanie 2

W ramach działalności zakładu gastronomicznego, korzystanie z kuponów rabatowych mieści się w dziedzinie

A. public relations
B. promocji sprzedaży
C. publicity
D. sponsoringu
Odpowiedź 'promocji sprzedaży' jest prawidłowa, ponieważ kupony rabatowe są jednym z najskuteczniejszych narzędzi w arsenalach marketingowych zakładów gastronomicznych, mających na celu zwiększenie sprzedaży oraz przyciągnięcie nowych klientów. Promocja sprzedaży to działania, które mają na celu zachęcenie konsumentów do zakupu produktów lub usług poprzez stosowanie różnorodnych bodźców, takich jak rabaty, specjalne oferty czy kupony. Przykładem może być restauracja, która wprowadza kupony rabatowe na określone dania w wybrane dni tygodnia, co może zwiększyć ruch w lokalu w trudniejsze dni. Zgodnie z teorią marketingu mix, promocja sprzedaży jest jednym z kluczowych elementów, obok produktu, ceny i dystrybucji, co podkreśla jej znaczenie w strategii marketingowej. W praktyce, stosowanie kuponów rabatowych może również pomóc w budowaniu lojalności klientów, którzy dzięki korzystnym ofertom są bardziej skłonni powracać do danego lokalu. Tworzenie takich kampanii wymaga jednak starannego planowania, aby były one efektywne i przynosiły zamierzone rezultaty.

Pytanie 3

Jak obliczyć cenę brutto kanapki w gastronomii, jeśli koszt składników wynosi 1,50 zł, marża gastronomiczna 100% oraz stawka VAT to 8%?

A. 4,05 zł
B. 3,00 zł
C. 3,75 zł
D. 3,24 zł
Obliczenie ceny gastronomicznej brutto kanapki polega na uwzględnieniu kosztu surowca, marży gastronomicznej oraz podatku VAT. Koszt surowca wynosi 1,50 zł, a marża gastronomiczna 100%, co oznacza, że ceny netto po dodaniu marży wyniesie 1,50 zł + (100% z 1,50 zł), co daje 3,00 zł. Następnie, aby uzyskać cenę brutto, należy dodać podatek VAT, który w tym przypadku wynosi 8%. Obliczamy to w następujący sposób: 3,00 zł * 0,08 = 0,24 zł. Zatem cena brutto to 3,00 zł + 0,24 zł = 3,24 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, w których ceny gastronomiczne są obliczane na podstawie kosztów surowców i odpowiednich marż oraz podatków. Dzięki temu restauratorzy mogą zachować rentowność, a jednocześnie dostarczać klientom atrakcyjne oferty. Przykładem zastosowania tej metody jest ustalanie cen menu w restauracjach, gdzie każdy składnik dania jest analizowany pod kątem kosztów i wymaganej marży.

Pytanie 4

Jaką kwotę zapłaci stały klient za jeden zestaw śniadaniowy, którego cena wynosi 10,00 zł, posiadając 10% zniżki?

A. 11,00 zł
B. 10,00 zł
C. 1,00 zł
D. 9,00 zł
Poprawną odpowiedzią jest 9,00 zł, co wynika z zastosowania 10% rabatu na cenę zestawu śniadaniowego wynoszącą 10,00 zł. Aby obliczyć rabat, należy pomnożyć cenę przez procent rabatu: 10,00 zł * 10% = 1,00 zł. Następnie, aby uzyskać ostateczną kwotę do zapłaty, należy odjąć wartość rabatu od ceny: 10,00 zł - 1,00 zł = 9,00 zł. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w biznesie, zwłaszcza w handlu detalicznym, gdzie rabaty są często oferowane stałym klientom. Zastosowanie rabatów pomaga w zwiększaniu lojalności klientów oraz w przyciąganiu nowych. Warto również pamiętać, że umiejętność obliczania rabatów jest przydatna w codziennym życiu, na przykład przy zakupach w sklepach czy podczas korzystania z promocji. Znajomość zasad obliczania rabatów to dobra praktyka, która może przyczynić się do lepszego zarządzania budżetem osobistym.

Pytanie 5

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli, oblicz koszt pracy pracowników części ekspedycyjnej zakładu gastronomicznego.

Stanowisko pracyLiczba pracownikówKoszt pracy
1 pracownik/1h
[zł]
Czas pracy
[h]
Kelner225,005
Barman150,004
Kucharz150,003
A. 600,00 zł
B. 450,00 zł
C. 475,00 zł
D. 325,00 zł
Poprawna odpowiedź to 450,00 zł, ponieważ obliczenie kosztu pracy pracowników wymaga zrozumienia podstawowych zasad zarządzania kosztami w zakładzie gastronomicznym. Aby uzyskać właściwy wynik, należy pomnożyć liczbę pracowników na danym stanowisku przez stawkę godzinową oraz przez czas pracy. W przypadku części ekspedycyjnej, kluczowe jest, aby dokładnie przyjrzeć się wszystkim aspektom, takim jak liczba godzin przepracowanych oraz stawki wynagrodzenia. Na przykład, jeśli w zespole pracuje pięciu pracowników, każdy z nich zarabia 15,00 zł na godzinę, a czas pracy wynosi 6 godzin, to koszt pracy wynosi 5 * 15 zł * 6 h = 450,00 zł. Takie obliczenia są nie tylko istotne dla analizy kosztów, ale również dla optymalizacji procesów w gastronomii. Regularne monitorowanie kosztów pracy pozwala na efektywniejsze zarządzanie budżetem oraz identyfikację obszarów do poprawy.

Pytanie 6

Jaką wspólną rolę odgrywają sód, potas i chlor w ludzkim organizmie?

A. regulacja równowagi wodno-elektrolitowej
B. ochrona uzębienia przed demineralizacją
C. synteza ATP, który przechowuje energię
D. zapobieganie powstawaniu wolnych rodników
Sód, potas i chlor odgrywają kluczową rolę w regulacji gospodarki wodno-elektrolitowej organizmu człowieka. Sód (Na+) i potas (K+) są podstawowymi elektrolitami, które uczestniczą w procesach utrzymywania równowagi płynów w komórkach oraz w płynach pozakomórkowych. Ich prawidłowy poziom jest niezbędny do funkcjonowania układów nerwowego i mięśniowego. Na przykład, gradient stężeń tych jonów jest kluczowy dla przewodzenia impulsów nerwowych oraz skurczów mięśni. Chlor (Cl-) natomiast wspomaga utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej i jest niezbędny do produkcji kwasu solnego w żołądku, co jest istotne dla trawienia. W praktyce, monitorowanie poziomów tych elektrolitów jest standardem klinicznym, zwłaszcza u pacjentów z chorobami nerek, nadciśnieniem tętniczym lub w trakcie terapii diuretycznej, co ilustruje ich znaczenie w medycynie.

Pytanie 7

Kelner powinien zaserwować z prawej strony gościa

A. ryż z półmiska
B. kawę z dzbanka
C. zupę z wazy
D. surówkę z salaterki
Wybór innych odpowiedzi wskazuje, że chyba nie do końca rozumiesz, jak to działa w restauracji. Podawanie ryżu z półmiska albo zupy z wazy z prawej strony gościa to nie najlepszy pomysł. Z ryżem zwykle jest tak, że serwuje się go z lewej, żeby kelner mógł łatwo kontrolować, ile daje na talerz. Przy zupie to już w ogóle – trzeba uważać, żeby nie przechylić się za bardzo, bo to może być kłopotliwe dla gościa. Surówki też powinny być podawane z lewej strony. W sumie wszystkie te szczegóły są ważne, bo dobre serwowanie sprawia, że goście czują się lepiej. Warto zwrócić na to uwagę, żeby uniknąć nieprzyjemnych sytuacji.

Pytanie 8

Jaką ilość miligramów potasu zapewni człowiekowi spożycie porcji ugotowanych ziemniaków ważącej 150 g, jeśli 100 g tego dania zawiera 443 mg tego składnika mineralnego?

A. 243,0 mg
B. 753,0 mg
C. 664,5 mg
D. 354,5 mg
Odpowiedź 664,5 mg jest prawidłowa, ponieważ obliczenia opierają się na proporcjonalnym przeliczeniu zawartości potasu w ugotowanych ziemniakach. Z danych wynika, że 100 g ziemniaków zawiera 443 mg potasu. Aby obliczyć ilość potasu w 150 g tej potrawy, należy użyć proporcji: (150 g * 443 mg) / 100 g. Wykonując obliczenia, otrzymujemy 664,5 mg potasu. Taka metoda przeliczeń jest często stosowana w dietetyce i żywieniu, gdyż pozwala na dokładne określenie zawartości mikro- i makroskładników w różnych produktach spożywczych. Wiedza o zawartości potasu w diecie jest kluczowa, ponieważ potas odgrywa istotną rolę w regulacji ciśnienia krwi, funkcjonowaniu układu nerwowego oraz mięśni. W praktyce, osoby dbające o zdrowie powinny monitorować spożycie potasu, zwłaszcza w kontekście chorób sercowo-naczyniowych czy niewydolności nerek, gdzie nadmiar lub niedobór tego minerału może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 9

Po lewej stronie gościa znajduje się kelner

A. pokazuje butelkę z winem
B. serwuje danie na talerzu w odpowiednich porcjach
C. prezentuje główny składnik dania na półmisku
D. umieszcza sosjerkę z sosem
Ustawianie sosjerki z sosem na stole nie jest odpowiednim działaniem na początku serwowania potrawy. Takie podejście może prowadzić do nieporozumień, ponieważ sosy są zazwyczaj podawane po głównym daniu, aby uniknąć zanieczyszczenia smaków oraz zapewnić optymalne doświadczenie kulinarne. Ponadto, prezentacja butelki z winem jest elementem, który dotyczy doboru napoju, a nie samego jedzenia. Choć dobór wina do potrawy jest ważny, to nie jest to kluczowy moment serwowania posiłku, a raczej uzupełnienie całego doświadczenia gastronomicznego. Serwowanie wyporcjowanego dania na talerzu to również nieodpowiednia praktyka w kontekście podanego pytania, ponieważ talerz z daniem powinien być wydany w sposób, który umożliwia gościom interakcję z daniem, co jest lepiej realizowane przez podanie na półmisku. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że w profesjonalnej obsłudze gastronomicznej chodzi o zaspokajanie potrzeb gościa w sposób, który jest estetyczny i przemyślany. Przyjmowanie błędnych założeń na temat serwowania dań może prowadzić do obniżenia standardów obsługi oraz jakości doświadczenia kulinarnego, co z kolei wpływa na opinie gości i reputację lokalu.

Pytanie 10

Jakie zadania wykonuje sommelier?

A. przygotowywanie napojów alkoholowych
B. parzenie kawy oraz herbaty
C. wytwarzanie produktów garmażeryjnych
D. doradzanie i serwowanie win do dań
Sommelier to specjalista odpowiedzialny za dobór win do potraw oraz ich serwowanie, co jest kluczowym elementem w gastronomii. Osoba na tym stanowisku powinna posiadać szeroką wiedzę na temat różnych szczepów winogron, regionów winiarskich oraz metod produkcji win. W praktyce sommelier analizuje charakterystykę potraw serwowanych w restauracji i dobiera odpowiednie wina, które podkreślą smak dań, a także zaoferuje gościom ciekawe połączenia smakowe. Na przykład, sommelier może polecić białe wino, takie jak Sauvignon Blanc, do sałatki z owocami morza, aby harmonizować z lekkimi smakami, podczas gdy do czerwonej wołowiny lepiej pasuje pełniejsze Cabernet Sauvignon. Do jego obowiązków należy również odpowiednie serwowanie win, co oznacza znajomość technik otwierania butelek, dekantowania oraz podawania w odpowiednich temperaturach. Wiedza o winie jest kluczowa, ponieważ sommelierzy często organizują degustacje i prowadzą szkolenia dla personelu, co wpływa na jakość obsługi w restauracji oraz satysfakcję gości.

Pytanie 11

Jaką usługę dodatkową oferuje restauracja?

A. działalność rozrywkowa
B. sprzedaż potraw i napojów na miejscu
C. działalność cateringowa
D. przygotowywanie potraw i napojów
Sprzedaż na miejscu potraw i napojów, działalność rozrywkowa oraz sporządzanie potraw i napojów to różne aspekty działalności gastronomicznej, ale nie mogą być uznawane za usługi uzupełniające restauracji w kontekście cateringu. Sprzedaż na miejscu potraw i napojów jest podstawowym modelem funkcjonowania restauracji, który skupia się na obsłudze gości w lokalu. W przypadku działalności rozrywkowej, chociaż może wpływać na atrakcyjność restauracji, nie jest to kluczowa usługa gastronomiczna. Usługi rozrywkowe, takie jak muzyka na żywo czy organizacja wydarzeń, mogą być dodatkiem, ale nie definiują one gastronomii. Sporządzanie potraw i napojów to standardowy proces produkcji gastronomicznej, który nie odnosi się do zewnętrznych usług cateringowych. Typowe mylenie tych pojęć wynika z braku zrozumienia roli, jaką catering odgrywa w strategii marketingowej restauracji, a także z nieświadomości różnic w modelach biznesowych w branży gastronomicznej. Właściwe podejście do cateringu nie tylko rozszerza ofertę, ale również przyczynia się do wzrostu marki i generowania dodatkowych przychodów. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do nieoptymalnego wykorzystania zasobów oraz niewłaściwego zarządzania ofertą gastronomiczną.

Pytanie 12

Aby przygotować espresso, potrzebne jest

A. czajniczek.
B. ekspres ciśnieniowy.
C. kawiarka.
D. ekspres przelewowy.
Ekspres ciśnieniowy jest kluczowym urządzeniem do przygotowania espresso, ponieważ operuje pod wysokim ciśnieniem, zazwyczaj wynoszącym od 9 do 15 barów. To ciśnienie jest niezbędne, aby woda mogła przeniknąć przez drobno zmieloną kawę, co pozwala na wydobycie pełnego aromatu oraz smaku. Standardy branżowe, takie jak te ustalone przez Specialty Coffee Association, zalecają użycie ciśnienia, które pozwala na uzyskanie odpowiedniego ekstraktu kawy. Podczas parzenia espresso, czas ekstrakcji powinien wynosić od 25 do 30 sekund, co jest osiągalne tylko dzięki zastosowaniu ekspresu ciśnieniowego. Dodatkowo, wiele nowoczesnych ekspresów ciśnieniowych pozwala na regulację temperatury oraz ciśnienia, co umożliwia dostosowanie procesu parzenia do indywidualnych preferencji. Na przykład, wiele baristów korzysta z ekspresów ciśnieniowych w kawiarniach, aby serwować espresso o idealnej cremie oraz intensywnym smaku, co czyni je popularnym wyborem w profesjonalnej branży kawowej.

Pytanie 13

W którym zestawie zaplanowano potrawy różniące się barwą, smakiem i metodą obróbki cieplnej?

Zestaw A.Zestaw B.Zestaw C.Zestaw D.
Krem z dyni
z grzankami,
Pulpety w sosie
potrawkowym,
Ziemniaki z wody,
Surówka z selera
Zupa grochowa
z ziemniakami,
Żeberka duszone,
Ziemniaki z wody,
Purée z fasoli
Zupa ogórkowa z ryżem,
Risotto z warzywami,
Mizeria
Zupa koperkowa
z ziemniakami,
Kasza gryczana
z gulaszem wołowym,
Buraczki zasmażane
A. A.
B. B.
C. D.
D. C.
Wybór innej odpowiedzi niż D może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnorodności potraw w kontekście kolorystyki, smaków oraz metod obróbki. W przypadku zestawów, które nie spełniają kryteriów różnorodności, potrawy mogą być jednorodne pod względem koloru i smaku, co ogranicza ich walory estetyczne oraz odżywcze. Przykładem może być zestaw, w którym wszystkie potrawy są przygotowywane w podobny sposób, na przykład poprzez gotowanie, co nie tylko wpływa na monotonię smaku, ale również na obniżenie przyjemności płynącej z posiłku. W praktyce kulinarnej dąży się do tego, aby potrawy nie tylko smakowały, ale także dobrze wyglądały. Użycie różnorodnych składników, które różnią się kolorami, smakami i metodami obróbki, sprzyja tworzeniu złożonych dań. Ignorowanie tych zasad prowadzi do ograniczonego zrozumienia zasad estetyki kulinarnej oraz może wpływać na postrzeganie potraw przez konsumentów. Zatem, warto być świadomym znaczenia różnorodności, co jest zgodne z aktualnymi standardami gastronomicznymi i dietetycznymi, które promują zdrowe nawyki żywieniowe.

Pytanie 14

Organizacja regularnych warsztatów dla pracowników kuchni dotyczących tematu "Zdrowie na talerzu" jest zgodna z strategią

A. dystrybucji
B. ceny
C. personalną
D. promocji
Odpowiedzi związane z dystrybucją, promocją oraz ceną są nieprawidłowe, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do strategii związanej z rozwojem kapitału ludzkiego. Strategia dystrybucji koncentruje się na efektywnym dostarczaniu produktów do klientów i nie dotyczy aspektów szkoleniowych pracowników. Z kolei strategia promocji koncentruje się na komunikacji i reklamie, mającej na celu zwiększenie świadomości marki oraz zainteresowania oferowanymi produktami. Chociaż promocja ma istotne znaczenie w kontekście marketingu, to nie przekłada się na rozwój umiejętności i wiedzy pracowników. Wreszcie, strategia cenowa dotyczy ustalania odpowiednich cen produktów i usług w celu osiągnięcia maksymalnej rentowności. Jest to aspekt marketingu mix, który również nie odnosi się do kwestii edukacji i szkoleń. Często w praktyce można spotkać się z mylnym przekonaniem, że każda aktywność związana z pracownikami jest związana z promocją lub ceną, jednak w kontekście organizacji warsztatów kluczową rolę odgrywa osobisty rozwój pracowników, co stanowi fundament strategii personalnej. Te błędne założenia mogą prowadzić do nieefektywnego alokowania zasobów oraz braku inwestycji w najważniejszy kapitał każdej organizacji – ludzi.

Pytanie 15

Największą ilość żelaza organizm człowieka otrzyma z 100 gramów

A. wątroby cielęcej
B. sera podpuszczkowego
C. pieczywa razowego
D. kaszy gryczanej
Wątroba cielęca to jedno z najbogatszych źródeł żelaza w diecie człowieka. W 100 gramach wątroby cielęcej można znaleźć około 6-7 mg żelaza, co stanowi istotną wartość, zwłaszcza w kontekście zapotrzebowania na ten minerał w organizmie. Żelazo z wątroby jest w postaci hemowej, co oznacza, że jest lepiej przyswajalne przez organizm niż żelazo pochodzące z roślin. W praktyce, włączenie wątroby cielęcej do diety może pomóc w zapobieganiu anemii z niedoboru żelaza, która jest powszechnym problemem, zwłaszcza wśród kobiet w ciąży i osób na dietach wegetariańskich. Regularne spożycie wątroby cielęcej, jako źródła żelaza oraz witamin z grupy B (szczególnie B12), wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu krwionośnego i układu nerwowego, co jest zgodne z zaleceniami wielu instytucji zdrowotnych, takich jak Światowa Organizacja Zdrowia.

Pytanie 16

W menu restauracyjnym powinno się zamieścić informację o

A. wysokości narzutu.
B. stawce VAT.
C. objętości serwowanej napoju.
D. zawartości minerałów.
Umieszczenie informacji o objętości porcji napoju w karcie menu restauracji jest zgodne z najlepszymi praktykami gastronomicznymi oraz wymogami prawnymi, które nakładają obowiązek przekazywania konsumentom kluczowych informacji dotyczących produktów spożywczych. Przykładowo, wskazanie objętości napoju pozwala klientom na lepsze oszacowanie, co do wielkości porcji, co może mieć istotne znaczenie przy podejmowaniu decyzji zakupowych. W wielu krajach, w tym w Polsce, regulacje prawne wymagają podawania takich informacji, aby zapewnić przejrzystość i uczciwość w obrocie towarami. Klienci, mając świadomość, ile napoju otrzymają, mogą lepiej ocenić wartość danego produktu oraz porównać oferty różnych lokali. Taka praktyka wspiera także reputację restauracji jako miejsca dbającego o swoich gości oraz ich doświadczenia kulinarne.

Pytanie 17

Lipaza trzustkowa uczestniczy w procesie trawienia

A. polipeptydów
B. węglowodanów
C. pektyn
D. tłuszczów
Lipaza trzustkowa jest enzymem kluczowym w procesie trawienia tłuszczów. Działa w jelicie cienkim, gdzie emulgowane przez żółć tłuszcze są rozkładane na kwasy tłuszczowe i glicerol. Tylko w formie tych prostszych związków chemicznych tłuszcze mogą być wchłaniane przez ściany jelita i transportowane do komórek organizmu, gdzie pełnią ważne funkcje energetyczne oraz budulcowe. Zrozumienie roli lipazy trzustkowej jest istotne nie tylko w kontekście trawienia, ale także w diagnostyce chorób trzustki, takich jak zapalenie trzustki czy niewydolność trzustki, które mogą prowadzić do zaburzeń w trawieniu tłuszczów. W praktyce klinicznej, oznaczenie poziomu lipazy we krwi jest standardową procedurą w ocenie funkcji trzustki. W związku z tym, znajomość działania tego enzymu i jego roli w metabolizmie tłuszczów jest niezbędna dla dietetyków, gastroenterologów oraz innych specjalistów zajmujących się żywieniem i zdrowiem układu pokarmowego.

Pytanie 18

Kelner powinien zaserwować danie po prawej stronie gościa

A. tort z patery
B. surówkę z salaterki
C. sos z sosjerki
D. frytki z półmiska
Serwowanie potraw, jak surówki z salaterki, sosu z sosjerki czy frytek z półmiska z prawej strony gościa to nie jest najlepszy pomysł. Zazwyczaj surówki powinno się podawać w naczyniach, żeby wszyscy goście mogli sobie nałożyć, co sprzyja interakcji. Sos natomiast lepiej podać tak, żeby gość mógł sam sobie nałożyć, dlatego powinno się go dostarczać z przodu. Frytki, jako dodatek, powinny być na talerzu gościa, nie z półmiska, bo to wcale nie ułatwia rozmowy. Unikaj sytuacji, w której przechodzisz z półmiskiem przed gośćmi, bo to może być dość kłopotliwe. Ważne jest, by nie mylić zasad podawania deseru i dań głównych, bo to może wprowadzić zamieszanie. Kelnerzy powinni to znać i dostosowywać się do potrzeb gości, bo to jest podstawa dobrej obsługi.

Pytanie 19

Minimalna temperatura flaków wołowych przeznaczonych do spożycia powinna wynosić

A. 55°C
B. 40°C
C. 60°C
D. 75°C
Wybór niższych temperatur, takich jak 40°C, 55°C czy 60°C, nie zapewnia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa żywności. Temperatura 40°C jest zbyt niska, aby skutecznie zabić większość patogenów, które mogą rozwijać się w produktach mięsnych. Bakterie, takie jak Salmonella czy Listeria, mogą przetrwać w takich warunkach, co stwarza ryzyko poważnych problemów zdrowotnych. Podobnie, temperatura 55°C jest również niewystarczająca do zneutralizowania bakterii, które mogą być obecne w surowym mięsie. Utrzymywanie flaków wołowych w tej temperaturze nie tylko nie eliminuje zagrożeń, ale może wręcz sprzyjać ich rozmnażaniu. Z kolei 60°C, choć wyższe, również nie zapewnia wystarczającego marginesu bezpieczeństwa, ponieważ nie wszystkie patogeny są usuwane w takich warunkach. W praktyce, przestrzeganie odpowiednich standardów sanitarnych jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego. Wiele instytucji zdrowia publicznego oraz organizacji zajmujących się bezpieczeństwem żywności zaleca, aby żywność mięsna była gotowana do temperatury co najmniej 75°C, aby zagwarantować, że wszystkie niebezpieczne mikroorganizmy zostaną zniszczone. Właściwe gotowanie i przestrzeganie standardów sanitarno-epidemiologicznych są obowiązkowe dla każdego, kto zajmuje się przygotowaniem żywności, aby zapewnić jej bezpieczeństwo i jakość, co jest fundamentalne dla zdrowia konsumentów.

Pytanie 20

Skoro 100 g fasolki po bretońsku zawiera 3,10 g błonnika, to jaka ilość błonnika znajdzie się w porcji tej potrawy o wadze 300 g?

A. 6,20 g błonnika
B. 1,04 g błonnika
C. 9,30 g błonnika
D. 3,10 g błonnika
Prawidłowa odpowiedź to 9,30 g błonnika, co można obliczyć, stosując proporcje. Jeżeli 100 g fasolki po bretońsku zawiera 3,10 g błonnika, to w 300 g tej samej potrawy błonnika będzie trzy razy więcej, ponieważ 300 g to trzy razy 100 g. Zatem: 3,10 g x 3 = 9,30 g. Takie podejście opiera się na zasadzie proporcjonalności, która jest fundamentalna w wielu dziedzinach, takich jak dietetyka i żywienie. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest umiejętne przeliczenie wartości odżywczych w zależności od wielkości porcji. Znajomość takich obliczeń jest kluczowa w planowaniu zrównoważonej diety, a także w pracy dietetyków, którzy muszą precyzyjnie oceniać wartości odżywcze posiłków. Warto również zaznaczyć, że błonnik odgrywa istotną rolę w diecie, wpływając na prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego, co jest zgodne z zaleceniami WHO dotyczącymi spożycia błonnika w codziennej diecie, które sugerują, aby dorośli spożywali minimum 25 g błonnika dziennie.

Pytanie 21

Jaką wartość energetyczną ma 250 g fasolki po bretońsku, jeżeli 100 g dostarcza 139 kcal?

A. 239,50 kcal
B. 350,00 kcal
C. 347,50 kcal
D. 278,00 kcal
Aby obliczyć wartość energetyczną 250 g fasolki po bretońsku, należy zastosować proporcjonalne przeliczenie wartości energetycznej 100 g produktu. Wartość energetyczna 100 g fasolki po bretońsku wynosi 139 kcal. W celu obliczenia wartości dla 250 g stosujemy prostą proporcję: (250 g / 100 g) * 139 kcal = 2,5 * 139 kcal = 347,50 kcal. Zastosowanie tego typu obliczeń jest powszechne w dietetyce oraz w przemyśle spożywczym, gdzie znając wartość energetyczną produktu na 100 g, można łatwo oszacować wartość dla dowolnej ilości produktu. W praktyce, takie obliczenia są niezbędne do planowania zbilansowanej diety oraz do kontrolowania spożycia kalorii. Wartości energetyczne są również istotne w kontekście etykietowania produktów spożywczych, co jest regulowane przez przepisy prawa dotyczące oznakowania żywności. Dlatego znajomość zasad obliczania wartości energetycznej jest kluczowa zarówno dla profesjonalistów zajmujących się żywieniem, jak i dla konsumentów pragnących świadomie podejmować decyzje żywieniowe.

Pytanie 22

Przedstawione w tabeli objawy są spowodowane niedoborem w diecie

Wybrane objawy niedoboru
  • szybkie męczenie się
  • spadek odporności organizmu
  • rozpulchnione i krwawiące dziąsła
  • skłonność do występowania siniaków
A. witaminy A.
B. witaminy C.
C. elastyny.
D. glukozy.
Witamina C, znana również jako kwas askorbinowy, odgrywa kluczową rolę w wielu procesach biologicznych, w tym w syntezie kolagenu, który jest istotny dla zdrowia tkanki łącznej, takich jak skóra, naczynia krwionośne i dziąsła. Objawy przedstawione w tabeli, takie jak szybkie męczenie się, spadek odporności, krwawiące dziąsła i skłonność do siniaków, są typowe dla szkorbutu, stanu wywołanego niedoborem tej witaminy. Witamina C wpływa na funkcjonowanie układu immunologicznego poprzez wsparcie produkcji białych krwinek, które pomagają w walce z infekcjami. Codzienne spożycie witaminy C jest kluczowe, a jej źródła obejmują owoce cytrusowe, kiwi, paprykę oraz zielone warzywa liściaste. Zgodnie z zaleceniami ekspertów z organizacji zdrowotnych, dorosłe osoby powinny dążyć do spożycia około 75-90 mg witaminy C dziennie, aby zapewnić sobie optymalne zdrowie oraz zminimalizować ryzyko niedoborów. W obliczu stresu oksydacyjnego, suplementacja witaminą C może wspierać organizm w ochronie przed chorobami przewlekłymi.

Pytanie 23

Który z podanych produktów wpływa alkalizująco na pH płynów ustrojowych człowieka?

A. Warzywa.
B. Chleb.
C. Jaja.
D. Rybki.
Warzywa są kluczowym elementem diety, który wpływa na alkalizację organizmu. Zawierają one nie tylko błonnik, ale także szereg witamin, minerałów oraz fitochemikaliów, które wspierają równowagę kwasowo-zasadową. Warzywa, takie jak szpinak, brokuły czy ogórki, mają wysoką wartość pH i są bogate w składniki odżywcze, które neutralizują nadmiar kwasów w organizmie. Jest to szczególnie istotne w kontekście zapobiegania chorobom cywilizacyjnym, które mogą być spowodowane niezdrową dietą bogatą w produkty przetworzone i mięso. W praktyce, regularne spożywanie warzyw nie tylko wspiera utrzymanie odpowiedniego odczynu pH, ale również może poprawić funkcjonowanie układu trawiennego oraz ogólną odporność organizmu. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), powinno się spożywać co najmniej pięć porcji warzyw i owoców dziennie, co sprzyja zdrowiu i dobremu samopoczuciu.

Pytanie 24

Od potraw z jakiej grupy powinna się zaczynać lista dań w standardowej karcie menu restauracji?

A. dania rybne
B. przystawki zimne
C. dania jarskie
D. przystawki gorące
Przystawki zimne stanowią doskonały wstęp do karty menu restauracyjnego, jako że są to dania, które często podawane są na zimno i wymagają starannego przygotowania. W ramach standardów gastronomicznych, przystawki zimne, takie jak sałatki, tatar czy różnorodne pasty, są idealne do serwowania na początku posiłku, ponieważ pobudzają apetyt i angażują gości. Przygotowanie przystawek zimnych przed daniami głównymi pozwala na lepsze zorganizowanie pracy w kuchni oraz umożliwia zminimalizowanie czasu oczekiwania na dania. Według dobrych praktyk, karty menu powinny być uporządkowane w sposób logiczny i intuicyjny dla gości, co sprzyja ich komfortowi i zadowoleniu z wyboru. Kluczowym elementem jest także zestawienie smaków i tekstur, co w przypadku przystawek zimnych daje możliwość wprowadzenia różnorodności, a tym samym zachęca do dalszego eksplorowania menu restauracyjnego. W wielu renomowanych restauracjach karty menu zaczynają się od przystawek zimnych, co jest odzwierciedleniem tradycyjnych praktyk kulinarnych.

Pytanie 25

W jamie ustnej, pod wpływem enzymu a-amylazy zawartej w ślinie, proces trawienia rozpoczyna się od

A. węglowodanów
B. białek
C. tłuszczy
D. aminokwasów
Trawienie składników odżywczych w jamie ustnej jest złożonym procesem, który często bywa źródłem nieporozumień. W przypadku tłuszczów, enzymy odpowiedzialne za ich rozkład, takie jak lipaza, zaczynają działać dopiero w dalszych odcinkach przewodu pokarmowego, głównie w żołądku i jelitach, gdzie obecne są odpowiednie warunki do ich emulsji i trawienia. Z kolei aminokwasy, będące budulcem białek, nie są rozkładane w jamie ustnej, jako że białka muszą najpierw ulec denaturacji w środowisku kwasowym żołądka, a następnie enzymatycznemu działaniu proteaz w jelicie cienkim. Błędne przekonanie, że aminokwasy mogą być trawione w jamie ustnej, prowadzi do nieprawidłowego pojmowania całego procesu trawienia i absorpcji. W kontekście białek, ich trawienie rozpoczyna się dopiero po przejściu do żołądka. Warto również zauważyć, że trawienie węglowodanów w jamie ustnej jest kluczowym procesem, a jego zrozumienie powinno być podstawą w naukach o żywieniu. Często spotykanymi błędami są uproszczenia, które nie uwzględniają enzymatycznej specyfiki trawienia. Aby skutecznie zrozumieć i zastosować wiedzę o trawieniu, niezbędne jest posługiwanie się rzetelnymi informacjami opartymi na aktualnych badaniach z zakresu biologii oraz dietetyki.

Pytanie 26

Jaką wartość ma cena netto gastronomiczna jednego zestawu śniadaniowego, gdy koszt materiałów na 100 zestawów wynosi 400,00 zł, a marża gastronomiczna to 250%?

A. 6,50 zł
B. 14,00 zł
C. 10,00 zł
D. 20,50 zł
Podane niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych obliczeń oraz niepełnego zrozumienia zasad kalkulacji cen gastronomicznych. Odpowiedzi takie jak 20,50 zł, 10,00 zł czy 6,50 zł mogą wydawać się logiczne, ale nie uwzględniają one właściwego zastosowania marży gastronomicznej do kosztu surowców. Przykładowo, odpowiedź 20,50 zł mogłaby sugerować zbyt wysoką marżę w stosunku do rzeczywistych kosztów, co świadczy o braku zrozumienia zasad ustalania cen w branży gastronomicznej. Z kolei odpowiedzi 10,00 zł i 6,50 zł są wynikiem niewłaściwego podziału kosztów lub nieprawidłowego zastosowania współczynnika marży. Często popełnianym błędem jest pominięcie w obliczeniach rzeczywistego kosztu surowców, co prowadzi do błędnych wniosków co do cen sprzedaży. Warto zwrócić uwagę na to, że marża gastronomiczna nie jest jedynie dodatkiem do kosztów, ale wpływa na całkowity model biznesowy. Właściwe zrozumienie tej zasady jest kluczowe dla sukcesu w branży gastronomicznej, ponieważ bez właściwej kalkulacji kosztów można nie tylko stracić na rentowności, ale również wpłynąć negatywnie na wizerunek lokalu.

Pytanie 27

Do kategorii składników odżywczych, które po spożyciu w ludzkim organizmie mają działanie regulujące, należy

A. białko
B. laktoza
C. retinol
D. tłuszcz
Białko, laktoza i tłuszcz, mimo że są ważnymi składnikami pokarmowymi, nie należą do grupy substancji wykazujących bezpośrednie działanie regulujące w kontekście biologicznym, jak ma to miejsce w przypadku retinolu. Białko jest kluczowe dla budowy i naprawy tkanek, ale jego główną funkcją jest zapewnienie organizmowi aminokwasów, które są niezbędne do syntezy enzymów i hormonów. Nie jest jednak substancją, która działa bezpośrednio na regulację procesów metabolicznych. Laktoza, będąca cukrem mlecznym, jest źródłem energii, ale jej metabolizm nie ma charakteru regulacyjnego; wiele osób ma nietolerancję laktozy, co dodatkowo wskazuje na jej ograniczone działanie w kontekście regulacji. Tłuszcze, choć również niezbędne dla funkcjonowania organizmu, pełnią głównie rolę energetyczną i są ważne dla wchłaniania niektórych witamin, ale nie działają regulująco w takim sensie jak witaminy. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie znaczenia składników odżywczych z ich funkcją regulacyjną. W rzeczywistości tylko niektóre związki, jak witaminy i minerały, mają bezpośredni wpływ na procesy biochemiczne, co czyni je kluczowymi dla utrzymania równowagi metabolicznej organizmu.

Pytanie 28

Długotrwały niedobór tiaminy w organizmie człowieka sprzyja wystąpieniu

A. szkorbutu
B. beri-beri
C. niedokrwistości
D. pelagry
Niedokrwistość, pelagra i szkorbut to zupełnie inne problemy, które nie mają nic wspólnego z tiaminą. Niedokrwistość najczęściej wynika z braku żelaza, witaminy B12 albo kwasu foliowego – to sprawia, że mamy mniej czerwonych krwinek. Zauważyłem, że to ważne, by dostarczać żelazo z jedzeniem, bo organizm sam go nie wytwarza. Pelagra to brak niacyny (witamina B3) i ma swoje objawy, jak problemy skórne czy biegunki. Szkorbut z kolei powstaje przez brak witaminy C i prowadzi do różnych kłopotów, jak krwawienia. Te choroby pokazują, jak ważne są różne witaminy w naszej diecie. Mylenie ich z niedoborem tiaminy to pułapka, której lepiej unikać. Każda witamina ma swoją rolę, więc warto starać się jeść zróżnicowane jedzenie, żeby dostarczyć organizmowi wszystko, czego potrzebuje.

Pytanie 29

Której choroby cywilizacyjnej dotyczą zamieszczone w ramce zalecenia Instytutu Żywności i Żywienia?

Ilustracja do pytania
A. Choroby wieńcowej.
B. Cukrzycy.
C. Nadciśnienia tętniczego.
D. Otyłości.
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ zalecenia dotyczące ograniczenia spożycia soli są ściśle związane z profilaktyką nadciśnienia tętniczego. Nadciśnienie tętnicze to choroba, która może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak udar mózgu, zawał serca czy niewydolność nerek. Ograniczenie soli w diecie jest jednym z kluczowych działań rekomendowanych przez Instytut Żywności i Żywienia, ponieważ sól wpływa na zatrzymanie wody w organizmie, co z kolei podnosi ciśnienie krwi. Dobrą praktyką jest dążenie do spożywania nie więcej niż 5 gramów soli dziennie, co jest zgodne z zaleceniami WHO. Warto również pamiętać, że wiele produktów przetworzonych zawiera ukrytą sól, dlatego świadome czytanie etykiet jest kluczowe dla utrzymania zdrowia serca. Co więcej, zwiększenie spożycia potasu, poprzez jedzenie owoców i warzyw, może pomóc w zrównoważeniu wpływu soli na ciśnienie krwi, co jest częścią kompleksowego podejścia do zdrowego stylu życia.

Pytanie 30

Korzystając z danych zawartych w tabeli wskaż wielkość zapotrzebowania na surowce, niezbędne do sporządzenia 50 porcji mizerii.

Normatyw surowcowy na 1 porcję mizerii
Nazwa surowcaIlość [g]
ogórek110
śmietana20
A. Ogórki 55,00 kg, śmietana 10,00 kg
B. Ogórki 0,55 kg, śmietana 0,10 kg
C. Ogórki 11,00 kg, śmietana 2,00 kg
D. Ogórki 5,50 kg, śmietana 1,00 kg
Odpowiedź, która wskazuje na zapotrzebowanie 5,50 kg ogórków oraz 1,00 kg śmietany dla 50 porcji mizerii, jest poprawna, ponieważ opiera się na zasadzie proporcjonalności składników. Warto zauważyć, że jedno danie mizerii wymaga 110 g ogórków i 20 g śmietany. Aby uzyskać całkowite zapotrzebowanie, należy pomnożyć te wartości przez 50. Przykładowo, 110 g ogórków na porcję pomnożone przez 50 porcji daje 5500 g, co odpowiada 5,50 kg. Podobnie, 20 g śmietany na porcję pomnożone przez 50 porcji daje 1000 g, czyli 1,00 kg. Jest to kluczowa umiejętność w gastronomii, która pozwala na precyzyjne planowanie zakupów i minimalizowanie strat. W profesjonalnych kuchniach, znajomość takich obliczeń jest niezbędna do efektywnego zarządzania stanem magazynowym oraz budżetem, co przekłada się na rentowność i jakość usług gastronomicznych.

Pytanie 31

Ile wynosi dzienne zapotrzebowanie na witaminę C u dorosłego człowieka?

A. 110 mg
B. 60 mg
C. 30 mg
D. 10 mg
Wybór niewłaściwej odpowiedzi na pytanie dotyczące dziennego zapotrzebowania na witaminę C wskazuje na częsty problem, jakim jest niedostateczna świadomość na temat potrzeb organizmu w zakresie mikroelementów. Odpowiedzi takie jak 10 mg, 110 mg czy 30 mg są mylne, ponieważ nie odzwierciedlają aktualnych zaleceń dotyczących spożycia tej witaminy. Warto zauważyć, że 10 mg jest zbyt niską wartością, biorąc pod uwagę, że nawet minimalne normy sugerują, iż zapotrzebowanie na witaminę C powinno być wyższe, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Z kolei 110 mg może prowadzić do mylnych przekonań o tym, że wyższe dawki są zawsze korzystne; jednak nadmiar witaminy C może być wydalany z organizmu, co w praktyce nie przynosi dodatkowych korzyści, a może wręcz zaszkodzić. Odpowiedź 30 mg również jest niewystarczająca, gdyż nie pokrywa rzeczywistego zapotrzebowania, które powinno wynosić przynajmniej 60 mg dziennie. Współczesna dieta, bogata w owoce i warzywa, powinna być dostosowana do wymagań organizmu, a wybór niewłaściwych wartości może prowadzić do zdrowotnych konsekwencji. Edukacja w zakresie żywienia i mikroelementów jest kluczowa, aby unikać takich powszechnych błędów.

Pytanie 32

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, oblicz ile wynosi wartość energetyczna 50 g pieczywa.

Tabela zawartości składników odżywczych w 100 g produktu
Białko [g]Tłuszcz [g]Węglowodany [g]
6250
A. 111 kcal
B. 222 kcal
C. 242 kcal
D. 121 kcal
Wybór wartości energetycznej innej niż 121 kcal może wynikać z kilku powszechnych błędów w przeliczeniach lub założeniach dotyczących wartości odżywczych. Na przykład, osoba mogła myśleć, że wartość energetyczna pieczywa jest proporcjonalna do jego masy, ale nie uwzględniła, że wartości te są zazwyczaj określane dla 100 g produktu, co jest standardem w branży żywieniowej. W przypadku wartości 242 kcal dla 100 g pieczywa, dzielenie tej liczby przez dwa na potrzeby obliczenia wartości energetycznej 50 g jest nie tylko logiczne, ale także zgodne z ogólnymi zasadami przeliczania wartości odżywczych. Zdarza się, że osoby dokonujące takich obliczeń biorą pod uwagę inne czynniki, takie jak rodzaj pieczywa czy jego dodatki, co może prowadzić do niepoprawnych wniosków o wyższej wartości energetycznej. Ponadto, może wystąpić tendencja do zapominania, że każda wartość energetyczna powinna być odniesiona do tej samej porcji, co wprowadza dodatkowe zamieszanie. Aby uniknąć takich błędów, warto korzystać z dokładnych tabel wartości odżywczych oraz przeprowadzać obliczenia na podstawie ujednoliconych miar. Zrozumienie, jak obliczać wartości energetyczne i jakie standardy stosować, jest kluczowe w pracy profesjonalistów w dziedzinie dietetyki oraz zdrowego żywienia.

Pytanie 33

Która forma wegetarianizmu zezwala na jedzenie takich produktów jak: mięso drobiowe, ryby, jaja, miód, mleko?

A. Semiwegetarianizm
B. Ichtiowegetarianizm
C. Laktoowowegetarianizm
D. Witarianizm
Semiwegetarianizm to podejście do diety roślinnej, które pozwala na sporadyczne spożywanie wybranych produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym mięsa drobiu, ryb, jaj, miodu oraz nabiału. Jest to bardziej elastyczna forma wegetarianizmu, która może odpowiadać tym, którzy pragną ograniczyć spożycie mięsa, ale nie są gotowi całkowicie z niego zrezygnować. Taka dieta może być korzystna z punktu widzenia zdrowotnego, ponieważ wprowadza do codziennego żywienia wartościowe białka oraz niektóre kwasy tłuszczowe omega-3 pochodzące z ryb. W praktyce, semiwegetarianie mogą planować posiłki w taki sposób, aby wprowadzać ryby i drób jako źródło białka, co sprzyja zrównoważonej diecie oraz minimalizuje wpływ na środowisko w porównaniu do tradycyjnej diety mięsnej. Ponadto, osoby stosujące ten typ diety często koncentrują się na spożywaniu dużej ilości warzyw, owoców oraz produktów pełnoziarnistych, co przyczynia się do ogólnego zwiększenia wartości odżywczej diety.

Pytanie 34

Oblicz zapotrzebowanie na surowce do sporządzenia 15 porcji schabu pieczonego ze śliwkami, korzystając z normatywu surowcowego zamieszczonego w tabeli.

Normatyw surowcowy
na 10 porcji schabu pieczonego
ze śliwkami
Nazwa
produktu
Ilość
[g]
schab b/k1 200
śliwki suszone200
olej40
A. Schab 1,80 kg, śliwki suszone 0,30 kg, olej 0,06 k
B. Schab 1,80 kg, śliwki suszone 0,30 kg, olej 0,006 kg
C. Schab 1,80 kg, śliwki suszone 0,30 kg, olej 0,60 kg
D. Schab 1,80 kg, śliwki suszone 0,03 kg, olej 0,006 kg
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowych obliczeń lub niepoprawnego zrozumienia normatywu surowcowego. W jednej z odpowiedzi, zapotrzebowanie na olej zostało obliczone jako 0,006 kg, co jest rażącym błędem. W rzeczywistości, dla 15 porcji, oleju potrzeba 60 g, co odpowiada 0,06 kg. Użycie nieodpowiedniej jednostki miary (gramy zamiast kilogramów) może prowadzić do poważnych nieporozumień w kuchni, skutkując niewłaściwymi proporcjami i w efekcie niezadowalającym produktem końcowym. Innym typowym błędem było zaniżenie ilości śliwek suszonych do 0,03 kg, co również wpływa na końcowy smak i jakość dania. W gastronomii, kluczowym elementem jest nie tylko znajomość przepisów, ale również umiejętność ich prawidłowego zastosowania w praktyce. Ignorowanie normatywów prowadzi do chaotycznego podejścia do gotowania, które może skutkować niewłaściwym wydaniem potrawy. Właściwe obliczenia i zrozumienie normatywu to podstawowe umiejętności każdego kucharza, a ich zaniedbanie może być przyczyną licznych problemów w pracy.

Pytanie 35

Jaką ilość kilogramów pieczywa należy przygotować, aby zastąpić 5,0 kg kaszy, skoro według tabeli zamienności produktów spożywczych 153 g pieczywa odpowiada 100 g kaszy?

A. 7,65 kg
B. 0,76 kg
C. 0,53 kg
D. 5,30 kg
Żeby policzyć, ile pieczywa potrzeba, żeby zastąpić 5 kg kaszy, musimy spojrzeć na tabelę zamienności. Z tej tabeli wynika, że 153 gramy pieczywa zamienia się na 100 gramów kaszy. Więc najpierw przerabiamy 5 kilogramów kaszy, co daje nam 5000 gramów. Przy użyciu proporcji obliczamy: (153 g pieczywa / 100 g kaszy) * 5000 g kaszy = 765 g pieczywa. Potem to przeliczamy na kilogramy, czyli 765 g to 0,765 kg pieczywa. Kiedy myślimy o tym w kontekście gotowania, dobrze jest wziąć pod uwagę, że zwykle używa się większych ilości produktów. Czasem wartości odżywcze też mogą coś zmienić. Dlatego rozsądnie byłoby przygotować 7,65 kg pieczywa, bo dzięki temu mamy zapas na różne przepisy. Dzięki temu dania będą bardziej zróżnicowane.

Pytanie 36

Ile pęczków rzodkiewki o ciężarze 0,25 kg trzeba zarezerwować do przygotowania 50 porcji surówki, jeśli do jednej porcji potrzeba 30 g tego składnika?

A. 4 pęczki
B. 2 pęczki
C. 6 pęczków
D. 8 pęczków
Aby obliczyć liczbę pęczków rzodkiewki potrzebnych do przygotowania 50 porcji surówki, należy najpierw ustalić całkowitą masę rzodkiewki potrzebną do tych porcji. Każda porcja wymaga 30 g rzodkiewki, więc dla 50 porcji potrzebujemy: 50 porcji x 30 g/porcję = 1500 g rzodkiewki. Następnie przeliczamy tę wartość na kilogramy, co daje 1,5 kg. Zauważmy, że jeden pęczek rzodkiewki waży 0,25 kg. Aby ustalić, ile pęczków będzie potrzebnych, dzielimy całkowitą masę rzodkiewki przez masę jednego pęczka: 1,5 kg / 0,25 kg/pęczek = 6 pęczków. W praktyce, znajomość takich proporcji jest niezwykle istotna w gastronomii i cateringu, gdzie precyzyjne obliczenia składu potraw mają kluczowe znaczenie dla jakości oraz kosztów produkcji. Tego rodzaju umiejętności pomagają również w zarządzaniu zapasami oraz planowaniu posiłków w sposób efektywny i ekonomiczny.

Pytanie 37

Jak nazywa się technika, która polega na zastosowaniu słoniny do nawilżenia chudego mięsa przed jego pieczeniem?

A. Bejcowanie
B. Peklowanie
C. Szpikowanie
D. Tablerowanie
Bejcowanie to fajny sposób, żeby nadać mięsu smak i kolorek dzięki marynacie, ale nie ma to nic wspólnego z nawilżaniem chudego mięsa. Marynaty zazwyczaj robi się z olejów, przypraw i kwasów, które mają poprawić smak, ale nie są tak skuteczne jak szpikowanie w kontekście soczystości. Tablerowanie to inna sprawa, bo chodzi o to, żeby rozbić mięso i wyrównać jego grubość, co ułatwia pieczenie, ale też nie dodaje wilgoci. Peklowanie to kolejna technika, która polega na użyciu soli i nitratów, żeby mięso się nie psuło. Żadne z tych rzeczy nie odpowiada na pytanie o nawilżanie mięsa słoniną przed pieczeniem i na pewno nie zastąpi efektu szpikowania. Często ludzie mylą te techniki, co może prowadzić do błędów w gotowaniu.

Pytanie 38

Zestaw śniadaniowy, który nie zawiera wszystkich składników, składający się z jajecznicy, chleba razowego, masła oraz kakao, wymaga uzupełnienia

A. rogalikiem croissant
B. tymbalikiem drobiowym
C. zupą mleczną
D. salsą pomidorową
Wybór innych dodatków, takich jak zupa mleczna, rogalik croissant czy tymbalik drobiowy, nie jest odpowiedni w kontekście zestawu śniadaniowego z jajecznicą i pieczywem razowym. Zupa mleczna, mimo że jest ciepłym posiłkiem, jest tradycyjnie spożywana jako danie główne lub przekąska, a nie jako składnik zestawu śniadaniowego. Ponadto, jej konsystencja i smak mogą nie współgrać z jajecznicą, co wpływa na ogólny odbiór posiłku. Rogalik croissant jest produktem wypiekowym, który, mimo że jest popularny, wprowadza do zestawu niezdrowe tłuszcze trans i nie jest zgodny z zasadą zdrowego odżywiania, która promuje pełnoziarniste pieczywo, takie jak pieczywo razowe. Tymbalik drobiowy z kolei, będąc daniem bardziej skomplikowanym i wymagającym dłuższego czasu przygotowania, nie pasuje do idei prostego, szybkiego śniadania. W kontekście zdrowego stylu życia, kluczowe jest komponowanie posiłków w sposób, który uwzględnia równowagę między białkiem, węglowodanami i zdrowymi tłuszczami, co czyni salsę pomidorową jedynym słusznym wyborem w tej sytuacji.

Pytanie 39

Na zdjęciu przedstawiono

Ilustracja do pytania
A. ravioli.
B. uszka.
C. knedle.
D. pierogi.
Odpowiedź "uszka" jest poprawna, ponieważ danie to charakteryzuje się specyficznym kształtem i nadzieniem, które odpowiada opisowi przedstawionemu na zdjęciu. Uszka to małe pierogi, które najczęściej są wypełnione farszem z grzybów lub mięsa i podawane jako dodatek do barszczu czerwonego, szczególnie w czasie Wigilii i innych świąt. W polskiej kuchni uszka mają długą tradycję i są uważane za jedno z klasycznych dań. Warto zaznaczyć, że przygotowanie uszek wymaga odpowiedniej techniki formowania ciasta oraz umiejętności nadziewania ich farszem, co wpływa na ich smak oraz estetykę. Uszka, w przeciwieństwie do innych typów pierogów, mają mniejszy rozmiar i bardziej wyrazisty kształt, co czyni je idealnym dodatkiem do zup. Dobrą praktyką w ich przygotowywaniu jest także stosowanie świeżych składników, co podnosi jakość potrawy i jej walory odżywcze.

Pytanie 40

Czym jest HACCP?

A. instytucją zajmującą się normalizacją
B. systemem zabezpieczeń zdrowotnych w żywności
C. standardem jakości produktów spożywczych
D. amerykańskim prawodawstwem dotyczącym żywności
HACCP, czyli Hazard Analysis and Critical Control Points, to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który ma na celu identyfikację, ocenę i kontrolę zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności na każdym etapie, od produkcji po konsumpcję. System ten jest oparty na siedmiu zasadach, które obejmują m.in. identyfikację zagrożeń, ustalanie krytycznych punktów kontrolnych oraz monitorowanie i dokumentowanie procesów. Przykładem zastosowania HACCP może być produkcja żywności w zakładach przetwórczych, gdzie każdy etap produkcji, od surowców po gotowy produkt, podlega analizie pod kątem potencjalnych zagrożeń biologicznych, chemicznych i fizycznych. Wdrożenie systemu HACCP jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 22000, co zapewnia zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwa muszą prowadzić szczegółową dokumentację, regularnie przeprowadzać audyty oraz angażować pracowników w procesy związane z bezpieczeństwem żywności, co w rezultacie prowadzi do zwiększenia zaufania konsumentów i poprawy jakości oferowanych produktów.